1.
Poza przypadkami określonymi w art. 14 przekazanie przez wierzyciela informacji gospodarczych o zobowiązaniu dłużnika będącego konsumentem i art. 15 przekazanie przez wierzyciela informacji gospodarczych o zobowiązaniu dłużnika niebędącego konsumentem, wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:
1)
zobowiązanie zostało stwierdzone tytułem wykonawczym;
2)
upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli dłużnik nie wskazał takiego adresu - na adres miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej albo na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych, pisma, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura;
3)
wierzyciel przekazał do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego to zobowiązanie;
4)
nie upłynęło 6 lat od dnia stwierdzenia zobowiązania prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd.
2.
W przypadku określonym w ust. 1 wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze dotyczące:
1)
siebie - określone w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1, 2 albo 3;
2)
dłużnika będącego konsumentem - określone w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 2;
3)
dłużnika niebędącego konsumentem - określone w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1 albo 3;
4)
wspólników dłużnika będącego spółką osobową - określone w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1, 2 lub 3;
5)
akcjonariusza lub wspólnika dłużnika będącego jednoosobową spółką akcyjną lub spółką z ograniczoną odpowiedzialnością - określone w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1 albo 3;
6)
zobowiązania - określone w art. 2ust . 1 pkt 4.
3.
Jeżeli przekazane informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika dotyczące:
1)
wierzyciela - nie zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1 lit. a, b i d albo pkt 2 lit. a-c albo pkt 3 lit. d-f,
2)
dłużnika niebędącego konsumentem - nie zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 1 lit. a, b i d albo pkt 3 lit. d-f,
3)
dłużnika będącego konsumentem - nie zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 2 lit. a i c,
4)
zobowiązania - nie zawierają co najmniej danych określonych w art. 2 pojęcie informacji gospodarczych ust. 1 pkt 4 lit. a, c, d, f i g
- biuro zwraca je przekazującemu wierzycielowi w celu uzupełnienia.
- biuro zwraca je przekazującemu wierzycielowi w celu uzupełnienia.
4.
Biuro nie przyjmuje informacji gospodarczej o zobowiązaniu dłużnika:
1)
przekazanej niezgodnie z ust. 2 lub
2)
przekraczającej zakres określony w ust. 3.
4a.
Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do informacji gospodarczych przekazanych zgodnie z art. 8a informacja o zobowiązaniach dłużnika alimentacyjnego ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
5.
Wierzyciel przekazuje do biura informacje gospodarcze, o których mowa w art. 28 kolejność zaspokajania należności z egzekucji od dłużnika alimentacyjnego ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, na zasadach określonych w tej ustawie.
6.
Wierzyciel przekazuje do biura informacje gospodarcze, o których mowa w art. 193 opłaty rodziców za pobyt dziecka w pieczy zastępczej ust. 8 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, na zasadach określonych w tej ustawie.
7.
Wierzyciel będący sądem przekazuje do biura informacje gospodarcze dotyczące zobowiązanego do uiszczenia grzywny, również orzeczonej jako kara zastępcza, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa, kwoty pieniężnej stanowiącej przedmiot przepadku, nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, kosztów sądowych lub pieniężnej kary porządkowej na podstawie prawomocnego orzeczenia sądowego wydanego w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie, który nie uiścił ich w terminach określonych w art. 44 termin do uiszczenia grzywny § 1 lub art. 206 uiszczanie należności sądowych § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, na zasadach określonych w Kodeksie karnym wykonawczym.
