1.
Cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej wydaje się wizę, jeżeli jest to niezbędne do jego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
(uchylony)
3.
(uchylony)
4.
Za wydanie wizy, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się opłat.
5.
Osobie korzystającej z ochrony czasowej Szef Urzędu wydaje, na jej żądanie, zaświadczenie potwierdzające korzystanie z ochrony czasowej.
6.
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, jest ważne do dnia, w którym upływa okres, na jaki udziela się ochrony czasowej zgodnie z decyzją Rady Unii Europejskiej, o której mowa w art. 107 zakres ochrony czasowej, rozporządzenie dotyczące ochrony czasowej ust. 1. W przypadku przedłużenia tego okresu na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej, okres ważności zaświadczenia ulega stosownemu przedłużeniu z mocy prawa.
7.
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, jest wyłącznym dowodem korzystania z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 106 przesłanki udzielenia ochrony czasowej ust. 4, i w okresie swojej ważności poświadcza prawo jego posiadacza do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia go, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.
7a.
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, Szef Urzędu wydaje również dziecku osoby korzystającej z ochrony czasowej, urodzonemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie, na jaki udziela się ochrony czasowej zgodnie z decyzją Rady Unii Europejskiej, o której mowa w art. 107 zakres ochrony czasowej, rozporządzenie dotyczące ochrony czasowej ust. 1, pod warunkiem, że takie zaświadczenie zostało wydane tej osobie, i z zastrzeżeniem art. 106 przesłanki udzielenia ochrony czasowej ust. 4. Z żądaniem wydania takiego zaświadczenia występuje przedstawiciel ustawowy dziecka.
8.
Za wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, nie pobiera się opłaty skarbowej.
9.
Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, traci ważność z dniem:
1)
upływu okresu, o którym mowa w ust. 6;
2)
doręczenia decyzji, o której mowa w art. 109 odmowa skorzystania z ochrony czasowej;
3)
opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z przeniesieniem do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na podstawie art. 117b zgoda na przeniesienie cudzoziemca do innego państwa ust. 1;
4)
unieważnienia w przypadku, o którym mowa w ust. 10.
10.
Szef Urzędu unieważnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, w przypadku ujawnienia, że cudzoziemiec po wydaniu tego zaświadczenia uzyskał dokument pobytowy, o którym mowa w art. 8 zakres przetwarzanych danych i informacji dotyczących cudzoziemca ust. 1 dyrektywy Rady 2001/55/WE z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłków między Państwami Członkowskimi związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami (Dz. Urz. UE L 212 z 07.08.2001, str. 12 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 4, str. 162), wydany przez organ innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Zaświadczenie unieważnia się przez wprowadzenie do rejestru, o którym mowa w art. 119 rejestry cudzoziemców ust. 1 pkt 5, informacji o unieważnieniu. Dniem unieważnienia zaświadczenia jest dzień wprowadzenia informacji do rejestru.
11.
W przypadku, o którym mowa w ust. 10, Szef Urzędu zawiadamia cudzoziemca, o którym mowa w ust. 10, o unieważnieniu zaświadczenia i obowiązku jego zwrotu, o ile jest znany adres pobytu tego cudzoziemca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Cudzoziemiec zwraca zaświadczenie w terminie 15 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.
