1.
KNF może udzielać informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:
1)
właściwym organom nadzorczym, w przypadkach określonych w art. 110 przekazywanie przez KNF informacji organom nadzorczym państwa członkowskiego,
2)
bankom centralnym innych państw członkowskich lub innym instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu polityki monetarnej oraz innym organom publicznym innych państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu nadzoru nad systemami płatności;
3)
organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym w zakresie spraw związanych z nadzorem nad instytucjami płatniczymi lub innymi dostawcami lub nadzorem nad systemami płatności;
4)
właściwym organom państw członkowskich wyznaczonym jako punkty kontaktowe, o których mowa w art. 14e współpraca KNF z organami nadzorczymi innych państw UE ust. 1.
2.
Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 1, następuje jeżeli:
1)
zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji wyłącznie na potrzeby wykonywanych przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad dostawcami, nadzoru nad systemami płatności lub zadań z zakresu polityki monetarnej;
2)
zagwarantowane jest, że przekazywanie udzielonych informacji poza te organy jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody KNF;
3)
nie narusza to zasad ochrony informacji wynikających z przepisów odrębnych.