1.
W terminie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF od właściwych organów nadzorczych macierzystego państwa członkowskiego informacji wskazanych w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 2 KNF przekazuje tym organom ocenę oraz zastrzeżenia w związku z zamierzonym świadczeniem usług płatniczych przez daną unijną instytucję płatniczą albo dostawcę, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2.
2.
Zastrzeżenia, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować w szczególności okoliczności dotyczące stwierdzenia przez KNF wystąpienia uzasadnionych podstaw do podejrzeń, że w związku z zamierzonym świadczeniem usług przez unijną instytucję płatniczą albo dostawcę, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, świadczącego usługę dostępu do informacji o rachunku przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta jest popełniane albo zostało popełnione przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym lub art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego, usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie takiego przestępstwa jest zamierzone, lub świadczenie usług przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta mogłoby zwiększyć ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.
3.
Unijna instytucja płatnicza albo dostawca, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, może rozpocząć świadczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług płatniczych w dniu wskazanym właściwemu organowi nadzorczemu macierzystego państwa członkowskiego jako termin planowanego rozpoczęcia takiej działalności.
