DZIAŁ VI. Nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi oraz oddziałami unijnych instytucji płatniczych - Ustawa o usługach płatniczych

Art. 99. Nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych oraz w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego prowadzona przez krajowe instytucje płatnicze, w tym przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF, w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym, zwanemu dalej "nadzorem".

2.

Celem nadzoru jest:

1)

zapewnienie bezpieczeństwa finansowego krajowych instytucji płatniczych;

2)

zapewnienie zgodności działalności krajowych instytucji płatniczych, w tym prowadzonej przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 i rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz zezwoleniem, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1;

3)

ochrona interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego.

Art. 100. Czynności nadzorcze

Czynności podejmowane w ramach nadzoru polegają w szczególności na:

1)

dokonywaniu oceny sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej;

2)

badaniu jakości zarządzania krajową instytucją płatniczą, w tym systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej.

3)

(uchylony)

Art. 101. Wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem

KNF oraz osoby wykonujące czynności nadzoru nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą ze zgodnego z przepisami ustaw działania lub zaniechania, które pozostaje w związku ze sprawowanym przez KNF nadzorem.

Art. 102. Uprawnienia nadzorcze KNF

1.

KNF w ramach sprawowanego nadzoru może:

1)

wezwać krajową instytucję płatniczą do przekazania w wyznaczonym terminie wszelkich informacji niezbędnych dla realizacji celów nadzoru, o których mowa w art. 99 nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi ust. 2, określając cel takiego wezwania;

2)

zażądać okresowego przekazywania przez krajową instytucję płatniczą określonych danych niezbędnych do oceny sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej;

3)

wydawać krajowej instytucji płatniczej zalecenia w zakresie:
a) zapewnienia zgodności działalności krajowej instytucji płatniczej z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009,
b) zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich wysokość jest niższa niż wynikałoby to z przepisów ustawy lub decyzji, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 7,
c) podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia i przestrzegania norm, o których mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 1 i art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej,
d) opracowania i stosowania procedur, które zapewnią utrzymywanie oraz bieżące monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia środków koniecznych dla zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego;

4)

nakazać krajowej instytucji płatniczej wstrzymanie wypłat z zysku lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu osiągnięcia norm, o których mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 1 i art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej;

5)

nakazać krajowej instytucji płatniczej opracowanie i wykonanie planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych.

1a.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 1, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

1b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 1a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

2.

KNF może wydawać rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania krajowymi instytucjami płatniczymi, mając na uwadze ochronę interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego.

3.

KNF, w drodze decyzji, może nakazać unijnej instytucji płatniczej albo dostawcy, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, wykonującemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze za pośrednictwem agenta, wyznaczenie centralnego punktu kontaktowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zachodzą okoliczności utrudniające zapewnienie prawidłowej komunikacji, w tym zgłaszanie informacji dotyczących przestrzegania przepisów działów II i III, lub sprawowanie nadzoru.

Art. 103. Uprawnienia kontrolne KNF

1.

KNF może przeprowadzać kontrolę działalności i sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej.

2.

W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, KNF może przeprowadzać także ocenę działalności i sytuacji finansowej agenta, za pośrednictwem którego instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze, lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1. Jeżeli kontrola, o której mowa w ust. 1, nie pozwala na dokonanie wszystkich ustaleń niezbędnych do oceny działalności lub sytuacji finansowej agenta lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, czynności kontrolne mogą być prowadzone bezpośrednio wobec agenta lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, w ramach odrębnej kontroli.

3.

Czynności kontrolne są wykonywane przez pracowników Urzędu KNF po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Przewodniczącego KNF lub upoważnioną przez niego osobę.

3a.

Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, jest udzielane na piśmie utrwalonym w postaci papierowej albo elektronicznej. Upoważnienie udzielane na piśmie utrwalonym w postaci papierowej opatruje się podpisem własnoręcznym. Upoważnienie utrwalone w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

3b.

Upoważnienie, zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, protokół z kontroli, zalecenia pokontrolne udzielone albo sporządzone na piśmie utrwalonym w postaci elektronicznej doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

4.

Pracownicy, o których mowa w ust. 3, w zakresie ustalonym w upoważnieniu, mają prawo do:

1)

wstępu do pomieszczeń kontrolowanego podmiotu;

2)

swobodnego dostępu do oddzielnego pomieszczenia biurowego i środków łączności;

3)

wglądu do dokumentów kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii, odpisów i wyciągów z tych dokumentów;

4)

wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii lub wyciągów z tych danych, w tym w postaci dokumentów elektronicznych.

5.

Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

6.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb wykonywania czynności kontrolnych w krajowych instytucjach płatniczych, uwzględniając cele nadzoru sprawowanego nad tymi instytucjami oraz zapewnienie efektywności tego nadzoru.

Art. 104. Zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli

1.

KNF każdorazowo zgłasza właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego państwa członkowskiego zamiar przeprowadzenia kontroli w pomieszczeniach kontrolowanego podmiotu znajdujących się na terytorium goszczącego państwa członkowskiego.

2.

KNF może przekazać właściwym organom nadzorczym goszczącego państwa członkowskiego zadanie przeprowadzania kontroli w pomieszczeniach podmiotów, o których mowa w art. 109 współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego,

3.

Przepisy art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, stosuje się do działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziałów unijnych instytucji płatniczych oraz ich agentów, w przypadku ustalenia z właściwymi organami nadzorczymi macierzystego państwa członkowskiego, że kontrola zostanie przeprowadzona przez KNF.

Art. 105. Uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy

1.

W razie stwierdzenia, że krajowa instytucja płatnicza nie wykonuje albo nieprawidłowo wykonuje obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 3, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 4 i 5, a także gdy działalność krajowej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem przepisów ustawy, innych ustaw regulujących świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie i wykup pieniądza elektronicznego oraz przepisów wydanych na ich podstawie, a także innych bezpośrednio stosowanych przepisów prawa Unii Europejskiej regulujących świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie i wykup pieniądza elektronicznego lub stwarza zagrożenie interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, KNF może:

1)

wystąpić do organu krajowej instytucji płatniczej z wnioskiem o odwołanie osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości;

2)

zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą, o której mowa w pkt 1, do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jej odwołanie przez organy krajowej instytucji płatniczej na najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania decyzji za krajową instytucję płatniczą w zakresie jej praw i obowiązków majątkowych;

3)

ograniczyć zakres działalności krajowej instytucji płatniczej lub jej jednostek organizacyjnych;

4)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

5)

nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł;

6)

cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1.

2.

Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5, KNF uwzględnia rodzaj i wagę naruszenia, rozmiar prowadzonej działalności oraz sytuację finansową krajowej instytucji płatniczej.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości kary, o której mowa w ust. 1 pkt 4.

4.

Zastosowanie środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6, następuje w drodze decyzji. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 6, są natychmiast wykonalne.

5.

Decyzja KNF o ograniczeniu zakresu działalności może zawierać warunki i terminy, a decyzja o nałożeniu kary pieniężnej zawiera termin zapłaty należności.

6.

KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą w przypadku:

1)

przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;

2)

spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych krajowej instytucji płatniczej.

7.

O cofnięciu zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, KNF niezwłocznie powiadamia właściwe organy nadzorcze państwa członkowskiego, w którym krajowa instytucja płatnicza prowadzi działalność transgraniczną, za pośrednictwem agenta lub przez oddział.

Art. 105a. Obowiązki KNF po informacji o nieprzestrzeganiu przez krajową instytucję płatniczą przepisów prawa goszczącego państwa członkowskiego

KNF, po przeprowadzeniu oceny otrzymanych od właściwego organu nadzorczego goszczącego państwa członkowskiego informacji o nieprzestrzeganiu przez krajową instytucję płatniczą prowadzącą działalność za pośrednictwem oddziału albo agenta na terytorium goszczącego państwa członkowskiego obowiązujących przepisów prawa goszczącego państwa członkowskiego odpowiadających przepisom ustawy, niezwłocznie podejmie działania mające na celu przywrócenie stanu zgodnego z przepisami tego państwa regulującymi obowiązki informacyjne w zakresie świadczenia usług płatniczych oraz prawa i obowiązki w zakresie dostarczania usług płatniczych i korzystania z nich. KNF niezwłocznie powiadamia o podjętych środkach właściwe organy nadzorcze goszczącego państwa członkowskiego oraz właściwe organy nadzorcze innego zainteresowanego państwa członkowskiego.

Art. 106. Uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd

1.

Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 73 informacje o instytucji płatniczej i jej usługach, wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:

1)

wydać instytucji płatniczej zalecenie, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF, ust. 1 pkt 3 lit. a, dotyczące zaprzestania ich rozpowszechniania, przy czym nie stosuje się przepisów art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1-3 i 6;

2)

nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie; nakazując ogłoszenie sprostowania KNF może określić jego treść.

2.

W przypadku gdy nakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został wykonany, KNF może, w drodze decyzji:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nie wykonano nakazu, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł.

3.

Przy nakładaniu kar, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 2, 4 i 5.

Art. 107. Uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego

1.

W przypadku gdy unijna instytucja płatnicza lub jej agent, prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy prawa polskiego, KNF:

1)

wzywa, w formie pisemnej, tę instytucję do przestrzegania przepisów prawa polskiego i wyznacza jej termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości;

2)

niezwłocznie zawiadamia właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych nieprawidłowościach.

2.

Jeżeli naruszenie przepisów prawa polskiego dotyczy przepisów działu II i III, po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego w wezwaniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1 i 3, zawiadamiając właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych nieprawidłowościach i podjętych środkach.

3.

Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja płatnicza lub jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1, 3 i 4.

4.

Przepis ust. 3 stosuje się także, w przypadku gdy:

1)

środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego okazały się nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub niemożliwe do zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego bez uzasadnienia odmawiają zastosowania środków nadzorczych albo w sposób nieuzasadniony zwlekają z ich zastosowaniem.

5.

Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, skutkowałoby nadmierną zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom użytkowników, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1, 3 i 4, z pominięciem tej procedury.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 2, 3 i 5, KNF niezwłocznie powiadamia właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, właściwe organy nadzorcze innego zainteresowanego państwa członkowskiego, Komisję Europejską oraz EUNB o zastosowanych środkach nadzorczych, a także uzasadnia ich zastosowanie.

6a.

Środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4, stosowane przez KNF są odpowiednie i proporcjonalne do zapewnienia ochrony przed poważnym zagrożeniem dla zbiorowych interesów użytkowników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie powodują preferencyjnego traktowania użytkowników danej instytucji płatniczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do użytkowników danej instytucji płatniczej w innych państwach członkowskich.

6b.

KNF stosuje środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4, do czasu usunięcia stwierdzonych poważnych zagrożeń, w szczególności przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego albo we współpracy z tymi organami lub z EUNB.

7.

Do decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2-5, przepisu art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

8.

Od decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2-5 unijna instytucja płatnicza może wnieść skargę do sądu administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

Art. 108. Współpraca KNF z innymi organami i władzami

1.

W celu wykonania zadań wynikających z ustawy KNF współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi oraz z innymi władzami lub organami, a w szczególności z:

1)

Europejskim Bankiem Centralnym;

2)

NBP i bankami centralnymi innych państw członkowskich;

3)

organami publicznymi innych państw członkowskich odpowiedzialnymi za nadzór nad systemami płatności;

4)

EUNB.

2.

KNF może zawierać z właściwymi organami nadzorczymi porozumienia o współdziałaniu w zakresie nadzoru.

Art. 109. Współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego

W celu podejmowania działań określonych w art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego w odniesieniu do unijnej instytucji płatniczej, a także w art 102-105 w odniesieniu do krajowej instytucji płatniczej świadczącej usługi płatnicze na terytorium goszczącego państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub przez oddział albo w ramach działalności transgranicznej, KNF współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi odpowiednio macierzystego albo goszczącego państwa członkowskiego.

Art. 110. Przekazywanie przez KNF informacji organom nadzorczym państwa członkowskiego

KNF przekazuje właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego państwa członkowskiego z własnej inicjatywy istotne informacje, a na jego żądanie – informacje niezbędne do celów współpracy, o której mowa w art. 109 współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego, w szczególności w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez agenta, oddział lub w ramach działalności transgranicznej.

Art. 111. Udzielanie przez KNF informacji w związku z wykonywaniem zadań ustawowych

1.

KNF może udzielać informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:

1)

właściwym organom nadzorczym, w przypadkach określonych w art. 110 przekazywanie przez KNF informacji organom nadzorczym państwa członkowskiego,

2)

bankom centralnym innych państw członkowskich lub innym instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu polityki monetarnej oraz innym organom publicznym innych państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu nadzoru nad systemami płatności;

3)

organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym w zakresie spraw związanych z nadzorem nad instytucjami płatniczymi lub innymi dostawcami lub nadzorem nad systemami płatności;

4)

właściwym organom państw członkowskich wyznaczonym jako punkty kontaktowe, o których mowa w art. 14e współpraca KNF z organami nadzorczymi innych państw UE ust. 1.

2.

Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 1, następuje jeżeli:

1)

zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji wyłącznie na potrzeby wykonywanych przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad dostawcami, nadzoru nad systemami płatności lub zadań z zakresu polityki monetarnej;

2)

zagwarantowane jest, że przekazywanie udzielonych informacji poza te organy jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody KNF;

3)

nie narusza to zasad ochrony informacji wynikających z przepisów odrębnych.

Art. 112. Ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru

1.

Informacje uzyskane lub wytworzone w związku ze sprawowaniem nadzoru, których udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie mogłoby naruszyć chroniony prawem interes podmiotów, których te informacje bezpośrednio lub pośrednio dotyczą, lub utrudnić sprawowanie nadzoru nad instytucjami płatniczymi, stanowią tajemnicę zawodową chronioną zgodnie z przepisami art. 16 obowiązek nieujawniania informacji osobom nieupoważnionym, ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Obowiązku ochrony tajemnicy, o której mowa w ust. 1, nie narusza:

1)

udzielenie informacji w sytuacjach, o których mowa w art. 111 udzielanie przez KNF informacji w związku z wykonywaniem zadań ustawowych, ust. 1;

2)

złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa;

3)

przekazanie informacji osobie, organowi lub innemu podmiotowi na podstawie przepisów odrębnych.

3.

W przypadku informacji objętych ochroną na podstawie przepisów odrębnych, przekazywanie przez KNF informacji, o których mowa w ust. 1, nie może naruszać zasad ochrony określonej w tych przepisach.

Art. 113. Wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Krajowe instytucje płatnicze są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłata krajowej instytucji płatniczej nie może przekroczyć rocznie 1% kwoty, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 4 pkt 2, obliczonej na ostatni dzień roku, za który należna jest wpłata na pokrycie kosztów nadzoru.

1a.

Równowartość w walucie polskiej kwoty w euro, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 4 pkt 2, ustala się przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu roku, za który należna jest wpłata na pokrycie kosztów nadzoru, a jeżeli kurs w ten dzień nie jest ogłaszany – kursu z dnia poprzedniego.

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4.

(uchylony)

5.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2025 r. poz. 132), zwanej dalej „ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji”.

Art. 114. Opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru

1.

Opłacie podlega:

1)

wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych, ust. 1, z wyjątkiem sytuacji, w której zmiana zezwolenia polega wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona instytucja płatnicza;

2)

dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych, ust. 1.

2.

Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż równowartość w walucie polskiej kwoty 1.500 euro, ustalonej z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu wydania albo zmiany zezwolenia lub dokonania wpisu do rejestru.

3.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez instytucje płatnicze pomniejsza łączną kwotę należnych od tych instytucji zgodnie z art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, wpłat na pokrycie kosztów nadzoru.

4.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 115. Rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru oraz opłat za zezwolenie i wpis do rejestru

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, ust. 1,

3)

wysokość, a także sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru,
- uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat oraz konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru, mając zarazem na względzie, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 116. Uchylony

Art. 116a. Kara pieniężna nakładana na osobę po zakończeniu pełnienia przez nią funkcji

Kara pieniężna, o której mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 4 i art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 pkt 1, może zostać nałożona także po zakończeniu pełnienia funkcji osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo po ustaniu stosunku członkostwa w organie statutowym bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, jeżeli naruszenie miało miejsce w czasie pełnienia tej funkcji albo trwania członkostwa w tym organie.

Art. 117. Odesłanie do przepisów Prawa bankowego

1.

Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji płatniczej i oddziałów instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 142 obowiązki banku w przypadku naruszenia lub zagrożenia naruszenia przez bank przepisów UE, oraz art. 145 odpowiedzialność dostawcy za prawidłowe przekazanie zlecenia płatniczego dostawcy płatnika-157e ustawy - Prawo bankowe.

2.

Uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości krajowej instytucji płatniczej przysługuje także KNF.

Art. 117a. Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

2.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych.

3.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z wykonywaną przez niego działalnością lub posiadania gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika.

4.

Zakres oraz wysokość ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia dostosowuje się do odpowiedzialności, jaką ponosi dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w przypadku nieuprawnionego dostępu do informacji o rachunku płatniczym lub nieuprawnionego użycia takich informacji oraz do terytorium, na którym ten dostawca wykonuje usługi.

5.

Umowa gwarancji bankowej albo umowa gwarancji ubezpieczeniowej powinna obejmować upoważnienie dla KNF do wydawania dyspozycji wypłaty przez gwaranta środków pieniężnych z gwarancji.

6.

KNF jest uprawniony do występowania na rzecz użytkowników w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej albo umowy gwarancji ubezpieczeniowej na zasadach określonych w treści tych umów.

7.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, sumę gwarancji bankowej, sumę gwarancji ubezpieczeniowej lub wartość innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika, mając na uwadze konieczność zapewnienia interesów użytkowników oraz uwzględniając wytyczne wydane w tym zakresie przez EUNB.

Art. 117b. Wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

2.

Rejestr dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa w art. 117a działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku ust. 1.

3.

Wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136c zakres danych w rejestrze dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku pkt 2–5.

4.

Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiera także:

1)

informacje i dokumenty, o których mowa w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 2, 4, 6a i 8;

2)

opis:
a) struktury organizacyjnej, o której mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 1 lit. a,
b) zasad zarządzania ryzykiem, o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 2,
c) zasad przeprowadzania audytu wewnętrznego, o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 3 lit. a,
d) o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 4 lit. b–e i g;

3)

dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia odpowiedniej działalności gospodarczej, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika;

4)

oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2025 r. poz. 611).", a także klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”, która zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

4a.

W przypadku konieczności zapewnienia KNF dostępu do informacji mających wpływ na ocenę ryzyka w odniesieniu do świadczenia przez wnioskodawcę usług płatniczych, KNF może zażądać przekazania zatwierdzonych procedur wewnętrznych dotyczących obszarów, o których mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2, pkt 3 lit. a oraz pkt 4 lit. b–e i g.

5.

KNF dokonuje wpisu dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis lub jego uzupełnienia, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 4 pkt 4.

6.

Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

7.

KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

8.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, wskazując termin zakończenia działalności.

9.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest obowiązany do informowania KNF o liczbie użytkowników, dla których świadczył usługę dostępu do informacji o rachunku, oraz liczbie rachunków, do których zapewnił dostęp w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.

Art. 117c. Wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru nad usługami dostępu do informacji o rachunku

1.

Dostawcy świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku są obowiązani do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn liczby użytkowników, dla których dany dostawca świadczył usługę dostępu do informacji o rachunku w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, kwoty 1 zł i stawki nieprzekraczającej 15%.

2.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 117d. Nadzór nad działalnością dostawców usługi dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Celem nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest zapewnienie zgodności ich działalności z przepisami ustawy, a także ochrona interesów użytkowników.

3.

Do nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1 oraz ust. 1a i 1b oraz ust. 2, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1 i art. 112 ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru stosuje się odpowiednio.

4.

W ramach nadzoru KNF może wydawać dostawcom świadczącym wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zalecenia w zakresie:

1)

zapewnienia zgodności ich działalności z przepisami ustawy;

2)

podjęcia środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

W razie stwierdzenia, że dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku nie wykonuje obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, albo wykonuje ten obowiązek nieprawidłowo, nie wykonał w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 4, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, a także gdy działalność dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest wykonywana z naruszeniem przepisów prawa albo stwarza zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może zastosować środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły nieprawidłowości, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na dostawcę świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.

7.

KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, w przypadku gdy:

1)

oświadczenie, o którym mowa w art. 117b wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku ust. 4 pkt 4, zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym;

2)

stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

8.

W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1, KNF może:

1)

nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;

2)

wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.

9.

Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

10.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117e. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy

Do dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku stosuje się odpowiednio przepisy art. 18 ciężar dowodu przekazania informacji przez dostawcę, art. 23 informacje dostarczane lub udostępniane użytkownikowi przez dostawcę, art. 27 informacje przekazywane użytkownikowi przez dostawcę, art. 42 obowiązki użytkownika instrumentu płatniczego, art. 59s usługa dostępu do informacji o rachunku, art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 2, 3 i 3a, art. 94 zawiadomienie o zamiarze zmian w zawiadomieniu o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego, art. 98a przeliczenie waluty przez unijną instytucję płatniczą, art. 98b roczne sprawozdanie unijnej instytucji płatniczej z działalności na terytorium RP, art. 99 nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi, art. 104 zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli, art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–4 i 6, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art 107–111 i art. 117 odesłanie do przepisów Prawa bankowego.

Art. 117f. Działalność w charakterze małej instytucji płatniczej

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej instytucji płatniczej jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

2.

Działalność, o której mowa w ust. 1, może być wykonywana wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Średnia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich 12 miesięcy wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ona usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty stanowiącej równowartość 1 500 000 euro miesięcznie.

4.

Przy ustalaniu średniej, o której mowa w ust. 3, całkowitą kwotę transakcji płatniczych za dany miesiąc oblicza się przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc.

5.

Mała instytucja płatnicza może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych oraz działalność, o której mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 1 pkt 1 i ust. 3.

6.

Do świadczenia przez małą instytucję płatniczą usługi przeliczenia waluty w ramach wykonania transakcji płatniczej przepis art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 117g. Rejestr małych instytucji płatniczych

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej instytucji płatniczej może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

2.

Rejestr małych instytucji płatniczych jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1.

Art. 117h. Warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej

1.

Działalność w charakterze małej instytucji płatniczej może być wykonywana, jeżeli:

1)

mała instytucja płatnicza posiada rozwiązania organizacyjne pozwalające na:
a) wyliczenie całkowitej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych,
b) wykonanie obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy;

2)

osoba zarządzająca małą instytucją płatniczą nie została prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym Kodeksu karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub przestępstwo skarbowe.

2.

Mała instytucja płatnicza jest obowiązana posiadać:

1)

program działalności i plan finansowy na okres pierwszych 12 miesięcy działalności, uwzględniający wymóg określony w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3;

2)

aktualną procedurę zarządzania ryzykiem, na które może być narażona.

3.

Mała instytucja płatnicza świadcząca usługę, o której mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 1, może przechowywać środki pieniężne użytkowników na rachunkach płatniczych użytkowników, przy czym łączna wysokość środków przyjętych dla jednego użytkownika w każdym czasie nie może przekroczyć równowartości w walucie polskiej 2000 euro.

4.

Do małych instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 informacje o instytucji płatniczej i jej usługach i art. 75 okres przechowywania dokumentacji usług płatniczych.

5.

Do obliczania limitu, o którym mowa w ust. 3, przepis art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 117ha. Transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą

1.

Mała instytucja płatnicza dokonuje transferu środków pieniężnych otrzymanych od płatnika na rachunek płatniczy odbiorcy w drodze polecenia przelewu wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego utworzonego do dokonywania takich transferów, prowadzonego przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 1–4, 6 i 9.

2.

W przypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko małej instytucji płatniczej środki pieniężne znajdujące się na rachunku płatniczym, o którym mowa w ust. 1, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego albo administracyjnego tytułu wykonawczego, chyba że postępowanie egzekucyjne dotyczy roszczeń użytkowników wobec małej instytucji płatniczej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usług płatniczych za pośrednictwem tego rachunku.

Art. 117i. Agent małej instytucji płatniczej

Mała instytucja płatnicza może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agenta oraz powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych. Przepisy art 84–90 stosuje się odpowiednio.

Art. 117j. Wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych

1.

Wpis do rejestru małych instytucji płatniczych następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136d zakres danych w rejestrze małych instytucji płatniczych pkt 2–4.

2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1)

wykaz usług płatniczych, które wnioskodawca zamierza świadczyć, wraz z przedstawieniem tych usług w formie schematu graficznego z opisem tych usług oraz wskazaniem, do którego z rodzajów usług określonych w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 1–6 należą te usługi;

2)

oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze małej instytucji płatniczej, określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2025 r. poz. 611).”, a także klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”, która zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia;

3)

opis rozwiązań organizacyjnych, o których mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 1;

4)

program, plan finansowy oraz aktualną procedurę, o których mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 2;

5)

opis działalności gospodarczej, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 5, ze wskazaniem jej rodzaju, którą wnioskodawca prowadzi lub zamierza prowadzić;

6)

opis sposobu ochrony środków pieniężnych użytkowników, o którym mowa w art. 117o ochrona środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą, oraz zobowiązanie do niezwłocznego poinformowania KNF o jego zmianach;

7)

dane kontaktowe wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej osoby uprawnionej do jego reprezentowania;

8)

adres wnioskodawcy wskazany do doręczeń korespondencji w formie pisemnej oraz adres do doręczeń elektronicznych, jeżeli wnioskodawca taki adres posiada.

3.

Wnioskodawca oraz mała instytucja płatnicza powiadamiają KNF o zmianie danych, o których mowa w ust. 2 pkt 3–8, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie.

Art. 117k. Wpis do rejestru małych instytucji płatniczych

1.

KNF dokonuje wpisu małej instytucji płatniczej w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis lub jego uzupełnienia, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 2 pkt 2.

2.

Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze małej instytucji płatniczej uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

3.

KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

Art. 117l. Przechowywanie dokumentów przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza przechowuje dokumenty niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych do wykonywania działalności przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich wytworzenia lub otrzymania.

Art. 117m. Zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze małej instytucji płatniczej, wskazując termin zakończenia działalności.

Art. 117n. Wykreślenie wpisu z rejestru małych instytucji płatniczych

KNF wykreśla wpis małej instytucji płatniczej z rejestru małych instytucji płatniczych w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 117m zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności przez małą instytucję płatniczą, a także po uzyskaniu informacji o zgonie przedsiębiorcy. Wykreślenie następuje także po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy.

Art. 117o. Ochrona środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza chroni środki pieniężne otrzymane od użytkowników, w tym środki otrzymane za pośrednictwem agentów lub innego dostawcy w celu wykonania transakcji płatniczych. Przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych i art. 80 wyłączenie spod egzekucji środków pieniężnych przyjętych na poczet wykonania transakcji płatniczych oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 79 rozporządzenie w sprawie kategorii aktywów i ich limitów stosuje się odpowiednio.

Art. 117p. Obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego

1.

Mała instytucja płatnicza zgłasza KNF:

1)

przekroczenie poziomu 1 500 000 euro:
a) całkowitej kwoty transakcji płatniczych w danym miesiącu, w tym wykonanych przez agentów, za pośrednictwem których mała instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze,
b) średniej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych za każdy okres ostatnich 3 miesięcy i ostatnich 12 miesięcy, w tym wykonywanych przez agentów, za pośrednictwem których mała instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze;

2)

wszczęcie postępowania karnego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 2, lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe przeciwko osobie zarządzającej;

3)

numer rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 117ha transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą, wraz z kopią umowy tego rachunku.

2.

Do obliczania kwoty transakcji płatniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przepis art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 4 stosuje się odpowiednio.

3.

Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 14 dni od dnia:

1)

upływu okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

powzięcia przez małą instytucję płatniczą wiadomości o wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

3)

zawarcia lub zmiany umowy rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 117ha transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą.

4.

W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, KNF może, w drodze decyzji, nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej 1000 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej jednak niż 250 000 zł. Przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117q. Obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych

1.

W przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, mała instytucja płatnicza, niezależnie od obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 117p obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego ust. 1 pkt 1 lit. b:

1)

dostosowuje rozmiar prowadzonej działalności w zakresie usług płatniczych do wymogu, o którym mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, albo

2)

składa wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1
– w terminie 30 dni od końca okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do czasu rozpoznania wniosku przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się. W przypadku odmowy wydania zezwolenia umorzenia postępowania albo pozostawienia wniosku bez rozpoznania termin określony w tym przepisie biegnie od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

3.

Średnia całkowitej kwoty transakcji, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, nie może przekraczać w okresie rozpoznawania wniosku kwoty określonej w zgłoszeniu dokonanym przez małą instytucję płatniczą na podstawie art. 117p obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego ust. 1 pkt 1 lit. b.

4.

Mała instytucja płatnicza nie może składać wniosku o rozszerzenie zakresu usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona na podstawie wpisu do rejestru, w okresie, w którym średnia całkowita kwota transakcji przekracza kwotę, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3.

Art. 117r. Obowiązki informacyjne i sprawozdawcze małej instytucji płatniczej

1.

Mała instytucja płatnicza przekazuje KNF:

1)

informacje o łącznej wartości i liczbie transakcji płatniczych wykonanych w zakresie poszczególnych rodzajów usług płatniczych, w tym przez jej agentów, w danym:
a) kwartale – w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu kończącym dany kwartał,
b) roku – w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po danym roku,
c) miesiącu w okresie, o którym mowa w art. 117q obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 zdanie drugie – w terminie do piętnastego dnia miesiąca następującego po danym miesiącu;

2)

roczne sprawozdanie finansowe wraz z odpisem uchwały albo postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego – w terminie 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający, jeżeli takie sprawozdanie sporządza.

2.

Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 stosuje się także w przypadku, gdy mała instytucja płatnicza, w tym także przez swoich agentów, w danym okresie nie wykonała żadnej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku, gdy osoba prowadząca działalność gospodarczą w charakterze małej instytucji płatniczej w danym okresie miała zawieszoną działalność gospodarczą.

3.

KNF informuje Komisję Europejską o liczbie małych instytucji płatniczych oraz całkowitej kwocie transakcji płatniczych wykonanych w danym roku przez małe instytucje płatnicze, w tym przez ich agentów.

Art. 117s. Nadzór KNF nad małymi instytucjami płatniczymi

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez małe instytucje płatnicze podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Celem nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi jest zapewnienie zgodności działalności małych instytucji płatniczych z przepisami ustawy i rozporządzenia (UE) 2015/751, a także ochrona interesów użytkowników.

3.

Do nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 1a, 1b i 2, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1 i art. 112 ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru stosuje się odpowiednio.

4.

W ramach nadzoru KNF może wydawać małym instytucjom płatniczym zalecenia w zakresie:

1)

zapewnienia zgodności działalności małej instytucji płatniczej z przepisami ustawy, rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009;

2)

zastosowania środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

W razie stwierdzenia, że mała instytucja płatnicza nie wykonuje obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub obowiązku przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, albo wykonuje je nieprawidłowo, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 4, lub nakazu, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 5, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, a także gdy działalność małej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem prawa albo stwarza zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może zastosować środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.

7.

KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej, w przypadku gdy:

1)

oświadczenie, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 2 pkt 2, zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym;

2)

stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia działalności w charakterze małej instytucji płatniczej lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w charakterze małej instytucji płatniczej;

3)

stwierdzi przekroczenie kwoty, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, a mała instytucja płatnicza nie dopełni obowiązku, o którym mowa w art. 117q obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych ust. 1.

8.

W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1, KNF może:

1)

nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;

2)

wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.

9.

Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

10.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117t. Decyzja nakazująca hybrydowej małej instytucji płatniczej utworzenie nowego podmiotu

Jeżeli działalność hybrydowej małej instytucji płatniczej w zakresie niepolegającym na świadczeniu usług płatniczych narusza lub może naruszać stabilność finansową tej instytucji lub mogłaby ograniczać możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej małej instytucji płatniczej prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie usług płatniczych przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie prowadził tę działalność. Przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 2–11 stosuje się odpowiednio.

Art. 117u. Wpłaty małej instytucji płatniczej na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Mała instytucja płatnicza jest obowiązana do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez jej agentów, i stawki nieprzekraczającej 0,025%.

2.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Dz.U.2025.0.611 t.j. - Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych