• Ustawa o usługach płatnic...
  19.04.2024

Ustawa o usługach płatniczych

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2024.0.30 t.j. - Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych

Obserwuj akt

Dział VIIa. Instytucje pieniądza elektronicznego i oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego

1.
Wydawanie pieniądza elektronicznego oraz świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia KNF.
2.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane osobie prawnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na jej wniosek.
3.
Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 i przepisy wydane na podstawie art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 3, z tym że w programie działalności i planie finansowym podaje się również informację o planowanej średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu.
4.
Do wnioskodawcy i krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przepis art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1.
Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, może być wydane podmiotom posiadającym kapitał założycielski w wysokości co najmniej równowartości w walucie polskiej kwoty 350.000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.
2.
Przepisy art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 2–10 i art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1–4 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 5 stosuje się odpowiednio, z tym że system zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej, o którym mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 3, zawiera ponadto opis zasad postępowania ze środkami pieniężnymi otrzymywanymi w zamian za wydany pieniądz elektroniczny zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny i opis procedur rozpatrywania skarg posiadaczy pieniądza elektronicznego.
3.
Do odmowy wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, zmiany zakresu usług płatniczych określonych w zezwoleniu, wygaśnięcia zezwolenia w związku z nieprowadzeniem albo nierozpoczęciem działalności objętej tym zezwoleniem oraz do cofnięcia zezwolenia, a także do postępowania w sprawie wydania, zmiany, wygaśnięcia i cofnięcia zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 61b obowiązek posiadania zabezpieczenia roszczeń użytkownika–63, art 65–67, art. 69 cofnięcie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych, art. 70 wszczęcie postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na świadczenie usług płatniczych i art. 142a zawiadomienie EUNB o wpisach do rejestru.
4.
Warunkiem udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, jest dodatkowo posiadanie przez podmiot rozwiązań organizacyjnych mających służyć ochronie środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny.
5.
KNF może cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, również jeżeli instytucja pieniądza elektronicznego, która nie stosuje zasad ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny, określonych w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, nie zawarła w terminie umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2, zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 2.
1.
Podmiot, który zamierza bezpośrednio lub pośrednio nabyć albo objąć akcje lub udziały krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 20%, 30% lub 50% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym lub udziału w kapitale zakładowym, lub jeżeli na skutek nabycia albo objęcia akcji lub udziałów instytucja taka stałaby się jednostką zależną lub współzależną względem tego podmiotu, jest obowiązany każdorazowo zawiadomić KNF o takim zamiarze.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 25 obowiązki podmiotu zamierzającego nabyć znaczny pakiet akcji banku krajowego ust. 2, 3 i 7–9, art. 25a zawiadomienie o zamiarze nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 1 i 2, art 25c–25e i art. 25g czynności KNF po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio, z tym że przepisy dotyczące podmiotu dominującego, zależnego lub współzależnego, o których mowa w tych przepisach, stosuje się do jednostki dominującej, zależnej lub współzależnej.
3.
W przypadku gdy podmiot składający zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest:
1)
unijną instytucją pieniądza elektronicznego, unijną instytucją płatniczą, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, instytucją kredytową, firmą inwestycyjną lub spółką zarządzającą, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub
2)
jednostką dominującą lub podmiotem pozostającym w podobnym stosunku wobec unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, unijnej instytucji płatniczej, zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji, instytucji kredytowej, firmy inwestycyjnej lub spółki zarządzającej, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska
– przedstawia w zawiadomieniu odpowiednią informację w tym zakresie, wskazującą w szczególności nazwę i siedzibę podmiotów, o których mowa w pkt 2, w stosunku do których jest jednostką dominującą lub podmiotem pozostającym w podobnym stosunku.
4.
Jeżeli nie zachodzą okoliczności wymienione w ust. 3 pkt 1 i 2, zawiadomienie zawiera stosowne oświadczenie w tym zakresie.
5.
Podmiot, który zamierza bezpośrednio lub pośrednio zbyć znaczny pakiet akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, lub zbyć pakiet akcji lub udziałów, w wyniku czego nastąpiłby spadek poniżej 20%, 30% lub 50% jego udziału w ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym lub udziału w kapitale zakładowym, jest obowiązany zawiadomić o tym zamiarze KNF. W przypadku gdy statut krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przewiduje uprzywilejowanie lub ograniczenie akcji lub udziałów co do prawa głosu, zawiadomienie powinno również dotyczyć udziału w kapitale zakładowym w wysokości odpowiadającej wielkościom określonym w zdaniu pierwszym i odpowiadającej mu liczbie głosów bez przywilejów i ograniczeń; przepisy art. 25 obowiązki podmiotu zamierzającego nabyć znaczny pakiet akcji banku krajowego ust. 2, 3 i 7 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.
1.
Podmiot składający zawiadomienie, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, przedstawia wraz z zawiadomieniem informacje:
1)
pozwalające na identyfikację podmiotu składającego zawiadomienie oraz ustalenie tożsamości osób zarządzających jego działalnością oraz osób przewidzianych do objęcia funkcji osób zarządzających krajowej instytucji pieniądza elektronicznego – o ile podmiot składający zawiadomienie planuje zmiany w tym zakresie;
2)
określone w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 9 lit. b i c dotyczące podmiotu składającego zawiadomienie oraz osób, o których mowa w pkt 1;
3)
pozwalające na identyfikację krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1;
4)
dotyczące działalności zawodowej, gospodarczej lub statutowej podmiotu składającego zawiadomienie i osób, o których mowa w pkt 1, a w szczególności przedmiotu tej działalności, zakresu i miejsca jej prowadzenia oraz dotychczasowego jej przebiegu, a także wykształcenia posiadanego przez podmiot składający zawiadomienie, będący osobą fizyczną, i osoby, o których mowa w pkt 1;
5)
dotyczące grupy, do której należy podmiot składający zawiadomienie, a w szczególności jej struktury, należących do niej podmiotów oraz prawnych i faktycznych powiązań kapitałowych, finansowych i osobowych z innymi podmiotami;
6)
dotyczące sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu składającego zawiadomienie;
7)
dotyczące działań zmierzających do nabycia albo objęcia akcji lub udziałów w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie poziomów określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, albo uzyskanie pozycji jednostki dominującej wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, a w szczególności docelowego udziału w ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, związanych z tym udziałem uprawnień, sposobu i źródeł finansowania nabycia albo objęcia akcji lub udziałów, zawartych w związku z tymi działaniami umów oraz działania w porozumieniu z innymi podmiotami;
8)
dotyczące zamiarów podmiotu składającego zawiadomienie w odniesieniu do przyszłej działalności krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, w szczególności w zakresie planów marketingowych, operacyjnych, finansowych oraz dotyczących organizacji i zarządzania;
9)
dotyczące ewentualnych zobowiązań podmiotu składającego zawiadomienie w zakresie ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego.
2.
Informacje w zakresie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego, a także informacje, o których mowa w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 9 lit. b i c, nie są wymagane w odniesieniu do podmiotu składającego zawiadomienie i osób zarządzających jego działalnością, jeżeli podmiot składający zawiadomienie jest bankiem krajowym, instytucją kredytową, instytucją płatniczą, instytucją pieniądza elektronicznego, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, domem maklerskim, firmą inwestycyjną lub spółką zarządzającą, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności w państwie członkowskim, o ile okoliczność ta zostanie wykazana w zawiadomieniu.
3.
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty, które należy załączyć do zawiadomienia w celu przedstawienia informacji określonych w ust. 1, mając na względzie zapewnienie proporcjonalności wymaganych informacji w zależności od zamierzonego wpływu podmiotu składającego zawiadomienie na zarządzanie krajową instytucją pieniądza elektronicznego.
1.
KNF zgłasza, w drodze decyzji, sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, wskazanego w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, jeżeli:
1)
podmiot składający zawiadomienie nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków w zawiadomieniu lub dokumentów i informacji załączanych do zawiadomienia,
2)
podmiot składający zawiadomienie nie przekazał w terminie dodatkowych informacji lub dokumentów żądanych przez KNF,
3)
jest to uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego, z uwagi na możliwy niekorzystny wpływ podmiotu składającego zawiadomienie na tę instytucję lub z uwagi na ocenę sytuacji finansowej podmiotu składającego zawiadomienie
– przy czym przepisy art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 2 i 4–6 oraz art 25i–25k ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.
2.
Dokonując oceny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, KNF uwzględnia również podjęte zobowiązania podmiotu składającego zawiadomienie, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9.
3.
W przypadku nabycia lub objęcia akcji lub udziałów:
1)
z naruszeniem art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 albo
2)
pomimo zgłoszenia przez KNF sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, albo
3)
przed upływem terminu uprawniającego KNF do zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, albo
4)
po wyznaczonym przez KNF terminie, o którym mowa w art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 5 ustawy – Prawo bankowe, na nabycie akcji lub udziałów w zakresie określonym w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1
– nie może być wykonywane prawo głosu z tych akcji lub udziałów.
4.
Jeżeli skutkiem nabycia lub objęcia akcji w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jest wykonywanie uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, osoby zarządzające krajową instytucją pieniądza elektronicznego powołane przez jednostkę dominującą lub będące członkami zarządu, prokurentami lub osobami pełniącymi kierownicze funkcje w jednostce dominującej nie mogą uczestniczyć w czynnościach z zakresu reprezentacji krajowej instytucji pieniądza elektronicznego; w przypadku gdy nie można ustalić, które osoby zarządzające zostały powołane przez jednostkę dominującą, powołanie organu odpowiedzialnego za zarządzanie krajową instytucją pieniądza elektronicznego jest bezskuteczne od dnia uzyskania przez ten podmiot uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.
5.
Uchwały organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego podjęte z naruszeniem ust. 3 są nieważne, chyba że spełniają wymogi kworum oraz większości głosów oddanych bez uwzględnienia głosów nieważnych. W przypadkach, o których mowa w ust. 3, prawo wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przysługuje również KNF. Przepisy art. 425 powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych stosuje się odpowiednio.
6.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3 lub 4, KNF może, w drodze decyzji, nakazać zbycie akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w wyznaczonym terminie.
7.
Jeżeli akcje lub udziały nie zostaną zbyte w terminie, o którym mowa w ust. 6, KNF może nałożyć na akcjonariusza lub udziałowca krajowej instytucji pieniądza elektronicznego karę pieniężną do wysokości 1.000.000 zł lub cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Do nakładania kar przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
8.
W przypadku gdy wymagają tego interesy użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, a wnioskodawca wykaże, że nie zachodzi przesłanka, o której mowa w ust. 1 pkt 3, KNF może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, wydanej na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, uchylić zakazy, o których mowa w ust. 3 lub 4. Do wniosku wnioskodawca dołącza informacje, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1.
1.
Jeżeli jest to uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego, z uwagi na ocenę sytuacji finansowej podmiotu, który uzyskał bezpośrednio lub pośrednio prawo wykonywania głosu w jej organie stanowiącym na poziomach określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 albo, wskutek nabycia lub objęcia akcji lub udziałów, stał się bezpośrednio lub pośrednio jednostką dominującą krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, lub z uwagi na możliwy wpływ tego podmiotu na tę instytucję, a w szczególności w przypadku stwierdzenia, że podmiot ten nie dochowuje podjętych zobowiązań, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, KNF może, w drodze decyzji, zakazać wykonywania prawa głosu z akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego posiadanych przez ten podmiot lub wykonywania uprawnień jednostki dominującej przysługujących temu podmiotowi. Przy dokonywaniu oceny przesłanki wydania tego zakazu przepis art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 i art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 2 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.
2.
Uchwała organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego jest nieważna, jeżeli przy jej podejmowaniu wykonano prawo głosu z akcji lub udziałów, w stosunku do których KNF wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, chyba że uchwała spełnia wymogi kworum oraz większości głosów oddanych bez uwzględnienia głosów nieważnych. Prawo wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały przysługuje również KNF. Przepisy art. 425 powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych stosuje się odpowiednio.
3.
Jeżeli KNF wydał na podstawie ust. 1 decyzję w przedmiocie zakazu wykonywania uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, przepis art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 4 stosuje się odpowiednio.
4.
W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF może, w drodze decyzji, nakazać zbycie akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w wyznaczonym terminie.
5.
Jeżeli akcje lub udziały nie zostaną zbyte w terminie, o którym mowa w ust. 4, KNF może nałożyć na akcjonariusza lub udziałowca krajowej instytucji pieniądza elektronicznego karę pieniężną do wysokości 1.000.000 zł lub cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Do nakładania kar przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
5a.
Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, nabył lub objął akcje lub prawa z akcji, o których mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, i nie dochowuje podjętego zobowiązania, o którym mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, KNF może, w drodze decyzji, nałożyć na ten podmiot karę pieniężną do wysokości odpowiadającej wartości tych akcji lub praw z akcji. Wartość akcji lub praw z akcji ustalana jest na dzień ich nabycia albo objęcia według wartości godziwej, o której mowa w ustawie o rachunkowości.
5b.
Decyzja, o której mowa w ust. 5a, jest natychmiast wykonalna.
5c.
KNF może określić w decyzji, o której mowa w ust. 5a, że kara pieniężna jest płatna w miesięcznych ratach.
5d.
Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, wypełni zobowiązanie, o którym mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, przed upływem terminu wskazanego w decyzji, o której mowa w ust. 5a, KNF wydaje decyzję o umorzeniu kary pieniężnej, o której mowa w ust. 5a:
1)
w całości albo
2)
w części odpowiadającej niezapłaconym przyszłym ratom – w przypadku określonym w ust. 5c.
6.
Na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego KNF uchyla decyzję wydaną na podstawie ust. 1, jeżeli ustały okoliczności uzasadniające wydanie tej decyzji.
7.
Przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy dwa lub więcej podmiotów działa w porozumieniu, którego przedmiotem jest wykonywanie prawa głosu z akcji lub udziałów na poziomach określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 lub wykonywanie uprawnień jednostki dominującej.
W przypadku zaległej kary pieniężnej, o której mowa w art. 132f zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 5 lub 5a, KNF może nakazać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, której akcjonariuszem jest podmiot, na który została nałożona kara, przekazanie na poczet zaległej kary wraz z odsetkami wszelkich płatności dokonywanych przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego na rzecz tego akcjonariusza, w kwocie odpowiadającej tej karze wraz z odsetkami.
1.
Jeżeli działalność hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego w zakresie niepolegającym na wydawaniu pieniądza elektronicznego lub świadczeniu usług płatniczych narusza lub może naruszać stabilność finansową tej instytucji lub mogłaby ograniczać możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczenia usług płatniczych przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie prowadził tę działalność.
2.
W decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF:
1)
określa termin utworzenia nowego podmiotu, który będzie prowadził działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych, nie krótszy niż 3 miesiące;
2)
może określić warunki dotyczące sposobu wyodrębnienia działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych.
3.
Do podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, i hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.
4.
Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, wydane hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego przechodzi na podmiot utworzony w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, po upływie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF zawiadomienia o wpisie podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, do rejestru przedsiębiorców albo uzupełnienia tego zawiadomienia, chyba że w tym terminie KNF zgłosi sprzeciw co do przejścia tego zezwolenia.
5.
KNF, w drodze decyzji:
1)
zgłasza sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli zachodzą przesłanki, które uzasadniałyby odmowę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, podmiotowi utworzonemu w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, określone w art. 65 odmowa wydania zezwolenia na usługi płatnicze;
2)
może zgłosić sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli nie zostały spełnione warunki określone w ust. 2 pkt 2.
6.
Z dniem przejścia zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, podmiot utworzony w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, wstępuje w prawa i obowiązki hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego w zakresie działalności objętej tym zezwoleniem.
7.
Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, wydane hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego wygasa:
1)
w przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 1 – z upływem terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
2)
z upływem 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja w sprawie sprzeciwu, o którym mowa w ust. 4, stała się ostateczna.
8.
Przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 10 i 11 stosuje się odpowiednio.
W przypadku połączenia lub podziału instytucji pieniądza elektronicznego albo nabycia jej przedsiębiorstwa, zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, nie przechodzi na podmiot przejmujący lub nowo utworzony powstały w wyniku połączenia lub podziału ani na nabywcę.
Informacje o instytucji pieniądza elektronicznego oraz o wykonywanej przez nią działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczonych przez nią usługach płatniczych, w tym informacje reklamowe, publikowane przez instytucję pieniądza elektronicznego, na zlecenie instytucji pieniądza elektronicznego lub na rzecz instytucji pieniądza elektronicznego, powinny być przedstawiane w sposób rzetelny i zrozumiały.
1.
Instytucja pieniądza elektronicznego oprócz działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych może:
1)
świadczyć usługi dodatkowe ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza elektronicznego i świadczeniem usług płatniczych, takie jak:
a) usługi wymiany walut,
b) usługi bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych przekazanych w celu wykonania transakcji płatniczej,
c) usługi przechowywania i przetwarzania danych;
2)
prowadzić systemy płatności;
3)
prowadzić inną działalność gospodarczą.
2.
Świadczenie przez instytucję pieniądza elektronicznego usługi przeliczenia waluty w ramach wydania pieniądza elektronicznego lub wykonania transakcji płatniczej nie stanowi działalności kantorowej w rozumieniu art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe.
3.
W związku z wykonywaniem usług płatniczych instytucja pieniądza elektronicznego może udzielać kredytu płatniczego, o którym mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 3, wyłącznie w celu świadczenia usług płatniczych, o których mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 3–5 i 7, oraz pod warunkiem że kredyt ten nie jest udzielany:
1)
na okres dłuższy niż 12 miesięcy;
2)
ze środków pieniężnych otrzymanych lub przechowywanych w celu wykonania transakcji płatniczej.
Jeżeli instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze, których przedmiotem jest wydany przez tę instytucję pieniądz elektroniczny, usługi te, dla celów obliczania funduszy własnych i określenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru, uznaje się za działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana przechowywać dokumenty związane z działalnością w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub ze świadczeniem usług płatniczych przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich wytworzenia lub otrzymania.
1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana posiadać w każdym czasie fundusze własne dostosowane do rozmiaru działalności prowadzonej w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i usług płatniczych oraz do rodzaju usług płatniczych, jakie może świadczyć na podstawie posiadanego zezwolenia; przepisy art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 2 i 3 oraz art. 77 obliczanie funduszy własnych krajowej instytucji płatniczej ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2.
Wysokość funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego nie może być niższa odpowiednio od wyższej z wartości:
1)
minimalnej wysokości kapitału założycielskiego;
2)
minimalnej wysokości funduszy własnych stanowiących sumę:
a) kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego,
b) kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego obliczonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.
3.
W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego udziela kredytów płatniczych, o których mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 3, wymóg określony w ust. 2 zwiększa się o 5% średniej stanów należności na koniec każdego miesiąca z tytułu kredytów płatniczych udzielonych w ciągu ostatniego roku obrotowego.
4.
Kwota funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, nie może być niższa od 2% średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu.
5.
W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego albo działalność, o której mowa w art. 132j inne usługi świadczone przez instytucję pieniądza elektronicznego ust. 1 i 3, a wartość pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu nie jest znana z wyprzedzeniem, KNF wyraża zgodę na obliczenie kwoty funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, na podstawie reprezentatywnej części zobowiązań finansowych, jeżeli uzna, że taką reprezentatywną część zobowiązań finansowych można oszacować na podstawie dotychczasowych danych.
6.
W przypadku krajowych instytucji pieniądza elektronicznego rozpoczynających działalność w okresie pierwszych 6 miesięcy jej prowadzenia kwotę funduszy własnych, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, oblicza się na podstawie średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu określonej w programie działalności i planie finansowym, zgodnie z art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 3, oraz wynikającej z wydania pieniądza elektronicznego.
7.
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii KNF, określi, w drodze rozporządzenia, metodę obliczania kwoty, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b, uwzględniając, aby nie przekraczała ona 4% z jednej dwunastej całkowitej wartości transakcji płatniczych wykonanych w ciągu ostatniego roku przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego, oraz biorąc pod uwagę rodzaj usług płatniczych, jakie może ona świadczyć na podstawie posiadanego zezwolenia.
8.
KNF może, w drodze decyzji, na podstawie analizy ryzyka strat oraz oceny procesów zarządzania ryzykiem
i mechanizmów kontroli wewnętrznej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego:
1)
zażądać od krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zwiększenia wysokości funduszy własnych, jednak do wysokości nie wyższej niż 120% kwoty, która stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7;
2)
zezwolić krajowej instytucji pieniądza elektronicznego na zmniejszenie wysokości funduszy własnych, jednak do wysokości nie niższej niż 80% kwoty, która stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.
1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana do ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny z zastosowaniem następujących zasad:
1)
środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny nie są w żadnym momencie podczas przechowywania łączone ze środkami pieniężnymi posiadanymi przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego z innego tytułu;
2)
środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny są:
a) składane na wyodrębnionym do tego celu rachunku bankowym w banku krajowym, instytucji kredytowej lub oddziale banku zagranicznego lub
b) inwestowane w bezpieczne, płynne aktywa o niskim ryzyku, deponowane na wyodrębnionym do tego celu rachunku.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli środki są objęte ochroną w sposób określony w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2; przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 3–8 stosuje się odpowiednio, z tym że umowa, o której mowa w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2, obejmuje zwrot wpłat wniesionych przez stronę umowy o wydanie pieniądza elektronicznego na poczet wydania pieniądza elektronicznego w przypadku jego niewydania w wysokości odpowiadającej wartości wniesionej wpłaty, do wysokości niewydanego pieniądza elektronicznego.
3.
Środki pieniężne otrzymane w zamian za wydanie pieniądza elektronicznego podlegają ochronie nie później niż od 5 dnia roboczego od dnia postawienia środków do dyspozycji instytucji pieniądza elektronicznego.
4.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego niezwłocznie informuje KNF o wszelkich istotnych zmianach w sposobie ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny.
Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii KNF, określi, w drodze rozporządzenia, kategorie aktywów, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz maksymalną część środków pieniężnych, jaka może być inwestowana w poszczególne kategorie aktywów, mając na względzie należyte zabezpieczenie środków pieniężnych posiadaczy pieniądza elektronicznego, w tym ograniczenie ryzyka inwestycyjnego związanego z tymi aktywami.
1.
W razie wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko krajowej instytucji pieniądza elektronicznego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych użytkowników oraz rachunkach, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.
2.
W razie ogłoszenia upadłości krajowej instytucji pieniądza elektronicznego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych użytkowników i rachunkach, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, podlegają wyłączeniu z masy upadłości.
3.
Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje roszczeń o zwrot wpłat wniesionych przez stronę umowy o wydanie pieniądza elektronicznego na poczet wydania pieniądza elektronicznego.
Jeżeli krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w zakresie usług płatniczych, jest obowiązana do ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników bezpośrednio lub za pośrednictwem innego dostawcy na poczet wykonania transakcji płatniczych na zasadach określonych dla krajowych instytucji płatniczych. Przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych i art. 80 wyłączenie spod egzekucji środków pieniężnych przyjętych na poczet wykonania transakcji płatniczych oraz przepisy wydane na podstawie art. 79 rozporządzenie w sprawie kategorii aktywów i ich limitów stosuje się odpowiednio.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego przekazuje KNF roczne sprawozdania finansowe i roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe na zasadach określonych w art. 81 roczne sprawozdania finansowe krajowej instytucji płatniczej, a także kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne obejmujące dane określone w art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 1–4 oraz informacje o rodzaju i zakresie działalności, o której mowa w art. 132j inne usługi świadczone przez instytucję pieniądza elektronicznego ust. 1. Przepisy art. 82 badanie sprawozdań finansowych i art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 2 oraz przepisy wydane na podstawie art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 3 stosuje się odpowiednio.
1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agentów.
2.
Przepisy art. 84 świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów ust. 2, art. 85 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta i art. 90 obowiązki agenta zawierającego umowę z użytkownikiem stosuje się odpowiednio.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może dokonywać wykupu pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów lub innych przedsiębiorców.
Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego zapewniają, aby oddziały, przez które prowadzą działalność, a także agenci oraz inni przedsiębiorcy, za pośrednictwem których świadczą usługi płatnicze, dokonują wykupu lub prowadzą dystrybucję pieniądza elektronicznego, informowali w sposób rzetelny posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników o tym fakcie.
1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej z innym przedsiębiorcą, powierzyć temu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych z prowadzoną działalnością objętą zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Przepisy art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 2–6 i art. 87 uprawnienia KNF wobec instytucji płatniczej powierzającej wykonywanie czynności operacyjnych innym przedsiębiorcom ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2.
KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji pieniądza elektronicznego doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1, jeżeli:
1)
wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu instytucją pieniądza elektronicznego;
2)
przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane uprawnienia niezbędne do wykonywania tej umowy.
3.
Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji; przepisu art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.
4.
KNF może zastosować środki określone w art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 i 2, w przypadku gdy w wyznaczonym terminie krajowa instytucja pieniądza elektronicznego nie doprowadzi do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego w zakresie świadczenia usług płatniczych i działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego ponosi odpowiedzialność wobec użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego za działania jej agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmiotów wykonujących czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, jak za swoje własne działania. Przepisy art. 88 odpowiedzialność instytucji płatniczej w zakresie świadczonych usług ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
1.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na terytorium innego państwa członkowskiego, prowadzić działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej oraz wykonywać usługi płatnicze, wynikające z zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, za pośrednictwem agenta, przez oddział, lub w ramach działalności transgranicznej.
2.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze prowadzenia działalności transgranicznej albo, w formie pisemnej, o zamiarze wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa członkowskiego przez oddział lub świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego przez oddział lub za pośrednictwem agenta, składając jednocześnie wniosek o dokonanie wpisu oddziału lub agenta do rejestru. Przepisy art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 2–6 oraz art 93–94a stosuje się odpowiednio.
3.
Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze dokonywania wykupu pieniądza elektronicznego lub wykonywania czynności operacyjnej polegającej na jego dystrybucji na terytorium innego państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy. Przepisy art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 3–5 i art. 94 zawiadomienie o zamiarze zmian w zawiadomieniu o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego stosuje się odpowiednio.
4.
Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1)
nazwę państwa członkowskiego, na terytorium którego krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zamierza dokonywać wykupu pieniądza elektronicznego lub wykonywać czynność operacyjną polegającą na jego dystrybucji za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy;
2)
nazwę (firmę) i siedzibę oraz adres krajowej instytucji pieniądza elektronicznego;
3)
imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta lub innego przedsiębiorcy oraz siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności;
4)
opis mechanizmów kontroli wewnętrznej związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;
5)
imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie działalnością agenta lub innego przedsiębiorcy;
6)
wskazanie czynności, które krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zamierza wykonywać na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy.
1.
Unijna instytucja pieniądza elektronicznego może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej, lub świadczyć usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, w zakresie wynikającym z zezwolenia wydanego przez właściwe organy nadzorcze. Przepisy art. 97 rozpoczęcie świadczenia usług na terytorium RP przez unijną instytucję płatniczą stosuje się odpowiednio.
2.
KNF może przeprowadzić kontrolę działalności i sytuacji finansowej oddziałów unijnych instytucji pieniądza elektronicznego oraz ich agentów, wykonujących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, we współpracy z właściwymi organami nadzorczymi macierzystego państwa członkowskiego tych oddziałów. Przepis art. 103 uprawnienia kontrolne KNF stosuje się odpowiednio.
3.
Do oddziałów i agentów unijnych instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepis art. 98b roczne sprawozdanie unijnej instytucji płatniczej z działalności na terytorium RP.
1.
Działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych prowadzona przez krajowe instytucje pieniądza elektronicznego, w tym przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF, w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym, zwanemu dalej "nadzorem nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego".
2.
Celem nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego jest:
1)
zapewnienie bezpieczeństwa finansowego krajowych instytucji pieniądza elektronicznego;
2)
zapewnienie zgodności działalności krajowych instytucji pieniądza elektronicznego, w tym prowadzonej przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 i rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1;
3)
ochrona interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego.
3.
Do nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 1a i 1b, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF i art. 104 zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli.
4.
KNF w ramach sprawowanego nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego może:
1)
wydawać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zalecenia w zakresie:
a) zapewnienia zgodności działalności krajowej instytucji pieniądza elektronicznego z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009,
b) zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich wysokość jest niższa niż wynikałoby to z przepisów ustawy lub decyzji, o której mowa w art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 8,
c) podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia i przestrzegania norm, o których mowa w art. 132b warunki wydania zezwolenia na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 i art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego,
d) opracowania i stosowania procedur, które zapewnią utrzymywanie oraz bieżące monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia środków koniecznych dla zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego;
2)
nakazać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wstrzymanie wypłat z zysku lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu osiągnięcia norm, o których mowa w art. 132b warunki wydania zezwolenia na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 i art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.
4a.
Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:
1)
w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo
2)
w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.
4b.
Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.
5.
KNF może wydawać rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego, mając na uwadze ochronę interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników.
1.
W razie stwierdzenia, że krajowa instytucja pieniądza elektronicznego nie wykonuje albo nieprawidłowo wykonuje obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 1, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 2 lub w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 5, a także gdy działalność krajowej instytucji pieniądza elektronicznego jest wykonywana z naruszeniem prawa lub stwarza zagrożenie interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego lub użytkowników, KNF może zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3. Przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1, KNF może także:
1)
nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone naruszenia albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono naruszenia, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;
2)
nałożyć na krajową instytucję pieniądza elektronicznego karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł;
3)
cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1; przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.
3.
Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 132i informacje o instytucji pieniądza elektronicznego i jej działalności, wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:
1)
wydać instytucji pieniądza elektronicznego zalecenie, o którym mowa w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 1 lit. a, dotyczące zaprzestania ich rozpowszechniania, przy czym nie stosuje się przepisów ust. 2 pkt 3 i przepisów art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3;
2)
nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie; nakazując ogłoszenie sprostowania KNF może określić jego treść.
4.
Kary pieniężne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, KNF może nałożyć także w przypadku niewykonania nakazu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.
5.
Do nakładania kar, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
6.
KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą w przypadku:
1)
przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2)
spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.
1.
W przypadku gdy unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub jej agent, prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy prawa polskiego, KNF stosuje środki, o których mowa w art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 1. Przepis art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2.
Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 pkt 1.
3.
Przepis ust. 2 stosuje się także w przypadku, gdy:
1)
środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego okazały się nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub niemożliwe do zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego bez uzasadnienia odmawiają zastosowania środków nadzorczych albo w sposób nieuzasadniony zwlekają z ich zastosowaniem.
4.
Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, skutkowałoby nadmierną zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 i w art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 pkt 1, z pominięciem tej procedury.
5.
Przepisy art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 6–8 stosuje się odpowiednio.
Do wykonywania nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego przepisy art 108–112 stosuje się odpowiednio.
Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji pieniądza elektronicznego i oddziałów instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 142 obowiązki banku w przypadku naruszenia lub zagrożenia naruszenia przez bank przepisów UE i art 145–157e ustawy – Prawo bankowe. Przepis art. 117 odesłanie do przepisów Prawa bankowego ust. 2 stosuje się odpowiednio.
1.
Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej arytmetycznej sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza elektronicznego obliczonych na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie poprzednich dwunastu miesięcy kalendarzowych oraz stawki nieprzekraczającej 0,075%.
2.
Przy obliczaniu średniej, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się zobowiązań krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wynikających z realizacji czynności wyłączonych przez art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy, bez względu czy wyłączenie zależne jest od świadczenia innych usług.
3.
Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego świadczące usługi płatnicze, niezależnie od wpłat na pokrycie kosztów nadzoru określonych w ust. 1, są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru na zasadach określonych w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru. Przepisy wydane na podstawie art. 115 rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru oraz opłat za zezwolenie i wpis do rejestru dotyczące wpłat stosuje się odpowiednio.
4.
Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
1.
Opłacie podlega:
1)
wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, z wyjątkiem przypadku, w którym zmiana zezwolenia polega wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do świadczenia których jest uprawniona krajowa instytucja pieniądza elektronicznego;
2)
dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1.
2.
Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez krajowe instytucje pieniądza elektronicznego pomniejsza łączną kwotę wpłat na pokrycie kosztów nadzoru należnych od tych instytucji zgodnie z art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru; przepisy art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 1,
2)
sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 1,
3)
wysokość, sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w art. 132zf opłaty za zezwolenie i wpis do rejestru
– uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat, oraz konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego, mając zarazem na względzie, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.
1.
Prowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia KNF.
2.
Do oddziałów zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, z uwzględnieniem art. 132zi usługi dodatkowe oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego i art. 132zj wpłaty oddziałów zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru.
1.
Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego oprócz działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego może również świadczyć ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza elektronicznego usługi dodatkowe.
2.
Zezwolenie, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, może być wydane, jeżeli środki przeznaczone na funkcjonowanie oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego, wyodrębnione z kapitału założycielskiego zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego, wynoszą co najmniej równowartość w walucie polskiej kwoty 350.000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez NBP obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.
3.
Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego nie może, na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, prowadzić działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa członkowskiego, w tym w ramach działalności transgranicznej.
1.
Oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej arytmetycznej sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza elektronicznego obliczonych na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie poprzednich dwunastu miesięcy kalendarzowych oraz stawki nieprzekraczającej 0,075%. Przepisy art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.
2.
Opłacie podlega:
1)
wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1;
2)
dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1.
3.
Opłaty, o których mowa w ust. 2, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego pomniejsza łączną kwotę wpłat na pokrycie kosztów nadzoru należnych od tych instytucji zgodnie z ust. 1; przepisy art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.
4.
Do wpłat, o których mowa w ust. 1, i opłat, o których mowa w ust. 2, przepisy wydane na podstawie art. 132zg rozporządzenie w sprawie wpłat i opłat stosuje się odpowiednio.
KNF zawiadamia Komisję Europejską o wszystkich zezwoleniach udzielonych oddziałom zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...