Ustawa o usługach płatniczych

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2024.0.30 t.j. - Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych

Ustawa o usługach płatniczych

DZIAŁ IV. Krajowe instytucje płatnicze

Rozdział 4. Korzystanie przez krajową instytucję płatniczą z usług agentów oraz powierzanie wykonywania niektórych czynności operacyjnych innym podmiotom

Obserwuj akt

Rozdział 4. Korzystanie przez krajową instytucję płatniczą z usług agentów oraz powierzanie wykonywania niektórych czynności operacyjnych innym podmiotom

Art. 84. świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów

1.

Krajowa instytucja płatnicza może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agentów.

1a.

Krajowa instytucja płatnicza może dokonywać wykupu pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów lub innych przedsiębiorców.

2.

Umowa między agentem a krajową instytucją płatniczą jest zawierana w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

3.

Agent może rozpocząć świadczenie usług płatniczych po wpisaniu do rejestru.

Art. 85. Zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta

1.

Krajowa instytucja płatnicza przekazuje KNF, w formie pisemnej, zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta, wraz z wnioskiem o dokonanie wpisu agenta do rejestru.

2.

Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:

1)

imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta;

2)

siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

3)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej związanych z zapobieganiem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy;

4)

imiona i nazwiska oraz funkcje osób zarządzających agentem, a także – w przypadku agentów innych niż dostawcy podlegający nadzorowi w rozumieniu ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym lub ich jednostki zależne – dokumenty potwierdzające, że osoby te posiadają właściwe kompetencje oraz że nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym Kodeksu karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub przestępstwo skarbowe;

5)

wykaz usług płatniczych instytucji płatniczej, do świadczenia których agent jest upoważniony, oraz

6)

numer identyfikacji podatkowej (NIP) agenta, jeżeli taki posiada.

3.

Opis, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, podlega niezwłocznej aktualizacji w przypadku istotnej okoliczności objętej pierwotnym powiadomieniem.

4.

W terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia wraz z wnioskiem, o których mowa w ust. 1, KNF wpisuje albo odmawia wpisu agenta do rejestru, o czym niezwłocznie powiadamia krajową instytucję płatniczą.

5.

Dokumentem potwierdzającym posiadanie właściwych kompetencji przez osobę zarządzającą agentem może być w szczególności oświadczenie krajowej instytucji płatniczej lub osoby zarządzającej agentem potwierdzające posiadanie właściwych kompetencji przez tę osobę.

Art. 86. Powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi

1.

Krajowa instytucja płatnicza może, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej z innym przedsiębiorcą, powierzyć temu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych lub z działalnością w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.

2.

Krajowa instytucja płatnicza prowadzi ewidencję umów, o których mowa w ust. 1, zawierającą dane identyfikacyjne przedsiębiorcy, zakres powierzonych czynności i miejsce ich wykonywania oraz okres obowiązywania umowy.

3.

W przypadku gdy umowa, o której mowa w ust. 1, przewiduje powierzenie wykonywania istotnych czynności operacyjnych, krajowa instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze zawarcia takiej umowy oraz o każdej jej zmianie, rozwiązaniu lub o jej wygaśnięciu, co najmniej na 14 dni przed jej zawarciem, zmianą, rozwiązaniem lub wygaśnięciem.

4.

Czynność operacyjną uznaje się za istotną, jeżeli jej niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie mogłoby w poważnym stopniu zagrozić ciągłości spełniania przez krajową instytucję płatniczą wymogów, od których było uzależnione wydanie zezwolenia, lub wykonywania innych obowiązków nałożonych na instytucję płatniczą przez ustawę, lub zagrażałoby jej wynikom finansowym, rzetelności lub ciągłości świadczonych przez nią usług płatniczych lub wykonywania działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.

5.

Krajowa instytucja płatnicza może powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie istotnych czynności operacyjnych, jeżeli powierzenie wykonywania czynności nie wpłynie niekorzystnie na prowadzenie przez krajową instytucję płatniczą działalności zgodnie z przepisami prawa i wydanym jej zezwoleniem oraz na ostrożne i stabilne zarządzanie krajową instytucją płatniczą oraz:

1)

przedsiębiorca posiada uprawnienia do wykonywania czynności w zakresie przedmiotu umowy, jeżeli z przepisów prawa wynika obowiązek posiadania takich uprawnień, albo zajmuje się wykonywaniem tych czynności w sposób zawodowy;

2)

przedsiębiorca posiada niezbędną wiedzę i doświadczenie oraz zapewnia warunki techniczne i organizacyjne niezbędne do prawidłowego wykonywania umowy, o której mowa w ust. 1;

3)

sytuacja finansowa przedsiębiorcy pozwala na prawidłowe wykonywanie umowy, o której mowa w ust. 1;

4)

przedsiębiorca umożliwi skuteczne nadzorowanie przez krajową instytucję płatniczą wykonywania powierzonych mu czynności oraz zarządzanie ryzykiem związanym z powierzeniem czynności, a krajowa instytucja płatnicza posiada wiedzę umożliwiającą skuteczne nadzorowanie wykonywania powierzonych czynności i zarządzanie ryzykiem;

5)

krajowa instytucja płatnicza będzie posiadać dostęp do informacji i dokumentów związanych z wykonywaniem czynności powierzonych przedsiębiorcy, w szczególności w przypadku gdy udostępnienie tych danych następuje w wyniku żądania KNF;

6)

krajowa instytucja płatnicza i przedsiębiorca będą posiadać plany działania zapewniające ciągłe, bezpieczne i niezakłócone prowadzenie działalności w zakresie objętym umową, również w przypadku rozwiązania umowy, a także plany działania przewidujące sposoby odzyskiwania danych chroniące przed ich utratą spowodowaną zdarzeniami losowymi.

6.

Powierzenie wykonywania czynności operacyjnych nie może:

1)

prowadzić do zaprzestania faktycznego świadczenia usług płatniczych lub wykonywania działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez krajową instytucję płatniczą;

2)

obejmować przekazania prawa do reprezentowania instytucji płatniczej lub zarządzania instytucją płatniczą w rozumieniu art. 201 zarząd spółki z o.o. § 1 i art. 368 zarząd spółki akcyjnej § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych oraz art. 48 zarząd spółdzielni i jego rola § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2021 r. poz. 648 oraz z 2023 r. poz. 1450).

Art. 87. Uprawnienia KNF wobec instytucji płatniczej powierzającej wykonywanie czynności operacyjnych innym przedsiębiorcom

1.

KNF może żądać od krajowej instytucji płatniczej powierzającej wykonywanie czynności operacyjnych innym przedsiębiorcom w szczególności:

1)

przedstawienia kopii zawartej umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi, ust. 1;

2)

złożenia wyjaśnień dotyczących wykonania umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi, ust. 1;

3)

przedstawienia dokumentów określających status przedsiębiorcy, z którym krajowa instytucja płatnicza zawarła umowę, a w przypadku powierzenia wykonywania istotnych czynności operacyjnych - także dokumentów niezbędnych do oceny spełniania przez przedsiębiorcę wymogów określonych w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi, ust. 5.

2.

KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji płatniczej doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi, ust. 1, jeżeli:

1)

wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu instytucją płatniczą;

2)

przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane uprawnienia niezbędne do wykonywania tej umowy.

3.

Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja płatnicza może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji; przepisu art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji, § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

4.

KNF może zastosować środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1, w przypadku gdy w wyznaczonym terminie krajowa instytucja płatnicza nie doprowadzi do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi, ust. 1.

Art. 87a. Obowiązek zawiadomienia KNF o zmianach dotyczących korzystania z usług innych przedsiębiorców i agentów

Krajowa instytucja płatnicza niezwłocznie powiadamia KNF o zmianach dotyczących korzystania z usług innych przedsiębiorców, którym powierzono wykonywanie czynności operacyjnych, oraz agentów.

Art. 88. Odpowiedzialność instytucji płatniczej w zakresie świadczonych usług

1.

Krajowa instytucja płatnicza w zakresie świadczenia usług płatniczych i wykonywania działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego ponosi odpowiedzialność wobec użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego za działania jej agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmiotów wykonujących czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, jak za swoje własne działania.

2.

Odpowiedzialności, o której mowa w ust. 1, nie można wyłączyć ani ograniczyć, z zastrzeżeniem art. 149 wyłączenie odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie transakcji płatniczej,

3.

Odpowiedzialności agenta i innego przedsiębiorcy, za pośrednictwem którego krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, wobec krajowej instytucji płatniczej za szkody wyrządzone użytkownikom lub posiadaczom pieniądza elektronicznego wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o której mowa w art. 84 świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów ust. 2, umowy, na podstawie której inny przedsiębiorca dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, albo umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, nie można wyłączyć ani ograniczyć.

Art. 89. Obowiązek rzetelnego informowania użytkowników

Krajowe instytucje płatnicze zapewniają, aby oddziały, przez które prowadzą działalność, a także agenci oraz inni przedsiębiorcy, za pośrednictwem których świadczą usługi płatnicze lub dokonują wykupu pieniądza elektronicznego, informowali w sposób rzetelny użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego o tym fakcie.

Art. 90. Obowiązki agenta zawierającego umowę z użytkownikiem

Agent jest obowiązany w umowie zawieranej z użytkownikiem jednoznacznie wskazać instytucję płatniczą, w imieniu i na rzecz której działa, z podaniem numeru wpisu do rejestru.

Art. 91. Wykonywanie przez instytucję płatniczą działalności na terytorium innego państwa członkowskiego

1.

Krajowa instytucja płatnicza może wykonywać na terytorium innego państwa członkowskiego przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, usługi płatnicze wynikające z zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1.

2.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku może świadczyć usługę dostępu do informacji o rachunku na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta.

Art. 92. Zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego

1.

Krajowa instytucja płatnicza oraz dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiadamiają KNF, w formie pisemnej, o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta.

1a.

Krajowa instytucja płatnicza oraz dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, zamierzający świadczyć usługi płatnicze na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, wraz z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, składają wniosek o dokonanie wpisu oddziału, informacji o świadczeniu usług w ramach działalności transgranicznej lub agenta do rejestru.

2.

Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

nazwę państwa członkowskiego, na którego terytorium krajowa instytucja płatnicza albo dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zamierza świadczyć usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta;

2)

nazwę (firmę), siedzibę i adres krajowej instytucji płatniczej albo dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku;

3)

nazwę (firmę) i adres oddziału lub imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta, numer identyfikacji podatkowej (NIP) agenta, jeżeli taki posiada, oraz siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności;

4)

opis struktury organizacyjnej oddziału, program działalności i plan finansowy na okres co najmniej trzyletni, a także opis mechanizmów kontroli wewnętrznej, o której mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 3, w odniesieniu do oddziału – w przypadku gdy krajowa instytucja płatnicza albo dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zamierza świadczyć usługi płatnicze przez oddział;

5)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej, o której mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 3, w zakresie związanym z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu – w przypadku gdy krajowa instytucja płatnicza albo dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zamierza świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agenta;

6)

imiona i nazwiska osób zarządzających oddziałem lub agentem, a w przypadku agentów innych niż dostawcy podlegający nadzorowi w rozumieniu ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym lub ich jednostki zależne – także dokumenty potwierdzające, że osoby te posiadają właściwe kompetencje oraz że nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwa wymienione w art. 85 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta ust. 2 pkt 4;

7)

wykaz usług płatniczych, które krajowa instytucja płatnicza zamierza świadczyć na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, odpowiednio przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta;

8)

informację o terminie planowanego rozpoczęcia działalności na terytorium goszczącego państwa członkowskiego – w przypadku krajowej instytucji płatniczej albo dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zamierzających świadczyć usługi płatnicze na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska w ramach działalności transgranicznej.

3.

KNF wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w wyznaczonym terminie, jeżeli zawiadomienie nie spełnia wymagań określonych w ust. 2.

4.

W terminie miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, lub jego uzupełnienia, KNF przesyła właściwym organom nadzorczym goszczącego państwa członkowskiego zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, albo w drodze decyzji odmawia jego przesłania.

5.

KNF odmawia przesłania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy:

1)

zawiadomienie nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2, i nie zostało uzupełnione w terminie;

2)

struktura organizacyjna oddziału krajowej instytucji płatniczej albo dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest nieadekwatna do zamierzonej działalności;

3)

zamierzona działalność oddziału lub wykonywanie usług za pośrednictwem agenta naruszałoby przepisy prawa;

4)

posiada lub uzyskała od właściwych organów nadzorczych państwa goszczącego, w którym krajowa instytucja płatnicza albo dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zamierza wykonywać usługi płatnicze, informacje wskazujące, iż istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że w związku z tą działalnością jest popełniane lub zostało popełnione przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym lub art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego, usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie takiego przestępstwa jest zamierzone, lub rozpoczęcie wykonywania usług przez oddział lub za pośrednictwem agenta mogłyby zwiększać ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.

6.

Dokumentem potwierdzającym posiadanie właściwych kompetencji przez osobę zarządzającą agentem może być w szczególności oświadczenie krajowej instytucji płatniczej lub osoby zarządzającej agentem potwierdzające posiadanie właściwych kompetencji przez tę osobę.

Art. 93. Czynności KNF po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego

1.

W terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 1, po zapoznaniu się z informacjami zawartymi w tym zawiadomieniu oraz zastrzeżeniami przekazanymi przez właściwe organy nadzorcze goszczącego państwa członkowskiego, w szczególności informacjami, o których mowa w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 5 pkt 4, KNF:

1)

przekazuje swoje stanowisko dotyczące zawiadomienia właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego państwa członkowskiego;

2)

dokonuje wpisu do rejestru odpowiednio oddziału, informacji o świadczeniu usług w ramach działalności transgranicznej lub agenta albo wydaje decyzję o odmowie dokonania takiego wpisu albo o wykreśleniu z rejestru, jeżeli wpis ten został uprzednio dokonany.

2.

W przypadku gdy KNF nie zgadza się z oceną oraz zastrzeżeniami, o których mowa w ust. 1, stanowisko, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera uzasadnienie.

3.

Stanowisko lub decyzję, o których mowa w ust. 1, KNF przekazuje krajowej instytucji płatniczej, która złożyła do KNF zawiadomienie, o którym mowa w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 1, albo dostawcy świadczącemu wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

4.

Krajowa instytucja płatnicza oraz dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiadamiają KNF o terminie rozpoczęcia działalności w zakresie świadczenia usług płatniczych na terytorium goszczącego państwa członkowskiego przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta. KNF niezwłocznie przekazuje taką informację właściwemu organowi goszczącego państwa członkowskiego.

5.

Termin, o którym mowa w ust. 4, nie może być wcześniejszy niż data wpisu do rejestru oddziału, informacji o świadczeniu usług w ramach działalności transgranicznej lub agenta.

Art. 94. Zawiadomienie o zamiarze zmian w zawiadomieniu o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego

O zamiarze dokonania zmiany danych, o których mowa w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 2, w tym o nowym agencie i oddziale, krajowa instytucja płatnicza zawiadamia, w formie pisemnej, KNF. Przepisy art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 3–6 i art. 93 czynności KNF po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego stosuje się odpowiednio.

Art. 94a. Zawiadomienie o zamiarze powierzenia czynności operacyjnych przedsiębiorcy zagranicznemu czynności

Krajowa instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze powierzenia przedsiębiorcy z innego państwa członkowskiego niż Rzeczpospolita Polska wykonywania czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych.

Art. 95. Uchylony

Art. 96. Działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP

1.

Unijna instytucja płatnicza może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, w zakresie wynikającym z zezwolenia wydanego przez właściwe organy nadzorcze.

2.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku na terytorium innego państwa członkowskiego niż Rzeczpospolita Polska może świadczyć na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi dostępu do informacji o rachunku przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta.

Art. 97. Rozpoczęcie świadczenia usług na terytorium RP przez unijną instytucję płatniczą

1.

W terminie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF od właściwych organów nadzorczych macierzystego państwa członkowskiego informacji wskazanych w art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 2 KNF przekazuje tym organom ocenę oraz zastrzeżenia w związku z zamierzonym świadczeniem usług płatniczych przez daną unijną instytucję płatniczą albo dostawcę, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2.

2.

Zastrzeżenia, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować w szczególności okoliczności dotyczące stwierdzenia przez KNF wystąpienia uzasadnionych podstaw do podejrzeń, że w związku z zamierzonym świadczeniem usług przez unijną instytucję płatniczą albo dostawcę, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, świadczącego usługę dostępu do informacji o rachunku przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta jest popełniane albo zostało popełnione przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym lub art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego, usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie takiego przestępstwa jest zamierzone, lub świadczenie usług przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta mogłoby zwiększyć ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.

3.

Unijna instytucja płatnicza albo dostawca, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, może rozpocząć świadczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług płatniczych w dniu wskazanym właściwemu organowi nadzorczemu macierzystego państwa członkowskiego jako termin planowanego rozpoczęcia takiej działalności.

Art. 98. Uchylony

Art. 98a. Przeliczenie waluty przez unijną instytucję płatniczą

W przypadku świadczenia przez unijną instytucję płatniczą usługi przeliczenia waluty w ramach wykonania transakcji płatniczej lub wydania pieniądza elektronicznego przepis art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 98b. Roczne sprawozdanie unijnej instytucji płatniczej z działalności na terytorium RP

1.

Unijna instytucja płatnicza albo dostawca, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze przez oddział albo za pośrednictwem agenta, w terminie do dnia 31 marca roku następującego po zakończeniu roku obrotowego, przekazuje KNF roczne sprawozdanie dotyczące działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Unijna instytucja płatnicza albo dostawca, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze przez oddział albo za pośrednictwem agenta, w terminie do dnia 31 marca roku następującego po zakończeniu roku obrotowego, przekazuje KNF roczne sprawozdania obejmujące informację o wykonanych transakcjach płatniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym dane o ich wartości, liczbie oraz strukturze walutowej.

3.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, formę i sposób sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając konieczność zapewnienia KNF dostępu do informacji mających wpływ na ocenę sytuacji finansowej unijnej instytucji płatniczej albo dostawcy, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2.

Art. 99. Nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych oraz w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego prowadzona przez krajowe instytucje płatnicze, w tym przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF, w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym, zwanemu dalej "nadzorem".

2.

Celem nadzoru jest:

1)

zapewnienie bezpieczeństwa finansowego krajowych instytucji płatniczych;

2)

zapewnienie zgodności działalności krajowych instytucji płatniczych, w tym prowadzonej przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 i rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz zezwoleniem, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1;

3)

ochrona interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego.

Art. 100. Czynności nadzorcze

Czynności podejmowane w ramach nadzoru polegają w szczególności na:

1)

dokonywaniu oceny sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej;

2)

badaniu jakości zarządzania krajową instytucją płatniczą, w tym systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej.

3)

(uchylony)

Art. 101. Wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem

KNF oraz osoby wykonujące czynności nadzoru nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą ze zgodnego z przepisami ustaw działania lub zaniechania, które pozostaje w związku ze sprawowanym przez KNF nadzorem.

Art. 102. Uprawnienia nadzorcze KNF

1.

KNF w ramach sprawowanego nadzoru może:

1)

wezwać krajową instytucję płatniczą do przekazania w wyznaczonym terminie wszelkich informacji niezbędnych dla realizacji celów nadzoru, o których mowa w art. 99 nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi ust. 2, określając cel takiego wezwania;

2)

zażądać okresowego przekazywania przez krajową instytucję płatniczą określonych danych niezbędnych do oceny sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej;

3)

wydawać krajowej instytucji płatniczej zalecenia w zakresie:
a) zapewnienia zgodności działalności krajowej instytucji płatniczej z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009,
b) zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich wysokość jest niższa niż wynikałoby to z przepisów ustawy lub decyzji, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 7,
c) podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia i przestrzegania norm, o których mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 1 i art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej,
d) opracowania i stosowania procedur, które zapewnią utrzymywanie oraz bieżące monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia środków koniecznych dla zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego;

4)

nakazać krajowej instytucji płatniczej wstrzymanie wypłat z zysku lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu osiągnięcia norm, o których mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 1 i art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej;

5)

nakazać krajowej instytucji płatniczej opracowanie i wykonanie planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych.

1a.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 1, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

1b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 1a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

2.

KNF może wydawać rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania krajowymi instytucjami płatniczymi, mając na uwadze ochronę interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego.

3.

KNF, w drodze decyzji, może nakazać unijnej instytucji płatniczej albo dostawcy, o którym mowa w art. 96 działalność unijnej instytucji płatniczej na terytorium RP ust. 2, wykonującemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze za pośrednictwem agenta, wyznaczenie centralnego punktu kontaktowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zachodzą okoliczności utrudniające zapewnienie prawidłowej komunikacji, w tym zgłaszanie informacji dotyczących przestrzegania przepisów działów II i III, lub sprawowanie nadzoru.

Art. 103. Uprawnienia kontrolne KNF

1.

KNF może przeprowadzać kontrolę działalności i sytuacji finansowej krajowej instytucji płatniczej.

2.

W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, KNF może przeprowadzać także ocenę działalności i sytuacji finansowej agenta, za pośrednictwem którego instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze, lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1. Jeżeli kontrola, o której mowa w ust. 1, nie pozwala na dokonanie wszystkich ustaleń niezbędnych do oceny działalności lub sytuacji finansowej agenta lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, czynności kontrolne mogą być prowadzone bezpośrednio wobec agenta lub podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 1, w ramach odrębnej kontroli.

3.

Czynności kontrolne są wykonywane przez pracowników Urzędu KNF po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Przewodniczącego KNF lub upoważnioną przez niego osobę.

3a.

Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, jest udzielane na piśmie utrwalonym w postaci papierowej albo elektronicznej. Upoważnienie udzielane na piśmie utrwalonym w postaci papierowej opatruje się podpisem własnoręcznym. Upoważnienie utrwalone w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

3b.

Upoważnienie, zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, protokół z kontroli, zalecenia pokontrolne udzielone albo sporządzone na piśmie utrwalonym w postaci elektronicznej doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

4.

Pracownicy, o których mowa w ust. 3, w zakresie ustalonym w upoważnieniu, mają prawo do:

1)

wstępu do pomieszczeń kontrolowanego podmiotu;

2)

swobodnego dostępu do oddzielnego pomieszczenia biurowego i środków łączności;

3)

wglądu do dokumentów kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii, odpisów i wyciągów z tych dokumentów;

4)

wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym kontrolowanego podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii lub wyciągów z tych danych, w tym w postaci dokumentów elektronicznych.

5.

Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

6.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb wykonywania czynności kontrolnych w krajowych instytucjach płatniczych, uwzględniając cele nadzoru sprawowanego nad tymi instytucjami oraz zapewnienie efektywności tego nadzoru.

Art. 104. Zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli

1.

KNF każdorazowo zgłasza właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego państwa członkowskiego zamiar przeprowadzenia kontroli w pomieszczeniach kontrolowanego podmiotu znajdujących się na terytorium goszczącego państwa członkowskiego.

2.

KNF może przekazać właściwym organom nadzorczym goszczącego państwa członkowskiego zadanie przeprowadzania kontroli w pomieszczeniach podmiotów, o których mowa w art. 109 współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego,

3.

Przepisy art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, stosuje się do działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziałów unijnych instytucji płatniczych oraz ich agentów, w przypadku ustalenia z właściwymi organami nadzorczymi macierzystego państwa członkowskiego, że kontrola zostanie przeprowadzona przez KNF.

Art. 105. Uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy

1.

W razie stwierdzenia, że krajowa instytucja płatnicza nie wykonuje albo nieprawidłowo wykonuje obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 3, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 4 i 5, a także gdy działalność krajowej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem przepisów ustawy, innych ustaw regulujących świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie i wykup pieniądza elektronicznego oraz przepisów wydanych na ich podstawie, a także innych bezpośrednio stosowanych przepisów prawa Unii Europejskiej regulujących świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie i wykup pieniądza elektronicznego lub stwarza zagrożenie interesów użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, KNF może:

1)

wystąpić do organu krajowej instytucji płatniczej z wnioskiem o odwołanie osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości;

2)

zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą, o której mowa w pkt 1, do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jej odwołanie przez organy krajowej instytucji płatniczej na najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania decyzji za krajową instytucję płatniczą w zakresie jej praw i obowiązków majątkowych;

3)

ograniczyć zakres działalności krajowej instytucji płatniczej lub jej jednostek organizacyjnych;

4)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

5)

nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł;

6)

cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1.

2.

Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5, KNF uwzględnia rodzaj i wagę naruszenia, rozmiar prowadzonej działalności oraz sytuację finansową krajowej instytucji płatniczej.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości kary, o której mowa w ust. 1 pkt 4.

4.

Zastosowanie środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6, następuje w drodze decyzji. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 6, są natychmiast wykonalne.

5.

Decyzja KNF o ograniczeniu zakresu działalności może zawierać warunki i terminy, a decyzja o nałożeniu kary pieniężnej zawiera termin zapłaty należności.

6.

KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą w przypadku:

1)

przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;

2)

spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych krajowej instytucji płatniczej.

7.

O cofnięciu zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, KNF niezwłocznie powiadamia właściwe organy nadzorcze państwa członkowskiego, w którym krajowa instytucja płatnicza prowadzi działalność transgraniczną, za pośrednictwem agenta lub przez oddział.

Art. 105a. Obowiązki KNF po informacji o nieprzestrzeganiu przez krajową instytucję płatniczą przepisów prawa goszczącego państwa członkowskiego

KNF, po przeprowadzeniu oceny otrzymanych od właściwego organu nadzorczego goszczącego państwa członkowskiego informacji o nieprzestrzeganiu przez krajową instytucję płatniczą prowadzącą działalność za pośrednictwem oddziału albo agenta na terytorium goszczącego państwa członkowskiego obowiązujących przepisów prawa goszczącego państwa członkowskiego odpowiadających przepisom ustawy, niezwłocznie podejmie działania mające na celu przywrócenie stanu zgodnego z przepisami tego państwa regulującymi obowiązki informacyjne w zakresie świadczenia usług płatniczych oraz prawa i obowiązki w zakresie dostarczania usług płatniczych i korzystania z nich. KNF niezwłocznie powiadamia o podjętych środkach właściwe organy nadzorcze goszczącego państwa członkowskiego oraz właściwe organy nadzorcze innego zainteresowanego państwa członkowskiego.

Art. 106. Uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd

1.

Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 73 informacje o instytucji płatniczej i jej usługach, wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:

1)

wydać instytucji płatniczej zalecenie, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF, ust. 1 pkt 3 lit. a, dotyczące zaprzestania ich rozpowszechniania, przy czym nie stosuje się przepisów art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1-3 i 6;

2)

nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie; nakazując ogłoszenie sprostowania KNF może określić jego treść.

2.

W przypadku gdy nakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został wykonany, KNF może, w drodze decyzji:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nie wykonano nakazu, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł.

3.

Przy nakładaniu kar, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 2, 4 i 5.

Art. 107. Uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego

1.

W przypadku gdy unijna instytucja płatnicza lub jej agent, prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy prawa polskiego, KNF:

1)

wzywa, w formie pisemnej, tę instytucję do przestrzegania przepisów prawa polskiego i wyznacza jej termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości;

2)

niezwłocznie zawiadamia właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych nieprawidłowościach.

2.

Jeżeli naruszenie przepisów prawa polskiego dotyczy przepisów działu II i III, po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego w wezwaniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1 i 3, zawiadamiając właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych nieprawidłowościach i podjętych środkach.

3.

Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja płatnicza lub jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1, 3 i 4.

4.

Przepis ust. 3 stosuje się także, w przypadku gdy:

1)

środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego okazały się nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub niemożliwe do zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego bez uzasadnienia odmawiają zastosowania środków nadzorczych albo w sposób nieuzasadniony zwlekają z ich zastosowaniem.

5.

Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, skutkowałoby nadmierną zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom użytkowników, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy, ust. 1 pkt 1, 3 i 4, z pominięciem tej procedury.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 2, 3 i 5, KNF niezwłocznie powiadamia właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, właściwe organy nadzorcze innego zainteresowanego państwa członkowskiego, Komisję Europejską oraz EUNB o zastosowanych środkach nadzorczych, a także uzasadnia ich zastosowanie.

6a.

Środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4, stosowane przez KNF są odpowiednie i proporcjonalne do zapewnienia ochrony przed poważnym zagrożeniem dla zbiorowych interesów użytkowników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie powodują preferencyjnego traktowania użytkowników danej instytucji płatniczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stosunku do użytkowników danej instytucji płatniczej w innych państwach członkowskich.

6b.

KNF stosuje środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4, do czasu usunięcia stwierdzonych poważnych zagrożeń, w szczególności przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego albo we współpracy z tymi organami lub z EUNB.

7.

Do decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2-5, przepisu art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

8.

Od decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2-5 unijna instytucja płatnicza może wnieść skargę do sądu administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

Art. 108. Współpraca KNF z innymi organami i władzami

1.

W celu wykonania zadań wynikających z ustawy KNF współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi oraz z innymi władzami lub organami, a w szczególności z:

1)

Europejskim Bankiem Centralnym;

2)

NBP i bankami centralnymi innych państw członkowskich;

3)

organami publicznymi innych państw członkowskich odpowiedzialnymi za nadzór nad systemami płatności;

4)

EUNB.

2.

KNF może zawierać z właściwymi organami nadzorczymi porozumienia o współdziałaniu w zakresie nadzoru.

Art. 109. Współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego

W celu podejmowania działań określonych w art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego w odniesieniu do unijnej instytucji płatniczej, a także w art 102-105 w odniesieniu do krajowej instytucji płatniczej świadczącej usługi płatnicze na terytorium goszczącego państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub przez oddział albo w ramach działalności transgranicznej, KNF współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi odpowiednio macierzystego albo goszczącego państwa członkowskiego.

Art. 110. Przekazywanie przez KNF informacji organom nadzorczym państwa członkowskiego

KNF przekazuje właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego państwa członkowskiego z własnej inicjatywy istotne informacje, a na jego żądanie – informacje niezbędne do celów współpracy, o której mowa w art. 109 współpraca KNF z organami nadzorczymi państwa członkowskiego, w szczególności w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez agenta, oddział lub w ramach działalności transgranicznej.

Art. 111. Udzielanie przez KNF informacji w związku z wykonywaniem zadań ustawowych

1.

KNF może udzielać informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:

1)

właściwym organom nadzorczym, w przypadkach określonych w art. 110 przekazywanie przez KNF informacji organom nadzorczym państwa członkowskiego,

2)

bankom centralnym innych państw członkowskich lub innym instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu polityki monetarnej oraz innym organom publicznym innych państw członkowskich wykonującym zadania z zakresu nadzoru nad systemami płatności;

3)

organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym w zakresie spraw związanych z nadzorem nad instytucjami płatniczymi lub innymi dostawcami lub nadzorem nad systemami płatności;

4)

właściwym organom państw członkowskich wyznaczonym jako punkty kontaktowe, o których mowa w art. 14e współpraca KNF z organami nadzorczymi innych państw UE ust. 1.

2.

Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 1, następuje jeżeli:

1)

zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji wyłącznie na potrzeby wykonywanych przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad dostawcami, nadzoru nad systemami płatności lub zadań z zakresu polityki monetarnej;

2)

zagwarantowane jest, że przekazywanie udzielonych informacji poza te organy jest możliwe wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody KNF;

3)

nie narusza to zasad ochrony informacji wynikających z przepisów odrębnych.

Art. 112. Ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru

1.

Informacje uzyskane lub wytworzone w związku ze sprawowaniem nadzoru, których udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie mogłoby naruszyć chroniony prawem interes podmiotów, których te informacje bezpośrednio lub pośrednio dotyczą, lub utrudnić sprawowanie nadzoru nad instytucjami płatniczymi, stanowią tajemnicę zawodową chronioną zgodnie z przepisami art. 16 obowiązek nieujawniania informacji osobom nieupoważnionym, ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Obowiązku ochrony tajemnicy, o której mowa w ust. 1, nie narusza:

1)

udzielenie informacji w sytuacjach, o których mowa w art. 111 udzielanie przez KNF informacji w związku z wykonywaniem zadań ustawowych, ust. 1;

2)

złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa;

3)

przekazanie informacji osobie, organowi lub innemu podmiotowi na podstawie przepisów odrębnych.

3.

W przypadku informacji objętych ochroną na podstawie przepisów odrębnych, przekazywanie przez KNF informacji, o których mowa w ust. 1, nie może naruszać zasad ochrony określonej w tych przepisach.

Art. 113. Wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Krajowe instytucje płatnicze są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłata krajowej instytucji płatniczej nie może przekroczyć rocznie 1% kwoty, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 4 pkt 2, obliczonej na ostatni dzień roku, za który należna jest wpłata na pokrycie kosztów nadzoru.

1a.

Równowartość w walucie polskiej kwoty w euro, o której mowa w art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 4 pkt 2, ustala się przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu roku, za który należna jest wpłata na pokrycie kosztów nadzoru, a jeżeli kurs w ten dzień nie jest ogłaszany – kursu z dnia poprzedniego.

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4.

(uchylony)

5.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505), zwanej dalej „ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji”.

Art. 114. Opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru

1.

Opłacie podlega:

1)

wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych, ust. 1, z wyjątkiem sytuacji, w której zmiana zezwolenia polega wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona instytucja płatnicza;

2)

dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych, ust. 1.

2.

Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa niż równowartość w walucie polskiej kwoty 1.500 euro, ustalonej z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu wydania albo zmiany zezwolenia lub dokonania wpisu do rejestru.

3.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez instytucje płatnicze pomniejsza łączną kwotę należnych od tych instytucji zgodnie z art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, wpłat na pokrycie kosztów nadzoru.

4.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 115. Rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru oraz opłat za zezwolenie i wpis do rejestru

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru, ust. 1,

3)

wysokość, a także sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru,
- uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat oraz konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru, mając zarazem na względzie, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 116. Uchylony

Art. 116a. Kara pieniężna nakładana na osobę po zakończeniu pełnienia przez nią funkcji

Kara pieniężna, o której mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 4 i art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 pkt 1, może zostać nałożona także po zakończeniu pełnienia funkcji osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo po ustaniu stosunku członkostwa w organie statutowym bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, jeżeli naruszenie miało miejsce w czasie pełnienia tej funkcji albo trwania członkostwa w tym organie.

Art. 117. Odesłanie do przepisów Prawa bankowego

1.

Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji płatniczej i oddziałów instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 142 obowiązki banku w przypadku naruszenia lub zagrożenia naruszenia przez bank przepisów UE, oraz art. 145 odpowiedzialność dostawcy za prawidłowe przekazanie zlecenia płatniczego dostawcy płatnika-157e ustawy - Prawo bankowe.

2.

Uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości krajowej instytucji płatniczej przysługuje także KNF.

Art. 117a. Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

2.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych.

3.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z wykonywaną przez niego działalnością lub posiadania gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika.

4.

Zakres oraz wysokość ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia dostosowuje się do odpowiedzialności, jaką ponosi dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w przypadku nieuprawnionego dostępu do informacji o rachunku płatniczym lub nieuprawnionego użycia takich informacji oraz do terytorium, na którym ten dostawca wykonuje usługi.

5.

Umowa gwarancji bankowej albo umowa gwarancji ubezpieczeniowej powinna obejmować upoważnienie dla KNF do wydawania dyspozycji wypłaty przez gwaranta środków pieniężnych z gwarancji.

6.

KNF jest uprawniony do występowania na rzecz użytkowników w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej albo umowy gwarancji ubezpieczeniowej na zasadach określonych w treści tych umów.

7.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, sumę gwarancji bankowej, sumę gwarancji ubezpieczeniowej lub wartość innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika, mając na uwadze konieczność zapewnienia interesów użytkowników oraz uwzględniając wytyczne wydane w tym zakresie przez EUNB.

Art. 117b. Wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

2.

Rejestr dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa w art. 117a działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do informacji o rachunku ust. 1.

3.

Wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136c zakres danych w rejestrze dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku pkt 2–5.

4.

Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiera także:

1)

informacje i dokumenty, o których mowa w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 2, 4, 6a i 8;

2)

opis:
a) struktury organizacyjnej, o której mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 1 lit. a,
b) zasad zarządzania ryzykiem, o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 2,
c) zasad przeprowadzania audytu wewnętrznego, o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 3 lit. a,
d) o którym mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 4 lit. b–e i g;

3)

dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia odpowiedniej działalności gospodarczej, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia roszczeń użytkownika;

4)

oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30).", a także klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”, która zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

4a.

W przypadku konieczności zapewnienia KNF dostępu do informacji mających wpływ na ocenę ryzyka w odniesieniu do świadczenia przez wnioskodawcę usług płatniczych, KNF może zażądać przekazania zatwierdzonych procedur wewnętrznych dotyczących obszarów, o których mowa w art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2, pkt 3 lit. a oraz pkt 4 lit. b–e i g.

5.

KNF dokonuje wpisu dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis lub jego uzupełnienia, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 4 pkt 4.

6.

Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

7.

KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

8.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, wskazując termin zakończenia działalności.

9.

Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest obowiązany do informowania KNF o liczbie użytkowników, dla których świadczył usługę dostępu do informacji o rachunku, oraz liczbie rachunków, do których zapewnił dostęp w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.

Art. 117c. Wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru nad usługami dostępu do informacji o rachunku

1.

Dostawcy świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku są obowiązani do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn liczby użytkowników, dla których dany dostawca świadczył usługę dostępu do informacji o rachunku w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, kwoty 1 zł i stawki nieprzekraczającej 15%.

2.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 117d. Nadzór nad działalnością dostawców usługi dostępu do informacji o rachunku

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Celem nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest zapewnienie zgodności ich działalności z przepisami ustawy, a także ochrona interesów użytkowników.

3.

Do nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1 oraz ust. 1a i 1b oraz ust. 2, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1 i art. 112 ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru stosuje się odpowiednio.

4.

W ramach nadzoru KNF może wydawać dostawcom świadczącym wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zalecenia w zakresie:

1)

zapewnienia zgodności ich działalności z przepisami ustawy;

2)

podjęcia środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

W razie stwierdzenia, że dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku nie wykonuje obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, albo wykonuje ten obowiązek nieprawidłowo, nie wykonał w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 4, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, a także gdy działalność dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest wykonywana z naruszeniem przepisów prawa albo stwarza zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może zastosować środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły nieprawidłowości, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na dostawcę świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.

7.

KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, w przypadku gdy:

1)

oświadczenie, o którym mowa w art. 117b wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku ust. 4 pkt 4, zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym;

2)

stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.

8.

W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1, KNF może:

1)

nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;

2)

wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.

9.

Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

10.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117e. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy

Do dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku stosuje się odpowiednio przepisy art. 18 ciężar dowodu przekazania informacji przez dostawcę, art. 23 informacje dostarczane lub udostępniane użytkownikowi przez dostawcę, art. 27 informacje przekazywane użytkownikowi przez dostawcę, art. 42 obowiązki użytkownika instrumentu płatniczego, art. 59s usługa dostępu do informacji o rachunku, art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 2, 3 i 3a, art. 94 zawiadomienie o zamiarze zmian w zawiadomieniu o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego, art. 98a przeliczenie waluty przez unijną instytucję płatniczą, art. 98b roczne sprawozdanie unijnej instytucji płatniczej z działalności na terytorium RP, art. 99 nadzór nad krajowymi instytucjami płatniczymi, art. 104 zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli, art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–4 i 6, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art 107–111 i art. 117 odesłanie do przepisów Prawa bankowego.

Art. 117f. Działalność w charakterze małej instytucji płatniczej

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej instytucji płatniczej jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

2.

Działalność, o której mowa w ust. 1, może być wykonywana wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Średnia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich 12 miesięcy wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ona usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty stanowiącej równowartość 1 500 000 euro miesięcznie.

4.

Przy ustalaniu średniej, o której mowa w ust. 3, całkowitą kwotę transakcji płatniczych za dany miesiąc oblicza się przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc.

5.

Mała instytucja płatnicza może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych oraz działalność, o której mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 1 pkt 1 i ust. 3.

6.

Do świadczenia przez małą instytucję płatniczą usługi przeliczenia waluty w ramach wykonania transakcji płatniczej przepis art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 117g. Rejestr małych instytucji płatniczych

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej instytucji płatniczej może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

2.

Rejestr małych instytucji płatniczych jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1.

Art. 117h. Warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej

1.

Działalność w charakterze małej instytucji płatniczej może być wykonywana, jeżeli:

1)

mała instytucja płatnicza posiada rozwiązania organizacyjne pozwalające na:
a) wyliczenie całkowitej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych,
b) wykonanie obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy;

2)

osoba zarządzająca małą instytucją płatniczą nie została prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym Kodeksu karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub przestępstwo skarbowe.

2.

Mała instytucja płatnicza jest obowiązana posiadać:

1)

program działalności i plan finansowy na okres pierwszych 12 miesięcy działalności, uwzględniający wymóg określony w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3;

2)

aktualną procedurę zarządzania ryzykiem, na które może być narażona.

3.

Mała instytucja płatnicza świadcząca usługę, o której mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 1, może przechowywać środki pieniężne użytkowników na rachunkach płatniczych użytkowników, przy czym łączna wysokość środków przyjętych dla jednego użytkownika w każdym czasie nie może przekroczyć równowartości w walucie polskiej 2000 euro.

4.

Do małych instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 informacje o instytucji płatniczej i jej usługach i art. 75 okres przechowywania dokumentacji usług płatniczych.

5.

Do obliczania limitu, o którym mowa w ust. 3, przepis art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 117ha. Transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą

1.

Mała instytucja płatnicza dokonuje transferu środków pieniężnych otrzymanych od płatnika na rachunek płatniczy odbiorcy w drodze polecenia przelewu wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego utworzonego do dokonywania takich transferów, prowadzonego przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 1–4, 6 i 9.

2.

W przypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko małej instytucji płatniczej środki pieniężne znajdujące się na rachunku płatniczym, o którym mowa w ust. 1, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego albo administracyjnego tytułu wykonawczego, chyba że postępowanie egzekucyjne dotyczy roszczeń użytkowników wobec małej instytucji płatniczej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usług płatniczych za pośrednictwem tego rachunku.

Art. 117i. Agent małej instytucji płatniczej

Mała instytucja płatnicza może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agenta oraz powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych. Przepisy art 84–90 stosuje się odpowiednio.

Art. 117j. Wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych

1.

Wpis do rejestru małych instytucji płatniczych następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136d zakres danych w rejestrze małych instytucji płatniczych pkt 2–4.

2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1)

wykaz usług płatniczych, które wnioskodawca zamierza świadczyć, wraz z przedstawieniem tych usług w formie schematu graficznego z opisem tych usług oraz wskazaniem, do którego z rodzajów usług określonych w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 1–6 należą te usługi;

2)

oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze małej instytucji płatniczej, określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30).”, a także klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”, która zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia;

3)

opis rozwiązań organizacyjnych, o których mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 1;

4)

program, plan finansowy oraz aktualną procedurę, o których mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 2;

5)

opis działalności gospodarczej, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 5, ze wskazaniem jej rodzaju, którą wnioskodawca prowadzi lub zamierza prowadzić;

6)

opis sposobu ochrony środków pieniężnych użytkowników, o którym mowa w art. 117o ochrona środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą, oraz zobowiązanie do niezwłocznego poinformowania KNF o jego zmianach;

7)

dane kontaktowe wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej osoby uprawnionej do jego reprezentowania;

8)

adres wnioskodawcy wskazany do doręczeń korespondencji w formie pisemnej oraz adres do doręczeń elektronicznych, jeżeli wnioskodawca taki adres posiada.

3.

Wnioskodawca oraz mała instytucja płatnicza powiadamiają KNF o zmianie danych, o których mowa w ust. 2 pkt 3–8, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie.

Art. 117k. Wpis do rejestru małych instytucji płatniczych

1.

KNF dokonuje wpisu małej instytucji płatniczej w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis lub jego uzupełnienia, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 2 pkt 2.

2.

Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze małej instytucji płatniczej uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

3.

KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.

Art. 117l. Przechowywanie dokumentów przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza przechowuje dokumenty niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych do wykonywania działalności przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich wytworzenia lub otrzymania.

Art. 117m. Zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze małej instytucji płatniczej, wskazując termin zakończenia działalności.

Art. 117n. Wykreślenie wpisu z rejestru małych instytucji płatniczych

KNF wykreśla wpis małej instytucji płatniczej z rejestru małych instytucji płatniczych w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 117m zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności przez małą instytucję płatniczą, a także po uzyskaniu informacji o zgonie przedsiębiorcy. Wykreślenie następuje także po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy.

Art. 117o. Ochrona środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą

Mała instytucja płatnicza chroni środki pieniężne otrzymane od użytkowników, w tym środki otrzymane za pośrednictwem agentów lub innego dostawcy w celu wykonania transakcji płatniczych. Przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych i art. 80 wyłączenie spod egzekucji środków pieniężnych przyjętych na poczet wykonania transakcji płatniczych oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 79 rozporządzenie w sprawie kategorii aktywów i ich limitów stosuje się odpowiednio.

Art. 117p. Obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego

1.

Mała instytucja płatnicza zgłasza KNF:

1)

przekroczenie poziomu 1 500 000 euro:
a) całkowitej kwoty transakcji płatniczych w danym miesiącu, w tym wykonanych przez agentów, za pośrednictwem których mała instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze,
b) średniej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych za każdy okres ostatnich 3 miesięcy i ostatnich 12 miesięcy, w tym wykonywanych przez agentów, za pośrednictwem których mała instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze;

2)

wszczęcie postępowania karnego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 117h warunki wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 2, lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe przeciwko osobie zarządzającej;

3)

numer rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 117ha transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą, wraz z kopią umowy tego rachunku.

2.

Do obliczania kwoty transakcji płatniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przepis art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 4 stosuje się odpowiednio.

3.

Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 14 dni od dnia:

1)

upływu okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

powzięcia przez małą instytucję płatniczą wiadomości o wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

3)

zawarcia lub zmiany umowy rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 117ha transfer środków pieniężnych przez małą instytucję płatniczą.

4.

W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, KNF może, w drodze decyzji, nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej 1000 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej jednak niż 250 000 zł. Przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117q. Obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych

1.

W przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, mała instytucja płatnicza, niezależnie od obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 117p obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego ust. 1 pkt 1 lit. b:

1)

dostosowuje rozmiar prowadzonej działalności w zakresie usług płatniczych do wymogu, o którym mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, albo

2)

składa wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1
– w terminie 30 dni od końca okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do czasu rozpoznania wniosku przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się. W przypadku odmowy wydania zezwolenia umorzenia postępowania albo pozostawienia wniosku bez rozpoznania termin określony w tym przepisie biegnie od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

3.

Średnia całkowitej kwoty transakcji, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, nie może przekraczać w okresie rozpoznawania wniosku kwoty określonej w zgłoszeniu dokonanym przez małą instytucję płatniczą na podstawie art. 117p obowiązek zgłoszenia przekroczenia określonego poziomu transakcji płatniczych i wszczęcia postępowania karnego ust. 1 pkt 1 lit. b.

4.

Mała instytucja płatnicza nie może składać wniosku o rozszerzenie zakresu usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniona na podstawie wpisu do rejestru, w okresie, w którym średnia całkowita kwota transakcji przekracza kwotę, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3.

Art. 117r. Obowiązki informacyjne i sprawozdawcze małej instytucji płatniczej

1.

Mała instytucja płatnicza przekazuje KNF:

1)

informacje o łącznej wartości i liczbie transakcji płatniczych wykonanych w zakresie poszczególnych rodzajów usług płatniczych, w tym przez jej agentów, w danym:
a) kwartale – w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu kończącym dany kwartał,
b) roku – w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po danym roku,
c) miesiącu w okresie, o którym mowa w art. 117q obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 zdanie drugie – w terminie do piętnastego dnia miesiąca następującego po danym miesiącu;

2)

roczne sprawozdanie finansowe wraz z odpisem uchwały albo postanowienia organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego – w terminie 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający, jeżeli takie sprawozdanie sporządza.

2.

Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 stosuje się także w przypadku, gdy mała instytucja płatnicza, w tym także przez swoich agentów, w danym okresie nie wykonała żadnej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku, gdy osoba prowadząca działalność gospodarczą w charakterze małej instytucji płatniczej w danym okresie miała zawieszoną działalność gospodarczą.

3.

KNF informuje Komisję Europejską o liczbie małych instytucji płatniczych oraz całkowitej kwocie transakcji płatniczych wykonanych w danym roku przez małe instytucje płatnicze, w tym przez ich agentów.

Art. 117s. Nadzór KNF nad małymi instytucjami płatniczymi

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez małe instytucje płatnicze podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Celem nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi jest zapewnienie zgodności działalności małych instytucji płatniczych z przepisami ustawy i rozporządzenia (UE) 2015/751, a także ochrona interesów użytkowników.

3.

Do nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 1a, 1b i 2, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1 i art. 112 ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru stosuje się odpowiednio.

4.

W ramach nadzoru KNF może wydawać małym instytucjom płatniczym zalecenia w zakresie:

1)

zapewnienia zgodności działalności małej instytucji płatniczej z przepisami ustawy, rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009;

2)

zastosowania środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

W razie stwierdzenia, że mała instytucja płatnicza nie wykonuje obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub obowiązku przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, albo wykonuje je nieprawidłowo, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 4, lub nakazu, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 5, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, a także gdy działalność małej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem prawa albo stwarza zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może zastosować środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowości, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.

7.

KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze małej instytucji płatniczej, w przypadku gdy:

1)

oświadczenie, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 2 pkt 2, zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym;

2)

stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia działalności w charakterze małej instytucji płatniczej lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w charakterze małej instytucji płatniczej;

3)

stwierdzi przekroczenie kwoty, o której mowa w art. 117f działalność w charakterze małej instytucji płatniczej ust. 3, a mała instytucja płatnicza nie dopełni obowiązku, o którym mowa w art. 117q obowiązki małej instytucji płatniczej w przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych ust. 1.

8.

W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1, KNF może:

1)

nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;

2)

wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.

9.

Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

10.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 117t. Decyzja nakazująca hybrydowej małej instytucji płatniczej utworzenie nowego podmiotu

Jeżeli działalność hybrydowej małej instytucji płatniczej w zakresie niepolegającym na świadczeniu usług płatniczych narusza lub może naruszać stabilność finansową tej instytucji lub mogłaby ograniczać możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej małej instytucji płatniczej prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie usług płatniczych przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie prowadził tę działalność. Przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 2–11 stosuje się odpowiednio.

Art. 117u. Wpłaty małej instytucji płatniczej na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Mała instytucja płatnicza jest obowiązana do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez jej agentów, i stawki nieprzekraczającej 0,025%.

2.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 118. Działalność w charakterze biura usług płatniczych

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze biura usług płatniczych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

2.

Działalność, o której mowa w ust. 1, może być wykonywana wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2a.

Działalność, o której mowa w ust. 1, obejmuje wyłącznie świadczenie usługi płatniczej, o której mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 6.

3.

Średnia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich 12 miesięcy wykonanych przez biuro usług płatniczych, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ono usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty 500.000 euro miesięcznie.

3a.

Kwota pojedynczej transakcji płatniczej wykonanej przez biuro usług płatniczych, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ono usługę przekazu pieniężnego, nie może przekraczać równowartości w walucie polskiej kwoty 2 500 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu poprzedzającym dzień wykonania tego przekazu.

3b.

Suma środków pieniężnych przyjętych przez biuro usług płatniczych, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ono usługę przekazu pieniężnego, w celu wykonania usług płatniczych na rzecz tego samego płatnika, nie może w danym miesiącu przekraczać równowartości w walucie polskiej kwoty 10 000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc.

3c.

Biuro usług płatniczych, w ramach usługi przekazu pieniężnego, dokonuje transferu środków pieniężnych otrzymanych od płatnika na rachunek płatniczy odbiorcy w drodze polecenia przelewu wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego utworzonego do dokonywania takich transferów, prowadzonego dla biura usług płatniczych przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 1–4, 6 i 9.

3d.

W przypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko biuru usług płatniczych środki pieniężne znajdujące się na rachunku płatniczym, o którym mowa w ust. 3c, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego albo administracyjnego tytułu wykonawczego. Wyłączenie to nie obejmuje roszczeń użytkowników wobec biura usług płatniczych z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania usługi przekazu pieniężnego za pośrednictwem tego rachunku.

4.

Przy ustalaniu średniej, o której mowa w ust. 3, całkowitą kwotę transakcji płatniczych za dany miesiąc oblicza się przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc.

5.

Biuro usług płatniczych może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych.

Art. 119. Wpis działalności w zakresie usług płatniczych do rejestru

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze biura usług płatniczych może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru biur usług płatniczych.

2.

Rejestr biur usług płatniczych jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa w art. 118 działalność w charakterze biura usług płatniczych ust. 1.

Art. 119a. Wpis do rejestru biur usług płatniczych

1.

Wpis do rejestru biur usług płatniczych następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136 elementy wpisu do rejestru biur usług płatniczych, ich agentów i oddziałów pkt 2–4.

2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści:
„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze biura usług płatniczych określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30).”.
Składający oświadczenie zawiera w nim klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

2a.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się informacje o danych kontaktowych dla celów sprawowania nadzoru przez KNF, obejmujące co najmniej:

1)

dane kontaktowe wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej osoby uprawnionej do jego reprezentowania;

2)

adres wnioskodawcy wskazany do doręczeń korespondencji w formie pisemnej.

3.

KNF dokonuje wpisu biura usług płatniczych w terminie 14 dni od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 2, oraz informacjami, o których mowa w ust. 2a.

4.

Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze biura usług płatniczych uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru.

5.

Wnioskodawca oraz biuro usług płatniczych powiadamia KNF o zmianie danych, o których mowa w ust. 2a, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie.

Art. 119b. Wymogi wobec osoby zarządzającej biurem usług płatniczych

Osoba zarządzająca biurem usług płatniczych nie może być osobą prawomocnie skazaną za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym Kodeksu karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej lub przestępstwo skarbowe.

Art. 119c. Obowiązki biura usług płatniczych

1.

Biuro usług płatniczych jest obowiązane do zapewnienia rozwiązań organizacyjnych pozwalających na wykonywanie obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy.

2.

Do biur usług płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 informacje o instytucji płatniczej i jej usługach i art. 75 okres przechowywania dokumentacji usług płatniczych.

Art. 120. Uchylony

Art. 121. świadczenie usług przez biuro usług płatniczych

Biuro usług płatniczych może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agenta oraz powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych; przepisy art. 84 świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów ust. 2 i 3, art. 85 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta oraz art 88–90 stosuje się odpowiednio.

Art. 122. Uchylony

Art. 122a. Zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru biur usług płatniczych

KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru.

Art. 123. Zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności w charakterze biura usług płatniczych

Biuro usług płatniczych zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze biura usług płatniczych, wskazując datę zakończenia działalności.

Art. 124. Uchylony

Art. 125. Obowiązek ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników

1.

Biuro usług płatniczych jest zobowiązane do ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników, w tym za pośrednictwem agenta lub innego dostawcy, w celu wykonania transakcji płatniczych.

2.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, biuro usług płatniczych wykonuje przez zawarcie odpowiednio z bankiem krajowym, instytucją kredytową, oddziałem banku zagranicznego albo zakładem ubezpieczeń, które nie należą do tej samej grupy co dane biuro usług płatniczych, umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia.

3.

Umowa gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowa ubezpieczenia obejmuje zwrot przez gwaranta lub zakład ubezpieczeń wpłat wniesionych przez użytkowników w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania transakcji płatniczej wynikającej z umowy o świadczenie usług płatniczych przez biuro usług płatniczych, do wysokości dokonanej wpłaty.

4.

Umowa gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej powinna obejmować upoważnienie dla KNF do wydawania dyspozycji wypłaty przez gwaranta środków pieniężnych z gwarancji.

5.

Umowa gwarancji albo ubezpieczenia, o której mowa w ust. 2, nie może być zawarta na okres krótszy niż 12 miesięcy.

5a.

Biuro usług płatniczych, przed złożeniem zlecenia płatniczego, udostępnia użytkownikowi informacje dotyczące w szczególności zakresu umowy i wysokości sumy gwarancyjnej zawartej umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 2, w sposób umożliwiający zapoznanie się przez użytkownika ze sposobem ochrony środków finansowych. W przypadku gdy użytkownik wnioskuje o ich przekazanie w postaci papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji, biuro usług płatniczych przekazuje informacje niezwłocznie po wykonaniu transakcji płatniczej.

6.

Biuro usług płatniczych jest obowiązane złożyć w KNF dokument potwierdzający zawarcie pierwszej umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo pierwszej umowy ubezpieczenia, w terminie 7 dni od dnia zawarcia takiej umowy, a następnie składać do KNF dokumenty potwierdzające każdorazowe zawarcie kolejnej umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia przed upływem terminu obowiązywania umowy poprzedniej, w terminie 7 dni od dnia jej zawarcia.

7.

(uchylony)

8.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, minimalną sumę gwarancji, o których mowa w ust. 2, oraz termin powstania obowiązku zawarcia umowy gwarancji, uwzględniając wysokość kwot transakcji płatniczych.

8a.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy umowy gwarancji bankowej oraz umowy gwarancji ubezpieczeniowej, o których mowa w ust. 2, kierując się potrzebą uwzględnienia niezbędnych elementów umowy.

9.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, uwzględniając wysokość kwot transakcji płatniczych.

10.

KNF jest uprawniony do występowania na rzecz użytkowników w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej albo umowy gwarancji ubezpieczeniowej na zasadach określonych w treści tych umów.

Art. 126. Obowiązek zgłoszenia KNF określonych zdarzeń

1.

Biuro usług płatniczych jest zobowiązane do zgłoszenia KNF:

1)

każdego przekroczenia poziomu 500.000 euro:
a) całkowitej kwoty transakcji płatniczych, w tym wykonanych przez agentów, za pośrednictwem których biuro usług płatniczych świadczy usługi płatnicze, w danym miesiącu,
b) średniej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych, w tym wykonywanych przez agentów, za pośrednictwem których biuro usług płatniczych świadczy usługi płatnicze, za każdy okres ostatnich 3 miesięcy i ostatnich 12 miesięcy;

2)

wszczęcia postępowania karnego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 119b wymogi wobec osoby zarządzającej biurem usług płatniczych, lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe przeciwko osobie zarządzającej.

2.

Do obliczania kwoty transakcji płatniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 118 działalność w charakterze biura usług płatniczych ust. 4.

3.

Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, powinny zostać dokonane w terminie 14 dni od dnia:

1)

zakończenia okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

powzięcia wiadomości przez biuro o wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

4.

(uchylony)

Art. 126a. Zgłoszenie biura usług płatniczych

1.

Biuro usług płatniczych zgłasza do KNF:

1)

numer rachunku płatniczego, o którym mowa w art. 118 działalność w charakterze biura usług płatniczych ust. 3c, wraz z kopią umowy tego rachunku;

2)

zmiany w zakresie informacji, o których mowa w art. 119a wpis do rejestru biur usług płatniczych ust. 2a.

2.

Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane w terminie 14 dni od dnia:

1)

zawarcia albo zmiany umowy rachunku płatniczego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

zmian w zakresie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 127. Przekroczenie przez biuro usług płatniczych średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych

1.

W przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych, o której mowa w art. 118 działalność w charakterze biura usług płatniczych ust. 3, biuro usług płatniczych, niezależnie od obowiązku dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 126 obowiązek zgłoszenia KNF określonych zdarzeń ust. 1 pkt 1 lit. b:

1)

dostosowuje rozmiar prowadzonej działalności w zakresie usług płatniczych do wymogu, o którym mowa w art. 118 działalność w charakterze biura usług płatniczych ust. 3, albo

2)

składa wniosek o dokonanie wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 1, albo

3)

składa wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1
– w terminie 30 dni od dnia zakończenia okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 albo 3, do czasu rozpoznania wniosku przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się. W przypadku odmowy wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych, odmowy wydania zezwolenia, umorzenia postępowania albo pozostawienia wniosku bez rozpoznania termin ten biegnie od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, lub od dnia pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

3.

Średnia całkowita kwota transakcji płatniczych biura usług płatniczych nie może przekraczać w okresie rozpoznawania wniosku wysokości kwoty określonej w zgłoszeniu dokonanym na podstawie art. 126 obowiązek zgłoszenia KNF określonych zdarzeń ust. 1 pkt 1 lit. b.

Art. 128. Obowiązki informacyjne biura usług płatniczych

1.

Biuro usług płatniczych jest obowiązane do przekazywania KNF informacji o łącznej wartości i liczbie transakcji płatniczych wykonanych, w tym także przez jego agentów:

1)

(uchylony)

2)

w poszczególnych miesiącach danego roku – w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku;

3)

w danym miesiącu w okresie, o którym mowa w art. 127 przekroczenie przez biuro usług płatniczych średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 zdanie drugie - w terminie do piętnastego dnia następnego miesiąca.

1a.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także w przypadku, gdy biuro usług płatniczych, w tym także przez swoich agentów, w danym okresie nie wykonało żadnej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku, gdy osoba wykonująca działalność gospodarczą w charakterze biura usług płatniczych w danym okresie miała zawieszoną działalność gospodarczą.

1b.

W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, KNF wzywa biuro usług płatniczych do przekazania informacji w terminie wskazanym w wezwaniu.

2.

KNF informuje Komisję Europejską o liczbie biur usług płatniczych oraz całkowitej kwocie transakcji płatniczych wykonanych w danym roku przez biura usług płatniczych, w tym także przez ich agentów.

3.

KNF udostępnia NBP dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, niezwłocznie po ich otrzymaniu.

Art. 129. Nadzór nad biurami usług płatniczych

1.

Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez biura usług płatniczych podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.

2.

Celem nadzoru nad biurami usług płatniczych jest zapewnienie zgodności działalności biur usług płatniczych z przepisami ustawy oraz ochrona interesów użytkowników usług płatniczych.

3.

Do nadzoru nad biurami usług płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, ust. 1a i 1b, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1 oraz art. 112 ochrona informacji uzyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru.

4.

W ramach nadzoru KNF może wydawać biurom usług płatniczych zalecenia w zakresie:

1)

zapewnienia zgodności działalności biura z przepisami ustawy;

2)

podjęcia środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane na piśmie utrwalonym:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

W razie stwierdzenia, że działalność biura usług płatniczych jest wykonywana z naruszeniem prawa lub stwarza zagrożenie interesów użytkowników, w szczególności:

1)

nie wykonuje albo wykonuje nieprawidłowo obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1,

2)

nie wykonuje zalecenia albo nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1,

3)

narusza obowiązki, o których mowa w art. 125 obowiązek ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników, art. 126 obowiązek zgłoszenia KNF określonych zdarzeń ust. 1, art. 126a zgłoszenie biura usług płatniczych lub art. 128 obowiązki informacyjne biura usług płatniczych ust. 1,

4)

nie wykonuje zaleceń, o których mowa w ust. 4
– KNF, w formie pisemnej, udziela biuru usług płatniczych upomnienia oraz wzywa do usunięcia naruszeń i wyznacza termin ich usunięcia.

6.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone naruszenia, albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono naruszenia, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na biuro usług płatniczych karę pieniężną w wysokości do 500.000 zł.

6a.

KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w zakresie biura usług płatniczych, w przypadku gdy:

1)

oświadczenie, o którym mowa w art. 119a wpis do rejestru biur usług płatniczych ust. 2, zostało złożone niezgodnie ze stanem faktycznym;

2)

stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia działalności w charakterze biura usług płatniczych lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności w charakterze biura usług płatniczych;

3)

pomimo udzielenia upomnienia, o którym mowa w ust. 5, biuro usług płatniczych nie usunęło naruszeń w terminie wskazanym przez KNF.

7.

W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa w art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 1, KNF może:

1)

nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;

2)

wydać decyzję, o której mowa w ust. 6a.

8.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5.

9.

Decyzja, o której mowa w ust. 6a, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Art. 130. Obowiązek wpłat na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Biura usług płatniczych wnoszą wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez biuro, w tym także przez jego agentów, i stawki nieprzekraczającej 0,023%.

2.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
- uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru, mając zarazem na względzie, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 131. Zawiadomienie o rozpoczęciu świadczenia usług płatniczych przez kasę oszczędnościowo-kredytową

1.

Kasa oszczędnościowo-kredytowa w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności w zakresie świadczenia usług płatniczych zawiadamia KNF o rozpoczęciu tej działalności, wskazując:

1)

nazwę (firmę) i siedzibę i adres;

2)

numer w rejestrze przedsiębiorców;

3)

wykaz świadczonych usług płatniczych;

4)

nazwy i adresy posiadanych oddziałów.

2.

Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa zawiadamia KNF o zakończeniu działalności przez kasę oszczędnościowo-kredytową w terminie 14 dni od dnia uzyskania takiej informacji ze wskazaniem daty zakończenia działalności przez kasę oszczędnościowo-kredytową.

3.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy zakończenie działalności jest następstwem wydania decyzji, o której mowa w art. 74c pomoc z funduszu stabilizacyjnego, przejęcie lub likwidacja kasy ust. 3 lub 4 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, lub ogłoszenia upadłości.

Art. 132. Uchylony

Art. 132a. Zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego

1.

Wydawanie pieniądza elektronicznego oraz świadczenie usług płatniczych w charakterze krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia KNF.

2.

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane osobie prawnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na jej wniosek.

3.

Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 i przepisy wydane na podstawie art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 3, z tym że w programie działalności i planie finansowym podaje się również informację o planowanej średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu.

4.

Do wnioskodawcy i krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przepis art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 132b. Warunki wydania zezwolenia na wydawanie pieniądza elektronicznego

1.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, może być wydane podmiotom posiadającym kapitał założycielski w wysokości co najmniej równowartości w walucie polskiej kwoty 350.000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.

2.

Przepisy art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 2–10 i art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 1–4 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 64a elementy systemu zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ust. 5 stosuje się odpowiednio, z tym że system zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej, o którym mowa w art. 64 przesłanki wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 3, zawiera ponadto opis zasad postępowania ze środkami pieniężnymi otrzymywanymi w zamian za wydany pieniądz elektroniczny zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny i opis procedur rozpatrywania skarg posiadaczy pieniądza elektronicznego.

3.

Do odmowy wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, zmiany zakresu usług płatniczych określonych w zezwoleniu, wygaśnięcia zezwolenia w związku z nieprowadzeniem albo nierozpoczęciem działalności objętej tym zezwoleniem oraz do cofnięcia zezwolenia, a także do postępowania w sprawie wydania, zmiany, wygaśnięcia i cofnięcia zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 61b obowiązek posiadania zabezpieczenia roszczeń użytkownika–63, art 65–67, art. 69 cofnięcie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych, art. 70 wszczęcie postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na świadczenie usług płatniczych i art. 142a zawiadomienie EUNB o wpisach do rejestru.

4.

Warunkiem udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, jest dodatkowo posiadanie przez podmiot rozwiązań organizacyjnych mających służyć ochronie środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny.

5.

KNF może cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, również jeżeli instytucja pieniądza elektronicznego, która nie stosuje zasad ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny, określonych w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, nie zawarła w terminie umowy gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2, zgodnie z art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 2.

Art. 132c. Zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

Podmiot, który zamierza bezpośrednio lub pośrednio nabyć albo objąć akcje lub udziały krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 20%, 30% lub 50% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym lub udziału w kapitale zakładowym, lub jeżeli na skutek nabycia albo objęcia akcji lub udziałów instytucja taka stałaby się jednostką zależną lub współzależną względem tego podmiotu, jest obowiązany każdorazowo zawiadomić KNF o takim zamiarze.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 25 obowiązki podmiotu zamierzającego nabyć znaczny pakiet akcji banku krajowego ust. 2, 3 i 7–9, art. 25a zawiadomienie o zamiarze nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 1 i 2, art 25c–25e i art. 25g czynności KNF po otrzymaniu zawiadomienia o zamiarze nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio, z tym że przepisy dotyczące podmiotu dominującego, zależnego lub współzależnego, o których mowa w tych przepisach, stosuje się do jednostki dominującej, zależnej lub współzależnej.

3.

W przypadku gdy podmiot składający zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)

unijną instytucją pieniądza elektronicznego, unijną instytucją płatniczą, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, instytucją kredytową, firmą inwestycyjną lub spółką zarządzającą, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub

2)

jednostką dominującą lub podmiotem pozostającym w podobnym stosunku wobec unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, unijnej instytucji płatniczej, zakładu ubezpieczeń, zakładu reasekuracji, instytucji kredytowej, firmy inwestycyjnej lub spółki zarządzającej, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska
– przedstawia w zawiadomieniu odpowiednią informację w tym zakresie, wskazującą w szczególności nazwę i siedzibę podmiotów, o których mowa w pkt 2, w stosunku do których jest jednostką dominującą lub podmiotem pozostającym w podobnym stosunku.

4.

Jeżeli nie zachodzą okoliczności wymienione w ust. 3 pkt 1 i 2, zawiadomienie zawiera stosowne oświadczenie w tym zakresie.

5.

Podmiot, który zamierza bezpośrednio lub pośrednio zbyć znaczny pakiet akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, lub zbyć pakiet akcji lub udziałów, w wyniku czego nastąpiłby spadek poniżej 20%, 30% lub 50% jego udziału w ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym lub udziału w kapitale zakładowym, jest obowiązany zawiadomić o tym zamiarze KNF. W przypadku gdy statut krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przewiduje uprzywilejowanie lub ograniczenie akcji lub udziałów co do prawa głosu, zawiadomienie powinno również dotyczyć udziału w kapitale zakładowym w wysokości odpowiadającej wielkościom określonym w zdaniu pierwszym i odpowiadającej mu liczbie głosów bez przywilejów i ograniczeń; przepisy art. 25 obowiązki podmiotu zamierzającego nabyć znaczny pakiet akcji banku krajowego ust. 2, 3 i 7 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

Art. 132d. Dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

Podmiot składający zawiadomienie, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, przedstawia wraz z zawiadomieniem informacje:

1)

pozwalające na identyfikację podmiotu składającego zawiadomienie oraz ustalenie tożsamości osób zarządzających jego działalnością oraz osób przewidzianych do objęcia funkcji osób zarządzających krajowej instytucji pieniądza elektronicznego – o ile podmiot składający zawiadomienie planuje zmiany w tym zakresie;

2)

określone w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 9 lit. b i c dotyczące podmiotu składającego zawiadomienie oraz osób, o których mowa w pkt 1;

3)

pozwalające na identyfikację krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1;

4)

dotyczące działalności zawodowej, gospodarczej lub statutowej podmiotu składającego zawiadomienie i osób, o których mowa w pkt 1, a w szczególności przedmiotu tej działalności, zakresu i miejsca jej prowadzenia oraz dotychczasowego jej przebiegu, a także wykształcenia posiadanego przez podmiot składający zawiadomienie, będący osobą fizyczną, i osoby, o których mowa w pkt 1;

5)

dotyczące grupy, do której należy podmiot składający zawiadomienie, a w szczególności jej struktury, należących do niej podmiotów oraz prawnych i faktycznych powiązań kapitałowych, finansowych i osobowych z innymi podmiotami;

6)

dotyczące sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu składającego zawiadomienie;

7)

dotyczące działań zmierzających do nabycia albo objęcia akcji lub udziałów w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie poziomów określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, albo uzyskanie pozycji jednostki dominującej wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, a w szczególności docelowego udziału w ogólnej liczbie głosów w organie stanowiącym krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, związanych z tym udziałem uprawnień, sposobu i źródeł finansowania nabycia albo objęcia akcji lub udziałów, zawartych w związku z tymi działaniami umów oraz działania w porozumieniu z innymi podmiotami;

8)

dotyczące zamiarów podmiotu składającego zawiadomienie w odniesieniu do przyszłej działalności krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, w szczególności w zakresie planów marketingowych, operacyjnych, finansowych oraz dotyczących organizacji i zarządzania;

9)

dotyczące ewentualnych zobowiązań podmiotu składającego zawiadomienie w zakresie ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego.

2.

Informacje w zakresie kwalifikacji i doświadczenia zawodowego, a także informacje, o których mowa w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 9 lit. b i c, nie są wymagane w odniesieniu do podmiotu składającego zawiadomienie i osób zarządzających jego działalnością, jeżeli podmiot składający zawiadomienie jest bankiem krajowym, instytucją kredytową, instytucją płatniczą, instytucją pieniądza elektronicznego, zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, domem maklerskim, firmą inwestycyjną lub spółką zarządzającą, które uzyskały zezwolenie na wykonywanie działalności w państwie członkowskim, o ile okoliczność ta zostanie wykazana w zawiadomieniu.

3.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty, które należy załączyć do zawiadomienia w celu przedstawienia informacji określonych w ust. 1, mając na względzie zapewnienie proporcjonalności wymaganych informacji w zależności od zamierzonego wpływu podmiotu składającego zawiadomienie na zarządzanie krajową instytucją pieniądza elektronicznego.

Art. 132e. Sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

KNF zgłasza, w drodze decyzji, sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, wskazanego w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, jeżeli:

1)

podmiot składający zawiadomienie nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków w zawiadomieniu lub dokumentów i informacji załączanych do zawiadomienia,

2)

podmiot składający zawiadomienie nie przekazał w terminie dodatkowych informacji lub dokumentów żądanych przez KNF,

3)

jest to uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego, z uwagi na możliwy niekorzystny wpływ podmiotu składającego zawiadomienie na tę instytucję lub z uwagi na ocenę sytuacji finansowej podmiotu składającego zawiadomienie
– przy czym przepisy art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 2 i 4–6 oraz art 25i–25k ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

2.

Dokonując oceny, o której mowa w ust. 1 pkt 3, KNF uwzględnia również podjęte zobowiązania podmiotu składającego zawiadomienie, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9.

3.

W przypadku nabycia lub objęcia akcji lub udziałów:

1)

z naruszeniem art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 albo

2)

pomimo zgłoszenia przez KNF sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, albo

3)

przed upływem terminu uprawniającego KNF do zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, albo

4)

po wyznaczonym przez KNF terminie, o którym mowa w art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 5 ustawy – Prawo bankowe, na nabycie akcji lub udziałów w zakresie określonym w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1
– nie może być wykonywane prawo głosu z tych akcji lub udziałów.

4.

Jeżeli skutkiem nabycia lub objęcia akcji w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jest wykonywanie uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, osoby zarządzające krajową instytucją pieniądza elektronicznego powołane przez jednostkę dominującą lub będące członkami zarządu, prokurentami lub osobami pełniącymi kierownicze funkcje w jednostce dominującej nie mogą uczestniczyć w czynnościach z zakresu reprezentacji krajowej instytucji pieniądza elektronicznego; w przypadku gdy nie można ustalić, które osoby zarządzające zostały powołane przez jednostkę dominującą, powołanie organu odpowiedzialnego za zarządzanie krajową instytucją pieniądza elektronicznego jest bezskuteczne od dnia uzyskania przez ten podmiot uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.

5.

Uchwały organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego podjęte z naruszeniem ust. 3 są nieważne, chyba że spełniają wymogi kworum oraz większości głosów oddanych bez uwzględnienia głosów nieważnych. W przypadkach, o których mowa w ust. 3, prawo wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego przysługuje również KNF. Przepisy art. 425 powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych stosuje się odpowiednio.

6.

W przypadku, o którym mowa w ust. 3 lub 4, KNF może, w drodze decyzji, nakazać zbycie akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w wyznaczonym terminie.

7.

Jeżeli akcje lub udziały nie zostaną zbyte w terminie, o którym mowa w ust. 6, KNF może nałożyć na akcjonariusza lub udziałowca krajowej instytucji pieniądza elektronicznego karę pieniężną do wysokości 1.000.000 zł lub cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Do nakładania kar przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

8.

W przypadku gdy wymagają tego interesy użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, a wnioskodawca wykaże, że nie zachodzi przesłanka, o której mowa w ust. 1 pkt 3, KNF może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w drodze decyzji, wydanej na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, uchylić zakazy, o których mowa w ust. 3 lub 4. Do wniosku wnioskodawca dołącza informacje, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1.

Art. 132f. Zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej

1.

Jeżeli jest to uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego, z uwagi na ocenę sytuacji finansowej podmiotu, który uzyskał bezpośrednio lub pośrednio prawo wykonywania głosu w jej organie stanowiącym na poziomach określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 albo, wskutek nabycia lub objęcia akcji lub udziałów, stał się bezpośrednio lub pośrednio jednostką dominującą krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, lub z uwagi na możliwy wpływ tego podmiotu na tę instytucję, a w szczególności w przypadku stwierdzenia, że podmiot ten nie dochowuje podjętych zobowiązań, o których mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, KNF może, w drodze decyzji, zakazać wykonywania prawa głosu z akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego posiadanych przez ten podmiot lub wykonywania uprawnień jednostki dominującej przysługujących temu podmiotowi. Przy dokonywaniu oceny przesłanki wydania tego zakazu przepis art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 i art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego ust. 2 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

2.

Uchwała organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego jest nieważna, jeżeli przy jej podejmowaniu wykonano prawo głosu z akcji lub udziałów, w stosunku do których KNF wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, chyba że uchwała spełnia wymogi kworum oraz większości głosów oddanych bez uwzględnienia głosów nieważnych. Prawo wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały przysługuje również KNF. Przepisy art. 425 powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych stosuje się odpowiednio.

3.

Jeżeli KNF wydał na podstawie ust. 1 decyzję w przedmiocie zakazu wykonywania uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, przepis art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 4 stosuje się odpowiednio.

4.

W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF może, w drodze decyzji, nakazać zbycie akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w wyznaczonym terminie.

5.

Jeżeli akcje lub udziały nie zostaną zbyte w terminie, o którym mowa w ust. 4, KNF może nałożyć na akcjonariusza lub udziałowca krajowej instytucji pieniądza elektronicznego karę pieniężną do wysokości 1.000.000 zł lub cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Do nakładania kar przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

5a.

Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, nabył lub objął akcje lub prawa z akcji, o których mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, i nie dochowuje podjętego zobowiązania, o którym mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, KNF może, w drodze decyzji, nałożyć na ten podmiot karę pieniężną do wysokości odpowiadającej wartości tych akcji lub praw z akcji. Wartość akcji lub praw z akcji ustalana jest na dzień ich nabycia albo objęcia według wartości godziwej, o której mowa w ustawie o rachunkowości.

5b.

Decyzja, o której mowa w ust. 5a, jest natychmiast wykonalna.

5c.

KNF może określić w decyzji, o której mowa w ust. 5a, że kara pieniężna jest płatna w miesięcznych ratach.

5d.

Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, wypełni zobowiązanie, o którym mowa w art. 132d dokumenty wymagane do zawiadomienia o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 pkt 9, przed upływem terminu wskazanego w decyzji, o której mowa w ust. 5a, KNF wydaje decyzję o umorzeniu kary pieniężnej, o której mowa w ust. 5a:

1)

w całości albo

2)

w części odpowiadającej niezapłaconym przyszłym ratom – w przypadku określonym w ust. 5c.

6.

Na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego KNF uchyla decyzję wydaną na podstawie ust. 1, jeżeli ustały okoliczności uzasadniające wydanie tej decyzji.

7.

Przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy dwa lub więcej podmiotów działa w porozumieniu, którego przedmiotem jest wykonywanie prawa głosu z akcji lub udziałów na poziomach określonych w art. 132c zawiadomienie KNF o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 lub wykonywanie uprawnień jednostki dominującej.

Art. 132fa. Nakaz przekazywania na rzecz akcjonariusza płatności na poczet zaległej kary pieniężnej

W przypadku zaległej kary pieniężnej, o której mowa w art. 132f zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 5 lub 5a, KNF może nakazać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, której akcjonariuszem jest podmiot, na który została nałożona kara, przekazanie na poczet zaległej kary wraz z odsetkami wszelkich płatności dokonywanych przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego na rzecz tego akcjonariusza, w kwocie odpowiadającej tej karze wraz z odsetkami.

Art. 132g. Nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczenia usług płatniczych

1.

Jeżeli działalność hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego w zakresie niepolegającym na wydawaniu pieniądza elektronicznego lub świadczeniu usług płatniczych narusza lub może naruszać stabilność finansową tej instytucji lub mogłaby ograniczać możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczenia usług płatniczych przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie prowadził tę działalność.

2.

W decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF:

1)

określa termin utworzenia nowego podmiotu, który będzie prowadził działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych, nie krótszy niż 3 miesiące;

2)

może określić warunki dotyczące sposobu wyodrębnienia działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych.

3.

Do podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, i hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.

4.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, wydane hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego przechodzi na podmiot utworzony w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, po upływie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF zawiadomienia o wpisie podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, do rejestru przedsiębiorców albo uzupełnienia tego zawiadomienia, chyba że w tym terminie KNF zgłosi sprzeciw co do przejścia tego zezwolenia.

5.

KNF, w drodze decyzji:

1)

zgłasza sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli zachodzą przesłanki, które uzasadniałyby odmowę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, podmiotowi utworzonemu w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, określone w art. 65 odmowa wydania zezwolenia na usługi płatnicze;

2)

może zgłosić sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli nie zostały spełnione warunki określone w ust. 2 pkt 2.

6.

Z dniem przejścia zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, podmiot utworzony w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, wstępuje w prawa i obowiązki hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego w zakresie działalności objętej tym zezwoleniem.

7.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, wydane hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego wygasa:

1)

w przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 1 – z upływem terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;

2)

z upływem 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja w sprawie sprzeciwu, o którym mowa w ust. 4, stała się ostateczna.

8.

Przepisy art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych ust. 10 i 11 stosuje się odpowiednio.

Art. 132h. Połączenie lub podział instytucji pieniądza elektronicznego albo nabycie jej przedsiębiorstwa a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego

W przypadku połączenia lub podziału instytucji pieniądza elektronicznego albo nabycia jej przedsiębiorstwa, zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, nie przechodzi na podmiot przejmujący lub nowo utworzony powstały w wyniku połączenia lub podziału ani na nabywcę.

Art. 132i. Informacje o instytucji pieniądza elektronicznego i jej działalności

Informacje o instytucji pieniądza elektronicznego oraz o wykonywanej przez nią działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczonych przez nią usługach płatniczych, w tym informacje reklamowe, publikowane przez instytucję pieniądza elektronicznego, na zlecenie instytucji pieniądza elektronicznego lub na rzecz instytucji pieniądza elektronicznego, powinny być przedstawiane w sposób rzetelny i zrozumiały.

Art. 132j. Inne usługi świadczone przez instytucję pieniądza elektronicznego

1.

Instytucja pieniądza elektronicznego oprócz działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych może:

1)

świadczyć usługi dodatkowe ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza elektronicznego i świadczeniem usług płatniczych, takie jak:
a) usługi wymiany walut,
b) usługi bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych przekazanych w celu wykonania transakcji płatniczej,
c) usługi przechowywania i przetwarzania danych;

2)

prowadzić systemy płatności;

3)

prowadzić inną działalność gospodarczą.

2.

Świadczenie przez instytucję pieniądza elektronicznego usługi przeliczenia waluty w ramach wydania pieniądza elektronicznego lub wykonania transakcji płatniczej nie stanowi działalności kantorowej w rozumieniu art. 2 katalog pojęć ustawowych ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe.

3.

W związku z wykonywaniem usług płatniczych instytucja pieniądza elektronicznego może udzielać kredytu płatniczego, o którym mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 3, wyłącznie w celu świadczenia usług płatniczych, o których mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 3–5 i 7, oraz pod warunkiem że kredyt ten nie jest udzielany:

1)

na okres dłuższy niż 12 miesięcy;

2)

ze środków pieniężnych otrzymanych lub przechowywanych w celu wykonania transakcji płatniczej.

Art. 132k. Usługi płatnicze instytucji pieniądza elektronicznego, których przedmiotem jest wydany przez instytucję pieniądz elektroniczny

Jeżeli instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze, których przedmiotem jest wydany przez tę instytucję pieniądz elektroniczny, usługi te, dla celów obliczania funduszy własnych i określenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru, uznaje się za działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.

Art. 132l. Okres przechowywania dokumentacji przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana przechowywać dokumenty związane z działalnością w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub ze świadczeniem usług płatniczych przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich wytworzenia lub otrzymania.

Art. 132m. Fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana posiadać w każdym czasie fundusze własne dostosowane do rozmiaru działalności prowadzonej w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i usług płatniczych oraz do rodzaju usług płatniczych, jakie może świadczyć na podstawie posiadanego zezwolenia; przepisy art. 76 fundusze własne krajowej instytucji płatniczej ust. 2 i 3 oraz art. 77 obliczanie funduszy własnych krajowej instytucji płatniczej ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2.

Wysokość funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego nie może być niższa odpowiednio od wyższej z wartości:

1)

minimalnej wysokości kapitału założycielskiego;

2)

minimalnej wysokości funduszy własnych stanowiących sumę:
a) kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego,
b) kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego obliczonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.

3.

W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego udziela kredytów płatniczych, o których mowa w art. 74 usługi świadczone przez krajową instytucję płatniczą ust. 3, wymóg określony w ust. 2 zwiększa się o 5% średniej stanów należności na koniec każdego miesiąca z tytułu kredytów płatniczych udzielonych w ciągu ostatniego roku obrotowego.

4.

Kwota funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, nie może być niższa od 2% średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu.

5.

W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego albo działalność, o której mowa w art. 132j inne usługi świadczone przez instytucję pieniądza elektronicznego ust. 1 i 3, a wartość pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu nie jest znana z wyprzedzeniem, KNF wyraża zgodę na obliczenie kwoty funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, na podstawie reprezentatywnej części zobowiązań finansowych, jeżeli uzna, że taką reprezentatywną część zobowiązań finansowych można oszacować na podstawie dotychczasowych danych.

6.

W przypadku krajowych instytucji pieniądza elektronicznego rozpoczynających działalność w okresie pierwszych 6 miesięcy jej prowadzenia kwotę funduszy własnych, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, oblicza się na podstawie średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu określonej w programie działalności i planie finansowym, zgodnie z art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 3, oraz wynikającej z wydania pieniądza elektronicznego.

7.

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii KNF, określi, w drodze rozporządzenia, metodę obliczania kwoty, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b, uwzględniając, aby nie przekraczała ona 4% z jednej dwunastej całkowitej wartości transakcji płatniczych wykonanych w ciągu ostatniego roku przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego, oraz biorąc pod uwagę rodzaj usług płatniczych, jakie może ona świadczyć na podstawie posiadanego zezwolenia.

8.

KNF może, w drodze decyzji, na podstawie analizy ryzyka strat oraz oceny procesów zarządzania ryzykiem
i mechanizmów kontroli wewnętrznej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego:

1)

zażądać od krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zwiększenia wysokości funduszy własnych, jednak do wysokości nie wyższej niż 120% kwoty, która stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7;

2)

zezwolić krajowej instytucji pieniądza elektronicznego na zmniejszenie wysokości funduszy własnych, jednak do wysokości nie niższej niż 80% kwoty, która stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.

Art. 132n. Ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny

1.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana do ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny z zastosowaniem następujących zasad:

1)

środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny nie są w żadnym momencie podczas przechowywania łączone ze środkami pieniężnymi posiadanymi przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego z innego tytułu;

2)

środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny są:
a) składane na wyodrębnionym do tego celu rachunku bankowym w banku krajowym, instytucji kredytowej lub oddziale banku zagranicznego lub
b) inwestowane w bezpieczne, płynne aktywa o niskim ryzyku, deponowane na wyodrębnionym do tego celu rachunku.

2.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli środki są objęte ochroną w sposób określony w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2; przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 3–8 stosuje się odpowiednio, z tym że umowa, o której mowa w art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych ust. 2, obejmuje zwrot wpłat wniesionych przez stronę umowy o wydanie pieniądza elektronicznego na poczet wydania pieniądza elektronicznego w przypadku jego niewydania w wysokości odpowiadającej wartości wniesionej wpłaty, do wysokości niewydanego pieniądza elektronicznego.

3.

Środki pieniężne otrzymane w zamian za wydanie pieniądza elektronicznego podlegają ochronie nie później niż od 5 dnia roboczego od dnia postawienia środków do dyspozycji instytucji pieniądza elektronicznego.

4.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego niezwłocznie informuje KNF o wszelkich istotnych zmianach w sposobie ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny.

Art. 132o. Rozporządzenie w sprawie określenia kategorii aktywów i inwestowania w aktywa

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii KNF, określi, w drodze rozporządzenia, kategorie aktywów, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz maksymalną część środków pieniężnych, jaka może być inwestowana w poszczególne kategorie aktywów, mając na względzie należyte zabezpieczenie środków pieniężnych posiadaczy pieniądza elektronicznego, w tym ograniczenie ryzyka inwestycyjnego związanego z tymi aktywami.

Art. 132p. środki pieniężne wyłączone spod zajęcia

1.

W razie wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko krajowej instytucji pieniądza elektronicznego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych użytkowników oraz rachunkach, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.

2.

W razie ogłoszenia upadłości krajowej instytucji pieniądza elektronicznego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych użytkowników i rachunkach, o których mowa w art. 132n ochrona środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny ust. 1, podlegają wyłączeniu z masy upadłości.

3.

Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje roszczeń o zwrot wpłat wniesionych przez stronę umowy o wydanie pieniądza elektronicznego na poczet wydania pieniądza elektronicznego.

Art. 132q. Obowiązek ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników

Jeżeli krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w zakresie usług płatniczych, jest obowiązana do ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników bezpośrednio lub za pośrednictwem innego dostawcy na poczet wykonania transakcji płatniczych na zasadach określonych dla krajowych instytucji płatniczych. Przepisy art. 78 ochrona środków pieniężnych przyjętych od użytkowników na poczet wykonania transakcji płatniczych i art. 80 wyłączenie spod egzekucji środków pieniężnych przyjętych na poczet wykonania transakcji płatniczych oraz przepisy wydane na podstawie art. 79 rozporządzenie w sprawie kategorii aktywów i ich limitów stosuje się odpowiednio.

Art. 132r. Sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego przekazuje KNF roczne sprawozdania finansowe i roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe na zasadach określonych w art. 81 roczne sprawozdania finansowe krajowej instytucji płatniczej, a także kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne obejmujące dane określone w art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 1 pkt 1–4 oraz informacje o rodzaju i zakresie działalności, o której mowa w art. 132j inne usługi świadczone przez instytucję pieniądza elektronicznego ust. 1. Przepisy art. 82 badanie sprawozdań finansowych i art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 2 oraz przepisy wydane na podstawie art. 83 kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe i statystyczne krajowej instytucji płatniczej ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 132s. świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów

1.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może świadczyć usługi płatnicze za pośrednictwem agentów.

2.

Przepisy art. 84 świadczenie usług płatniczych za pośrednictwem agentów ust. 2, art. 85 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych za pośrednictwem agenta i art. 90 obowiązki agenta zawierającego umowę z użytkownikiem stosuje się odpowiednio.

Art. 132t. Wykup pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może dokonywać wykupu pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów lub innych przedsiębiorców.

Art. 132u. Obowiązek rzetelnego informowania posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników

Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego zapewniają, aby oddziały, przez które prowadzą działalność, a także agenci oraz inni przedsiębiorcy, za pośrednictwem których świadczą usługi płatnicze, dokonują wykupu lub prowadzą dystrybucję pieniądza elektronicznego, informowali w sposób rzetelny posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników o tym fakcie.

Art. 132v. Powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych

1.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej z innym przedsiębiorcą, powierzyć temu przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych z prowadzoną działalnością objętą zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1. Przepisy art. 86 powierzenie wykonywania czynności operacyjnych związanych z usługami płatniczymi ust. 2–6 i art. 87 uprawnienia KNF wobec instytucji płatniczej powierzającej wykonywanie czynności operacyjnych innym przedsiębiorcom ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2.

KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji pieniądza elektronicznego doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1, jeżeli:

1)

wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu instytucją pieniądza elektronicznego;

2)

przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane uprawnienia niezbędne do wykonywania tej umowy.

3.

Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji; przepisu art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

4.

KNF może zastosować środki określone w art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 i 2, w przypadku gdy w wyznaczonym terminie krajowa instytucja pieniądza elektronicznego nie doprowadzi do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1.

Art. 132w. Odpowiedzialność za działania agentów i przedsiębiorców

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego w zakresie świadczenia usług płatniczych i działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego ponosi odpowiedzialność wobec użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego za działania jej agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmiotów wykonujących czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, jak za swoje własne działania. Przepisy art. 88 odpowiedzialność instytucji płatniczej w zakresie świadczonych usług ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 132x. Zawiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności transgranicznej

1.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na terytorium innego państwa członkowskiego, prowadzić działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej oraz wykonywać usługi płatnicze, wynikające z zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, za pośrednictwem agenta, przez oddział, lub w ramach działalności transgranicznej.

2.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze prowadzenia działalności transgranicznej albo, w formie pisemnej, o zamiarze wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa członkowskiego przez oddział lub świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego przez oddział lub za pośrednictwem agenta, składając jednocześnie wniosek o dokonanie wpisu oddziału lub agenta do rejestru. Przepisy art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 2–6 oraz art 93–94a stosuje się odpowiednio.

3.

Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze dokonywania wykupu pieniądza elektronicznego lub wykonywania czynności operacyjnej polegającej na jego dystrybucji na terytorium innego państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy. Przepisy art. 92 zawiadomienie o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego ust. 3–5 i art. 94 zawiadomienie o zamiarze zmian w zawiadomieniu o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa członkowskiego stosuje się odpowiednio.

4.

Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1)

nazwę państwa członkowskiego, na terytorium którego krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zamierza dokonywać wykupu pieniądza elektronicznego lub wykonywać czynność operacyjną polegającą na jego dystrybucji za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy;

2)

nazwę (firmę) i siedzibę oraz adres krajowej instytucji pieniądza elektronicznego;

3)

imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta lub innego przedsiębiorcy oraz siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności;

4)

opis mechanizmów kontroli wewnętrznej związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

5)

imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie działalnością agenta lub innego przedsiębiorcy;

6)

wskazanie czynności, które krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zamierza wykonywać na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, za pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy.

Art. 132y. Działalność unijnej instytucji pieniądza elektronicznego na terytorium RP

1.

Unijna instytucja pieniądza elektronicznego może wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej, lub świadczyć usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, w zakresie wynikającym z zezwolenia wydanego przez właściwe organy nadzorcze. Przepisy art. 97 rozpoczęcie świadczenia usług na terytorium RP przez unijną instytucję płatniczą stosuje się odpowiednio.

2.

KNF może przeprowadzić kontrolę działalności i sytuacji finansowej oddziałów unijnych instytucji pieniądza elektronicznego oraz ich agentów, wykonujących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, we współpracy z właściwymi organami nadzorczymi macierzystego państwa członkowskiego tych oddziałów. Przepis art. 103 uprawnienia kontrolne KNF stosuje się odpowiednio.

3.

Do oddziałów i agentów unijnych instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepis art. 98b roczne sprawozdanie unijnej instytucji płatniczej z działalności na terytorium RP.

Art. 132z. Nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego

1.

Działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych prowadzona przez krajowe instytucje pieniądza elektronicznego, w tym przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF, w zakresie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym, zwanemu dalej "nadzorem nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego".

2.

Celem nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego jest:

1)

zapewnienie bezpieczeństwa finansowego krajowych instytucji pieniądza elektronicznego;

2)

zapewnienie zgodności działalności krajowych instytucji pieniądza elektronicznego, w tym prowadzonej przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze lub dokonuje wykupu pieniądza elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 132v powierzenie przedsiębiorcy wykonywania określonych czynności operacyjnych ust. 1, z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 i rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1;

3)

ochrona interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego.

3.

Do nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 100 czynności nadzorcze, art. 101 wyłączenie odpowiedzialności za szkody w związku ze sprawowanym nadzorem, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 1a i 1b, art. 103 uprawnienia kontrolne KNF i art. 104 zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia kontroli.

4.

KNF w ramach sprawowanego nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego może:

1)

wydawać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zalecenia w zakresie:
a) zapewnienia zgodności działalności krajowej instytucji pieniądza elektronicznego z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009,
b) zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich wysokość jest niższa niż wynikałoby to z przepisów ustawy lub decyzji, o której mowa w art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 8,
c) podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia i przestrzegania norm, o których mowa w art. 132b warunki wydania zezwolenia na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 i art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego,
d) opracowania i stosowania procedur, które zapewnią utrzymywanie oraz bieżące monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia środków koniecznych dla zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego;

2)

nakazać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wstrzymanie wypłat z zysku lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu osiągnięcia norm, o których mowa w art. 132b warunki wydania zezwolenia na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 i art. 132m fundusze własne krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.

4a.

Zalecenia, o których mowa w ust. 4, są sporządzane w formie pisemnej:

1)

w postaci papierowej i opatrywane podpisem własnoręcznym albo

2)

w postaci elektronicznej i opatrywane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną KNF ze wskazaniem w treści pisma osoby opatrującej pismo pieczęcią.

4b.

Zalecenia i wystąpienia, o których mowa w ust. 4a pkt 2, doręcza się na adres do doręczeń elektronicznych.

5.

KNF może wydawać rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego, mając na uwadze ochronę interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników.

Art. 132za. Uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

W razie stwierdzenia, że krajowa instytucja pieniądza elektronicznego nie wykonuje albo nieprawidłowo wykonuje obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 1, lub przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 2, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 1, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103 uprawnienia kontrolne KNF, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 2 lub w art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 5, a także gdy działalność krajowej instytucji pieniądza elektronicznego jest wykonywana z naruszeniem prawa lub stwarza zagrożenie interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego lub użytkowników, KNF może zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3. Przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

2.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1, KNF może także:

1)

nałożyć na osobę, która w okresie, w którym nastąpiły naruszenia, pełniła funkcję osoby zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za stwierdzone naruszenia albo była członkiem organu statutowego bezpośrednio odpowiedzialnym za nadzór nad obszarem, w którym stwierdzono naruszenia, karę pieniężną do wysokości 500 000 zł;

2)

nałożyć na krajową instytucję pieniądza elektronicznego karę pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł;

3)

cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1; przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.

3.

Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 132i informacje o instytucji pieniądza elektronicznego i jej działalności, wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:

1)

wydać instytucji pieniądza elektronicznego zalecenie, o którym mowa w art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 1 lit. a, dotyczące zaprzestania ich rozpowszechniania, przy czym nie stosuje się przepisów ust. 2 pkt 3 i przepisów art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1–3;

2)

nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie; nakazując ogłoszenie sprostowania KNF może określić jego treść.

4.

Kary pieniężne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, KNF może nałożyć także w przypadku niewykonania nakazu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.

5.

Do nakładania kar, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

6.

KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą w przypadku:

1)

przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;

2)

spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego.

Art. 132zb. środki nadzoru wobec unijnej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

W przypadku gdy unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub jej agent, prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy prawa polskiego, KNF stosuje środki, o których mowa w art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 1. Przepis art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2.

Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 pkt 1.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się także w przypadku, gdy:

1)

środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego okazały się nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub niemożliwe do zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego bez uzasadnienia odmawiają zastosowania środków nadzorczych albo w sposób nieuzasadniony zwlekają z ich zastosowaniem.

4.

Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, skutkowałoby nadmierną zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom użytkowników lub posiadaczy pieniądza elektronicznego, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 i w art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 pkt 1, z pominięciem tej procedury.

5.

Przepisy art. 107 uprawnienia KNF wobec unijnej instytucji płatniczej naruszającej przepisy prawa polskiego ust. 6–8 stosuje się odpowiednio.

Art. 132zc. Wykonywanie nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego

Do wykonywania nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego przepisy art 108–112 stosuje się odpowiednio.

Art. 132zd. Postępowanie naprawcze i likwidacja krajowej instytucji pieniądza elektronicznego

Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji pieniądza elektronicznego i oddziałów instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 142 obowiązki banku w przypadku naruszenia lub zagrożenia naruszenia przez bank przepisów UE i art 145–157e ustawy – Prawo bankowe. Przepis art. 117 odesłanie do przepisów Prawa bankowego ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 132ze. Wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej arytmetycznej sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza elektronicznego obliczonych na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie poprzednich dwunastu miesięcy kalendarzowych oraz stawki nieprzekraczającej 0,075%.

2.

Przy obliczaniu średniej, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się zobowiązań krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wynikających z realizacji czynności wyłączonych przez art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy, bez względu czy wyłączenie zależne jest od świadczenia innych usług.

3.

Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego świadczące usługi płatnicze, niezależnie od wpłat na pokrycie kosztów nadzoru określonych w ust. 1, są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru na zasadach określonych w art. 113 wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru. Przepisy wydane na podstawie art. 115 rozporządzenie w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru oraz opłat za zezwolenie i wpis do rejestru dotyczące wpłat stosuje się odpowiednio.

4.

Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 132zf. Opłaty za zezwolenie i wpis do rejestru

1.

Opłacie podlega:

1)

wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, z wyjątkiem przypadku, w którym zmiana zezwolenia polega wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych, do świadczenia których jest uprawniona krajowa instytucja pieniądza elektronicznego;

2)

dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1.

2.

Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez krajowe instytucje pieniądza elektronicznego pomniejsza łączną kwotę wpłat na pokrycie kosztów nadzoru należnych od tych instytucji zgodnie z art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru; przepisy art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 132zg. Rozporządzenie w sprawie wpłat i opłat

Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1)

terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 1,

2)

sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 1,

3)

wysokość, sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w art. 132zf opłaty za zezwolenie i wpis do rejestru
– uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat, oraz konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego, mając zarazem na względzie, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 132zh. Zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

Prowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia KNF.

2.

Do oddziałów zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, z uwzględnieniem art. 132zi usługi dodatkowe oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego i art. 132zj wpłaty oddziałów zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru.

Art. 132zi. Usługi dodatkowe oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego

1.

Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego oprócz działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego może również świadczyć ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza elektronicznego usługi dodatkowe.

2.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, może być wydane, jeżeli środki przeznaczone na funkcjonowanie oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego, wyodrębnione z kapitału założycielskiego zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego, wynoszą co najmniej równowartość w walucie polskiej kwoty 350.000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez NBP obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.

3.

Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego nie może, na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, prowadzić działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa członkowskiego, w tym w ramach działalności transgranicznej.

Art. 132zj. Wpłaty oddziałów zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru

1.

Oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego są obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej arytmetycznej sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza elektronicznego obliczonych na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie poprzednich dwunastu miesięcy kalendarzowych oraz stawki nieprzekraczającej 0,075%. Przepisy art. 132ze wpłaty krajowych instytucji pieniądza elektronicznego na pokrycie kosztów nadzoru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.

2.

Opłacie podlega:

1)

wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1;

2)

dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1.

3.

Opłaty, o których mowa w ust. 2, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego pomniejsza łączną kwotę wpłat na pokrycie kosztów nadzoru należnych od tych instytucji zgodnie z ust. 1; przepisy art. 114 opłaty za zezwolenie na świadczenie usług płatniczych oraz wpis do rejestru ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.

4.

Do wpłat, o których mowa w ust. 1, i opłat, o których mowa w ust. 2, przepisy wydane na podstawie art. 132zg rozporządzenie w sprawie wpłat i opłat stosuje się odpowiednio.

Art. 132zk. Zawiadomienie o udzielonych oddziałom zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego zezwoleniach

KNF zawiadamia Komisję Europejską o wszystkich zezwoleniach udzielonych oddziałom zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego.

Art. 132zl. Czynności nadzorcze Prezesa NBP

Czynności podejmowane przez Prezesa NBP w ramach nadzoru, o którym mowa w art. 14 nadzór na wykonywaniem działalności w zakresie usług płatniczych ust. 2, polegają w szczególności na:

1)

wydawaniu zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego oraz zezwolenia na zmianę zasad funkcjonowania schematu płatniczego;

2)

dokonywaniu oceny funkcjonowania schematów płatniczych;

3)

żądaniu przedstawienia informacji lub dokumentów niezbędnych do oceny funkcjonowania schematu płatniczego;

4)

pozyskiwaniu informacji o prowadzonej działalności;

5)

wydawaniu zaleceń;

6)

wydawaniu decyzji o czasowym, częściowym albo całkowitym wstrzymaniu funkcjonowania schematu płatniczego albo cofnięciu zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego;

7)

nakładaniu kar pieniężnych.

Art. 132zm. Zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania

1.

Prowadzenie schematu płatniczego wymaga zezwolenia Prezesa NBP.

2.

Zezwolenia Prezesa NBP wymaga również zmiana zasad funkcjonowania schematu płatniczego.

3.

Prezes NBP wydaje zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jeżeli zasady dostępu do schematu płatniczego są ustalone według obiektywnych, równych i proporcjonalnych kryteriów, a ograniczenia w dostępie do tego schematu nie mogą być większe, niż jest to konieczne ze względu na ochronę przed określonymi rodzajami ryzyka, takimi jak ryzyko rozrachunkowe, ryzyko operacyjne i ryzyko biznesowe, oraz ze względu na ochronę finansową i operacyjną stabilności schematu płatniczego.

Art. 132zn. Wydanie zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania

1.

Organizacja płatnicza składa wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1 lub 2, co najmniej na 3 miesiące przed planowanym rozpoczęciem funkcjonowania schematu płatniczego lub co najmniej na 3 miesiące przed planowanym wprowadzeniem zmian w zasadach funkcjonowania schematu płatniczego.

2.

Za rozpoczęcie funkcjonowania schematu płatniczego, o którym mowa w ust. 1, uznaje się termin zawarcia pierwszej umowy o wydawanie danego instrumentu płatniczego z wydawcą prowadzącym działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub termin wydania pierwszego instrumentu płatniczego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizacja płatnicza załącza dokumenty i udostępnia informacje potwierdzające zgodność schematu płatniczego z wymogami określonymi w art. 132zp zasady funkcjonowania schematu płatniczego, a także wskazuje swoją nazwę i siedzibę oraz nazwę i siedzibę każdego podmiotu ponoszącego odpowiedzialność za działanie schematu płatniczego zgodnie z tymi wymogami, wraz z określeniem jego zakresu odpowiedzialności.

4.

Jeżeli schemat płatniczy jest systemem kart płatniczych, do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizacja płatnicza załącza także dokumenty i udostępnia informacje potwierdzające zgodność ustalonych przez nią zasad funkcjonowania schematu płatniczego z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/751.

5.

Prezes NBP odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1 lub 2, jeżeli:

1)

zasady funkcjonowania schematu płatniczego są niezgodne z przepisami prawa lub

2)

nie zostały zapewnione bezpieczeństwo lub sprawność funkcjonowania schematu płatniczego albo systemu płatności, w którym są dokonywane przetwarzanie, rozliczenie lub rozrachunek płatności w ramach schematu płatniczego, lub

3)

zasady funkcjonowania schematu płatniczego nie spełniają wymogów określonych w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 3 lub art. 132zp zasady funkcjonowania schematu płatniczego ust. 4.

6.

Prezes NBP wydaje zezwolenie, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1 lub 2, albo odmawia jego wydania w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku lub jego uzupełnienia.

Art. 132zo. Zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego

1.

Zezwolenie, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1 lub 2, nie jest wymagane, jeżeli:

1)

organizacja płatnicza jest jednocześnie jedynym wydawcą instrumentu płatniczego oraz jedynym podmiotem świadczącym usługę, o której mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 5, lub

2)

organizacja płatnicza podlega nadzorowi odpowiedniego organu nadzoru państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub odpowiedniego organu Unii Europejskiej.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w celu rozpoczęcia funkcjonowania schematu płatniczego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organizacja płatnicza informuje Prezesa NBP o poddaniu ocenie zasad funkcjonowania schematu płatniczego przez odpowiedni organ nadzoru państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub odpowiedni organ Unii Europejskiej co najmniej na miesiąc przed planowanym terminem rozpoczęcia funkcjonowania schematu płatniczego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku organizacja płatnicza dołącza odpis odpowiedniego dokumentu potwierdzającego dokonanie oceny zasad funkcjonowania schematu płatniczego wraz z dokumentacją, która podlegała tej ocenie, oraz informację o rodzajach instrumentów płatniczych, które będą wydawane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w celu wprowadzenia zmian w zasadach funkcjonowania schematu płatniczego, organizacja płatnicza informuje Prezesa NBP co najmniej na miesiąc przed planowanym wprowadzeniem takich zmian, dołączając dokumenty i informacje dotyczące tych zmian.

4.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, organizacja płatnicza może rozpocząć funkcjonowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo zmienić zasady funkcjonowania schematu płatniczego, jeżeli Prezes NBP w terminie miesiąca od dnia przekazania dokumentów i informacji nie stwierdzi, że zasady funkcjonowania schematu płatniczego nie zapewniają w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa lub sprawności funkcjonowania schematu płatniczego albo infrastruktury, systemów płatności lub schematów płatniczych, z którymi schemat płatniczy jest powiązany.

5.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli Prezes NBP stwierdzi, że zasady funkcjonowania schematu płatniczego nie zapewniają w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa lub sprawności funkcjonowania schematu płatniczego albo infrastruktury, systemów płatności lub schematów płatniczych, z którymi schemat płatniczy jest powiązany, wzywa on organizację płatniczą do wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1.

6.

Przepis ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli zmiana zasad funkcjonowania schematu płatniczego dotyczy wyłącznie funkcjonowania schematu płatniczego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku art. 132zn wydanie zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1 i 3–6 stosuje się odpowiednio.

7.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli schemat płatniczy jest systemem kart płatniczych, organizacja kartowa przekazuje Prezesowi NBP informacje potwierdzające zgodność ustalonych przez nią zasad funkcjonowania systemu kart płatniczych z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/751 co najmniej na 2 miesiące przed planowanym terminem rozpoczęcia funkcjonowania systemu kart płatniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. System kart płatniczych może rozpocząć funkcjonowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli Prezes NBP w terminie 2 miesięcy od dnia przekazania informacji nie stwierdzi braku zgodności zasad funkcjonowania systemu kart płatniczych z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/751.

Art. 132zp. Zasady funkcjonowania schematu płatniczego

1.

Organizacja płatnicza odpowiada za zgodność funkcjonowania schematu płatniczego z przepisami prawa oraz zapewnienie bezpieczeństwa i sprawności funkcjonowania schematu płatniczego. Jeżeli za określone funkcje w ramach schematu płatniczego jest odpowiedzialny inny uczestnik, organizacja płatnicza wskazuje ten podmiot i określa zakres jego odpowiedzialności.

2.

Nazwa schematu płatniczego powinna jednoznacznie odróżniać się od nazw innych schematów płatniczych oraz systemów płatności.

3.

Zasady funkcjonowania schematu płatniczego:

1)

określają jego nazwę oraz rodzaje instrumentów płatniczych oferowanych w ramach schematu płatniczego;

2)

wskazują waluty, w jakich będzie dokonywane przetwarzanie i rozliczanie transakcji płatniczych realizowanych instrumentami płatniczymi wydanymi w ramach schematu płatniczego;

3)

wskazują infrastrukturę, systemy płatności i schematy płatnicze, z którymi będzie związane funkcjonowanie schematu płatniczego;

4)

wskazują podmiot obsługujący transakcje w rozumieniu art. 2 pkt 28 rozporządzenia (UE) 2015/751, jeżeli schemat płatniczy jest czterostronnym systemem kart płatniczych, o którym mowa w art. 2 pkt 17 rozporządzenia (UE) 2015/751;

5)

w sposób wyczerpujący i jednoznaczny określają wymagania dla wydawców instrumentów płatniczych, akceptantów, użytkowników i podmiotów, którym organizacja płatnicza powierza zadania związane z bieżącym funkcjonowaniem schematu płatniczego, w tym dostawców infrastruktury technicznej, w szczególności umożliwiają ustalenie odpowiedzialności w zakresie przetwarzania i rozliczania transakcji płatniczych;

6)

zapewniają przejrzystość przepływów środków pieniężnych pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w schemacie płatniczym oraz użytkownikami;

7)

wskazują sposób zarządzania poszczególnymi rodzajami ryzyka, występującymi w związku z funkcjonowaniem schematu płatniczego;

8)

zapewniają podmiotom uczestniczącym w schemacie płatniczym oraz użytkownikom rzetelną informację o ryzyku, w szczególności ryzyku finansowym, związanym z uczestnictwem w schemacie płatniczym;

9)

zapewniają bezpieczne i sprawne przetwarzanie, rozliczanie i rozrachunek transakcji płatniczych, służące minimalizacji ryzyka finansowego w procesie przetwarzania, rozliczenia i rozrachunku;

10)

zapewniają poziom bezpieczeństwa, niezawodności i ciągłości działania schematu płatniczego adekwatny do poziomu generowanego ryzyka;

11)

nie powinny powodować zagrożeń dla stabilności systemu płatniczego;

12)

zapewniają skuteczność, rzetelność i przejrzystość zarządzania schematem płatniczym;

13)

wskazują rozwiązania organizacyjne organizacji płatniczej w zakresie struktury i procedur podejmowania decyzji dotyczącej działalności polegającej na przetwarzaniu transakcji płatniczych oraz sposób ustalania kosztów tej działalności, jeżeli organizacja płatnicza nie jest jednocześnie jedynym wydawcą instrumentu płatniczego oraz jedynym podmiotem świadczącym usługę, o której mowa w art. 3 pojęcie usług płatniczych ust. 1 pkt 5, chyba że przetwarzanie transakcji płatniczych zostało powierzone podmiotowi trzeciemu.

4.

Schemat płatniczy nie może wprowadzać:

1)

ograniczeń dotyczących skutecznego udziału w innych schematach płatniczych;

2)

zasad, które wprowadzałyby odmienny sposób traktowania dostawców wymienionych w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2;

3)

ograniczeń ze względu na rodzaj podmiotu lub formę prawną prowadzonej działalności.

Art. 132zq. Obowiązki informacyjne organizacji płatniczej

1.

Organizacja płatnicza w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu kończącym dany kwartał przekazuje do NBP kwartalne informacje o całkowitej liczbie i wartości przetworzonych i rozliczonych krajowych transakcji płatniczych oraz przekazuje niezwłocznie informacje o zdarzeniach zaistniałych w związku z prowadzeniem schematu płatniczego mających lub mogących mieć negatywny wpływ na sprawne lub bezpieczne funkcjonowanie schematu płatniczego.

2.

Informacje, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do schematu płatniczego, o którym mowa w art. 132zo zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego ust. 1 pkt 2, NBP może uzyskiwać od wskazanego przez organizację płatniczą właściwego organu nadzoru, jeżeli zakres i częstotliwość przekazywania tych informacji są tożsame.

3.

Organizacja kartowa, w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu kończącym dany kwartał, przekazuje do NBP kwartalne informacje niezbędne do sprawdzenia prawidłowości stosowania wysokości opłat interchange zgodnie z art. 3 i art. 4 rozporządzenia (UE) 2015/751.

4.

Na żądanie Prezesa NBP organizacja płatnicza udostępnia NBP informacje i dokumenty w zakresie określonym w art. 132zp zasady funkcjonowania schematu płatniczego ust. 3, niezbędne do oceny zgodności zasad funkcjonowania schematu płatniczego z przepisami prawa oraz zapewnienia bezpieczeństwa i sprawności jego funkcjonowania, w terminie 2 tygodni od dnia otrzymania żądania. W uzasadnionych przypadkach Prezes NBP, na wniosek organizacji płatniczej, może przedłużyć termin na udostępnienie informacji i dokumentów o kolejne 2 tygodnie.

5.

Organizacja płatnicza jest obowiązana przekazać NBP teksty jednolite dokumentów określających zasady funkcjonowania schematu płatniczego w terminie miesiąca od dnia otrzymania zezwolenia na zmianę zasad funkcjonowania schematu płatniczego.

6.

Prezes NBP może wydawać organizacji płatniczej, w drodze decyzji, zalecenia w zakresie zapewnienia zgodności funkcjonowania schematu płatniczego z przepisami prawa oraz bezpieczeństwa lub sprawności jego funkcjonowania, w terminie oznaczonym w zaleceniu.

7.

Organizacja płatnicza, która nie wykonuje zalecenia, o którym mowa w ust. 6, w zakresie naruszenia obowiązków określonych w:

1)

art 6–8, art. 10 lub art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/751 – podlega karze pieniężnej do 1 000 000 zł;

2)

art. 3 , art. 4 lub art. 5 rozporządzenia (UE) 2015/751 – podlega karze pieniężnej do 5 000 000 zł.

8.

Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej, o której mowa w ust. 7, Prezes NBP uwzględnia w szczególności rodzaj i wagę naruszenia przepisów rozporządzenia (UE) 2015/751, wpływ tego naruszenia na prawidłowe funkcjonowanie rynku usług płatniczych, rozmiar prowadzonej działalności oraz sytuację finansową organizacji płatniczej, która dokonała naruszenia.

9.

(uchylony)

10.

(uchylony)

Art. 132zr. Decyzje Prezesa NBP w sprawach schematu płatniczego

1.

Prezes NBP może wydać decyzję o czasowym, częściowym albo całkowitym wstrzymaniu funkcjonowania schematu płatniczego albo cofnąć zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego w razie stwierdzenia, że:

1)

działanie schematu płatniczego:
a) jest sprzeczne z przepisami prawa,
b) nie zapewnia bezpieczeństwa lub sprawności jego funkcjonowania,
c) stwarza zagrożenie dla użytkowników, stabilności systemu płatniczego, bezpieczeństwa lub sprawności funkcjonowania powiązanych systemów płatności;

2)

schemat płatniczy nie funkcjonuje przez ostatnich 12 miesięcy;

3)

organizacja płatnicza nie udostępniła we wskazanym terminie informacji i dokumentów, o których mowa w art. 132zq obowiązki informacyjne organizacji płatniczej ust. 4;

4)

organizacja płatnicza nie wykonała zalecenia wydanego przez Prezesa NBP w terminie oznaczonym w tym zaleceniu;

5)

zmiany zasad funkcjonowania schematu płatniczego zostały dokonane bez uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 132zm zezwolenie na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 2.

2.

Organizacja płatnicza zaprzestaje prowadzenia schematu płatniczego w zakresie i w terminie wskazanych w decyzji, o której mowa w ust. 1.

Art. 132zs. Lista schematów płatniczych funkcjonujących w RP

1.

NBP prowadzi i zamieszcza na swojej stronie internetowej listę schematów płatniczych funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Lista zawiera informacje o nazwie i siedzibie organizacji płatniczej lub innych podmiotów odpowiedzialnych za funkcjonowanie schematu płatniczego, nazwie schematu płatniczego oraz rodzajach instrumentów płatniczych wydawanych w ramach tego schematu.

2.

W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 132zr decyzje Prezesa NBP w sprawach schematu płatniczego ust. 1, Prezes NBP zamieszcza na swojej stronie internetowej informację o czasowym, częściowym albo całkowitym wstrzymaniu funkcjonowania schematu płatniczego albo skreśla schemat płatniczy z listy, o której mowa w ust. 1, z dniem, w którym decyzja stała się ostateczna.

Art. 132zt. Wyłączenie stosowania przepisów ustawy dotyczących schematów płatniczych

Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do schematów płatniczych, które funkcjonują na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 przez właściwe organy odpowiedzialne za zapewnienie przestrzegania tego rozporządzenia.

Art. 132zu. Forma przekazywania dokumentów i informacji do NBP

1.

Dokumenty i informacje, o których mowa w art. 132zn wydanie zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 1, 3 i 4, art. 132zo zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego ust. 2, 3 i 7 oraz art. 132zq obowiązki informacyjne organizacji płatniczej ust. 4 i 5, są przekazywane w postaci elektronicznej.

2.

Dokumenty i informacje, o których mowa w art. 132zq obowiązki informacyjne organizacji płatniczej ust. 1 i 3, są przekazywane w postaci elektronicznej z wykorzystaniem odpowiednich certyfikatów wydanych przez NBP lub innych form uwierzytelniania stosowanych przez NBP.

3.

Dokumenty i informacje, o których mowa w art. 132zn wydanie zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 3 i 4, art. 132zo zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego ust. 2 zdanie drugie i art. 132zq obowiązki informacyjne organizacji płatniczej ust. 4 i 5, oraz dokumenty i informacje dołączane w przypadku, o którym mowa w art. 132zo zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego ust. 3, mogą być przekazane w języku angielskim. W takim przypadku czynności, o których mowa w art. 5 język czynności urzędowych, oświadczeń, podań i pism ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2021 r. poz. 672 oraz z 2023 r. poz. 1672), mogą być dokonywane w języku polskim lub angielskim.

Art. 132zv. Rozporządzenie w sprawie funkcjonowania schematu płatniczego

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Prezesa NBP, określi, w drodze rozporządzenia:

1)

kryteria oceny schematu płatniczego oraz szczegółowy zakres dokumentów i informacji, o których mowa w art. 132zn wydanie zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego lub zmianę zasad jego funkcjonowania ust. 3 i 4,

2)

szczegółowy zakres dokumentów i informacji, o których mowa w art. 132zo zwolnienie z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie schematu płatniczego ust. 2 i 7,

3)

szczegółowy zakres informacji, o których mowa w art. 132zq obowiązki informacyjne organizacji płatniczej ust. 1 i 3
– mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowości, bezpieczeństwa i sprawności funkcjonowania schematu płatniczego oraz infrastruktury, systemów płatności i schematów płatniczych powiązanych oraz kompletności i wiarygodności przekazywanych informacji i dokumentów.

Art. 133. Rejestr krajowych instytucji płatniczych i innych dostawców

1.

KNF prowadzi rejestr w systemie informatycznym.

2.

Rejestr jest jawny i dostępny dla osób trzecich przez stronę internetową KNF.

3.

Rejestr składa się z:

1)

rejestru krajowych instytucji płatniczych obejmującego również ich agentów i oddziały;

2)

rejestru kas oszczędnościowo-kredytowych obejmującego również ich oddziały;

3)

rejestru biur usług płatniczych obejmującego również ich agentów i oddziały;

4)

rejestru krajowych instytucji pieniądza elektronicznego obejmującego również ich agentów i oddziały;

5)

rejestru oddziałów zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego;

6)

rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, obejmującego również ich agentów i oddziały, jeżeli świadczą usługi płatnicze w państwie członkowskim innym niż ich macierzyste państwo członkowskie;

7)

rejestru małych instytucji płatniczych obejmującego również ich agentów i oddziały;

8)

rejestru podmiotów wykonujących działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b, do których ma zastosowanie przepis art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, zawierającego informacje przekazane w powiadomieniu, o którym mowa w art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, stanowiące opis oferowanych usług;

9)

rejestru podmiotów prowadzących działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12, zawierającego informacje przekazane w powiadomieniu, o którym mowa w art. 6d roczne powiadomienie o oferowanych usługach ust. 1, stanowiące opis oferowanych usług.

Art. 134. Elementy wpisu do rejestru krajowych instytucji płatniczych, ich agentów i oddziałów

Rejestr krajowych instytucji płatniczych zawiera odpowiednio:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące krajowej instytucji płatniczej, obejmujące:
a) nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców,
c) siedzibę i adres;

3)

dane dotyczące usług płatniczych, do świadczenia których krajowa instytucja płatnicza jest uprawniona, obejmujące:
a) datę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, oraz jego zmiany,
b) wykaz usług płatniczych objętych zakresem zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1;

3a)

informację o wydawaniu przez krajową instytucję płatniczą pieniądza elektronicznego;

4)

dane dotyczące agentów krajowej instytucji płatniczej wykonujących działalność agencyjną w zakresie świadczenia usług płatniczych, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) siedzibę i adres albo adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

5)

dane dotyczące oddziałów krajowej instytucji płatniczej, w tym utworzonych w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału;

6)

dane dotyczące świadczenia przez krajową instytucję płatniczą usług płatniczych w innym państwie członkowskim, obejmujące:
a) wykaz państw, w których krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze,
b) wskazane w pkt 4 lub 5 dane dotyczące podmiotu, za pośrednictwem którego krajowa instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze w innym państwie członkowskim, lub informację o świadczeniu takich usług transgranicznie,
c) wykaz świadczonych usług płatniczych.

Art. 135. Elementy wpisu do rejestru kas oszczędnościowo-kredytowych i ich oddziałów

Rejestr kas oszczędnościowo-kredytowych zawiera odpowiednio:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące kasy oszczędnościowo-kredytowej, obejmujące:
a) nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców,
c) siedzibę i adres;

3)

wykaz świadczonych usług płatniczych;

4)

dane dotyczące oddziałów kasy oszczędnościowo-kredytowej, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału.

Art. 136. Elementy wpisu do rejestru biur usług płatniczych, ich agentów i oddziałów

Rejestr biur usług płatniczych zawiera odpowiednio:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące biura usług płatniczych, obejmujące:
a) nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile biuro usług płatniczych taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
c) siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności,
d) wskazanie świadczonej usługi płatniczej;

3)

dane dotyczące agentów biura usług płatniczych, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) siedzibę i adres albo adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

4)

dane dotyczące oddziałów biura usług płatniczych, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału.

Art. 136a. Rejestr krajowych instytucji pieniądza elektronicznego

Rejestr krajowych instytucji pieniądza elektronicznego zawiera odpowiednio:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, obejmujące:
a) nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców,
c) siedzibę i adres;

3)

dane dotyczące usług płatniczych, do świadczenia których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest uprawniona, obejmujące:
a) datę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1, oraz jego zmiany,
b) wykaz usług płatniczych objętych zakresem zezwolenia, o którym mowa w art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1;

4)

dane dotyczące agentów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wykonujących działalność agencyjną w zakresie świadczenia usług płatniczych, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) siedzibę i adres albo adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

5)

dane dotyczące oddziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału;

6)

dane dotyczące wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczenia usług płatniczych przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego w innym państwie członkowskim, obejmujące:
a) wykaz państw, w których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego wydaje pieniądz elektroniczny lub świadczy usługi płatnicze,
b) dane określone w pkt 4 lub 5 dotyczące podmiotu, za pośrednictwem którego krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w innym państwie członkowskim,
c) wykaz świadczonych usług płatniczych.

Art. 136b. Rejestr oddziałów zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego

Rejestr oddziałów zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego zawiera odpowiednio:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) numer w rejestrze przedsiębiorców,
c) adres oddziału;

3)

dane dotyczące działalności związanej z wydawaniem pieniądza elektronicznego, obejmujące datę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, oraz jego zmiany.

Art. 136c. Zakres danych w rejestrze dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku

Rejestr dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku zawiera:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
c) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności,
d) wskazanie świadczonej usługi płatniczej;

3)

dane dotyczące agentów dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku wykonujących działalność agencyjną w zakresie świadczenia usług płatniczych, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

4)

dane dotyczące oddziałów dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału;

5)

dane dotyczące świadczenia przez dostawcę świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku usług płatniczych w innym państwie członkowskim, obejmujące:
a) wykaz państw członkowskich, w których dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku świadczy usługi płatnicze,
b) wskazane w pkt 3 lub 4 dane dotyczące podmiotu, za pośrednictwem którego dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku świadczy usługi płatnicze w innym państwie członkowskim,
c) wskazanie świadczonej usługi płatniczej.

Art. 136d. Zakres danych w rejestrze małych instytucji płatniczych

Rejestr małych instytucji płatniczych zawiera:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące małej instytucji płatniczej, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile mała instytucja płatnicza taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
c) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności,
d) wykaz usług płatniczych, o którym mowa w art. 117j wniosek o wpis do rejestru małych instytucji płatniczych ust. 2 pkt 1;

3)

dane dotyczące agentów małej instytucji płatniczej, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta;

4)

dane dotyczące oddziałów małej instytucji płatniczej, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału.

Art. 136e. Zakres danych w rejestrze podmiotów wykonujących usługi oparte na instrumentach, które można wykorzystywać w celach określonych w ustawie

Rejestr podmiotów wykonujących działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b, do których ma zastosowanie przepis art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, zawiera:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące podmiotu, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
c) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności,
d) informacje przekazane w powiadomieniu, o którym mowa w art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, obejmujące opis oferowanych usług oraz wskazanie wyłączenia określonego w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b.

Art. 136f. Zakres danych w rejestrze podmiotów wykonujących transakcje płatnicze przeprowadzane przy użyciu urządzeń telekomunikacyjnych, cyfrowych lub informatycznych

Rejestr podmiotów prowadzących działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12 zawiera:

1)

numer wpisu do rejestru;

2)

dane dotyczące podmiotu, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę),
b) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
c) miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres oraz adres głównego miejsca wykonywania działalności,
d) informacje przekazane w powiadomieniu, o którym mowa w art. 6d roczne powiadomienie o oferowanych usługach ust. 1, obejmujące opis oferowanych usług oraz wskazanie wyłączenia określonego w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12.

Art. 137. Wpis do rejestru, zmiany i prostowanie wpisów

1.

Wpisu do rejestru oraz wykreślenia wpisu z rejestru dokonuje się na wniosek, chyba że ustawa stanowi inaczej.

2.

Przez wpis do rejestru rozumie się także jego zmianę.

2a.

Po wykreśleniu podmiotu z rejestru pozostawia się w rejestrze informację o dokonaniu takiego wykreślenia poprzez zamieszczenie przy nazwie takiego podmiotu adnotacji „Wykreślony”.

3.

KNF z urzędu prostuje wpisy w rejestrze zawierające błędy pisarskie lub oczywiste omyłki.

Art. 138. Termin wpisu krajowej instytucji płatniczej i kasy oszczędnościowo-kredytowej do rejestru

1.

Wpis do rejestru krajowej instytucji płatniczej lub krajowej instytucji pieniądza elektronicznego oraz wpis do rejestru zmiany zakresu świadczonych przez nie usług płatniczych, a także wpis do rejestru oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego są dokonywane z urzędu w terminie 14 dni od dnia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 albo art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1, lub jego zmiany.

1a.

Wpis do rejestru na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1, jest dokonywany w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku o dokonanie wpisu, z wyłączeniem przypadków, gdy przepisy ustawy przewidują odrębny termin dokonania wpisu.

2.

Wpisu kasy oszczędnościowo-kredytowej do rejestru dokonuje się z urzędu w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 131 zawiadomienie o rozpoczęciu świadczenia usług płatniczych przez kasę oszczędnościowo-kredytową ust. 1.

Art. 139. Zgodność danych w rejestrze ze stanem faktycznym

1.

Krajowe instytucje płatnicze, małe instytucje płatnicze, dostawcy świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, biura usług płatniczych, kasy oszczędnościowo-kredytowe, krajowe instytucje pieniądza elektronicznego, oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego, podmioty wykonujące działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b, do których ma zastosowanie przepis art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, oraz podmioty prowadzące działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12 są obowiązane zapewnić zgodność danych wpisanych do rejestru ze stanem faktycznym.

2.

Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane poinformować KNF o każdej zmianie danych objętych wpisem do rejestru, nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie, składając stosowny wniosek.

3.

W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 2, KNF może nałożyć na podmiot, o którym mowa w ust. 1, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej 500 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej jednak niż 100.000 zł; przepisy art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 140. Forma odmowy dokonania wpisu do rejestru

Odmowa dokonania wpisu do rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 141. Przesłanki odmowy wpisu do rejestru

1.

KNF może odmówić dokonania wpisu do rejestru, jeżeli wniosek jest niekompletny i nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie lub dane zawarte we wniosku są niezgodne ze stanem faktycznym.

2.

KNF odmawia wpisu do rejestru osoby fizycznej, wobec której prawomocnie orzeczono zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie objętym wpisem.

3.

W przypadku biura usług płatniczych KNF odmawia wpisu do rejestru także, jeśli wnioskodawcę wykreślono z rejestru zgodnie z przepisem art. 142 przesłanki wykreślenia wpisu z rejestru ust. 1a pkt 1 w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku.

Art. 142. Przesłanki wykreślenia wpisu z rejestru

1.

KNF z urzędu dokonuje wykreślenia wpisu z rejestru w przypadku:

1)

cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, art. 132a zezwolenie na wydawanie pieniądza elektronicznego ust. 1 i art. 132zh zezwolenie wydawanie w RP pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1;

2)

zakończenia działalności przez kasę oszczędnościowo-kredytową, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 131 zawiadomienie o rozpoczęciu świadczenia usług płatniczych przez kasę oszczędnościowo-kredytową ust. 2;

3)

zakończenia przez biuro usług płatniczych działalności gospodarczej lub działalności w charakterze biura usług płatniczych, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 123 zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności w charakterze biura usług płatniczych, nie wcześniej niż z datą wskazaną w tym zawiadomieniu;

4)

prawomocnego orzeczenia wobec osoby fizycznej wpisanej do rejestru zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie objętym wpisem;

5)

zakończenia przez podmiot wykonujący działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b działalności gospodarczej lub działalności określonej w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 11 lit. a lub b, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 8, nie wcześniej niż z dniem wskazanym w tym zawiadomieniu;

6)

zakończenia przez podmiot wykonujący działalność określoną w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12 działalności gospodarczej lub działalności określonej w art. 6 wyłączenie stosowania przepisów ustawy pkt 12, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 6d roczne powiadomienie o oferowanych usługach ust. 8, nie wcześniej niż z dniem wskazanym w tym zawiadomieniu;

7)

zakończenia przez małą instytucję płatniczą działalności gospodarczej lub działalności w charakterze małej instytucji płatniczej, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117m zawiadomienie o zamiarze zakończenia działalności przez małą instytucję płatniczą, nie wcześniej niż z dniem wskazanym w tym zawiadomieniu;

8)

zakończenia przez dostawcę świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku działalności gospodarczej lub działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117b wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku ust. 8, nie wcześniej niż z dniem wskazanym w tym zawiadomieniu;

9)

uzyskania przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 10, 11 lub 12, uprawnienia do świadczenia usług płatniczych w innym charakterze;

10)

niewykonania przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 10, 11 lub 12, usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniony, w terminie 12 miesięcy od dnia wpisu do rejestru;

11)

niewykonywania przez dostawcę, o którym mowa w art. 4 dostawca usług płatniczych ust. 2 pkt 10, 11 lub 12, usług płatniczych, do których świadczenia jest uprawniony, przez okres dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy;

12)

wykreślenia przedsiębiorcy świadczącego usługi płatnicze w charakterze małej instytucji płatniczej albo dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego.

1a.

KNF dokonuje z urzędu wykreślenia biura usług płatniczych z rejestru biur usług płatniczych w przypadku:

1)

wydania decyzji, o której mowa w art. 129 nadzór nad biurami usług płatniczych ust. 6a;

2)

(uchylony)

3)

gdy biuro zostało wykreślone z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

1b.

Biuro usług płatniczych, które z urzędu wykreślono z rejestru biur usług płatniczych w przypadku, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, może uzyskać ponowny wpis do tego rejestru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wykreślenia.

1c.

Przepisy ust. 1a i 1b stosuje się odpowiednio do dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku oraz małej instytucji płatniczej.

2.

KNF może dokonać z urzędu wykreślenia wpisu z rejestru w zakresie dotyczącym agenta lub oddziału krajowej instytucji płatniczej albo krajowej instytucji pieniądza elektronicznego w przypadku uzyskania od właściwych organów nadzorczych goszczącego państwa członkowskiego, w którym krajowa instytucja płatnicza lub krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi działalność w zakresie usług płatniczych lub wydawania pieniądza elektronicznego przez danego agenta lub dany oddział, informacji wskazujących, iż istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że w związku z tą działalnością jest popełniane lub zostało popełnione przestępstwo, o którym mowa w art. 165a finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym lub art. 299 pranie brudnych pieniędzy Kodeksu karnego, usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie takiego przestępstwa jest zamierzone, lub świadczenie usług przez agenta lub działalność oddziału mogłaby zwiększać ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Wykreślenie wpisu z rejestru następuje w drodze decyzji.

Art. 142a. Zawiadomienie EUNB o wpisach do rejestru

1.

KNF niezwłocznie powiadamia EUNB o informacjach wpisywanych do rejestru, w tym o przypadkach wykreślenia z rejestru, wraz z podaniem przyczyn wykreślenia.

2.

KNF zapewnia prawidłowość oraz bieżącą aktualizację informacji przekazywanych EUNB.

Art. 142b. Informacje udostępniane na stronie internetowej KNF o unijnych instytucjach płatniczych i instytucjach pieniądza elektronicznego

1.

KNF udostępnia na swojej stronie internetowej informacje o unijnych instytucjach płatniczych oraz unijnych instytucjach pieniądza elektronicznego, które zgłosiły zamiar świadczenia usług płatniczych lub prowadzenia działalności związanej z wydawaniem pieniądza elektronicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obejmujące:

1)

dane dotyczące unijnej instytucji płatniczej lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, obejmujące:
a) nazwę (firmę),
b) siedzibę i adres;

2)

numer albo inne oznaczenie udzielonego unijnej instytucji płatniczej lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego przez właściwy organ nadzorczy macierzystego państwa członkowskiego zezwolenia, o ile taki numer lub takie oznaczenie zostały nadane;

3)

wykaz usług płatniczych, jakie unijna instytucja płatnicza lub unijna instytucja pieniądza elektronicznego zamierzają świadczyć w ramach działalności transgranicznej, lub informację o zamiarze prowadzenia działalności związanej z wydawaniem pieniądza elektronicznego;

4)

dane dotyczące oddziału, obejmujące:
a) nazwę (firmę) oddziału,
b) adres oddziału;

5)

dane dotyczące agentów unijnej instytucji płatniczej lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, obejmujące:
a) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta,
b) siedzibę i adres albo adres głównego miejsca wykonywania działalności agenta.

2.

Informacje, o których mowa w ust. 1, są na bieżąco aktualizowane.