1.
Karę pieniężną, o której mowa w:
1)
art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych pkt 1 i 2, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Prezes UKE;
2)
art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych pkt 3, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczący KRRiT.
2.
Wysokość kary pieniężnej wynosi do 3% przychodu podmiotu, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym, a przy jej nałożeniu organy, o których mowa w ust. 1, uwzględniają zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3.
Podmiot, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, jest obowiązany do dostarczenia organowi, o którym mowa w ust. 1, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub dostarczenia danych uniemożliwiających ustalenie podstawy wymiaru kary organ, o którym mowa w ust. 1, może ustalić w sposób szacunkowy podstawę jej wymiaru, nie mniejszą jednak niż kwota 500 tys. zł.
4.
W przypadku gdy okres działalności podmiotu, o którym mowa w art. 17 kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez nadawcę programów telewizyjnych, jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się kwotę 500 tys. zł.
5.
Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.
