1.
Dyrektor okręgowego ośrodka wychowawczego, zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich współdziała z Policją w związku z zagrożeniem bezpieczeństwa ośrodka, zakładu lub schroniska.
2.
Dyrektor ośrodka, zakładu lub schroniska może zwrócić się do Policji o udzielenie pomocy w przypadku stwierdzenia w tym ośrodku, zakładzie lub schronisku zagrożenia dla życia lub zdrowia, ograniczenia wolności osobistej osób lub niszczenia mienia w znacznych rozmiarach, związanych w szczególności z:
1)
buntem nieletnich;
2)
ucieczką nieletnich;
3)
zbiorowym usiłowaniem sforsowania zabezpieczenia ośrodka, zakładu lub schroniska;
4)
zamachem terrorystycznym lub napaścią na ośrodek, zakład lub schronisko;
5)
pożarem, katastrofą lub klęską żywiołową.
3.
W zależności od stopnia i rodzaju zagrożenia udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 2, może polegać w szczególności na:
1)
zabezpieczeniu ośrodka, zakładu lub schroniska na zewnątrz przez zablokowanie dostępu osobom stwarzającym zagrożenie bezpieczeństwa ośrodka, zakładu lub schroniska;
2)
wprowadzeniu Policji na teren ośrodka, zakładu lub schroniska;
3)
organizacji pościgu;
4)
zlokalizowaniu i ujęciu nieletnich, którzy dokonali ucieczki;
5)
ewakuacji nieletnich.
4.
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb współdziałania okręgowych ośrodków wychowawczych, zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich z Policją w związku z zagrożeniem bezpieczeństwa ośrodka, zakładu lub schroniska, mając na uwadze konieczność zapewnienia skutecznej i sprawnej współpracy.
