1.
Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w umowach międzynarodowych dotyczących współpracy policyjnej zawartych z państwami trzecimi, dane osobowe w indywidualnych i konkretnych przypadkach mogą zostać przekazane bezpośrednio odbiorcom mającym siedzibę w państwach trzecich jedynie wówczas, gdy spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1)
przekazanie jest niezbędne do wykonania prawnie określonego zadania podmiotu uprawnionego do celów, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 1 pkt 1;
2)
podmiot uprawniony stwierdza, że podstawowe prawa i wolności danej osoby, której dane dotyczą, nie są nadrzędne wobec interesu publicznego przemawiającego za przedmiotowym przekazaniem;
3)
podmiot uprawniony uznaje, że przekazanie organowi ścigania państwa trzeciego do celów, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 1 pkt 1, byłoby nieskuteczne lub niewłaściwe, w szczególności z uwagi na niemożność zachowania odpowiedniego terminu;
4)
organ ścigania państwa trzeciego zostaje o tym poinformowany bez zbędnej zwłoki, chyba że byłoby to nieskuteczne lub niewłaściwe;
5)
podmiot uprawniony informuje odbiorcę o konkretnym celu, w którym dane osobowe mają być wyłącznie przetwarzane przez odbiorcę, pod warunkiem że takie przetwarzanie jest niezbędne.
2.
Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone w art. 5 zadania punktu kontaktowego pkt 1, dokumentują fakt przekazania danych osobowych na podstawie ust. 1 oraz niezwłocznie informują Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych o tym fakcie.
3.
Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizował zadanie określone w art. 5 zadania punktu kontaktowego pkt 1, udostępnia Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych, na każde jego żądanie, dokumentację obejmującą:
1)
datę i godzinę przekazania;
2)
informacje o właściwym organie odbierającym;
3)
uzasadnienie przekazania;
4)
wyliczenie danych osobowych, jakie zostały przekazane.
