• Ustawa o zaopatrzeniu inw...
  29.03.2024

Ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin

Stan prawny aktualny na dzień: 29.03.2024

Dz.U.2023.0.1100 t.j. - Ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin

Obserwuj akt

Rozdział 4. Uprawnienia inwalidów wojskowych

1.
Inwalidą wojskowym jest żołnierz niezawodowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, który został zaliczony do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego:
1)
w czasie odbywania czynnej służby wojskowej w okresie pokoju, z wyjątkiem terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie;
2)
w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby, jeżeli inwalidztwo to jest następstwem chorób powstałych lub urazów doznanych w czasie odbywania służby wojskowej.
2.
Nie uważa się za inwalidę wojskowego żołnierza zwolnionego z czynnej służby wojskowej podczas pierwszych 6 tygodni jej odbywania z powodu choroby, która powstała niewątpliwie przed stawieniem się żołnierza do służby wojskowej i nie uległa pogorszeniu wskutek tej służby.
Orzeczenia: 1
W zależności od przyczyny powstania inwalidztwo może pozostawać w związku ze służbą wojskową albo bez związku z tą służbą.
1.
Za inwalidztwo pozostające w związku ze służbą wojskową uważa się inwalidztwo, które powstało na skutek:
1)
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w rozumieniu przepisów o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową;
2)
chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu żołnierza;
3)
chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;
4)
istotnego pogorszenia stanów chorobowych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej.
2.
Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy chorób i stanów chorobowych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, określając w szczególności rodzaj schorzenia i jego związek ze służbą wojskową.
Inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, jeżeli:
1)
powstało z innych przyczyn niż określone w art. 32 pojęcie inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową,
2)
jest następstwem wypadku lub choroby, których wyłączną przyczyną było udowodnione przez jednostkę wojskową umyślne lub rażąco niedbałe działanie albo zaniedbanie żołnierza naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy, jeżeli jego przełożeni zapewnili warunki odpowiadające tym przepisom i sprawowali we właściwy sposób nadzór nad ich przestrzeganiem, a żołnierz posiadał potrzebne umiejętności do wykonywania określonych czynności i był należycie przeszkolony w zakresie znajomości tych przepisów;
3)
jest następstwem wypadku, do którego w znacznym stopniu przyczynił się sam żołnierz będąc w stanie nietrzeźwym;
4)
zranienie, kontuzja i inne obrażenie lub choroba zostały spowodowane przez żołnierza rozmyślnie.
1.
Żołnierzami niezawodowymi w rozumieniu art. 30 pojęcie inwalidy wojskowego są żołnierze:
1)
pełniący zasadniczą służbę wojskową;
2)
pełniący terytorialną służbę wojskową rotacyjnie;
3)
pełniący służbę w aktywnej rezerwie w dniach tej służby;
4)
odbywający ćwiczenia wojskowe w ramach pasywnej rezerwy;
5)
pełniący służbę w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
2.
Za żołnierzy niezawodowych w rozumieniu art. 30 pojęcie inwalidy wojskowego uważa się również żołnierzy, którzy:
1)
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2021 r. poz. 372 i 1728):
a) odbywali przeszkolenie wojskowe,
b) pełnili służbę przygotowawczą,
c) odbywali ćwiczenia wojskowe,
d) pełnili okresową służbę wojskową;
2)
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 536 i 974) pełnili służbę kandydacką.
1.
Renta inwalidzka przysługuje żołnierzowi, o którym mowa w art. 30 pojęcie inwalidy wojskowego, ust. 1.
2.
Prawo do renty inwalidzkiej powstaje po zwolnieniu żołnierza ze służby wojskowej. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie może być na wniosek komendanta szpitala wojskowego, w którym żołnierz przebywa na leczeniu, przyznane żołnierzowi prawo do renty jeszcze przed zwolnieniem go ze służby.
3.
Renta inwalidzka przysługuje również żołnierzowi zwolnionemu z czynnej służby wojskowej z powodu czasowej niezdolności do służby, jeżeli żołnierz ten nie ma prawa do zasiłku chorobowego. Renta ta przysługuje przez czas trwania niezdolności do wykonywania zatrudnienia. Na czas ten zalicza się żołnierza do jednej z grup inwalidów.
Renta inwalidzka dla inwalidy wojskowego wynosi miesięcznie:
i>Inwalidztwopowstałe Procent podstawy wymiaru w razie zaliczenia do:
/td>/td>
w związku ze służbą wojskową 100 75
bez związku ze służbą wojskową 80 60
Podstawę wymiaru renty inwalidzkiej ustala się w myśl art. 11 podstawa wymiaru renty inwalidzkiej i jej waloryzacja,
1.
Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny - z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat życia.
2.
Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Prawo do renty inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Inwalidom wojskowym przysługują uprawnienia określone w art 13-18 oraz 21-23c.
1.
Zaopatrzenie przewidziane dla inwalidów wojskowych przysługuje również:
1)
małoletnim kandydatom na żołnierzy zawodowych kształconym w szkołach i orkiestrach wojskowych, którzy stali się inwalidami w czasie odbywania tej nauki lub w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze szkoły (orkiestry), jeżeli inwalidztwo pozostaje w związku z nauką w tej szkole (orkiestrze);
2)
studentom szkół wyższych odbywającym zajęcia wojskowe w studium wojskowym szkoły wyższej, którzy wskutek choroby lub kalectwa nabytego w związku z odbywaniem tych zajęć stali się inwalidami w czasie odbywania zajęć lub w ciągu 3 lat od ich ukończenia lub zwolnienia od obowiązku ich odbywania;
3)
osobom powołanym do odbycia czynnej służby wojskowej oraz osobom zwolnionym z tej służby, które w związku z wypadkiem powstałym bez ich winy w drodze z miejsca zamieszkania do jednostki wojskowej lub z powrotem stały się inwalidami bezpośrednio wskutek wypadku lub najpóźniej w ciągu 3 lat od wypadku.
2.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może w drodze rozporządzenia przyznać prawo do zaopatrzenia przewidzianego dla inwalidów wojskowych również innym osobom niż wymienione w ust. 1, jeżeli obowiązki lub zadania wykonywane przez te osoby wynikają z przepisów o obronie Ojczyzny lub określone są przepisami szczególnymi, a zakres i charakter tych obowiązków uzasadnia traktowanie osób wykonujących te obowiązki na równi z żołnierzami.
Orzeczenia: 1
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...