Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
Stan prawny aktualny na dzień: 25.04.2024
Dz.U.2023.0.1072 t.j. - Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
Rozdział 3. Zatapianie ze statków odpadów i innych substancji
1.
Zabrania się zatapiania odpadów lub innych substancji, z wyjątkiem przypadków określonych w Konwencji Helsińskiej 1992:
1)
statkom o polskiej przynależności - na obszarze Morza Bałtyckiego;
2)
statkom o obcej przynależności - na polskich obszarach morskich.
2.
Zabrania się na terytorium Polski ładowania na statki, bez względu na ich przynależność, odpadów lub innych substancji przeznaczonych do zatapiania na obszarze Morza Bałtyckiego.
3.
Nie zabrania się usuwania do morza urobku z pogłębiania dna, jeżeli zostanie ono dokonane zgodnie z postanowieniami Konwencji Helsińskiej 1992 - pod warunkiem uzyskania odpowiedniego zezwolenia.
1.
Zabrania się zatapiania w morzu, ze statków o polskiej przynależności, odpadów lub innych substancji, wymienionych w załączniku I do Konwencji o zatapianiu, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 1 Konwencji i stosownie do jego postanowień.
2.
Zabrania się ładowania na terytorium Polski na statki, bez względu na ich przynależność, odpadów lub substancji, o których mowa w ust. 1, z przeznaczeniem do zatopienia ich w morzu, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zatapianiu oraz stosownie do jego postanowień i na podstawie przewidzianego tam zezwolenia.
3.
Nie zabrania się zatapiania w morzu ze statków o polskiej przynależności lub ładowania na terytorium Polski na statki, bez względu na ich przynależność, z przeznaczeniem do zatopienia w morzu, odpadów lub innych substancji, wymienionych w załączniku II do Konwencji o zatapianiu, jeżeli uzyskano na to zezwolenie specjalne, a wszelkich odpadów lub substancji innych niż wymienione w załącznikach I i II do tej Konwencji - jeżeli uzyskano na to zezwolenie ogólne.
1.
Zezwolenia, o których mowa w art. 16 zakaz zatapiania odpadów na określonych obszarach morskich ust. 3 i art. 17 zatapianie lub ładowanie na statki na terytorium RP odpadów lub substancji do zatopienia ust. 2 i 3, wydaje dyrektor urzędu morskiego statkom:
1)
ładowanym na terytorium Polski;
2)
o polskiej przynależności.
2.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, niezbędne dane oraz tryb wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów Konwencji Helsińskiej 1992 oraz Konwencji o zatapianiu.
3.
Dyrektor urzędu morskiego może uzależnić wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, od przedłożenia przez wnioskodawcę zezwoleń wymaganych na podstawie odrębnych przepisów lub innych dodatkowych dokumentów albo wyników ekspertyz.
4.
Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, powinny określać w szczególności:
1)
rodzaj zezwolenia;
2)
numer zezwolenia według kolejności jego wydania w danym roku;
3)
okres ważności zezwolenia;
4)
rodzaj usuwanej do morza lub zatapianej w nim substancji oraz jej ilość;
5)
współrzędne geograficzne miejsca usunięcia do morza urobku bądź zatopienia w nim odpadów lub innych substancji;
6)
rodzaj wymaganego opakowania zatapianych w morzu odpadów lub innych substancji;
7)
sposób zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji;
8)
sposób powiadamiania o zamierzonych terminach usunięcia do morza urobku z pogłębiania dna oraz zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji oraz o fakcie zakończenia tych operacji.
1)
w przypadkach określonych w Konwencji Helsińskiej 1992 - Komisji Helsińskiej;
2)
w przypadkach określonych w art. V Konwencji o zatapianiu - Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
Art. 20. Informowanie organizacji międzynarodowych o wydanych zezwoleniach i dokonanych zatopieniach
