1.
Specjalizacja jest dofinansowywana w ramach dotacji podmiotowej, którą CMKP otrzymuje z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 2018 r. o Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, w ramach posiadanych środków, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia minimalnej liczby miejsc szkoleniowych dla pielęgniarek i położnych, które mogą corocznie rozpocząć specjalizację dofinansowywaną z tych środków.
2.
Minimalną liczbę miejsc szkoleniowych, o której mowa w ust. 1, maksymalną kwotę dofinansowania jednego miejsca szkoleniowego dla specjalizacji rozpoczynanych w danym roku oraz maksymalną kwotę, którą przeznacza się w danym roku na specjalizację, określa minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, i ogłasza w formie obwieszczenia w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia w terminie do dnia 15 grudnia na rok następny, uwzględniając zapotrzebowanie na osoby legitymujące się tytułem specjalisty w danej dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
3.
Wyboru organizatora kształcenia prowadzącego specjalizację dofinansowywaną ze środków publicznych dokonuje dyrektor CMKP, stosując przepisy o zamówieniach publicznych i uwzględniając zapotrzebowanie na specjalistów z poszczególnych dziedzin pielęgniarstwa i dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia.
3a.
Zapotrzebowanie na rok bieżący na specjalistów z poszczególnych dziedzin pielęgniarstwa i dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia opracowuje dyrektor CMKP i przedkłada ministrowi właściwemu do spraw zdrowia do zatwierdzenia do dnia 31 marca, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz konsultantów krajowych w dziedzinach pielęgniarstwa.
3b.
Dyrektor CMKP zawiera umowy z wyłonionymi w drodze zamówienia publicznego organizatorami kształcenia prowadzącymi specjalizację dofinansowywaną ze środków publicznych.
3c.
Dyrektor CMKP przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia roczne sprawozdanie z wyboru organizatorów kształcenia prowadzących specjalizację dofinansowywaną ze środków publicznych do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.
4.
Przepisy ust. 1-3 nie ograniczają możliwości odbywania specjalizacji poza limitem miejsc szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, dofinansowanych ze środków publicznych.
5.
Pielęgniarka i położna w tym samym czasie mogą odbywać tylko jedną specjalizację dofinansowywaną ze środków publicznych.
6.
Pielęgniarka i położna, które odbyły specjalizację dofinansowywaną ze środków publicznych, mogą ubiegać się o dopuszczenie do kolejnej specjalizacji dofinansowywanej ze środków publicznych po upływie 5 lat od dnia zakończenia poprzedniej specjalizacji. Pielęgniarka i położna składają organizatorowi kształcenia oświadczenie o odbytych przez siebie specjalizacjach dofinansowywanych ze środków publicznych.
7.
Przepis ust. 6 stosuje się do pielęgniarki i położnej, które przerwały i nie ukończyły specjalizacji dofinansowywanej ze środków publicznych albo trzykrotnie nie zdały egzaminu państwowego.
8.
W przypadku gdy środki określone w ust. 3 stanowią dla pracodawców, o których mowa w art. 61 kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych ust. 3, będących przedsiębiorcami, pomoc publiczną w rozumieniu art. 107 zgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy przyznawanej przez Państwo Członkowskie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, będzie ona udzielana jako pomoc de minimis zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 zgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy przyznawanej przez Państwo Członkowskie i 40_108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 2023/2831 z 15.12.2023).
9.
Pomoc, o której mowa w ust. 8, może być udzielana pracodawcy, o którym mowa w art. 61 kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych ust. 3, będącemu przedsiębiorcą, jeżeli wartość brutto tej pomocy łącznie z wartością innej pomocy de minimis, otrzymanej przez tego pracodawcę w okresie obejmującym bieżący rok kalendarzowy i poprzedzające go 2 lata kalendarzowe, nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro brutto.
10.
W przypadku gdy dofinansowanie specjalizacji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy osoby prowadzącej indywidualną lub grupową praktykę pielęgniarki lub położnej, jest ono udzielane jako pomoc de minimis zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 zgodność z rynkiem wewnętrznym pomocy przyznawanej przez Państwo Członkowskie i 40_108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis.
