Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

1.

W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:

1a.

Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej konkurencji stanowiących naruszenie prawa konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji (Dz. U. poz. 1132), do których stosuje się przepisy wymienionej ustawy.

2.

Sąd, na wniosek uprawnionego, może orzec również o wyrobach, ich opakowaniach, materiałach reklamowych i innych przedmiotach bezpośrednio związanych z popełnieniem czynu nieuczciwej konkurencji. W szczególności sąd może orzec ich zniszczenie lub zaliczenie na poczet odszkodowania.

3.

W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, na wniosek uprawnionego, może zobowiązać pozwanego do podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku, w oznaczony sposób i w oznaczonym zakresie, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na okoliczności dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, w szczególności sposób dokonania czynu, wartość informacji, których dotyczył czyn, skutek czynu oraz prawdopodobieństwo dokonania czynu nieuczciwej konkurencji w przyszłości, a w przypadku, jeżeli pozwanym jest osoba fizyczna – jeżeli dodatkowo nie sprzeciwia się temu uzasadniony interes pozwanego, w szczególności wzgląd na ochronę jego dóbr osobistych. Sposób i zakres podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku nie może prowadzić do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.

4.

W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, zamiast uwzględnienia żądania określonego w ust. 1 pkt 1 lub 2 lub ust. 2, może, na wniosek pozwanego, zobowiązać go do zapłaty na rzecz powoda stosownego wynagrodzenia, w wysokości nie wyższej niż wynagrodzenie, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji, przez czas nie dłuższy niż do ustania stanu tajemnicy, jeżeli:

5.

W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa uprawniony może żądać, zamiast odszkodowania określonego w ust. 1 pkt 4, naprawienia szkody przez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

1.

Z roszczeniami wymienionymi w art. 18 uprawnienia przedsiębiorcy którego interes został naruszony czynem nieuczciwej konkurencji ust. 1 pkt 1-3 i 6 mogą wystąpić:

2.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej konkurencji określonych w art 5-7, art. 11 czyn nieuczciwej konkurencji, art. 14 rozpowszechnianie nieprawdziwych wiadomości o przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwie, art. 15a przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną i art. 17h czyn nieuczciwej konkurencji w postaci naruszenia prawa w zakresie usług pośrednictwa internetowego i wyszukiwarek internetowych.

3.

Z roszczeniem, o którym mowa w art. 18 uprawnienia przedsiębiorcy którego interes został naruszony czynem nieuczciwej konkurencji ust. 1 pkt 1, w przypadku dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w art. 17h czyn nieuczciwej konkurencji w postaci naruszenia prawa w zakresie usług pośrednictwa internetowego i wyszukiwarek internetowych, może wystąpić:

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi listę organizacji i stowarzyszeń, o których mowa w art. 14 ust. 5 lit. a rozporządzenia 2019/1150, zwaną dalej „listą

2.

Lista jest prowadzona w postaci elektronicznej.

3.

Lista obejmuje następujące dane i informacje:

4.

Minister właściwy do spraw gospodarki udostępnia listę w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.

1.

Organizacja lub stowarzyszenie spełniające wymogi, o których mowa w art. 14 ust. 3 rozporządzenia 2019/1150, mogą złożyć do ministra właściwego do spraw gospodarki wniosek o wpisanie na listę.

2.

Wniosek zawiera:

3.

Do wniosku dołącza się:

4.

Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: ,,Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

5.

Wniosek składa osoba uprawniona do reprezentowania organizacji lub stowarzyszenia w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym tej osoby, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

6.

Minister właściwy do spraw gospodarki rozpatruje wniosek w terminie 30 dni od dnia jego złożenia i w przypadku, gdy organizacja lub stowarzyszenie:

7.

Wniosek niespełniający wymogów, o których mowa w ust. 2, 3 i 5, pozostawia się bez rozpoznania.

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki skreśla organizację lub stowarzyszenie z listy:

2.

Minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia organizację lub stowarzyszenie o skreśleniu z listy w terminie 7 dni od dnia skreślenia.

1.

W przypadkach, o których mowa w art. 19b wniosek o wpisanie na listę podmiotów uprawnionych do wniesienia sprawy o naruszenie prawa przez dostawców usług pośrednictwa internetowego lub wyszukiwarek internetowych ust. 6 pkt 1, art. 19c zmiana danych i informacji zawartych we wniosku i art. 19d skreślenie z listy podmiotów uprawnionych ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie aktualizuje listę.

2.

Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje zaktualizowaną listę Komisji Europejskiej, zgodnie z art. 14 ust. 5 zdanie drugie rozporządzenia 2019/1150, niezwłocznie po jej aktualizacji.

1.

Roszczenia z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się oddzielnie co do każdego naruszenia.

2.

Do przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem nieuczciwej konkurencji stosuje się przepis art. 442¹ przedawnienie roszczeń o naprawienie szkody ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459).

3.

Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do roszczeń o naprawienie szkody z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji stanowiących naruszenie prawa konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji, do których stosuje się przepisy wymienionej ustawy.

4.

Jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji polegający na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa stanowi jednocześnie zbrodnię albo występek, art. 442¹ przedawnienie roszczeń o naprawienie szkody § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się. W takim przypadku termin przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody nie może skończyć się później niż z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa.

1.

W razie wniesienia oczywiście bezzasadnego powództwa z tytułu nieuczciwej konkurencji, sąd, na wniosek pozwanego, może nakazać powodowi złożenie jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie.

2.

Pozwany, u którego na skutek wniesienia powództwa, o którym mowa w ust. 1, powstała szkoda, może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.