1.
Do postępowań administracyjnych wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, które nie zostały zakończone do tego dnia decyzją ostateczną, stosuje się:
1)
w sprawach wiz, do zakończenia postępowania w drugiej instancji – przepisy dotychczasowe;
2)
w sprawach zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony i zezwoleń na osiedlenie się – przepisy niniejszej ustawy;
3)
w sprawach o zobowiązanie cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o wydalenie i w sprawach kar dla przewoźników – przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem art 138 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4)
w pozostałych postępowaniach – przepisy niniejszej ustawy.
2.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony wydanych cudzoziemcom, w stosunku do których zachodziły okoliczności, o których mowa w art. 17 uzasadniona obawa przed prześladowaniem lub rzeczywiste ryzyko doznania poważnej krzywdy ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2001 r. Nr 127, poz. 1400, z późn. zm.).
