1.
Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli:
1)
nabycie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nastąpiło w sposób niezgodny z prawem;
2)
stanowi on rzeczywiste i poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo dla bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3)
opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat;
4)
opuścił terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie 12 miesięcy;
5)
uzyskał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE.
2.
Organ prowadzący postępowanie w sprawie cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, w przypadku gdy zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany uwzględnić:
1)
okres pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
jego wiek;
3)
istnienie związków z Rzeczpospolitą Polską lub brak związków z krajem pochodzenia;
4)
skutki dla cudzoziemca i członków jego rodziny, które powstaną w przypadku cofnięcia zezwolenia.
3.
W decyzji o cofnięciu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, orzeka się o wydaleniu cudzoziemca.
4.
Do postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, w części dotyczącej orzeczenia o wydaleniu cudzoziemca, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawie wydalenia z wyłączeniem art. 90 decyzja o wydaleniu cudzoziemca, ust. 2.
