1.
W przypadkach, o których mowa w art. 88 przesłanki wydania decyzji o wydaleniu cudzoziemca, ust. 1 pkt 1–3, 6, 11 i 12, cudzoziemiec może być zobowiązany do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie od 7 do 30 dni, gdy z okoliczności sprawy wynika,
że dobrowolnie wykona ten obowiązek.
że dobrowolnie wykona ten obowiązek.
1a.
Do decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się przepisy art. 90 decyzja o wydaleniu cudzoziemca, ust. 1a i 1b.
2.
Decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie wydaje się cudzoziemcowi:
1)
małżonkowi obywatela polskiego albo cudzoziemca posiadającego zezwolenie na osiedlenie się lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
2)
przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen upoważniającej tylko do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu, o którym mowa w art. 26 cel wydania wizy Schengen lub krajowej, ust. 1 pkt 26, lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego na podstawie art. 53a przesłanki fakultatywne udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, ust. 2;
3)
czasowo oddelegowanemu w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, uprawnionemu do przebywania i zatrudnienia na terytorium tego państwa – ze względu na okoliczności, o których mowa w art. 88 przesłanki wydania decyzji o wydaleniu cudzoziemca, ust. 1 pkt 1 lub 6;
4)
jeżeli cudzoziemiec posiada ważne zezwolenie pobytowe lub inne zezwolenie uprawniające do pobytu, wydane
przez inne państwo obszaru Schengen i jego dalszy pobyt nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, chyba że cudzoziemiec nie udał się niezwłocznie
na terytorium tego państwa obszaru Schengen, po pouczeniu go o tym obowiązku przez organ właściwy do
wydania tej decyzji.
przez inne państwo obszaru Schengen i jego dalszy pobyt nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, chyba że cudzoziemiec nie udał się niezwłocznie
na terytorium tego państwa obszaru Schengen, po pouczeniu go o tym obowiązku przez organ właściwy do
wydania tej decyzji.
2a.
W decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej orzeka się
o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
i państw obszaru Schengen, i określa okres tego zakazu.
o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
i państw obszaru Schengen, i określa okres tego zakazu.
3.
Uchylony.
4.
Decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy krajowej, cofnięcie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oraz zezwolenia na pracę.
5.
Decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydana na podstawie art. 88 przesłanki wydania decyzji o wydaleniu cudzoziemca, ust. 1 pkt 11 lub 12 powoduje z mocy prawa unieważnienie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego.
