1.
W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujące klasy dróg oraz ich hierarchię, zaczynając od drogi o najwyższych parametrach:
1)
autostrady, oznaczone dalej symbolem „A”;
2)
ekspresowe, oznaczone dalej symbolem „S”;
3)
główne ruchu przyspieszonego, oznaczone dalej symbolem „GP”;
4)
główne, oznaczone dalej symbolem „G”;
5)
zbiorcze, oznaczone dalej symbolem „Z”;
6)
lokalne, oznaczone dalej symbolem „L”;
7)
dojazdowe, oznaczone dalej symbolem „D”.
2.
Droga zaliczona do jednej z kategorii w rozumieniu ustawy o drogach publicznych powinna spełniać wymagania techniczne i użytkowe określone dla następujących klas:
1)
krajowa – klasy A, S lub GP;
2)
wojewódzka – klasy GP lub G;
3)
powiatowa – klasy GP, G lub Z;
4)
gminna – klasy GP, G, Z, L lub D.
3.
Przy przebudowie dróg, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, dopuszcza się przyjęcie klasy o jeden poziom niższej.
