1.
W przypadku wydawania decyzji o:
1)
odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 wiza Schengen i wiza krajowa ust. 2 pkt 6 lub 7,
2)
cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a cofnięcie wizy ust. 1 pkt 2 lub 3,
3)
unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b unieważnienie wizy pkt 6 lub 7,
4)
odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 przesłanki odmowy wjazdu na terytorium RP ust. 1 pkt 2 lub 4
- uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
- uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2.
Decyzja o:
1)
odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 wiza Schengen i wiza krajowa ust. 2 pkt 6,
2)
cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a cofnięcie wizy ust. 1 pkt 2,
3)
unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b unieważnienie wizy pkt 6,
4)
odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 przesłanki odmowy wjazdu na terytorium RP ust. 1 pkt 2
- może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
- może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.
3.
Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
