Rozdział 3. Prawo pobytu - Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin

Art. 15. Zwolnienie z obowiązku zachowania niektórych warunków pobytu

1.

Bez konieczności zachowania warunków pobytu określonych w niniejszym rozdziale na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może przebywać:

1)

obywatel UE i członek rodziny niebędący obywatelem UE – przez okres do 3 miesięcy;

2)

obywatel UE, który wjechał na to terytorium w celu poszukiwania pracy – przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że po upływie tego okresu wykaże, że aktywnie kontynuuje poszukiwanie pracy i ma rzeczywiste szanse na zatrudnienie.

2.

W okresie, o którym mowa w ust. 1:

1)

obywatel UE jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży albo inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo;

2)

członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży.

Art. 16. Prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące

Obywatelowi UE przysługuje prawo pobytu przez okres dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku gdy spełnia jeden z następujących warunków:

1)

jest pracownikiem lub osobą pracującą na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej, oraz:
a) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 i 1292) lub
b) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, lub
c) posiada dokument potwierdzający posiadanie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą pomocy medycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku;

3)

studiuje lub odbywa szkolenie zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej oraz:
a) posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej, oraz
b) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub
c) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, lub
d) posiada dokument potwierdzający posiadanie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą pomocy medycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku;

4)

jest małżonkiem obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 17. Zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek

1.

Obywatel UE, który przestał być pracownikiem lub osobą pracującą na własny rachunek, zachowuje prawo pobytu przysługujące pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek w następujących przypadkach:

1)

nieświadczenia pracy lub niewykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek wskutek okresowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub wypadku lub w związku z ciążą i połogiem albo

2)

niezamierzonego bezrobocia wynikającego z rejestru bezrobotnych prowadzonego przez powiatowy urząd pracy;

3)

podjęcia kształcenia lub szkolenia zawodowego.

2.

Jeżeli okres wykonywania pracy lub wykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzedzający bezrobocie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, był krótszy niż rok, prawo pobytu przysługujące pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek obywatel UE zachowuje przez okres 6 miesięcy od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy.

Art. 18. Prawo pobytu na terytorium RP członka rodziny obywatela UE

Prawo pobytu przysługujące obywatelowi UE, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące,

1)

pkt 1 i 2 oraz w art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, rozciąga się na członka rodziny dołączającego do niego lub przebywającego z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

pkt 3, rozciąga się na małżonka i dziecko pozostające na jego utrzymaniu lub na utrzymaniu małżonka, dołączających do niego lub przebywających z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 18a. Warunki prawa pobytu przysługującego członkowi rodziny obywatela RP

Członkowi rodziny obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 4 lit. b, przysługuje prawo pobytu, jeżeli dołącza do obywatela Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 19. Zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE

1.

Członek rodziny będący obywatelem UE zachowuje prawo pobytu w przypadku rozwodu, unieważnienia małżeństwa, śmierci lub wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatela UE, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Członek rodziny niebędący obywatelem UE zachowuje prawo pobytu w przypadku:

1)

śmierci obywatela UE, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli przebywał z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż rok przed dniem jego śmierci;

2)

rozwodu lub unieważnienia małżeństwa z zamieszkującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem UE, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
a) małżeństwo trwało co najmniej 3 lata przed wszczęciem postępowania w sprawie o rozwód lub o unieważnienie małżeństwa, w tym co najmniej rok w czasie pobytu obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
b) jako były małżonek obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej sprawuje opiekę nad jego dziećmi, na podstawie porozumienia między byłymi małżonkami lub na podstawie orzeczenia sądu, lub
c) przemawiają za tym szczególnie istotne okoliczności, w tym związane ze stosowaniem przemocy w rodzinie w trakcie trwania małżeństwa, lub
d) jako były małżonek obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo do odwiedzin małoletniego dziecka, na podstawie porozumienia między byłymi małżonkami lub na podstawie orzeczenia sądu, gdy z porozumienia lub orzeczenia wynika, że odwiedziny odbywają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

W przypadku śmierci lub wyjazdu obywatela UE, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dziecko obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej przebywające i uczące się lub studiujące na tym terytorium oraz rodzic sprawujący nad nim opiekę, bez względu na posiadane obywatelstwo, zachowują prawo pobytu do czasu zakończenia przez dziecko nauki lub studiów.

Art. 19a. Prawo pobytu na terytorium RP dziecka obywatela UE

1.

Dziecku obywatela UE, który był pracownikiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie zachował prawa pobytu na podstawie art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, które przebywa i uczy się lub studiuje na tym terytorium, przysługuje prawo pobytu do czasu zakończenia nauki lub studiów.

2.

Rodzicowi sprawującemu opiekę nad dzieckiem obywatela UE, który był pracownikiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie zachował prawa pobytu na podstawie art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, które przebywa i uczy się lub studiuje na tym terytorium, przysługuje prawo pobytu do czasu osiągnięcia przez dziecko pełnoletności; prawo to przysługuje także po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności, jeżeli nadal wymaga ono obecności i opieki tego rodzica, aby móc kontynuować i ukończyć naukę.

Art. 20. Obowiązek rejestracji pobytu

1.

Jeżeli pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej trwa przez okres dłuższy niż 3 miesiące, obywatel UE jest obowiązany zarejestrować swój pobyt, a członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany uzyskać kartę pobytową.

2.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy obywatela UE posiadającego prawo pobytu w okolicznościach, o których mowa w art. 15 zwolnienie z obowiązku zachowania niektórych warunków pobytu ust. 1 pkt 2.

Art. 21. Wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej

1.

Zarejestrowanie pobytu następuje na wniosek obywatela UE, a wydanie karty pobytowej - na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

2.

Wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej składa się osobiście, nie później niż w następnym dniu po upływie 3 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem następujących przypadków:

1)

wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie małoletniej składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;

2)

wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostającej pod władzą rodzicielską składają rodzice, a niepozostającej pod władzą rodzicielską składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;

3)

wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie małoletniej bez opieki składa kurator.

2a.

Przy składaniu wniosku o wydanie karty pobytowej jest wymagana obecność małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.

2b.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.

3.

Do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej dołącza się dokumenty lub pisemne oświadczenia potwierdzające spełnianie warunków pobytu określonych w niniejszym rozdziale oraz aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

3a.

Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wydanie karty pobytowej, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.

4.

Przy składaniu wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej okazuje się ważny dokument podróży. Obywatel UE może okazać inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.

5.

Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydaje się niezwłocznie zaświadczenie o złożeniu wniosku.

Art. 22. Termin zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej

Zarejestrowania pobytu i wydania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE dokonuje się niezwłocznie, a kartę pobytową wydaje się nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, albo w tych terminach odmawia się zarejestrowania pobytu lub wydania karty.

Art. 23. Postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytu członka rodziny obywatela UE

1.

Przed zarejestrowaniem pobytu obywatela UE lub przed wydaniem karty pobytowej organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej zwraca się do komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta wojewódzkiego Policji i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wjazd obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ich pobyt na tym terytorium mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2.

Organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej przekazuje, wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, kopie wniosków, o których mowa w art. 21 wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej ust. 1, komendantowi oddziału Straży Granicznej, komendantowi wojewódzkiemu Policji i Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

3.

Komendant oddziału Straży Granicznej, komendant wojewódzki Policji i Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego przekazują informację, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1.

4.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, może być przedłużony do 60 dni, o czym organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 1, zawiadamia organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej.

5.

Jeżeli organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 1, nie przekaże informacji w terminach, o których mowa w ust. 3 lub 4, uznaje się, że wymóg uzyskania informacji został spełniony.

6.

Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się do obywatela UE oraz członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej nie ukończył 13. roku życia.

7.

Wymiana informacji między organem prowadzącym postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej a organami, o których mowa w ust. 1, może odbywać się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

8.

W przypadku gdy Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców orzeka o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub wydaniu karty pobytowej jako organ odwoławczy, a organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej nie zwrócił się z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców występuje z tym wnioskiem do organów obowiązanych do przekazania informacji, o których mowa w ust. 1. Przepisy ust. 2-7 stosuje się odpowiednio.

Art. 24. Wymóg posiadania środków finansowych na pobyt w RP

1.

Organ prowadzący postępowanie o zarejestrowanie pobytu ustala, czy został spełniony warunek posiadania wystarczających środków finansowych, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące pkt 2 lub 3 lit. a.

2.

Przy ocenie spełniania warunku posiadania wystarczających środków finansowych, o którym mowa w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące pkt 2 lub 3 lit. a, uwzględnia się udział obywatela UE w programach pomocowych współfinansowanych ze środków unijnych, mających na celu zwalczanie wykluczenia społecznego i wzmocnienie integracji społecznej.

Art. 25. Związek małżeński z obywatelem UE zawarty dla pozoru

Jeżeli w postępowaniu o wydanie karty pobytowej okoliczności sprawy wskazują, że:

1)

jedno z małżonków przyjęło korzyść majątkową w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa, o ile nie wynika to ze zwyczaju ugruntowanego w danym państwie lub grupie społecznej,

2)

małżonkowie nie wypełniają prawnych obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa,

3)

małżonkowie nie zamieszkują wspólnie,

4)

małżonkowie nie spotkali się nigdy przed zawarciem małżeństwa,

5)

małżonkowie nie mówią językiem zrozumiałym dla obojga,

6)

małżonkowie nie są zgodni co do dotyczących ich danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą,

7)

jedno z małżonków lub oboje małżonkowie w przeszłości zawierali już małżeństwa w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego
- organ prowadzący postępowanie ustala, czy związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.

Art. 25a. Badanie fikcyjności małżeństwa w postępowaniu o wydanie karty pobytowej

1.

W celu dokonania ustaleń, o których mowa w art. 25 związek małżeński z obywatelem UE zawarty dla pozoru, organ prowadzący postępowanie w sprawie o wydanie karty pobytowej może zwrócić się z wnioskiem o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego lub ustalenie miejsca pobytu małżonków do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej, właściwego ze względu na miejsce pobytu członka rodziny obywatela UE albo obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Przy dokonywaniu ustaleń, o których mowa w art. 25 związek małżeński z obywatelem UE zawarty dla pozoru, oraz przy przeprowadzaniu wywiadu środowiskowego lub ustalaniu miejsca pobytu małżonków nie stosuje się przepisu art. 79 zawiadomienie strony o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 26. Wniosek o udzielenie informacji o osobie

Organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej może wystąpić, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, do właściwego organu państwa członkowskiego z wnioskiem o udzielenie informacji o osobie, której postępowanie dotyczy, znajdujących się w rejestrach karnych.

Art. 27. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE

1.

Zarejestrowanie pobytu następuje w rejestrze pobytu obywatela UE.

2.

Obywatelowi UE, którego pobyt został zarejestrowany, wydaje się zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE.

3.

Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE jest ważne przez 10 lat.

Art. 28. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu i karta pobytowa członka rodziny

1.

W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej umieszcza się:

1)

następujące dane obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który złożył wniosek:
a) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska),
b) datę i miejsce urodzenia,
c) informację o obywatelstwie,
d) informację o płci,
e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) - w przypadku gdy został nadany;

2)

obraz linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE - w przypadku karty pobytowej;

3)

nazwę organu, który je wydał;

4)

datę zarejestrowania pobytu - w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, lub datę wydania karty pobytowej;

5)

datę upływu terminu ważności zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, lub karty pobytowej;

6)

fotografię obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;

7)

adnotację "Dyrektywa 2004/38/WE" - w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE;

8)

adnotację "Członek rodziny obywatela UE, art. 10 wiza Schengen i wiza krajowa dyrektywy 2004/38/WE" - w przypadku karty pobytowej.

2.

Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa może zawierać podpis obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a-d lub pkt 5.

3.

W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:

1)

osobie małoletniej, która do dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej nie ukończyła 13. roku życia, lub

2)

osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.

4.

W karcie pobytowej nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:

1)

jest wydana osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, lub

2)

odstąpiono od osobistego stawiennictwa na podstawie art. 21 wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej ust. 2b lub art. 33 wniosek o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej członka rodziny ust. 3.

5.

W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

Art. 29. Odbiór zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu

1.

Obywatel UE odbiera zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE po okazaniu ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.

2.

W przypadku gdy zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE zostało wydane osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia jego odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru zaświadczenia dokonuje odpowiednio rodzic, opiekun prawny albo kurator, po okazaniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

3.

Odbioru zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE może dokonać pełnomocnik, na podstawie pełnomocnictwa szczególnego do odbioru tego zaświadczenia, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

4.

Osoba odbierająca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE potwierdza odbiór zaświadczenia podpisem składanym na formularzu wniosku o jego wydanie.

Art. 29a. Odbiór karty pobytowej

1.

Członek rodziny niebędący obywatelem UE odbiera kartę pobytową osobiście po okazaniu ważnego dokumentu podróży.

2.

W przypadku gdy karta pobytowa została wydana osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia jej odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru karty pobytowej dokonuje odpowiednio rodzic, opiekun prawny albo kurator, po okazaniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

3.

Odbiór karty pobytowej wydanej osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie albo małoletniej, która do dnia złożenia wniosku o wydanie karty pobytowej ukończyła 6. rok życia, wymaga obecności tej osoby.

4.

Przed odbiorem karty pobytowej sprawdza się za pomocą czytnika elektronicznego, czy dane osobowe w niej zamieszczone są zgodne ze stanem faktycznym.

5.

W przypadkach, o których mowa w art. 21 wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej ust. 2b, odbioru karty pobytowej może dokonać pełnomocnik, na podstawie pełnomocnictwa szczególnego do odbioru tego dokumentu, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. Przepisu ust. 4 nie stosuje się.

6.

Osoba odbierająca kartę pobytową potwierdza odbiór karty podpisem składanym na formularzu wniosku o jej wydanie.

Art. 30. Uprawnienia wynikające z karty pobytowej członka rodziny obywatela UE niebędącego obywatelem UE

1.

Członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany posiadać kartę pobytową, która potwierdza jego prawo do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i uprawnia wraz z ważnym dokumentem podróży do wielokrotnego przekraczania granicy bez wizy.

2.

Karta pobytowa jest ważna przez 5 lat, a w przypadku gdy zamierzony okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego członek rodziny dołącza lub z którym przebywa, jest krótszy niż 5 lat - dokument ten jest ważny przez zamierzony okres pobytu obywatela UE.

Art. 31. Przesłanki odmowy zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej członka rodziny obywatela UE

1.

Obywatelowi UE odmawia się zarejestrowania pobytu, a członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty pobytowej, w przypadku gdy:

1)

nie zostały spełnione warunki pobytu określone w niniejszym rozdziale lub

2)

wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub

3)

w postępowaniu o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub

4)

ubiega się o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

1a.

Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do:

1)

obywatela UE będącego członkiem rodziny, obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej innym niż ten, o którym mowa w art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 4, który dołącza do niego lub przebywa z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z powodu:
a) zależności finansowej od niego lub pozostawania z nim w gospodarstwie domowym, w kraju, z którego przybył obywatel UE ubiegający się o zarejestrowanie pobytu, lub
b) poważnych względów zdrowotnych wymagających osobistej opieki, sprawowanej przez obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

obywatela UE prowadzącego życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 284, z późn. zm.), z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty pobytowej, także gdy jego związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.

3.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, decyzja powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności i opierać się wyłącznie na zachowaniu danej osoby, które stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego. Wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie można się powoływać dla celów gospodarczych.

4.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, organ, który prowadzi postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu obywatela UE, ustala w szczególności, czy więzi tego obywatela z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są rzeczywiste i stałe.

Art. 32. Wymiana zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej członka rodziny

1.

Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa podlegają wymianie w przypadku:

1)

zmiany danych w nich zamieszczonych;

2)

uszkodzenia;

3)

utraty zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej;

4)

zmiany wizerunku twarzy posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tym zaświadczeniu lub w tej karcie pobytowej w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację ich posiadacza.

2.

W przypadku upływu terminu ważności zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej wydaje się nowe zaświadczenie lub kartę.

Art. 33. Wniosek o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej członka rodziny

1.

Wymiana lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE następuje niezwłocznie na wniosek obywatela UE, a wymiana lub wydanie nowej karty pobytowej - niezwłocznie na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

1a.

Wniosek o wymianę zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej składa się w terminie 14 dni po wystąpieniu przesłanek ich wymiany, o których mowa w art. 32 wymiana zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej członka rodziny ust. 1.

1b.

Wniosek o wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej składa się co najmniej na 30 dni przed upływem okresu ich ważności.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1a i 1b, składa się osobiście. Wymóg osobistego stawiennictwa nie dotyczy:

1)

małoletniego obywatela UE;

2)

małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku nie ukończył 6. roku życia.

3.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.

4.

Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej dołącza się aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

5.

Przy składaniu wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej okazuje się ważny dokument podróży.

6.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1a i 1b, w przypadku obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE będącego:

1)

osobą małoletnią - składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;

2)

osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie - składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;

3)

osobą małoletnią bez opieki - składa kurator.

7.

Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wymianę albo wydanie nowej karty pobytowej, który do dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1a i 1b, ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.

Art. 33a. Utrata lub uszkodzenie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej

1.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, który utracił lub uszkodził zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia ich utraty lub uszkodzenia, organ, który wydał te dokumenty.

2.

Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, który zawiadomił o utracie lub uszkodzeniu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej, wydaje się nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające ten fakt.

3.

Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest ważne do czasu wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące.

4.

Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 28 zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu i karta pobytowa członka rodziny ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.

Art. 33b. Odzyskanie utraconego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub utraconej karty pobytowej

1.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, który odzyskał utracone zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub utraconą kartę pobytową, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia ich odzyskania, organ, który wydał te dokumenty.

2.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, który otrzymał wymienione zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub wymienioną kartę pobytową w miejsce utraconego zaświadczenia lub utraconej karty, niezwłocznie zwraca odzyskane dokumenty organowi, który je wydał.

Art. 33c. Znalezienie cudzego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub cudzej karty pobytowej

1.

Osoba, która znalazła cudze zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub cudzą kartę pobytową, niezwłocznie przekazuje je wojewodzie, komendantowi wojewódzkiemu Policji, komendantowi powiatowemu Policji, komendantowi komisariatu Policji, innemu organowi administracji publicznej lub konsulowi Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Podmioty, o których mowa w ust. 1, przekazują niezwłocznie znalezione zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub znalezioną kartę pobytową organowi, który je wydał, w celu anulowania.

Art. 34. Odbiór nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub nowej karty pobytowej

1.

Do odbioru nowego lub wymienionego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE stosuje się przepisy art. 29 odbiór zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu.

2.

Do odbioru nowej lub wymienionej karty pobytowej stosuje się przepisy art. 29a odbiór karty pobytowej.

Art. 35. Unieważnienie zarejestrowania pobytu w RP obywatela UE

1.

Zarejestrowanie pobytu unieważnia się w przypadku, gdy:

1)

w postępowaniu o zarejestrowanie pobytu wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego lub

2)

wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub

3)

obywatel UE nie spełnia warunków pobytu określonych w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące, art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE ust. 1 lub 3 lub art. 19a prawo pobytu na terytorium RP dziecka obywatela UE, lub

4)

obywatel UE zarejestrował swój pobyt w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 przesłanki odmowy zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej członka rodziny obywatela UE ust. 3.

Art. 36. Unieważnienie karty pobytowej

1.

Kartę pobytową unieważnia się w przypadku, gdy:

1)

wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub

2)

w postępowaniu o wydanie karty pobytowej wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub

3)

związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub

4)

członek rodziny nie spełnia warunków pobytu określonych w art 18-19a, lub

5)

członek rodziny uzyskał kartę pobytową w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 przesłanki odmowy zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej członka rodziny obywatela UE ust. 3.

Art. 37. Obowiązek zwrotu karty pobytowej

1.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową organowi, który ją wydał, w przypadku gdy:

1)

nabył obywatelstwo polskie;

2)

wydano mu decyzję o unieważnieniu zarejestrowania pobytu lub karty pobytowej;

3)

uzyskał dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu.

2.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)

doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego lub

2)

decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stała się ostateczna, lub

3)

odebrał dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu.

3.

Podmiot uprawniony do pochówku na podstawie art. 10 prawo pochowania zwłok, postępowanie ze zwłokami niepochowanymi przez podmioty uprawnione ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1947) niezwłocznie zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową organowi, który to zaświadczenie lub tę kartę wydał.

4.

Organ, któremu zwrócono zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, wydaje na wniosek obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE nieodpłatnie zaświadczenie o zwrocie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej ważne przez okres 30 dni.

Art. 37a. Anulowanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej

Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową anuluje się w przypadku:

1)

gdy zostały utracone albo uszkodzone - z dniem zgłoszenia utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2)

gdy zachodzi potrzeba ich wymiany z powodu:
a) zmiany wizerunku twarzy posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tym zaświadczeniu lub w tej karcie pobytowej w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację ich posiadacza,
b) zmiany danych w nich umieszczonych
- z dniem odbioru nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej;

3)

nabycia przez obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE obywatelstwa polskiego - z dniem upływu terminu zwrotu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej;

4)

zgonu posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej - z dniem uzyskania przez organ, który je wydał, informacji o zgonie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;

5)

gdy zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa nie zostały zwrócone po wydaniu decyzji o ich unieważnieniu.

Art. 37b. Właściwość organów w sprawach anulowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej

Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową anuluje:

1)

organ, który je wydał, w przypadku:
a) nabycia przez posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej obywatelstwa polskiego,
b) zgonu posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
c) gdy decyzja o unieważnieniu zarejestrowania pobytu lub karty pobytowej stała się ostateczna,
d) przekazania cudzego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub cudzej karty pobytowej przez osobę, która je znalazła, chyba że zostały one już unieważnione,
e) zwrócenia odzyskanego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub odzyskanej karty pobytowej, chyba że zostały one już unieważnione;

2)

organ, który wymienia zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, w przypadku:
a) zgłoszenia do właściwego organu ich uszkodzenia,
b) odbioru nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej w przypadku zmiany danych w nich zamieszczonych lub ich uszkodzenia.

Art. 37c. Zatrzymanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej

W przypadku gdy organ prowadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalności pobytu ustali, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE posługuje się zaświadczeniem o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartą pobytową, które był obowiązany zwrócić na podstawie art. 37 obowiązek zwrotu karty pobytowej ust. 1, organ ten:

1)

zatrzymuje takie zaświadczenie lub taką kartę;

2)

wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego zaświadczenia lub takiej karty;

3)

przesyła zatrzymane zaświadczenie lub zatrzymaną kartę organowi, który je wydał;

4)

dokumentuje realizację czynności, o których mowa w pkt 1-3.

Art. 37d. Informacja o utraconym zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub o utraconej karcie pobytowej

1.

W przypadku gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, mimo ciążącego na nim obowiązku zwrotu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej, nie zwrócił ich lub w przypadku gdy zawiadomił o ich utracie, organ, do którego należało je zwrócić, lub organ, który został zawiadomiony o ich utracie, umieszcza informacje o takim zaświadczeniu lub takiej karcie w Systemie Informacyjnym Schengen w celu ich zajęcia.

2.

Organ, który na podstawie ust. 1 umieścił informacje o zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej w Systemie Informacyjnym Schengen, usuwa te informacje, gdy zaświadczenie lub karta zostaną zwrócone.

Art. 38. Forma rozstrzygnięcia w sprawach zarejestrowania pobytu, zaświadczenia i karty pobytowej i karty pobytu

Odmowa lub unieważnienie zarejestrowania pobytu, odmowa wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, odmowa wydania lub wymiany oraz unieważnienie karty pobytowej następują w drodze decyzji.

Art. 39. Właściwość organów w sprawach zarejestrowania pobytu i karty pobytowej

1.

Organem właściwym w sprawach zarejestrowania pobytu lub unieważnienia zarejestrowania pobytu, wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, wydania, wymiany lub unieważnienia karty pobytowej jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE.

2.

Organem właściwym w sprawach wydania, wymiany lub unieważnienia karty pobytowej w przypadku, o którym mowa w art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE ust. 2 i 3, jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu członka rodziny.

Art. 40. Uchylony

Art. 41. Ozporządzenie w sprawie wzorów dokumentów w sprawach zarejestrowania pobytu i karty pobytowej

1.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wzory:
a) formularza wniosku o zarejestrowanie pobytu,
b) formularza wniosku o wydanie karty pobytowej,
c) formularza wniosku o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE,
d) formularza wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej,
e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
g) zaświadczenia o zwrocie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
i) zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE,
j) karty pobytowej;

2)

dokumenty, które dołącza się do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej;

3)

liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosku o zarejestrowanie pobytu obywatela UE, wniosku o wydanie karty pobytowej, wniosku o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE i wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej;

4)

sposób pobierania odcisków linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE w celu umieszczenia ich obrazu w karcie pobytowej;

5)

sposób utrwalania danych umieszczanych w zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej i przekazywania ich w celu spersonalizowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej;

6)

sposób i tryb anulowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1)

konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

dane osobowe w zakresie niezbędnym do zarejestrowania pobytu, wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE oraz wydania lub wymiany karty pobytowej;

3)

potrzebę zapewnienia sprawnej rejestracji pobytu obywatela UE oraz sprawnego wydania karty pobytowej oraz możliwości skutecznej weryfikacji przesłanek dokonania tych czynności;

4)

zapewnienie możliwości sprawnego wyeliminowania wadliwego dokumentu.

Art. 41a. Zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi

1.

Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, w stosunku do którego istnieje domniemanie, że jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu art. 115 czyn zabroniony § 22 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444 i 1517 oraz z 2021 r. poz. 1023), zwanej dalej "Kodeksem karnym", wydaje się zaświadczenie potwierdzające istnienie tego domniemania.

2.

W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:

1)

imię (imiona) i nazwisko;

2)

datę urodzenia;

3)

miejsce i państwo urodzenia;

4)

obywatelstwo;

5)

płeć.

Art. 41b. Okres ważności zaświadczenia potwierdzającego domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi

1.

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, wydaje organ właściwy do prowadzenia postępowania w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a handel ludźmi § 1 Kodeksu karnego.

2.

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, jest ważne przez okres 3 miesięcy od dnia jego wydania, a w przypadku małoletniego obywatela UE lub małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE - przez okres 4 miesięcy od dnia jego wydania.

3.

Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE może być wydane kolejne zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, na okres co najmniej 6 miesięcy, nie dłużej jednak niż na okres 3 lat, w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1)

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

podjął współpracę z organem właściwym do prowadzenia postępowania w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a handel ludźmi § 1 Kodeksu karnego, a w przypadku małoletniego cudzoziemca - otrzymał status pokrzywdzonego w postępowaniu w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a handel ludźmi § 1 Kodeksu karnego;

3)

zerwał kontakty z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa, o którym mowa w art. 189a handel ludźmi § 1 Kodeksu karnego.

Art. 41c. Unieważnienie zaświadczenia potwierdzającego domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi

1.

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, unieważnia się w przypadku, gdy:

1)

ustały przesłanki do jego wydania lub

2)

w postępowaniu o wydanie zaświadczenia wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub

3)

wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2.

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, unieważnia organ, który je wydał.

Art. 41d. Powiadomienie ministra o wydaniu lub unieważnieniu zaświadczenia potwierdzającego domniemania bycia ofiarą handlu ludźmi

Organ, który wydał lub unieważnił obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, powiadamia o tym fakcie ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Art. 41e. Rozporządzenie w sprawie wzoru zaświadczenia potwierdzającego domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 41a zaświadczenie potwierdzające domniemanie bycia ofiarą handlu ludźmi ust. 1, uwzględniając cel, w jakim zaświadczenie jest wydawane, oraz dane potwierdzające tożsamość obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

Dz.U.2021.0.1697 t.j. - Ustawa z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin