• Ustawa o wjeździe na tery...
  19.04.2024

Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2021.0.1697 t.j. - Ustawa z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin

Obserwuj akt

Rozdział 4. Prawo stałego pobytu

Obywatel UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określoną w art. 16 prawo pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące, art. 17 zachowanie prawa pobytu przysługującego pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek, art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE ust. 1 lub 3 lub art. 19a prawo pobytu na terytorium RP dziecka obywatela UE.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z obywatelem UE lub z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określoną w art. 18 prawo pobytu na terytorium RP członka rodziny obywatela UE, art. 18a warunki prawa pobytu przysługującego członkowi rodziny obywatela RP, art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE ust. 2 lub 3 lub art. 19a prawo pobytu na terytorium RP dziecka obywatela UE.
Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE będący małżonkiem obywatela Rzeczypospolitej Polskiej nabywa prawo stałego pobytu po upływie 3 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określoną w art. 18 prawo pobytu na terytorium RP członka rodziny obywatela UE, art. 18a warunki prawa pobytu przysługującego członkowi rodziny obywatela RP, art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE ust. 2 lub 3 lub art. 19a prawo pobytu na terytorium RP dziecka obywatela UE.
1.
Członek rodziny będący obywatelem UE, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez okres 5 lat i który zachował prawo pobytu na podstawie art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE, ust. 1, nabywa prawo stałego pobytu.
2.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez okres 5 lat i który zachował prawo pobytu na podstawie art. 19 zachowanie prawa pobytu na terytorium RP przez członka rodziny obywatela UE, ust. 2 lub 3, nabywa prawo stałego pobytu.
1.
Prawo stałego pobytu przed upływem 5-letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nabywa:
1)
pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która w chwili zakończenia wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek osiągnęła wiek emerytalny określony przez polskie przepisy dotyczące ubezpieczenia emerytalnego lub która zakończyła wykonywanie pracy w celu przejścia na wcześniejszą emeryturę, jeżeli przedtem przez okres 12 miesięcy wykonywała pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywała na tym terytorium nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 3 lata;
2)
pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która zaprzestała wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na tym terytorium z powodu trwałej niezdolności do pracy, jeżeli przebywała na tym terytorium nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 2 lata;
3)
pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która po 3 latach nieprzerwanego pobytu i wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na tym terytorium wykonuje pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim, przebywając nadal na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokąd powraca co najmniej raz w tygodniu.
2.
Wykonywaniem pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, jest także wykonywanie pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim.
3.
Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także do pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek, która, zachowując miejsce pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywała pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim i zaprzestała ich wykonywania z powodu trwałej niezdolności do pracy.
4.
Wymogów dotyczących długości nieprzerwanego pobytu i wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wymogu dotyczącego długości nieprzerwanego pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do małżonka obywatela polskiego.
5.
Wymogu dotyczącego długości nieprzerwanego pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, gdy zaprzestanie wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek nastąpiło z powodu trwałej niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
6.
Do okresów pracy lub wykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek zalicza się okresy:
1)
niezamierzonego bezrobocia wynikającego z rejestru bezrobotnych prowadzonego przez powiatowy urząd pracy;
2)
przerw w pracy lub w wykonywaniu innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek niezależnych od woli osoby, o której mowa w ust. 1;
3)
nieświadczenia pracy lub niewykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek wskutek okresowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub wypadku.
1.
Prawo stałego pobytu, które nabył pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek na podstawie art. 45 prawo stałego pobytu przed upływem 5-letniego okresu pobytu na terytorium RP, nabywa także członek rodziny przebywający z nią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na posiadane obywatelstwo.
2.
W przypadku śmierci pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek w okresie wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek przed nabyciem prawa stałego pobytu na podstawie art. 45 prawo stałego pobytu przed upływem 5-letniego okresu pobytu na terytorium RP członek rodziny, który w dniu śmierci przebywał z nimi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nabywa prawo stałego pobytu, bez względu na posiadane obywatelstwo, jeżeli:
1)
pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek do dnia śmierci przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez okres 2 lat albo
2)
śmierć pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek nastąpiła wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
1.
Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za nieprzerwany, w przypadku gdy przerwy w nim nie przekroczyły łącznie 6 miesięcy w roku.
2.
Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przerywa opuszczenie tego terytorium na okres dłuższy niż określony w ust. 1 z powodu:
1)
odbycia obowiązkowej służby wojskowej albo
2)
ważnej sytuacji osobistej, w szczególności ciąży, porodu, choroby, studiów, szkolenia zawodowego, oddelegowania, która wymaga pobytu poza tym terytorium, pod warunkiem że okres ten jest nie dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.
3.
Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przerywa:
1)
wykonanie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
2)
odbywanie kary pozbawienia wolności przez członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
1.
Obywatelowi UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale, wydaje się dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.
2.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale, jest obowiązany uzyskać kartę stałego pobytu.
1.
Wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu następuje na wniosek obywatela UE, a karty stałego pobytu - na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
2.
Wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu składa się osobiście, z wyjątkiem następujących przypadków:
1)
wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie małoletniej składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2)
wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostającej pod władzą rodzicielską składają rodzice, a osobie niepozostającej pod władzą rodzicielską składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3)
wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie małoletniej bez opieki składa kurator.
2a.
Przy składaniu wniosku o wydanie karty stałego pobytu jest wymagana obecność małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.
2b.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.
3.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE składa wniosek o wydanie karty stałego pobytu przed upływem terminu ważności karty pobytowej.
4.
Do wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu dołącza się aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
5.
Przy składaniu wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu okazuje się ważny dokument podróży. Obywatel UE może okazać inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.
6.
Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wydanie karty stałego pobytu, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.
Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu wydaje się niezwłocznie po złożeniu wniosku o jego wydanie, a kartę stałego pobytu - nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, albo w tych terminach odmawia się ich wydania.
1.
Do postępowania o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu stosuje się przepisy art. 23 postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytu członka rodziny obywatela UE.
2.
Do postępowania o wydanie karty stałego pobytu stosuje się przepisy art. 23 postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytu członka rodziny obywatela UE, art. 25 związek małżeński z obywatelem UE zawarty dla pozoru i art. 25a badanie fikcyjności małżeństwa w postępowaniu o wydanie karty pobytowej.
1.
W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu umieszcza się:
1)
następujące dane obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który złożył wniosek:
a) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska),
b) datę i miejsce urodzenia,
c) informację o obywatelstwie,
d) informację o płci,
e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) - w przypadku gdy został nadany;
2)
obraz linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE - w przypadku karty stałego pobytu;
3)
nazwę organu, który go wydał;
4)
datę wydania;
5)
datę upływu terminu ważności dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
6)
fotografię obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
7)
adnotację "Dyrektywa 2004/38/WE" - w przypadku dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu;
8)
adnotację "członek rodziny obywatela UE, art. 20 obowiązek rejestracji pobytu dyrektywy 2004/38/WE" - w przypadku karty stałego pobytu.
2.
Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub karta stałego pobytu może zawierać podpis posiadacza oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a-d lub pkt 5.
3.
W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:
1)
osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia złożenia wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu, lub
2)
osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.
4.
W karcie stałego pobytu nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:
1)
jest wydawana osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, lub
2)
odstąpiono od osobistego stawiennictwa, na podstawie art. 49 wnioski o wydanie dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu ust. 2b.
5.
W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
1.
Obywatel UE, odbierając dokument potwierdzający prawo stałego pobytu, okazuje ważny dokument podróży lub inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.
2.
Do odbioru dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 odbiór zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu ust. 2-4.
1.
Członek rodziny niebędący obywatelem UE odbiera kartę stałego pobytu osobiście po okazaniu ważnego dokumentu podróży.
2.
Do odbioru karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a odbiór karty pobytowej ust. 2-6.
Członek rodziny obywatela UE jest obowiązany posiadać kartę stałego pobytu, która potwierdza jego prawo do stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia wraz z ważnym dokumentem podróży do wielokrotnego przekraczania granicy bez wizy.
Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu i karta stałego pobytu są ważne przez 10 lat.
1.
Odmawia się wydania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu, w przypadku gdy:
1)
nie zostały spełnione warunki stałego pobytu określone w niniejszym rozdziale lub
2)
wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
3)
w postępowaniu o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub o wydanie karty stałego pobytu wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
4)
obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE ubiega się o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu albo karty stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.
2.
Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty stałego pobytu także wtedy, gdy związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 przesłanki odmowy zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej członka rodziny obywatela UE ust. 3.
Do wymiany lub wydania nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 32 wymiana zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej członka rodziny.
Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 wniosek o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej członka rodziny ust. 1a-7.
1.
W przypadku utraty lub uszkodzenia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 33a utrata lub uszkodzenie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej ust. 1-3, art. 33b odzyskanie utraconego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub utraconej karty pobytowej i art. 33c znalezienie cudzego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub cudzej karty pobytowej.
2.
Zawiadomienia o utracie lub uszkodzeniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu dokonuje się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 52 zakres danych w dokumentach potwierdzających prawo stałego pobytu ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.
1.
Do odbioru nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu stosuje się przepisy art. 29 odbiór zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu.
2.
Do odbioru nowej karty stałego pobytu stosuje się przepisy art. 29a odbiór karty pobytowej.
1.
Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu unieważnia się, w przypadku gdy:
1)
w postępowaniu o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego lub
2)
wymagają tego poważne względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
3)
obywatel UE nabył prawo stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.
2.
Kartę stałego pobytu unieważnia się, w przypadku gdy:
1)
w postępowaniu o wydanie karty stałego pobytu wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego lub
2)
wymagają tego poważne względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
3)
związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub
4)
członek rodziny niebędący obywatelem UE nabył prawo stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.
3.
Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu można unieważnić, w przypadku gdy obywatel UE albo członek rodziny niebędący obywatelem UE opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 2 lata.
4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 przesłanki odmowy zarejestrowania pobytu i wydania karty pobytowej członka rodziny obywatela UE ust. 3.
1.
Obywatel UE lub członek rodziny obywatela UE zwraca dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu organowi, który go wydał, gdy:
1)
nabył obywatelstwo polskie;
2)
wydano mu decyzję o unieważnieniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu.
2.
Do zwrotu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 37 obowiązek zwrotu karty pobytowej ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 i 4.
Do anulowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 37a anulowanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej, art. 37b właściwość organów w sprawach anulowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej i art. 37d informacja o utraconym zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub o utraconej karcie pobytowej.
W przypadku gdy organ prowadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalności pobytu ustali, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE posługuje się dokumentem potwierdzającym prawo stałego pobytu lub kartą stałego pobytu, które był obowiązany zwrócić na podstawie art. 61 obowiązek zwrotu dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu ust. 1, organ ten:
1)
zatrzymuje taki dokument lub kartę;
2)
wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego dokumentu lub takiej karty;
3)
przesyła zatrzymany dokument lub zatrzymaną kartę organowi, który je wydał;
4)
dokumentuje realizację czynności, o których mowa w pkt 1-3.
Odmowa wydania lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu oraz ich unieważnienie następuje w drodze decyzji.
1.
Organem właściwym w sprawach wydania, wymiany lub unieważnienia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE.
2.
Organem właściwym w sprawach wydania, wymiany lub unieważnienia karty stałego pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 44 prawo stałego pobytu członka rodziny i 46 ust. 2, jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu członka rodziny.
1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzory:
a) formularza wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu,
b) formularza wniosku o wydanie karty stałego pobytu,
c) formularza wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu,
d) formularza wniosku o wymianę albo wydanie nowej karty stałego pobytu,
e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
g) zaświadczenia o zwrocie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
2)
wzory dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu i karty stałego pobytu;
3)
liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosku o wydanie lub wymianę dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
4)
sposób pobierania odcisków linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE w celu umieszczenia ich obrazu w karcie stałego pobytu;
5)
sposób utrwalania danych umieszczanych w dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu i przekazywania ich w celu spersonalizowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu.
2.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:
1)
konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
2)
dane osobowe w zakresie niezbędnym do wydania lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
3)
potrzebę zapewnienia sprawnego wydania lub sprawnej wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu oraz możliwości skutecznej weryfikacji przesłanek dokonania tych czynności;
4)
zapewnienie możliwości sprawnego wyeliminowania wadliwego dokumentu.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...