Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin

1.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, wobec którego zachodzą okoliczności uzasadniające wydanie mu decyzji o wydaleniu, w której nie określa się terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub określa się termin krótszy niż 31 dni, albo który uchyla się od wykonania obowiązków określonych w tej decyzji, może być zatrzymany na okres nie dłuższy niż 48 godzin.

2.

Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE może także zostać zatrzymany na okres nie dłuższy niż 48 godzin w celu przymusowego wykonania decyzji o wydaleniu.

3.

Zatrzymania obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE dokonuje Straż Graniczna lub Policja, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 - Straż Graniczna.

4.

Organy, o których mowa w ust. 3, niezwłocznie pobierają odciski linii papilarnych od obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE i przekazują Komendantowi Głównemu Policji dane osobowe i informacje, o których mowa w art. 430 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

5.

Po zatrzymaniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE:

6.

Zatrzymanego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE zwalnia się:

1)

istnieje prawdopodobieństwo wydania decyzji o wydaleniu, w której nie będzie określony termin opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo będzie określony termin krótszy niż 31 dni, lub

2)

wydano decyzję o wydaleniu, w której nie określono terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo określony termin jest krótszy niż 31 dni i istnieje konieczność zabezpieczenia jej przymusowego wykonania, lub

3)

nie opuścili oni terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o wydaleniu.

1.

Areszt dla cudzoziemców stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 78b umieszczenie w strzeżonym ośrodku obywatela UE lub członka rodziny nie będącego obywatelem UE, gdy istnieje ryzyko, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie podporządkuje się zasadom pobytu obowiązującym w strzeżonym ośrodku.

2.

Areszt dla cudzoziemców wykonuje się w pomieszczeniach strzeżonych ośrodków lub w pomieszczeniach Straży Granicznej przeznaczonych dla osób zatrzymanych.

1.

Sąd po wysłuchaniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE wydaje postanowienie o umieszczeniu ich w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu wobec nich aresztu dla cudzoziemców.

2.

Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, na wniosek organu Straży Granicznej, sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce aktualnego pobytu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

3.

Wniosek o umieszczenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec nich aresztu dla cudzoziemców zawiera:

4.

Sąd, rozpatrując wniosek o umieszczenie w strzeżonym ośrodku obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE wraz z małoletnim pozostającym pod ich opieką, kieruje się także dobrem tego małoletniego.

5.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o umieszczenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec nich aresztu dla cudzoziemców, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego prowadzenia postępowań w sprawie umieszczenia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo zastosowania wobec nich aresztu dla cudzoziemców.

1.

Sąd w postanowieniu o umieszczeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców wskazuje okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące.

2.

Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu okręgowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Sąd rozpatruje zażalenie w terminie 7 dni.

1.

Postanowienie o zwolnieniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców wydaje niezwłocznie, z urzędu lub na wniosek obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, organ Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, w przypadku:

2.

Na postanowienie organu Straży Granicznej o odmowie uwzględnienia wniosku o zwolnienie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, za pośrednictwem organu Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców.

3.

Zażalenie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek o zwolnienie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców został złożony po upływie co najmniej 1 miesiąca od dnia wydania postanowienia o umieszczeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku lub zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców lub zwolnienia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców.

4.

Organ Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, niezwłocznie przekazuje zażalenie do sądu rejonowego. Sąd rozpoznaje zażalenie w terminie 7 dni.

5.

Obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie dla cudzoziemców zwalnia się w przypadku:

6.

Organ Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie, o zwolnieniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu dla cudzoziemców.