1.
Farmaceuta uzyskuje tytuł specjalisty potwierdzający posiadanie określonych kwalifikacji zawodowych po odbyciu szkolenia specjalizacyjnego ustalonego programem tego szkolenia albo po uznaniu dotychczasowego dorobku naukowego lub zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego w danej dziedzinie farmacji i zdaniu Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego Farmaceutów, zwanego dalej „PESF”.
2.
Szkolenie specjalizacyjne może rozpocząć farmaceuta, który spełnia łącznie następujące warunki:
1)
złożył wniosek o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego, zwany dalej „wnioskiem”;
2)
posiada prawo wykonywania zawodu farmaceuty;
3)
został zakwalifikowany do odbycia szkolenia specjalizacyjnego w postępowaniu kwalifikacyjnym.
3.
Konto w SMK zakłada w celu dokonywania czynności w tym systemie:
1)
farmaceuta;
2)
kierownik specjalizacji;
3)
konsultant wojewódzki;
4)
konsultant krajowy;
5)
kierownik jednostki szkolącej lub osoba przez niego upoważniona.
4.
Warunkiem dokonywania przez osoby określone w ust. 3 czynności za pomocą SMK jest potwierdzenie tożsamości osoby, która konto założyła, i weryfikacja uprawnień tej osoby.
5.
Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie wniosku o nadanie uprawnień:
1)
opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym lub
2)
potwierdzonego przez właściwą okręgową izbę aptekarską lub NIA w zakresie tożsamości osoby, która konto założyła.
6.
Weryfikacji uprawnień, o której mowa w ust. 4, dokonuje w stosunku do:
1)
farmaceuty – właściwa miejscowo okręgowa izba aptekarska, a jeżeli nie jest możliwe ustalenie właściwej okręgowej izby aptekarskiej – NIA;
2)
kierownika specjalizacji – właściwa jednostka szkoląca;
3)
konsultanta wojewódzkiego – właściwy miejscowo wojewoda;
4)
konsultanta krajowego – minister właściwy do spraw zdrowia.
7.
Farmaceuta za pomocą SMK składa wniosek o odbycie szkolenia specjalizacyjnego do wojewody właściwego ze względu na obszar województwa, na terenie którego zamierza odbywać szkolenie specjalizacyjne.
8.
Wniosek zawiera następujące dane wnioskodawcy:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
datę i miejsce urodzenia;
3)
numer PESEL, a w przypadku jego braku – cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz państwo jego wydania;
4)
numer dokumentu „Prawo wykonywania zawodu farmaceuty”;
5)
obywatelstwo (obywatelstwa);
6)
adres do korespondencji, a także, jeżeli posiada, numer telefonu i adres poczty elektronicznej;
7)
cechy dokumentu, na podstawie którego obywatel państwa trzeciego przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
8)
informację o posiadanym stopniu naukowym lub tytule profesora, jeżeli dotyczy;
9)
okres wykonywania zawodu;
10)
liczbę publikacji i ich wykaz;
11)
tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego.
9.
Do wniosku dołącza się:
1)
elektroniczną kopię dyplomu ukończenia studiów;
2)
elektroniczną kopię dyplomu potwierdzającego posiadany stopień naukowy, jeżeli dotyczy;
3)
elektroniczną kopię dokumentu potwierdzającego okres wykonywania zawodu;
4)
oświadczenie dotyczące informacji, o których mowa w ust. 8 pkt 10, jeżeli dotyczy.
10.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 9 pkt 4, farmaceuta składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
11.
Wniosek składa się w terminie od dnia 15 listopada do dnia 15 grudnia na postępowanie kwalifikacyjne przeprowadzane w terminie od dnia 16 grudnia do dnia 15 stycznia albo od dnia 30 kwietnia do dnia 31 maja na postępowanie kwalifikacyjne przeprowadzane w terminie od dnia 1 czerwca do dnia 30 czerwca. Wojewoda potwierdza elektronicznie zapisanie zgłoszonych we wniosku danych.
12.
W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii minister właściwy do spraw zdrowia może zmienić terminy, o których mowa w ust. 11. W przypadku nieustania okoliczności będących przyczyną zmiany terminów minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje ponownej zmiany tych terminów, jednak łączny okres przesunięcia danego terminu nie może być dłuższy niż 5 miesięcy. Informację o zmianie tych terminów minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza na swojej stronie internetowej.
13.
Do terminów, o których mowa w ust. 11 i 12, nie stosuje się przepisów art. 58 skierowanie do innej jednostki szkolącej celem kontynuowania szkolenia specjalizacyjnego–60 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. W przypadku awarii SMK trwającej dłużej niż godzinę, uniemożliwiającej dokonanie zgłoszenia przed upływem terminów, o których mowa odpowiednio w ust. 11 albo 12, terminy te przedłuża się z urzędu o czas trwania awarii od momentu jej usunięcia.
14.
Farmaceuta ubiegający się o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego może być w danym terminie dopuszczony do postępowania kwalifikacyjnego tylko w jednej dziedzinie farmacji i tylko w jednym województwie.
15.
Farmaceuta posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie farmacji określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 71 rozporządzenie w sprawie szkolenia specjalizacyjnego pkt 4 może uzyskać tytuł specjalisty w danej dziedzinie farmacji po ukończeniu uzupełniającego szkolenia specjalizacyjnego.
16.
Szkolenie uzupełniające, o którym mowa w ust. 15, jest prowadzone zgodnie z uzupełniającym programem szkolenia specjalizacyjnego, który jest dostosowany do zakresu wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych objętych programem specjalizacji I stopnia. Do programu szkolenia uzupełniającego stosuje się odpowiednio przepisy art. 49 program szkolenia specjalizacyjnego.
17.
Farmaceuta, o którym mowa w ust. 15, odbywa szkolenie specjalizacyjne na zasadach określonych niniejszą ustawą, z tym że we wniosku o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego wskazuje jako wnioskowany tryb odbywania tego szkolenia uzupełniające szkolenie specjalizacyjne.
