1.
Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje uzyskany za granicą tytuł specjalisty w danej dziedzinie farmacji za równoważny z tytułem specjalisty w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały spełnione następujące warunki:
1)
farmaceuta posiada prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
czas specjalizacji odbytej za granicą odpowiada czasowi trwania szkolenia specjalizacyjnego, określonemu w programie specjalizacji w danej dziedzinie farmacji, realizowanego w Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
program specjalizacji w zakresie wymaganej wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych odpowiada w istotnych elementach programowi specjalizacji w danej dziedzinie farmacji w Rzeczypospolitej Polskiej;
4)
sposób i tryb złożenia egzaminu lub innej formy potwierdzenia uzyskanej wiedzy i umiejętności odpowiada złożeniu przez farmaceutę PESF.
2.
Dyrektor CMKP wykonuje, w imieniu ministra właściwego do spraw zdrowia, zadania tego ministra, w odniesieniu do czynności określonych w ust. 7 i 8, jako organ prowadzący postępowanie.
3.
Osoba, która uzyskała za granicą tytuł specjalisty, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw zdrowia za pośrednictwem dyrektora CMKP.
4.
Dyrektor CMKP informuje ministra właściwego do spraw zdrowia o wpłynięciu tego wniosku.
5.
Wniosek zawiera następujące dane:
1)
imię (imiona) i nazwisko wnioskodawcy;
2)
datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy;
3)
numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego braku – cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz państwo jego wydania;
4)
obywatelstwo (obywatelstwa) wnioskodawcy;
5)
adres do korespondencji wnioskodawcy, a także, jeżeli posiada, numer telefonu i adres poczty elektronicznej;
6)
określenie przedmiotu wniosku;
7)
nazwę uczelni, w której wnioskodawca ukończył studia, oraz uzyskany tytuł zawodowy;
8)
informację o:
a) posiadanym stopniu naukowym lub tytule profesora,
b) posiadanych tytułach specjalisty w dziedzinie farmacji.
a) posiadanym stopniu naukowym lub tytule profesora,
b) posiadanych tytułach specjalisty w dziedzinie farmacji.
6.
Do wniosku dołącza się oryginały albo kopie poświadczone notarialnie za zgodność z oryginałem wraz z tłumaczeniami na język polski dokonanymi przez tłumacza przysięgłego prowadzącego działalność w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej:
1)
dokumentu potwierdzającego uprawnienie do wykonywania zawodu farmaceuty w państwie, w którym farmaceuta uzyskał tytuł specjalisty;
2)
dokumentu o nadaniu tytułu specjalisty;
3)
dokumentu zawierającego informacje o miejscu odbycia szkolenia specjalizacyjnego, czasie jego trwania i programie specjalizacji;
4)
dokumentu zawierającego informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu lub innej formie potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych;
5)
dokumentu zawierającego informacje o miejscu, czasie trwania i rodzaju czynności zawodowych wykonywanych po uzyskaniu tytułu specjalisty.
7.
Wniosek podlega weryfikacji pod kątem kompletności złożonych dokumentów dokonywanej przez CMKP oraz ocenie merytorycznej dokonywanej przez zespół ekspertów, o którym mowa w art. 49 program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3.
8.
W przypadku stwierdzenia niekompletności wniosku dyrektor CMKP wzywa wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie wskazanym w wezwaniu, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. O pozostawieniu wniosku bez rozpoznania dyrektor CMKP informuje ministra właściwego do spraw zdrowia.
9.
Dyrektor CMKP przekazuje wniosek, o którym mowa w ust. 3, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 6, zespołowi ekspertów, o którym mowa w art. 49 program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3, w celu wydania oceny merytorycznej.
10.
Zespół ekspertów, o którym mowa w art. 49 program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3, przekazuje dyrektorowi CMKP ocenę merytoryczną, o której mowa w ust. 7, niezwłocznie po jej sporządzeniu, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia jej sporządzenia.
11.
Zespół ekspertów, o którym mowa w art. 49 program szkolenia specjalizacyjnego ust. 3, dokonuje oceny merytorycznej wniosków, o których mowa w ust. 3, nie rzadziej niż raz na kwartał.
12.
Dyrektor CMKP, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania oceny merytorycznej, o której mowa w ust. 7, sporządza opinię i przekazuje wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, z załączonymi dokumentami, o których mowa w ust. 6, do ministra właściwego do spraw zdrowia.
13.
Opinia, o której mowa w ust. 12, jest sporządzana na podstawie oceny merytorycznej wniosku dokonanej przez zespół ekspertów. W wyniku dokonania oceny zespół ekspertów wnioskuje o:
1)
uznanie tytułu specjalisty uzyskanego za granicą bez żadnych dodatkowych warunków albo
2)
uznanie tytułu specjalisty uzyskanego za granicą po odbyciu stażu uzupełniającego w jednostce szkolącej wskazanej w tej opinii, którego zakres i program określi w indywidualnych przypadkach zespół ekspertów, albo
3)
odmowę uznania tytułu specjalisty uzyskanego za granicą.
14.
W przypadku stwierdzenia niekompletności wniosku lub braku merytorycznego uzasadnienia uznania tytułu specjalisty w danej dziedzinie farmacji w opinii akta sprawy wraz z opinią są zwracane do dyrektora CMKP w celu weryfikacji lub uzupełnienia.
15.
W przypadku gdy opinia, o której mowa w ust. 12, zawiera wskazanie do odbycia stażu uzupełniającego, o którym mowa w ust. 13 pkt 2, dyrektor CMKP kieruje osobę, o której mowa w ust. 3, do odbycia tego stażu, z uwzględnieniem czasu trwania i zakresu merytorycznego tego stażu oraz wskazuje jednostkę szkolącą, w której staż uzupełniający ma być odbyty.
16.
Staż uzupełniający, o którym mowa w ust. 13 pkt 2, jest odbywany w jednostce szkolącej, na podstawie umowy o odbycie stażu uzupełniającego zawartej z tą jednostką, na warunkach określonych w umowie, i kończy się uzyskaniem opinii zawodowej, wystawionej przez kierownika właściwej komórki organizacyjnej jednostki szkolącej i przekazanej do dyrektora CMKP. Do opinii zawodowej przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio.
17.
Minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji, uznaje albo odmawia uznania tytułu specjalisty w danej dziedzinie farmacji na podstawie opinii sporządzonej przez dyrektora CMKP.
18.
Minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze decyzji, uznaje albo odmawia uznania tytułu specjalisty uzyskanego przez farmaceutę w państwie członkowskim za równoważny z tytułem specjalisty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z zasadami określonymi w przepisach dotyczących zasad uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
19.
Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje dyrektorowi CMKP kopie decyzji, o których mowa w ust. 17 i 18, niezwłocznie po ich wydaniu.
20.
Dyrektor CMKP zamieszcza w SMK dane dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 17 i 18, podając:
1)
numer decyzji;
2)
datę wydania decyzji;
3)
imię (imiona) i nazwisko osoby, której decyzja dotyczy;
4)
obywatelstwo (obywatelstwa) osoby, której decyzja dotyczy;
5)
państwo, w którym nadano tytuł specjalisty;
6)
przedmiot decyzji;
7)
rodzaj rozstrzygnięcia;
8)
organ wydający decyzję.
