Niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie do dokumentów urzędowych, które zostały sporządzone na terytorium jednego z Umawiających się Państw i które mają być przedłożone na terytorium innego Umawiającego się Państwa.
Dla celów niniejszej konwencji za dokumenty urzędowe uważa się:
a) dokumenty pochodzące od organu lub urzędnika sądowego, włączając w to dokumenty pochodzące od prokuratora, sekretarza sądowego lub urzędnika dokonującego doręczeń ("huissier de justice");
b) dokumenty administracyjne;
c) akty notarialne;
d) urzędowe zaświadczenia umieszczane na dokumentach podpisanych przez osoby działające w charakterze prywatnym, takie jak urzędowe zaświadczenia stwierdzające zarejestrowanie dokumentu lub fakt jego istnienia w określonej dacie oraz urzędowe i notarialne poświadczenia podpisów.
Jednakże niniejsza konwencja nie będzie miała zastosowania do:
a) dokumentów sporządzonych przez przedstawicieli dyplomatycznych lub urzędników konsularnych;
b) dokumentów administracyjnych dotyczących bezpośrednio transakcji handlowych lub operacji celnych.
Art. 1. Zastosowanie konwencji -
budzi Twoje wątpliwości?