1.
W przypadku nieprowadzenia ewidencji lub prowadzenia jej niezgodnie z warunkami wymaganymi do uznania jej za dowód w postępowaniu podatkowym, a także w przypadku stwierdzenia istnienia powiązań, o których mowa w art. 23m objaśnienie pojęć rozdziału ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym, organ podatkowy określi wartość niezewidencjonowanego przychodu, w tym również w formie oszacowania, i określi od tej kwoty ryczałt zgodnie z ust. 2.
1a.
W przypadku stwierdzenia powiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy art 23m-23u ustawy o podatku dochodowym oraz przepisy wydane na podstawie art. 23v rozporządzenie w sprawie oceny warunków transakcji, określania dochodów lub strat i eliminowania podwójnego opodatkowania tej ustawy stosuje się odpowiednio.
2.
Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, stanowi pięciokrotność stawek, o których mowa w art. 12 stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i ich płatność, które byłyby zastosowane do przychodu w przypadku jego ewidencjonowania; ryczałt ten nie może być wyższy niż 75% przychodu, o którym mowa w ust. 1.
3.
W przypadku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 15 obowiązki podmiotów opodatkowanych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych ust. 8, niezgodnie z warunkami wymaganymi do uznania jej za dowód w postępowaniu podatkowym, organ podatkowy określi wartość niezewidencjonowanego przychodu, w tym również w formie oszacowania, i określi od tej kwoty ryczałt w wysokości pięciokrotności stawki, o której mowa w art. 12 stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i ich płatność ust. 1 pkt 8.
