Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym

1)

będąc do tego obowiązanym na podstawie art. 7 wymogi w zakresie projektowania sprzętu ust. 2 nie stosuje przy projektowaniu sprzętu wymagań dotyczących ekoprojektu ułatwiających ponowne użycie i przetwarzanie zużytego sprzętu, zgodnie z tym przepisem;

2)

wbrew przepisowi art. 7 wymogi w zakresie projektowania sprzętu ust. 3 uniemożliwia ponowne użycie zużytego sprzętu przez stosowanie specyficznych rozwiązań projektowych lub procesów produkcyjnych;

3)

wbrew przepisowi art. 12 umieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach ust. 1 nie umieszcza numeru rejestrowego na fakturze i innych dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu;

4)

wbrew przepisowi art. 13 informacje dołączane do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych ust. 1 nie dołącza do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych informacji wskazanych w tym przepisie;

5)

wbrew przepisowi art. 13 informacje dołączane do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych ust. 2 pkt 1 nie informuje o systemie zbierania, w tym zwrotu, zużytego sprzętu;

6)

wbrew przepisowi art. 13 informacje dołączane do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych ust. 2 pkt 2 nie informuje o roli, jaką gospodarstwo domowe spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu;

7)

wbrew przepisowi art. 14 oznakowanie wprowadzanego sprzętu ust. 1 nie oznakowuje sprzętu symbolem selektywnego zbierania;

8)

wbrew przepisowi art. 14 oznakowanie wprowadzanego sprzętu ust. 2 nie umieszcza w sposób wyraźny, czytelny i trwały oznakowania, o którym mowa w art. 14 oznakowanie wprowadzanego sprzętu ust. 1, na sprzęcie, opakowaniu lub dokumentach dołączonych do sprzętu;

9)

wbrew przepisom art. 15 publiczne kampanie edukacyjne ust. 3 nie przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne lub nie wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego łącznie co najmniej 0,1% przychodów netto z tytułu wprowadzonego do obrotu sprzętu osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym albo nie rozlicza wykonania tych obowiązków w terminie, o którym mowa w art. 15 publiczne kampanie edukacyjne ust. 5;

10)

wbrew przepisowi art. 16 informacje o kosztach gospodarowania odpadami ust. 2 nie informuje nabywców sprzętu o wysokości kosztów gospodarowania odpadami;

11)

wbrew przepisowi art. 17 informacja wprowadzającego sprzęt dotycząca ponownego użycia i przetwarzania sprzętu ust. 1 nie opracowuje informacji dotyczącej ponownego użycia i przetwarzania zużytego sprzętu, zawierającej w szczególności wskazanie poszczególnych części składowych oraz materiałów zawartych w sprzęcie, a także umiejscowienia w sprzęcie niebezpiecznych: substancji, mieszanin oraz części składowych;

12)

wbrew przepisowi art. 17 informacja wprowadzającego sprzęt dotycząca ponownego użycia i przetwarzania sprzętu ust. 3 nie przekazuje bezpłatnie informacji, o której mowa w art. 17 informacja wprowadzającego sprzęt dotycząca ponownego użycia i przetwarzania sprzętu ust. 1;

13)

wbrew przepisowi art. 18 organizowanie i finansowanie odbierania i przetwarzania zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 1 nie organizuje i nie finansuje odbierania od zbierających zużyty sprzęt oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych;

14)

wbrew przepisowi art. 19 organizowanie i finansowanie zbierania oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe ust. 1 nie organizuje i nie finansuje zbierania oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe;

15)

wbrew przepisowi art. 22 dodatkowa ewidencja ilości i masy wprowadzonego sprzętu ust. 1 nie prowadzi dodatkowej ewidencji obejmującej informacje o masie wprowadzonego do obrotu sprzętu albo prowadzi ją niezgodnie ze stanem rzeczywistym;

16)

wbrew przepisowi art. 22 dodatkowa ewidencja ilości i masy wprowadzonego sprzętu ust. 3 nie przechowuje dodatkowej ewidencji oraz zaświadczeń o zużytym sprzęcie;

17)

wbrew przepisom art. 23 umowa wprowadzającego sprzęt z prowadzącym zakład przetwarzania nie zawiera umowy z prowadzącym zakład przetwarzania;

18)

wbrew przepisowi art. 26 autoryzowany przedstawiciel producenta ust. 2 nie wyznacza autoryzowanego przedstawiciela;

19)

wbrew przepisowi art. 26 autoryzowany przedstawiciel producenta ust. 5 nie wykonuje obowiązków określonych ustawą dla wprowadzającego sprzęt za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego;

20)

wbrew przepisom art. 27 zabezpieczenie finansowe wnoszone przez wprowadzającego sprzęt ust. 1 i art. 28 termin wnoszenia zabezpieczenia finansowego ust. 1 i 3 nie wnosi zabezpieczenia finansowego albo nie wnosi go w terminie;

21)

wbrew zakazowi określonemu w art. 35 zakaz zbierania niekompletnego zużytego sprzętu lub jego części ust. 1 zbiera niekompletny zużyty sprzęt lub części pochodzące ze zużytego sprzętu;

22)

wbrew przepisowi art. 37 obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 1 nie odbiera nieodpłatnie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w punkcie sprzedaży;

23)

wbrew przepisowi art. 37 obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 2 nie odbiera nieodpłatnie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w miejscu dostawy sprzętu;

24)

wbrew przepisowi art. 37 obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 3 nie przyjmuje nieodpłatnie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie przekracza 25 cm, bez konieczności zakupu nowego sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych;

25)

wbrew przepisowi art. 37 obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 4 nie umieszcza w widocznym miejscu w punkcie sprzedaży informacji w zakresie, o którym mowa w art. 37 obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu z gospodarstw domowych ust. 1–3, lub kto udostępniając na rynku sprzęt za pomocą środków porozumiewania się na odległość nie przekazuje tych informacji w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi, w szczególności na stronie internetowej lub w formie komunikatu;

26)

wbrew przepisom art. 39 obowiązki dystrybutora:
a) udostępnia na rynku sprzęt niezgodnie z art. 39 obowiązki dystrybutora pkt 1 lit. a,
b) udostępnia na rynku sprzęt nieoznakowany zgodnie z art. 14 oznakowanie wprowadzanego sprzętu ust. 1,
c) nie umieszcza w widocznym miejscu w punkcie sprzedaży informacji o punktach zbierania zużytego sprzętu, a w przypadku udostępniania na rynku sprzętu za pomocą środków porozumiewania się na odległość – nie przekazuje tych informacji w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi, w szczególności na stronie internetowej lub w formie komunikatu,
d) udostępnia na rynku sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych bez dołączonych do niego informacji, o których mowa w art. 13 informacje dołączane do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych ust. 1;

27)

wbrew przepisowi art. 40 obowiązki prowadzącego punkt serwisowy ust. 1 nie przyjmuje nieodpłatnie zużytego sprzętu pomimo, że zużyty sprzęt nie stwarza zagrożenia, o którym mowa w art. 41 odmowa przyjęcia zużytego sprzętu ust. 1;

28)

wbrew przepisom art. 40 obowiązki prowadzącego punkt serwisowy ust. 2 i 3 nie umieszcza w punkcie serwisowym informacji o punktach zbierania zużytego sprzętu oraz informacji o możliwości nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu;

29)

wbrew przepisom art. 43 wyposażenie miejsc magazynowania zużytego sprzętu nie wyposaża miejsc, w których jest magazynowany zużyty sprzęt, zgodnie z tymi przepisami;

30)

wbrew przepisom art. 44 obowiązek przekazania zebranego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania ust. 1 nie przekazuje zebranego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania posiadającemu decyzję w zakresie gospodarki odpadami zezwalającą na przetwarzanie zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grupy sprzętu określonej w załączniku nr 1 do ustawy;

31)

wbrew przepisowi art. 44 obowiązek przekazania zebranego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania ust. 4 nie zapewnia zbierania i transportu zużytego sprzętu w warunkach optymalnych do przygotowania go do ponownego użycia, recyklingu oraz innych niż recykling procesów odzysku, w tym ograniczenia rozprzestrzeniania się niebezpiecznych substancji;

32)

wbrew przepisom art. 45 obowiązki informacyjne zbierającego zużyty sprzęt nie przekazuje wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta informacji, o których mowa w tych przepisach;

33)

wbrew przepisom art. 46 demontaż zużytego sprzętu i procesy odzysku:
a) prowadzi demontaż zużytego sprzętu lub przygotowuje do ponownego użycia zużyty sprzęt oraz odpady powstałe po demontażu zużytego sprzętu poza zakładem przetwarzania,
b) nie prowadzi demontażu zużytego sprzętu, procesów recyklingu i innych niż recykling procesów odzysku, z wyjątkiem przygotowania do ponownego użycia, obejmujących przynajmniej usunięcie ze zużytego sprzętu płynów oraz postępowanie, o którym mowa w art. 46 demontaż zużytego sprzętu i procesy odzysku ust. 2;

34)

wbrew przepisowi art. 47 zakaz unieszkodliwiania zużytego sprzętu przed poddaniem do przetwarzaniu unieszkodliwia zużyty sprzęt przed poddaniem go przetwarzaniu, o którym mowa w art. 46 demontaż zużytego sprzętu i procesy odzysku;

35)

wbrew przepisowi art. 49 obowiązek przyjęcia zużytego sprzętu z gospodarstw domowych nie przyjmuje co najmniej nieodpłatnie zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych od zbierającego zużyty sprzęt;

36)

wbrew przepisom art. 50 wyposażenie miejsc magazynowania zużytego sprzętu przed poddaniem go przetwarzaniu nie wyposaża miejsc, w których jest magazynowany zużyty sprzęt przed poddaniem go przetwarzaniu, zgodnie z tymi przepisami;

37)

wbrew przepisom art. 51 wyposażenie zakładu przetwarzania ust. 1 nie wyposaża zakładu przetwarzania zgodnie z tymi przepisami;

38)

wbrew przepisowi art. 51 wyposażenie zakładu przetwarzania ust. 2 przyjmuje zużyty sprzęt do zakładu przetwarzania, który nie jest wyposażony zgodnie z art. 51 wyposażenie zakładu przetwarzania ust. 1;

39)

wbrew przepisom art. 52 postępowanie z odpadami po demontażu zużytego sprzętu ust. 1 lub 2 nie przekazuje odpadów powstałych po demontażu zużytego sprzętu prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu lub prowadzącemu działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku, wpisanym do rejestru, albo prowadzącemu działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów;

40)

wbrew przepisowi art. 52 postępowanie z odpadami po demontażu zużytego sprzętu ust. 6 nie przekazuje zużytych baterii i zużytych akumulatorów zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;

41)

wbrew przepisom art. 53 zaświadczenie o zużytym sprzęcie ust. 4 nie udostępnia zaświadczenia o zużytym sprzęcie albo nie udostępnia zaświadczenia w terminie lub udostępnia zaświadczenie zawierające informacje nierzetelne;

42)

(uchylony)

43)

wbrew przepisom art. 55 zaświadczenie potwierdzające recykling ust. 4 oraz art. 57 zaświadczenie potwierdzające inne niż recykling procesy odzysku ust. 4 nie udostępnia zaświadczenia potwierdzającego recykling albo zaświadczenia potwierdzającego inne niż recykling procesy odzysku albo nie udostępnia zaświadczenia w terminie lub udostępnia zaświadczenie zawierające informacje nierzetelne;

44)

wbrew przepisom art. 62 obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych ust. 2 albo 3 nie przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 5% przychodów netto uzyskanych w poprzednim albo danym roku kalendarzowym albo nie rozlicza wykonania tego obowiązku w terminie, o którym mowa w art. 62 obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych ust. 4;

45)

wbrew przepisom art. 64 obowiązek przedstawienia zaświadczeń marszałkowi województwa nie przedstawia marszałkowi województwa dokumentów, o których mowa w tych przepisach;

46)

wbrew przepisom art. 66 obowiązek przeprowadzenia audytu zewnętrznego nie przeprowadza audytu albo nie przeprowadza go w terminie;

47)

wbrew przepisowi art. 70 przekazanie sprawozdania z audytu ust. 2 nie przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska oraz marszałkowi województwa uwierzytelnionej kopii sprawozdania z przeprowadzonego audytu albo nie przekazuje go niezwłocznie, nie później niż w terminie do dnia 15 maja roku następującego po roku kalendarzowym, którego audyt dotyczy;

48)

wbrew przepisowi art. 70 przekazanie sprawozdania z audytu ust. 3 nie przechowuje sprawozdania z przeprowadzonego audytu wraz z dokumentacją audytu przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego audyt dotyczy.

1)

w przypadkach, o których mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 4-10, 29, 30, 35, 39 i 40 - od 10 000 zł do 1 000 000 zł;

2)

w przypadkach, o których mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 1-3, 12-14, 17-21, 33, 34, 36-38, 41 i 46 - od 15 000 zł do 500 000 zł;

3)

w przypadkach, o których mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 11, 15, 16, 27, 28, 31, 32, 43, 45, 47 i 48 - od 10 000 zł do 400 000 zł;

4)

w przypadku, o którym mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 44 - od 15 000 zł do 1 000 000 zł;

5)

w przypadku, o którym mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 22-24 i 26 - od 5000 zł do 500 000 zł;

6)

w przypadku, o którym mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 25 - od 5000 zł do 300 000 zł.

1.

Administracyjne kary pieniężne za naruszenia przepisów, o których mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 1–21, 27–41 i 43–48, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2.

Administracyjne kary pieniężne za naruszenia przepisów, o których mowa w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi pkt 22–26, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor inspekcji handlowej.

3.

Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości naruszenia, rodzaj, zakres i okres trwania naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.

4.

Jeżeli podmiot podlegający ukaraniu przedstawi organowi dowody i okoliczności wskazujące, że podmiot ten dochował należytej staranności i uczynił wszystko, czego można od niego rozsądnie oczekiwać, aby do naruszenia nie doszło lub że nie miał żadnego wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie to nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, organ nie wszczyna postępowania w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej wobec tego podmiotu, a postępowanie wszczęte w tej sprawie umarza.

5.

W przypadku stwierdzenia w czasie jednego postępowania kilku naruszeń wyczerpujących znamiona naruszeń określonych w art. 91 naruszenia przepisów ustawy skutkujące administracyjnymi karami pieniężnymi orzeka się jedną karę za wszystkie naruszenia, której wysokość nie może przekraczać najwyższej kary przewidzianej za dane naruszenia.

6.

Administracyjną karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej stała się ostateczna, na odrębny rachunek bankowy odpowiednio właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska albo właściwego wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej.

7.

Należności z tytułu administracyjnych kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

1.

Kto wbrew przepisowi art. 42 obowiązki zbierającego zużyty sprzęt ust. 1 nie przyjmuje przekazywanego do niego zużytego sprzętu, podlega karze grzywny.

2.

Tej samej karze podlega, kto, wbrew przepisowi art. 42 obowiązki zbierającego zużyty sprzęt ust. 1, przyjmuje odpłatnie zużyty sprzęt pochodzący z gospodarstw domowych.

1.

Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art 95–97, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963).

2.

Za wykroczenia, o których mowa w art 95–97, odpowiada jak sprawca także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, w zakresie wprowadzania do obrotu sprzętu lub gospodarowania zużytym sprzętem.