• Ustawa o zużytym sprzęcie...
  19.04.2024

Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym

Stan prawny aktualny na dzień: 19.04.2024

Dz.U.2022.0.1622 t.j. - Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym

Obserwuj akt

Rozdział 2. Udostępnianie na rynku sprzętu

1.
Wprowadzający sprzęt wykonuje obowiązki określone w ustawie:
1)
samodzielnie albo
2)
za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z wyłączeniem obowiązków, o których mowa w art 12–14, art. 17 informacja wprowadzającego sprzęt dotycząca ponownego użycia i przetwarzania sprzętu, art. 22 dodatkowa ewidencja ilości i masy wprowadzonego sprzętu ust. 1 i 3, art. 72 rozliczenie wykonania obowiązków w zakresie osiągnięcia wymaganych poziomów zbierania, odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu ust. 2 i art. 84 działalność podlegająca obowiązkowi wpisu do rejestru.
2.
Wykonywanie obowiązków określonych w ustawie za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie zwalnia wprowadzającego sprzęt z odpowiedzialności za realizację tych obowiązków.
3.
Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego wykonuje obowiązki wprowadzającego sprzęt na podstawie zawartej z nim umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności, w odniesieniu do masy sprzętu należącego do grupy sprzętu wskazanej w umowie, jaką wprowadzający sprzęt wprowadził do obrotu w danym roku kalendarzowym.
4.
Wprowadzający sprzęt oraz organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego są obowiązani przechowywać umowę, o której mowa w ust. 3, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym umowa przestała obowiązywać.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do umieszczania numeru rejestrowego na fakturach i innych dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu.
2.
Wprowadzający sprzęt, który korzysta z uprawnienia, o którym mowa w art. 25 zwolnienie wprowadzającego sprzęt z obowiązków określonych w ustawie ust. 1, jest obowiązany do umieszczania na fakturach i innych dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu pochodzącego od producenta, który wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela, numeru rejestrowego tego autoryzowanego przedstawiciela.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany dołączyć do sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych informację o:
1)
zakazie umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami, wraz z wyjaśnieniem znaczenia oznakowania, o którym mowa w art. 14 oznakowanie wprowadzanego sprzętu ust. 1;
2)
potencjalnych skutkach dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności w sprzęcie niebezpiecznych: substancji, mieszanin oraz części składowych.
2.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do informowania o:
1)
systemie zbierania, w tym zwrotu, zużytego sprzętu;
2)
roli, jaką gospodarstwo domowe spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do oznakowania sprzętu symbolem selektywnego zbierania, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do ustawy. Oznakowanie oznacza jednocześnie, że sprzęt został wprowadzony do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r.
2.
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się na sprzęcie w sposób wyraźny, czytelny i trwały, a jeżeli jest to uzasadnione wielkością lub funkcją sprzętu – na opakowaniu i dokumentach dołączonych do sprzętu.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych w stosunku do sprzętu, który został przez niego wprowadzony do obrotu.
2.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonywany przez wprowadzającego sprzęt za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego uznaje się za zrealizowany w ramach art. 62 obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
3.
Wprowadzający sprzęt, samodzielnie wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:
1)
przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne lub
2)
wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego
– łącznie co najmniej 0,1% przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym.
4.
Wprowadzający sprzęt, który rozpoczyna działalność w danym roku kalendarzowym, oblicza wysokość środków, o których mowa w ust. 3, w odniesieniu do przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w tym roku kalendarzowym.
5.
Rozliczenie wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, w którym wprowadzający sprzęt był obowiązany do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
6.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za wykonany, jeżeli wprowadzający sprzęt posiada dokumentację potwierdzającą przeznaczenie środków, o których mowa w ust. 3, na publiczne kampanie edukacyjne.
7.
Wprowadzający sprzęt jest zwolniony z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wysokość środków obliczonych w sposób określony w ust. 3 nie przekracza 100 zł w danym roku kalendarzowym.
8.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 7, ma zastosowanie, jeżeli:
1)
wprowadzający sprzęt złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku:
a) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 wymogi formalne wniosku o pomoc de minimis ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702),
b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 wymogi formalne wniosku o pomoc de minimis ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;
2)
w odniesieniu do wprowadzającego sprzęt są spełnione warunki dopuszczalności pomocy de minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie.
9.
Wartość pomocy de minimis odpowiada wysokości środków obliczonych zgodnie z ust. 3.
10.
Zaświadczenia, oświadczenie oraz informacje, o których mowa w ust. 8 pkt 1, przekazuje się za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 Baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO) ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanej dalej „BDO”.
11.
W przypadku gdy wprowadzający sprzęt, pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne lub nie wniósł środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, albo przeznaczył lub wniósł je w wysokości niższej od należnej, marszałek województwa określa, w drodze decyzji, wysokość zobowiązania z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2.
12.
Wysokość zobowiązania z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie przeznaczoną przez wprowadzającego sprzęt na publiczne kampanie edukacyjne, potwierdzoną przez dokumentację, o której mowa w ust. 6.
13.
Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, w wysokości 10% stanowią dochód budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu tych środków i obsługę administracyjną systemu tych środków.
14.
Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, powiększone o wysokość dochodów z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o wysokość dochodów, o których mowa w ust. 13, marszałek województwa przekazuje, w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
15.
Do środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.
1.
Z chwilą sprzedaży sprzętu przedstawia się nabywcom sprzętu koszty gospodarowania odpadami obejmujące koszty zbierania i przetwarzania zużytego sprzętu, jeżeli wprowadzający sprzęt przekazał dystrybutorom informację o wysokości kosztów gospodarowania odpadami.
2.
Dystrybutor jest obowiązany do informowania w sposób określony w ust. 3 nabywców sprzętu o wysokości kosztów gospodarowania odpadami, jeżeli taką informację uzyskał od wprowadzającego sprzęt.
3.
Informowanie nabywców sprzętu o wysokości kosztów gospodarowania odpadami następuje przez wyróżnienie w cenie sprzętu kosztów gospodarowania odpadami przypadających na jednostkę sprzętu.
4.
Koszty gospodarowania odpadami nie mogą przekraczać kosztów faktycznie poniesionych na ten cel.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do opracowania informacji dotyczącej ponownego użycia i przetwarzania zużytego sprzętu, zawierającej w szczególności wskazanie poszczególnych części składowych oraz materiałów zawartych w sprzęcie, a także umiejscowienia w sprzęcie niebezpiecznych: substancji, mieszanin oraz części składowych.
2.
Informacja, o której mowa w ust. 1, jest opracowywana w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia na rynek państwa członkowskiego nowego typu sprzętu.
3.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do bezpłatnego przekazania prowadzącemu zakład przetwarzania, prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzącemu działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku informacji, o której mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia przez nich wniosku o jej przekazanie.
4.
Informacja, o której mowa w ust. 1, jest sporządzana w postaci papierowej lub elektronicznej na informatycznym nośniku danych w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 307).
1.
Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania odbierania od zbierających zużyty sprzęt oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych.
2.
Jeżeli zużyty sprzęt powstał ze sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych wprowadzonego do obrotu:
1)
do dnia 13 sierpnia 2005 r. – obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wprowadzającego sprzęt w stosunku do sprzętu należącego do tej samej grupy sprzętu co sprzęt przez niego wprowadzony do obrotu, proporcjonalnie do jego udziału w masie wprowadzonego do obrotu sprzętu należącego do tej grupy;
2)
po dniu 13 sierpnia 2005 r. – obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wprowadzającego sprzęt w stosunku do sprzętu, który został przez niego wprowadzony do obrotu.
1.
Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania zbierania oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe, powstałego ze sprzętu, który został przez niego wprowadzony do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r.
2.
Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, jest także obowiązany do zorganizowania i sfinansowania zbierania oraz przetwarzania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe, który został przez niego wprowadzony do obrotu do dnia 13 sierpnia 2005 r., jeżeli sprzęt ten jest zastępowany przez niego sprzętem tego samego rodzaju lub spełniającym te same funkcje.
3.
Zbieranie i przetwarzanie zużytego sprzętu, o którym mowa w ust. 2, może być również finansowane przez użytkownika sprzętu innego niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, z którego powstał ten zużyty sprzęt, w zakresie określonym w umowie zawartej między wprowadzającym sprzęt i użytkownikiem tego sprzętu.
4.
Zbieranie i przetwarzanie zużytego sprzętu innego niż wskazany w ust. 2, który został wprowadzony do obrotu do dnia 13 sierpnia 2005 r., jest finansowane przez użytkownika sprzętu innego niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, z którego powstał ten zużyty sprzęt.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu, które wynoszą:
1)
od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. – nie mniej niż 40% średniorocznej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu, a w przypadku sprzętu należącego do grupy sprzętu nr 3 określonej w załączniku nr 1 do ustawy – nie mniej niż 50% średniorocznej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu;
2)
od dnia 1 stycznia 2021 r. – nie mniej niż 65% średniorocznej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu albo 85% masy zużytego sprzętu wytworzonego na terytorium kraju.
2.
Przy obliczaniu poziomów zbierania zużytego sprzętu nie uwzględnia się masy zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu, który nie został wprowadzony do obrotu, oraz odpadów poprodukcyjnych.
3.
Sposób obliczania minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu do dnia 31 grudnia 2020 r. określa załącznik nr 3 do ustawy.
4.
Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, minimalne roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w poszczególnych latach do końca 2020 r., kierując się:
1)
masą wprowadzonego do obrotu sprzętu;
2)
działaniami na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki;
3)
poziomem rozwoju infrastruktury niezbędnej w procesie zbierania zużytego sprzętu.
5.
Minister właściwy do spraw klimatu dokona, w drodze rozporządzenia, wyboru metody spośród określonych w ust. 1 pkt 2 oraz określi szczegółowy sposób obliczania minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu od dnia 1 stycznia 2021 r., kierując się potrzebą osiągnięcia minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu oraz zapewnienia porównywalności informacji w zakresie osiągniętego minimalnego poziomu zbierania zużytego sprzętu przekazywanych przez wprowadzających sprzęt.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia w poszczególnych latach określonych poziomów odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu.
2.
Należy osiągnąć następujące poziomy odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu:
1)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grup sprzętu nr 1 i 4 określonych w załączniku nr 1 do ustawy:
a) odzysku – 85% masy zużytego sprzętu oraz
b) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 80% masy zużytego sprzętu;
2)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grupy sprzętu nr 2 określonej w załączniku nr 1 do ustawy:
a) odzysku – 80% masy zużytego sprzętu oraz
b) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 70% masy zużytego sprzętu;
3)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grup sprzętu nr 5 i 6 określonych w załączniku nr 1 do ustawy:
a) odzysku – 75% masy zużytego sprzętu oraz
b) przygotowania do ponownego użycia i recyklingu – 55% masy zużytego sprzętu;
4)
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu należącego do grupy sprzętu nr 3 określonej w załączniku nr 1 do ustawy – recyklingu – w wysokości 80% masy tego zużytego sprzętu.
3.
Sposób obliczania rocznego poziomu odzysku oraz poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu określa załącznik nr 4 do ustawy.
4.
Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, warunki zaliczania masy zużytego sprzętu do masy zużytego sprzętu poddanej recyklingowi, kierując się koniecznością ujednolicenia sposobu obliczania poziomów odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu, o których mowa w ust. 1, oraz przepisami przyjętymi w tym zakresie przez Komisję Europejską.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do prowadzenia dodatkowej ewidencji obejmującej informacje o masie wprowadzonego do obrotu sprzętu.
2.
Podstawę do obliczenia osiągniętych poziomów zbierania, odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu stanowią dane zawarte w dodatkowej ewidencji oraz w zaświadczeniach o zużytym sprzęcie.
3.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do przechowywania dodatkowej ewidencji oraz zaświadczeń o zużytym sprzęcie przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczą.
1.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania, który prowadzi demontaż oraz przygotowanie do ponownego użycia zużytego sprzętu, który powstał ze sprzętu należącego do grupy sprzętu, do której należy sprzęt wprowadzony do obrotu przez wprowadzającego sprzęt.
2.
Wprowadzający sprzęt w przypadku:
1)
cofnięcia prowadzącemu zakład przetwarzania decyzji w zakresie gospodarki odpadami,
2)
rozwiązania albo wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 1
– jest obowiązany, w terminie 3 miesięcy odpowiednio od dnia cofnięcia decyzji, rozwiązania albo wygaśnięcia umowy, do wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
Do podmiotu mającego siedzibę na terytorium kraju i udostępniającego na rynku sprzęt wprowadzony do obrotu przez dystrybutora, który nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 rejestr podmiotów wprowadzających produkty i produkty w opakowaniach, oferujących torby na zakupy objęte opłatą recyklingową i gospodarujących odpadami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanego dalej "rejestrem", stosuje się przepisy ustawy dotyczące wprowadzającego sprzęt.
1.
Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt pochodzący od producenta, nie musi wykonywać obowiązków nałożonych na niego ustawą, o ile:
1)
autoryzowany przedstawiciel tego producenta jest wpisany do rejestru;
2)
przekazał autoryzowanemu przedstawicielowi wszelkie dane niezbędne do wykonywania przez autoryzowanego przedstawiciela obowiązków w odniesieniu do sprzętu wprowadzonego do obrotu przez tego wprowadzającego sprzęt, w szczególności informacje o masie wprowadzonego do obrotu w danym oraz w poprzednim roku kalendarzowym sprzętu pochodzącego od producenta, który wyznaczył tego autoryzowanego przedstawiciela.
2.
W przypadku nieprzekazania autoryzowanemu przedstawicielowi danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzający sprzęt jest obowiązany do wykonywania obowiązków nałożonych na niego ustawą w odniesieniu do masy sprzętu, jaką wprowadził do obrotu w danym roku kalendarzowym, o której nie poinformował autoryzowanego przedstawiciela.
3.
Autoryzowany przedstawiciel prowadzi wykaz wprowadzających sprzęt, którzy korzystają z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...