• Interpretacja indywidualn...
  01.11.2024

ITPP2/443-494/10/MD

Interpretacja indywidualna
z dnia 16 sierpnia 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 429 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania premii pieniężnych za wynagrodzenie związane z wykonywaniem usługi opodatkowanej oraz sposobu udokumentowania ich otrzymania, jak również zasadności dokonania korekty faktur - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 24 maja 2010 złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania premii pieniężnych za wynagrodzenie związane z wykonywaniem usługi opodatkowanej oraz sposobu udokumentowania ich otrzymania, jak również zasadności dokonania korekty faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dostarczania na polski rynek, wysokiej klasy produktów w postaci betonowej kostki brukowej i galanterii betonowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu form i stopek do produkcji kostki brukowej od wybranych dostawców, w tym od firmy „R.” sp. z o.o. (zwanej dalej Kontrahentem).

W relacjach handlowych z ww. Kontrahentem uzgodniono możliwość otrzymania przez Spółkę premii pieniężnej. Premie te należne są Spółce na następujących zasadach:

kwota premii pieniężnej należnej za dany okres rozliczeniowy (np. rok) kalkulowana jest jako procent łącznej wartości zakupów towarów, dokonanych przez Spółkę od Kontrahenta w okresie rozliczeniowym,

warunkiem uzyskania premii pieniężnej przez Spółkę jest dokonanie w danym okresie rozliczeniowym zakupów towarów od Kontrahenta o określonej minimalnej wartości.

Spółka dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest w żaden sposób zobowiązana do zakupu towarów w określonej ilości w konkretnym przedziale czasowym. Premie pieniężne nie są w żaden sposób związane z wykonaniem przez Spółkę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywania zakupów o określonym wolumenie, w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych. Z otrzymaniem premii nie wiązały się - poza nabywaniem produktów Kontrahenta - jakiekolwiek świadczenia ze strony Spółki.

Dotychczas - zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. (nr PP3-812-1222/2004/AP/4026) - tego typu premie pieniężne były przez Spółkę traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W piśmie tym stwierdzono bowiem, że premie pieniężne wypłacane z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie, są związane z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię.

Tym samym z tytułu premii pieniężnej otrzymanej od Kontrahenta za 2009 r., Spółka wstawiła na jego rzecz fakturę VAT, w której naliczyła podatek według stawki 22%.

W związku z zakwestionowaniem przez Kontrahenta takiego sposobu rozliczenia premii pieniężnej, Spółka postanowiła zweryfikować swoje podejście, biorąc pod uwagę sygnalizowane przez Kontrahenta orzecznictwo sądów administracyjnych, w którym prezentowane jest jednolicie stanowisko, że w analizowanej sytuacji świadczenie usług nie występuje, a zatem wystawianie faktur VAT przez nabywcę jest niezasadne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego prawidłowe było potraktowanie przez Spółkę premii pieniężnej otrzymanej od Kontrahenta z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupów w pewnym okresie czasu, jako wynagrodzenia za usługę...

W konsekwencji, czy prawidłowe było udokumentowanie przysługującego bonusu fakturą VAT dokumentującą sprzedaż (usług)...

W przypadku odpowiedzi przeczącej na powyższe pytania (tj. w przypadku uznania, że postępowanie Spółki było nieprawidłowe), Spółka wnosi o potwierdzenie prawa/obowiązku skorygowania faktury sprzedaży wystawionej tytułem bonusu.

Zdaniem Wnioskodawcy - wskazującego, że przedmiotem zapytania nie jest sposób rozliczania premii pieniężnych przez Kontrahenta - premie pieniężne od niego otrzymywane w związku z osiągnięciem określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym, nie wiążą się z żadnymi usługami wykonywanymi przez Spółkę na jego rzecz.

Tym samym, w zaistniałym stanie faktycznym, Spółka nie realizowała "odpłatnego świadczenia usług", o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka wskazała, iż zważywszy, że po Jej stronie nie wystąpiła sprzedaż opodatkowana - należy uznać, że istotnie nieprawidłowym było wystawienie faktury VAT dokumentującej otrzymanie premii pieniężnej. Przedmiotowa premia nie stanowi bowiem wynagrodzenia za usługę nabywania towarów. Zatem mając na uwadze fakt, że wystawienie faktury było postępowaniem nieprawidłowym - przedmiotowa faktura powinna zostać skorygowana „do zera”. Przyjęty bowiem sposób rozliczenia (niegdyś akceptowany przez administrację podatkową) jest niezgodny z przepisami o podatku od towarów i usług.

Uzasadniając swoje stanowisko Spółka podniosła, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (dalej ustawa), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, pod pojęciem świadczenia usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem o odpłatnej usłudze podlegającej opodatkowaniu można mówić tylko i wyłącznie wtedy, kiedy w ramach łączącego strony stosunku prawnego dochodzi do wykonania świadczenia, które może zostać uznane za przedmiot opodatkowania. Tak więc, aby daną sytuację można było uznać za świadczenie usług, musi wystąpić „świadczenie", tj. określone zachowanie podmiotu, którego skutkiem jest uzyskanie korzyści przez beneficjenta świadczenia. Spółka zwróciła uwagę, że otrzymywane przez nią premie pieniężne nie stanowią wynagrodzenia należnego z tytułu świadczenia jakiejkolwiek usługi, która mogłaby podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

O ile więc otrzymanie premii pieniężnej jest następstwem zakupów dokonywanych przez Spółkę od Kontrahenta i jako takie, jest uzależnione od działań podejmowanych przez Spółkę związanych z zakupem towarów, to nie można uznać, że realizacja tych działań stanowi jakąkolwiek usługę („świadczenie") Spółki na rzecz jej Kontrahenta, podlegającą opodatkowaniu. Dla istnienia podlegającej opodatkowaniu VAT usługi na rzecz usługobiorcy, musi zostać wykonane świadczenie, które powinno wiązać się z powstaniem określonego przysporzenia/korzyści po stronie usługobiorcy (tezę taką zawarł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 22 kwietnia 2009 r., sygn. III SA/Wa 3100/08).

Biorąc pod uwagę powyższe, za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, nie można uznać dokonywania przez Spółkę zakupów o określonej wartości. Premia wypłacona przez Kontrahenta, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów, nie jest dla Spółki wynagrodzeniem za jakiekolwiek świadczenie.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji gdy premia pieniężna jest należna w związku z osiągnięciem określonego poziomu obrotów z tytułu dokonanych zakupów, nie można mówić o świadczeniu usług w rozumieniu ustawy, a tym samym Spółka nie ma obowiązku opodatkowywania podatkiem otrzymanej premii i wystawienia faktury VAT.

Czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest sama dostawa towarów i Spółka nie dokonuje żadnych dodatkowych czynności, żeby uzyskać premię pieniężną. W szczególności, w związku z otrzymaniem premii pieniężnej Spółka nie jest zobowiązana do wykonania żadnych dodatkowych usług (np. takich jak eksponowanie, czy promocja towarów, bądź też zobowiązanie do dokonywania zakupów wyłącznie u danego dostawcy wypłacającego premię).

Zrealizowanie w danym okresie pewnej liczby transakcji dostawy towarów powodujących w efekcie osiągnięcie poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej nie może oznaczać, że mamy do czynienia z odrębnym świadczeniem po stronie Spółki. Wykonuje ona jedynie ustalenia umowne w zakresie jednej i tej samej transakcji — nabywania określonych towarów. Spółka nie jest zobowiązana do realizacji określonej liczby transakcji uprawniających do uzyskania premii, nie ponosi również żadnych negatywnych konsekwencji za brak osiągnięcia danego/jakiegokolwiek poziomu obrotów, jak to powinno mieć miejsce przy wzajemnych świadczeniach stron. Premia otrzymywana z tytułu nabycia towarów, których wartość w danym okresie wyniesie określony próg kwotowy, nie wiąże się z żadnym świadczeniem wzajemnym realizowanym przez Spółkę na rzecz Kontrahenta. Jest to jednostronne zobowiązanie pieniężne Kontrahenta - nie może być zatem uznane za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług.

Jak wskazała Spółka, prezentowane stanowisko potwierdziły organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego wydanych w podobnych sprawach przez upoważnione do tego izby skarbowe, przykładowo: interpretacje Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPP1/443-991/09/MS, ITPP1/443-1027/09/AP, ITPP2/443-956/08/09-S/EŁ i in.), czy też interpretacje wydawane przez Izbę Skarbową w Katowicach (np. IBPP1/443-750/09/AW, IBPP4/443-341/09/EJ i in.), bądź wydane przez Izbę Skarbową w Warszawie (np. IPPP1-443-1001/09-2/MP).

Spółka podkreśliła, że takie stanowisko jest zgodne z linią orzeczniczą polskich sądów administracyjnych ukształtowaną na podstawie wyroków wydanych w stanie faktycznym analogicznym do przedstawionego przez Spółkę (gdy premia pieniężna kalkulowana jest jako określony procent zakupów dokonanych przez kontrahenta w danym okresie i nie wiąże się z żadną usługą), przy czym zacytowała fragmenty wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. akt I FSK 1067/08.

Zaznaczyła, że podobne tezy zawarte są również w innych wyrokach sądów administracyjnych (m. in. wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 863/09, WSA w Łodzi z dnia 26 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 98/09, WSA w Poznaniu z dnia 1 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 101/09, WSA w Rzeszowie z dnia 3 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Rz 742/08). Następnie wskazała, że w jednym z najnowszych orzeczeń Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z dnia 20 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 649/09) stwierdził, iż „Rozstrzygnięcie sporu zależy od odpowiedzi na pytanie, czy można za opodatkowaną usługę wynagradzaną premią pieniężną potraktować uzyskanie pewnego pułapu obrotów wiązanych z zakupami u kontrahenta oraz rzetelność w przestrzeganiu zawartych umów. Zdaniem Sądu, w opisanym stanie faktycznym nie można postawić tezy o świadczeniu przez kupującego usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jak i VI Dyrektywy VAT. Takie stanowisko było już wielokrotnie prezentowane przez sądy administracyjne np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 roku I FSK 94/06, oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych np. w wyrokach z dnia 19 czerwca 2009 r. III SA/Wa 211/09, oraz z dnia 20 kwietnia 2009 r. III SA/Wa 3468/08, z dnia 1 grudnia 2008 r. III SA/Wa 859/08".

Jak wynika z powołanych orzeczeń, sądy administracyjne stoją na jednolitym stanowisku, iż wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, poglądy doktryny i sądów administracyjnych, Spółka stoi na stanowisku, że uzyskiwanie premii pieniężnych w sytuacji, gdy są one uzależnione wyłącznie od osiągnięcia określonego poziomu obrotów, nie stanowi świadczenia usług i nie powinno być dokumentowane fakturą VAT. Wystawione faktury VAT nie dokumentują sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT - tym samym powinny zostać skorygowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że pojęcie „świadczenie usług”, ma bardzo szeroki zakres, nie obejmuje wyłącznie działań podatników, lecz także ich zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu omawianej regulacji jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać jakieś świadczenie za odpłatną usługę musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi w nim udział, czyli jedna ze stron musi zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności (np. w zawartej umowie), a druga do stosownej zapłaty.

Przykładem takich zachowań może być podejmowanie przez uczestników obrotu handlowego różnorodnych działań zmierzających do intensyfikacji sprzedaży towarów, których efektem może być wypłata odrębnych - w sensie finansowym - od tych dostaw dodatkowych gratyfikacji, np. w postaci tzw. premii pieniężnych, czy bonusów. Ewentualne skutki podatkowe związane otrzymaniem (z drugiej strony z przekazaniem) premii pieniężnych (bonusów) uzależnione są od wielu czynników i złożoności danej sytuacji, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podmiot otrzymuje je w związku z zachowaniem o charakterze wzajemnym, odrębnym od obrotu towarami, i czy w efekcie mogą one stanowić wynagrodzenia za usługę, w rozumieniu regulacji z zakresu podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do ust. 4 powyższego artykułu, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z ust. 4a tegoż artykułu, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie ust. 4c ww. artykułu, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się m. in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT (w tym faktur korygujących) uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz.1337 ze zm.).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. W myśl ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Powyższe przepisy mają charakter sankcyjny i stosowane są w przypadku wystawienia przez podmiot faktury VAT, mimo że dana czynność była zwolniona lub niepodlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku realizowaniem wymiany handlowej, Spółka uzgodniła z kontrahentem możliwość otrzymania premii pieniężnych (bonusów). Premie te przyznawane są Spółce w oparciu o następujące zasady:

kwota premii należnej za dany okres rozliczeniowy (np. rok), kalkulowana jest jako procent łącznej wartości zakupów towarów, dokonanych przez Spółkę w okresie rozliczeniowym,

warunkiem uzyskania premii jest dokonanie w danym okresie rozliczeniowym zakupów towarów o określonej minimalnej wartości.

Spółka dokonuje nabyć dobrowolnie i nie jest w żaden sposób zobowiązana do zakupu towarów o określonej ilości w konkretnym przedziale czasowym. Nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności, aby ją uzyskać. W szczególności, Spółka nie jest zobowiązana do wykonania żadnych dodatkowych usług (takich jak eksponowanie, czy promocja towarów, bądź też zobowiązanie do dokonywania zakupów wyłącznie u danego dostawcy wypłacającego premię).

Dotychczas przedmiotowe premie traktowane były przez Spółkę jako wynagrodzenie za świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym z tego tytułu Spółka wstawiła fakturę VAT, w której naliczyła podatek z zastosowaniem 22%. stawki podatku.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość co do prawidłowości ww. postępowania, a w sytuacji uznania go za nieprawidłowe, wniosła o potwierdzenie prawa/obowiązku skorygowania faktury sprzedaży wystawionej tytułem bonusu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 8 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że skoro nabycie przez Spółkę prawa do premii pieniężnej, a następnie jej wypłata przez Kontrahenta, uzależnione jest tylko i wyłącznie od dokonania nabyć towarów o określonej minimalnej wartości w danym okresie rozliczeniowym (np. roku), nie występuje po Jej stronie niezależna (w sensie prawnym) usługa od obrotu towarami. Wynika to z faktu, iż jednoznaczny podział czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz świadczenie usług (który to podział wynika z treści ww. art. 8 ust. 1 ustawy), nie może prowadzić do uznania, że dana sytuacja faktyczna, stanowić może jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi. Skoro na gruncie niniejszej sprawy brak jest podstaw do rozpoznania usługi odrębnej od obrotu towarami, nie występuje w tym zakresie sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy, to otrzymanie premii pieniężnej nie powinno być dokumentowane fakturą VAT. Tym samym przedstawiony przez Spółkę sposób postępowania był nieprawidłowy. Skoro wystawioną fakturą (fakturami), Spółka udokumentowała czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów, i na tej podstawie wykazała podatek, który nie był należny, może – celem doprowadzenia dokumentacji podatkowej do stanu odzwierciedlającego faktyczny zakres obowiązków podatkowych - dokonać stosownych korekt.

Jednocześnie informuje się, iż tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzygał kwestii ewentualnego uznania przedmiotowych świadczeń (premii pieniężnej, bonusu) za rabat, bowiem nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania. Niemniej należy zauważyć, że na gruncie prawa podatkowego przewiduje się możliwość zastosowania rabatu posprzedażowego.

Artykuł 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006. 347. 1 ze zm.), wskazuje, że podstawa opodatkowania jest obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie, w przypadku gdy podatnik dokona obniżenia ceny po dokonaniu dostawy. Stosowaniu powyższego nie sprzeciwiają się przepisy prawa krajowego. Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę o podatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...