• IV SA/Po 838/13 - Wyrok W...
  13.08.2025

IV SA/Po 838/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-12-18

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Grażyna Radzicka
Izabela Bąk-Marciniak
Maciej Busz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz (spr.) Sędziowie NSA Grażyna Radzicka WSA Izabela Bąk-Marciniak Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi M.W., P.W. na decyzję W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji nakazującej zaniechanie dalszych robót budowlanych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...] kwietnia 2013r., nr [...];

Uzasadnienie

IV SA/Po 838/13

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. (zwany dalej także PINB) decyzją z dnia [...].07.2011r. nr [...] na podstawie art.51 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (j.t. Dz.U. Nr 243 z 2010r., poz.1623, ze zm., zwanej dalej Pb) nakazał M.H. zaniechanie dalszych robót budowlanych związanych z przebudową budynku mieszkalnego usytuowanego w m. W. Gm. Z., dz. Nr [...], wykonanych bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, iż inwestor w latach 2009-2010 wykonał w budynku mieszkalnym roboty budowlane w szczególności polegające na: zamurowaniu otworu drzwiowego od strony ulicy i wstawieniu w to miejsce okna o wymiarach 0,55 x 1,43 m, wstawieniu dwóch okien dachowych o wymiarach 0,56 x 1,20 m w miejsce małych okienek dachowych, wykonaniu wentylacji grawitacyjnej, instalacji centralnego odkurzania, instalacji centralnego ogrzewania wraz z pomieszczeniem kotłowni, wykonaniu łazienki w miejsce przedsionka. Wymienione roboty wykonane zostały bez wymaganego pozwolenia na budowę. Roboty te organ zakwalifikował jako przebudowę w rozumieniu art.3 pkt 7a Pb z racji tego, że w wyniku ich wykonania nastąpiła zmiana parametrów użytkowych budynku. W razie prowadzenia robót budowlanych polegających na przebudowie budynku bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę organ nadzoru budowlanego jest zobowiązany przeprowadzić postępowanie naprawcze na podstawie art.50 i art.51 Pb. W celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem organ na podstawie art.81 c ust.2 Pb postanowieniem z dnia 02.09.2010r. nałożył na inwestora obowiązek sporządzenia i przedstawienia ekspertyzy technicznej w/w robót budowlanych. Inwestor złożył w/w dokumenty. Ponadto inwestor w dniu 30.12.2010r. przedłożył do organu uzupełnienie ekspertyzy wraz z decyzją z dnia 09.12.2010r. o warunkach zabudowy, która stała się ostateczna z dniem 24.12.2010r. Organ przyjął, że okno w ścianie szczytowej od strony granicy z działką nr [...] zostało wymienione z zachowaniem pierwotnych rozmiarów. Komin oraz wykonana wentylacja spełniają warunki techniczne zawarte w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2012r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Autorzy inwentaryzacji robót budowlanych wraz z orzeczeniem technicznym związanych z przebudową przedmiotowego budynku mieszkalnego nie stwierdzili nieprawidłowości w wykonanych robotach budowlanych w zakresie w/w przebudowy. Wobec powyższego organ I instancji decyzją z dnia [...].03.2011r. nakazał M.H. zaniechanie dalszych robót budowlanych związanych z przebudową budynku mieszkalnego usytuowanego w m. W. Gm. Z., dz. Nr [...], wykonanych bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę.

Decyzja ta wskutek odwołania złożonego przez P.W. została uchylona przez Wojewódzkiego W. Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...].05.2011r. znak [...].

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. - zgodnie z zaleceniami organu odwoławczego - przeprowadził dodatkowe postępowanie wyjaśniające. W jego toku autorzy inwentaryzacji robót budowlanych wraz z orzeczeniem technicznym związanych z przebudową przedmiotowego budynku mieszkalnego przedłożyli informacje uzupełniające dotyczące robót budowlanych wykonanych w ramach w/w przebudowy. Wynika z nich, że komin dymowo – wentylacyjny usytuowany w kotłowni został odbudowany w miejscu dotychczas istniejącego, którego zły stan techniczny wymuszał odbudowę i spełnia on warunki Polskiej Normy (PN-89/B-10425). Ponadto wynika z nich, iż zamontowane wentylacje wywiewne z pomieszczeń kuchni i łazienek spełniają warunki wentylacji w budynkach mieszkalnych określonych w Polskiej Normie (PN-83/B-03430)

W wyniku kontroli przeprowadzonej w dniu 17.05.2011r. ustalono, że inwestor zrealizował roboty budowlane związane z budową przydomowej oczyszczalni ścieków. Organ uznał uwagi wniesione przez P.W. w piśmie z dnia 19.11.2010r., a dotyczące przydomowej oczyszczalni ścieków, za bezzasadne. Ustalono także, że wskutek wykonanych robót obiekt został wykreślony z rejestru zabytków

Reasumując PINB stwierdził, że wykonane roboty budowlane związane z przebudową w/w budynku mieszkalnego nie naruszają warunków technicznych zawartych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2012r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz są zgodne z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...].12.2010r. znak [...] wydanej przez Wójta Gminy Z.

Strony nie wniosły odwołania od powyższej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...].07.2011r. nr [...], wskutek czego uzyskała ona walor decyzji ostatecznej.

Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie złożyli w dniu 03.01.2013r. M. i P. W. podnosząc, że posiadają nowe dowody w postaci opinii technicznej wykonanej przez mgr inż. arch. W. K. w dniu 15.12.2012r. Mając to na uwadze organ postanowieniem z dnia [...].01.2013r. na podstawie art.149 § 1 Kpa wznowił postępowanie.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. decyzją z dnia [...].04.2013r. nr [...] na podstawie art.151 § 1 pkt 1 Kpa odmówił uchylenia wyżej opisanej decyzji z dnia [...].07.2011r.

Organ wskazał w uzasadnieniu decyzji, że postępowanie wznowieniowe ma charakter nadzwyczajny, a jego celem jest przeprowadzenie kontroli prawidłowości postępowania przeprowadzonego w postępowaniu zwykłym. W wypadku stwierdzenia wadliwości decyzji organ w postępowaniu nadzwyczajnym uchyla, zmienia lub stwierdza nieważność decyzji podjętej w postępowaniu zwykłym.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. podkreślił, iż po wznowieniu postępowania przeprowadził postępowanie wyjaśniające w trakcie którego dokonał analizy przedłożonej przez skarżącej dokumentacji wykonanej przez mgr inż. arch. W. K.. Dalej organ wskazał, że inwestor w toku postępowania zwykłego złożył wykonane przez osoby uprawnione ekspertyzy wykonanych robót budowlanych związanych z przebudową. Organ w postępowaniu zwyczajnym dokonał analizy przedłożonego wówczas opracowania, które zostało sporządzone przez osoby uprawnione i spełniało wymogi ekspertyzy. Organ w postępowaniu wznowieniowym nie miał więc podstaw do jego kwestionowania.

Nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody mogą stanowić podstawę do wznowienia postępowania o ile są istotne. Organ powołał się na pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, że ekspertyza wykonana po wydaniu decyzji nie może być uznana za nowy dowód stanowiący podstawę do wznowienia postępowania, gdyż nie istniał on w dniu wydania decyzji. Organ wskazał też, że nowe podejście do danego zagadnienia w kolejnych ekspertyzach nie jest nową okolicznością, ani nowym dowodem. Dalej omówiono art.80 Kpa i zasadę swobodnej oceny dowodów.

Odwołanie od powyższej decyzji w ustawowym terminie wnieśli P. i M. W.. Wskazali, że opinia techniczna wykonana przez mgr inż. arch. W. K. jest sprzeczna z ekspertyzami złożonymi przez inwestora w postępowaniu zwykłym. Ich zdaniem jest to okoliczność, która mogłaby mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy. Nadto swobodna ocena dowodów nie może mieć miejsca w razie jednoznacznej niezgodności wykonanych robót budowlanych z przepisami.

W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...].06.2013r. znak [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy zauważył, że art.145 § 1 pkt 5 Kpa służy stworzeniu możliwości "poprawienia" przez organ swojej decyzji. Podstawa wznowienia oparta na tym przepisie istnieje wówczas, gdy zaistnieją łącznie wymienione w nim przesłanki. A mianowicie muszą zostać ujawnione nowe okoliczności faktyczne lub dowody, które istniały w momencie wydania decyzji ostatecznej i nie były znane organowi wydającemu decyzję. Ekspertyza techniczna sporządzona przez mgr inż. arch. W. K. spełnia wymogi formalne pozwalające uznać ją za dowód. Jednakże ekspertyza ta nie istniała w momencie wydania decyzji ostatecznej. Zatem już choćby z tej przyczyny uchylenie przedmiotowej decyzji w trybie wznowieniowym nie było możliwe. Organ odwoławczy podkreślił, że do merytorycznej oceny sprawy w trybie wznowieniowym organ może przystąpić jedynie w razie wystąpienia przesłanki wznowienia. Jeśli ona nie występuje organ nie może przystąpić do merytorycznej oceny sprawy. W rozpatrywanym przypadku przesłanka wznowieniowa nie wystąpiła. Nową okolicznością faktyczną nie jest bowiem odmienna od oceny organu dokonana przez skarżących ocena zgodności z prawem robót budowlanych wykonanych przez inwestora. Z ekspertyzy mgr inż. K. można wywieść nie tyle nowe fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, ile odmienną - od przyjętej przez organ – ocenę stanu faktycznego. A to nie może stanowić przesłanki do uchylenia decyzji w postępowaniu wznowieniowym.

Reasumując w ocenie organu odwoławczego skarżący nie wykazali nowych okoliczności faktycznych w sprawie, a przedłożona przez nich ocena techniczna nie jest dowodem, który istniał w dacie wydania decyzji przez organ I instancji.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w ustawowym terminie wnieśli M. i P. W.

Skarżący zarzucili naruszenie art.5 ust.1 pkt ) i c) i ust.2 Pb, a także art.6-8 i art.77 § 1 Kpa. Wskazali, że wnieśli o wznowienie postępowania w oparciu o nowe, istotne dla sprawy okoliczności faktyczne istniejące w dacie wydania decyzji. Potwierdziła je opinia techniczna mgr inż. arch. W. K. Wnioski tej opinii pozostają w sprzeczności z ekspertyzami wykonanymi na zlecenie inwestora, a stwierdzającymi prawidłowość wykonania robót budowlanych. Podkreślili, że z opinii mgr inż. arch. W. K. wynikają nowe fakty w zakresie niezgodności wykonanych robót budowlanych z przepisami. Zdaniem skarżących jest to nowa okoliczność, która mogłaby mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy. Zaakcentowali, że w rozpatrywanym przypadku nie mogła mieć miejsca swobodna ocena dowodów przez PINB z uwagi na niezgodność wykonanych robót z przepisami. Zauważyli, że nie rozumieją dlaczego organ wydając zaskarżoną decyzję nie uwzględnił wniosków wynikających z opinii rzeczoznawcy budowlanego. Podkreślili, że niezgodności wykonanych robót z przepisami prawa istniały w chwili wydania pierwszej decyzji w sprawie, a opinia techniczna mgr inż. arch. Wojciecha Kawęczyńskiego jedynie je potwierdziła. Tak więc wspomniana opinia jest jedynie potwierdzeniem niezgodności, a nie dowodem. Skarżący podkreślili, że dowody na podstawie których zapadła decyzja z dnia [...].07.2011r. nr [...] okazały się fałszywe. Były to projekty i opinie opracowane na zlecenie inwestora.

W ocenie skarżących zaistniały łącznie wymienione w art.145 § 1 pkt 5 Kpa przesłanki. A mianowicie zostały ujawnione nowe okoliczności faktyczne zgodne z opinią rzeczoznawcy w postaci niezgodności robót budowlanych z przepisami techniczno - budowlanymi, które istniały w momencie wydania decyzji ostatecznej i nie były znane organowi wydającemu decyzję ostateczną.

W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując swą dotychczasową argumentację. Organ podkreślił, że nowa opinia W.K. dotyczy okoliczności już ocenianych przez organ I instancji. Gdyby zaś potraktować ją jako dowód w sprawie, to nie istniał on w dacie wydania decyzji ostatecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Kontrola sądu administracyjnego, zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. – dalej Ppsa) polega na badaniu zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Kontrola ta sprowadza się do zbadania, czy w toku rozpoznania sprawy organy administracji publicznej nie naruszyły prawa materialnego i procesowego w stopniu istotnie wpływającym na wynik sprawy. Przy czym ocena ta jest dokonywana według stanu i na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu. Sąd administracyjny jest sądem kasacyjnym. W razie stwierdzenia istotnych uchybień sąd administracyjny nie ma więc kompetencji do merytorycznego rozstrzygnięcia danego postępowania, lecz jest upoważniony jedynie do uchylenia bądź stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji lub aktu. Na podstawie art. 134 § 1 Ppsa, w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada oficjalności. Zgodnie z jej treścią, sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną.

Przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego była ocena prawidłowości decyzji odmawiającej uchylenia w wyniku przeprowadzonego postępowania wznowieniowego decyzji dotychczasowej, tj. decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...].07.2011r. nr [...]. Skarga została uwzględniona, albowiem zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, które to naruszenie – zdaniem Sądu w składzie orzekającym w niniejszej sprawie – mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Ponieważ przedmiotem kontroli w przedmiotowej sprawie jest decyzja wydana w toku postępowania wznowieniowego wskazać należy, iż postępowanie to ma charakter nadzwyczajny stanowiąc wyłom od przewidzianej w art. 16 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Instytucja wznowienia postępowania stwarza zatem możliwość ponownego rozpoznania sprawy administracyjnej zakończonej decyzją ostateczną wyłącznie w przypadku wystąpienia wad wymienionych w art. 145 § 1 lub 145a § 1 k.p.a.

W niniejszej sprawie składając wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego skarżący powołali się na przesłankę z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję. Przedmiotowa podstawa dotyczy więc wyłącznie nowych, istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych lub nowych dowodów, istniejących w dniu wydania decyzji ostatecznej, lecz nie znanych organowi, który ją wydał.

W orzecznictwie i doktrynie wypowiadającej się na temat wykładni przepisu art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. wskazuje się, że wymienione w nim "nowe okoliczności faktyczne" i "nowe dowody" muszą zostać ujawnione po wydaniu decyzji ostatecznej. Nadto te okoliczności i dowody musiały istnieć już wcześniej, to jest w chwili wydawania decyzji ostatecznej, lecz dla tego organu są one nowymi tylko dlatego, że nie były mu wcześniej znane. Natomiast nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., przedstawiają określony stan faktyczny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn, mający wpływ na status prawny strony, tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia (por. wyroki NSA w Warszawie z 25 czerwca 1985, I SA 198/85, ONSA 1985/1/35; 13 lipca 1994 r., III SA 1800/93, ONSA 1995/3/114; oraz wyrok NSA O/Z w Łodzi z 24 lipca 1997 r., I SA/Łd 674/96, LEX nr 30328 oraz M. Pułło, Nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody jako podstawa wznowienia postępowania administracyjnego, PiP 2004, z. 8, s. 52).

Przyjmuje się, że "wznowienie postępowania powinno następować nie tylko z uwagi na wyjście na jaw nowych dowodów, ale także i nowych okoliczności faktycznych istotnych dla sprawy, przy czym ujawnienie się tych okoliczności może być rezultatem przeprowadzenia dowodów (ujawnienia się dowodów) po wydaniu decyzji, byleby tylko rzecz dotyczyła faktów, które są istotne dla sprawy, istniały w momencie wydania decyzji, a nie były znane organowi w momencie jej podejmowania. W art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. posługując się kategorią "nowych okoliczności faktycznych" oraz "nowych dowodów" ustawodawca użył bowiem alternatywy zwykłej, a nie koniunkcji" (wyrok NSA w Krakowie z dnia 7 września 1982 r., SA/Kr 588/82, ONSA 1982, nr 2, poz. 83). "Okoliczność faktyczna (art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.) to zdarzenie niezależne od treści przepisów prawa, a tym bardziej od wykładni prawa" (wyrok NSA w Katowicach z dnia 21 sierpnia 1996 r., SA/Ka 1538/95, Glosa 1997, nr 4, s. 31) "Błędna ocena stanu faktycznego pod względem prawnym nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania administracyjnego. Stanowi ją natomiast wadliwe ustalenie stanu faktycznego" (tak wyrok NSA we Wrocławiu z dnia 15 października 1997 r., I SA/Wr 1838/96, LEX nr 31587; wyrok NSA w Łodzi z dnia 16 października 1998 r., I SA/Łd 29/97, LEX nr 34920)

Dowody te i fakty muszą być nowe, tzn. nowo odkryte lub po raz pierwszy zgłoszone przez stronę. Muszą więc stanowić nowość w konkretnym postępowaniu. Musiały więc nie być znane organowi, przed którym toczyło się postępowanie. Nie jest przy tym istotne, czy nastąpiło to w wyniku zaniedbań tego organu. (por. wyrok NSA we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 1984 r., SA/Wr 649/83, ONSA 1984, nr 1, poz. 7) "Przy wznowieniu postępowania w okolicznościach wskazanych w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. nie jest istotne, czy ujawnione nowe okoliczności nie były znane organowi prowadzącemu postępowanie pierwotne w wyniku zaniedbań (np. niedokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego), czy z innych powodów"; analogicznie wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 listopada 1998 r., III SA 1226/97, LEX nr 35503, czy wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2010 r., I OSK 1256/10, LEX nr 744959).

Nowe okoliczności i nowe dowody, aby mogły stanowić podstawę wznowienia postępowania muszą być podstawą do wydania decyzji odmiennej treści, przy czym wystarczy tu prawdopodobieństwo wydania takiej decyzji. W myśl wyroku NSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 1985 r., I SA 198/85, ONSA 1985, nr 1, poz. 35 "Przez nową okoliczność istotną dla sprawy (art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.) należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy"; Podobnie wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2000 r., V SA 1885/99, LEX nr 50152: "Przez nową okoliczność istotną dla sprawy (...) należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy, co oznacza, iż w sprawie zapadłaby decyzja co do swej istoty odmienna od rozstrzygnięcia dotychczasowego"; por. też wyrok NSA z dnia 7 lutego 2007 r., I OSK 429/06, LEX nr 348005: "Przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. będzie zachodziła wówczas, gdy ujawnione nowe okoliczności faktyczne lub dowody nieznane organowi wydającemu decyzje są istotne dla sprawy, to znaczy dotyczą przedmiotu sprawy oraz mają znaczenie prawne, mające w konsekwencji wpływ na treść decyzji w kwestiach zasadniczych. Tę "istotność" nowych dowodów - nowych okoliczności faktycznych organ musi wykazać". Patrz też wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lipca 2011 r., III SA/Kr 74/11, LEX nr 853003: "Okolicznością faktyczną istotną dla sprawy jest taka okoliczność, która mogła mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy, co oznacza, że w sprawie mogłaby zapaść decyzja co do swej istoty odmienna od rozstrzygnięcia dotychczasowego".

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że w świetle powołanej przez skarżących podstawy wznowienia dla legalności wydanych decyzji istotne są dwie kwestie, związane z wykładnią przepisu art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. Pierwsza, sprowadza się do pytania czy do zastosowania tego przepisu konieczne jest łączne wystąpienie przesłanek określanych jako "nowe okoliczności faktyczne" oraz "nowe dowody". Druga dotyczy zaś charakteru relacji między nowym dowodem, (ściślej rzecz biorąc środkiem dowodowym) a faktami, którego z niego wynikają.

Jeśli chodzi o problem pierwszy przyjmuje się, że wystąpienie tylko jednej z obu przesłanek jest wystarczające, a to wobec użycia w omawianym przepisie alternatywy zwykłej a nie koniunkcji (por. wyrok NSA z dnia 7 września 1982 r., SA/Kr 588/82, ONSA 1982, nr 2, poz. 83).

Problem drugi jest bardziej złożony, gdyż w istocie trudno rozprawiać o istotności jakiegoś dowodu bez rozważenia okoliczności, które z niego wynikają. Pomijając teoretyczną charakterystykę tej relacji odnosząc ją natomiast do kluczowego dla niniejszej sprawy problemu "istotności" i "nowości" ekspertyzy technicznej wskazać należy, że przedstawienie po zakończeniu postępowania w sprawie decyzją ostateczną nowego dowodu w postaci ekspertyzy zawierającej odmienną ocenę stanu faktycznego, od tej na której opierał się organ wydający decyzję, należy uznać za istotną dla sprawy mimo tego, że sam dowód (ekspertyza) nie może być podstawą wznowienia postępowania, gdyż nie istniała w dniu wydania decyzji, Natomiast za podstawę taką uznaje się nowe fakty z tej ekspertyzy wynikające. W tej mierze podzielić należy dominujące w doktrynie oraz orzecznictwie stanowisko (por. B. Adamiak [w:] B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. 10, Warszawa 2009, s. 527 oraz M. Jaśkowska [w:] M. Jaśkowska, A. Wróbel, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. 3, Warszawa 2009, s. 720 i powołane w tych komentarzach orzeczenia sądów administracyjnych – w szczególności wyrok NSA z 29.03.2006r. sygn. akt II OSK 633/05).

Przypomnieć należy, iż przez nową okoliczność istotną dla sprawy (art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.) należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy; co oznacza, że w sprawie zapadłaby decyzja co do swej istoty odmienna od rozstrzygnięcia dotychczasowego, przy czym wystarczające jest prawdopodobieństwo wydania takiej decyzji (por. wyroki NSA z dnia 8 czerwca 2000 r., V SA 1885/99, LEX nr 50152, dnia 7 lutego 2007 r., I OSK 429/06, LEX nr 348005 oraz dnia 25 czerwca 1985 r., I SA 198/85, ONSA 1985, nr 1, poz. 35).

Przenosząc powyższe rozważania już bezpośrednio na grunt kontrolowanej sprawy należy wskazać, że choć ekspertyza techniczna została sporządzona przez inż. W. K. już po zakończeniu postępowania administracyjnego i wydaniu decyzji ostatecznej a więc nie może być uznana za nowy dowód, to okoliczności faktyczne w niej stwierdzone co do zasady mogą być "nowością" w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

Powyższe dotyczy podnoszonych w ekspertyzie kwestii odległości wywiewki kanalizacyjnej połączonej z przydomową oczyszczalnią ścieków w odległości mniejszej niż 2 m od granicy działki, kwestii odległości przewodów wentylacyjnych ze wspomaganiem mechanicznym w odległości mniejszej 10 m od granicy działki oraz kwestii odległości ściany z otworem okiennym mniejszej niż 4 m od granicy działki i wymagań przeciwpożarowych dla okien.

Przedstawiony wyżej tok rozumowania Sądu orzekającego potwierdza już istniejąca judykatura, m.in. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 kwietnia 2009 r., IV SA/Wr 63/09, LEX nr 558731, gdzie stwierdzono: "Już po zakończeniu postępowania w sprawie decyzją ostateczną skarżący przedstawił nowy dowód w postaci opinii lekarza specjalisty zawierający odmienną ocenę stanu zdrowia aniżeli zawarta w orzeczeniach, na których opierała się wojskowa komisja lekarska, zaś ocenę tę należy uznać za istotną dla sprawy, to wprawdzie sam dowód nie może być podstawą wznowienia postępowania, gdyż nie istniał w dniu wydania decyzji, jednak za podstawę taką można uznać nowe okoliczności faktyczne (fakty) z opinii tej wynikające".

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż organy I i II instancji nie poddały analizie, czy podnoszone w ekspertyzie inż. K. okoliczności spełniają przesłanki z art. 145 §1 pkt 5 k.p.a., a w szczególności, czy z ekspertyzy tej wynikają okoliczności istniejące w dacie wydania decyzji ostatecznej, a nieznane organowi I instancji.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd orzekł, jak w sentencji, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. c Ppsa. Nie orzeczono o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 152 P.p.s.a., gdyż zaskarżona decyzja oraz decyzja ja poprzedzająca były niewykonalne wobec ich negatywnego (odmownego) charakteru.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...