I SA/Kr 1356/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-08-07Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bogusław Wolas /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego W.G. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skarg Przedsiębiorstwa "J" Spółki z o.o. w J. i W. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 9 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc sierpień 2006 r. postanawia: - odmówić zwolnienia od kosztów sądowych -
Uzasadnienie
Zarządzeniem z dnia 4 kwietnia 2014 r., skarżący W.G. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu do Sądu) na postanowienie z dnia 13 lutego 2014 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia. Odpis zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 24 kwietnia 2014 r. W dniu 28 kwietnia 2014 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł zażalenie na to zarządzenie. Podał, że z uwagi na brak środków pieniężnych nie ma możliwości uiścić wpisów. Wniósł w związku z tym o zwolnienie go od tych wpisów w całości.
Powyższe zażalenie zostało potraktowane jako ponowny wniosek o przyznania prawa pomocy i skarżący został wezwany o uzupełnienie jego braków poprzez podpisanie oraz złożenie wniosku na formularzu PPF (zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 czerwca 2014 r.).
W wyznaczonym terminie skarżący uzupełnił braki wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W "Oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach" skarżący podał, że prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną M.G. ur. w 1950 r., z którą pozostaje w rozdzielności majątkowej od 2002 r. W.G. pobiera emeryturę w wysokości 900 zł miesięcznie netto ("po potrąceniu przez komornika skarbowego"). M. G. pobiera natomiast emeryturę w wysokości 1207 zł miesięcznie netto. Miesięczne koszty utrzymania rodziny obejmują: opłatę za energię elektryczną – 200-350 zł, opłatę za usługi wodnokanalizacyjne – ok. 156 zł (468 zł : 3 miesiące = 156 zł), wydatki na insulinę wnioskodawcy – 300 zł, wydatki na leki nasercowe M.G.– 130 zł, abonament telewizyjny i telefoniczny – 170 zł, opłatę za wywóz śmieci – 30 zł, podatek – 50 zł (na kwartał), wydatki na żywność, ubranie oraz środki czystości – po ok. 300 – 400 zł. Skarżący podał także, że potrzebny jest dodatkowo opał. Wskazał, że nie posiada oszczędności nieruchomości, środków pieniężnych ani przedmiotów o wartości pow. 3000 euro. Uiszczenie opłat odbiłoby się zatem w bardzo negatywny sposób na rodzinie i zabrakłoby środków na bieżące utrzymanie. Ponadto skarżący wskazał na swoje problemy zdrowotne.
Wojewódzki Sąd Administracyjni w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 245§3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ciężar wykazania tych przesłanek spoczywa na stronie skarżącej, natomiast ocena przytoczonych przez nią okoliczności należy do Sądu. Stwierdzenie wystąpienia przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy wymaga zestawienia wysokości środków, jakimi strona dysponuje z wysokością kosztów, do których poniesienia zobowiązana jest na danym etapie postępowania. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt II FZ 781/05).
Sąd stwierdza, że treść złożonego przez skarżącego oświadczenia we wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wystarcza dla przyjęcia, że jego stan majątkowy uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Dokonując oceny w tym zakresie Sąd opierał się na wiedzy uzyskanej w toku niniejszego postępowania oraz znanej z urzędu w związku z innymi zainicjowanymi przez wnioskodawcę postępowaniami w przedmiocie prawa pomocy (jak choćby prowadzonymi pod sygn. akt I SA/Kr 438/13 czy I SA/Kr 584/13). W niniejszej sprawie oraz w innych sprawach skarżącego, na wezwanie do przedłożenia dodatkowych dokumentów obrazujących sytuację majątkową rodziny skarżącego, skarżący podawał, że uzyskanie dokumentacji jest niemożliwe z uwagi na trudną sytuację rodziny i narastające w niej konflikty, rodzina nie wyraża zgody na przekazanie dokumentów. Nie przedstawiał również dokumentów obrazujących jego sytuację materialną. W tych okolicznościach Sąd doszedł do przekonania, że wzywanie skarżącego do przedłożenia dodatkowych dokumentów, obrazujących jego stan majątkowy, prowadzić musiałoby niechybnie do bezproduktywnego przedłużenia okresu prowadzonego w sprawie postępowania. Dodatkowo przyznając prymat zasadzie ekonomiki postępowania nad powinnością wynikającą z przepisu art. 255 p.p.s.a. Sąd miał na względzie postawę procesową skarżącego, który konsekwentnie składa pisma bez podpisu, zmierzając zapewne do przedłużenia czasu trwania postępowania.
W oparciu o dane zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy Sąd stwierdził, że brak jest przesłanek uzasadniających przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy poprzez zwolnienie go z kosztów sądowych, które na obecnym etapie wynoszą 100 zł (wpis od zażalenia). Łączny dochód przypadający na gospodarstwo domowe wnioskodawcy wynosi 2107 zł, natomiast wskazane przez stronę wydatki, wynoszą w sumie około 1600 zł (przy założeniu, że utrzymanie jednej osoby stanowi minimalną wartość z przedziału 300 - 400 zł, czyli 300 zł oraz przy przyjęciu wydatków na energię elektryczną w wysokości 200 zł). Sąd miał na uwadze także, że na wcześniejszym etapie postępowania, skarżący wskazywał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z synem R.G. ur. w 1974r., synową M.G. ur. w 1975r. oraz wnukami: N.G. ur. w 2004r. i A.G.ur. w 2008r. Na skarżącym i jego żonie spoczywa ciężar utrzymania całej rodziny wraz z wnukami (przy czym skarżący podawał, że rodzina mieszka w domu będącym własnością córki wnioskodawcy). W rozpatrywanym aktualnie wniosku skarżący podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym tylko z żoną. Pozwala to przyjąć, że obecnie nie ponosi kosztów utrzymania rodziny syna. Sąd miał także na uwadze, że na wcześniejszym etapie postępowania skarżący wskazywał również, że miesięcznie ponosi koszt raty kredytu w SKOK w wysokości 1800 zł. Aktualnie tego obciążenia finansowego nie wskazuje. Skoro więc skarżący był w stanie przy praktycznie identycznych dochodach wygospodarować środki na spłatę raty kredytu, należy uznać, że będzie w stanie wygospodarować środki na uiszczenie wymaganych na obecnym etapie postępowania kosztów sądowych.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdza, że brak jest podstaw do przyznania skarżącemu prawa pomocy choćby w części. Tym samym na zasadzie art. 245 § 3 p.p.s.a. oraz art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Skład sądu
Bogusław Wolas /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego W.G. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skarg Przedsiębiorstwa "J" Spółki z o.o. w J. i W. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 9 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc sierpień 2006 r. postanawia: - odmówić zwolnienia od kosztów sądowych -
Uzasadnienie
Zarządzeniem z dnia 4 kwietnia 2014 r., skarżący W.G. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu do Sądu) na postanowienie z dnia 13 lutego 2014 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia. Odpis zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 24 kwietnia 2014 r. W dniu 28 kwietnia 2014 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł zażalenie na to zarządzenie. Podał, że z uwagi na brak środków pieniężnych nie ma możliwości uiścić wpisów. Wniósł w związku z tym o zwolnienie go od tych wpisów w całości.
Powyższe zażalenie zostało potraktowane jako ponowny wniosek o przyznania prawa pomocy i skarżący został wezwany o uzupełnienie jego braków poprzez podpisanie oraz złożenie wniosku na formularzu PPF (zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 czerwca 2014 r.).
W wyznaczonym terminie skarżący uzupełnił braki wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W "Oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach" skarżący podał, że prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną M.G. ur. w 1950 r., z którą pozostaje w rozdzielności majątkowej od 2002 r. W.G. pobiera emeryturę w wysokości 900 zł miesięcznie netto ("po potrąceniu przez komornika skarbowego"). M. G. pobiera natomiast emeryturę w wysokości 1207 zł miesięcznie netto. Miesięczne koszty utrzymania rodziny obejmują: opłatę za energię elektryczną – 200-350 zł, opłatę za usługi wodnokanalizacyjne – ok. 156 zł (468 zł : 3 miesiące = 156 zł), wydatki na insulinę wnioskodawcy – 300 zł, wydatki na leki nasercowe M.G.– 130 zł, abonament telewizyjny i telefoniczny – 170 zł, opłatę za wywóz śmieci – 30 zł, podatek – 50 zł (na kwartał), wydatki na żywność, ubranie oraz środki czystości – po ok. 300 – 400 zł. Skarżący podał także, że potrzebny jest dodatkowo opał. Wskazał, że nie posiada oszczędności nieruchomości, środków pieniężnych ani przedmiotów o wartości pow. 3000 euro. Uiszczenie opłat odbiłoby się zatem w bardzo negatywny sposób na rodzinie i zabrakłoby środków na bieżące utrzymanie. Ponadto skarżący wskazał na swoje problemy zdrowotne.
Wojewódzki Sąd Administracyjni w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 245§3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm., powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ciężar wykazania tych przesłanek spoczywa na stronie skarżącej, natomiast ocena przytoczonych przez nią okoliczności należy do Sądu. Stwierdzenie wystąpienia przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy wymaga zestawienia wysokości środków, jakimi strona dysponuje z wysokością kosztów, do których poniesienia zobowiązana jest na danym etapie postępowania. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt II FZ 781/05).
Sąd stwierdza, że treść złożonego przez skarżącego oświadczenia we wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wystarcza dla przyjęcia, że jego stan majątkowy uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Dokonując oceny w tym zakresie Sąd opierał się na wiedzy uzyskanej w toku niniejszego postępowania oraz znanej z urzędu w związku z innymi zainicjowanymi przez wnioskodawcę postępowaniami w przedmiocie prawa pomocy (jak choćby prowadzonymi pod sygn. akt I SA/Kr 438/13 czy I SA/Kr 584/13). W niniejszej sprawie oraz w innych sprawach skarżącego, na wezwanie do przedłożenia dodatkowych dokumentów obrazujących sytuację majątkową rodziny skarżącego, skarżący podawał, że uzyskanie dokumentacji jest niemożliwe z uwagi na trudną sytuację rodziny i narastające w niej konflikty, rodzina nie wyraża zgody na przekazanie dokumentów. Nie przedstawiał również dokumentów obrazujących jego sytuację materialną. W tych okolicznościach Sąd doszedł do przekonania, że wzywanie skarżącego do przedłożenia dodatkowych dokumentów, obrazujących jego stan majątkowy, prowadzić musiałoby niechybnie do bezproduktywnego przedłużenia okresu prowadzonego w sprawie postępowania. Dodatkowo przyznając prymat zasadzie ekonomiki postępowania nad powinnością wynikającą z przepisu art. 255 p.p.s.a. Sąd miał na względzie postawę procesową skarżącego, który konsekwentnie składa pisma bez podpisu, zmierzając zapewne do przedłużenia czasu trwania postępowania.
W oparciu o dane zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy Sąd stwierdził, że brak jest przesłanek uzasadniających przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy poprzez zwolnienie go z kosztów sądowych, które na obecnym etapie wynoszą 100 zł (wpis od zażalenia). Łączny dochód przypadający na gospodarstwo domowe wnioskodawcy wynosi 2107 zł, natomiast wskazane przez stronę wydatki, wynoszą w sumie około 1600 zł (przy założeniu, że utrzymanie jednej osoby stanowi minimalną wartość z przedziału 300 - 400 zł, czyli 300 zł oraz przy przyjęciu wydatków na energię elektryczną w wysokości 200 zł). Sąd miał na uwadze także, że na wcześniejszym etapie postępowania, skarżący wskazywał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z synem R.G. ur. w 1974r., synową M.G. ur. w 1975r. oraz wnukami: N.G. ur. w 2004r. i A.G.ur. w 2008r. Na skarżącym i jego żonie spoczywa ciężar utrzymania całej rodziny wraz z wnukami (przy czym skarżący podawał, że rodzina mieszka w domu będącym własnością córki wnioskodawcy). W rozpatrywanym aktualnie wniosku skarżący podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym tylko z żoną. Pozwala to przyjąć, że obecnie nie ponosi kosztów utrzymania rodziny syna. Sąd miał także na uwadze, że na wcześniejszym etapie postępowania skarżący wskazywał również, że miesięcznie ponosi koszt raty kredytu w SKOK w wysokości 1800 zł. Aktualnie tego obciążenia finansowego nie wskazuje. Skoro więc skarżący był w stanie przy praktycznie identycznych dochodach wygospodarować środki na spłatę raty kredytu, należy uznać, że będzie w stanie wygospodarować środki na uiszczenie wymaganych na obecnym etapie postępowania kosztów sądowych.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdza, że brak jest podstaw do przyznania skarżącemu prawa pomocy choćby w części. Tym samym na zasadzie art. 245 § 3 p.p.s.a. oraz art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
