II SA/Po 618/13
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-12-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Danuta Rzyminiak-Owczarczak
Elwira Brychcy /sprawozdawca/
Maria Kwiecińska /przewodniczący/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją wydaną w dniu [...] lutego 2013r. znak [...] Z-ca Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej działający z upoważnienia Burmistrza Miasta ponownie rozpoznając sprawę podając w podstawie prawnej przepis art.104 ust.3 w zw. z art.61 ust.1.2.3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. O pomocy społecznej / Dz. U. Z 2013 r. Poz.182 / ustalił miesięczną opłatę Pani K. J. za pobyt ojca P. O. w Domu Pomocy Społecznej w wysokości [...] zł miesięcznie, tj. różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatą wnoszoną przez mieszkańca domu - Pana P. O.
W uzasadnieniu organ stwierdził, iż Pani K. J. mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem S. J. i małoletnią córką J. przebywa na urlopie wychowawczym i nie osiąga żadnych dochodów, a ponadto studiuje w trybie stacjonarnym. Organ wskazał, iż Pani K. J. jako jedyna zstępna obowiązana jest do ponoszenia pozostałej kwoty kosztów utrzymania w domu pomocy społecznej, tj. [...] zł, albowiem dysponuje dochodem przewyższającym 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Ponadto organ stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie nie istnieje żadna z przesłanek określonych w art. 104 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej dającej podstawę do odstąpienia od żądania zwrotu wydatków.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosła K. J. wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji. W swym odwołaniu powołała się na dotychczas wskazywane argumenty między innymi, iż posiada wraz z mężem ustanowioną rozdzielność majątkową wynikającą z zawartej umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 28 czerwca 2010r. a sama nie osiąga żadnych dochodów, z których mogłaby opłacać pobyt ojca w DPS. Odwołująca wskazała, iż nie posiada żadnego majątku i jest na utrzymaniu swego męża.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzja z dnia [...] kwietnia 2013 r. Na zasadzie art. 138§1 pkt.1 kpa utrzymało w mocy zaskarżaną decyzję.
W motywach uzasadniających przedstawiono tok postępowania administracyjnego i poczynione ustalenia w zakresie stanu faktycznego oraz interpretacje obowiązujących przepisów ustawy z 12 marca 2004r. o pomocy społecznej / Dz.U z 2013 r. Nr 182 / , podając ,że decyzją z dnia [...] października 2006r. znak [...] Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie umieścił Pana P. O. w DPS na czas nieokreślony. Niniejsza decyzja jest konsekwencją poprzednio wydanej decyzji z dnia [...] października 2006r. znak [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej skierował Pana P. O do Domu Pomocy Społecznej na czas nieokreślony.
Na podstawie ponownie przeprowadzonego wywiadu ustalono, iż K. J jest zamężna z Panem S.J. oraz że wychowują wspólne dziecko - małoletnią J. J. Pani K. J przebywa na urlopie wychowawczym bezpłatnym od 14 kwietnia 2011 r. do 13 kwietnia 2014r. Nadto studiuje w systemie dziennym we W., nie korzysta z systemy stypendialnego. Jej mąż S. J. prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni [...] ha przeliczeniowych.
Łączny dochód w rodzinie K. J wynosi [...] zł, co daje kwotę [...] zł na osobę w rodzinie.
Małżonkowie J. mieszkają obecnie w apartamencie w ośrodku wczasowym w B., którego właścicielem jest teść Pani K. J. Opłaty reguluje teść.
Pani K. J. podała, iż z ojcem nie ma kontaktu od co najmniej dziesięciu lat. Nadto złożyła oświadczenie, iż jej ojciec nadużywał alkoholu i zostawił rodzinę. Nie interesował się jej losem i nie łożył zasądzonych alimentów. Jednocześnie Pani K. J. wskazała, iż może łożyć na rzecz ojca, ale kwotę 65zł.
W dniu 26 stycznia 2012r. Państwo K. i S. J. oświadczyli, iż w ich małżeństwie obowiązuje rozdzielność majątkowa co wynika z zawartej umowy w formie aktu notarialnego repertorium A nr [...] z [...] czerwca 2010r.
Pani K. J. kategorycznie odmawiała podpisania umowy cywilnoprawnej dotyczącej ponoszenia opłaty za pobyt ojca w DPS.
Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 182) pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania. Stosownie do treści ust. 2 niniejszego przepisu średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca:
1) w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym - ustala wójt (burmistrz, prezydent miasta) i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
2) w domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym - ustala starosta i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
3) w regionalnym domu pomocy społecznej - ustala marszałek województwa i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku.
Z komunikatu Starosty Krotoszyńskiego z 06.02.2012r. (Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego 2012r. poz. 1044) wynika, że średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej w Baszkowie wynosi kwotę 3.060,00zł.
Stosownie do treści art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
W myśl ust. 2 pkt 1 ww. przepisu mieszkaniec domu pomocy społecznej ponosi opłatę nie więcej niż 70% swojego dochodu.
W pierwszej kolejności koszty pobytu w placówce pokrywa mieszkaniec. Dochodem tym mogą być alimenty lub renta rodzinna. Jeżeli pensjonariusz (lub jego przedstawiciel ustawowy), nie jest w stanie uiścić opłat, to obciążają one kolejno małżonka, zstępnych, wstępnych oraz gminę, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Wyjaśniono, że opłat nie dzieli się po równo na wszystkich zobowiązanych, a obciąża ich się w kolejności. Taki podział obowiązków jest kolejnym nawiązaniem do zasady subsydiarności. Jeżeli osoba umieszczona w placówce jest w stanie ponosić koszty pobytu w instytucji, obowiązki osób bliskich i jednostki samorządu terytorialnego nie powstają. Krewni oraz gmina uiszczają opłatę dopiero wtedy, gdy mieszkaniec domu nie jest samowystarczalny. Jednostką samorządową obciążoną kosztami przebywania w placówce jest gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej, tj. gmina, na terenie której znajduje się miejsce zamieszkania (ewentualnie pobytu) takiej osoby.
W niniejszej sprawie P. O. został obciążony odpłatnością w kwocie [...] zł zgodnie z decyzją nr [...] z [...].01.2013r.
Pozostałą zaś kwotą [...] zł obciążona została stosownie do zapisów art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej jedyna zstępna ww. osoby pani K. J., kolejna osoba zobowiązana do ponoszenia ww. kosztów ponieważ P. O. jest osobą rozwiedzioną.
W ocenie Kolegium niezasadne jest stanowisko odwołującej w zakresie w jakim powołuje się ona na okoliczność, iż zawarła z mężem S. J. umowę ustanawiającą rozdzielność majątkową i w związku z tym nie może zostać zobowiązana do ponoszenia kosztów odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej jej ojca, bowiem sama nie uzyskuje żadnych dochodów, jak również nie posiada żadnego majątku jak również nie ma znaczenia fakt, iż wraz z córką J. pozostaje na utrzymaniu męża.
W tym miejscu organ odwoławczy przywołał treść definicji ustawowych zawartych w ustawie o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 6 pkt 14 tejże ustawy za rodzinę uważa się osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające faktycznym związku wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Natomiast za dochód rodziny uważa się zgodnie z art. 6 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej sumę miesięcznych dochodów osób w rodzinie.
Zatem oceniając sytuację faktyczną w niniejszej sprawie uznać należy, iż Państwo K. i S. J. tworzą rodzinę w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej, a dochód ich rodziny tworzy suma miesięcznych dochodów wszystkich osób w rodzinie. Pomimo iż małżonkowie John pozostają w ustroju majątkowym - rozdzielności majątkowej, to biorąc pod uwagę iż wspólnie zamieszkują i gospodarują to dochody obu małżonków tworzą dochód ich rodziny.
Wspólne zamieszkiwanie małżonków J. w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, podobnie zresztą wspólne ich gospodarowanie potwierdzają oświadczenia Odwołującej, zgodnie z którymi pozostaje ona na utrzymaniu męża, to mąż ponosi koszty dojazdu do szkoły, co oznacza iż małżonkowie wspólnie i zgodnie realizują określone życiowe cele. W tym zakresie małżonkowie J. nie stanowią odrębnych, zarządzających podmiotów, które wypełniłyby przesłanki pojęcia "osoby samotnie gospodarującej".
Kolegium podzieliło stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wyrażone w wyroku z 12 marca 2013r. w sprawie III SA/Kr 1058/12, że umowa o wyłączenie ustawowej wspólności majątkowej nie jest dostateczną podstawą do traktowania małżonków, jako osoby samotnie gospodarujące, w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.
Biorąc pod uwagę powyższe Kolegium uznało, iż zasadne było obciążenie Pani K. J. różnicą pomiędzy kosztem pobytu jej ojca w domu pomocy społecznej – [...] zł, a kwotą regulowana przez ww. osobę – [...] zł, tj. w wysokości [...] zł miesięcznie.
Dalej argumentowano, że Odwołująca jest kolejną i jedyną po samym podopiecznym osobą zobowiązaną do ponoszenia tych kosztów, przy czym Odwołująca przekracza kryterium dochodowe na osobę w rodzinie znacznie ponad 300%, a kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie jest niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, co oznacza, iż w świetle art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej możliwe i zasadne jest obciążenie Odwołującej ww. opłatą.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła osobiście K. J. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji w całości i zwrotu kosztów postępowania.
Skarżąca podtrzymała całą swoją dotychczasowa argumentacje podając ,że w całości jest na utrzymaniu męża , nie ma żadnych dochodów ani majątku , jest studentką, ma córkę na utrzymaniu i jest w ciąży , a z mężem ma rozdzielność majątkową małżeńską. W ocenie skarżącej względy słuszności i zasady współżycia społecznego nie pozwalają aby ona miała ponosić koszty luksusowego pobytu biologicznego ojca w domu pomocy społecznej w sytuacji gdy ojciec zarówno ją jak i jej matkę porzucił i nigdy się nimi nie interesował i nie płacił zasądzonych alimentów a wciągu całego życia nadużywał alkoholu nie bacząc na konieczność zabezpieczenia przyszłości. W dalszej części skargi zakwestionowała także ustalenia organów co do osiąganego dochodu. Podała ,że faktycznie mąż posiada gospodarstwo rolne o powierzchni [...] ha przeliczeniowych i na tej podstawie organ wyliczył iż dochód z gospodarstwa wynosi [...] zł co na osobę daje [...],- zł. Skarżąca podała ,że organ nie wziął pod uwagę ,że faktyczne koszty prowadzenia gospodarstwa przez męża są wyższe niż wynika to ze złożonej deklaracji VAT 7K za 2012 r. i dokonując własnych wyliczeń podała ,że dochód na osobę w rodzinie wynosi [...] zł co pozwala na ewentualne ponoszenie opłat w domu pomocy społecznej w kwocie [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Oznacza to, że Sąd rozpoznając skargę ocenia, czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 134 powołanej wyżej ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Nie może przy tym wydać orzeczenia na niekorzyść strony skarżącej, chyba że dopatrzy się naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności.
Mając na uwadze ww. kryteria kontroli sądowej stwierdzić należy, że skarga nie jest zasadna.
Przedmiotem kontroli Sądu jest skarga na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta ustalającą skarżącej odpłatność z tytułu pobytu jej ojca w DPS.
Podstawę materialnoprawną decyzji stanowiły przepisy ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 59 ust. 1 ww. ustawy, decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. W świetle przepisów art. 60 ust. 1-3 powoływanej ustawy, pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania (ust. 1). Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca ustalają organy, o których mowa w pkt 1 - 3, w tym prezydent miasta (ust. 2). Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej od następnego miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym zostało opublikowane. Do tego czasu odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej ustala się na podstawie ogłoszenia z roku poprzedniego (ust. 3).
Z przepisów art. 61 ust. 1-3 ustawy o pomocy społecznej wynika zaś, że obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności (ust. 1):
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą (ust. 2):
1) mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust. 2:
a) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
b) w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1 i 2.
W przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 2a , z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków (ust. 3).
Zgodnie zaś z art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, kierownik ośrodka pomocy społecznej ustala w drodze umowy z małżonkiem, zstępnymi przed wstępnymi mieszkańca domu wysokość wnoszonej przez nich opłaty za pobyt tego mieszkańca w domu pomocy społecznej.
W świetle art. 104 ust. 3 powoływanej ustawy, wysokość należności podlegającej zwrotowi oraz termin zwrotu tej należności ustala się w drodze decyzji administracyjnej.
Krąg osób, na których może spoczywać według kolejności obowiązek wnoszenia opłaty za pobyt bliskich w domu pomocy, wynika z art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Zasada kolejności przyjęta w tym przepisie oznacza, że w sytuacji, gdy osoba umieszczona w domu pomocy społecznej nie jest w stanie ponosić kosztów pobytu w placówce, obowiązek wnoszenia opłat spoczywa na małżonku, w następnej kolejności na zstępnych, w dalszej kolejności na wstępnych, a jeszcze w dalszej kolejności - na gminie, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Obowiązek wnoszenia opłat nie obciąża równocześnie wszystkich zobowiązanych wymienionych w art. 61 ust. 1 ww. ustawy. Przechodzi na nich w kolejności ustalonej w powołanym przepisie (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 stycznia 2010 r., I OSK 1171/09; LEX nr 594941; dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, adres: www.nsa.gov.pl, w skrócie: "CBOSA"). Czyli obowiązek ten wynika z mocy ustawy, ale w celu jego realizacji konieczne jest skonkretyzowanie tego obowiązku poprzez zawarcie stosownej umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, bądź też poprzez wydanie władczego aktu (decyzji konstytutywnej na podstawie art. 104 ust. 3) przez organ gminy, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej (zgodnie z art. 59 ust. 1 oraz art. 61 ust. 3), jeżeli wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 61 ust. 3 ww. ustawy. Czyli decyzja ustalająca odpłatność (wysokość należności podlegającej zwrotowi i termin zwrotu ten należności) może zostać wydana tylko wówczas, gdy osoby obowiązane do wnoszenia opłat nie wywiązują się z tego obowiązku. Z niekwestionowanych ustaleń organu wynika ,że przebywający w DPS jest osobą rozwiedzioną i jedyną jego zstępna jest skarżąca. Z akt administracyjnych wynika także ,że skarżąca odmówiła podpisania umowy o wysokości opłaty ponoszonej przez rodzinę podopiecznego. Zawarcie umowy, o jakiej mowa w art. 103 ust. 2 u.p.s., służy jedynie określeniu wysokości opłaty wnoszonej za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, natomiast sam obowiązek uiszczania opłat wynika z mocy ustawy, a nie z umowy. Skoro więc obowiązek członków rodziny osoby umieszczonej w domu pomocy społecznej, polegający na wnoszeniu związanych z tym opłat wynika wprost z art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.s., to w sytuacji uchylania się od tego obowiązku przez osoby zobowiązane, gmina, która zastępczo poniosła wydatki, może egzekwować ich zwrot na drodze administracyjnej. Właściwą drogą wyegzekwowania takich należności przez gminę, jest wydanie decyzji na podstawie art. 104 ust. 3, w związku z art. 61 ust. 3 u.p.s. vide: Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2010 r. I OSK 1171/09 LEX nr 594941. Jak już sąd wskazał podstawą materialno prawną regulującą sprawę ponoszenia opłat za pobyt w DPS stanowi ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Przepisy tej ustawy nie przewidują i nie zawierają możliwości dokonywania oceny pod względem zasad słuszności i nie ma w tej ustawie regulacji pozwalającej na zwolnienie z obowiązku ponoszenia tych opłat w stosunku do osób co których w przeszłości nie spełniano obowiązków rodzinnych. W ocenie sądu zarzuty skarżącej , że skoro ona nie otrzymała żadnego wsparcia od ojca , to teraz nie ma moralnego i prawnego obowiązku wnoszenia opłat za pobyt ojca w DPS nie mogą zostać uwzględnione. Również okoliczność zawarcia intercyzy ustalającej rozdzielność majątkowa małżeńska nie jest okolicznością , która w świetle przepisów ustawy o pomocy społecznej mogłaby mieć jakikolwiek wpływ. Rozdzielność majątkowa małżeńska w świetle przepisów prawa rodzinnego odnosi się jak sama nazwa wskazuje do majątków małżonków , a nie do ich wzajemnych obowiązków. Rozdzielność majątkowa dotyczy kwestii zobowiązań każdego z małżonków wobec osób trzecich, nie zmienia jednak faktu ,że małżonkowie na skutek zawarcia małżeństwa razem z dziećmi stanowią rodzinę. Trafnie organ wskazuje ,że na gruncie ustawy o pomocy społecznej zgodnie z art. 6 pkt.14 rodzina – to osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspornie zamieszkujące i gospodarujące.
Zawarty w skardze alternatywny zarzut ,że nieprawidłowo ustalono dochód w rodzinie jest także nietrafny. W toku postępowania administracyjnego na podstawie niekwestionowanego zaświadczenia Wójta Gminy z dnia [...].12.2012 r. / k.92 akt administracyjnych / organy ustaliły ,że mąż skarżącej płaci podatek rolny z gruntów gospodarstwa rolnego powierzchni [...] hektarów fizycznych , co stanowi [...] hektarów przeliczeniowych .Trafnie posłużono się przepisem art. 8 ust.9 ustawy o pomocy społecznej , który mówi iż przyjmuje się ,że z 1 hektara przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięczny w wysokości [...]-zl. .Daje to w przeliczeniu na dochód w rodzinie kwotę [...],-zł co daje w przeliczeniu na jednego członka rodziny kwotę [...]- zl. Jest to prosty sposób obliczenia średniego miesięcznego dochodu na podstawie 1 hektara przeliczeniowego. Podnoszone w skardze okoliczności iż faktycznie w gospodarstwie ponoszone są wyższe koszty uzyskania przychodu nie mają żadnego znaczenia związku z klarownym uregulowaniem tego zagadnienia w omawianej ustawie.
Reasumując zaskarżone decyzje zostały wydane po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu i ustaleniu istotnych okoliczności faktycznych w oparciu o prawidłowo zastosowane przepisy prawa materialnego co skutkuje konieczności oddalenia skargi na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. prawo o posterowaniu przed sądami administracyjnymi .
.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Danuta Rzyminiak-OwczarczakElwira Brychcy /sprawozdawca/
Maria Kwiecińska /przewodniczący/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją wydaną w dniu [...] lutego 2013r. znak [...] Z-ca Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej działający z upoważnienia Burmistrza Miasta ponownie rozpoznając sprawę podając w podstawie prawnej przepis art.104 ust.3 w zw. z art.61 ust.1.2.3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. O pomocy społecznej / Dz. U. Z 2013 r. Poz.182 / ustalił miesięczną opłatę Pani K. J. za pobyt ojca P. O. w Domu Pomocy Społecznej w wysokości [...] zł miesięcznie, tj. różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatą wnoszoną przez mieszkańca domu - Pana P. O.
W uzasadnieniu organ stwierdził, iż Pani K. J. mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem S. J. i małoletnią córką J. przebywa na urlopie wychowawczym i nie osiąga żadnych dochodów, a ponadto studiuje w trybie stacjonarnym. Organ wskazał, iż Pani K. J. jako jedyna zstępna obowiązana jest do ponoszenia pozostałej kwoty kosztów utrzymania w domu pomocy społecznej, tj. [...] zł, albowiem dysponuje dochodem przewyższającym 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Ponadto organ stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie nie istnieje żadna z przesłanek określonych w art. 104 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej dającej podstawę do odstąpienia od żądania zwrotu wydatków.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosła K. J. wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji. W swym odwołaniu powołała się na dotychczas wskazywane argumenty między innymi, iż posiada wraz z mężem ustanowioną rozdzielność majątkową wynikającą z zawartej umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 28 czerwca 2010r. a sama nie osiąga żadnych dochodów, z których mogłaby opłacać pobyt ojca w DPS. Odwołująca wskazała, iż nie posiada żadnego majątku i jest na utrzymaniu swego męża.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzja z dnia [...] kwietnia 2013 r. Na zasadzie art. 138§1 pkt.1 kpa utrzymało w mocy zaskarżaną decyzję.
W motywach uzasadniających przedstawiono tok postępowania administracyjnego i poczynione ustalenia w zakresie stanu faktycznego oraz interpretacje obowiązujących przepisów ustawy z 12 marca 2004r. o pomocy społecznej / Dz.U z 2013 r. Nr 182 / , podając ,że decyzją z dnia [...] października 2006r. znak [...] Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie umieścił Pana P. O. w DPS na czas nieokreślony. Niniejsza decyzja jest konsekwencją poprzednio wydanej decyzji z dnia [...] października 2006r. znak [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej skierował Pana P. O do Domu Pomocy Społecznej na czas nieokreślony.
Na podstawie ponownie przeprowadzonego wywiadu ustalono, iż K. J jest zamężna z Panem S.J. oraz że wychowują wspólne dziecko - małoletnią J. J. Pani K. J przebywa na urlopie wychowawczym bezpłatnym od 14 kwietnia 2011 r. do 13 kwietnia 2014r. Nadto studiuje w systemie dziennym we W., nie korzysta z systemy stypendialnego. Jej mąż S. J. prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni [...] ha przeliczeniowych.
Łączny dochód w rodzinie K. J wynosi [...] zł, co daje kwotę [...] zł na osobę w rodzinie.
Małżonkowie J. mieszkają obecnie w apartamencie w ośrodku wczasowym w B., którego właścicielem jest teść Pani K. J. Opłaty reguluje teść.
Pani K. J. podała, iż z ojcem nie ma kontaktu od co najmniej dziesięciu lat. Nadto złożyła oświadczenie, iż jej ojciec nadużywał alkoholu i zostawił rodzinę. Nie interesował się jej losem i nie łożył zasądzonych alimentów. Jednocześnie Pani K. J. wskazała, iż może łożyć na rzecz ojca, ale kwotę 65zł.
W dniu 26 stycznia 2012r. Państwo K. i S. J. oświadczyli, iż w ich małżeństwie obowiązuje rozdzielność majątkowa co wynika z zawartej umowy w formie aktu notarialnego repertorium A nr [...] z [...] czerwca 2010r.
Pani K. J. kategorycznie odmawiała podpisania umowy cywilnoprawnej dotyczącej ponoszenia opłaty za pobyt ojca w DPS.
Zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 182) pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania. Stosownie do treści ust. 2 niniejszego przepisu średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca:
1) w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym - ustala wójt (burmistrz, prezydent miasta) i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
2) w domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym - ustala starosta i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
3) w regionalnym domu pomocy społecznej - ustala marszałek województwa i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku.
Z komunikatu Starosty Krotoszyńskiego z 06.02.2012r. (Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego 2012r. poz. 1044) wynika, że średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej w Baszkowie wynosi kwotę 3.060,00zł.
Stosownie do treści art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
W myśl ust. 2 pkt 1 ww. przepisu mieszkaniec domu pomocy społecznej ponosi opłatę nie więcej niż 70% swojego dochodu.
W pierwszej kolejności koszty pobytu w placówce pokrywa mieszkaniec. Dochodem tym mogą być alimenty lub renta rodzinna. Jeżeli pensjonariusz (lub jego przedstawiciel ustawowy), nie jest w stanie uiścić opłat, to obciążają one kolejno małżonka, zstępnych, wstępnych oraz gminę, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Wyjaśniono, że opłat nie dzieli się po równo na wszystkich zobowiązanych, a obciąża ich się w kolejności. Taki podział obowiązków jest kolejnym nawiązaniem do zasady subsydiarności. Jeżeli osoba umieszczona w placówce jest w stanie ponosić koszty pobytu w instytucji, obowiązki osób bliskich i jednostki samorządu terytorialnego nie powstają. Krewni oraz gmina uiszczają opłatę dopiero wtedy, gdy mieszkaniec domu nie jest samowystarczalny. Jednostką samorządową obciążoną kosztami przebywania w placówce jest gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej, tj. gmina, na terenie której znajduje się miejsce zamieszkania (ewentualnie pobytu) takiej osoby.
W niniejszej sprawie P. O. został obciążony odpłatnością w kwocie [...] zł zgodnie z decyzją nr [...] z [...].01.2013r.
Pozostałą zaś kwotą [...] zł obciążona została stosownie do zapisów art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej jedyna zstępna ww. osoby pani K. J., kolejna osoba zobowiązana do ponoszenia ww. kosztów ponieważ P. O. jest osobą rozwiedzioną.
W ocenie Kolegium niezasadne jest stanowisko odwołującej w zakresie w jakim powołuje się ona na okoliczność, iż zawarła z mężem S. J. umowę ustanawiającą rozdzielność majątkową i w związku z tym nie może zostać zobowiązana do ponoszenia kosztów odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej jej ojca, bowiem sama nie uzyskuje żadnych dochodów, jak również nie posiada żadnego majątku jak również nie ma znaczenia fakt, iż wraz z córką J. pozostaje na utrzymaniu męża.
W tym miejscu organ odwoławczy przywołał treść definicji ustawowych zawartych w ustawie o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 6 pkt 14 tejże ustawy za rodzinę uważa się osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające faktycznym związku wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Natomiast za dochód rodziny uważa się zgodnie z art. 6 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej sumę miesięcznych dochodów osób w rodzinie.
Zatem oceniając sytuację faktyczną w niniejszej sprawie uznać należy, iż Państwo K. i S. J. tworzą rodzinę w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej, a dochód ich rodziny tworzy suma miesięcznych dochodów wszystkich osób w rodzinie. Pomimo iż małżonkowie John pozostają w ustroju majątkowym - rozdzielności majątkowej, to biorąc pod uwagę iż wspólnie zamieszkują i gospodarują to dochody obu małżonków tworzą dochód ich rodziny.
Wspólne zamieszkiwanie małżonków J. w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, podobnie zresztą wspólne ich gospodarowanie potwierdzają oświadczenia Odwołującej, zgodnie z którymi pozostaje ona na utrzymaniu męża, to mąż ponosi koszty dojazdu do szkoły, co oznacza iż małżonkowie wspólnie i zgodnie realizują określone życiowe cele. W tym zakresie małżonkowie J. nie stanowią odrębnych, zarządzających podmiotów, które wypełniłyby przesłanki pojęcia "osoby samotnie gospodarującej".
Kolegium podzieliło stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wyrażone w wyroku z 12 marca 2013r. w sprawie III SA/Kr 1058/12, że umowa o wyłączenie ustawowej wspólności majątkowej nie jest dostateczną podstawą do traktowania małżonków, jako osoby samotnie gospodarujące, w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.
Biorąc pod uwagę powyższe Kolegium uznało, iż zasadne było obciążenie Pani K. J. różnicą pomiędzy kosztem pobytu jej ojca w domu pomocy społecznej – [...] zł, a kwotą regulowana przez ww. osobę – [...] zł, tj. w wysokości [...] zł miesięcznie.
Dalej argumentowano, że Odwołująca jest kolejną i jedyną po samym podopiecznym osobą zobowiązaną do ponoszenia tych kosztów, przy czym Odwołująca przekracza kryterium dochodowe na osobę w rodzinie znacznie ponad 300%, a kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie jest niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, co oznacza, iż w świetle art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej możliwe i zasadne jest obciążenie Odwołującej ww. opłatą.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła osobiście K. J. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji w całości i zwrotu kosztów postępowania.
Skarżąca podtrzymała całą swoją dotychczasowa argumentacje podając ,że w całości jest na utrzymaniu męża , nie ma żadnych dochodów ani majątku , jest studentką, ma córkę na utrzymaniu i jest w ciąży , a z mężem ma rozdzielność majątkową małżeńską. W ocenie skarżącej względy słuszności i zasady współżycia społecznego nie pozwalają aby ona miała ponosić koszty luksusowego pobytu biologicznego ojca w domu pomocy społecznej w sytuacji gdy ojciec zarówno ją jak i jej matkę porzucił i nigdy się nimi nie interesował i nie płacił zasądzonych alimentów a wciągu całego życia nadużywał alkoholu nie bacząc na konieczność zabezpieczenia przyszłości. W dalszej części skargi zakwestionowała także ustalenia organów co do osiąganego dochodu. Podała ,że faktycznie mąż posiada gospodarstwo rolne o powierzchni [...] ha przeliczeniowych i na tej podstawie organ wyliczył iż dochód z gospodarstwa wynosi [...] zł co na osobę daje [...],- zł. Skarżąca podała ,że organ nie wziął pod uwagę ,że faktyczne koszty prowadzenia gospodarstwa przez męża są wyższe niż wynika to ze złożonej deklaracji VAT 7K za 2012 r. i dokonując własnych wyliczeń podała ,że dochód na osobę w rodzinie wynosi [...] zł co pozwala na ewentualne ponoszenie opłat w domu pomocy społecznej w kwocie [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Oznacza to, że Sąd rozpoznając skargę ocenia, czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 134 powołanej wyżej ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Nie może przy tym wydać orzeczenia na niekorzyść strony skarżącej, chyba że dopatrzy się naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności.
Mając na uwadze ww. kryteria kontroli sądowej stwierdzić należy, że skarga nie jest zasadna.
Przedmiotem kontroli Sądu jest skarga na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta ustalającą skarżącej odpłatność z tytułu pobytu jej ojca w DPS.
Podstawę materialnoprawną decyzji stanowiły przepisy ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 59 ust. 1 ww. ustawy, decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. W świetle przepisów art. 60 ust. 1-3 powoływanej ustawy, pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania (ust. 1). Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca ustalają organy, o których mowa w pkt 1 - 3, w tym prezydent miasta (ust. 2). Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej od następnego miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym zostało opublikowane. Do tego czasu odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej ustala się na podstawie ogłoszenia z roku poprzedniego (ust. 3).
Z przepisów art. 61 ust. 1-3 ustawy o pomocy społecznej wynika zaś, że obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności (ust. 1):
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą (ust. 2):
1) mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust. 2:
a) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
b) w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1 i 2.
W przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 2a , z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków (ust. 3).
Zgodnie zaś z art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, kierownik ośrodka pomocy społecznej ustala w drodze umowy z małżonkiem, zstępnymi przed wstępnymi mieszkańca domu wysokość wnoszonej przez nich opłaty za pobyt tego mieszkańca w domu pomocy społecznej.
W świetle art. 104 ust. 3 powoływanej ustawy, wysokość należności podlegającej zwrotowi oraz termin zwrotu tej należności ustala się w drodze decyzji administracyjnej.
Krąg osób, na których może spoczywać według kolejności obowiązek wnoszenia opłaty za pobyt bliskich w domu pomocy, wynika z art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Zasada kolejności przyjęta w tym przepisie oznacza, że w sytuacji, gdy osoba umieszczona w domu pomocy społecznej nie jest w stanie ponosić kosztów pobytu w placówce, obowiązek wnoszenia opłat spoczywa na małżonku, w następnej kolejności na zstępnych, w dalszej kolejności na wstępnych, a jeszcze w dalszej kolejności - na gminie, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Obowiązek wnoszenia opłat nie obciąża równocześnie wszystkich zobowiązanych wymienionych w art. 61 ust. 1 ww. ustawy. Przechodzi na nich w kolejności ustalonej w powołanym przepisie (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 stycznia 2010 r., I OSK 1171/09; LEX nr 594941; dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, adres: www.nsa.gov.pl, w skrócie: "CBOSA"). Czyli obowiązek ten wynika z mocy ustawy, ale w celu jego realizacji konieczne jest skonkretyzowanie tego obowiązku poprzez zawarcie stosownej umowy, o której mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, bądź też poprzez wydanie władczego aktu (decyzji konstytutywnej na podstawie art. 104 ust. 3) przez organ gminy, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej (zgodnie z art. 59 ust. 1 oraz art. 61 ust. 3), jeżeli wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 61 ust. 3 ww. ustawy. Czyli decyzja ustalająca odpłatność (wysokość należności podlegającej zwrotowi i termin zwrotu ten należności) może zostać wydana tylko wówczas, gdy osoby obowiązane do wnoszenia opłat nie wywiązują się z tego obowiązku. Z niekwestionowanych ustaleń organu wynika ,że przebywający w DPS jest osobą rozwiedzioną i jedyną jego zstępna jest skarżąca. Z akt administracyjnych wynika także ,że skarżąca odmówiła podpisania umowy o wysokości opłaty ponoszonej przez rodzinę podopiecznego. Zawarcie umowy, o jakiej mowa w art. 103 ust. 2 u.p.s., służy jedynie określeniu wysokości opłaty wnoszonej za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, natomiast sam obowiązek uiszczania opłat wynika z mocy ustawy, a nie z umowy. Skoro więc obowiązek członków rodziny osoby umieszczonej w domu pomocy społecznej, polegający na wnoszeniu związanych z tym opłat wynika wprost z art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.s., to w sytuacji uchylania się od tego obowiązku przez osoby zobowiązane, gmina, która zastępczo poniosła wydatki, może egzekwować ich zwrot na drodze administracyjnej. Właściwą drogą wyegzekwowania takich należności przez gminę, jest wydanie decyzji na podstawie art. 104 ust. 3, w związku z art. 61 ust. 3 u.p.s. vide: Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2010 r. I OSK 1171/09 LEX nr 594941. Jak już sąd wskazał podstawą materialno prawną regulującą sprawę ponoszenia opłat za pobyt w DPS stanowi ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Przepisy tej ustawy nie przewidują i nie zawierają możliwości dokonywania oceny pod względem zasad słuszności i nie ma w tej ustawie regulacji pozwalającej na zwolnienie z obowiązku ponoszenia tych opłat w stosunku do osób co których w przeszłości nie spełniano obowiązków rodzinnych. W ocenie sądu zarzuty skarżącej , że skoro ona nie otrzymała żadnego wsparcia od ojca , to teraz nie ma moralnego i prawnego obowiązku wnoszenia opłat za pobyt ojca w DPS nie mogą zostać uwzględnione. Również okoliczność zawarcia intercyzy ustalającej rozdzielność majątkowa małżeńska nie jest okolicznością , która w świetle przepisów ustawy o pomocy społecznej mogłaby mieć jakikolwiek wpływ. Rozdzielność majątkowa małżeńska w świetle przepisów prawa rodzinnego odnosi się jak sama nazwa wskazuje do majątków małżonków , a nie do ich wzajemnych obowiązków. Rozdzielność majątkowa dotyczy kwestii zobowiązań każdego z małżonków wobec osób trzecich, nie zmienia jednak faktu ,że małżonkowie na skutek zawarcia małżeństwa razem z dziećmi stanowią rodzinę. Trafnie organ wskazuje ,że na gruncie ustawy o pomocy społecznej zgodnie z art. 6 pkt.14 rodzina – to osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspornie zamieszkujące i gospodarujące.
Zawarty w skardze alternatywny zarzut ,że nieprawidłowo ustalono dochód w rodzinie jest także nietrafny. W toku postępowania administracyjnego na podstawie niekwestionowanego zaświadczenia Wójta Gminy z dnia [...].12.2012 r. / k.92 akt administracyjnych / organy ustaliły ,że mąż skarżącej płaci podatek rolny z gruntów gospodarstwa rolnego powierzchni [...] hektarów fizycznych , co stanowi [...] hektarów przeliczeniowych .Trafnie posłużono się przepisem art. 8 ust.9 ustawy o pomocy społecznej , który mówi iż przyjmuje się ,że z 1 hektara przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięczny w wysokości [...]-zl. .Daje to w przeliczeniu na dochód w rodzinie kwotę [...],-zł co daje w przeliczeniu na jednego członka rodziny kwotę [...]- zl. Jest to prosty sposób obliczenia średniego miesięcznego dochodu na podstawie 1 hektara przeliczeniowego. Podnoszone w skardze okoliczności iż faktycznie w gospodarstwie ponoszone są wyższe koszty uzyskania przychodu nie mają żadnego znaczenia związku z klarownym uregulowaniem tego zagadnienia w omawianej ustawie.
Reasumując zaskarżone decyzje zostały wydane po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu i ustaleniu istotnych okoliczności faktycznych w oparciu o prawidłowo zastosowane przepisy prawa materialnego co skutkuje konieczności oddalenia skargi na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. prawo o posterowaniu przed sądami administracyjnymi .
.
