II SA/Sz 969/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] wydaną w oparciu o przepis art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98. poz. 107 z 2000 r. z późn. zm.) art. 46 ust. 4 pkt 2, art. 46a ust. 1 i 7 pkt 4, art. 48 ust. 1 i 2, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 56 ust. 1 i 2 pkt 1 -3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) oraz § 3 ust. 1 pkt 102 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.) Burmistrz po rozpatrzeniu wniosku A. C. w sprawie wydania decyzji

o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla o łącznej obsadzie [...] sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym określił środowiskowe uwarunkowania na realizację ww. przedsięwzięcia.

Organ opisał warunki jakie inwestor ma spełnić na etapie realizacji

i eksploatacji przedsięwzięcia, wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w trakcie realizacji przedsięwzięcia oraz działania dotyczące zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Nadto nałożył obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej w zakresie ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz zmian jakie mogą nastąpić w środowisku na skutek funkcjonowania przedmiotowej fermy w terminie 6 miesięcy od przystąpienia do użytkowania instalacji.

W uzasadnieniu decyzji Burmistrz przedstawił przebieg postępowania w sprawie wskazując, że w toku postępowania analizie został poddany wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z dnia [...] wraz z kartą informacyjną przedsięwzięcia, kopią mapy ewidencyjnej z zaznaczonym przebiegiem granic terenu, którego dotyczy wniosek oraz raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Zarówno Regionalny Dyrektor (postanowienie nr [...]) jak i Powiatowy Inspektor Sanitarny (opinia sanitarna nr [...]) nałożył obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Wobec powyższego organ postanowieniem z dnia [...] nałożył obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia. W dniu [...] inwestor przedłożył raport o oddziaływaniu planowanej inwestycji na środowisko.

Organ ustalił ponadto, że w dniu [...] Burmistrz wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego – kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu na kurnik o ilości stanowisk na działce nr [...] w obrębie. Z uwagi na fakt, że określone w ww. decyzji środowiskowe uwarunkowania nie zostały przez wnioskodawcę dotrzymane decyzją z dnia [...] organ uchylił decyzję własną [...]. W wyniku rozpoznania odwołania A. C. od tej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Mając na względzie powyższe A.C. w dniu [...] ponownie wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody dla inwestycji polegającej na "Hodowli o łącznej obsadzie [...] w ilości [...]sztuk na działce nr [...] w obrębie".

Organ I instancji na podstawie art. 77 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) zwrócił się do Dyrektora Ochrony Środowiska o wydanie wymaganej prawem opinii w przedmiotowej sprawie. Wraz z wnioskiem Burmistrz przedłożył raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, informację o braku aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu objętego inwestycją oraz zastrzeżenia jednej ze stron postępowania – A. S..

Regionalny Dyrektor po przeanalizowaniu raportu wezwał do jego uzupełnienia w zakresie: wyjaśnienia kwestii związanej z ilością zwierząt przeznaczonych do chowu w odniesieniu do przeliczenia na duże jednostki przeliczeniowe (DJP) zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami; wyliczenia maksymalnej ilości obornika przewidzianej do wytworzenia w ciągu roku przy uwzględnieniu maksymalnej obsady zwierząt planowanych do chowu i wskazanie miejsca odkładu obornika w przypadku braku możliwości jego bezpośredniego odbioru, tuż po oczyszczeniu hali produkcyjnej; przedstawienia na załączniku graficznym schematu istniejącego zagospodarowania terenu uwzględniającego wszystkie elementy inwestycyjne oraz infrastrukturę towarzyszącą; wyjaśnienia, czy mycie posadzek po usunięciu obornika z hali produkcyjnej odbywać się będzie przy użyciu wody, jeżeli tak, to przedstawienie sposobu odprowadzania ścieków; przeprowadzenia analizy wariantowej planowanej inwestycji z uwzględnieniem różnego rodzaju rozwiązań technicznych, technologicznych i lokalizacyjnych; przedstawienia usytuowania planowanej inwestycji w odniesieniu do obszarów objętych ochroną, w tym ujęć wód; ponownej analizy kwestii zanieczyszczenia powietrza w zakresie emisji amoniaku z uwzględnieniem przeważających kierunków wiatrów; wyjaśnienia w jaki sposób przewiduje się zabezpieczenie fermy przed inwazją owadów i gryzoni; wyjaśnienia dlaczego w bilansie ilościowo-jakościowym odpadów, wśród odpadów przewidzianych do wytworzenia nie zostały wyszczególnione odpady w postaci padłych zwierząt; przeprowadzenia ponownej analizy w zakresie emisji hałasu do środowiska z uwzględnieniem najbliżej położonych terenów podlegających ochronie akustycznej; przedstawienia w jaki sposób będzie funkcjonowała ferma w przypadku zaistnienia sytuacji awaryjnych związanych z przerwami w dostawie prądu; przeprowadzenia analizy w zakresie możliwych do wystąpienia konfliktów społecznych w związku z działaniem fermy oraz w związku z funkcjonowaniem planowanej inwestycji.

Po dokonaniu analizy przedłożonego uzupełnienia w formie aneksu, postanowieniem dnia [...]. Dyrektor Ochrony Środowiska określił warunki realizacji i eksploatacji przedsięwzięcia zapewniające ochronę środowiska przy uwzględnieniu aktualnie obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Burmistrz stwierdził dalej, że inwestycja polegająca na hodowli o łącznej obsadzie w ilości sztuk na działce [...] w obr. ew. w myśl § 3 ust. 1 pkt 102 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.) stanowi przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego wykonanie raportu może być wymagane. Teren inwestycyjny stanowi zagospodarowana nieruchomość, na której znajduje się niepodpiwniczony dwukondygnacyjny budynek () o powierzchni zabudowy, przeznaczony do hodowli brojlerów ( ). W budynku tym pomieszczenia dla drobiu są na dwóch poziomach użytkowych (parter i piętro). W przedmiotowym obiekcie znajduje się jeszcze pomieszczenie socjalno-biurowe, magazynowe i kotłownia. W bezpośrednim sąsiedztwie budynku znajdują się podziemne zbiorniki użytkowane w ubiegłych latach jako miejsce magazynowania gnojownicy i gnojówki, obecnie wypełnione deszczówką. Przy wschodniej ścianie obiektu jest szczelny, podziemny zbiornik na ścieki sanitarne o pojemności. działka inwestycyjna ogrodzona jest płytami betonowymi o wysokości ok. Teren inwestycji sąsiaduje z nieruchomościami o niskiej intensywności zabudowy, w użytkowaniu rolniczym. Najbliższy obiekt mieszkalny położony jest na działce nr [...] w sąsiedztwie działki nr [...] w kierunku południowo-zachodnim od obiektu produkcji drobiu. W kierunku północnym i wschodnim działka nr sąsiaduje z działką nr [...], która stanowi grunty rolne (grunty orne, pastwiska), będące jednocześnie własnością wnioskodawcy. Od strony zachodniej teren inwestycyjny sąsiaduje z niezabudowaną działką nr [...], której część wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy użyczenia.

W istniejącym obiekcie wnioskodawca aktualnie prowadzi i nadal zamierza prowadzić produkcję. Przewiduje produkcję w ilości maksymalnej do sztuk w jednym rzucie, ponieważ w przedmiotowym obiekcie inwentarskim jest to maksymalna ilość stanowisk dla drobiu przy spełnieniu wymogów dobrostanu, przy uwzględnieniu dostępnej powierzchni oraz istniejącego wyposażenia technicznego. W przeliczeniu na DJP określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko przewidziana obsada wynosi DJP, a nie jak wskazywano. Pisklęta jednodniowe dostarczane są na teren fermy i tam hodowane na ściółce, bez wybiegów przez okres dni (do uzyskania wagi ok.), po czym przekazywane są do uboju specjalistycznym transportem odbiorcy. Po każdym zakończeniu cyklu tuczu i usunięciu ptaków z pomieszczeń produkcyjnych przewidziana jest przerwa technologiczna przez okres dni przeznaczona na przygotowanie obiektu do zasiedlenia nową partią.

W raporcie nie rozważano alternatywnych wariantów, z uwagi na fakt, że dla przedmiotowego przedsięwzięcia nie planuje się fazy realizacji, ponieważ obiekt produkcyjny już istnieje, natomiast wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ma na celu uregulowanie prawne prowadzonej przez wnioskodawcę działalności. W przypadku braku uzyskania decyzji środowiskowej, stan techniczny istniejącego obiektu produkcyjnego (kurnika) będzie ulegał pogorszeniu, a teren pozostanie w stanie nie uporządkowanym.

Teren inwestycyjny jest położony poza granicami obszarów, a najbliżej położonym tego typu obszarem jest znajdujący się w odległości ok. od miejsca realizacji inwestycji teren mający znaczenie dla Wspólnoty [...] " " – wyznaczony w celu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz stanowisk gatunków roślin i zwierząt z załącznika I i II Dyrektywy S. Jednak z uwagi na tak odległą lokalizację w odniesieniu do ww. obszaru, oraz z uwagi na rodzaj działalności związany z hodowlą w istniejącym obiekcie, nie przewiduje się znaczącego negatywnego oddziaływania przedmiotowej inwestycji na siedliska przyrodnicze oraz na stanowiska gatunków roślin i zwierząt stanowiące przedmiot ochrony. Na terenie inwestycyjnym brak jest możliwości do występowania i rozwoju wartości przyrodniczych stanowiących przedmiot ochrony z uwagi na ciągłą eksploatację istniejącego obiektu, a także zagospodarowanie działki oraz jej ogrodzenie.

Z analizy "Waloryzacji przyrodniczej województwa (BKP,) wynika, że teren inwestycyjny znajduje się poza granicami istniejących oraz proponowanych form ochrony przyrody. Obiekt kurnika jest położony w odległości ok. od granicy proponowanego do objęcia ochroną obszaru chronionego krajobrazu " " i nie będzie negatywnie oddziaływać na wartości przyrodnicze, tj. przedmiot ochrony jakim jest odcinek doliny rzeki, z cennymi biogazami, w tym rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin i zwierząt.

Z uwagi na fakt, że inwestycja jest już zrealizowana, nie przewiduje się konieczności przygotowania terenu pod inwestycję, a tym samym niezorganizowanej emisji zanieczyszczeń powietrza, powstającej w wyniku realizacji obiektów składających się na planowaną inwestycję. W świetle powyższego autor raportu skupił się wyłącznie na oddziaływaniu przedmiotowej fermy na etapie jej użytkowania.

I tak na etapie eksploatacji planowanej inwestycji, w wyniku zamierzonego procesu hodowlanego przewiduje się emisję zanieczyszczeń do powietrza, której głównym źródłem będą pomieszczenia chowu zwierząt oraz kocioł c.o., w którym spalana będzie słoma. W związku z tym, w raporcie dokonano analiz w stosownym zakresie. Jak wynika z raportu emisja do powietrza z obiektów chowu drobiu odprowadzana jest przez wentylatorów kominowych i ściennych: charakterystycznymi substancjami wydzielanymi podczas prowadzonej hodowli jest amoniak, podtlenek azotu, metan i pył. Z kolei podczas spalania biomasy emitowany jest dwutlenek siarki, dwutlenek azotu, tlenek węgla i pył. Powstaje również niezorganizowana emisja do powietrza wynikająca z ruchu pojazdów poruszających się po terenie fermy. Natomiast dozowanie paszy i jej transport odbywa się w sposób hermetyczny. Przeprowadzona analiza w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza wykazała, że w przypadku amoniaku zasięg oddziaływania nie przekracza granic terenu, do którego inwestor posiada tytuł prawny. Brak przekroczeń obowiązujących norm stwierdzono również dla siarkowodoru i pyłu. Wobec powyższego nie ma konieczności wprowadzenia dodatkowych rozwiązań technicznych i technologicznych, które zminimalizują emisję ww. substancji. Niemniej jednak w zakresie ochrony powietrza przewiduje utrzymywanie optymalnej temperatury i wilgotności wewnątrz budynków inwentarskich poprzez sterowany komputerowo, sprawny system wentylacji i ogrzewania oraz dezynfekcję gazową ściółki ograniczającą zawartość flory bakteryjnej, co będzie prowadzić do zminimalizowania emisji amoniaku w pomieszczeniach. Planowana inwestycja może stanowić również źródło emisji odorów w wyniku prowadzonego procesu produkcyjnego, jednak w ustawodawstwie polskim nie określono norm dla uciążliwości odrowej. Jednak przeprowadzona analiza na podstawie emisji siarkowodoru nie wykazała negatywnego oddziaływania w tym zakresie. Prowadzący fermę zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza dokonał zgłoszenia instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia do wprowadzenia gazów i pyłów do powietrza.

Organ wskazał, że realizacja przedmiotowej inwestycji nie wiąże się z wytworzeniem odpadów powstających z koniecznością przygotowania terenu, ponieważ została już zrealizowana i do tej pory istniejący na terenie obiekt (kurnik) przeznaczony do hodowli drobiu był użytkowany. Natomiast etap użytkowania instalacji pociąga za sobą konieczność wytworzenia pewnych rodzajów odpadów. Będą to głównie: odpady z rolnictwa, sadownictwa, upraw hydroponicznych, leśnictwa, łowiectwa i rybołówstwa (), odpady w postaci zużytych olejów () oraz odpady opakowaniowe (), a także odpady w postaci zużytych (). Odpady te będą magazynowane selektywnie w wyznaczonym do tego pomieszczeniu, natomiast oleje odpadowe zgodnie z obowiązującymi przepisami magazynowane będą w szczelnych pojemnikach, pod zadaszeniem, na nieprzepuszczalnym podłożu. Użyte świetlówki będą gromadzone w tekturowych osłonkach, w szczelnym pojemniku znajdującym się w pomieszczeniu biurowym. Wszystkie ww. odpady przekazywane będą podmiotom uprawnionym do ich unieszkodliwiania. W przedłożonym raporcie, w zakresie bilansu wytwarzanych odpadów, nie uwzględniono padłych zwierząt z uwagi na fakt że przepisów ustawy o odpadach nie stosuje się w przypadku zwłok zwierząt, w zakresie uregulowanym przepisami rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (str. 1 Dz. Urz. WE ze zm.) odpady te również będą magazynowane selektywnie w hermetycznej chłodziarce, a następnie przekazane podmiotom posiadającym uregulowania prawne w zakresie unieszkodliwiania tego rodzaju odpadów. Wytwórca ww. odpadów zarówno w fazie realizacji, jak i fazie eksploatacji inwestycji zobowiązany jest do uregulowania stanu formalno-prawnego w zakresie gospodarowania odpadami. Ponadto spoczywa na nim obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowo-jakościowej odpadów w oparciu o dokumenty określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów (Dz. U. Nr 249, poz. 1673).

W związku z funkcjonowaniem fermy drobiu wytworzony zostanie obornik, który usuwany będzie po zakończeniu cyklu hodowlanego. W ciągu roku przewiduje się wytworzenie ok. kg obornika. Po zakończeniu każdego cyklu hodowlanego będzie on ładowany bezpośrednio na środki transportu przekazujące go do odbiorców lub w przypadku braku takiej możliwości, będzie transportowany do miejsca magazynowania na terenie działki nr [...] stanowiącej własność inwestora. Proces magazynowania obornika winien zostać zaplanowany tak aby jego transport był jak najmniej uciążliwy dla mieszkańców a w przypadku jego niekontrolowanego rozsypania podczas transportu do miejsca magazynowania, należy go sprzątnąć.

Na etapie eksploatacji inwestycji głównym źródłem hałasu będą wentylatory wywiewne tworzące system wentylacji na istniejącym budynku produkcyjnym, a także czerpnie powietrza. Do pozostałych źródeł hałasu znajdujących się wewnątrz obiektu produkcyjnego należą: zmechanizowane linie karmienia i pojenia, wentylatory w nagrzewnicach powietrza oraz mieszacze powietrza, jednak nie będą one miały wpływu na emisję hałasu na zewnątrz budynku, ponieważ ściany obiektu oraz dach stanowią ekran akustyczny ze względu na swoją izolacyjność. Źródłem hałasu na terenie fermy będzie ruch pojazdów transportujących pasze, drób i odpady. Z przeprowadzonych analiz wynika, że najbliższym terenem chronionym akustycznie jest sąsiednia działka nr [...] położona w odległości ok. od obiektu produkcyjnego. Dla przedmiotowego obszaru maksymalny dopuszczalny poziom dźwięku w porze dnia wynosi, natomiast dla pory nocy. Hałas emitowany przez środki transportu oraz emisja związana z procesami chwytania, myciu hali i ogrzewaniu jej z uwagi na oddziaływanie okresowe i krótkotrwałe został w ogólnej ocenie pominięty, ponieważ emisja ta nie wpłynie na klimat akustyczny poza terenem obiektu. Wykonane obliczenia wskazują, że emisja hałasu na terenie chronionym akustycznie w porze dnia wynosi, dlatego stwierdzono brak przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu na terenach chronionych akustycznie. Jednakże z uwagi na bliskość terenu podlegającego ochronie akustycznej (działka [...]) organ uznał, że należy przeprowadzić badania w zakresie emisji hałasu powodowanego funkcjonującą instalacją na granicy terenu chronionego akustycznie.

Uwzględniając oddziaływanie planowanej inwestycji na środowisko gruntowo-wodne Burmistrz stwierdził, że teren inwestycyjny nie stanowi obszaru charakteryzującego się płytkim występowaniem wód gruntowych. Na etapie użytkowania inwestycji wytworzone zostaną ścieki bytowe w ilości ok., które zostaną odprowadzone do umieszczonego na terenie fermy zbiornika bezodpływowego. Z kolei wody opadowe i roztopowe odprowadzane będą po ich wcześniejszym podczyszczeniu w odpowiednich urządzeniach. Na terenie fermy przewiduje się mycie kurnika oraz karmników i poideł w pomieszczeniach inwentarskich za pomocą myjek wysokociśnieniowych, jednak ścieki te ze względu na wykorzystanie niewielkiej ilości wody do końcowego zabiegu mycia i dezynfekcji pomieszczeń inwentarskich, nie będą magazynowane, ponieważ woda ulegnie odparowaniu.

Działka inwestycyjna jest zlokalizowana poza GZMP oraz poza innymi obszarami ochronnymi. W odległości ok. na południowy-zachód znajduje się ujęcie wód podziemnych w m. ujmujące wody poziomu czwartorzędowo-jurajskiego. Jednak prawidłowe funkcjonowanie fermy nie powinno wpłynąć na nie negatywnie. Ewentualny wpływ na środowisko gruntowo-wodne mógłby wystąpić w przypadku sytuacji awaryjnej przejawiającej się rozszczelnianiem zbiornika bezodpływowego na ścieki. Nie mniej jednak zbiornik ten musi być szczelny i systematycznie opróżniany przez podmioty posiadające stosowne zezwolenia w zakresie odbioru nieczystości ciekłych. Przewiduje się, że po zakończeniu każdego cyklu hodowlanego, obornik powstały na terenie fermy, zostanie usunięty bezpośrednio na środki transportu w celu jego przewiezienia do odbiorcy lub miejsca magazynowania.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowa działalność może przyczynić się do zanieczyszczenia poszczególnych komponentów środowiska, na prowadzącego instalacje został nałożony obowiązek wykonania analizy porealizacyjnej. Przedmiotowa analiza ma na celu zweryfikowanie, czy przedstawione w raporcie o oddziaływaniu planowanej inwestycji na środowisko rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne pozwolą na funkcjonowanie instalacji zgodnie z zasadami ochrony środowiska, a tym samym przyczynią się do zachowania standardów jakości środowiska poza terenem inwestycyjnym. Powyższe opracowanie musi zostać wykonane w okresie największej uciążliwości, tj. przy pełnej obsadzie pomieszczeń produkcyjnych oraz w okresie letnim.

Zarówno na etapie realizacji jak i w związku z eksploatacją inwestycji, pomimo zastosowania nowoczesnych rozwiązań technicznych i technologicznych mogą wystąpić nieprzewidziane sytuacje awaryjne. Jak wynika z zapisów raportu, tego typu zagrożenie może wystąpić w przypadku sytuacji związanej z przerwą w dostawie energii elektrycznej. W przypadku stałego braku zasilania w energię ferma zaopatrzona jest w dwa agregaty prądotwórcze o mocy, które znajdują się w pomieszczeniu gospodarczym. Ze względu na charakter losowy tego zjawiska nie można przewidzieć prawdopodobieństwa ilości i długości okresów bez dopływu energii, jednak należy zauważyć, że przewiduje się pracę tych urządzeń z częstotliwością do minut w miesiącu celem jego konserwacji i stwierdzenia skuteczności ich działania. Emisja do powietrza powstająca podczas działania agregatów będzie nieznaczna i nie wpłynie znacząco na zanieczyszczenie powietrza poza terenem inwestycyjnym. Na etapie eksploatacji możliwe są również sytuacje związane z zagrożeniem pożarowym. Aby nie doszło do sytuacji wybuchowej zatrudnieni pracownicy muszą przejść szkolenie bhp oraz przestrzegać w obiekcie produkcyjnym zasad p.poż. i nie posługiwać się ogniem otwartym. Poza tym obiekty powinny zostać wyposażone w sprzęt p.poż. zgodnie z wymogami w tym zakresie, natomiast bieżąca konserwacja urządzeń znajdujących się na terenie obiektu hodowlanego będzie w znacznym stopniu ograniczała możliwości powstania źródła pożaru.

Jak wynika z przedłożonego raportu na etapie realizacji i funkcjonowania przedsięwzięcia nie przewiduje się możliwości występowania transgranicznego oddziaływania na środowisko. Wszelkie uciążliwości wynikające głównie z etapu

budowy należą do krótkotrwałych i są ograniczone do działki, na której będzie realizowana przedmiotowa inwestycja i działek znajdujących się w ich bezpośrednim sąsiedztwie.

Na podstawie przeprowadzonej analizy organ stwierdził, że restrykcyjne przestrzeganie przez zarządzającego terenem wymienionych warunków na etapie eksploatacji przedsięwzięcia powinno dostatecznie zabezpieczyć środowisko przed wpływem planowanej inwestycji

Nie zgadzając się z powyższą decyzją A. S. złożył odwołanie, w którym wniósł o jej uchylenie.

W ocenie skarżącego przyczyną uzasadniającą konieczność uchylenia kwestionowanej decyzji jest wydany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt II SA/Sz 749/11, którym Sąd uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] uchylającą decyzję własną z dnia [...] w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego – kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu () na kurnik o ilości stanowisk drobiu, na działce nr [...] w obrębie oraz orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Dodatkowo A.S. zakwestionował nałożony na inwestora obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej w zakresie ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i w decyzji oraz zmian jakie mogą nastąpić w środowisku na skutek funkcjonowania fermy drobiu, w terminie miesięcy od przystąpienia do użytkowania instalacji. W ocenie skarżącego zapis ten jest nieprecyzyjny, ponieważ ferma największy wpływ na środowisko ma w okresie letnim oraz w końcowym etapie obsady. Nadto w uzasadnieniu decyzji brak jest informacji o treści wniesionych przez niego uwag, czym złamano jego prawo do uczestniczenia w procesie uzgadniania warunków środowiskowych.

A. S. wniósł również o uchylenie postanowienia Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] uzgadniającego realizację przedsięwzięcia pn.: " o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym" z uwagi na fakt, że organ ten poinformował go, że organem prowadzącym postępowanie w przedmiotowej sprawie jest Burmistrz i do niego należy kierować wszelkie uwagi.

Ponadto zdaniem skarżącego inwestor w aneksie do raportu nie zawarł wszystkich kwestii, do których uzupełnienia był wezwany przez organ I instancji, tj. zagadnień wymienionych w pkt 3, 4, 7, 9, 10, 12 i 13.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania decyzją z dnia [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) oraz art. 71 ust. 1, ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 80 ust. 1 i 2, art. 82 i art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) podzieliło stanowisko organu i instancji i utrzymało w mocy jego decyzję.

W ocenie Kolegium mając na uwadze opis i zakres inwestycji, słusznie przyjęto, iż planowane przedsięwzięcie stanowi przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko - § 3 ust. 1 pkt 102 rozporządzenia (chów lub hodowla zwierząt, inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 51, w liczbie nie mniejszej niż dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP)).

Oceniając kwestionowane rozstrzygnięcie, Kolegium stwierdziło, że organ I instancji szczegółowo wymienił warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich. Decyzja zawiera również charakterystykę przedsięwzięcia, wymagania dotyczące ochrony środowiska oraz uwzględnia wszystkie warunki zawarte w postanowieniu uzgodnieniowym.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, organ właściwy do jej wydania zapewnił możliwość udziału społeczeństwa w postępowaniu, w ramach którego przeprowadza ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest jednym z najważniejszych dowodów postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, mającym ułatwić ustalenie wszystkich potencjalnych zagrożeń związanych z przyszłą realizacją przedsięwzięcia. Jest on sporządzany na zlecenie podmiotu zainteresowanego realizacją przedsięwzięcia, ale oceniany jest przez organ administracji przeprowadzający ocenę oddziaływania na środowisko. W ocenie Kolegium, w niniejszej sprawie przedłożony raport (wraz z aneksem) zawiera elementy określone w art. 66 ustawy i spełnia wymogi zakreślone postanowieniem Burmistrza. Analiza jego treści nie pozostawia wątpliwości, że realizacja przedsięwzięcia po zastosowaniu środków minimalizujących oddziaływanie na środowisko nie stworzy zagrożenia dla środowiska, nie pogorszy jego stanu na terenach przyległych, nie będzie oddziaływała negatywnie na środowisko poza terenem, do którego inwestor posiada tytuł prawny, nie będzie negatywnie oddziaływać na ludzi, nie będzie wpływać negatywnie na obszary wchodzące w skład sieci ani na obszar istniejącego oraz planowanego chronionego krajobrazu. Organ podkreślił, że uczestnicy postępowania mają możliwość zgłoszenia zastrzeżeń dotyczących raportu. Zastrzeżenia te jednak powinny być poparte, np. ekspertyzą, która w sposób udokumentowany mogłaby wskazywać na wady raportu. Jednakże w toku postępowania administracyjnego nie został przedstawiony żaden dowód przeciwko raportowi.

Skarżący zakwestionował nałożony na inwestora obowiązek przedłożenia analizy porealizacyjnej w zakresie ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i w decyzji oraz zmian jakie mogą nastąpić w środowisku na skutek funkcjonowania fermy drobiu, w terminie 6 miesięcy od przystąpienia do użytkowania instalacji, gdyż w jego ocenie ferma drobiu największy wpływ na środowisko ma w okresie letnim oraz w końcowym etapie obsady. Odnosząc się do powyższego, Kolegium wskazało, że z uzasadnienia kwestionowanej decyzji wynika, że wolą organu I instancji analiza porealizacyjna winna zostać wykonana w okresie największej uciążliwości, tj. przy pełnej obsadzie pomieszczeń produkcyjnych oraz w okresie letnim, a zatem zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym przez skarżącego.

W odpowiedzi na zarzut dotyczący braku informacji w uzasadnieniu decyzji o treści wniesionych przez skarżącego uwag Kolegium podało, że zasada czynnego udziału strony w postępowaniu (art. 10 k.p.a.) nakłada na organ administracji publicznej obowiązek zapewnienia stronom czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz obowiązek umożliwienia stronom wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. W zakresie tego prawa strona może realizować wiele uprawnień procesowych określonych wyraźnie przepisami kodeksu (np. art. 78 § 1, art. 79), natomiast w zakresie prawa do obrony ma uprawnienie do wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji, co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (por. art. 81). Zarzut naruszenia przepisu art. 10 § 1 k.p.a. może odnieść skutek wówczas, gdy stawiająca go strona wykaże, że zarzucane uchybienie uniemożliwiło jej dokonanie konkretnych czynności procesowych (wyrok NSA z dnia 18 maja 2006 r., sygn. akt II OSK 831/05). W konsekwencji zarzut skarżącego organ uznał za nieuzasadniony.

A. S. wniósł o uchylenie postanowienia Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] uzgadniającego realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym", z uwagi na fakt, że organ ten poinformował skarżącego, że organem prowadzącym postępowanie w przedmiotowej sprawie jest Burmistrz i to do tego organu skarżący winien kierować wszelkie uwagi. W ocenie Kolegium także ten zarzut nie ma uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Organ ochrony środowiska dokonuje uzgodnienia albo odmawia uzgodnienia analizując przedsięwzięcie wyłącznie z punktu widzenia wymagań ochrony środowiska. Postępowanie uzgodnieniowe nie jest natomiast właściwym miejscem dla formułowania przez strony innych propozycji czy uwag dotyczących inwestycji (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. Akt IV SA/Wa 117/07). Nie rozstrzyga się w jego ramach o kwestiach dotyczących wpływu planowanej inwestycji na krajobraz, wymagania sanitarne, immisje sąsiedzkie, wartość nieruchomości sąsiednich czy też zamiary inwestycyjne stron. Organ występujący o uzgodnienie powinien natomiast za każdym razem dokonywać weryfikacji stanowiska organu współdziałającego, gdyż to on ponosi ostateczną odpowiedzialność za końcowy wynik postępowania, a zatem również warunki przedsięwzięcia określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Odnosząc się do zarzutu nieuzupełnienia przez inwestora wskazanych kwestii w punktach 3, 4, 7, 9, 10, 12 i 13 Kolegium stwierdziło, że pismem Dyrektor Ochrony Środowiska wezwał Burmistrza do uzupełnienia przedłożonego "Raportu o oddziaływaniu planowanej inwestycji na środowisko" opracowanego przez L. Ł. — U. P. w zakresie ochrony środowiska, w ww. zakresie objętym pkt 1-13, które Kolegium zacytowało.

Autorka raportu przedłożyła jego uzupełnienie w formie aneksu w dniu [...]. W przedmiotowym dokumencie odnośnie pkt 3 wezwania - wskazała, że zagospodarowanie terenu fermy pokazano w załączniku nr raportu. W celu przedstawienia lokalizacji m.in.; magazynu padliny, silosów paszowych, agregatów prądotwórczych skorygowano załącznik nr raportu przedstawiając załącznik nr do aneksu (str.). Ustosunkowując się wskazano, że po usunięciu z hali obornika realizowane jest mycie obiektu przy użyciu wody. Karmniki i poidła myte są w pomieszczeniach inwentarskich za pomocą myjek wysokociśnieniowych. Ze względu na nieznaczną ilość wody wykorzystaną do końcowego zabiegu mycia i dezynfekcji pomieszczeń inwentarskich, nie przewiduje się powstania ścieków technologicznych (woda ulegnie odparowaniu w trakcie wietrzenia obiektu). Woda zalegająca w budynkach po procesie mycia w ilości na powierzchni, w ciągu ok. godzin zostanie całkowicie usunięta z obiektów w postaci pary wodnej. Ze względu na brak ścieków technologicznych nie określa się wpływu inwestycji na środowisko gruntowo-wodne w przypadku przeniknięcia ścieków do gleby oraz nie przewiduje się systemu monitoringu w tym zakresie. Praktycznie jedynym zagrożeniem dla jakości wód podziemnych jest sytuacja awaryjna — polegająca na rozszczelnieniu zbiornika na ścieki socjalne o pojemności. Ze względu jednak na istniejące warunki geologiczne i hydrogeologiczne, pojemność zbiornika na ścieki, ewentualny wyciek ścieków bytowych do gruntu nie będzie stanowił zagrożenia dla jakości wód podziemnych w tym dla ujęcia wody. W aneksie znajdują się również wyjaśnienia dot. pkt 7 wezwania, z których wynika, że w obliczeniach rozprzestrzeniania substancji w powietrzu uwzględniono roczną różę wiatrów co jest równoznaczne z uwzględnieniem przeważających kierunków wiatrów, o czym napisano w pkt. raportu. Ponadto w załączniku nr Raportu zamieszczono graficznie i liczbowo statystykę wiatru i klas równowagi. Odnośnie emisji amoniaku przyjęte zostały następujące założenia do obliczeń: poziom emisji kg szt- stanowisko- minimalny poziom upadków - ilość cykli chowu drobiu w roku - , maksymalna roczna emisja stanowisko-[...] szt. kg.

W przypadku tuczu kurzych emisja amoniaku wzrasta wraz ze wzrostem zużycia paszy i co za tym idzie masą wytworzonych odchodów. Emisja amoniaku osiąga największy poziom w końcowym etapie chowu. W wykonanych w raporcie obliczeniach rozprzestrzeniania amoniaku uwzględniono emisję charakterystyczną dla poszczególnych — etapów chowu. Ponadto, wskazano planowane działania mające na celu zminimalizowanie emisji amoniaku: w poszczególnych etapach chowu:

utrzymywanie w pomieszczeniach chowu drobiu odpowiednich warunków temperaturowych poprzez sterowanie natężeniem wentylacji, minimalizowanie strat azotu poprzez zwiększenie efektywności wykorzystania białka podawanego w paszach, dostosowanie zawartości białka w paszach do potrzeb pokarmowych zwierząt, stosowanie pasz z dodatkiem aminokwasów poprawiających stopień wykorzystania białka, utrzymywanie zwierząt o dobrych cechach genetycznych w zakresie wbudowywania białka, regularne kontrole linii pojenia zapobiegające zamaczaniu ściółki.

Odnośnie do pkt wezwania, w aneksie wskazano, że nie wyszczególniono padłych zwierząt w bilansie ilościowo-jakościowym odpadów ze względu na regulację zawartą w art. 2 ust. 2 pkt 6a ustawy o odpadach i w świetle zapisów zawartych w pkt. Raportu. Maksymalna ilość wytworzonych ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia dla ludzi (kategoria II) może wynieść ok. Sposób gospodarowania ww. produktami opisano w pkt raportu - Ogólna charakterystyka techniczna Miejsce magazynowania ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia dla ludzi przedstawiono w załączniku nr do aneksu.

Co do pkt wyjaśniono, że przeprowadzona w przedłożonym raporcie analiza oddziaływania akustycznego uwzględnia najbliżej położony teren podlegający ochronie akustycznej Na rysunku przedstawiono poziom hałasu w punktach obliczeniowych w tym również na granicy zabudowy mieszkalnej, tj. w punkach,. Ponadto w załączniku do raportu zawarto maksymalny poziom emitowanego hałasu dla analizowanych punktów obliczeniowych, które m.in. pokazują poziom dźwięku na granicy z działką nr [...]. Przedstawiono również izolinie wskazujące rozkład izofon w odniesieniu do terenów podlegających ochronie akustycznej. W analizie zawartej w raporcie uwzględniono wszystkie istotne źródła tj. wentylatory. Zgodnie z informacją zawartą w pkt.. Raportu -Analiza oddziaływania akustycznego przedsięwzięcia do obliczeń nie uwzględniono hałasu emitowanego przez ruch pojedynczych pojazdów dostawczych na terenie fermy gdyż jest to oddziaływanie okresowe, krótkotrwałe i nie ma wpływu na klimat akustyczny poza terenem fermy.

Odnośnie pkt na str. aneksu przedstawiono w formie tabelarycznej potencjalne sytuacje awaryjne i sposoby zapobiegania występowaniu i ograniczania skutków awarii.

Ustosunkowując się do kwestii możliwych do wystąpienia konfliktów społecznych wskazano, że analizę tej kwestii przedstawiono w pkt 16 raportu. W dalszej części w formie tabelarycznej przedstawiono uzupełnienie analizy możliwych konfliktów społecznych, wskazujące uciążliwości będące powodem niechęci ludności lokalnej. Przedstawione zostały też aspekty pozytywne dla lokalnej ludności z faktu istnienia fermy, tj. stworzenie stanowisk pracy stałej przy bezpośredniej obsłudze kurnika, stworzenie stanowisk pracy sezonowej oraz udostępnianie lokalnej ludności maszyn rolniczych, a także aspekt konfliktu z właścicielem działki sąsiedniej [...].

Na tej podstawie Kolegium stwierdziło, że zarzut, dotyczący braku uzupełnienia przez inwestora wskazanych punktów () nie znajduje uzasadnienia w zgromadzonej dokumentacji w niniejszej sprawie.

Ustosunkowując się do podniesionej przez skarżącego konieczności uchylenia ww. decyzji z uwagi na wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w dniu 22 listopada 2011 r. wyrok sygn. akt II SA/Sz 749/11, którym Sąd uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] uchylającą własną decyzję z dnia [...] w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego — kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu () na kurnik o ilości stanowisk drobiu, na działce nr [...], w obrębie, Kolegium wskazało, że cytowany wyrok Sądu jest nieprawomocny. Inwestor bowiem złożył skargę kasacyjną na ww. orzeczenie. Ponadto, postępowanie, którego dotyczy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt II SA/Sz 749/11, toczyło się w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego — kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu ( ) na kurnik o ilości stanowisk drobiu, na działce nr [...], w obrębie. W niniejszej sprawie natomiast postępowanie dotyczy określenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla brojlera o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym".

Kolegium stwierdziło, że wydanie decyzji Burmistrza z dnia [...], określającej środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym", nastąpiło na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego. Po przeanalizowaniu akt postępowania oraz treści wniesionego odwołania, Kolegium nie znalazło podstaw do zakwestionowania przedmiotowej decyzji. Materiał dowodowy w sprawie jest wyczerpujący, czym wypełniona została dyspozycja normy zawartej w art. 77 § 1 k.p.a. Decyzja zawiera wymagane przepisami prawa uzasadnienie zgodne zarówno z przepisami k.p.a., jak z przepisami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, a także uzasadnienie stanowiska w sprawie.

Kolegium wskazało ponadto, że w dacie wydania przez organ I instancji decyzji znak: [...], obowiązywała nowelizacja prawna przewidziana ustawą z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.). Ustawa ta w dużej części uchyliła przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.). Na mocy art. 153 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku (...) w sprawach wszczętych przed wejściem w życie nowej regulacji prawnej mają zastosowanie dotychczasowe przepisy (Prawo ochrony środowiska). Norma ta jednakże nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem postępowanie w sprawie określenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla brojlera o łącznej obsadzie sztuk brojlerów na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym" zostało wszczęte na wniosek A. C. złożony w dniu 23 maja 2011 r., a zatem po wejściu w życie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (15 listopada 2008 r.). Tym samym, organ I instancji w decyzji z dnia [...], wskazując podstawę prawną błędnie przywołał regulacje ustawy Prawo ochrony środowiska. Jednakże z uwagi na fakt, że analiza akt sprawy prowadzi do niebudzącego wątpliwości wniosku, że postępowanie w przedmiotowej sprawie prowadzone było zgodnie z uregulowaniami obowiązującego aktu — ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania , wobec czego Kolegium stwierdziło, że omyłka ta nie ma istotnego wpływu na wynik sprawy.

Na opisaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego A. S. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zaskarżonej decyzji zarzucił następujące naruszenie prawa:

1. ponowne wydanie decyzji w sprawie, w której w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja Burmistrza z dnia [...] o środowiskowych uwarunkowaniach zgody dotycząca prowadzenia kurnika o ilości sztuk drobiu,

2. nieprawidłowe przyjęcie, jakoby jego zastrzeżenia do raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko musiały być poparte ekspertyza,

3. uznanie, że określenie w decyzji Burmistrza z dnia [...] obowiązku przedłożenia analizy porealizacyjnej w zakresie ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko w terminie 6 miesięcy od przystąpienia do użytkowania instalacji oraz treść uzasadnienia ww. decyzji są wystarczające do przyjęcia, że analiza winna zostać przeprowadzona przy pełnej obsadzie pomieszczeń produkcyjnych oraz w okresie letnim, w sytuacji w której intencja organu wyrażona w treści uzasadnienia nie jest dla inwestora wiążąca, a nadto – wiążący inwestora termin może przypadać np. na okres od października do marca, co wykluczy możliwość przeprowadzenia analizy w okresie letnim,

4. stwierdzenie, że brak w treści decyzji Burmistrza z dnia [...] informacji o treści wniesionych przez niego uwag nie złamało jego prawa do uczestnictwa w procesie uzgadniania warunków środowiskowych, podczas gdy powyższe nie pozwolą na ustalenie, czy przy wydawaniu decyzji organ wziął pod uwagę wyniki postępowania z udziałem społeczeństwa,

5. uznanie, że udzielenie mu informacji przez Dyrektora Ochrony Środowiska o organie prowadzącym postępowanie nie stanowiło naruszenia prawa strony do udziału w postępowaniu, mimo że strony postępowania mają prawo udziału także w postępowaniu uzgodnieniowym,

6. uznanie, że w aneksie do raportu inwestor odniósł się do wszystkich kwestii do których został wezwany, podczas, gdy aneks do raportu nie zawiera odpowiedzi na wszystkie pytania bądź odpowiada na nie w sposób wymijający,

7. przyjęcie w sposób niezgodny z zasadami doświadczenia życiowego, że w rezultacie mycia posadzek/sprzętów po usunięciu z hali obornika nie powstaną ścieki technologiczne, a jedynie woda, która będzie mogła odparować, podczas, gdy z doświadczenia wynika, że w rezultacie mycia posadzek/sprzętów musi pozostać woda wraz z zanieczyszczeniami.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie znajdując podstaw do zmiany stanowiska zajętego w sprawie wniosło o oddalenie skargi jako bezzasadnej.

Dodatkowym pismem procesowym z dnia 21 października 2013 r. pełnomocnik skarżącego adwokat P. Z. kwestionowanej decyzji zarzucił naruszenie:

- art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez jego niezastosowanie, co spowodowało funkcjonowanie w obrocie prawnym dwóch decyzji Burmistrza,

- art. 107 § 1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego przez niedostateczne ustalenie faktów oraz ich znaczenia według obowiązujących przepisów oraz brak merytorycznego odniesienia się do argumentów podniesionych przez skarżącego i używanie nieprecyzyjnych sformułowań,

- art. 7, art. 75, art. 77, art. 10 § 1 i art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez brak wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych I brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Pełnomocnik zaznaczył, że w przedmiotowej sprawie Burmistrz w dniu [...] wydał dla tej samej inwestycji kolejna decyzje w sprawie środowiskowych uwarunkowań, która została utrzymana w mocy przez Kolegium w dniu [...], zatem w odniesieniu do tego samego przedsięwzięcia obecnie funkcjonują dwie decyzje Burmistrza w których zostały ustalone uwarunkowania środowiskowe. W ocenie skarżącego Kolegium winno było wydać w trybie art. 138 pkt 2 K.p.a. decyzję uchylającą decyzję Burmistrza z dnia [...] i umarzającą postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość.

W dalszej części wywiódł, iż nie do zaakceptowania jest stanowisko Kolegium nakładające w celu wykazania zastrzeżeń do raportu obowiązek przedstawienia dowodu np. w postaci ekspertyzy, ponieważ strony lub osoby uczestniczące na prawach strony w postępowaniu mają prawo do podważania takich dokumentów, a organ prowadzący w celu zweryfikowania wątpliwości winien posiłkować się inną opinią innej osoby. Nie jest dopuszczalne przerzucanie ciężaru dowodowego na skarżącego, ponieważ takiego obowiązku nie nakłada na niego żaden przepis prawa. Raport o oddziaływaniu na środowisko jest dokumentem prywatnym, przedstawionym przez inwestora, zatem winien być oceniany w odniesieniu do całości zgromadzonego materiału dowodowego.

Nadto nie uwzględniono faktu, że budynek gospodarczy fermy usytuowany jest w odległości zaledwie ok. od granicy nieruchomości skarżącego, zatem jego grunt znajduje się w zasięgu oddziaływania inwestycji. Funkcjonowanie spornej inwestycji może powodować uciążliwość, ze względu na emisje substancji

odorowych nienormowanych w przepisach prawa polskiego, których całkowite wyeliminowanie jest niemożliwe.

Dodatkowo w raporcie, w zakresie możliwych do wystąpienia konfliktów społecznych nie odniesiono się do kwestii, że mieszkańcy objęci negatywnym oddziaływaniem przedmiotowej fermy muszą liczyć się z realnym spadkiem wartości należących do nich gruntów. Z powstaniem fermy wiążą się ograniczenia rozwoju gospodarczego gminy, bowiem to nie tylko zespół budynków, ale również uciążliwe odory, hałas i znaczące przekształcenia krajobrazu ze względu na konieczność zagospodarowania odchodów na stosunkowo dużych areałach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji wykazała, że niektóre z zarzutów skargi A. S. i uzupełniającego ją pisma wniesionego przez pełnomocnika skarżącego są zasadne, co przemawiało za uwzględnieniem skargi.

Sądowej kontroli zgodności z prawem poddana została decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na hodowli brojlerów o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym.

Zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), dalej: "ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku" przywołanym w podstawie prawnej zaskarżonej decyzji, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia (ust. 1), a jej uzyskanie jest wymagane dla planowanych 1) przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, 2) mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. (ust. 2).

Klasyfikacja tych przedsięwzięć do jednej z dwóch wyżej wymienionych grup przedsięwzięć następuje na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.).

W niniejszej sprawie zakwalifikowanie przedsięwzięcia opisanego we wniosku A. C. z [...] jako mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, w świetle § 3 ust. 1 pkt 102 wskazanego wyżej rozporządzenia, jest zgodne z prawem i nie jest sporne między stronami.

Z punktu widzenia zarzutów skargi istotne znaczenie posiada art. 72 ust. 1 ustawy, który określa sytuacje, w których dla przedsięwzięć określonych w art. 71 ust. 2 wymagane jest wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Mianowicie, zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 1, wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych oraz decyzji o zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części – wydanych na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Wskazany przepis, podobnie jak i pozostałe punkty od 2 do 21 art. 72 ust. 1 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku wprowadza obowiązek uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed złożeniem wniosku o wydanie wskazanych w nich decyzji, co uzasadnia stwierdzenie, że uzyskanie decyzji środowiskowej musi poprzedzać realizację przedsięwzięcia.

Istotne jest przy tym, że postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wszczyna się na wniosek podmiotu planującego realizację przedsięwzięcia (art. 73 ust. 1 ustawy), co utwierdza w przekonaniu, że co do zasady omawianą decyzję wydaje się w odniesieniu do planowanego przedsięwzięcia, a nie do przedsięwzięcia już zrealizowanego. Tymczasem, jak wynika to z ustaleń wynikających z zaskarżonej decyzji, znajdujących potwierdzenie w materiałach akt administracyjnych przedstawionych sądowi przez organ wraz ze skargą i odpowiedzią na skargę, A. C. prowadzi już hodowlę brojlerów obejmującą sztuk kurczaków w jednym rzucie. W dniu [...] Burmistrz wydał bowiem na wniosek tego inwestora decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego – kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu na kurnik o ilości stanowisk drobiu na działce nr [...] w obrębie. Decyzja ta, już jako decyzja ostateczna, jak wynika z dalszych ustaleń organów orzekających w sprawie, co nie jest kwestionowane, została wyeliminowana z obrotu prawnego, z uwagi na to, że określone w niej środowiskowe uwarunkowania nie zostały przez wnioskodawcę dotrzymane. Mianowicie decyzją z dnia [...] organ uchylił decyzję własną z [...], a Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania A. C. decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W tym stanie faktycznym A. C. pismem z dnia [...] wystąpił z wnioskiem o środowiskowe uwarunkowania wprost pisząc w tym wniosku, że "Wniesienie niniejszego wniosku podyktowane jest koniecznością uzyskania " " decyzji środowiskowej, ponieważ Decyzja Ś. z dnia. [...] została uchylona przez Burmistrza". Również z treści raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, przedłożonego przez wnioskodawcę wynika jednoznacznie, że środowiskowe uwarunkowania mają zostać wydane dla przedsięwzięcia, które jest realizowane a nie planowane.

W tych realiach sprawy, sposób w jaki Kolegium w zaskarżonej decyzji odniosło się do zarzutu odwołania, że z uwagi na uchylenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 listopada 2011 r. ( sygn. akt II SA/Sz 749/1) decyzji SKO z dnia [...] utrzymującej w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] nie można być uznany za wyczerpujący. Kolegium stwierdziło, że wyrok Sądu jest nieprawomocny, gdyż inwestor złożył skargę kasacyjną, a ponadto postępowanie, którego dotyczy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt II SA/Sz 749/11, toczyło się w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego — kurnika przystosowanego do chowu sztuk drobiu () na kurnik o ilości stanowisk drobiu, na działce nr [...] w obrębie. W niniejszej sprawie natomiast postępowanie dotyczy określenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Hodowla o łącznej obsadzie sztuk na działce nr [...] w obrębie ewidencyjnym".

Kolegium wprawdzie trafnie dostrzegło, że rozpatrywana przez nie sprawa dotyczy nowego wniosku, ale przemilczało, że ten wniosek dotyczy w swej istocie tego samego przedsięwzięcia i w dodatku już zrealizowanego.

W rezultacie pominięcia tej ostatniej okoliczności Kolegium nie wskazało ani w podstawie prawnej swojej decyzji (mimo że dostrzegło błędnie powołane podstawy prawne w decyzji organu I instancji), ani w jej uzasadnieniu przepisu prawa, który wymaga przeprowadzenia dla zrealizowanego przedsięwzięcia decyzji środowiskowej.

W ocenie Sądu, analiza art. 72 ust. 1 nie daje wprost podstawy prawnej do wydania decyzji środowiskowej w sytuacji wyeliminowania, w nadzwyczajnym trybie postępowania, z obrotu prawnego dotychczasowej decyzji środowiskowej w odniesieniu do przedsięwzięcia zrealizowanego i pełnej jego eksploatacji. W tych okolicznościach faktycznych i prawnych zarzut wydania decyzji w sprawie, w której w obrocie prawnym, w dacie orzekania przez organ odwoławczy, funkcjonuje inna decyzja ostateczna dotycząca tego samego przedsięwzięcia jest zasadny w tym sensie, że wprawdzie nie można w realiach sprawy mówić o naruszeniu powagi rzeczy osądzonej w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 3 K.p.a, to jednak Kolegium powinno było rozważyć zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego zakończenia sprawy dotyczącej decyzji środowiskowej z dnia [...]. Kolegium powinno było wnikliwiej przeanalizować sprawę od strony materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia i dokonać głębszej wykładni art. 72 ust. 1 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku, zwłaszcza w kontekście celu tego przepisu i celu całej ustawy. Niezaprzeczalne bowiem jest, że posiadanie, przez podmiot prowadzący przedsięwzięcie zaliczane do mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko, decyzji określającej środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia jest konieczne z punktu widzenia realizacji ratio legis omawianej ustawy, co uzasadniałoby dokonanie wykładni tego przepisu szerszej niżby to wynikało wyłącznie z jego wykładni językowej. Nie może jednak dojść do sytuacji, w której chociażby przejściowo, w obrocie prawnym będą funkcjonowały dwie decyzje ostateczne określające warunki środowiskowe dla prowadzonej już działalności, a przy tym odmiennie określające, w pewnych zakresach, środowiskowe uwarunkowania tej działalności. Tymczasem Kolegium zbagatelizowało okoliczność, że w dacie orzekania jego decyzja ostateczna z dnia [...] jak i decyzja organu I instancji z dnia [...] zostały wyeliminowane z obrotu prawnego wyrokiem WSA z dnia 22 listopada 2011 r. (sygn. akt II SA/Sz 749/11), którym orzeczono jednocześnie w trybie art. 152 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o niewykonalności zaskarżonej decyzji do czasu uprawomocnienia się wyroku sadowego.

Niezależnie od powyższego, za zasadny uznać trzeba zarzut, że zawarte w decyzji organu I instancji obowiązki odnoszące się do oceny porealizacyjnej zostały ustanowione w sposób nieprecyzyjny i nieadekwatny do ustaleń organu. Wbrew bowiem twierdzeniu Kolegium, określony w decyzji termin przeprowadzenia tej analizy wcale nie gwarantuje jej dokonania w terminie największej uciążliwości przedsięwzięcia dla środowiska. Skoro zaskarżoną decyzję środowiskową wydano w stosunku do już zrealizowanego i funkcjonującego przedsięwzięcia, to organ orzekający powinien dążyć do tego aby decyzja mająca w istocie rzeczy zastąpić decyzję wydaną przed planowanym przedsięwzięciem i wyeliminowaną z obrotu prawnego z powodu niewykonywania jej uwarunkowań, zawierała warunki nie tylko nadające się do wykonania, ale gwarantujące spełnienie celu jakiemu ma służyć obowiązek przeprowadzenia analizy porealizacyjnej.

Przypomnieć wypada, że organ I instancji uzasadniając rozstrzygniecie zobowiązujące inwestora do przeprowadzenia analizy porealizacyjnej wskazał, że obowiązek ten nałożony został z uwagi na fakt, że przedmiotowa działalność może przyczynić się do zanieczyszczenia poszczególnych komponentów środowiska. Według uzasadnienia decyzji tego organu, przedmiotowa analiza ma na celu zweryfikowanie, czy przedstawione w raporcie o oddziaływaniu planowanej inwestycji na środowisko rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne pozwolą na funkcjonowanie instalacji zgodnie z zasadami ochrony środowiska, a tym samym przyczynią się do zachowania standardów jakości środowiska poza terenem inwestycyjnym. Organ jednocześnie stwierdził, że opracowanie musi zostać wykonane w okresie największej uciążliwości, tj. przy pełnej obsadzie pomieszczeń produkcyjnych oraz w okresie letnim. Organ odwoławczy odnosząc się do zarzutu odwołania, powołał się na powyższe uzasadnienie decyzji organu I instancji konkludując, że jest ono zgodne ze stanowiskiem A.S. Kolegium nie dostrzegło jednak, że wnoszący odwołanie nie polemizował z uzasadnieniem decyzji organu I instancji, lecz kwestionował treść konkretnego rozstrzygnięcia zawartego w osnowie decyzji. O tym jaka jest wola organu decyduje rozstrzygnięcie zawarte w osnowie decyzji, a nie jej uzasadnienie. W rezultacie Kolegium uchyliło się od rzeczowego rozpatrzenia tego zarzutu i nie wyjaśniło, czy po pierwsze, brak w decyzji konkretnych obowiązków w ramach analizy porealizacyjnej i odesłanie w tym zakresie do ustaleń zawartych w raporcie oddziaływania na środowisko znajduje swoje oparcie w art. 82 ust. 1 pkt 5 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku i po drugie nie zbadało czy określenie terminu przedłożenia analizy porealizacyjnej w terminie 6 miesięcy od przystąpienia do użytkowania instalacji ma jakiś sens, skoro przedsięwzięcie jest realizowane od kilku lat, o czym samo Kolegium pisze w uzasadnieniu swojej decyzji.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 5, organ w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach może nałożyć obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej określając jej zakres i termin przedstawienia. Tymczasem nałożony w decyzji organu I instancji obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej w ogóle nie określa jej zakresu., co stanowi istotne naruszenie tego przepisu prawa materialnego. Wyjaśnienia wymaga, że wykonanie i przedłożenie organowi analizy porealizacyjnej ma między innymi na celu usunięcie wątpliwości wynikających z raportu, na co wskazuje treść art. 83 ust. 1 ustawy, który stanowi, że: "W analizie porealizacyjnej, o której mowa w art. 82 ust. 1 pkt 5, dokonuje się porównania ustaleń zawartych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w szczególności ustaleń dotyczących przewidywanego charakteru i zakresu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz planowanych działań zapobiegawczych z rzeczywistym oddziaływaniem przedsięwzięcia na środowisko i działaniami podjętymi dla jego ograniczenia" W tym kontekście niedopuszczalne jest zastąpienie w decyzji ustalenia zakresu (przedmiotowego i czasowego) analizy porealizacyjnej treścią raportu, zwłaszcza że przepisy ustawy nie zaliczają raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko do integralnych części decyzji środowiskowych.

Za chybiony natomiast uznać trzeba zarzut (pkt 3 skargi) naruszenia praw skarżącego jako strony postępowania poprzez nieprzytoczenie w uzasadnieniach decyzji organów orzekających jego uwag wnoszonych w toku postępowania . W związku z tym zarzutem podkreślenia wymaga, że wprawdzie postępowanie w niniejszej sprawie z uwagi na to, że w jego toku była przeprowadzana, stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy, ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, która zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy wymaga udziału społeczeństwa, to jednak, ocenę zgodności zaskarżonej decyzji z przepisami procedury w zakresie prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu należy przeprowadzić w kontekście przepisów dotyczących praw strony, a nie przepisów dotyczących udziału społeczeństwa, skoro A. S., jako właściciel nieruchomości znajdującej się w zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia posiadał status strony. Jeśli zatem, w ocenie skarżącego, organ odwoławczy zbyt lakonicznie zrelacjonował prezentowane przezeń stanowisko w niniejszej sprawie, to nie jest wystarczające do uznania, że naruszone zostały prawa skarżącego do czynnego udziału w postępowaniu, ponieważ z art. 107 § 3 Kpa nie wynika aby uzasadnienie decyzji wymagało szczegółowego przytoczenia wszystkich uwag, oświadczeń, pism, składanych przez stronę w toku postępowania.

Z zarzutem tym, wiąże się zarzut sformułowany w pkt 5 skargi, a odnoszący się do postanowień wydanych przez Dyrektora Ochrony Środowiska. Z treści tego zarzutu w powiązaniu z wywodami odwołania dotyczącymi tego zagadnienia wynika, że skarżący uważa, iż naruszono jego prawa jako strony poprzez to, że poinformowano go o braku uprawnienia do zaskarżenia postanowienia tego organu z dnia [...], a jednocześnie organ ten na skutek korespondencji z inwestorem w dniu [...] wydał kolejne postanowienie w którym zmienił swoje poprzednie postanowienie.

Analiza akt administracyjnych wskazuje, że Dyrektor Ochrony Środowiska w dniu [...] wydał na podstawie art. 106 K.p.a. i art. 77 ust. 1 pkt 1 , 3,4 i 7 postanowienie uzgadniające realizację przedmiotowego przedsięwzięcia i określające jego warunki. Postanowienie to zostało doręczone stronom, w tym A. S. wraz z pouczeniem, że nie przysługuje na nie zażalenie , a strona może je zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji. Treść tego pouczenia prawa nie narusza, bowiem ustawodawca w art. 77 ust. 7 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku wyłączył stosowanie art. 106 § 6 K.p.a.

Natomiast postanowienie Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] jak wynika to z podstawy prawnej w nim wskazanej, wydane zostało na podstawie art. 113 § 2 K.p.a. Zgodnie z tym przepisem na postanowienie to służy zażalenie, takiej też treści pouczenie zostało zamieszczone w tym postanowi