VII SA/Wa 1370/13

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...]na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2, ust. 7 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem wykonywanych robót budowlanych, związanych z rozbudową budynku pieczarkarni na działkach nr ew. [...],[...] i [...]w miejscowości S.gmina [...], zobowiązał D. C. do wykonania w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna następujących robót budowlanych:

- wzmocnienia płatwi dachowych;

- wzmocnienia i uzupełnienia blach węzłowych w szczytowych punktach dźwigarów;

- wzmocnienia stężeń dźwigarów;

- wzmocnienia spawów poprzez nałożenie nakładek stalowych wzmacniających i ponownie ocynkowanie konstrukcji,

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że postępowanie administracyjne w sprawie budynku pieczarkarni, wybudowanego przez D. C. w miejscowości S. zostało wszczęte z urzędu.

W trakcie oględzin w dniu 4.06.2012 r. stwierdzono, że inwestor dokonał rozbudowy pieczarkarni. Rozbudowę budynku zrealizowano na podstawie pozwolenia na budowę z dnia [...].04.2010 r. wydanego przez Starostę [...]oraz na podstawie decyzji z dnia [...].02.2011r. zmieniającej pozwolenie na budowę w części dotyczącej charakterystycznych parametrów obiektu.

W dniu 3 marca 2011r. inwestor zawiadomił Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy obiektu. W dołączonym do zawiadomienia oświadczeniu z dnia 1.03.2011 r., kierownik budowy A. W. potwierdził jakość i zgodność prac budowlanych z warunkami pozwolenia na budowę oraz przepisami i sztuką budowlaną.

W toku kontroli nie stwierdzono istotnych odstępstw w realizacji obiektu od projektu budowlanego, zatwierdzonego decyzją o pozwoleniu na budowę. Ustalono natomiast, że w trakcie budowy doszło do nieistotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu, polegających między innymi na zmianie przekroju profili stalowych płatwi dachowych i stężenia bramy.

Zgodnie z art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane w razie zmian nieodstępujących w sposób istotny od zatwierdzonego projektu lub warunków pozwolenia na budowę, dokonanych podczas wykonywania robót, do zawiadomienia o zakończeniu budowy należy dołączyć kopie rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu budowlanego, z naniesionymi zmianami, a w razie potrzeby także uzupełniający opis. W takim przypadku oświadczenie kierownika budowy powinno być potwierdzone przez projektanta i inspektora nadzoru inwestorskiego, jeżeli został ustanowiony.

W przedmiotowej sprawie do zawiadomienia o zakończeniu budowy nie załączono wymaganych rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu budowlanego, z naniesionymi zmianami, ani też uzupełniającego opisu, potwierdzającego w szczególności dopuszczalność zmiany przekroju profili stalowych. Dokonane zmiany nie zostały także potwierdzone przez projektanta.

W dniu 14.06.2012 r. D. C. przedłożył ekspertyzę techniczną w zakresie ustalenia prawidłowości wykonania konstrukcji stalowej pieczarkarni oraz regałów do uprawy wraz z wózkami do zbioru pieczarek. Ekspertyza została opracowana przez mgr inż. S. B. - biegłego sądowego przy Sądzie Okręgowym w [...].

W ekspertyzie wskazano, że konstrukcja pieczarkarni wykonana została niezgodnie z obowiązującymi przepisami, w szczególności w zakresie jakości spoin oraz grubości powłok cynkowych. Tak wykonany obiekt, zdaniem biegłego, nie spełnia podstawowych wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji nośnej, jak i bezpieczeństwa użytkowania.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, organ uznał, że roboty budowlane związane z budową pieczarkarni zostały wykonane w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia (art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane).

Usuwanie skutków prowadzenia robót budowlanych wykonywanych w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia podlega trybowi określonemu w art. 50 i 51 Prawa budowlanego z tym, że ponieważ budowa została zakończona, uznano, że nie ma podstaw do wstrzymania robót budowlanych, zaś w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, należy przeprowadzić postępowanie naprawcze w oparciu o art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Wobec uzasadnionych wątpliwości, dotyczących zgodności wykonanych robót z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi, oraz zasadami wiedzy technicznej, postanowieniem z dnia [...].08.2012r. nałożono na inwestora obowiązek dostarczenia ekspertyzy technicznej robót budowlanych, związanych z rozbudową pieczarkami, oraz określenia czynności niezbędnych do doprowadzenia wykonywanych robót do stanu zgodnego z prawem, jeżeli zajdzie taka potrzeba.

W dniu 31.01.2013 roku inwestor przedstawił wymaganą ocenę techniczną, wykonaną przez E. P.. Z oceny tej wynikało, że w miejscach, gdzie stwierdzono nieprawidłowości, należy dokonać wzmocnienia konstrukcji. W szczególności dotyczyło to wzmocnienia płatwi dachowych, blach węzłowych w szczytowych punktach dźwigarów, stężeń dźwigarów oraz wzmocnienia spawów poprzez nałożenie nakładek stalowych wzmacniających.

Dalej organ wywodził, że z orzeczeń sądów administracyjnych (wyrok Wojewódzkiego Sądu administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Gd 350/09) wynika, że skoro zgodnie z art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego postępowanie naprawcze może być stosowane także w stosunku do robót budowlanych, które zostały wykonane, to należy przyjąć, iż jest ono dopuszczalne także w stosunku do tych wykonanych robót budowlanych, których stan zaawansowania jest tak daleki, że zostały one zakończone nie tylko w znaczeniu faktycznym, ale także prawnym. Zakończenie robót budowlanych w znaczeniu prawnym polega bądź to na zawiadomieniu o zakończeniu budowy (art. 54 Prawa budowlanego), bądź na uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie (art. 55 Prawa budowlanego). Treść art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego nie daje żadnych podstaw do tego, aby zastosowanie tego przepisu ograniczało się tylko do tych wykonanych robót budowlanych, które nie zostały zakończone w jeden ze wskazanych sposobów.

W związku z powyższym, organ uznał, że podstawą prawną nałożonych obowiązków powinien być art. 51 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 51 ust. 7 ustawy Prawo budowlane.

D. C. wniósł odwołanie od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]z dnia [...] marca 2013 roku – domagał się jej uchylenia w całości oraz rozstrzygnięcie przez organ odwoławczy, co do istoty sprawy.

W szczególności, żądał wypowiedzenia się przez organ odwoławczy nie tylko co do koniecznych napraw, lecz również co do możliwości użytkowania budynku pieczarkarni do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia.

Zaskarżanej decyzji organu I instancji zarzucił wadliwą subsumcję, poprzez zastosowanie jako podstawy prawnej art. 51 ust. 1 pkt 2 i ust. 7 ustawy Prawo budowlane, który nie ma zastosowania w istniejącym w stanie faktycznym tj. do już wybudowanego obiektu, po całkowitym zakończeniu robót budowlanych, zamiast trybu z art. 66 ww. ustawy.

W ocenie skarżącego było to świadome działanie organu nadzoru budowlanego mające na celu uchylenie się od obowiązku wypowiedzenia się w zaskarżanej decyzji - na podstawie art. 66 ust. 2 ustawy Prawo budowlane - co do możliwości użytkowania pieczarkarni do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia.

Podniósł, że budowa przedmiotowej pieczarkarni została zakończona przeszło 2 lata wcześniej. Istotą sprawy jest użytkowanie już wybudowanego budynku pieczarkarni. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...]zamiast zastosować art. 66 ustawy Prawo budowlane, zastosował odnoszący się do niezakończonych budów art. 51 ust. 1 pkt 2, ust. 7 opisanej ustawy.

[...]Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] kwietnia 2013r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623) po rozpatrzeniu odwołania D. C. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...].03.2013r. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ II instancji podał, że w trakcie przeprowadzonych w dniu 4.06.2012r. oględzin nie stwierdzono istotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego. Usytuowanie i obrys zewnętrzny budynku pokrywał się z wymiarami dokumentacji budowlanej. Stwierdzono, że w pomieszczeniu stołówki wydzielono szatnię. Zgodnie z oświadczeniem inwestora pomieszczenie te zostało wykonane we własnym zakresie po odbiorze budynku. W trakcie budowy wprowadzono nieistotne odstępstwa od zatwierdzonego projektu polegające na zmianie przekroju profili stalowych płatwi dachowych i stężenia bramy.

Organ powiatowy ustalił w toku postępowania wyjaśniającego, iż do zawiadomienia o zakończeniu budowy nie załączono wymaganych rysunków wchodzących w skład zatwierdzonego projektu budowlanego, z naniesionymi zmianami, jak również uzupełniającego opisu potwierdzającego dopuszczalność zmiany przekroju profili stalowych.

W dniu 14.06.2012r. D. C. złożył ekspertyzę techniczną autorstwa S. K. B.. Z ekspertyzy tej wynikało, iż konstrukcja nośna przedmiotowego obiektu nie została wykonana zgodnie z dokumentacją projektową. Stwierdzono złą jakość spoin oraz nieodpowiednią grubość powłok cynkowych, przez co naruszone zostały wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji nośnej oraz użytkowania pieczarkarni.

W związku z powyższym postanowieniem z dnia [...].08.2012r. nałożono na D. C. na podstawie art. 81 c ust. 2 Prawa budowlanego, obowiązek przedstawienia ekspertyzy technicznej robót budowlanych związanych rozbudową budynku pieczarkarni oraz określenia zakresu czynności niezbędnych do doprowadzenia wykonywanych robót do stanu zgodnego z prawem, jeżeli zajdzie taka potrzeba.

W dniu 31.01.2013r. D. C. przedłożył ekspertyzę techniczną sporządzoną przez inż. E. P. oraz mgr inż. B. Z., z której wynikało, iż budynek w sposób istotny odbiega od założeń projektowych. Pominięto wykonanie istotnych elementów konstrukcji stalowej dźwigarów dachowych oraz zmniejszono profile dachowe, co może spowodować awarię konstrukcji. Spoiny nie są wykonane zgodnie z projektem - zaprojektowano spawy wykonane elektrodami EB1,4 a wykonano metodą MIG. Nieprawidłowości wykonania spawów są niedopuszczalne i stanowią niebezpieczeństwo awarii, zagrożenie dla osób przebywających w obiekcie. W ekspertyzie wskazano, że aby doprowadzić budynek do stanu zgodnego z bezpieczeństwem użytkowania należy wykonać projekt naprawy konstrukcji nośnej z uwzględnieniem wzmocnienia konstrukcji w miejscach, gdzie stwierdzono nieprawidłowości. Do czasu ich wykonania ekspertyza nie zalecała użytkowania obiektu.

W ocenie [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaskarżona decyzja o nałożeniu obowiązków określonych w art. 51 ust. 1 pkt 2, Prawa budowlanego z 1994 roku jest prawidłowa.

Postępowanie w trybie art. 51 w związku z art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane stosowane jest przez organ w sytuacji, zaistnienie faktów bądź okoliczności mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8.03.2000r. sygn. akt II SA/Gd 170/98: "Właściwy organ może wstrzymać wykonywanie robót budowlanych na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane nawet wtedy, gdy są one prowadzone na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budową i w sposób nieodbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budową bądź w przepisach. Jedyną przesłanką wstrzymania wykonywania robót budowlanych na podstawie tego przepisu jest prowadzenie ich w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska".

Wobec powyższego organ powiatowy prawidłowo przeprowadził postępowanie w trybie art. 51 Prawa budowlanego, gdyż w omawianej sprawie obiekt pieczarkarni oddano do użytkowania zgodnie z prawem. W trakcie oględzin w dniu 4.06.2012r. stwierdzono nieistotne odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego. Odstępstwa te mogą jednak zagrażać bezpieczeństwu użytkowania, zostały wykonane w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi i mienia. Jak wskazano w dokumentacji technicznej pominięto wykonanie istotnych elementów konstrukcji stalowej dźwigarów dachowych oraz zmniejszono profile dachowe, co może spowodować awarię konstrukcji. Spoiny nie są wykonane zgodnie z projektem - zaprojektowane zostały jako spawy wykonane elektrodami EB1,4 a faktycznie wykonane metodą MIG.

Aby doprowadzić przedmiotowy obiekt do stanu zgodnego z prawem należy wzmocnić płatwie dachowe, blachy węzłowe w szczytowych punktach dźwigarów, stężenia dźwigarów oraz spawy poprzez nałożenie nakładek stalowych wzmacniających i ponownie ocynkowanie konstrukcji, na co wskazali w ekspertyzie technicznej inż. E. P. oraz mgr inż. B. Z. Wykonanie przez inwestora powyższych robót doprowadzi obiekt do stanu zgodnego z prawem, co ma na celu procedura z art. 51 Prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 51 ust. 3 Prawa budowlanego: "po upływie terminu lub na wniosek inwestora, właściwy organ sprawdza wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkl 2, i wydaje decyzją:

1. o stwierdzeniu wykonania obowiązku albo

2. w przypadku niewykonania obowiązku - nakazującą zaniechanie dalszych robót budowlanych bądź rozbiórkę obiektu lub jego części, bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego ".

Odnosząc się do zarzutu niewłaściwego zastosowania trybu z art. 51 Prawa budowlanego, zamiast z art. 66 w/w ustawy organ odwoławczy wyjaśnił, iż PINB w [...]prawidłowo przeprowadził postępowanie. Nieprawidłowości występujące przy budowie przedmiotowej pieczarkarni powstały w wyniku prowadzenia robót budowlanych związanych z budową obiektu. Przepis art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego odnosi się do robót już zakończonych, co w omawianej sprawie miało miejsce. Art. 66 ma natomiast zastosowanie w przypadku nieprawidłowości powstałych w wyniku użytkowania obiektu, co w tym przypadku nie miało miejsca. W toku prowadzenia robót budowlanych nieprawidłowo wykonano konstrukcję nośną, a nie w trakcie użytkowania obiektu.

D. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]kwietnia 2013r. .

Zaskarżanej decyzji zarzucił wadliwą subsumcję, to jest zastosowanie jako podstawy prawnej niewłaściwego przepisu prawa. Nadto przepisy art. 6 i 107 k.p.a.

Wskazał, że przepisy art. 51 ustawy Prawo budowlane mają zastosowanie do obiektu budowlanego nieoddanego jeszcze do użytkowania. W przedmiotowym stanie faktycznym, miał zastosowanie art. 66 ww. ustawy odnoszący się do obiektów budowlanych już oddanych do użytkowania.

W uzasadnieniu wywodził, że pieczarkarnia jest użytkowana od 3 marca 2011r., dnia zgłoszenia zakończenia robót budowlanych do chwili obecnej tj. od przeszło 2 lat.

Skarżący miał wątpliwości co do stanu technicznego pieczarkarni i na podstawie wyników przeprowadzonych na jego zlecenie badań radiofotograficznych spoin konstrukcji, zawiadomił Komendę Powiatową Policji w [...]o podejrzeniu doprowadzenia go przez wykonawcę obiektu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Wszczęto dochodzenie w sprawie oszustwa przy budowie hali, gdzie skarżący ma status pokrzywdzonego.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...]podczas oględzin obiektu w dniu 4 czerwca 2012 r. nie stwierdził istotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego. Skarżący - nie zgadzając się z powyższą oceną przedłożył ekspertyzę techniczną autorstwa biegłego sądowego inż. S. B. stwierdzającą nieodpowiedni jakość spoin stalowej konstrukcji nośnej pieczarkarni, a poprzez to naruszenie wymagań dotyczących bezpieczeństwa użytkowania obiektu.

W odpowiedzi na zapytanie skarżącego dotyczące możliwości dalszego użytkowania pieczarkarni stwarzającego zagrożenie dla zdrowia i życia jego użytkowników, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...]udzielił odpowiedzi, iż obiekt budowlany pieczarkarni można użytkować.

W dniu 31 stycznia 2013 roku skarżący wykonał nałożony na niego obowiązek i przedłożył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w [...] ekspertyzę techniczną sporządzoną na jego zlecenie przez inż. E. P. oraz mgr inż. B. Z., z której wynika, iż obiekt budowlany pieczarkami w sposób istotny odbiega od projektu budowlanego i do czasu wykonania naprawczych robót budowlanych nie zaleca się jego użytkowania.

W decyzji, wydanej na podstawie art. 51 ustawy Prawo budowlane organ nie wypowiedział się co do możliwości użytkowania pieczarkarni do czasu wykonania robót naprawczych.

Z powodu braku odniesienia się organu nadzoru budowlanego do możliwości użytkowania pieczarkarni do czasu wykonania robót naprawczych odwołał się od decyzji.

Zdaniem skarżącego organy w sposób świadomy zastosowały w wydanych decyzjach niewłaściwą podstawę prawną tj. art. 51 ustawy Prawo budowlane nieodnoszącą się do stanu faktycznego tj. faktu, iż pieczarkarnia jest od 2 lat użytkowana. Zarówno wykładnia językowa, jak też celowościowa i funkcjonalna przepisu art. 51 prowadzi do wniosku, iż nie ma on zastosowania do legalnie oddanego do użytkowania obiektu budowlanego, natomiast do takich obiektów ma zastosowanie przepis art. 66 ustawy.

Wynika to między innymi z faktu, iż ustawodawca umieścił w katalogu możliwych decyzji organu nadzoru budowlanego w przypadku art. 66 wyżej opisanej ustawy oprócz możliwości nałożenia przez organ nadzoru budowlanego obowiązku usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości również wydanie zakazu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

W odpowiedzi na skargę [...]Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego podtrzymał argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. W świetle powołanego przepisu ustawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżony akt z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, a więc prawidłowość zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych, mających wpływ na wynik sprawy wad w postępowaniu administracyjnym (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.)

Zgodnie zaś z art. 134 § 1 ww. ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną.

Rozpoznając sprawę w świetle tych kryteriów, skarga nie mogła być uwzględniona.

Na wstępie odnieść się należy do podstawowego zarzutu skargi dotyczącego niewłaściwego zastosowania trybu z art. 51 Prawa budowlanego, zamiast z art. 66 w/w ustawy.

Zdaniem Sądu organy prawidłowo przeprowadziły postępowanie w trybie art. 51 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.). Tryb z art. 51 ma zastosowanie między innymi wówczas gdy roboty budowlane zostały wykonane na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, ale w sposób który w konsekwencji może powodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź środowiska.

Nie ulega wątpliwości, że art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 Prawa budowlanego stosuje się także, gdy roboty budowlane zostały zakończone. Wynika to z treści art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego. Zatem art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 Prawa budowlanego stosuje się do wykonanych robót budowlanych, jeżeli zostały one wykonane w sposób, o którym mowa w art. 50 ust. 1. W tym ostatnim przepisie przewidziano zaś m.in. wykonanie robót budowlanych w sposób który może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź środowiska.

Taka wykładnia uwzględnia funkcję Prawa budowlanego, którą jest ochrona interesu publicznego i indywidualnego w procesie budowy obiektów budowlanych. Interes ten zaś mógłby być zagrożony, gdyby pozostawić poza kontrolą właściwych organów administracji publicznej obiekty budowlane wybudowane na podstawie pozwolenia na budowę ale w sposób wadliwy z odstępstwami od tego pozwolenia, których jednak ustawa prawo budowlane nie zalicza do istotnych ale mogących powodować zagrożenie bezpieczeństwa funkcjonowania obiektu.

Celem postępowania naprawczego jest doprowadzenie wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. Przewidziane w art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego obowiązki nakłada się w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. Jeżeli wady wykonanych robót budowlanych są takie, że nie sposób doprowadzić ich do stanu zgodnego z prawem, to ustawodawca nie wyklucza nakazania rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części. To z kolei wynika z art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego i tego, że jest on jedną z części alternatywy rozłącznej, w której drugą częścią jest art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części można też nałożyć jako wynik niewykonania obowiązków nałożonych na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego.

Powód do ingerencji organów nadzoru budowlanego stanowi sytuacja, gdy roboty budowlane wykonane zostały w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska.

Ponieważ zagrożenia, o jakich mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy, mogą pojawić się na etapie wykonywania, to w przekonaniu Sądu, także w sytuacji zakończenia robót przy obiekcie, możliwe jest podjęcie działań zmierzających do modyfikacji obiektu i nałożenia ewentualnych nakazów w związku z sytuacjami uregulowanymi w art. 50 ust. 1 pkt 2. Skoro wadliwy sposób wykonywania robót, jest potencjalnie niebezpieczny dla użytkowania obiektu (np. zastosowanie nieodpowiedniej jakości kruszywa do wykonania pasa startowego, bądź innego materiału istotnego z punktu widzenia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji), co w efekcie prowadził do wadliwości obiektu, to są podstawy ingerencji organu nadzoru budowlanego w trybie art. 51 Prawa budowlanego. Natomiast podjęcie działań w trybie przewidzianym w art. 66 Prawa budowlanego związane jest z jego nieodpowiednim stanem technicznym będącym skutkiem użytkowania i najczęściej zaniedbań w tym zakresie.

Nieprawidłowości stwierdzone w przedmiotowej pieczarkarni (pominięcie istotnych elementów konstrukcji stalowej dźwigarów dachowych oraz zmniejszenie profili dachowych, wykonanie spoin metodą MIG) zaistniały w wyniku prowadzenia robót budowlanych związanych z jej budową. Art. 66 ma natomiast zastosowanie w przypadku nieprawidłowości powstałych w wyniku użytkowania obiektu. W tym przypadku nieprawidłowości stwierdzone w pieczarkarni są wynikiem wadliwego wykonawstwa, a nie użytkowania.

Wobec powyższego organ powiatowy prawidłowo przeprowadził postępowanie w trybie art. 51 Prawa budowlanego.

Z materiału sprawy wynika, iż aby doprowadzić przedmiotowy obiekt do stanu zgodnego z prawem należy wzmocnić płatwie dachowe, blachy węzłowe w szczytowych punktach dźwigarów, stężenia dźwigarów oraz spawy poprzez nałożenie nakładek stalowych wzmacniających i ponownie ocynkowanie konstrukcji. Wykonanie przez inwestora powyższych robót doprowadzi obiekt do stanu zgodnego z prawem, co ma na celu zastosowana procedura.

Z tych względów, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.