I SA/Gl 399/13

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej: Kolegium) na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 ze zm.) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925) po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Prezydenta Miasta T. Nr [...] z dnia [...] r. określającej wobec A. C.dotację pobraną w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł oraz dotację wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem w wysokości [...] zł uchyliło zaskarżoną decyzję w części określającej dotację pobraną w nadmiernej wysokości w roku 2010 w kwocie [...] zł i określiło dotację pobraną w nadmiernej wysokości w roku 2010 w kwocie [...] zł, a w pozostałej części utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano na wstępie, że zagadnienia zwrotu dotacji regulują przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm., dalej: u.f.p.).

Zgodnie z art. 252 ust. 1 tej u.f.p. dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

1) wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,

2) pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości

- podlegają zwrotowi do budżetu wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w ciągu 15 dni od dnia stwierdzenia okoliczności, o których mowa w pkt 1 lub pkt 2.

Dotacjami pobranymi w nadmiernej wysokości są dotacje otrzymane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w wysokości wyższej niż określona w odrębnych przepisach, umowie lub wyższej niż niezbędna na dofinansowanie lub finansowanie dotowanego zadania. Dotacjami nienależnymi są dotacje udzielone bez podstawy prawnej (ust. 3 i 4).

Zwrotowi do budżetu jednostki samorządu terytorialnego podlega ta część dotacji, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, nienależnie udzielona lub pobrana w nadmiernej wysokości (ust. 5).

Zgodnie z art. 252 ust. 6 u.f.p. odsetki od dotacji podlegających zwrotowi do budżetu jednostki samorządu terytorialnego nalicza się począwszy od dnia:

1) przekazania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacji wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem;

2) następującego po upływie terminów zwrotu określonych w ust. 1 i 2 w odniesieniu do dotacji pobranej nienależnie lub w nadmiernej wysokości (ust. 6).

Jednocześnie do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60 u.f.p., w tym do kwot dotacji podlegających zwrotowi w przypadkach określonych w ustawie stosuje się przepisy k.p.a. i odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej, natomiast decyzję w sprawie określenie kwoty dotacji podlegającej zwrotowi wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta albo marszałek województwa (art. 67 w związku z art. 60 pkt 1 i art. 61 ust. 1 pkt 2 u.f.p.).

Dalej organ odwoławczy podał, że stosownie do treści art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm., dalej u.s.o.) niepubliczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne oraz szkoły ponadgimnazjalne o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu. Zgodnie z art. 90 ust. 3 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w roku budżetowym 2010 (do 31 grudnia 2012r.) dotacje dla niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 2a (w których nie jest realizowany obowiązek szkolny lub obowiązek nauki) przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50 % ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.

Dotacje - zgodnie z art. 90 ust. 3d u.s.o. - są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Dotacje mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki.

Tryb udzielania i rozliczania dotacji oraz tryb i zakres kontroli prawidłowości ich wykorzystywania ustala organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, uwzględniając w szczególności podstawę obliczania dotacji, zakres danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji i w rozliczeniu jej wykorzystania, oraz termin i sposób rozliczenia dotacji.

Kontynuując wskazano, że Rada Miasta Tychy podjęła w dniu 25 czerwca 2009 r. uchwałę Nr 0150/XXXII/711/09 w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji z budżetu miasta dla przedszkoli, szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez osoby prawne lub fizyczne na terenie Miasta Tychy oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystania. Uchwałę opublikowano w Dz. Urz. Woj. Śl. z 2009r. Nr 154, poz. 3001 ze zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 3 tej uchwały niepubliczne szkoły o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie jest realizowany obowiązek nauki otrzymują dotacje na każdego ucznia (słuchacza) w wysokości 50% planowanych wydatków bieżących zapisanych w uchwale budżetowej, ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju, w przeliczeniu na jednego ucznia, wg stanu na początek roku budżetowego.

Zgodnie z § 3 ust. 1 w/w uchwały dotacji udziela się na podstawie wniosku osoby prowadzącej dotowaną placówkę złożonego do Miejskiego Zarządu Oświaty w Tychach nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji z wyszczególnieniem planowanej liczny uczniów. Miesięczna kwota dotacji na ucznia obliczana jest w poszczególnych miesiącach na podstawie rzeczywistej liczby uczniów wykazywanej w comiesięcznej informacji, sporządzanej na podstawie dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej odpowiedniej dla danego typu i rodzaju szkoły (placówki).

Odnosząc powyższe do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy Kolegium podało, że - jak wynika z akt sprawy – A. C.na terenie miasta T. prowadzi trzy placówki dla dorosłych, w których nie jest realizowany obowiązek nauki: A, B i C. Wnioskami z dnia 29 września 2009 r. zwróciła się o przyznanie dotacji na rok budżetowy 2010 podając, iż planowana miesięczna liczba uczniów w 2010 r. wyniesie:

a) A - 80 w okresie od stycznia do sierpnia i 200 w okresie od września do grudnia

b) B - 140 w okresie od stycznia do sierpnia i 250 w okresie od września do grudnia

c) C - 70 w okresie od stycznia do sierpnia i 160 w okresie od września do grudnia

W składanych każdego miesiąca informacjach o rzeczywistej liczbie uczniów wykazano natomiast:

- A - 63 w styczniu, 67 w lutym, 52 w okresie od marca do sierpnia, 82 we wrześniu, 85 w październiku, 90 w listopadzie i 90 w grudniu

- B - 134 w styczniu, 133 w lutym, 125 w okresie od marca do sierpnia, 144 we wrześniu, 156 w październiku, 161 w listopadzie i 161 w grudniu

- C - 52 w styczniu, 52 w lutym, 33 okresie od marca do sierpnia, 48 we wrześniu, 50 w październiku, 51 w listopadzie i 51 w grudniu.

Pismem z dnia 5 lipca 2011r. organ I instancji poinformował A. C.iż zostanie przeprowadzona kontrola w zakresie zgodności ze stanem faktycznym liczby uczniów wykazywanych w miesięcznych informacjach o rzeczywistej licznie uczniów oraz w zakresie prawidłowości wykorzystania przyznanej dotacji.

Wspomnianą kontrolę przeprowadzono w dniach od 18 lipca 2011 r. do 31 sierpnia 2011 r. i sporządzono z niej protokół nr 3/2011, w którym opisano przebieg kontroli i dokonane w jej trakcie ustalenia. A. C.w piśmie z dnia 17 stycznia 2012 r. odrzuciła w całości ustalenia zawarte w tym protokole.

Następnie postanowieniem z dnia [...] r. organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia dotacji pobranej w nadmiernej wysokości oraz dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

Pismem z dnia 9 marca 2012 r. strona poinformowała organ o ustanowieniu pełnomocnika w tej sprawie w osobie W. C..

Pismem z dnia 14 marca 2012 r. organ wezwał pełnomocnika do złożenia wyjaśnień wskazując ich zakres, a także zawiadomił pełnomocnika strony o terminach przeprowadzenia dowodów z przesłuchania świadków - słuchaczy szkół, na okoliczność uczęszczania do szkoły.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 14 marca 2012 r. pełnomocnik strony wniósł o dopuszczenie korekty miesięcznych rozliczeń wykorzystania dotacji za

2010 r. jako dowodu w prowadzonym postępowaniu. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż w wyniku ponownej analizy złożonych rozliczeń miesięcznych i protokołu kontroli uznał, iż na tym etapie postępowania odstąpi od szczegółowej odpowiedzi na zadane pytania, uznając, że faktycznie część rozliczeń przesłanych wcześniej do Miejskiego Zarządu Oświaty w T., w wyniku oczywistej omyłki pracownika je sporządzającego nie odpowiada rzeczywistości. Zwrócił się także o zawarcie ugody w celu uproszczenia i przyspieszenia postępowania administracyjnego, z założeniem, że osoba prowadząca szkoły niepubliczne w T. zwróci do budżetu Gminy środki pobrane w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł wraz z należnymi odsetkami.

Do pisma dołączono korekty rozliczeń wykorzystania dotacji za poszczególne miesiące w odniesieniu do wszystkich trzech placówek prowadzonych na terenie miasta T..

Pismem z dnia 25 kwietnia 2012 r. organ I instancji poinformował pełnomocnika strony, iż korekty miesięcznych rozliczeń wykorzystania dotacji za rok 2010 nie przyczyniły się do wyjaśnienia sprawy, ponieważ nie zostały do przedłożonych informacji dołączone pisemne uzasadnienia przyczyn korekty i ponownie (pismem z dnia 21 czerwca 2012 r.) wezwał do złożenia wyjaśnień. Organ poinformował również o braku możliwości zawarcia ugody w tej sprawie.

W odpowiedzi na to wezwanie pełnomocnik strony wniósł o dopuszczenie korekty miesięcznych rozliczeń i odmówił wykonania żądania przesłania stosownych dokumentów źródłowych w zakresie wskazanym w wezwaniu. Uzasadniając swoje stanowisko powołał się na prowadzenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. kompleksowego postępowania kontrolnego, w zakresie m.in. zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi otrzymanymi od stycznia 2010 r. do grudnia 2011 r., w związku z czym oryginały dokumentacji księgowej zostały przekazane do UKS w B..

Postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2012 r. organ wyznaczył stronie siedmiodniowy termin do zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym.

Pismem z dnia 13 września 2012 r. pełnomocnik strony wniósł do zebranego materiału uwagi stwierdzając, iż zebrany w sprawie i zaprezentowany materiał dowodowy nie może stanowić podstawy do wydania jakiejkolwiek decyzji administracyjnej.

Powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta T. określił A. C. dotację pobraną w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł oraz dotację wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem w wysokości [...] zł. Uzasadniając swoje stanowisko organ powołał się na ustalenia dokonane w trakcie przeprowadzonej kontroli i stwierdził, że część dotacji została przyznana na słuchaczy, którzy opuścili w danym semestrze więcej niż 50% godzin przeznaczonych na obowiązkowe zajęcia edukacyjne przewidziane w szkolnym planie nauczania lub obowiązkowe konsultacje. Naruszono w ten sposób przepis § 25a ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 ze zrn.) zmienionego rozporządzeniem tegoż Ministra z dnia 20 sierpnia 2010r. (Dz. U. Nr 156, poz. 1046). Zgodnie z § 25a. ust. 1 słuchacz szkoły dla dorosłych, który nie spełnił warunków określonych odpowiednio w § 24 ust. 2-5, nie otrzymuje promocji na semestr programowo wyższy i zostaje skreślony z listy słuchaczy.

W ocenie Kolegium opisane powyżej stanowisko organu I instancji nie znajduje swojego uzasadnienia w obowiązującym w 2010 r. stanie prawnym. Powołany wyżej § 3 ust. 1 uchwały Rady Miasta Tychy z dnia 25 czerwca 2009 r. odwołuje się do "rzeczywistej liczby uczniów" wykazywanej w comiesięcznej informacji. Żaden z obowiązujących w 2010 r. w tej materii przepisów nie definiował jednak pojęcia "rzeczywistej liczby uczniów". Przepisy rozporządzenia dotyczące obowiązku skreślenia z listy słuchaczy, którzy nie spełniają warunków określonych w § 24 ust. 2-5 obowiązują od dnia 1 września 2010 r. Przepisy te odnoszą się do absencji przekraczającej 50% czasu przeznaczonego na dane zajęcia w semestrze, a nie do każdego miesiąca.

W świetle powyższego nie można przyjąć, że osoby, które w miesiącu listopadzie i grudniu 2010 r. przekroczyły 50% próg absencji na zajęciach edukacyjnych nie mieszczą się w "rzeczywistej liczbie uczniów" wykazywanej w comiesięcznej deklaracji.

Kolegium wyjaśniło w tym miejscu, że przepis art. 90 ust. 3 u.o.ś. został zmieniony i zgodnie z jego brzmieniem obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. dotacje dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 2a przysługują na każdego ucznia uczestniczącego w co najmniej 50% obowiązkowych zajęć edukacyjnych w danym miesiącu, w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca szkołę niepubliczną poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. Zmiana ta ma na celu przeciwdziałanie pobieraniu przez szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych, które nie realizują obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, dotacji na słuchaczy, którzy nie uczęszczają na zajęcia edukacyjne. Stan ten obowiązuje jednak dopiero od 1 stycznia 2013 r.

Wobec powyższego Kolegium stwierdziło, iż dotacją pobraną w nadmiernej wysokości jest dotacja w kwocie [...] zł poprzez wykazanie w informacji o rzeczywistej liczbie uczniów C za miesiąc wrzesień 2010 r. osoby nie będącej słuchaczem szkoły, tj. osoby, która wprawdzie złożyła podanie o przyjęcie do szkoły w maju 2010 r., lecz nie zgłosiła się do szkoły (brak wpisu w księdze uczniów).

W dalszych fragmentach uzasadnienia zaskarżonej decyzji organ odwoławczy odniósł się do kwestii dotacji wykorzystanej w 2010 r. niezgodnie z przeznaczeniem, aprobując dokonane przez organ I instancji wyliczenie jej na kwotę [...] zł.

Opisując stan prawny istotny dla tego rozstrzygnięcia przywołano art. 90 ust. 3d u.o.ś., zgodnie z którym dotacje, o których mowa w ust. 1a-3b, są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Dotacje mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki. Chodzi przy tym o szkołę lub placówkę, na którą została przekazana dotacja - § 4 ust. 1 uchwały Rady Miasta Tychy z dnia 25 czerwca 2008 r.

Do wspomnianych wydatków bieżących zalicza się wydatki niebędące wydatkami majątkowymi. Sposób rozliczenia wykorzystania otrzymanej dotacji na wydatki bieżące określa § 4 ust. 4 powoływanej już uchwały Rady Miasta Tychy. Zgodnie z tym przepisem informacja uwzględnia w szczególności wydatki poniesione na: 1) wynagrodzenia pracowników, 2) pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy), 3) wydatki eksploatacyjne, w tym zakup energii, 4) zakup wyposażenia, książek i pomocy dydaktycznych, 5) remonty, 6) wydatki dotyczące wynajmu pomieszczeń i 7) pozostałe wydatki.

Z akt sprawy wynika, że składane odrębnie dla każdej ze szkół informacje za poszczególne miesiące obejmują zestawienie wydatków poniesionych w ramach otrzymanej dotacji. Dane zawarte w tych informacjach zostały poddane szczegółowej kontroli, a wszystkie stwierdzone w jej toku nieprawidłowości opisane w protokole z kontroli. W szczególności zastrzeżenia budziły wydatki poniesione na usługi telefoniczne, na zakup materiałów szkolnych (dzienniki, arkusze ocen, indeksy, legitymacje szkolne, akta osobowe, księgi uczniów itd.), na zakup pomocy dydaktycznych (arkusze szkolne, mapy ścienne, tablice matematyczne itd.), środki wydane na szkolenia, wydatki poniesione na zakup sprzętu komputerowego. Z dokumentów tych nie wynikało bowiem wprost, czy wydatki te poniesione zostały wyłącznie na potrzeby szkół prowadzonych w T.; ponadto w kilku przypadkach nie udokumentowano zapłaty za faktury.

Po wszczęciu postępowania w sprawie zwrotu dotacji organ I instancji prowadził postępowanie wyjaśniające, w trakcie którego kilkakrotnie - w dniach 5 września 2011 r., 14 marca 2012 r., 21 czerwca 2012 r. - wzywał stronę do złożenia wyjaśnień i przedłożenia dokumentów wskazując dokładnie zakres żądanych wyjaśnień i dokumentów, jednakże strona ich nie złożyła.

Odnosząc się w tym miejscu do zawartego w odwołaniu zarzutu naruszenia art. 77 i 80 kpa poprzez błędną wykładnię i niezebranie całego materiału dowodowego w sposób wyczerpujący, błędne rozstrzygnięcie oparte na materiale dowodowym zawierającym błędy pomimo oświadczenia strony o ich popełnieniu oraz poprzez błędną wykładnię w zakresie dowolności oceny mocy i wiarygodności dowodów (w ramach którego autor odwołania powołał się na swoje, omówione wyżej pismo z dnia 4 kwietnia 2012 r.) Kolegium wskazało, że pismem z dnia 25 kwietnia 2012 r. organ I instancji poinformował pełnomocnika strony, iż korekty miesięcznych rozliczeń wykorzystania dotacji za rok 2010 nie przyczyniły się do wyjaśnienia sprawy, ponieważ do przedłożonych informacji nie zostały dołączone pisemne uzasadnienia przyczyn korekty.

Zgodnie bowiem z treścią art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. W rozpatrywanej sprawie pisemne uzasadnienie przyczyn korekty nie zostało złożone. Mimo to, organ I instancji dopuścił skorygowane deklaracje jako dowód w sprawie i odniósł się do nich w uzasadnieniu decyzji, gdzie na str. 14 wskazał, iż w wyniku analizy tych dokumentów stwierdzono, iż:

1) podano kwoty pobranej dotacji w wysokości niezgodnej z dotacją przekazaną z budżetu miasta T.,

2) różnica między kwotą dotacji podaną w rozliczeniach pierwotnych i w korektach rozliczeń jest niezgodna z deklarowaną kwotą do zwrotu.

Nadto do strony skierowano ponowne wezwanie do złożenia wyjaśnień, na które pełnomocnik zareagował stwierdzając, iż "nieuzasadnionym jest odpowiadanie na zadane szczegółowo pytania, uznając, że faktycznie część rozliczeń wcześniej przesłanych do MZO w T. w wyniku oczywistej omyłki pracownika je sporządzającego nie odpowiada rzeczywistości".

Wobec powyższego organ odwoławczy uznał zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego poprzez niezebranie całego materiału dowodowego za nieuzasadnione. Jednocześnie wskazał na wymóg współdziałania strony w wyjaśnianiu okoliczności faktycznych, skoro nieudowodnienie bądź udowodnienie określonego faktu może prowadzić do wydania decyzji dla niej niekorzystnej (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 października 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 207/11, LEX nr 989757) i stwierdził, iż z obowiązku tego strona się nie wywiązała.

Nadto podkreślono, że podmiot, któremu przyznano dotację winien każdy wydatek powiązać precyzyjnie z celem realizowanego zadania publicznego, a ponadto wydatek ten winien być do tego celu adekwatny (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 425/08, LEX nr 504654). Sposób wykorzystania dotacji pochodzących ze środków publicznych podlega - co wynika z przedstawionych wyżej przepisów - szczególnej kontroli. Dotujący jest zatem zobowiązany do kontrolowania wydatkowania przyznanych dotacji, a dotowany jest zobowiązany do przeznaczania otrzymanych dotacji tylko i wyłącznie na dotowane zadania, co w właściwy sposób winno też być udokumentowane (por. wyrok WSA w Opolu z dnia 15 września 2010r. sygn. akt I SA/Op 454/10 LEX nr 749741).

Nawiązując do wskazanej w odwołaniu kwestii poinformowania organu (w piśmie z dnia 9 lipca 2012 r.), że przesłanie do MZO w T.dokumentacji finansowej dotyczącej poniesionych wydatków jest niemożliwe ze względu na przekazanie oryginałów dokumentacji księgowej do UKS w B. w związku z prowadzonym kompleksowym postępowaniem kontrolnym, Kolegium zwróciło uwagę, że korekty rozliczenia wykorzystanych dotacji za poszczególne miesiące w odniesieniu do trzech placówek prowadzonych w Tychach zostały sporządzone w dniu 3 kwietnia 2012 r. (a więc strona musiała dysponować wtedy stosowną dokumentacją źródłową), podczas, gdy przekazanie dokumentacji do UKS nastąpiło już 16 stycznia 2012 r. Nadto, dokumenty stanowiące podstawę wydania zaskarżonej decyzji zostały zebrane w toku przeprowadzonej przez organ kontroli i znajdują się w aktach sprawy. Strona wzywana była w szczególności do złożenia wyjaśnień co do ich treści oraz ewentualnie przedłożenia dokumentów lub innych dowodów mogących przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Tymczasem, poza "odstąpieniem od szczegółowej odpowiedzi na zadane pytania" (vide: pismo z dnia 3 kwietnia 2012r.) nie udzieliła żadnych wyjaśnień; nie przedłożyła też żadnych dokumentów ani dowodów mogących przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Złożyła jedynie korekty deklaracji rozliczeniowych, których treść również budziła wątpliwości, o czym strona została poinformowana.

W skardze na powyższą decyzję, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, reprezentujący skarżącą radca prawny podniósł zarzut naruszenia:

1) art. 6, 7, 8 k.p.a poprzez wydanie decyzji z naruszeniem zasad ogólnych k.p.a m.in. polegającym na przyjęciu przez organy wniosku, że skarżąca składając korektę rozliczenia wykorzystanych dotacji musiała posiadać dokumenty źródłowe dotyczące dotacji, zatem zdaniem organów powoływanie się na brak innych dokumentów z przyczyny ich wydania Urzędowi Kontroli Skarbowej był bezpodstawny,

2) art. 75 i 77 k.p.a. oraz 80 k.p.a. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie objawiające się przyjęciem przez organy założeń i wniosków, które nie odzwierciedlają faktów wynikających z zeznań świadków m.in. potwierdzających otrzymywanie drukowanych materiałów dydaktycznych, pomocy naukowych itp.,

3) art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez zaniechanie zawieszenia postępowania ze względu na powoływany przez stronę fakt prowadzenia kontroli przez Urząd Kontroli Skarbowej w B., co spowodowało, że wszystkie dokumenty finansowe zostały oddane temu organowi i uniemożliwiło stronie udzielanie odpowiedzi w trakcie postępowania administracyjnego oraz przedkładanie stosownych dowodów księgowych,

4) art. 107 § 3 k.p.a. polegające na niewłaściwym uzasadnieniu faktycznym decyzji, w którym nie wskazano dlaczego organy uznały za podstawę ustaleń faktycznych dotyczących niedostarczania materiałów do szkół tylko niektóre dowody z zeznań świadków i nie wyjaśniono przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówiono wiarygodności i mocy dowodowej.

Wobec powyższych zarzutów pełnomocnik skarżącej wniósł o:

- uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. w części utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r nr [...] we wskazanym poniżej zakresie oraz decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. nr [...] - określającej skarżącej wysokość dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w 2010 r. w wysokości [...] zł,

- wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji z uwagi na ważny interes strony, gdyż ich wykonanie zagroziłoby dalszemu funkcjonowaniu szkół prowadzonych przez skarżącą i mogłoby uniemożliwić słuchaczom ukończenie kształcenia (wniosek uwzględniony niezaskarżonym postanowieniem WSA z dnia 20 maja 2013 r.)

W uzasadnieniu skargi na wstępie zacytowano obszerne fragmenty zaskarżonej decyzji, a dalej wskazano, iż organ odwoławczy pominął fakt, że strona przedstawiła przyczynę braku możliwości udzielania rzeczowych, konkretnych i popartych dokumentami odpowiedzi i wyjaśnień. Stanowiło ją wszczęcie postępowania kontrolnego przez Urząd Kontroli Skarbowej w B. obejmujące ten sam przedmiot, co kontrola prowadzona przez organ I instancji, tyle że w obszerniejszym zakresie, dotyczącym większej ilości szkół. Cały materiał dowodowy, tj. dokumenty finansowe i rozliczeniowe znajdowały się w trakcie postępowania administracyjnego w tym urzędzie i do dnia dzisiejszego tam pozostały. Fakt, że strona dysponowała niewielkią częścią dokumentacji pozwalającą na sporządzenie korekty nie przesądza o tym, że była w posiadaniu jakichkolwiek odpisów olbrzymiej dokumentacji związanej z rozliczaniem szkół.

Przyjmując takie założenie, organy obu instancji bezpośrednio naruszyły podstawowe zasady prawa administracyjnego, wynikające z art. 6, 7, 8 k.p.a., a więc zasadę praworządności oraz pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa.

Rozwijając zarzut naruszenia art. 77 i 80 k.p.a. poprzez błędną wykładnię i niezebranie całego materiału dowodowego w sposób wyczerpujący, błędne rozstrzygnięcie oparte na materiale dowodowym zawierającym błędy oraz dowolność oceny dowodów wskazano, że organy uwzględniły zeznania części świadków, a nie odniosły się do zeznań tych osób, które potwierdziły dostarczanie przez szkoły skarżącej materiałów dydaktycznych, pomocy naukowych oraz dokumentacji (legitymacji, protokołów itp.), czym naruszono zarazem art. 107 § 3 k.p.a.

Za niezasadne uznał autor skargi odrzucenie przez organy wydatków na zakup komputerów, które zgodnie z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają amortyzacji. Zauważył nadto, że wskazany w decyzji organu I art. 236 ust 2 i 4 u.f.p. nie definiuje pojęcia inwestycji w odniesienia do każdego środka trwałego.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi. Nawiązując do zarzutu naruszenia art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. wskazał, że podstawę do wszczęcia postępowania w sprawie określenia kwoty dotacji podlegającej zwrotowi stanowiły ustalenia dokonane w toku przeprowadzonej przez organ dotujący kontroli. Kontrolę przeprowadzono w dniach od 18 do 31 lipca 2011 r. i sporządzono z niej protokół, w którym opisano przebieg kontroli i dokonane w jej trakcie ustalenia. Kontrola ta została zakończona przed wszczęciem kontroli prowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w B., a zatem nie zachodziły przesłanki zawieszenia postępowania.

Na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. pełnomocnik skarżącej podtrzymał skargę i zawarte w niej zarzuty. Dodatkowo wskazał, że bezpodstawne jest zakwestionowanie wydatków na pracowników (księgowa, menadżer) wykonujących pracę w G., gdyż pracują oni także na rzecz szkół tyskich. Za niekonsekwentne uznał uwzględnienie wydatków na telefon stacjonarny i jednoczesne wyłączenie kosztów telefonów komórkowych niezbędnych ze względu na terytorialny zasięg działalności skarżącej (siedziba w G., placówki w wielu innych lokalizacjach), a także konieczność kontaktowania się z poszczególnymi uczniami. Stwierdził także, iż uzasadnienie wyłączenia kosztów wynikających z faktury nr [...] jest niepełne, gdyż ogranicza się do nieprzekonującego argumentu dotyczącego ilości nabytych wtedy towarów. Pełnomocnik zakwestionował także zasadność ustaleń organów w zakresie materiałów dydaktycznych, w tym twierdzenia, że były one przykazywane tylko nielicznym uczniom. Podniósł, że okoliczności te należało ustalić podczas przesłuchania świadków – uczniów szkoły (tymczasem dowody te ukierunkowano przede wszystkim na kwestię uczestnictwa w zajęciach szkolnych). Odnośnie szkoleń pełnomocnik skarżącej oświadczył, że odbywały się one w godzinach pracy i wskazał, że zarzucany brak specyfikacji w tym zakresie nie miał podstaw w obowiązującym prawie. W odniesieniu do wydatków wskazał na § 4 pkt 4 uchwały Rady Miasta Tychy z dnia 25 czerwca 2009 r. Zwrócił także uwagę, że organy pominęły, iż na jednej fakturze ujęto 3 komputery, a zatem żaden z nich odrębnie nie może być uznany za środek trwały. Pełnomocnik nadmienił również, że w świetle § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad prowadzenia rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowoych funduszy ceowych oraz państwowych jednstoek budżetowych majacych siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 289) wydatki na sprzęt komputerowy traktowane są jako wydatki na materiały dydaktyczne. Podkreślił także, iż w szkołach prowadzonych przez skarżącą uczniowie nie płacą czesnego, a zatem nie można kwestionować wydatków ponoszonych w tych placówkach. Zarzucił wadliwość procedowania organu odwoławczego i zakwestionował rozstrzyganie pojawiających się wątpliwości na niekorzyść strony. Odpowiadając na pytanie Sądu skarżąca wyjaśniła, że w 2010 r. nie prowadzono żadnej innej dokumentacji niż księgowa, w tym dokumentacji dotyczącej losów zakupionych materiałów dydaktycznych. Pełnomocnik strony w odpowiedzi na pytanie Sądu oświadczył, że dokumentacja księgowa nadal znajduje się w UKS, przed którym kontynuowane jest postępowanie przedłużone ostatnio do grudnia 2013 r. Wyjaśnił nadto, że błędy i nieścisłości w prowadzonej dokumentacji wynikały ze zmian legislacyjnych i niewiedzy pracowników.

Pełnomocnik skarżącej w związku z kwestionowaniem przez organ uiszczania składek za pracowników skarżącej złożył do akt wydruki 12 szt. deklaracji

ZUS P DRA (o numerach opsianych w protokole rozprawy) oraz plik przelewów do ZUS w ilości 41 kart wydruków obejmujących wg oświadczenia pełnomocnika wszelkie wpłaty za 2010 r. za wszystkich pracowników wszystkich placówek prowadzonych przez skarżącą (kwoty poszczególnych przelewów opisano w protokole rozprawy). Według oświadczenia pełnomocnika zostały one wygenerowane elektronicznie, a zatem stanowią dowody i nie wymagają uwierzytelnienia ani podpisu i pieczątki. Składając je pełnomocnik strony stwierdził, że odnoszą się one do wszystkich pracowników skarżącej, (nie tylko osób zatrudnionych w szkołach tyskich), gdyż brak jest technicznych możliwości wyodrębnienia danych dotyczących konkretnej grupy pracowników. Skład orzekający uwzględnił wniosek o przeprowadzenie dowodu z tych dokumentów.

Przedstawiciel organu odwoławczego, prawidłowo zawiadomionego o terminie posiedzenia, nie był obecny na rozprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja, a także poprzedzająca ją decyzja organu I instancji wydana została z naruszeniem prawa.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) "Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej". "Kontrola, o której mowa w § 1, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej" (art. 1 § 2 cyt. ustawy).

Stwierdzenie zatem, iż zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy; obliguje Sąd do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Poddanym kontroli Sądu w niniejszej sprawie rozstrzygnięciem z dnia 31 stycznia 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. uchyliło decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. w części określającej dotację pobraną w 2010 r. w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł i określiło dotację pobraną w nadmiernej wysokości w kwocie [...] zł oraz utrzymało tę decyzję w mocy w pozostałej części – określającej wysokość dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w wysokości [...] zł.

Skarżąca w 2010 r. prowadziła na terenie Tychów trzy placówki, w których nie był realizowany obowiązek nauki – A, B oraz C. W dniu 29 września 2009 r. złożyła stosowny wniosek, o którym mowa w przepisach ustawy o systemie oświaty i w 2010 r. otrzymywała dotacje na działalność tych placówek.

W zaskarżonej decyzji organ odwoławczy odniósł kwotę dotacji pobranej w nadmiernej wysokości wyłącznie do jednej osoby (M. C.), która w maju 2010 r. złożyła podanie o przyjęcie do szkoły, jednak nie zgłosiła się do szkoły (brak wpisu w księdze uczniów). Negując stanowisko organu I instancji w tym zakresie wskazał, że w 2010 r. żaden przepis nie definiował pojęcia "rzeczywistej liczby uczniów", a zatem nie można przyjąć, że pojęcie to nie obejmowało osób, które w listopadzie i grudniu przekroczyły 50% próg absencji na zajęciach edukacyjnych. Regulacja wiążąca przyznanie dotacji na rzecz szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie jest realizowany obowiązek nauki z frekwencją uczniów na zajęciach wprowadzona została bowiem dopiero z dniem 1 stycznia 2013 r.

Organy obu instancji były natomiast zgodne, co do tego, że kwota [...] zł stanowiła dotację wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem. Zakwestionowane wydatki obejmowały w szczególności składki ubezpieczeniowe za pracowników

(stwierdzając, że w trakcie kontroli nie okazano dokumentów potwierdzających zgłoszenie pracowników do ubezpieczenia), wynagrodzenie menadżera i księgowej, których zasadniczym miejscem pracy miał był G., wydatki na szkolenia, wydatki na zakup materiałów szkolnych (dzienniki, arkusze ocen, indeksy, legitymacje szkolne, akta osobowe, księgi uczniów) na zakup pomocy dydaktycznych (arkusze szkolne, mapy ścienne, tablice matematyczne), wydatki na sprzęt komputerowy (które uznano za wydatki majątkowe, gdyż dotyczyły przedmiotów o wartości wyższej niż [...] zł), korzystanie z telefonów komórkowych. Zastrzeżenia te poczyniono głównie w oparciu o treść uzyskanych w trakcie kontroli dokumentów, z których nie wynikało, że zakupione towary wykorzystano w działalności bieżących szkół, a także z uwagi na nieudokumentowanie zapłaty za niektóre towary.

Rozstrzygnięcie dotyczące przeznaczenia dotacji oparto zasadniczo na ustaleniach poczynionych z udziałem przedstawicieli szkół podczas kontroli przeprowadzonej w dniach 18 lipca 2011 r. do 31 sierpnia 2011 r. w tych placówkach. Marginalnie skorzystano natomiast z oświadczeń osób uczęszczających do nich (niektóre z nich przesłuchując, a od innych ze względu na zasadę określoną w art. 51 § 1 i § 2 k.p.a. uzyskując pisemne oświadczenia), które dotyczyły głównie udziału w zajęciach, ale także kwestii materiałów dydaktycznych oferowanych nieodpłatnie przez szkoły.

Z akt sprawy wynika, że skarżąca była trzykrotnie wzywana do złożenia wyjaśnień i przedłożenia stosownych dokumentów. Takie, precyzyjne, pisemne wezwania skierowano do niej 5 września 2011 r. (po zakończeniu kontroli, przed sporządzeniem protokołu) oraz po wszczęciu postępowania – tj. w dniu 14 marca 2012 r. oraz 21 czerwca 2012 r. Odpowiadając na te wezwania strona marginalnie odniosła się jedynie do kwestii dotacji pobranej w nadmiernej wysokości, składając korekty miesięcznych rozliczeń (do których nie załączyła jednak żadnego uzasadnienia) oraz proponując zawarcie ugody w tej materii. Nie ustosunkowała się natomiast do żadnych kwestii dotyczących przeznaczenia dotacji, zarzuty merytoryczne w tym zakresie podniosła dopiero w skardze i na rozprawie, co zrelacjonowano powyżej w części opisowej.

Na pismo z dnia 5 września 2011 r. strona nie udzieliła bowiem żadnej odpowiedzi. Natomiast ustosunkowując się w piśmie z dnia 17 stycznia 2012 r. do protokołu kontroli doręczonego w dniu 4 stycznia 2012 r. wskazała w szczególności, że "z uwagi na odrzucenie całości ustaleń zawartych w protokole pokontrolnym na tym etapie postępowania nie odniosę się do poszczególnych ustaleń kontroli". W piśmie z dnia 3 kwietnia 2012 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik (poza złożeniem korekt i wnioskowaniem o zawarcie ugody) stwierdził, że "na tym etapie postępowania odstąpię od szczegółowej odpowiedzi na zadane pytania, uznając, że faktycznie część rozliczeń przesłanych wcześniej do Miejskiego Zarządu Oświaty w T. w wyniku oczywistej omyłki pracownika je sporządzającego nie odpowiada rzeczywistości". Z kolei w piśmie z dnia 9 lipca 2012 r. (stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 21 czerwca 2012 r.) powołano się na przekazanie całości dokumentacji do Urzędu Kontroli Skarbowej w B..

Z powyższego jednoznacznie wynika, że skarżąca w żaden sposób nie przyczyniała się do wyczerpującego wyjaśnienia sprawy. Zachowywała się biernie także w okresie pomiędzy zakończeniem kontroli, a doręczeniem (w dniu 4 stycznia 2012 r.) protokołu z niej, kiedy to otrzymała wezwanie z dnia 5 września 2011 r. W okresie tym – co warto podkreślić – dysponowała jeszcze całością dokumentacji. Postawa taka nie może być aprobowana w sprawie dotyczącej weryfikacji spożytkowania dotacji udzielonej przez jednostkę samorządu terytorialnego, dla której istotne dowody i wyjaśnienia przedłożyć może przede wszystkim osoba prowadząca placówkę oświatową. Odmowa współdziałania z organem może skutkować negatywnym dla strony rozstrzygnięciem.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięcie, takie, którego podstawę prawną stanowi art. 90 ust. 3 d i 3 e ustawy o systemie oświaty, jest jednakże, zdaniem Sądu, co najmniej przedwczesne. Konstatacja ta wynika nie tylko z tego, że strona (nie objęta do czasu zakończenia postępowania odwoławczego terminem prekluzyjnym na przedłożenie określonych dowodów czy wyjaśnień) utraciła wraz z przekazaniem dokumentów potwierdzonym protokołem z dnia 16 stycznia 2012 r. możliwość dysponowania własną dokumentacją, na co powołała się w piśmie złożonym w dniu 13 lipca 2012 r.

Postępowanie kontrolne, wszczęte wobec skarżącej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w dniu 8 grudnia 2011 r., a więc zanim wszczęto (postanowieniem z dnia 29 lutego 2012 r., doręczonym w dniu 5 marca 2012 r.) postępowanie w niniejszej sprawie nie zostało do dnia wydania zaskarżonej decyzji zakończone. Z oświadczenia pełnomocnika skarżącej złożonego na rozprawie wynika, że termin jego zakończenia wyznaczono na grudzień 2013 r. Obejmuje ono (zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy postanowieniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] doręczonym w dniu 8 grudnia 2011 r.) m.in. zgodność z prawem gospodarowania środkami publicznymi otrzymanymi w okresie od stycznia 2010 r. do października 2011 r.

Na mocy art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 41, poz. 214 ze zm.) organ kontroli skarbowej kończy postępowanie dotyczące omawianej materii wynikiem kontroli. Wspomniany wynik kontroli uznać należy niewątpliwie za istotny w sprawie dowód, którego pominięcie narusza zasady wynikające z art. 7 i art. 77 § k.p.a. Kontrola ta prowadzona jest kompleksowo przez wyspecjalizowany w tej materii organ dysponujący uprawnieniami wynikającymi z ustawy o kontroli skarbowej. Nadto dotyczy ona nie tylko placówek prowadzonych przez skarżącą na terenie Miasta T. kontrolowanych już w niniejszej sprawie, a więc obejmować musi także ustalenia dotyczące wydatków dokumentowanych fakturami, z których nie wynika dla jakich szkół zakupiono poszczególne materiały, a także wydatków np. na wynagrodzenia osób, które według oświadczenia złożonego na rozprawie świadczą pracę na rzecz wielu placówek.

Zgodnie z art. 7 k.p.a. w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Z kolei art. 77 k.p.a. stanowi, że organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. "Stosownie do przepisów art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a., podstawą niewadliwej decyzji w każdej sprawie może być tylko ocena zgromadzonego przez organ administracyjny pełnego materiału dowodowego, pozwalającego na ustalenie zgodnego bądź zbliżonego do rzeczywistości stanu faktycznego sprawy" (por. wyrok NSA z dnia 3 października 2012 r., sygn. akt II GSK 1169/11, LEX nr 1233927). Ustalenie tego stanu faktycznego z pominięciem dowodu, jakim jest wynik kontroli prowadzonej w analogicznym (choć szerszym podmiotowo) zakresie przez organ kontroli skarbowej nie może być uznane za wyczerpujące. Oczekiwanie na zakończenie postępowania kontrolnego wszczętego postanowieniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 6 grudnia 2011 r. (jak wskazał NSA z wyroku z dnia 12 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 271/10, LEX nr 1081379 - "z art. 24 ust. 1 u.k.s. oraz zasad pewności prawa i zasady pogłębiania zaufania do działania organów państwa wynika, że sytuacja, w której postępowanie kontrolne nie zostanie zakończone w żaden z przewidzianych prawem sposobów (poprzez wydanie decyzji, wyniku kontroli czy postanowienia) nie może mieć miejsca") celem pozyskania istotnego w niniejszej sprawie dowodu stanowi, w ocenie składu orzekającego, niezależną od organu przyczynę, która może uzasadniać ewentualną zwłokę w załatwieniu sprawy, o czym stanowi art. 36 § 1 i § 2 k.p.a.

Jak więc wykazano powyżej w niniejszej sprawie organy naruszyły art. 7 i art.77 § 1 k.p.a., co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Uwzględnienie tego zarzutu skargi (aczkolwiek z przyczyn w niej niewskazanych) czyni przedwczesnym ustosunkowywanie się do pozostałych zarzutów i argumentacji zawartej w pisemnej skardze, uzupełnionej później ustnie na rozprawie.

W świetle powyższych spostrzeżeń konieczne stało się zobowiązanie właściwego organu do zakończenia postępowania w niniejszej sprawie po zakończeniu postępowania prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wszczętego postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] i uzupełnienia materiału dowodowego w opisanym zakresie. Przyszłe rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, którego podstawę – w zakresie przeznaczenia dotacji – stanowi art. 90 ust. 3 d ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którym omawiane dotacje są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej i mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki oraz art. 90 ust. 3 e tej ustawy, na mocy którego organy jednostek samorządu terytorialnego, mogą kontrolować prawidłowość wykorzystania dotacji przyznanych szkołom i placówkom z budżetów tych jednostek - musi mieć także oparcie w akcie prawa miejscowego wydanym na podstawie art. 90 ust. 4 tej ustawy. Treść tego aktu należy weryfikować z uwzględnieniem ewentualnych uchwał go zmieniających, a także rezultatów ich kontrolowania przez sąd administracyjny.

Ze względu na treść decyzji organu odwoławczego uwzględnienie wniosku skargi, którą zaskarżono decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. o uchylenie decyzji Prezydenta Miasta T. nie było możliwe bez uchylenia w całości decyzji organu odwoławczego. W tym stanie rzeczy, Sąd, który na mocy art. 134 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest "skrępowany sposobem sformułowania skargi, przytoczonymi argumentami, a także zgłoszonymi wnioskami, zarzutami i żądaniami" (por. wyrok NSA z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2278/10, LEX nr 1244205) ze względu na opisane powyżej uchybienia uchylił decyzję organu odwoławczego oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta T.. Podstawę tego rozstrzygnięcia oraz zobowiązania właściwego organu do uwzględnienia powyższych zaleceń stanowi art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

O wykonalności uchylonych decyzji rozstrzygnięto w oparciu o art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd nie orzekł natomiast o kosztach postępowania, gdyż skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w skardze, żadnym piśmie procesowym ani na rozprawie nie złożyła wniosku o ich zasądzenie, do czego była zobligowana na mocy art. 209 wspomnianej ustawy, który stanowi, że wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę.

f