II SA/Kr 794/13

Uzasadnienie

Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 22.10.2012 r. , na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36 ustawy z dnia 7.07.1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243 poz. 1623 tj. ze zm.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił dla J.W. pozwolenia na przeprowadzenie robót budowlanych: "Remont i przebudowa nieużytkowanego dawnego przedszkola przy ul. [....] w K. (działka nr ...obr. ....) na budynek biurowo-hotelowy wraz z zabudową tarasu w podwórzu jako ogrodu zimowego; remontem elewacji i ogrodzenia; nadbudową oficyny polegającą na zmianie fragmentu połaci dachu; przebudową elewacji oficyny; palowaniem ścian fundamentowych i obniżeniem poziomu posadzki piwnic; zmianą sposobu użytkowania: części piwnic na pomieszczenia pomocnicze (sanitariaty), parteru i piętra na cele biurowe, oraz nieużytkowego poddasza na apartamenty hotelowe; budową dźwigu osobowego, remontem i rozbudową instalacji wewnętrznych: c.o., wod-kan., gazowej i elektrycznej, budową instalacji wentylacji mechanicznej i klimatyzacji oraz budową przyłącza energetycznego (działki nr.....) i kanalizacji deszczowej (działki nr......) obr. [....] w K".

W uzasadnieniu organ podał, że teren objęty wnioskiem podlega ustaleniom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [....] zatwierdzonego uchwałą Nr XII/131/11 Rady Miasta K. z dnia 13.04.2011 r. i leży w rejonie oznaczonym jako MW/U.40 - z podstawowym przeznaczeniem na zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami, z zastrzeżeniem § 9 ust. 1 pkt 1 oraz obiekty i lokale zamieszkania zbiorowego takie jak: hotele, hostele, pensjonaty. Inwestor złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Nadto uzyskał pozwolenia [....] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nr [....] z dnia 12.12.2011 r. oraz nr [....] z dnia 23.04.2012 r. na prowadzenie robót budowlanych i prac konserwatorskich przy zabytku; zgodę w formie postanowienia [....] Komendanta Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej z dnia 24.01.2012 r. na spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego, w sposób inny niż podany w § 250 ust. 4 i 6, § 240 ust. 1 § 235 ust. 4 oraz § 249 ust. 6 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, stosownie do wskazań opracowania pn.: "Ekspertyza techniczna dotycząca stanu ochrony przeciwpożarowej [...]" z miesiąca października 2011 r. Nadto inwestor uzyskał w formie decyzji Prezydenta Miasta K. z 10.02.2012 r. orzeczenie o zatwierdzeniu dokumentacji geologiczno- inżynierskiej rozpoznania warunków geologiczno- inżynierskich na terenie posesji przy ul. [....] w K. oraz uzyskał opinię Zespołu Koordynującego Usytuowanie Projektowanych Sieci Uzbrojenia Terenu z dnia 10.10.2011r., stwierdzającą bezkolizyjność projektowanej inwestycji z już istniejącymi i projektowanymi innymi przewodami i urządzeniami, z obiektami budowlanymi, znakami geodezyjnymi, grawimetrycznymi i magnetycznymi, zielenią wysoką, pomnikami przyrody. Projekt budowlany jest zgodny z wymaganiami ochrony środowiska, jest kompletny, posiada wymagane opinie, uzgodnienia, pozwolenia oraz informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Projektant i sprawdzający do projektu budowlanego dołączyli oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

Od decyzji odwołali się E.K. oraz Z.L. , domagając się jej uchylenia i odmówienia zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonywanie robót budowlanych, względnie jej uchylenia i umorzenia postępowania w sprawie, ewentualnie przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Odwołujący się wskazali, że inwestor przystąpił do robót budowlanych polegających na wykonaniu nowych kominów, bez uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, o czym organ został poinformowany przed wydaniem decyzji. Nadto planowana inwestycja w związku ze zmianą poziomów istniejących stropów będzie ingerować w ścianę będącą własnością odwołujących się. Aby zatem je zrealizować inwestor musi legitymować się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a bez niego nie ma prawa wykonywania jakichkolwiek robót odnoszących się do ściany będącej własnością innych osób. Złożone przez inwestora oświadczenie ogranicza się jedynie do jego działek. Ponadto w projekcie budowlanym nie przewidziano wzmocnienia i zabezpieczenia ściany szczytowej w związku z zakresem planowanych robót i warunkami gruntowymi, co grozi katastrofą budowlaną. Na rysunkach nie wskazano poziomu wód gruntowych, podczas gdy w przypadku projektowania elementów budynku poniżej zwierciadła wód gruntowych niezbędne jest określenie sposobu zabezpieczenia sąsiedniego budynku. Organ I instancji nie zwrócił również uwagi na wystąpienie kolizji projektowanych elementów nośnych (belek) stropowych z pionami wentylacyjnymi. Konieczne jest także opracowanie nowej ekspertyzy technicznej w związku z opisywanym złym stanem technicznym w pkt 8 części opisowej projektu (str. 4). Opinia konstruktorska jest nieaktualna, ponieważ została sporządzona w 2007 r. i nie uwzględnia istotnej zmiany warunków gruntowych i szkód spowodowanych powodzią, jaka miała miejsce na tym terenie w 2010 r., a także rozkopaniem ul. [....] . Wprawdzie opinia została zatwierdzona przez konserwatora zabytków w 2011 r., jednakże w zakresie kompetencji tego organu nie jest sankcjonowanie rozwiązań konstrukcyjnych, lecz tylko rozwiązań w zakresie wyznaczonym przez regulacje związane z ochroną zabytków.

W ocenie odwołujących się wydane pozwolenie na budowę nie uwzględniło warunków określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 a) c), pkt 3 pkt 9 i pkt 10 ustawy Prawo budowlane.

Wojewoda [....] decyzją z dnia 17.04.2013 r. znak: [....] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że zgromadzony przez organ I instancji oraz uzupełniony w ramach postępowania odwoławczego materiał dowodowy w tym uzyskane wyjaśnienia są wystarczające do udzielenia pozwolenia na realizację przedmiotowej inwestycji.

Wskazał, że w ramach postępowania odwoławczego uzupełniony został materiał dowodowy o oświadczenie zarządcy drogi z dnia 6.02.2013 r. o warunkach podłączenia inwestycji do drogi publicznej, decyzję Prezydenta Miasta K. nr [....] z dnia 5.08.2011 o pozwoleniu na budowę obejmującą wykonanie izolacji pionowej przeciwwodnej ścian zewnętrznych budynku przy ul. [....] , ujednolicono zapisy w metryczkach rysunków w projekcie budowlanym oraz uzupełniono ekspertyzę odnoszącą się do stanu technicznego przebudowywanego obiektu i możliwości planowanej jego funkcji.

Ponadto w związku z zarzutem odwołania dotyczącym samowolnego wykonania prac w budynku, organ odwoławczy pismem z dnia 24.01.2013 r. wystąpił do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o wyjaśnienie czy w budynku przy ul. [....] zostały wykonane nowe kominy. Organ ten ustalił, że w budynku zostały przeprowadzone tylko roboty budowlane objęte decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia 5.08.2011 r. nr [....] . Natomiast nie stwierdzono wykonania robót budowlanych w zakresie kominów (oraz innych) objętych obecnym projektem budowlanym. W ocenie Wojewody [....] prace wynikające z protokołów kontroli i polegające na otynkowaniu kominów, stanowią bieżącą konserwację i ich realizacja nie wymaga żadnych działań formalnych ze strony inwestora. Ponadto organ I instancji przy piśmie z dnia 30.01.2013 r. przekazał oryginał pełnomocnictwa udzielonego przez inwestora D.R. Wyjaśniono również zagadnienie dotyczące możliwości gromadzenia śmieci na działce nr [....] . W piśmie z dnia 12.02.2013 r. projektant złożył wyjaśnienia dotyczące między innymi analizy widokowej, która potwierdziła brak wpływu inwestycji na zachowanie warunków określonych w § 3 ust. 1 w sprawie utworzenia parku kulturowego dotyczących ochrony gabarytów i formy architektonicznej, osi ciągów i punktów widokowych, jak i wyjaśnił, w odniesieniu do rozwiązań projektowych, że brak jest ingerencji w ścianę wspólną.

Wojewoda [....] podkreślił, że zakres uzupełnień pozostaje bez wpływu na charakter inwestycji, zakres jej oddziaływania, jak i prawem chronione interesy osób trzecich. Mógł być przeprowadzony w ramach postępowania odwoławczego bez naruszenia zasady dwuinstancyjności, o której mowa w art. 15 kpa.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że zakres uprawnień kontrolnych organu administracji architektoniczno-budowlanej określony został w art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. Organy administracji nie badają prawidłowości przyjętych w projekcie budowlanym rozwiązań jeżeli nie dotyczą zakresu wynikającego z cyt. przepisu. Wg obecnie obowiązujących przepisów odpowiedzialność za merytoryczną zawartość projektu architektoniczno-budowlanego, w tym również przyjęte w projekcie rozwiązania, odpowiada projektant i jeżeli istnieje wymóg jego sprawdzenia, również sprawdzający. Do projektu budowlanego stosownie do treści art. 20 ust. 4 Prawa budowlanego zostało dołączone oświadczenie o jego sporządzeniu zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Ponadto wszyscy projektanci i sprawdzający, w dacie wykonania poszczególnych części projektu budowlanego, posiadali ważne zaświadczenia wydane przez izbę o wpisie na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego.

W odniesieniu do zarzutów w zakresie ingerencji w ścianę będącą własnością odwołujących się oraz braku w projekcie budowlanym wzmocnienia i zabezpieczenia ściany szczytowej, organ II instancji podał, że jak wynika z wyjaśnień projektanta i projektu budowlanego, nie następuje ingerencja w elementy konstrukcyjne lub elementy wspólne budynków. Nowe elementy konstrukcyjne będą wsparte na ścianach wewnętrznych budynku [....] i brak jest potrzeby ingerencji w ścianę wspólną z budynkiem sąsiada. Zakres prac remontowo budowlanych w budynku ul. [....] nie ma żadnego wpływu na budynek sąsiedni (przylegający od strony zachodniej).

W odniesieniu do zastrzeżeń związanych z brakiem aktualnej ekspertyzy organ II instancji wyjaśnił, że ekspertyza z 2007 r. dotyczy stanu technicznego budynku przy ul. [....] i możliwości wprowadzenia nowej funkcji w budynku. Jak wynika z wyjaśnień projektanta i uzupełnienia treści tej ekspertyzy, po tej dacie były wykonywane dodatkowe pomiary i oględziny stanu zachowania poszczególnych elementów. Nie stwierdzono wystąpienia żadnych dodatkowych uszkodzeń konstrukcyjnych. W końcowych rozwiązaniach konstrukcyjno-budowlanych uwzględniono również wyniki badań wykonanych w 2011 roku. Stanowisko w tym zakresie zostało uzupełnione przez autorkę ekspertyzy mgr inż. E.P. w ramach postępowania odwoławczego.

W kwestii sygnalizowanej kolizji elementów nośnych (belek) stropowych z pionami wentylacyjnymi organ odwoławczy wyjaśnił, że organy administracji architektoniczno-budowlanej, przy orzekaniu w przedmiocie pozwolenia na budowę, nie badają prawidłowości wykonania projektu budowlanego w części obejmującej projekt architektoniczno-budowlany w tym proponowanych przez autora projektu budowlanego rozwiązań projektowych jak i obliczeń konstrukcyjnych. Pełną odpowiedzialność za projekt budowlany ponoszą osoby projektujące i sprawdzające.

Organ odwoławczy nadmienił, że dla przedmiotowej inwestycji będzie sporządzony plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, który winien uwzględniać specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych.

W odniesieniu do innych zarzutów odwołania, w ocenie Wojewody brak jest możliwości odniesienia się do nich ze względu na ich zbytnią ogólnikowość.

Organ II instancji stwierdził, że inwestycja została przygotowana w sposób prawidłowy. Projekt budowlany nie narusza ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani wymogów uchwały Nr CXV/1547/10 Rady Miasta K. z dnia 3.11.2010 r. w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Stare Miasto. Ze względu na objęcie pełną ochroną konserwatorską budynku przy ul. [....] i muru ogrodzeniowego oraz oficyny zachodniej - ochroną konserwatorską częściową, inwestycja uzyskała pozwolenia [....] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków zarówno w zakresie remontu i przebudowy budynku oraz prac związanych z realizacją przyłączy, jak i prowadzenia w budynku prac konserwatorskich. Projekt zagospodarowania działki został wykonany na kopii mapy do celów projektowych nr [....] przyjętej do zasobu w dniu 16.06.2011. Inwestor uzyskał niezbędne w sprawie oświadczenia i opinie w tym zapewnienie dostaw mediów, jak i uzgodnienia projektu budowlanego w tym rzeczoznawcy ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych i inne. Inwestycja uzyskała zgodę [....] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej na spełnienie w sposób inny wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego. Organ wyjaśnił w tym miejscu, że bada jedynie posiadanie przez inwestora, niezbędnych uzgodnień i opinii lecz nie posiada uprawnień do ich weryfikacji. Przedmiotowa inwestycja nie narusza występujących w obszarze oddziaływania uzasadnionych interesów osób trzecich. Zdaniem organu inwestor spełnił zarówno wymogi będące przedmiotem oceny organu administracji wynikającej z art. 35 ust. 1, jak i z art. 32 ust. 4 Prawa budowlanego.

E.D. i Z.L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Wojewody [....] , domagając się jej uchylenia oraz poprzedzającej ją decyzji I instancji oraz zasądzenia kosztów postępowania. Zarzucili naruszenie art. 10 kpa, co miało istotny wpływ na wynik sprawy oraz naruszenie art. 28 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. Ponownie podnieśli, że przed udzieleniem pozwolenia na budowę inwestor wykonał nowe kominy. Zdaniem skarżących samo "otynkowanie kominów", do czego przyznał się inwestor, nawet bez ich podwyższenia, należy zakwalifikować jako remont budynku, który wymagał uzyskania pozwolenia na budowę. Roboty te zostały wykonane przed uzyskaniem ostatecznego pozwolenia na budowę, co potwierdził inwestor. Wskazali, że mimo ich wniosków w tym zakresie zostali pominięci w postępowaniu prowadzonym przez PINB. Skarżący podtrzymali również pozostałe zarzuty tj., że: roboty budowlane obejmują m.in. wykonanie zmiany poziomów istniejących stropów, inwestor nie legitymuje się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a projekt budowlany nie przewiduje wzmocnienia i zabezpieczenia istniejącej ściany szczytowej budynku należącego do skarżących; realne niebezpieczeństwo wystąpienia uszkodzeń istniejącej ściany szczytowej w trakcie wykonywania wiercenia mikropali oraz wykonywania zmian poziomów istniejących stropów; niewskazanie na rysunkach poziomu wód gruntowych, podczas gdy, w przypadku projektowania elementów budynku poniżej zwierciadła wód gruntowych, niezbędne jest określenie sposobu zabezpieczenia sąsiedniego budynku; wystąpienia kolizji projektowanych elementów nośnych (belek) stropowych z pionami wentylacyjnymi oraz oparcie się na nieaktualnej opinii konstruktorskiej z 2007 r. Decyzja nie uwzględnia zatem warunków określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 a), c), pkt 3, pkt 9 i pkt 10 ustawy Prawo budowlane.

W piśmie z dnia 26.07.2013 r. pełnomocnik skarżących r.pr. L.S. poinformował, że zmarł Z.L. , a następcą prawnym zmarłego skarżącego jest M.L. , który podtrzymuje skargę. Następca prawny skarżącego wziął udział w postępowaniu.

W odpowiedzi na skargę, Wojewoda [....] wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Odnośnie zarzutu naruszenia zasady czynnego udziału strony organ wskazał, że dotyczy on postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez organ nadzoru budowlanego, a zatem działań podejmowanych poza zakresem postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepis art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) stanowi, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji. Zgodnie z treścią art.3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, nie będąc przy tym związanymi granicami skargi (art. 134 ustawy).

Z brzmienia art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wynika natomiast, że w przypadku, gdy Sąd stwierdzi bądź to naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź to naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź wreszcie inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas - w zależności od rodzaju naruszenia - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem. Cytowana regulacja prawna nie pozostawia zatem wątpliwości co do tego, że zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą ulec uchyleniu tylko wtedy, gdy organom administracji publicznej można postawić uzasadniony zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli naruszenie to miało, bądź mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Wskazać również należy, że zgodnie z przepisem art. 133 § 1 p.p.s.a. Sąd wydaje wyrok na podstawie akt sprawy. Orzekanie "na podstawie akt sprawy" oznacza, iż sąd przy ocenie legalności decyzji bierze pod uwagą okoliczności, które z akt tych wynikają i które legły u podstaw zaskarżonego aktu. Podstawą orzekania przez sąd administracyjny jest zatem materiał dowodowy zgromadzony przez organ administracji publicznej w toku postępowania, na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dniu wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, że "skoro wyrok wydawany jest na podstawie akt sprawy, to tym samym badając legalność zaskarżonej decyzji Sąd ocenia jej zgodność z prawem materialnym i procesowym w aspekcie całości zgromadzonego w postępowaniu administracyjnym materiału dowodowego" (wyrok NSA W-wa z dnia 9.07.2008 r., sygn. II OSK 795/07, LEX nr 483232).

Jak wynika z treści art.32 ust.4 pkt 1, art.33 ust.2 i art. 35 ust.3 ustawy z dnia 7.07.1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243 poz. 1623 tj. ze zm.), treść wniosku powinna być zgodna z dołączonym do niego projektem budowlanym. Jeżeli treść tego projektu pozostaje w sprzeczności z treścią wniosku o pozwolenie na budowę, organ jest uprawniony traktować tę rozbieżność jako nieprawidłowość w rozumieniu art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego, a więc nieprawidłowość podlegającą usunięciu w drodze postanowienia nakładającego na stronę obowiązek jej usunięcia w wyznaczonym przez organ terminie, pod rygorem odmowy uwzględnienia wniosku o pozwolenie na budowę w całości. Regulacja ta ma zapobiegać wydawaniu pozwoleń na budowę, w sytuacji, gdy treść żądania wnioskodawcy nie została w jednoznaczny sposób w toku postępowania ustalona.

W rozpoznawanej sprawie inwestor sprecyzował ostatecznie wniosek pismem z dnia 6.08.2012 r., określając inwestycję jako: "Remont i przebudowa nieużytkowanego dawnego przedszkola przy ul. [....] w K. (działka nr ..... obr. ...) na budynek biurowo-hotelowy wraz z zabudową tarasu w podwórzu jako ogrodu zimowego; remontem elewacji i ogrodzenia; nadbudową oficyny polegającą na zmianie fragmentu połaci dachu; przebudową elewacji oficyny; palowaniem ścian fundamentowych i obniżeniem poziomu posadzki piwnic; zmianą sposobu użytkowania: części piwnic na pomieszczenia pomocnicze (sanitariaty), parteru i piętra na cele biurowe, oraz nieużytkowego poddasza na apartamenty hotelowe; budową dźwigu osobowego, remontem i rozbudową instalacji wewnętrznych: c.o., wod-kan., gazowej i elektrycznej, budową instalacji wentylacji mechanicznej i klimatyzacji oraz budową przyłącza energetycznego (działki nr.......) i kanalizacji deszczowej (działki nr......) obr. [....] w K. "

W tym miejscu zauważyć należy, że wniosek złożony został przez pełnomocnika inwestora arch. D.R. , na podstawie pełnomocnictwa (k.20 akt administracyjnych organu II instancji) z dnia 20.06.2011 r. upoważniającego ją do występowania w imieniu inwestora wyłącznie w sprawach dotyczących remontu budynku przy ul. [....] w K. Tymczasem złożony wniosek dotyczy również przebudowy i nadbudowy obiektu. Tak więc rzeczą organu było wyjaśnienie zakresu pełnomocnictwa.

Projekt budowlany nie odpowiada treści tak sformułowanego wniosku. Przykładowo tylko można wskazać, że w projekcie przewidziano nie tylko zmianę sposobu użytkowania części piwnic na pomieszczenia pomocnicze (sanitariaty), ale również na fitness z siłownią, sauną i jacuzzi.

W myśl art.34 ustawy z dnia 7.07.1994 r. — Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243 poz. 1623 tj. ze zm.) zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu oraz stopnia skomplikowania robót budowlanych. Projekt budowlany powinien zawierać:

1) projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich,

2) projekt architektoniczno-budowlany, określający funkcję, formę i konstrukcję obiektu budowlanego, jego charakterystykę energetyczną i ekologiczną oraz proponowane niezbędne rozwiązania techniczne, a także materiałowe, ukazujące zasady nawiązania do otoczenia, a w stosunku do obiektów budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - również opis dostępności dla osób niepełnosprawnych,

3) stosownie do potrzeb:

a) oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o zapewnieniu dostaw energii, wody, ciepła i gazu, odbioru ścieków oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych oraz dróg lądowych,

b) oświadczenie właściwego zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą publiczną zgodnie z przepisami o drogach publicznych;

4) w zależności od potrzeb, wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektów budowlanych.

Zatwierdzony projekt budowlany nie zawiera geotechnicznych warunków posadowienia obiektu budowlanego.

Na stronie 36 akt II instancji znajduje się kserokopia dokumentacji geologiczno-inżynierskiej sporządzonej przez R.M. w styczniu 2012 r., będącej załącznikiem do decyzji z dnia 10.02.2012 r.. Z adnotacji na stronie tytułowej dokumentacji wynika, że zawiera ona 70 stron. W aktach znajduje się dokumentacja składająca się z 17 stron.

Tymczasem, stosownie do treści § 3 rozporządzenia z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz.U.2012.463) ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania polega m.in.na: ustaleniu wzajemnego oddziaływania obiektu budowlanego i podłoża gruntowego w różnych fazach budowy i eksploatacji, a także wzajemnego oddziaływania obiektu budowlanego z obiektami sąsiadującymi. Geotechniczne warunki posadowienia przedstawia się w formie: 1) opinii geotechnicznej; 2) dokumentacji badań podłoża gruntowego; 3) projektu geotechnicznego. W myśl § 5 rozporządzenia geotechniczne warunki posadawiania ustala się w szczególności w oparciu o bieżące wyniki badań geotechnicznych gruntu, analizę danych archiwalnych, w tym analizę i ocenę dokumentacji geotechnicznej, geologiczno-inżynierskiej i hydrogeologicznej, obserwacji geodezyjnych zachowania się obiektów sąsiednich oraz innych danych dotyczących podłoża badanego terenu i jego otoczenia. W przypadku obiektów budowlanych wszystkich kategorii geotechnicznych opracowuje się opinię geotechniczną. W przypadku obiektów budowlanych drugiej i trzeciej kategorii geotechnicznej opracowuje się dodatkowo dokumentację badań podłoża gruntowego i projekt geotechniczny (§ 7). Stosownie do §11 rozporządzenia, które weszło w życie z dniem 29 kwietnia 2012 r., jego przepisy stosuje się do obiektów budowlanych, w stosunku do których po dniu wejścia w życie rozporządzenia został złożony wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębny wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego. Wniosek o pozwolenie na budowę złożony został 13.07.2012 r. , a więc rozporządzenie to miało zastosowanie.

Na marginesie tylko można zauważyć, że decyzja organu I instancji nie zawiera warunków wynikających z zatwierdzonej dokumentacji ze stycznia 2012 r.

W dokumentacji tej nie uwzględniono zamiaru inwestora obniżenia poziomu piwnic budynku. Sformułowanie użyte w decyzji przez organ I instancji, zaakceptowane przez organ odwoławczy, że udziela się pozwolenia na budowę – zgodnie z treścią art.36 ust.1 oraz 42 ust.2 i 3 ustawy Prawo budowlane z zachowaniem wymienionych warunków, w tym, że należy spełnić wymagania określone w uzyskanych opiniach, pozwoleniach i uzgodnieniach, jest niedopuszczalne. Zgodnie z tym przepisem w decyzji określić należy szczegółowo warunki prowadzenia robót, a nie ogólnikowo odsyłać do innych dokumentów.

Stosownie do treści art.35 ust.1 – 4 ustawy z dnia 7.07.1994 r. — Prawo budowlane przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7, oraz dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 6;

4) wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 (ust.1).

W razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.

W razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę (ust.4).

Uzasadnienie decyzji organu I instancji sporządzone zostało z naruszeniem art.107 k.p.a. jako zbyt ogólnikowe. Z treści uzasadnienia nie wynika nawet, by organ dokonał sprawdzenia zgodności projektu zagospodarowania działki z planem miejscowym.

Z kolei w zakresie sprawdzenia objętego art.35 ust.1 pkt 1) ustawy Prawo budowlane organ II instancji stwierdził jedynie, że projekt budowlany nie narusza ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani wymogów uchwały Nr CXV/1547/10 Rady Miasta K. z dnia 3.11.2010 r. w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Stare Miasto.

Stwierdzić zatem należy, że sprawdzenie winno dotyczyć zgodności z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a nie nienaruszania ustaleń planu.

Na karcie 8 akt administracyjnych znajduje się wyłącznie wydruk (nie potwierdzony z oryginałem, bez opisu dokumentu) z § 94.

Jak wynika natomiast z tekstu planu zamieszczonego w internecie, zawiera on szereg ogólnych i szczegółowych ustaleń..

I tak, stosownie do treści § 3 uchwały Nr XII/131/11 rady Miasta K. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [....] , ustalenia planu należy stosować z uwzględnieniem innych przepisów prawa miejscowego obowiązujących w Gminie Miejskiej K. Zgodnie z § 5 ust.1 pkt 14) uchwały termin "usługi", użyty w uchwale oznacza usługi określone wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W myśl § 6 ust.1 pkt d) uchwały symbole MW/U. 1 – MW/U. 40 oznaczają tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami.

Nadto, w przepisie § 7 ust.4 uchwały, pomieszczonym w rozdziale II "Ustalenia obowiązujące dla całego obszaru objętego planem", stwierdzono, że z uwagi na śródmiejski i zagęszczony charakter zabudowy, złożone warunki gruntowo-wodne oraz różnorodny układ warstw ziemnych geologicznych i kulturowych wszelkie inwestycje obejmujące roboty ziemne wymagają ustalenia geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych z uwzględnieniem ochrony zabytków archeologicznych zgodnie z przepisami odrębnymi. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, forma ich przedstawienia oraz zakres niezbędnych badań powinny być dostosowane do właściwie przyjętej kategorii geotechnicznej. Z § 8 ust.1 pkt 6) uchwały wynika natomiast nakaz ochrony powierzchni dachów, m.in. poprzez wykorzystanie do pokryć dachowych materiałów takich jak: dachówka ceramiczna w kolorze naturalnym, blacha miedziana lub cynkowa, tytanowo-cynkowa, stal ocynkowana oraz nakaz stosowania dachów połaciowych dwu lub wielospadowych – jeśli względy historyczne nie stanowią inaczej; dla nowej zabudowy plombowej kąt nachylenia w nawiązaniu do zabudowy sąsiedniej lub zabudowy w bezpośrednim sąsiedztwie znajdującej się na danym terenie. Zgodnie z § 8 ust.2 pkt 8 lit. c) nową zabudowę (budowa, nadbudowa) należy projektować w powiązaniu z zabudową sąsiednią tak, aby odpowiednio - wysokość elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki była przedłużeniem tych krawędzi odpowiednio do istniejącej zabudowy na działkach sąsiednich (nie dotyczy rekonstrukcji udokumentowanych historycznie). Z § 8 ust.2 pkt 8 lit. e) wynika nakaz ochrony elewacji budynków frontowych poprzez: zachowanie kompozycji, artykulacji i detalu architektonicznego, z dopuszczeniem zmian wykonywanych z uwzględnieniem przepisów odrębnych, ochronę zabytkowej stolarki okiennej, drzwiowej, witryn sklepowych, bram wejściowych i wjazdowych, polegającej na obowiązku ich utrzymywania, z możliwością wymiany z wykluczeniem stosowania tworzyw sztucznych. Stosownie do punktu 9) tego przepisu dla zabudowy oficynowej ustala się zakaz budowy, rozbudowy i nadbudowy oficyn o wysokości wyższej niż kalenica budynku frontowego na danej posesji oraz dopuszcza się lokalizowanie wind i klatek schodowych zewnętrznych od strony podwórców (dziedzińców) na elewacji budynków.

Z kolei przepis § 10 ust. 4 uchwały stanowi, że w celu ochrony dóbr kultury ustala się

posesje, tereny objęte ochroną konserwatorską pełną oraz posesje objęte ochroną konserwatorską częściową, dla których ustala się szczegółowe warunki ochrony.

Stosownie do ustaleń szczegółowych (§ 94 ust 1 uchwały) wyznacza się teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami, oznaczony symbolem MW/U.40, z podstawowym przeznaczeniem na: 1) zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami, z zastrzeżeniem § 9 ust. 1 pkt 1; 2) obiekty i lokale zamieszkania zbiorowego takie jak: hotele, hostele, pensjonaty.

W zakresie ochrony konserwatorskiej, sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy ustala się m.in. ochronę konserwatorską na podstawie ustaleń planu obiektu ujętego w ewidencji zabytków - ul. [....] willa [....] wraz z murem ogrodzeniowym oraz ochronę konserwatorską obiektów i posesji zgodnie z § 10 ust.4, w tym ul. [....] – posesja objęta ochroną konserwatorską pełną , w tym oficyna zachodnia objęta ochroną konserwatorską częściową ; dopuszcza się zadaszenie i zabudowę trójkątnego tarasu położonego w narożniku budynku od strony ogrodu – jako przeszklony ogród zimowy.

Zgodnie z przepisem § 94 ust.3 uchwały w terenie oznaczonym symbolem MW/U.40 obowiązuje nakaz kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu z uwzględnieniem zasad określonych w § 8, pod warunkiem zgodności z ustaloną ochroną konserwatorską obiektów i posesji, zakaz lokalizacji lokali mieszkalnych na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynków frontowych i w kondygnacjach podziemnych, możliwość lokalizacji lokali usługowych na dwóch pierwszych kondygnacjach nadziemnych budynków, a także w kondygnacjach podziemnych, pod warunkiem zapewnienia dostępu do części mieszkalnej (komunikacji wewnętrznej) niezależnego od użytkowania lokali usługowych, możliwość lokalizacji usług z zakresu: usług hotelarskich, obsługi bankowej, nauki, szkolnictwa wyższego lub kultury łącznie w całej zabudowie należącej do danej posesji.

Z przytoczonych ustaleń wynika, że regulacja planu jest niezwykle obszerna i szczegółowa. Dlatego też uzasadnienie decyzji w części odnoszącej się do obowiązkowego sprawdzenia przez organ zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może ograniczać się do zacytowanego wyżej jednego ogólnego zdania co do braku naruszeń ustaleń planu. Przykładowo jedynie można wskazać, że opis projektu budowlanego nie pozwala na dokonanie oceny czy projekt zgodny jest z § 8 ust.1 pkt 6) uchwały.

Rzeczą Sądu nie jest zastępowanie organu w dokonywaniu oceny zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a jedynie jej kontrola. Dlatego też w ponownym rozpatrzeniu sprawy organ winien dokonać szczegółowej oceny zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czego wyrazem powinno być prawidłowo sporządzone uzasadnienie decyzji.

Odnośnie do obowiązku dokonania sprawdzenia wynikającego z art.35 ust.1 pkt 2), zauważyć również należy, że "w wyniku zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 718), która weszła w życie 11 lipca 2003 r. do Prawa budowlanego wprowadzono zasadę wyłącznej odpowiedzialności za projekt architektoniczno-budowlany "projektanta" oraz "osoby sprawdzającej". Uprawnienia kontrolne organu architektoniczno-budowlanego, który prowadzi postępowanie w sprawie pozwolenia na budowę i o zatwierdzenie projektu budowlanego zostały ograniczone do sprawdzenia zgodności projektu budowanego z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także z wymaganiami ochrony środowiska. Sprawdzenie zgodności z przepisami w tym techniczno-budowlanymi zostało ograniczone tylko do projektu zagospodarowania działki (art. 35 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego). Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 34 Prawa budowlanego, projekt budowlany składa się z projektu zagospodarowania działki oraz projektu architektoniczno-budowlanego, który dotyczy bezpośrednio obiektu budowlanego, tj. jego formy, konstrukcji i funkcji, a także wskazuje na proponowane niezbędne rozwiązania techniczne, materiałowe i zasady nawiązania do otoczenia. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. (Dz. U. Nr 120, poz. 1133) w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego § 11 określa powyższe wymogi dotyczące projektu architektoniczno-budowlanego" (wyrok NSA z dnia 7.10.2010 r., sygn. II OSK 1517/09, dostępne w bazie internetowej cbois). Analiza wskazanych przepisów rozporządzenia prowadzi do wniosku, że organ nie jest uprawniony do badania zgodności projektu budowlanego z przepisami techniczno-budowlanymi lub z innymi przepisami prawa poza przepisami określającymi wymogi ochrony środowiska. Wynika to także z treści art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego i faktu uchylenia przepisu art. 35 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 pkt 2 i 4 Prawa budowlanego obowiązkiem projektanta jest opracowanie projektu budowlanego, a następnie zapewnienie sprawdzenia tego projektu pod względem zgodności z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w odpowiedniej specjalności lub rzeczoznawcę budowlanego. Projektant, a także sprawdzający do projektu budowlanego dołącza oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. Takie oświadczenia zostały złożone do przedmiotowego projektu budowlanego (strona tytułowa projektu budowlanego oraz k.25-42 projektu). Zasadne jest więc stanowisko Wojewody [....] , że organ architektoniczno-budowlany poza przeprowadzoną kontrolą zgodnie z przepisami prawnymi, nie miał obowiązku prowadzenia ani dodatkowych badań, ani ustaleń pod względem możliwości technicznych jego wykonania.

Obowiązkiem organu było jednakże dokonanie oceny zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, czego organ I instancji w ogóle nie uczynił, a organ odwoławczy stwierdził jedynie, że projekt zagospodarowania działki został wykonany na kopii mapy do celów projektowych przyjętej do zasobu 16.06.2011 r. Zakres sprawdzenia nie był zatem wystarczający.

Uzasadnienie decyzji w zakresie dokonania przez organ oceny kompletności projektu budowlanego i posiadania wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7, oraz dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 6 – także nie jest prawidłowe.

Zauważyć w związku z tym należy, że zgodnie z § 11 ust.2 rozporządzenia z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. 2012.462) opis techniczny projektu architektoniczno-budowlanego obiektu budowlanego powinien m.in. określać przeznaczenie i program użytkowy obiektu budowlanego oraz, w zależności od rodzaju obiektu, jego charakterystyczne parametry techniczne, w szczególności: kubaturę, zestawienie powierzchni, wysokość, długość, szerokość i liczbę kondygnacji oraz formę architektoniczną i funkcję obiektu budowlanego, sposób jego dostosowania do krajobrazu i otaczającej zabudowy oraz sposób spełnienia wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

W punkcie 7 tego przepisu wskazano ochronę obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz obiektów objętych ochroną konserwatorską.

Opis projektu nie zawiera sposobu spełnienia wymagań wynikających z objęcia obiektu konserwatorską.

Nadto, w projekcie budowlanym na karcie tytułowej zmieniono nazwę obiektu "Budynek biurowo-mieszkalny" na "Budynek biurowo-hotelowy" przez skreślenie słowa "mieszkalny" i wpisanie słowa "hotelowy". Na karcie tej widnieje ręczna adnotacja dokonana kolorem czerwonym: "poprawiono 07.08.2012", opatrzona parafą. Nie wiadomo kto dokonał tej zmiany. Na stronie 3,4,45,105 projektu zmiana taka została dokonana bez żadnej adnotacji. Na stronie 46 oraz 106 projektu znajdują się, zatwierdzone pieczęcią organu, opisy techniczne projektu budowlanego remontu i przebudowy budynku na cele biurowo-mieszkalne, a więc sprzecznie z kartą tytułową projektu. Na stronie 55 projektu opisano założenia programowe, w tym zmianę sposobu użytkowania poddasza na cele mieszkalne.

Organ winien sprzeczności te, przed wydaniem decyzji, wyeliminować.

Zgodnie z art. 32 ust. 4a Prawa budowlanego, nie wydaje się pozwolenia na budowę w przypadku rozpoczęcia robót budowlanych z naruszeniem przepisu art. 28 ust. 1, tj. przepisu stanowiącego zasadę, że roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Organ, na podstawie pisma Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 11.02.2013 r. (k.44 akt administracyjnych), ustalił, że "projektowane roboty z zakresu kominów (oraz inne) nie zostały zrealizowane, a obecny stan kominów jest zgodny z inwentaryzacją z 2002 r." Zarzut naruszenia art.10 k.p.a. poprzez niedopuszczenie skarżących do udziału w kontroli przeprowadzonej przez PINB nie jest zasadny, gdyż nie dotyczy organu prowadzącego postępowanie o udzielenie pozwolenia na budowę. Podnieść jedynie należy, że stosownie do treści art.7 i 77 kpa, obowiązkiem organu odwoławczego było ustosunkowanie się do dowodów (zdjęć kominów) przedłożonych przez pełnomocnika skarżących w dniu 15.02.2013 r. (k.48), a czego organ zaniechał.

Wreszcie, stosownie do treści § 4 pkt 4) uchwały Nr CXV/1547/10 rady Miasta K. w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą [....] , wszelkie roboty budowlane w zakresie adaptacji poddaszy winny być poprzedzone wykonaniem analiz widokowych. Wyjaśnienia projektanta (k.16) akt administracyjnych warunku tego nie spełniają.

Okoliczności powyższe sprawiają, że decyzja organu pierwszej instancji, jak i utrzymująca ją w mocy decyzja organu odwoławczego zostały wydane przedwcześnie, w braku przeprowadzenia postępowania zmierzającego do usunięcia nieprawidłowości w zakresie projektu budowlanego na podstawie art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego, a w konsekwencji do wydania decyzji zatwierdzającej niekompletny projekt budowlany. Tymczasem – jak stanowi art. 35 ust. 4 Prawa budowlanego - tylko w razie spełnienia wymagań określonych w art. 35 ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Organy naruszyły zatem przepisy postępowania, w tym również przepisy k.p.a. dotyczące zasady prawdy obiektywnej (art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a.), a uchybienie to miało istotny wpływ na wynik postępowania, gdyż w bezpośredni sposób zdeterminowało treść podjętego rozstrzygnięcia zatwierdzającego niekompletny projekt budowlany.

Zgodnie z treścią art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia. W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że wskazane wyżej uchybienia dotyczą decyzji organów obydwu instancji i nie mogą być konwalidowane w postępowaniu przed organem drugiej instancji, gdyż działanie takie naruszałoby zasadę dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Uzupełnienie projektu budowlanego o wskazane wyżej elementy na etapie postępowania drugoinstancyjnego oznaczałoby bowiem, że skontrolowanie projektu budowlanego z prawem w granicach wyżej wskazanych miałoby miejsce wyłącznie w jednej instancji, tj. instancji odwoławczej. W związku z tym uchylenie również decyzji organu pierwszej instancji jest niezbędne dla końcowego załatwienia sprawy. W toku ponownego postępowania konieczne jest wyeliminowanie wskazanych wyżej uchybień i dokonanie przez organy oceny kompletnego projektu budowlanego przed wydaniem decyzji kończącej postępowanie w niniejszej sprawie.

W tym stanie rzeczy - mając na uwadze treść art. 145 § 1 pkt 1c oraz art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270), należało uchylić zaskarżoną decyzję, jak i poprzedzająca ją decyzję organu pierwszej instancji.

Na podstawie art. 152 cyt. ustawy sąd orzekł, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.

O kosztach orzeczono na podstawie art.200 p.p.s.a.