VII SA/Wa 811/13

Uzasadnienie

Sygnatura akt VII SA/Wa 811/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., Nr [...], Wojewoda [...]- po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o. w [...]- utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] Nr [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., wnoszącą sprzeciw do zgłoszenia dotyczącego zamiaru rozpoczęcia realizacji inwestycji polegającej na instalacji słupa plakatowego posadowionego na uprzednio utwardzonym gruncie na terenie nieruchomości przy ul. [...][...], w [...], w Dzielnicy [...], stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], z obr. [...].

Decyzja ta zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. Nr [...], Prezydent [...] wniósł sprzeciw do zgłoszenia z dnia [...] listopada 2012 r. dotyczącego zamiaru rozpoczęcia realizacji inwestycji polegającej na instalacji słupa plakatowego posadowionego na uprzednio utwardzonym gruncie na terenie nieruchomości przy ul. [...][...] w [...] stanowiącej działkę ew. nr [...] z obrębu [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięciu organ wskazał, że w dniu [...] listopada 2012 r. do Wydziału Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy [...] wpłynął wniosek Inwestora - spółki [...] Sp. z o. o. z siedzibą w [...] dotyczący zamiaru rozpoczęcia realizacji inwestycji polegającej instalacji słupa plakatowego posadowionego na uprzednio utwardzonym gruncie" na terenie nieruchomości przy ulicy [...][...], w [...] w Dzielnicy [...] , stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...]. W przedłożonym wniosku stwierdzono naruszenia w zakresie określonym w art. 30 ust. 2 ustawy Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623, ze zm., dalej: ustawa – Prawo budowlane).

Wobec powyższego, postanowieniem nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nałożono na Inwestora obowiązek uzupełnienia wniosku przez:

1. przedłożenie szczegółowych rysunków projektu słupa z pełnym zwymiarowaniem jego gabarytów wraz z pokazaniem sposobu posadowienia na gruncie,

2. zaznaczenie, na załączonym rysunku planu, wyłącznie jednego rozwiązania projektowego stanowiącego przedmiot zgłoszenia z wykazaniem dostosowania lokalizacji planowanego rozwiązania projektowego do zgodności z ustawieniami szczegółowymi i ogólnymi określonymi dla jednostki terenowej oznaczonej symbolem 7 KT-sp (UH), obejmującej ww. działkę ewidencyjną, obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...][...], przyjętego uchwałą Nr [...] Rady [...] z dnia [...] marca 2012 r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. pod poz. [...],

- w terminie 7 dni od daty odbioru postanowienia.

W odpowiedzi na ww. postanowienie, Inwestor przedłożył dokumenty, które, zdaniem Wnioskodawcy, winny spełnić nałożony nań obowiązek, jednakże, w ocenie organu, załączone przez inwestora materiały uniemożliwiają jednoznaczne i precyzyjne ustalenie lokalizacji słupa plakatowego projektowanego na terenie działki przy ulicy [...][...]. Załączony bowiem fragment mapy pozbawiony jest legendy wyjaśniającej użyte nań symbole, cyfry i znaki graficzne, zawierając jednocześnie rysunki i opisy elementów nieobjętych przedmiotowym zgłoszeniem. W tabelce znamionowej mapy znajduje się ponadto informacja o posadowieniu dwóch różnych nośników o symbolach 2x3 oraz 6x3, z których żaden nie koresponduje z podanym we wniosku symbolem CLS charakteryzujący zgłoszony słup plakatowy. Inwestor nie odniósł się do wymogu wykazania spełnienia ustaleń określonych dla jednostki terenowej oznaczonej symbolem 7 KT-sp (UH), obejmującej ww. działkę ewidencyjną, obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...][...]w zakresie zapewnienia minimalnej odległości 50,O m usytuowania słupa ogłoszeniowego od skrzyżowań (licząc od linii zatrzymania).

Ponieważ stwierdzone braki uniemożliwiają przyjęcie zgłoszenia, organ zgłosił sprzeciw.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł inwestor [...] Sp. z o.o.

W toku postępowania odwoławczego wskazano, że zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy Prawo budowlane roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

Ustawodawca w art. 29-31 Prawa budowlanego przewidział wyjątki od ww. zasady określone enumeratywnie tj. mają formę listy zamkniętej i niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej. Zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę nie zawsze oznacza rezygnację z jakiejkolwiek regulacji administracyjno-prawnej. Budowa części obiektów oraz wykonywanie części robót wymaga zgłoszenia właściwemu organowi.

Wniesienie sprzeciwu oznacza brak zgody organu administracji architektoniczno - budowlanej na przystąpienie przez inwestora do realizacji zamierzonej działalności budowlanej.

Przepisy prawa przewidują dwa odrębne powody sprzeciwu. Jednym z nich jest zgodnie z art. 30 ust. 6 Prawa budowlanego stwierdzenie przez organ administracji architektoniczno-budowlanej, że realizacja zamierzenia inwestycyjnego na podstawie zgłoszenia nie jest dopuszczalna z powodów merytorycznych. Drugim rodzajem sprzeciwu — mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie — jest zgodnie z treścią art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego - niedopełnienie przez inwestora we właściwym terminie uzupełnienia brakujących dokumentów, mimo wezwania go do tego przez organ postanowieniem.

W niniejszej sprawie Prezydent [...] stwierdził, iż wobec niespełnienia przez inwestora wymogów art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego organ I instancji postanowieniem z dnia [...] listopada 2012 r., nałożył na [...] Sp. z o.o., w terminie 7 dni od dnia odebrania wezwania, obowiązek usunięcia braków w ww. zgłoszeniu, a inwestor w przypisanym terminie nie uzupełnił zgłoszenia o żądane dokumenty.

Obowiązkiem organu administracji, jest ustalenie czy zamierzone roboty budowlane, odpowiadają wymogom określonym w przepisach prawa. Ocena zgodności zamierzeń inwestycyjnych z przepisami prawa budowlanego jest obowiązkiem administracji architektoniczno-budowlanej.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego "W zgłoszeniu należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, oraz, w zależności od potrzeb odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji."

Z analizy akt wynika, iż do przedmiotowego zgłoszenia dołączono oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, opis funkcji urządzenia reklamowego, kolorową wizualizacją oraz kopię fragmentu mapy terenu przy ul. [...].

W świetle dokonanej przez Wojewodę [...] analizy akt sprawy, Prezydent [...] zasadnie nałożył na inwestora, na podstawie art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego, w drodze postanowienia, obowiązek uzupełnienia zgłoszenia, bowiem nie spełniało (i nie spełnia) wymogów prawa.

Mapa załączona do zgłoszenia nie zawiera wyraźnego oznaczenia miejsca i

zgłoszonego słupa reklamowego, co prawda na załączonej mapie zaznaczono różne znaki graficzne w postaci ponumerowanych strzałek oraz kropki, jednakże na ich podstawie nie można jednoznacznie ustalić przewidywalnego położenia zgłoszonej inwestycji. Niemożność ustalenia jednoznacznej lokalizacji słupa, stanowiącego przedmiot zgłoszenia, uniemożliwia organowi administracji architektoniczno-budowlanej ocenę, czy zgłoszona inwestycja nie narusza miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...][...]oraz postanowień ogólnych planu dotyczących reklam Ponadto załączona do zgłoszenia dokumentacja nie zawierała wymiarów słupa reklamowego oraz opisu i sposobu posadowienia na gruncie. Szczegółowa analiza dokumentacji sprawy wykazała, iż w ramach uzupełnienia zgłoszenia, inwestor ponownie załączył niezmienioną kopię mapy, uniemożliwiającą wskazanie jednoznacznej precyzyjnej lokalizacji słupa reklamowego. Ponadto inwestor nie odniósł się do ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie zgodności planowanej inwestycji z jego zapisami, do czego był zobowiązany ww. postanowieniem. [...] Sp. z o.o. w załączonej dokumentacji, przedstawiającej rysunek słupa z pełnymi wymiarami, nie wskazał jego ciężaru oraz nie opisał sposobu połączenia z podłożem.

Nieuzupełnienie przez inwestora wyżej wskazanych braków zgłoszenia uniemożliwia organowi prawidłową ocenę czy zgłoszona inwestycja odpowiada wymogom prawa. Ustalenie przez organ konkretnej lokalizacji słupa ma kluczowe znaczenie dla określenia zgodności lokalizacji zgłoszonej inwestycji z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu [...][...]w § 5 ust. 3 pkt 5, w postanowieniach ogólnych, określających zasady lokalizowania i rozmieszania reklam i znaków informacyjno-plastycznych (informacji wizualnej) - ustala minimalną odległość 50,O m

usytuowania słupów ogłoszeniowych od skrzyżowań (licząc od linii zatrzymania). Ponadto dla terenu oznaczonego symbolem 7 KT-sp (UH), obejmującego działkę inwestycyjną § 16 ust. 9 pkt 2h - warunki zabudowy i zagospodarowania terenu oraz zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego - plan miejscowy wyklucza na wskazanym terenie w liniach rozgraniczających terenu, rozmieszczanie nośników reklamowych i reklam, za wyjątkiem znaku firmowego i reklamy obowiązującej w danej sieci handlu paliwami.

Nadto, brak w• załączonej do zgłoszenia dokumentacji, informacji dotyczącej ciężaru zgłoszonego słupa reklamowego (o wysokości ok. 5,20 m i średnicy 1,5m) oraz opisu sposobu połączenia inwestycji z gruntem, uniemożliwia ustalenie organom administracji architektoniczno - budowlanej czy zgłoszona inwestycja jest być może trwale związana z gruntem, co w myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, kwalifikuje go do kategorii budowli i oznacza, iż zgłoszone zamierzenie inwestycyjne wymaga uzyskania pozwolenia na budowę - bowiem nie mieści się w katalogu robót

nie wymienionych w art. 29 Prawa budowlanego. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych "O tym zaś, czy urządzenie reklamowe jest trwale związane z gruntem, czy też nie, nie decyduje metoda i sposób związania z gruntem, ale to czy wielkość tego urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa wymagają takiego trwałego związania".

[...] Sp. z o.o. w [...] złożyła skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2013 r. do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o jej uchylenie oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na jej rzecz, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przypisanych.

W uzasadnieniu skargi jej autor wskazał na wadliwość wydanej decyzji albowiem w postanowieniu z dnia [...] listopada 2012 r. organ nie zobowiązał skarżącej do przedstawienia mapy wraz z legendą wyjaśniającą użyte nań symbole cyfry i znaki graficzne jak również nie zobowiązał skarżącej do wymazania z tej mapy rysunków i opisów elementów nie objętych przedmiotowym zgłoszeniem. Organ nałożył na stronę obowiązek w sposób nieprecyzyjny. Lokalizacja przedmiotowego urządzenia reklamowego została przedstawiona na odbitce przedstawiającej wszystkie elementy zainwestowania terenu, zawierające symbole i cyfry umieszczane na takich mapach. Dodatkowo autor skargi wskazał, że organ w swoim postanowieniu powinien wykazać, o jakie wymagania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, do których inwestor ma dostosować dokumenty dołączone do zgłoszenia chodzi. Organ posiadając wiedzę na temat lokalizacji urządzenia reklamowego może samodzielnie sprawdzić czy przedmiotowa lokalizacja znajduje się w odległości 50 m od skrzyżowania czy też nie. Skarżąca wskazała również, iż niezrozumiałym jest w sytuacji, gdy w zgłoszeniu informuje, że zamierza dokonać instancji wolnostojącego urządzenia reklamowego nietrwale związanego z gruntem to jest zobowiązany do załączenia opisu sposobu związania urządzenia reklamowego z gruntem.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna i jako taka podlega oddaleniu albowiem zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

Jak wynika z treści zaskarżonego rozstrzygnięcia postawą prawna wniesienia przez organ administracji sprzeciwu do zamiaru "instalacji słupa plakatowego" był art. 30 ust. 2 Prawa budowanego. Zgodnie z treścią tego przepisu w zgłoszeniu należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, oraz, w zależności od potrzeb, odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada, w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji.

W doktrynie jak i orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że przepisy ustawy – Prawo budowlane nakładają na organ administracji architektoniczno – budowlanej obowiązek wniesienia sprzeciwu w dwóch różnych, wzajemnie wykluczających się sytuacjach. Pierwsza określona została w art. 30 ust. 6 tego prawa i jest to sytuacja, w której organ dokonuje oceny pod względem merytorycznym inwestycji zawartej w prawidłowo, pod względem formalnym, dokonanym zgłoszeniu i uznaje, że zachodzi jedna z przesłanek określonych w tym przepisie.

Druga sytuacja to ta, która została określona w art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego. Organ wnosi sprzeciw do zamiaru wykonania robót budowlanych, jeżeli zgłoszenie nie zawiera elementów określonych w tym przepisie, a inwestor – na żądanie organu uzupełnienia zgłoszenia, obowiązków tych nie wykonuje. Taka sytuacja zaistniała w okolicznościach niniejszej sprawy.

Rację mają organy administracji, że złożone zgłoszenie było niekompletne, co uzasadniało wydanie postanowienia nakładającego obowiązek jego uzupełnienia. Nie trafny jest zarzut skarżącej spółki, że w sposób nieuzasadniony, nieznajdujący oparcia w przepisach prawa organ zobowiązał inwestora do wskazania sposobu posadowienia słupa reklamowego na gruncie skoro zgłoszeniem objęty jest obiekt nietrwale z gruntem związany. Organ architektoniczno – budowany ma obowiązek w każdym przypadku ocenić, czy inwestycja objęta wnioskiem (zgłoszeniem) mieści się w kategorii robót budowlanych wymienionych w art. 29 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego gdyż jedynie takie obiekty lub roboty budowlane zwolnione są z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Dla prawidłowej oceny zamiaru skarżącej Spółki niezbędna była zatem ocena rodzaju obiektu budowlanego objętego zgłoszeniem, w tym m.in. czy jest to budowla trwale związana z gruntem w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego. Dla tego rodzaju obiektów, niezależnie od innych przyczyn, niezbędne jest uzyskanie pozwolenia na budowę. Z tych powodów niezbędne było wskazanie zarówno wymiarów jak i gabarytów (w tym ciężaru) słupa. Należy jedynie przypomnieć, że Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie i kategorycznie wypowiadał się, że cecha "trwałego związania z gruntem" sprowadza się do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie czy przemieszczenie na inne miejsce. Zwracał również uwagę, że o tym, czy urządzenie reklamowe jest trwale związane z gruntem, nie decyduje metoda i sposób związania z gruntem, ale to czy wielkość konkretnego urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa wymagają takiego trwałego związania z gruntem (tak m.in. wyroki NSA: z dnia 23 czerwca 2006 r., sygn. akt II OSK 923/05; z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt II OSK 1509/06; z dnia 11 września 2008 r., sygn. akt II OSK 982/07; z dnia 20 czerwca 2008 r., sygn. akt II OSK 680/07; z dnia 10 marca 2008 r., sygn. akt II OSK 186/07; z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt II OSK 1331/08; z dnia 1 października 2009 r., sygn. akt II OSK 1461/08; z dnia 5 stycznia 2011 r., sygn. akt II OSK 25/10 i inne w nich powołane). W tym stanie rzeczy prawidłowo organ administracji zobowiązał inwestora do uzupełnienia zgłoszenia o dokładny opis słupa reklamowego objętego zgłoszeniem, w tym również w części dotyczącej sposobu posadowienia na gruncie. Nie ma bowiem racji skarżący, że organ administracji jest związany zakresem wniosku i ocena inwestora co do tego, że przedmiotowe roboty budowlane należą do tych, które nie wymagają uzyskania pozwolenia na budowę.

Rację ma również organ administracji, że przedłożona mapa nie określa w sposób jednoznaczny miejsca posadowienia planowanej inwestycji. Nie uszło uwadze organu, że na mapie tej wprawdzie naniesiona jest czerwona kropka, która wedle opisu miałaby stanowić miejsce posadowienia słupa jednakże jednocześnie wskazuje się na 2 różne nośniki o wymiarach 12 x 3 i 6 x 3, z których żaden nie koresponduje z podanym we wniosku symbolem CLS charakteryzującym zgłoszony słup plakatowy.

Wbrew również zarzutom skarżącego w postanowieniu z dnia [...] listopada 2012 r. organ w wystarczająco precyzyjny sposób określił zakres obowiązków w części dotyczącej dostosowania lokalizacji planowanego rozwiązania projektowego do zgodności z ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Organ wskazał wszak, że inwestycja objęta wnioskiem musi być zgodna z ustaleniami dla jednostki 7 KT-sp (UH). Biorąc pod uwagę, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem publikowanym w Dzienniku Urzędowym i każda osoba zainteresowana może się zapoznać z treścią tego aktu, brak jest podstaw do uznania, że zobowiązanie to nie było precyzyjne. W tym stanie rzeczy należało uznać, że skoro skarżący nie wskazał wszystkich gabarytów wpływających na określenie charakteru inwestycji oraz nie wskazano lokalizacji obiektu w sposób umożliwiający jednoznaczne ustalenie, czy inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, to zasadnie organ administracji – działając w oparciu o art. 30 ust. 2 Prawa budowanego.

Okolicznością niesporną jest, że zgłoszenie sprzeciwu przez organ architektoniczno – budowlany nastąpiło w terminie określonym w art. 50 ust. 5 Prawa budowlanego.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji