II SA/Lu 430/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2014-07-22Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bogusław Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r. sprawy ze skargi P. G. na odmowę udostępnienia informacji prasowej przez Koło Łowieckie pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r. nr [...] I. uchyla zawartą w piśmie Koła Łowieckiego z dnia [...] r. nr [...] odmowę udzielenia P. G.- informacji w części dotyczącej pkt. 1 ,3 , 4 i 5 wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r.; II. w pozostałej części skargę oddala; III. zasądza od Koła Łowieckiego na rzecz P.G. - " kwotę 200 ( dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2014r. S. P., dziennikarz dziennika domagał się od Koła Łowieckiego udzielenia informacji prasowej poprzez przesłanie za okres od 1 kwietnia 2010r. do chwili obecnej kopii protokołów posiedzeń zarządu koła, kopii protokołów komisji rewizyjnej, kopii protokołów zewnętrznych organów i instytucji kontrolnych, kopii protokołów walnych zgromadzeń członków koła oraz kopi uchwał zarządu koła i walnego zgromadzenia członków koła. Wnioskodawca stwierdził jednocześnie, że wspomniane dokumenty mogą zostać zanimizowane dla ukrycia danych osobowych osób w nich wskazanych, natomiast przypadku braku możliwości wykonania kopii zgłosił możliwość samodzielnego wykonania ich fotokopii.
W dniu 17 kwietnia 2014r. koło odmówiło udostępnienia żądanych dokumentów, argumentując, że mogą one zawierać informacje mogące naruszać prawo do prywatności.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł P. G. - redaktor naczelny dziennika , zarzucając naruszenie art. 4 ust.1 ustawy prawo prasowe poprzez błędne przyjęcie, że zachodzą okoliczności odmowy udzielenia informacji prasowej oraz naruszenie jej art. 4 ust. 3 poprzez niezachowanie wymagań ,jakie powinna spełniać odmowa udzielenia informacji prasowej w postaci wskazania powodów odmowy. Alternatywnie skarżący sformułował zarzut bezczynności koła w trybie art. 3 § 2 pkt 8) w związku z art. 3 § 2 pkt 4) ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002 Nr 153 poz. 1270 ze zmianami). W uzasadnieniu podał, że w świetle art. 4 ust. 1 ustawy prawo prasowe koła łowieckie będące członkami Polskiego Związku Łowieckiego są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów informacja taka nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Zgodnie z przyjętym w orzecznictwie i literaturze stanowiskiem, informacją prasową są: " nie objęte ustawowo chronioną tajemnicą wiadomości o działalności wskazanych przez prawo podmiotów, udzielone w granicach ich właściwości, przez osoby sprawujące funkcje określone prawem. W swej treści wiadomości te powinny być pełne, rzetelne i aktualne " (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 1993 r" Sygn. akt SA/Wr 1146/93). Jego zdaniem wskazane dokumenty nie są objęte żadną tajemnicą ustawową i nie zawierają żadnych danych naruszających prywatność kogokolwiek, w tym osób prawnych, jakimi są koła łowieckie, czy osób fizycznych, będących członkami Związku. Skarżący wyjaśnił, że w sytuacji, gdy wniosek o informację będzie dotyczył informacji publicznej i zostanie skierowany do podmiotu zobowiązanego na mocy art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej do jej udostępnienia właściwy będzie tryb określony w przepisach tej ustawy. Taka właśnie sytuacja może zachodzić w niniejszej sprawie, ponieważ publicznoprawny charakter kół łowieckich przesądza również o tym, że żądane w niniejszej sprawie informacje stanowią informację publiczną. Zatem wniosek z dnia 9 kwietnia 2014r., jako dotyczący udzielenia informacji o charakterze publicznym i skierowany do podmiotu wykonującego zadania publiczne może podlegać rozpatrzeniu w trybie przewidzianym w ustawie o udostępnieniu informacji publicznej, a nie art. 4 ustawy prawo prasowe. Istotne jest, czy stanowisko organu na wniosek o informację było odmową udzielenia informacji, czy też można je sklasyfikować jako bezczynność.
W piśmie z dnia 24 maja 2014r. Zarząd koła stwierdził, że skarga jest niezrozumiała. Skarżący nie wskazał bowiem precyzyjnie w jakim celu żądane informacje są mu potrzebne. Ponadto proponuje dokonanie anonimizacji dokumentów, nie wskazując jednocześnie, kto ma ich dokonać. Koło wyraziło gotowość do udzielenia informacji, o ile nie będzie ona naruszała prawa do prywatności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ust.1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. nr 5, poz. 24 ze zm.) przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile, na podstawie odrębnych przepisów, informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Bez wątpienia do tych podmiotów należy również Polski Związek Łowiecki, który zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1995r. Prawo łowieckie ( tekst jedn. Dz. U z 2013r. poz. 1226 ze zmianami ) jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulację liczebności populacji zwierząt łownych. Związek należy do podmiotów niepublicznych wykonujących zadania zlecone z zakresu administracji publicznej, przekazane mu na podstawie przepisów ustawy - Prawo łowieckie, przy czym realizuje je samodzielnie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jego działalność nie jest także nastawiona na osiągnięcie zysku. Utwierdza w tym przekonaniu treść art. 35 powołanej ustawy zgodnie z którym działalność Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana z funduszy własnych, wpisowego, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z działalności gospodarczej. Ust.2 tego artykułu stanowi zaś, że dochód z działalności gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego oraz kół łowieckich służy wyłącznie realizacji ich celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków. Mienie Polskiego Związku Łowieckiego i kół łowieckich nie podlega podziałowi między członków. Według art. 3a ustawy w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ( tekst jedn. Dz. U z 2014r. poz. 782 ). Zgodnie z jej art. 4 ust. 1 pkt 5 do udzielenia informacji publicznej zobowiązane są nie tylko władze publiczne, ale także inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Analizując zadania przekazane Polskiemu Związkowi Łowieckiemu wynikające m. in. z art. 34 ustawy Prawo łowieckie Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że jest on podmiotem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy wykonującym zadania publiczne (wyrok z dnia 5 kwietnia 2013r. I OSK 89/13 opublikowany w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Skoro kola łowieckie stanowią stosownie do art. 33 ust.1 ustawy prawo łowieckie podstawowe ogniwo organizacyjne w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa, to również uznać trzeba, że wykonują te same zadania co Związek. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego użycie w art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, stosownie do którego obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, wyrazu "w szczególności" powoduje, że chodzi o przykładowy, otwarty katalog podmiotów, które mogą być obowiązane do udostępnienia informacji publicznej. Zatem, aby dany podmiot mógł zostać uznany za podmiot podlegający ustawie o dostępie do informacji publicznej, co do zasady musi mieścić się w definicji "władzy publicznej", bądź "innego podmiotu wykonującego zadania publiczne" oraz może w ramach wykonywania powierzonych mu zadań publicznych wytwarzać lub pozyskiwać informację publiczną. Powyższe, zdaniem NSA, prowadzi do wniosku, że koła łowieckie są tymi "innymi podmiotami wykonującymi zadania publiczne" w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i mogą być zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej ( postanowienie z dnia 28 listopada 2013r. ( I OZ 1155/13, także postanowienie z dnia 13 czerwca 2014r. I OZ 452/14 opubl. w CBOSA ) Pogląd ten podziela także sąd rozpatrujący niniejszą sprawę. Bez wątpienia żądane informacje mają również walor informacji publicznych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej informację publiczną w rozumieniu ustawy stanowi każda informacja o sprawach publicznych. W doktrynie i orzecznictwie pojęcie informacji publicznej traktowane jest bardzo szeroko. Zgodnie z ustabilizowanym już stanowiskiem będzie nią każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Podkreśla się przy tym, że informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty nie będące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, lub podmiotu wykonującego zadania publiczne związanych z nim, bądź w jakikolwiek sposób go dotyczących. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez te organy lub podmioty wytworzonych, jak i te, których używają się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich ( wyroki NSA z: 20 stycznia 2012 r. I OSK 2118/11, 7 marca 2012 r., I OSK 2265/11, 27 marca 2012 r. I OSK 155/12, 17 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 490/11 12 grudnia 2006 r., sygn. akt I OSK 123/06, wszystkie opubl.w CBOSA). W tym kontekście należy uznać, że informacja dotycząca funkcjonowania oraz kwestii organizacyjnych koła, co do zasady, jest informacją publiczną. Sporządzanie protokołów przez zarząd koła i walne zgromadzenie oraz podejmowanie uchwał przez te organy z pewnością mieści się w pojęciu "działalności" podmiotu, jakim posługuje się art. 4 ust. 1 ustawy prawo prasowe. Pojęcie to odnosi się bowiem do każdej sfery działań podmiotu, tj. ustawowej i statutowej, w tym właśnie dotyczących zarządzania funduszami i majątkiem koła oraz podejmowanych decyzji w zakresie posiadanych przez zarząd i walne zgromadzenie kompetencji. Zatem oczywistym jest, że na zarządzie ciąży obowiązek zapewnienia prasie dostępu do dokumentów łączących się z działalnością koła, jeżeli nie ma ustawowych wyłączeń, a takimi z całą pewnością są protokoły posiedzeń i uchwały wspomnianych organów. Realizacja uprawnień prasy do uzyskania informacji winna nastąpić przez podanie jej określonej wiadomości lub udostępnienie w stosownym trybie żądanych dokumentów. Przeszkody w udostępnieniu ich prasie nie może stanowić jedynie przypuszczenie, że w żądanych dokumentach mogą znajdować się informacje o osobach fizycznych. Bezspornym jest, że prawo do informacji prasowej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej. Pojęcie prawa do prywatności nie zostało jednak zdefiniowane w żadnym akcie prawnym. Najogólniej stwierdzić należy, że prawo do prywatności najogólniej mówiąc to prawo do utrzymania swych danych oraz osobistych zwyczajów i zachowań w tajemnicy. Obejmuje zatem życie rodzinne i sąsiedzkie, życie w gronie przyjaciół, a także przekonania religijne oraz światopogląd. Prywatność ta nie jest jednak naruszona udostępnieniem dokumentów zawierających dane tej osoby lub sporządzonych z jej udziałem. Informacje te nie dotyczą bowiem jej życia prywatnego lecz łączą się z działalnością podmiotu, który jest zobowiązany do udzielania prasie informacji o swojej działalności. Podmiot zobowiązany do udzielania prasie informacji o swojej działalności dokonując oceny, czy udzielenie odpowiedzi wkracza w dziedzinę chronionego prawem życia prywatnego nie może pojęcia tego absolutyzować, odmawiając a priori udostępnienia dokumentów zawierających dane osobowe osób fizycznych będących lub nie członkami kola ( tak w wyroku WSA w Lublinie z dnia 26 marca 2013r. II SA/Lu 59/13 opubl. w CBOSA, który sąd w sprawie niniejszej w pełni podziela ). Uwaga ta znajduje wzmocnienie, jeśli zważyć, że sam statut nie wiąże udostępniania uchwał organów koła z ochroną prywatności, stanowiąc w § 67 Statutu o obowiązku zarządu do zapoznania wszystkich członków koła z obowiązującymi uchwałami organów Zrzeszenia i koła, a na żądanie członka do okazania ich do wglądu. Skarga nie mogła być natomiast skuteczna jeśli chodzi o odmowę udostępnienia informacji prasowej w zakresie protokołów posiedzeń komisji rewizyjnej, skoro wniosek był skierowany do zarządu koła, który nie był zobowiązany do jej udzielenia. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2007 r., ( I OSK 735/06 opubl. w CBOSA ) obowiązek udzielenia prasie informacji nie ogranicza się tylko do Polskiego Związku Łowieckiego, który posiada osobowość prawną, ale obejmuje również jego organy krajowe i okręgowe powołane zarówno ustawą Prawo łowieckie jak i statutem PZŁ. Zatem również każdy z organów koła, które także posiada osobowość prawną, był zobowiązany do udzielenia informacji publicznej. Według § 65 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego sekretarz zarządu koła sporządza protokoły zebrań zarządu, prowadzi zbiór protokołów walnych zgromadzeń i zarządu oraz rejestr uchwał walnych zgromadzeń i zarządu. Zarząd dysponuje także uchwałami podejmowanymi przez walne zgromadzenie, co wynika ze wspomnianego już § 67 statutu. Wspomniane przepisy nie obejmują natomiast protokołów komisji rewizyjnej, organu koła określanego jako organ kontrolny walnego zgromadzenia, sporządzanych w trybie § 69 pkt.4 statutu. Tym samym żądanie udzielenia informacji na temat dokumentów pochodzących od tego organu powinno zostać skierowane do komisji, a nie do zarządu koła, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Udzielenie przez zarząd informacji byłoby działaniem z przekroczeniem jego uprawnień, polegającym na wkroczenie w uprawnienia innego organu koła. Zasadnym jest również żądanie udostępnienia kopii protokołów pokontrolnych zewnętrznych organów i instytucji kontrolnych. Art. 6 ust.1 pkt. 4 lit. a ) ustawy o dostępie do informacji publicznej jednoznacznie wskazuje, że udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczególności o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych w szczególności dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów je przeprowadzających. Z tego powodu także w tej części skarga była uzasadniona.
Nie są pozbawione racji spostrzeżenia skarżącego o możliwości, co do zasady, złożenia również skargi na bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji prasowej. W postanowieniu z dnia 21 listopada 2013r. ( I OSK 1759/13 opubl. w CBOSA) Naczelny Sąd Administracyjny zakwestionował dotychczas prezentowane stanowisko, według którego nie wydanie w terminie odmowy udzielenia informacji prasowej równoznaczne jest z odmową jej udzielenia. W ocenie sądu przepisy Prawa prasowego, jak też przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie wyłączają dopuszczalności wnoszenia skarg na bezczynność, zatem niepodobna zaaprobować twierdzenia, że w sprawach prasowych nie istnieje bezczynność, a brak reakcji na żądanie pisemnej odmowy udzielenia informacji jest równoznaczny z wydaniem aktu odmowy. Powołane orzeczenie nie ma jednak zastosowania w stanie faktycznym sprawy, gdzie wydano odmowę udzielenia informacji prasowej. Według zaś powołanego postanowienia odmowa udzielenia prasie informacji o działalności przedsiębiorców i podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych oraz niedziałających w celu osiągnięcia zysku (art. 4 ust. 1 i 3 prawa prasowego) stanowi akt z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) podlegający zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy prawo prasowe..
Z tego względu na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jedn. Dz. U z 2012r. poz. 270 ze zmianami ) odmowę udzielenia informacji wskazanych w pkt. 1,3,4 i 5 wniosku należało uchylić. W pozostałej części na podstawie art. 151 powołanej ustawy skargę oddalono. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w związku z art. 206 § 1 cytowanej ustawy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bogusław Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r. sprawy ze skargi P. G. na odmowę udostępnienia informacji prasowej przez Koło Łowieckie pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r. nr [...] I. uchyla zawartą w piśmie Koła Łowieckiego z dnia [...] r. nr [...] odmowę udzielenia P. G.- informacji w części dotyczącej pkt. 1 ,3 , 4 i 5 wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r.; II. w pozostałej części skargę oddala; III. zasądza od Koła Łowieckiego na rzecz P.G. - " kwotę 200 ( dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
W piśmie z dnia 9 kwietnia 2014r. S. P., dziennikarz dziennika domagał się od Koła Łowieckiego udzielenia informacji prasowej poprzez przesłanie za okres od 1 kwietnia 2010r. do chwili obecnej kopii protokołów posiedzeń zarządu koła, kopii protokołów komisji rewizyjnej, kopii protokołów zewnętrznych organów i instytucji kontrolnych, kopii protokołów walnych zgromadzeń członków koła oraz kopi uchwał zarządu koła i walnego zgromadzenia członków koła. Wnioskodawca stwierdził jednocześnie, że wspomniane dokumenty mogą zostać zanimizowane dla ukrycia danych osobowych osób w nich wskazanych, natomiast przypadku braku możliwości wykonania kopii zgłosił możliwość samodzielnego wykonania ich fotokopii.
W dniu 17 kwietnia 2014r. koło odmówiło udostępnienia żądanych dokumentów, argumentując, że mogą one zawierać informacje mogące naruszać prawo do prywatności.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł P. G. - redaktor naczelny dziennika , zarzucając naruszenie art. 4 ust.1 ustawy prawo prasowe poprzez błędne przyjęcie, że zachodzą okoliczności odmowy udzielenia informacji prasowej oraz naruszenie jej art. 4 ust. 3 poprzez niezachowanie wymagań ,jakie powinna spełniać odmowa udzielenia informacji prasowej w postaci wskazania powodów odmowy. Alternatywnie skarżący sformułował zarzut bezczynności koła w trybie art. 3 § 2 pkt 8) w związku z art. 3 § 2 pkt 4) ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002 Nr 153 poz. 1270 ze zmianami). W uzasadnieniu podał, że w świetle art. 4 ust. 1 ustawy prawo prasowe koła łowieckie będące członkami Polskiego Związku Łowieckiego są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów informacja taka nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Zgodnie z przyjętym w orzecznictwie i literaturze stanowiskiem, informacją prasową są: " nie objęte ustawowo chronioną tajemnicą wiadomości o działalności wskazanych przez prawo podmiotów, udzielone w granicach ich właściwości, przez osoby sprawujące funkcje określone prawem. W swej treści wiadomości te powinny być pełne, rzetelne i aktualne " (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 1993 r" Sygn. akt SA/Wr 1146/93). Jego zdaniem wskazane dokumenty nie są objęte żadną tajemnicą ustawową i nie zawierają żadnych danych naruszających prywatność kogokolwiek, w tym osób prawnych, jakimi są koła łowieckie, czy osób fizycznych, będących członkami Związku. Skarżący wyjaśnił, że w sytuacji, gdy wniosek o informację będzie dotyczył informacji publicznej i zostanie skierowany do podmiotu zobowiązanego na mocy art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej do jej udostępnienia właściwy będzie tryb określony w przepisach tej ustawy. Taka właśnie sytuacja może zachodzić w niniejszej sprawie, ponieważ publicznoprawny charakter kół łowieckich przesądza również o tym, że żądane w niniejszej sprawie informacje stanowią informację publiczną. Zatem wniosek z dnia 9 kwietnia 2014r., jako dotyczący udzielenia informacji o charakterze publicznym i skierowany do podmiotu wykonującego zadania publiczne może podlegać rozpatrzeniu w trybie przewidzianym w ustawie o udostępnieniu informacji publicznej, a nie art. 4 ustawy prawo prasowe. Istotne jest, czy stanowisko organu na wniosek o informację było odmową udzielenia informacji, czy też można je sklasyfikować jako bezczynność.
W piśmie z dnia 24 maja 2014r. Zarząd koła stwierdził, że skarga jest niezrozumiała. Skarżący nie wskazał bowiem precyzyjnie w jakim celu żądane informacje są mu potrzebne. Ponadto proponuje dokonanie anonimizacji dokumentów, nie wskazując jednocześnie, kto ma ich dokonać. Koło wyraziło gotowość do udzielenia informacji, o ile nie będzie ona naruszała prawa do prywatności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ust.1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. nr 5, poz. 24 ze zm.) przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile, na podstawie odrębnych przepisów, informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Bez wątpienia do tych podmiotów należy również Polski Związek Łowiecki, który zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1995r. Prawo łowieckie ( tekst jedn. Dz. U z 2013r. poz. 1226 ze zmianami ) jest zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych, które prowadzą gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działają na rzecz jej ochrony poprzez regulację liczebności populacji zwierząt łownych. Związek należy do podmiotów niepublicznych wykonujących zadania zlecone z zakresu administracji publicznej, przekazane mu na podstawie przepisów ustawy - Prawo łowieckie, przy czym realizuje je samodzielnie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jego działalność nie jest także nastawiona na osiągnięcie zysku. Utwierdza w tym przekonaniu treść art. 35 powołanej ustawy zgodnie z którym działalność Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana z funduszy własnych, wpisowego, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z działalności gospodarczej. Ust.2 tego artykułu stanowi zaś, że dochód z działalności gospodarczej Polskiego Związku Łowieckiego oraz kół łowieckich służy wyłącznie realizacji ich celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków. Mienie Polskiego Związku Łowieckiego i kół łowieckich nie podlega podziałowi między członków. Według art. 3a ustawy w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ( tekst jedn. Dz. U z 2014r. poz. 782 ). Zgodnie z jej art. 4 ust. 1 pkt 5 do udzielenia informacji publicznej zobowiązane są nie tylko władze publiczne, ale także inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Analizując zadania przekazane Polskiemu Związkowi Łowieckiemu wynikające m. in. z art. 34 ustawy Prawo łowieckie Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że jest on podmiotem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy wykonującym zadania publiczne (wyrok z dnia 5 kwietnia 2013r. I OSK 89/13 opublikowany w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Skoro kola łowieckie stanowią stosownie do art. 33 ust.1 ustawy prawo łowieckie podstawowe ogniwo organizacyjne w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa, to również uznać trzeba, że wykonują te same zadania co Związek. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego użycie w art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, stosownie do którego obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, wyrazu "w szczególności" powoduje, że chodzi o przykładowy, otwarty katalog podmiotów, które mogą być obowiązane do udostępnienia informacji publicznej. Zatem, aby dany podmiot mógł zostać uznany za podmiot podlegający ustawie o dostępie do informacji publicznej, co do zasady musi mieścić się w definicji "władzy publicznej", bądź "innego podmiotu wykonującego zadania publiczne" oraz może w ramach wykonywania powierzonych mu zadań publicznych wytwarzać lub pozyskiwać informację publiczną. Powyższe, zdaniem NSA, prowadzi do wniosku, że koła łowieckie są tymi "innymi podmiotami wykonującymi zadania publiczne" w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i mogą być zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej ( postanowienie z dnia 28 listopada 2013r. ( I OZ 1155/13, także postanowienie z dnia 13 czerwca 2014r. I OZ 452/14 opubl. w CBOSA ) Pogląd ten podziela także sąd rozpatrujący niniejszą sprawę. Bez wątpienia żądane informacje mają również walor informacji publicznych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej informację publiczną w rozumieniu ustawy stanowi każda informacja o sprawach publicznych. W doktrynie i orzecznictwie pojęcie informacji publicznej traktowane jest bardzo szeroko. Zgodnie z ustabilizowanym już stanowiskiem będzie nią każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Podkreśla się przy tym, że informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty nie będące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, lub podmiotu wykonującego zadania publiczne związanych z nim, bądź w jakikolwiek sposób go dotyczących. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez te organy lub podmioty wytworzonych, jak i te, których używają się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich ( wyroki NSA z: 20 stycznia 2012 r. I OSK 2118/11, 7 marca 2012 r., I OSK 2265/11, 27 marca 2012 r. I OSK 155/12, 17 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 490/11 12 grudnia 2006 r., sygn. akt I OSK 123/06, wszystkie opubl.w CBOSA). W tym kontekście należy uznać, że informacja dotycząca funkcjonowania oraz kwestii organizacyjnych koła, co do zasady, jest informacją publiczną. Sporządzanie protokołów przez zarząd koła i walne zgromadzenie oraz podejmowanie uchwał przez te organy z pewnością mieści się w pojęciu "działalności" podmiotu, jakim posługuje się art. 4 ust. 1 ustawy prawo prasowe. Pojęcie to odnosi się bowiem do każdej sfery działań podmiotu, tj. ustawowej i statutowej, w tym właśnie dotyczących zarządzania funduszami i majątkiem koła oraz podejmowanych decyzji w zakresie posiadanych przez zarząd i walne zgromadzenie kompetencji. Zatem oczywistym jest, że na zarządzie ciąży obowiązek zapewnienia prasie dostępu do dokumentów łączących się z działalnością koła, jeżeli nie ma ustawowych wyłączeń, a takimi z całą pewnością są protokoły posiedzeń i uchwały wspomnianych organów. Realizacja uprawnień prasy do uzyskania informacji winna nastąpić przez podanie jej określonej wiadomości lub udostępnienie w stosownym trybie żądanych dokumentów. Przeszkody w udostępnieniu ich prasie nie może stanowić jedynie przypuszczenie, że w żądanych dokumentach mogą znajdować się informacje o osobach fizycznych. Bezspornym jest, że prawo do informacji prasowej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej. Pojęcie prawa do prywatności nie zostało jednak zdefiniowane w żadnym akcie prawnym. Najogólniej stwierdzić należy, że prawo do prywatności najogólniej mówiąc to prawo do utrzymania swych danych oraz osobistych zwyczajów i zachowań w tajemnicy. Obejmuje zatem życie rodzinne i sąsiedzkie, życie w gronie przyjaciół, a także przekonania religijne oraz światopogląd. Prywatność ta nie jest jednak naruszona udostępnieniem dokumentów zawierających dane tej osoby lub sporządzonych z jej udziałem. Informacje te nie dotyczą bowiem jej życia prywatnego lecz łączą się z działalnością podmiotu, który jest zobowiązany do udzielania prasie informacji o swojej działalności. Podmiot zobowiązany do udzielania prasie informacji o swojej działalności dokonując oceny, czy udzielenie odpowiedzi wkracza w dziedzinę chronionego prawem życia prywatnego nie może pojęcia tego absolutyzować, odmawiając a priori udostępnienia dokumentów zawierających dane osobowe osób fizycznych będących lub nie członkami kola ( tak w wyroku WSA w Lublinie z dnia 26 marca 2013r. II SA/Lu 59/13 opubl. w CBOSA, który sąd w sprawie niniejszej w pełni podziela ). Uwaga ta znajduje wzmocnienie, jeśli zważyć, że sam statut nie wiąże udostępniania uchwał organów koła z ochroną prywatności, stanowiąc w § 67 Statutu o obowiązku zarządu do zapoznania wszystkich członków koła z obowiązującymi uchwałami organów Zrzeszenia i koła, a na żądanie członka do okazania ich do wglądu. Skarga nie mogła być natomiast skuteczna jeśli chodzi o odmowę udostępnienia informacji prasowej w zakresie protokołów posiedzeń komisji rewizyjnej, skoro wniosek był skierowany do zarządu koła, który nie był zobowiązany do jej udzielenia. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2007 r., ( I OSK 735/06 opubl. w CBOSA ) obowiązek udzielenia prasie informacji nie ogranicza się tylko do Polskiego Związku Łowieckiego, który posiada osobowość prawną, ale obejmuje również jego organy krajowe i okręgowe powołane zarówno ustawą Prawo łowieckie jak i statutem PZŁ. Zatem również każdy z organów koła, które także posiada osobowość prawną, był zobowiązany do udzielenia informacji publicznej. Według § 65 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego sekretarz zarządu koła sporządza protokoły zebrań zarządu, prowadzi zbiór protokołów walnych zgromadzeń i zarządu oraz rejestr uchwał walnych zgromadzeń i zarządu. Zarząd dysponuje także uchwałami podejmowanymi przez walne zgromadzenie, co wynika ze wspomnianego już § 67 statutu. Wspomniane przepisy nie obejmują natomiast protokołów komisji rewizyjnej, organu koła określanego jako organ kontrolny walnego zgromadzenia, sporządzanych w trybie § 69 pkt.4 statutu. Tym samym żądanie udzielenia informacji na temat dokumentów pochodzących od tego organu powinno zostać skierowane do komisji, a nie do zarządu koła, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Udzielenie przez zarząd informacji byłoby działaniem z przekroczeniem jego uprawnień, polegającym na wkroczenie w uprawnienia innego organu koła. Zasadnym jest również żądanie udostępnienia kopii protokołów pokontrolnych zewnętrznych organów i instytucji kontrolnych. Art. 6 ust.1 pkt. 4 lit. a ) ustawy o dostępie do informacji publicznej jednoznacznie wskazuje, że udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczególności o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych w szczególności dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów je przeprowadzających. Z tego powodu także w tej części skarga była uzasadniona.
Nie są pozbawione racji spostrzeżenia skarżącego o możliwości, co do zasady, złożenia również skargi na bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji prasowej. W postanowieniu z dnia 21 listopada 2013r. ( I OSK 1759/13 opubl. w CBOSA) Naczelny Sąd Administracyjny zakwestionował dotychczas prezentowane stanowisko, według którego nie wydanie w terminie odmowy udzielenia informacji prasowej równoznaczne jest z odmową jej udzielenia. W ocenie sądu przepisy Prawa prasowego, jak też przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie wyłączają dopuszczalności wnoszenia skarg na bezczynność, zatem niepodobna zaaprobować twierdzenia, że w sprawach prasowych nie istnieje bezczynność, a brak reakcji na żądanie pisemnej odmowy udzielenia informacji jest równoznaczny z wydaniem aktu odmowy. Powołane orzeczenie nie ma jednak zastosowania w stanie faktycznym sprawy, gdzie wydano odmowę udzielenia informacji prasowej. Według zaś powołanego postanowienia odmowa udzielenia prasie informacji o działalności przedsiębiorców i podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych oraz niedziałających w celu osiągnięcia zysku (art. 4 ust. 1 i 3 prawa prasowego) stanowi akt z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) podlegający zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy prawo prasowe..
Z tego względu na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jedn. Dz. U z 2012r. poz. 270 ze zmianami ) odmowę udzielenia informacji wskazanych w pkt. 1,3,4 i 5 wniosku należało uchylić. W pozostałej części na podstawie art. 151 powołanej ustawy skargę oddalono. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w związku z art. 206 § 1 cytowanej ustawy.
