II SA/Ke 354/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
2014-09-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Długońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 12 września 2014 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi E.N. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nadmiernie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2006 postanawia: oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18.VI.2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę E. N. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie ustalenia kwoty nadmiernie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2006.
Pełnomocnik skarżącej– adwokat L. K. złożył skargę kasacyjną od wyroku, na następnie wypełniony przez E. N. formularz urzędowy PPF z wnioskiem o zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych.
Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem, czternastoletnią córką i dziewiętnastoletnim synem Skarżąca wykazała własność domu mieszkalnego wielkości 110 m² na działce o powierzchni 3 ha, nieruchomości rolnej o powierzchni 9 ha, kopalni piachu o powierzchni 2 ha, ciągnika rolniczego marki [...], rok produkcji 2006 o wartości przekraczającej 300 euro, samochodu marki [...] rok produkcji 1996. Wnioskodawczyni podała, że otrzymuje dopłaty rolne w wysokości 1100 zł miesięcznie, jej mąż osiąga z działalności gospodarczej miesięczny dochód w wysokości 2000 zł, a z kopalni piachu w wysokości 15000 zł. Skarżąca wykazała następujące wydatki miesięczne: 200 zł za wodę, 250 zł za energię elektryczną, 70 zł za gaz, 300 zł za telefony, 50 zł za wywóz odpadów, ponadto cztery kredyty o łącznej wysokości 565000 zł płatne w miesięcznych ratach w łącznej wysokości 13800 zł.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Stosownie do art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych podlega oddaleniu. Wnioskodawczyni wraz mężem osiągają wysokie osiąga dochody z gospodarstwa rolnego, działalności gospodarczej i kopalni piachu. Okoliczność, że skarżąca spłaca kredyty nie uzasadnia przyznania prawa pomocy. Udzielenie kredytów musiała poprzedzać pozytywna analiza sytuacji finansowej strony w zakresie możliwości spłaty pożyczonej kwoty. Przy tym spłata zobowiązań cywilnoprawnych nie może być traktowana z pierwszeństwem przed kosztami postępowania sądowego, gdyż niedopuszczalna byłaby sytuacja, gdy osoba ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy wykonuje ciążące na niej prywatne zobowiązania kredytowe, a żąda by koszty sądowe pokrywał za nią Skarb Państwa.
Należy zauważyć, ze w imieniu wnioskodawczyni został uiszczony w dniu 13.V.2014 r. wpis sądowy od skargi w wysokości 1601 zł, a w dniu 25.VII.2014 r. opłata kancelaryjna w wysokości 100 zł. Skarżącą stać na korzystanie z usług adwokata z wyboru w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
W świetle powyższych okoliczności nie można uznać, że E. N. jest osobą ubogą wymagającą pomocy Państwa w postaci zwolnienia od kosztów sądowych, które na obecnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego wynoszą 801 zł (wpis od skargi kasacyjnej).
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Małgorzata Długońska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 12 września 2014 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi E.N. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nadmiernie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2006 postanawia: oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18.VI.2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę E. N. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie ustalenia kwoty nadmiernie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2006.
Pełnomocnik skarżącej– adwokat L. K. złożył skargę kasacyjną od wyroku, na następnie wypełniony przez E. N. formularz urzędowy PPF z wnioskiem o zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych.
Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem, czternastoletnią córką i dziewiętnastoletnim synem Skarżąca wykazała własność domu mieszkalnego wielkości 110 m² na działce o powierzchni 3 ha, nieruchomości rolnej o powierzchni 9 ha, kopalni piachu o powierzchni 2 ha, ciągnika rolniczego marki [...], rok produkcji 2006 o wartości przekraczającej 300 euro, samochodu marki [...] rok produkcji 1996. Wnioskodawczyni podała, że otrzymuje dopłaty rolne w wysokości 1100 zł miesięcznie, jej mąż osiąga z działalności gospodarczej miesięczny dochód w wysokości 2000 zł, a z kopalni piachu w wysokości 15000 zł. Skarżąca wykazała następujące wydatki miesięczne: 200 zł za wodę, 250 zł za energię elektryczną, 70 zł za gaz, 300 zł za telefony, 50 zł za wywóz odpadów, ponadto cztery kredyty o łącznej wysokości 565000 zł płatne w miesięcznych ratach w łącznej wysokości 13800 zł.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Stosownie do art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych podlega oddaleniu. Wnioskodawczyni wraz mężem osiągają wysokie osiąga dochody z gospodarstwa rolnego, działalności gospodarczej i kopalni piachu. Okoliczność, że skarżąca spłaca kredyty nie uzasadnia przyznania prawa pomocy. Udzielenie kredytów musiała poprzedzać pozytywna analiza sytuacji finansowej strony w zakresie możliwości spłaty pożyczonej kwoty. Przy tym spłata zobowiązań cywilnoprawnych nie może być traktowana z pierwszeństwem przed kosztami postępowania sądowego, gdyż niedopuszczalna byłaby sytuacja, gdy osoba ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy wykonuje ciążące na niej prywatne zobowiązania kredytowe, a żąda by koszty sądowe pokrywał za nią Skarb Państwa.
Należy zauważyć, ze w imieniu wnioskodawczyni został uiszczony w dniu 13.V.2014 r. wpis sądowy od skargi w wysokości 1601 zł, a w dniu 25.VII.2014 r. opłata kancelaryjna w wysokości 100 zł. Skarżącą stać na korzystanie z usług adwokata z wyboru w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
W świetle powyższych okoliczności nie można uznać, że E. N. jest osobą ubogą wymagającą pomocy Państwa w postaci zwolnienia od kosztów sądowych, które na obecnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego wynoszą 801 zł (wpis od skargi kasacyjnej).
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.
