• II SA/Ke 582/14 - Postano...
  30.06.2025

II SA/Ke 582/14

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
2014-09-12

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Małgorzata Długońska /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 12 września 2014 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych za rok 2006 postanawia: I. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, II. oddalić wniosek o ustanowienie radcy prawnego.

Uzasadnienie

M. S. złożył na formularzu PPF wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego E. P. w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności bezpośrednich do gruntów rolnych za rok 2006.

Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną i trzynastoletnią córką. Skarżący nie wykazał innego majątku oprócz mieszkania wielkości 36 m² i nieruchomości rolnej o powierzchni 20 ha. W uzasadnieniu wniosku M. S. powołał się na ciężkie warunki utrzymania rodziny, duże wydatki na naukę dziecka, choroby własne i rodziny, duże wydatki na zakup maszyn i ich naprawy.

Zarządzeniem Referendarza sądowego z dnia 31.VII.2014 r. wezwano M.S. do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy – w terminie 7 dni - przez przedłożenie:

1. zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia, o ile pozostaje w stosunku pracy,

2. zaświadczenia z urzędu gminy o wysokości miesięcznych dochodów z gospodarstwa rolnego.

3. faktur, wyciągów bankowych, innych dokumentów potwierdzających ponoszone wydatki na zakup leków, maszyn, naprawy, kształcenie córki.

Wnioskodawca nie złożył żadnych wyjaśnień i nie nadesłał żadnych dodatkowych dokumentów w wyznaczonym terminie, który upłynął w dniu 13. VIII.2014 r.

Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa osoba dochodząca swych roszczeń przed sądem. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.

Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej "p.p.s.a" przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego.

W rozpatrywanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega oddaleniu. Wnioskodawca nie wykazał w sposób przekonujący, że nie stać go na poniesienie kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika prawnego z wyboru. Skarżący posiada mieszkanie i gospodarstwo rolne o powierzchni 20 ha, nie można więc uznać, ze jest on osobą ubogą. Ze względu na to, że oświadczenie M.S. zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy jest ogólnikowe i niewystarczające do oceny jego rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, Referendarz sądowy wezwał skarżącego do nadesłania wyjaśnień i dokumentów źródłowych dotyczące jego stanu majątkowego, dochodów i wydatków (art. 255 p.p.s.a.). W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w literaturze dotyczącej tego zagadnienia przyjęty został pogląd, że niedopełnienie, nawet w części, obowiązku złożenia przez stronę dodatkowego oświadczenia uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2013 r. , sygn. akt I OZ 51/13, LEX nr 1273885). Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Skarżący nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Referendarza sądowego, uniemożliwiając tym samym dokonanie wszechstronnej i właściwej oceny jego sytuacji finansowej. Brak właściwego wykonania wezwania Referendarza sądowego skutkować musiał odmową przyznania prawa pomocy, wobec niewykazania, że w sprawie zachodzą okoliczności, o jakich mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Należy również pamiętać, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. W przedstawionej sprawie Referendarz sądowy nie mógł dokonać takiej oceny, gdyż nie posiadał wystarczających informacji i dokumentów potwierdzających trudną sytuację finansową skarżącego.

Wniosek o zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu nie mógł więc zostać uwzględniony.

Ponadto, jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt II OZ 625/08 (dostępne w bazie internetowej –orzecznictwo.nsa.gov.pl), ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika prawnego z urzędu następuje tylko wówczas, gdy brak profesjonalnej pomocy prawnej może pozbawić stronę możliwości obrony swoich praw. Takie niebezpieczeństwo nie zachodzi w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym z uwagi na gwarancje procesowe przewidziane w art. 134 § 1 i art. 140 § 1 p.p.s.a. Zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Sąd zatem bada wnikliwie sprawę bez względu na fachowość, treść i konstrukcję skargi lub wniosku sporządzonych przez stronę. Ponadto sąd poucza strony działające w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia od orzeczeń sądowych.

Na etapie postępowania sądowodaministracyjnego przed wydaniem wyroku nie obowiązuje przymus adwokacki ani radcowski, skarżący może skutecznie dokonać wszystkich czynności osobiście lub przez pełnomocnika, którym może być małżonek, dorosłe dziecko lub rodzeństwo. Należy podkreślić, że skarga do sądu została sporządzona w sposób profesjonalny z powołaniem się na naruszenie konkretnych przepisów prawa krajowego i europejskiego oraz literaturę prawniczą. Z treści skargi i innych pism znajdujących się w aktach sprawy wynika, że M. S. nie jest osobą nieporadną życiowo, bardzo dobrze zna okoliczności faktyczne i prawne sprawy, potrafi bronić swoich interesów.

Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...