VI SA/Wa 825/13

Uzasadnienie

Główny Inspektor Farmaceutyczny (dalej Główny Inspektor) zaskarżonym postanowieniem z [...] stycznia 2013 r. utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w W. (dalej Wojewódzki Inspektor) z [...] listopada 2012 r., którym odmówiono [...] Izbie Aptekarskiej w W. (dalej skarżąca) wszczęcia postępowania w sprawie prowadzenia przez A. L. reklamy apteki ogólnodostępnej "A." w L. przy ulicy P. [...]. Jako podstawę organ wskazał art. 112 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 115 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (j.t. Dz. U. z 2008 r. nr 45, poz. 271 ze zm.), dalej p.f. oraz art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 31 § 1 pkt 1 i art. 144 k.p.a.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skarżąca [...] Izba Aptekarska w W. w lipcu 2012 r. wniosła o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie prowadzenia reklamy ww. apteki ogólnodostępnej. Jako podstawę swojego żądania wskazała art. 5 § 2 pkt 5 w zw. z art. 31 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 29 pkt 1, art. 1, art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 5-6 i pkt 9 oraz ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o Izbach Aptekarskich (j.t. Dz.U z 2008 r., nr 136, poz. 856 ze zm.); art. 94a ust. 1-4, art. 108 ust. 4 pkt 7 lit. b oraz art. 129b ust. 2 p.f.

Uzasadniając istnienie po swojej stronie interesu prawnego podniosła, że jest organizacją społeczną, której cele statutowe uzasadniają wszczęcie postępowania administracyjnego. Zdaniem skarżącej wszelkie zachowania, które naruszają lub mogą naruszać godność zawodu, a w szczególności zachowania aptekarzy, które wykraczają poza dobro nadrzędne, jakim jest dobro pacjenta, jako sprzeczne z zasadami etyki i deontologii zawodowej, nie mogą pozostawać bez stosownej reakcji organów samorządu aptekarskiego. Jako ważny interes społeczny wskazała, że podstawą działalności organizacji społecznej z założenia jest interes publiczny, zaś organizacja zgłaszając żądanie dopuszczenia do udziału w postępowaniu administracyjnym zmierza do realizacji zadań mających znaczenia dla interesu ogólnospołecznego, o czym przekonuje ścisły związek celów statutowych tej organizacji z przedmiotem postępowania.

Do wniosku dołączono m.in.: pisma kierowane do pacjentów apteki, ofertę współpracy dla apteki, ofertę systemu [...], wzór umowy systemu [...] i regulamin funkcjonowania systemu [...], kopię ulotki Programu [...] oraz listę aptek honorujących legitymację Programu [...], wzór umowy o współpracy określający zasady uczestnictwa apteki w Programie Opieki Farmaceutycznej, kopię kuponów do realizacji w sieci aptek Programu Opieki Farmaceutycznej i kopię ulotki "Witamy w Programie Opieki Farmaceutycznej".

Organ wezwał skarżącą do uzupełnienia ww. wniosku poprzez nadesłanie statutu Okręgowej Izby Aptekarskiej w W. oraz do:

1. wskazania związku przedmiotu postępowania dotyczącego innej osoby ze swoimi celami statutowymi w powiązaniu z interesem społecznym;

2. skonkretyzowanie interesu społecznego przemawiającego za wszczęciem postępowania w sprawie lub dopuszczenia jej do toczącego się postępowania;

3. wykazanie zasadności udziału jej w postępowaniu administracyjnym, którego domaga się wszczęcia lub wnosi o dopuszczenie na prawach strony do postępowań już prowadzonych;

4. uprawdopodobnienie, że przyczyni się aktywnie do lepszego wypełnienia przez postępowanie administracyjne jego celów (dla interesu społecznego w rozumieniu art. 31 § 1 k.p.a.).

W odpowiedzi skarżąca wskazała jako cel statutowy § 5 tiret 6 statutu, zgodnie z którym jej Rada kieruje działalnością Izby w okresie pomiędzy zjazdami skarżącej, w szczególności poprzez współdziałanie z organami władzy i administracji państwowej w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu i innych dotyczących farmacji, a mających wpływ na ochronę zdrowia publicznego. Natomiast jako interes społeczny wskazała ratio legis wprowadzenia zakazu reklamy aptek.

[...] Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny odmawiając wszczęcia postępowania stwierdził, że organizacja społeczna musi wykazać, że wszczęcie postępowania jest uzasadnione celami statutowymi owej organizacji oraz że przemawia za tym interes społeczny. Zdaniem organu w sprawie nie została spełniona żadna z przesłanek przemawiających za wszczęciem na wniosek skarżącej - organizacji społecznej, postępowania, tj. istnienie interesu społecznego i celów statutowych organizacji. Nadto organ podniósł, że w ramach swoich kompetencji zbada otrzymane od skarżącej materiały, dotyczące reklamy i działalności ww. apteki w zakresie zgodności z art. 94a p.f.

Na powyższe postanowienie skarżąca złożyła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. Zarzuciła naruszenie art. 31 § 1 k.p.a. przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Cytując ten przepis stwierdziła, że organ rozpatrując stosowny wniosek organizacji społecznej bada czy zostały spełnione kumulatywnie obie wymienione w tym przepisie przesłanki. Przy czym organ nie dysponuje w tym zakresie uznaniem administracyjnym, ale postanowienie o jakim mowa w art. 31 § 1 pkt 2 k.p.a. ma charakter związany.

Powołując się na orzeczenia sądów administracyjnych skarżąca wskazała, że samorząd aptekarski został utworzony, a jego działalność uregulowana w ustawie z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2008 r. nr 136, poz. 856, ze zm.) w celu realizacji art. 17 ust. 1 Konstytucji RP. Zawód farmaceuty jest zawodem zaufania publicznego, a główny cel działalności samorządu aptekarskiego został określony w przytoczonym art. 17 Konstytucji RP i jest nim sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu farmaceuty, co zostało potwierdzone w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o izbach. Art. 2a ust. 1 pkt 8 ustawy o izbach aptekarskich stanowi zaś, że wykonywanie zawodu farmaceuty ma na celu ochronę zdrowia publicznego i obejmuje udzielanie usług farmaceutycznych, polegających w szczególności na kierowaniu apteką, punktem aptecznym, działaniem farmacji szpitalnej lub hurtownią farmaceutyczną. Nadzór nad prawidłowym wykonywaniem zawodu to również nadzór w zakresie realizacji funkcji zawodowej, jaką jest kierowanie apteką. Prawidłowe kierowanie apteką jest nierozerwalnie związane z przestrzeganiem przepisów m. in. ustawy Prawo farmaceutyczne, w tym art. 94a p.f., zakazującego reklamy aptek i ich działalności. Skarżąca podała, że osoba kierująca apteką, odpowiedzialna za jej prawidłowe prowadzenie, której podległa apteka uczestniczy w reklamie, narusza zasady prawidłowego wykonywania zawodu. Pieczę i nadzór nad tym zawodem jako zawodem zaufania sprawuje organ samorządowy w interesie społecznym, co wynika wprost z Konstytucji RP.

Skarżąca stanęła na stanowisku, że nie ma wątpliwości, że postępowanie prowadzone przez Wojewódzkiego Inspektora jest zbieżne z celami statutowymi przypisanymi okręgowym izbom aptekarskim, skoro izba sprawuje nadzór nad wykonywaniem zawodu farmaceuty, a do czynności objętych tym zawodem należy kierowanie apteką. Uczestniczenie apteki w niedozwolonej reklamie mieści się w zakresie czynności samorządu, obejmujących nadzór nad wykonywaniem zawodu w zakresie pełnienia funkcji kierowniczej, obejmującej odpowiedzialność za prawidłowe kierowanie apteką.

Nadto zdaniem wnoszącej zażalenie skierowanie przez nią ww. wniosku uzasadniał także § 5 tiret 6 jej statutu. Łamanie bowiem przez aptekarza zakazu reklamy apteki jest sprawą związaną z wykonywaniem tego zawodu i mającą wpływ na ochronę zdrowia publicznego. Zawód farmaceuty powinien być wykonywany zgodnie z przepisami prawa, w tym również w zakresie przestrzegania zakazu reklamy aptek, a to w związku z nakazem najwyższej ochrony "szczególnych konsumentów", jakimi są pacjenci, pod rygorem odpowiedzialności zawodowej. Dlatego też zdaniem skarżącej jako jednostka samorządu aptekarskiego, powinna być dopuszczona do postępowania prowadzonego przez Wojewódzkiego Inspektora jako organizacja społeczna, gdyż jest - jako organ reprezentujący i nadzorujący wszystkich farmaceutów - zainteresowana wynikiem tego postępowania. Wyjaśniła przy tym, że tylko w sytuacji dopuszczenia jej do postępowania mogłaby w pełni reprezentować interes całej grupy zawodowej farmaceutów, co leży w interesie wszystkich członków samorządu, przestrzegających obowiązujące prawo. Skarżąca nie zgodziła się ze stanowiskiem organu, jakoby w sprawie nie wykazała powiązania przedmiotowej sprawy z interesami indywidualnymi i zbiorowymi członków Izby Aptekarskiej. Jej zdaniem jasnym jest, że postępowanie dotyczące łamania obowiązującego farmaceutów zakazu reklamy dotyczy całej grupy zawodowej farmaceutów, a nie tylko konkretnego kierownika apteki, przeciwko któremu toczy się postępowanie. Samorząd aptekarski jest nie tylko prawnie, ale i faktycznie zainteresowany postępowaniami, w których badana jest działalność aptek sprzeczna z zakazem reklamy, ponieważ jego wprowadzenie jest efektem wieloletnich zabiegów samorządu aptekarskiego. W związku z powyższym samorząd ten czuje się zobowiązany do podejmowania działań, mających na celu skuteczne egzekwowanie ww. zakazu i zwalczanie wszelkich prób jego obejścia. W związku z powyższym udział samorządu w postępowaniu jak najbardziej leży w interesie publicznym.

W zakresie istnienia drugiej przesłanki skarżąca na wstępie wyjaśniła, że nie ma ustawowej definicji "interesu społecznego", dlatego odwołała się do orzecznictwa sądów administracyjnych. Wyraziła pogląd, że głównym interesem chronionym przez samorząd aptekarski jest w przedmiotowym postępowaniu “interes publiczny, którym jest gwarancja ochrony zdrowia pacjentów przy świadczeniu usług farmaceutycznych przez farmaceutów w ramach celu, dla którego został powołany na zasadach określonych w Konstytucji, czyli dla sprawowania pieczy nad prawidłowym wykonywaniem zawodu zaufania publicznego - zawodu farmaceuty". Biorąc powyższe pod uwagę nie zgodziła się z poglądem Wojewódzkiego Inspektora, że brak jest interesu społecznego przemawiającego za jej udziałem w postępowaniu dotyczącym zakazu reklamy aptek i ich działalności. Za niesłusze uznała więc twierdzenie organu, jakoby ocena aptek należała wyłącznie do Inspektorów Farmaceutycznych. Jej zdaniem prawo do udziału w postępowaniu dotyczącym innej osoby wynika explicite z art. 31 § 1 k.p.a., po spełnieniu przez nią przesłanek określonych w ustawie, a których istnienie zostało dowiedzione.

Główny Inspektor w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia na wstępie przywołał orzecznictwo sądów administracyjnych oraz stanowisko doktryny w zakresie art. 31 § 1 k.p.a. Stwierdził, że skarżąca nie wykazała konkretnego interesu społecznego, a jedynie wyraziła generalne przekonanie, że należy przestrzegać obowiązujących przepisów prawa. Taka konstatacja jest niewystarczająca do żądania wszczęcia postępowania. Główny Inspektor wyjaśnił, że nie poddaje wątpliwości potrzeby zakazu reklamy aptek i w pełni popiera stanowisko wyrażone przez skarżącą.

Organ odnosząc się do twierdzenia skarżącej, jakoby mogłaby być ona wsparciem merytorycznym w prowadzeniu postępowania w sprawie reklamy aptek wskazał, że podmiotem powołanym do sprawowania nadzoru w zakresie przestrzegania przepisów o zakazie reklamy aptek jest wojewódzki inspektor farmaceutyczny. Rola organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym nie może polegać na przedstawianiu swoich poglądów na temat poszczególnych działań strony toczącego się postępowania. Tylko wojewódzki inspektor farmaceutyczny może dokonać analizy danego działania strony i ocenić czy stanowi ono zabronioną reklamę apteki, czy też nie.

Główny Inspektor zauważył, iż strona skarżąca w istocie nie kieruje się tylko i wyłącznie interesem pacjenta lecz także chęcią ochrony członków samorządu, prowadzących apteki.

Organ wyjaśnił, że skarżąca to zrzeszenie farmaceutów, wykonujących zawód na określonym terenie, nierzadko prowadzących własne apteki. Wszczęcie postępowania, a następnie dopuszczenie skarżącej do tego postępowania spowoduje, iż korzystając z praw przysługujących stronie, będzie miała ona dostęp do dokumentów, dotyczących działalności gospodarczej podmiotu prowadzącego aptekę. Niewykluczone jest, że będą to dane dotyczące podmiotu bezpośrednio konkurującego na lokalnym rynku. Dlatego też w ocenie Głównego Inspektora dopuszczenie skarżącej do ww. postępowania, którego stroną jest inny przedsiębiorca, nie zawsze farmaceuta, mogłoby poważnie zagrozić interesom tego przedsiębiorcy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzono, że wniosek skarżącej o wszczęcie postępowania administracyjnego nie może zostać zrealizowany, ze względu na nie wykazanie przez nią interesu społecznego.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie [...] Izba Aptekarska zarzuciła naruszenie:

1) art. 31 § 1 k.p.a.:

a. poprzez przyjęcie, że nie istnieje interes społeczny, który przemawia za udziałem skarżącej w postępowaniu lub za jego wszczęciem;

b. poprzez przyjęcie, że udział skarżącej w postępowaniu lub jego wszczęcie nie są uzasadnione jej celami statutowymi;

2) art. 7 k.p.a. poprzez nie wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, niezebranie i nierozpatrzenie materiału dowodowego, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia zasady prawdy obiektywnej, polegającego na ustaleniu stanu faktycznego sprawy, który w bardzo istotnych elementach jest niezgodny z rzeczywistością;

3) art. 8 k.p.a. poprzez lakoniczność oraz nieadekwatność uzasadnienia zaskarżonego postanowienia do wniosków i argumentacji skarżącej, nie rozpatrzenie zarzutów zażalenia, sformułowanie nieuprawnionych, gołosłownych i niesprawiedliwych ocen na temat motywów działania skarżącej, co podważa zaufanie skarżącej do władzy publicznej;

4) art. 11 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 126 k.p.a. poprzez brak rzeczywistego i konkretnego wyjaśnienia w uzasadnieniu zasadności przesłanek, którymi organ kierował się przy załatwieniu sprawy;

5) art. 12 k.p.a. poprzez brak wnikliwego prowadzenia postępowania, przejawiający się w powierzchownym i schematycznym potraktowaniu żądania skarżącej;

6) art. 77 § 1 k.p.a. poprzez wybiórcze potraktowanie materiału dowodowego oraz nierozpatrzenie przedstawionego przez skarżącą materiału dowodowego;

7) art. 80 § 1 k.p.a. poprzez pozostawienie poza swoimi rozważaniami najważniejszych argumentów podnoszonych przez skarżącą oraz dokonanie oceny istotnych dla sprawy materiałów dowodowych wbrew zasadom logiki i wnioskom wynikającym z doświadczenia życiowego;

8) art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 126 k.p.a. poprzez sporządzenie uzasadnienia w sposób niewyczerpujący, nielogiczny i niespójny.

W uzasadnieniu skargi podtrzymała stanowisko zaprezentowane w sprawie, podkreślając raz jeszcze, że jest organizacją społeczną stanowiącą samorząd aptekarski. Wyraziła pogląd, że niezasadnym było przyjęcie przez organ generalnego wykluczenia jej z postępowania tylko z tego tytułu, że członkowie mają interesy konkurencyjne w stosunku do uczestnika postępowania. Zdaniem skarżącej w toku postępowania wykazała kumulatywne istnienie przesłanek przemawiających za wszczęciem wnioskowanego postępowania, a organ w ogóle się nie odniósł do tego.

W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor wnosząc o oddalenie skargi, podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

W piśmie z dnia 17 lipca 2013 r. (k. 61 akt sądowych) skarżąca, reprezentowana przez adwokata, przedstawiła dodatkowe uzasadnienie podstaw skargi. Powołała się w tym piśmie również na okoliczność wydania postanowienia dopuszczającego w identycznej sprawie [...] Izbę Aptekarską do udziału w postępowaniu na prawach strony.

Na rozprawie w dniu 19 lipca 2013 r. pełnomocnik skarżącej dodatkowo zarzucił, że wydanie postanowienia o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu, które się nie toczy rażąco narusza prawo, gdyż ewentualnie powinno być wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269/ sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

W świetle powołanego przepisu Wojewódzki Sąd Administracyjny, w zakresie swojej właściwości, ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji. Ponadto, zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm./, dalej zwanej p.p.s.a.

Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Kontrolując w powyższy sposób zaskarżone postanowienie Sąd nie stwierdził naruszenia prawa, zatem skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszej skargi było postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutyczny utrzymujące w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w W., którym odmówiono [...] Izbie Aptekarskiej w W. wszczęcia postępowania w sprawie prowadzenia przez A. L. reklamy apteki ogólnodostępnej "A." w L. przy ulicy P. [...]. Odmowa wszczęcia postępowania nastąpiła wskutek stwierdzenia, że chociaż [...] Izba Aptekarska w W. jest organizacją społeczną lecz w sprawie reklamy apteki nie ma interesu prawnego do żądania wszczęcia postępowania. Dotyczący tej reklamy przepis art. 94a ust. 1 ustawy Prawa farmaceutycznego stanowi, że "zabroniona jest reklama aptek i punktów aptecznych oraz ich działalności".

Na wstępie należy zatem przypomnieć, że przyjmuje się, iż organizacje społeczne to takie grupy podmiotów (osób fizycznych i prawnych), które związane są wspólnym celem i stałą więzią organizacyjną, nie wchodząc w skład aparatu państwowego i nie będące zarazem spółkami prywatnymi (por. E. Smoktunowicz "Prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady w teorii i orzecznictwie" Warszawa 2000 s. 20). Jako podstawowe kryterium kwalifikacji podmiotu jako organizacji społecznej uznaje się trwałość zrzeszenia określonej grupy społecznej, dobrowolność członkostwa i strukturę organizacyjną, w której najwyższą pozycję zajmuje ogół członków, wszelkie zaś inne organy są mu bezpośrednio lub pośrednio podporządkowane. Niewątpliwie skarżąca [...] Izba Aptekarska w W. spełnia powyższe warunki.

Ustosunkowując się natomiast do koronnego zarzutu skargi jakim było naruszenie art. 31 § 1 k.p.a. poprzez przyjęcie braku interesu społecznego, który przemawia za posiadaniem przez skarżącą legitymacji do żądania wszczęcia postępowania w sprawie reklamy apteki oraz poprzez przyjęcie, że takie żądanie nie jest uzasadnione celami statutowymi należy wskazać, że Sąd nie dopatrzył się podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia tego zarzutu.

Stosownie do treści art. 31 § 1 k.p.a. organizacja społeczna może w sprawie dotyczącej innej osoby występować z żądaniem:

1) wszczęcia postępowania,

2) dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu,

Przesłanki te muszą wystąpić łącznie, a spełnienie ich podlega ustaleniu właściwego organu administracji publicznej rozpoznającego sprawę. Sąd dokonuje oceny prawidłowości ustalenia przez organy administracji publicznej spełnienia przesłanek żądania wszczęcia przez organizację społeczną postępowania.

W ocenie Sądu trafne jest stanowisko organu, że nie została w sprawie wykazana przesłanka interesu społecznego. Przede wszystkim w orzecznictwie reprezentowany jest niekwestionowany pogląd, iż przy ustalaniu spełnienia przesłanek dopuszczenia organizacji społecznej do udziału w postępowaniu nie jest dopuszczalna wykładnia rozszerzająca (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. akt II OSK 897/08,LEX nr 549644). Dlatego też kwestia interesu prawnego organizacji społecznej musi być badana w zależności od konkretnej sytuacji faktycznej.

[...] Izba Aptekarska w. W. uważa, że domagając się wszczęcia postępowania w sprawie w sprawie prowadzenia przez A. L. reklamy apteki ogólnodostępnej "A." w L. przy ulicy P. [...]. czyni to w interesie społecznym, który to interes jest określony jako “interes publiczny, którym jest gwarancja ochrony zdrowia pacjentów przy świadczeniu usług farmaceutycznych przez farmaceutów w ramach celu, dla którego został powołany na zasadach określonych w Konstytucji, czyli dla sprawowania pieczy nad prawidłowym wykonywaniem zawodu zaufania publicznego - zawodu farmaceuty". Jednakże skarżąca w zajmowanym stanowisku pomija to co zasadnie podkreślił organ , a mianowicie, iż skarżąca to zrzeszenie farmaceutów, wykonujących zawód na określonym terenie, nierzadko prowadzących własne apteki. Po drugie uznanie legitymacji do wszczęcia postępowania czy też dopuszczenie izby aptekarskiej do udziału w sprawie, w której stroną może być inny przedsiębiorca będący właścicielem apteki, nie zawsze farmaceuta, stworzyłoby sytuacje powstania konkurencji pomiędzy podmiotami prowadzącymi apteki. Idąc tym tokiem rozumowania Sąd podzielił stanowisko organu, iż strona skarżąca w istocie nie kieruje się tylko i wyłącznie interesem pacjenta lecz także chęcią ochrony członków samorządu, prowadzących apteki.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności Sąd zauważa, że udział organizacji społecznej musi uzasadniać potrzeba ochrony obiektywnie istniejącego interesu społecznego. Ma to znaczenie z tego względu na to, iż dopuszczenie do udziału organizacji społecznej, której członkowie mają własne indywidualne interesy, które mogą pozostawać w sprzeczności z interesem strony postępowania zaprzecza racji bytu takiego podmiotu w tym postępowaniu. Organizacja społeczna, której członkowie są zainteresowani w sprawie nie chroni interesu społecznego, a tym samym wyłącza dopuszczenie do udziału w postępowaniu na prawach strony ( por. cytowany wyżej wyrok NSA). Ponadto jak trafnie wskazuje się w orzecznictwie sądowym udział organizacji społecznej w postępowaniu na podstawie przepisu art. 31 § 1 k.p.a. nie może służyć jedynie partykularnym interesom samej organizacji społecznej lub jej członków, lecz musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym w sprawach indywidualnych i działaniem w nim organów administracyjnych.( por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Kr 151/12, LEX nr 1145792). W konsekwencji Sąd uznał, że po stronie [...] Izby Aptekarskiej istnieje jedynie interes faktyczny w ustaleniu czy dany przedsiębiorca aptekarski naruszył zakaz reklamy apteki. Nie jest to jednak okoliczność, która uzasadniałaby przyznanie Izbie Aptekarskiej pozycji podmiotu na prawach strony w postępowaniu dotyczącym reklamy apteki ogólnodostępnej.

Niewątpliwie nie wyklucza to jednak współdziałania samorządu zawodowego aptekarzy z organami administracji publicznej w sposób wskazany w art. 31 § 5 k.p.a. W myśl tego przepisu organizacja społeczna, która nie uczestniczy w postępowaniu na prawach strony, może za zgodą organu administracji publicznej przedstawić temu organowi swój pogląd w sprawie, wyrażony w uchwale lub oświadczeniu jej organu statutowego. Jednocześnie należy podzielić stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego, iż podmiotem powołanym do sprawowania nadzoru w zakresie przestrzegania przepisów o zakazie reklamy aptek jest wojewódzki inspektor farmaceutyczny.

Odnosząc się do stanowiska skarżącej prezentowanego w toku niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego należy wskazać, że wydanie przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego postanowienia nr [...] o dopuszczeniu na prawach strony, do udziału w postępowaniu administracyjnym w sprawie nakazania zaprzestania prowadzenia niedozwolonej reklamy nie może stanowić okoliczności uzasadniającej uwzględnienie skargi.

Sąd administracyjny rozpoznając konkretną sprawę administracyjną nie może wyjść poza jej granice (art. 135 p.p.s.a.) a przeprowadzając ocenę prawidłowości ww. postanowienia nr [...] w niniejszym postępowaniu Sąd niewątpliwie dopuściłby się naruszenia omawianego przepisu art. 135 p.p.s.a. z tego względu, że postanowienie to zostało wydane w innej sprawie administracyjnej. Wynikający z art. 8 k.p.a. obowiązek praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia sprawy nie może zatem polegać na badaniu okoliczności faktycznych, które były podstawą orzekania w innych konkretnych, indywidualnych sprawach (v. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 listopada 2006 r. sygn. akt II GSK 183/06 opubl. w:/orzeczeniansa.gov.pl).

Reasumując powyższe rozważania Sąd doszedł do przekonania, że w rozpoznawanej sprawie nie doszło także do naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego wskazanych w skardze tj. art. 7, art. 8, art. 11, art. 12, art. 107 § 3 w zw. z art. 126 , art. 77 § 1, art. 80 § 1 w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa i dlatego też skarga została oddalona na podstawie art. 151 p.p.s.a.