II SA/Bd 513/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia[...], Prezydent Miasta [...], na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36, art. 80 ust. 1 pkt 1, art. 81 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) i art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r., Nr 133, poz. 872 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o pozwolenie na budowę z dnia 15.11.2012 r., zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego (wraz z wewnętrzną infrastrukturą techniczną: wod. - kan., c.o., gaz. i elektr.) na terenie dz. nr ew. 2/1, obręb 36, przy ulicy[...].

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ I instancji podniósł, iż teren objęty inwestycją znajduje się w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania "[...], zatwierdzonego Uchwałą Nr LXIX/1079/10 Rady Miasta [...] z dnia 28 lipca 2010 r., opubl. w Dz.Urz.Woj. Kuj. - Pom. Nr 187, poz. 2496 z dnia 2 grudnia 2010 r., a planowana inwestycja spełnia wszystkie zawarte w nim wymogi.

Po przeanalizowaniu złożonej dokumentacji projektowej orzekający organ stwierdził, iż projektowany budynek stanowić będzie budynek mieszkalny o trzech kondygnacjach naziemnych, o powierzchni zabudowy 118,6 m², powierzchni użytkowej 135,2 m² i powierzchni całkowitej 263,41 m², przy czym dla przedmiotowego terenu dopuszczalny jest wskaźnik 50% powierzchni zabudowy kubaturowej w stosunku do powierzchni działki budowlanej, przy jednoczesnym zapewnieniu nie mniej, niż 30% powierzchni terenu niezabudowanego, a przedmiotowa inwestycja kubaturowa planowana jest na 21,9% powierzchni działki o nr ew. 2/1 (obliczane zgodnie z PN-ISO 9836:1997 Właściwości użytkowe w budownictwie - określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych). Powierzchnia biologicznie czynna stanowi 50,4%. W związku z powyższym planowana zabudowa w stosunku do powierzchni działki spełnia w ocenie organu powyższe wymogi.

Wskazano, że zgodnie z warunkami m.p.z.p. na przedmiotowym terenie obowiązuje wysokość zabudowy nieprzekraczająca trzech kondygnacji nadziemnych; wysokość budynków nie większa niż 12,0 m, a projektowany budynek o wysokości 8,2 m uwzględnia ten wymóg, natomiast zaprojektowana ilość miejsc postojowych w granicach działki o nr ew. 2/1 wynika z minimalnych wskaźników w zakresie komunikacji, właściwych dla zurbanizowanego obszaru zabudowy, wskazanych w m.p.z.p. i wynosi nie mniej niż 2 miejsca parkingowe na 1 mieszkanie.

Przewidziano usytuowanie ścian budynku w odległości od granicy północnej 4,0 m, od granicy południowej 8,5 m, od granicy zachodniej 3,0 i 4,15 m oraz od granicy wschodniej 3,0 m i 4,0 m. Wielkość i kształt działki inwestorów oraz lokalizacja budynków na działkach sąsiednich w ocenie organu sprawia, że proponowana lokalizacja budynku jest najbardziej korzystna z punktu widzenia zachowania odległości od poszczególnych elementów istniejącej zabudowy na działkach sąsiednich.

Dokonując oceny ewentualnego naruszenia interesów właścicieli nieruchomości sąsiednich, organ wyjaśnił, iż wzięto pod uwagę stan zabudowy tych nieruchomości, gdyż istniejący budynek gospodarczy na działce nr ew. 2/2, obręb 36, przy ulicy [...] znajdujący się na granicy z przedmiotową działką posiada ścianę murowaną wyniesioną ponad dach 30 cm. Spełnia ona wymagania ściany oddzielenia przeciwpożarowego zgodnie z § 271 - 273 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w zakresie usytuowania budynków ze względu na bezpieczeństwo przeciwpożarowe (opinia rzeczoznawcy).

Ponadto zwrócono uwagę, że zgodnie z powyższą opinią, wymagania przeciwpożarowe są spełnione również w odniesieniu do budynku mieszkalnego zlokalizowanego na działce nr ew. 3 z uwagi na to, że ściana budynku mieszkalnego zlokalizowanego na działce nr ew. 3 od strony projektowanego budynku jest ścianą bez otworów, murowaną spełniającą zatem wymagania ściany oddzielenia przeciwpożarowego.

Organ orzekający wyjaśnił, że ze względu na lokalizację zabudowy na sąsiednich działkach, docieplenie ścian zewnętrznych projektowanego budynku od strony działek nr ew. 1/1 i 3 zaprojektowano z wełny mineralnej. Zastosowano także dla zabezpieczenia w zbliżeniu poniżej 8,0 m do budynku mieszkalnego na działce nr ew. 1/2 okna przeciwpożarowe zapewniające spełnienie klasy odporności ogniowej El 30. W ścianach piwnic zbliżonych na 3,0 m do działek sąsiednich otwory okienne wypełniono luksferami zapewniającymi klasę odporności ogniowej El 30. Dla zapewnienia spełnienia wymagań w odniesieniu do budynku mieszkalnego na działce 2/1 rzeczoznawca zaproponował zastosowanie okien narożnikowych (parter i piętro) jako okien przeciwpożarowych w klasie odporności ogniowej El 30, przy czym dopuszcza się też zastosowanie do zamknięcia otworów okiennych na parterze i piętrze (do odległości 8,0 m od zbliżenia z dachem budynku mieszkalnego na działce 2/1) przeciwpożarowych kurtyn okiennych o klasie odporności ogniowej EW 30/E 120 uruchamiających się samoczynnie w przypadku zadymienia lub wzrostu temperatury w otoczeniu.

Wskazano, że projektowany obiekt jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, należy do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV oraz jest budynkiem niskim, dlatego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę dróg pożarowych nie ma obowiązku doprowadzenia drogi pożarowej o utwardzonej powierzchni, a usytuowanie budynku pozwala na prawidłowy dojazd jednostek ratowniczych w sytuacjach awaryjnych. Obiekt będzie miał dostęp do wszystkich mediów, natomiast wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru zapewniają hydranty podziemne DN 80 zlokalizowane przy ulicy [...] na sieci wodociągowej o przekroju 225 i 110.

Organ orzekający podkreślił też, że zgodnie z opinią rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych usytuowanie działki i jej wielkość nie pozwalają na wykonanie zamierzonej budowy zgodnie z obowiązującymi przepisami co do zachowania wymaganych w § 12 i 271 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, odległości od granicy działek sąsiednich i budynków zlokalizowanych na tych działkach. Natomiast spełnienie uwarunkowań wskazanych w opinii rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych z dnia 6.12.2012 r. pozwala na stwierdzenie, że projektowana lokalizacja budynku, mimo braku zachowania w pełnym zakresie odległości od granicy i istniejących budynków niezgodnej z wymogami § 271 ust. 1 rozporządzenia jw., nie powoduje zdaniem organu zagrożenia dla zachowania warunków bezpieczeństwa dla mieszkańców budynku oraz budynków sąsiednich. W projektowanym budynku przewiduje się zastosowanie zabezpieczeń techniczno - pożarowych, które faktycznie eliminują występowanie zagrożeń zarówno w przypadku zabezpieczenia pożaru w tym budynku, jaki i w budynkach sąsiednich.

Po przeanalizowaniu przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2002 r., Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), dotyczących ochrony pożarowej stwierdzono, że zgodnie z § 271 ust. 1 cyt. rozporządzenia odległość między ścianami budynków, niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego, a mającymi na powierzchni większej niż 65% klasę odporności ogniowej (E) określoną w § 216 ust. 1 w 5 kolumnie tabeli, która nie powinna, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, być mniejsza, niż odległość w metrach określona w tabeli: ZL od ZL - 8m.

Wskazano, że przepis jednoznacznie określa, iż wskazane minimalne odległości odnoszą się do budynków których ściany od strony innego budynku, nie spełniają wymagań ścian oddzielenia przeciwpożarowego, gdyż ściana zewnętrzna budynku w klasie odporności pożarowej "D" (wymagana klasa odporności pożarowej dla projektowanego budynku), zgodnie z § 216 ust. 1 (kolumna 5) rozporządzenia, winna być wykonana w klasie odporności ogniowej El 30 (o↔i). Ściany zewnętrzne budynku projektowane są jako ściany dwuwarstwowe z betonu komórkowego ocieplone wełną mineralną, posadowione na własnym fundamencie, spełniają wymagania co najmniej klasy REI 60 odporności ogniowej z oknami o powierzchni znacznie poniżej 65% powierzchni ściany - okna zatem, zgodnie z wymogiem § 271 ust. 1, w ocenie organu nie muszą spełniać tego wymagania. Dla zapewnienia poprawy stanu bezpieczeństwa, z uwagi na odległość ok. 6,0 m ściany projektowanego budynku od dachu budynku mieszkalnego wykonanego z materiałów rozprzestrzeniających ogień, na działce 1/2 zwróconego narożnikiem do budynku projektowanego w projekcie przewidziane zostały okna przeciwpożarowe o klasie odporności ogniowej El 30. Ściana zewnętrzna budynku projektowanego, wykonana w klasie odporności ogniowej REI 60 z zamknięciami El 30 spełnia wymagania ściany oddzielenia przeciwpożarowego i tym samym pozwala na odstąpienie od wymogu z § 271 ust. 1 rozporządzenia określającego odległości między ścianami budynków, niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego.

Organ zwrócił tez uwagę, że zgodnie z § 232 ust. 4 dla budynku o wymaganej "D" klasie odporności pożarowej elementy oddzieleń przeciwpożarowych winny spełniać wymagania: ściany REI 60, stropy REI 30, drzwi lub inne zamknięcia przeciwpożarowe (np. okna) El 30. Zgodnie zaś z § 235 rozporządzenia, ściana oddzielenia przeciwpożarowego winna być wzniesiona na własnym fundamencie. W budynku z przekryciem dachu rozprzestrzeniającym ogień winna być ona wyprowadzona ponad pokrycie dachu na wysokość co najmniej 0,3 m. W projekcie przewidziano wykonanie dachu z zastosowaniem materiałów nierozprzestrzeniających ogień (papa na betonie).

Na tej podstawie organ stwierdził, że zastosowanie przewidzianych rozwiązań techniczno - pożarowych spełnia wymaganie zawarte w § 271 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, a zgodność zagospodarowania terenu z przepisami p.poż. została potwierdzona uzgodnieniem projektu zagospodarowania terenu przez rzeczoznawcę ds. p.poż.

Ponadto zwrócono uwagę, że do projektu budowlanego załączono analizę nasłonecznienia i przesłaniania budynków znajdujących się w otoczeniu projektowanej inwestycji. Zgodnie z nią budynki mieszkalne: 3;1 (przy ulicy [...]), 2;1 (przy ulicy[...]) i 1/1 ;1 (przy ulicy [...]) nie będą zacieniane przez projektowany budynek, gdyż nowoprojektowany budynek przesłaniać będzie ścianę wschodnią (bez okien) budynku 3;2 na działce przy ulicy [...] do godziny 8:30 (od godziny 8:30 do 17:00 ściana południowa budynku istniejącego będzie całkowicie nasłoneczniona). Budynek 1/2; 1 przy ulicy [...] jest zacieniany przez budynek projektowany tylko w godzinach popołudniowych 16:00 do 17:00, natomiast nasłoneczniony jest w godzinach 7:00 do 16:00. Budynek 1/2; 2 przy ulicy [...] jest zacieniany w godzinach 14:30 do 17:00, a nasłoneczniony w godzinach 7:00- 14:30.

Istniejący budynek mieszkalny (oficyna) nr 3;2 przy ulicy [...] w ocenie organu nie będzie zasłaniał ściany południowej budynku projektowanego. Ściana południowa projektowanego budynku będzie nasłoneczniona od godziny 8:00 do godziny 17:00, a zasłonięta w godzinach 7:00 do 10:00 przez budynek przy ulicy [...] w [...], a od godziny 9:00 częściowo będzie nasłoneczniony pokój na piętrze.

Z analizy przesłaniania zdaniem organu wynika, że w odległości przesłaniania budynku nr 1/1; 1 przy [...] nie znajduje się żaden fragment projektowanego budynku, a także na podstawie analizy nasłonecznienia stwierdzić należy, że spełnione są wymogi § 60 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dla pozostałych budynków mieszkalnych na działkach sąsiednich projektant wskazał, iż nie zachodzi konieczność wykonywania analizy przesłaniania, ponieważ odległość istniejących budynków mieszkalnych od projektowanego obiektu jest większa od jego wysokości - dotyczy budynku nr 3;1 na działce nr 3, budynku nr 2;1 na działce 2/2, budynku 1/21 na działce nr 1/ 2 oraz spełnione są wymagania § 60 rozporządzenia jw., gdyż istniejące budynki mieszkalne od strony projektowanego budynku nie posiadają otworów okiennych - dotyczy budynku 3;2 na działce nr 3 oraz 1/ 2;2 na działce 1/2.

Podkreślono w tym miejscu, że przepis § 60 ust. 1 cyt. rozporządzenia określa, iż pokoje mieszkalne powinny mieć zapewniony czas nasłonecznienia co najmniej 3 godziny w dniach równonocy (21 marca i 21 września) - w godzinach 7.00 – 17.00, a § 60 ust. 2 dopuszcza w mieszkaniu wielopokojowym ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia do co najmniej jednego pokoju, przy czym w śródmiejskiej zabudowie uzupełniającej dopuszcza się ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia do 1,5 godziny, a w odniesieniu do mieszkania jednopokojowego w takiej zabudowie nie określa się wymaganego czasu nasłonecznienia. Odpowiedzialność za prawdziwość podanych danych w analizie nasłonecznienia, zdaniem organu ponosi projektant, który wykazał się w postępowaniu właściwymi uprawnieniami i przynależnością do izby zawodowej.

Geotechniczne warunki posadowienia, w tym kategorię geotechniczną obiektu ustalono zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych (Dz. U. z 2012 r., poz. 463).

Zgodnie z ustaleniami ogólnymi miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (§ 5 ust. 14 pkt 9) obowiązuje zaopatrzenie budynku w energię cieplną za pomocą urządzeń zasilanych gazem, energią elektryczną, paliwami ekologicznymi lub innymi, (...). W opinii orzekającego organu zastosowanie w budynku wewnętrznej instalacji c.o. wraz z kotłownią na paliwo stałe - np. opalanie peletem, jest dopuszczalne w świetle zapisów obowiązującego m.p.z.p., biorąc pod uwagę fakt, iż jest to nowoczesne, ekologiczne paliwo, wykorzystujące niskoemisyjną technologię spalania z jednoczesnym osiągnięciem jak najwyższej sprawności w procesie uzyskania energii cieplnej.

Podniesiono również, że Wydział Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta [...] pozytywnie zaopiniował wycinkę zieleni kolidującej z budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego (pismo z dnia[...]), w szczególności modrzewia o obwodzie pnia 88 cm kolidującego z projektowanym wjazdem. Zgodnie z opinią jw. krzewy zlokalizowane na granicy z działką nr ew. 4 i 1/1 należy pozostawić, ponieważ nie występuje kolizja z planowaną zabudową, natomiast na usunięcie drzew owocowych zlokalizowanych na przedmiotowej działce zgodnie z ustawą o ochronie przyrody nie jest wymagana decyzja administracyjna. Przed przystąpieniem do prac inwestor obowiązany jest wystąpić do Wydziału Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta [...] o wydanie decyzji na usunięcie drzewostanu kolidującego z inwestycją zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej decyzji.

Wskazano, że w zakresie występowania ptaków na przedmiotowym terenie, Wydział Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta [...] w piśmie jw. poinformował, że w zasobach Urzędu nie ma danych na temat występowania gatunków ptaków na terenie działki nr ew. 2/1, obręb 36, przy ul. [...]. Ponadto zaznaczył, że ww. teren znajduje się na osiedlu domków jednorodzinnych, którym towarzyszy zieleń, a także niedaleko Kanału [...] i nieuporządkowanych terenów zielonych, znajdujących się wewnątrz osiedla. Takie uwarunkowania przyrodnicze sprzyjają gromadzeniu się ptaków, ich przelotom, szukaniem żeru itp. Nie można jednak w ocenie organu uznać terenu planowanej budowy za siedlisko ptaków, wyłącznie z powodu okresowego żerowania, bądź przelotów, gdyż w mieście (prócz skrajnie przekształconych przez człowieka) trudno byłoby wskazać takie miejsca, gdzie ptaków nie ma. Przewidziane do wycinki drzewa owocowe i modrzew nie są miejscem lęgów ptasich. Skupisko krzewów, które z racji ich zagęszczenia może być atrakcyjne dla ptaków, nie podlega wycięciu. W trakcie budowy należy je chronić przed zniszczeniem. W przypadku, kiedy ewentualna wycinka drzew wykonana zostanie w przyszłym okresie wiosenno - letnim, przed wycinką drzew inwestor musiałby potwierdzić, że na drzewach nadal nie ma lęgów. W przypadku stwierdzenia lęgów, wycinkę drzew należałoby wykonać, po uzyskaniu zgody Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na zniszczenia siedliska - drzewa i gniazda ptasiego.

Po przeanalizowaniu projektu budowlanego, w granicach kompetencji organu określonych w art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, organ uznał, że projekt budowlany jest zgodny z wymogami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz obowiązującymi przepisami, posiada wymagane opinie i uzgodnienia.

Rozpatrując wniosek inwestorów stwierdzono, że przedłożony projekt budowlany został wykonany przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane, należące do właściwych izb samorządu zawodowego. Osoby te dołączyły oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. Do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę inwestorzy dołączyli oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Projekt został sporządzony zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego "[...] zatwierdzony Uchwałą Nr LXIX/1079/10 Rady Miasta [...] z dnia 28 lipca 2010 r. i opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] Nr 187, poz. 2496 z dnia 2 grudnia 2010 r. Inwestycja została pozytywnie zaopiniowana przez Miejskiego Konserwatora Zabytków i rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Inwestor spełnił wszystkie zalecenia zawarte w opinii rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych z dnia 06.12.2012 r., a planowana inwestycja nie narusza żadnych przepisów prawa.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli: F. T. oraz A. M., podnosząc, iż w przeprowadzonym postępowaniu przez inspektora Wydziału Administracji Budowlanej Urzędu Miasta [...] nie dochowano staranności w ustalaniu faktów będących podstawą do wydania pozytywnej decyzji oraz nie zachowano zasady obiektywności, a pobudowanie domu przez inwestora według dotychczasowego projektu narusza: zasady współżycia społecznego (tzw. "dobrego sąsiedztwa"); narusza przepisy przeciwpożarowe i stwarza zagrożenie dla życia oraz zdrowia ludzkiego, a także narusza porządek architektoniczny w tym skupisku domów mieszkalnych oraz wyrządzi szkody wśród miejscowego ptactwa.

Rozwijając podniesione zarzuty wskazano, że działka budowlana o numerze 2/1 została wyodrębniona z naruszeniem przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, ponieważ w budynku 2.1 leżącym na działce 2/2 zachodnia ściana budynku będąca bezpośrednią granicą działki jest ścianą z oknami, co zgodnie z przepisami nie powinno mieć miejsca. Ponadto budynek inwentarski 2.2 na działce 2/2 w ocenie skarżących nie powinien znajdować w granicy działki, a ponadto budynek ten posiada wybudowanie - dobudówkę na głębokość około 1 m, której nie uwzględniają mapki geodezyjne, a która faktycznie istnieje i znajduje się już na terenie działki 2/1 – inwestora, której to dobudówki nie uwzględnili: projektant, rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń pożarowych oraz inspektor Wydziału Administracji Budowlanej przygotowujący decyzję

Do postępowania w sprawie wydania pozwolenia zdaniem skarżących nie włączono wszystkich sąsiadów, bowiem wykluczono z udziału w postępowaniu sąsiadów graniczących z działką inwestorów od strony południowej i zamieszkujących przy ulicy[...], zapewne dlatego, że mapka w projekcie nie obejmowała tej działki, lecz skutki oddziaływania projektowanego budynku nie ograniczają się jedynie do problemu zacieniania.

Zarzucono, że opinia rzeczoznawcy do spraw przeciwpożarowych z dnia [...]r. jest niemiarodajna i nie powinna być uwzględniona, gdyż nie zawiera ona ustosunkowania się do wszystkich podniesionych przez strony zagrożeń, ponieważ pomija ona zagadnienia związane z koniecznością oddalenia projektowanego budynku od budynków istniejących o niewielkiej odporności ogniowej, a przepisy mówią wtedy o konieczności zwiększenia tej odległości o 50%

Podniesiono również, że inwestorzy nie respektują ustaleń zawartych w piśmie z dnia [...]r. nakazującego zachowanie na działce przy ulicy [...] nr ew.2/1, obręb 36 krzewów i drzew będących siedliskiem dla ptaków chronionych, bowiem w dniu 16.02.2013 r. przystąpili oni, pomimo jasnego zalecenia w ww. piśmie, do wycinki krzewów i drzewek rosnących w kompleksie tych krzewów. Wycięli znaczną część krzewów, a następnie oczyścili teren usuwając wszystko co mogłoby skłaniać ptaki do dalszego zasiedlania tego miejsca.

Przykładem żonglowania wskaźnikami statystycznymi na korzyść inwestora przez inspektora budowlanego jest w ocenie skarżących takie przedstawienie stosunku powierzchni projektowanego domu do powierzchni działki, że zacierane jest wyobrażenie, jak wielki będzie to dom na - w rzeczywistości małej - działce w skupisku małych parterowych domków, gdyż dom ma mieć powierzchnię zabudowy 118,6 m² i 3 kondygnacje nadziemne na działce o powierzchni 544 m², a przedmiotowa inwestycja według decyzji ma zajmować tylko 21,9% powierzchni działki; pomija się przy tym niekorzystny fakt, że ponad 150 m² powierzchni działki zajmuje długi wjazd na działkę, który nie może być w żaden sposób zagospodarowany, co oznacza, że na działce odpowiadającej wielkością działce w Pracowniczych Ogrodach Działkowych inwestor chce wybudować wielki 3 kondygnacyjny dom niezgodnie z wymogami przepisów określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

Odwołujący się uważa, że powinny zostać wyraźnie określone bardzo szczegółowe warunki prowadzenia prac budowlanych w zakresie zachowania roślinności, pory dnia kiedy mogą być prowadzone prace budowlane i z jakim natężeniem hałasu, sposobu zabezpieczenia nieruchomości sąsiadów przed wyrządzeniem szkód w fundamentach w ich budynkach i chodnikach na ich nieruchomościach itd. oraz nie zgadza się ze stanowiskiem przedstawionym w decyzji, iż opalanie projektowanego budynku na paliwo stałe nie będzie uciążliwe dla sąsiadów. Przeciwnie uważa, że będzie bardzo uciążliwe z powodu zbytniej bliskości budynków, a fakt, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza takie instalacje grzewcze do użytku w tej dzielnicy z uwagi na zróżnicowany charakter zabudowy, zdaniem strony nie oznacza, że instalacje te nie są uciążliwe dla otoczenia.

Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Ustosunkowując się do zarzutów zawartych w odwołaniach, organ odwoławczy wskazał, że projekt przedmiotowej inwestycji został uzgodniony w zakresie wymagań ochrony przeciwpożarowej z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych. Ponadto w dokumentacji znajduje się sporządzona i podpisana przez niego opinia dotycząca zastosowanych rozwiązań techniczno - pożarowych, umożliwiających lokalizację budynku mieszkalnego na działce nr 2/1 obręb 036 w[...], a we wnioskach końcowych opinii rzeczoznawca stwierdził, że lokalizacja planowanego budynku nie powoduje zagrożenia dla zachowania warunków bezpieczeństwa zarówno w stosunku do mieszkańców tego budynku, jak i budynków sąsiednich. W związku z powyższym bezpodstawny w ocenie organu jest zarzut odwołujących się, w którym wskazują, że inwestycja "narusza przepisy przeciwpożarowe i stwarza zagrożenie dla życia oraz zdrowia ludzkiego".

Opinia z dnia [...] r., wskazana powyżej, stanowi integralną część projektu budowlanego i w ocenie Wojewody wyczerpuje konieczność określenia wpływu planowanego obiektu na sąsiednie nieruchomości, w tym dotyczące przewidywanych zagrożeń. Organ pierwszej instancji wydaje decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę na podstawie przedłożonej przez inwestora, spełniającej kryteria ustawowe dokumentacji projektowej, dlatego bezzasadne jest zdaniem organu odwoławczego twierdzenie, że Prezydent Miasta [...] nie dokonał oceny tych zagrożeń w odniesieniu do stanu faktycznego, gdyż przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy organ miał obowiązek opierać się na jednym z elementów projektu budowlanego, jakim jest przedmiotowa opinia, przygotowana przez posiadającego odpowiednie kwalifikacje, rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych.

Jako nie znajdujące oparcia w przepisach prawa uznać należy w ocenie Wojewody twierdzenie odwołujących się, iż bezwzględnie wymagane jest zachowanie 6 m pomiędzy ścianami budynków znajdujących się na sąsiednich działkach, gdyż jak wynika z § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 z 2002 r., poz. 690 ze zm.), budynek na działce budowlanej należy sytuować w odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie mniejszej niż 3 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę tej granicy. Powyższe wskazuje zatem, że ustawodawca nie nakłada na inwestora obowiązku zachowania 6 m pomiędzy ścianami budynków znajdujących się na sąsiednich działkach, ale każdy z budynków ma być oddalony od granicy o 3 m. W przedmiotowej sprawie, w ocenie organu, inwestor zachował wymagania wskazane w ww. przepisie, a to budynek znajdujący się na działce nr 3, należącej do p. M., położony jest w odległości 2,5 m od granicy z działką inwestora. Nie może być zatem w ocenie organu tak, że z powodu usytuowania budynku odwołującej się w wyżej określonym zbliżeniu do granicy, inwestor zostanie zobowiązany do zlokalizowania planowanego budynku w odległości większej, niż wymagają tego przepisy prawa, przy czym projektowany budynek jest również zgodny z przepisami prawa w zakresie jego wysokości, ponieważ zgodnie z § 10 pkt 5 ppkt e) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na terenie inwestycji obowiązuje wysokość budynku nie większa niż 12 m, natomiast wysokość omawianego budynku wyniesie 8,2 m. Do maksymalnej dopuszczalnej na tym terenie wysokości inwestycji brakuje 3,8 m. Podnoszony w odwołaniach zarzut budowy tak wielkiego domu wśród istniejących domów o niskiej zabudowie wynika zdaniem Wojewody wyłącznie z subiektywnej oceny skarżących i nie ma poparcia w aktualnie obowiązujących przepisach prawa, zważywszy, że projekt przedmiotowego budynku został przeanalizowany i pozytywnie zaopiniowany przez Miejskiego Konserwatora Zabytków w [...].

W odniesieniu do wątpliwości odwołujących się, że budowa "wyrządzi szkody wśród miejscowego ptactwa", wskazano, że stanowisko zajął kompetentny w tym zakresie Wydział Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta [...]. Zgodnie z opinią z dnia[...], należącej do inwestora działki nr 2/1 obręb 36 przy ul. [...] nie można uznać za siedlisko ptaków, ponieważ w zasobach Urzędu nie ma też danych na temat występowania na tej działce gatunków ptaków, zaś przewidziane do wycinki drzewa owocowe i modrzew nie są miejscem ptasich lęgów. Dyrektor Wydziału zastrzegł też, że jeżeli wycinka tych drzew zostanie dokonana w okresie wiosenno - letnim, przed jej dokonaniem należy potwierdzić, że na drzewach nadal nie ma lęgów. Gdyby je natomiast stwierdzono, konieczna będzie zgoda Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na zniszczenie siedliska ptaków (drzewa i gniazda). Zdaniem organu, opinia ta całkowicie wyczerpuje odpowiedź na wątpliwości odwołujących się, że planowana budowa spowoduje zagrożenia dla miejscowego ptactwa.

Natomiast w stosunku do zawartego w odwołaniu zawiadomienia, że inwestor nie respektuje ustaleń zawartych w w/w piśmie z dnia 11 grudnia 2012 r., wskazano, że właściwy jest Wydział Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta[...], ponieważ Wojewoda rozpatruje odwołanie skarżącego jako organ administracji architektoniczno - budowlanej, zatem kwestie związane z drzewostanem znajdującym się na działce inwestora oraz obowiązkiem późniejszych nasadzeń należy kierować do organów posiadających kompetencje w tym zakresie.

Wskazano również, że Prezydent Miasta [...] nie mógł, kierować przedmiotowej sprawy do "Rady Osiedlowej z prośbą o włączenie się do sprawy", gdyż stronami postępowania administracyjnego zmierzającego do wydania pozwolenia na budowę są podmioty określone w art. 28 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane, a więc inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. Krąg osób mających przymiot strony jest zatem ściśle określony i w sprawie przedmiotowego pozwolenia na budowę organ pierwszej instancji nie mógł dopuścić do udziału w postępowaniu Rady Osiedlowej. Należy także zdaniem Wojewody przyjąć, że osiedle jako jednostka pomocnicza gminy nie jest organizacją społeczną w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 5 k.p.a., a zatem nie może skutecznie domagać się przyznania jej statusu podmiotu na prawach strony na podstawie art. 31 § 1 k.p.a., zaś organ pierwszej instancji nie miał obowiązku stosować się do dyspozycji art. 31 § 4 k.p.a. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2002 r., III RN 144/01).

Wojewoda podniósł również, że zgodnie z art. 144 ustawy - Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16 z 1964 r., poz. 93 ze zm.) właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno - gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych, lecz przepis ten chroni jednak właścicieli nieruchomości sąsiednich jedynie wówczas, gdy zakłócenia w korzystaniu z nieruchomości zaistniały i przekraczają przeciętną miarę w związku z czym nie dotyczy on działań przyszłych i hipotetycznych (wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 kwietnia 2009 r., II SA/Bd 934/08, LEX nr 550250).

Zarzut naruszenia fundamentów, konstrukcji budynków i powierzchni chodników uznać należy zdaniem organu odwoławczego za bezzasadny, ponieważ przedmiotowy projekt budowlany został sporządzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane, jest kompletny i ma wymaganą przepisami prawa formę, dlatego w chwili obecnej nie ma podstaw, by sądzić, że jego realizacja zakłóci korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno - gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

Wojewoda zwrócił także uwagę, że prowadząc postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę organ bada wyłącznie zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wymaganiami ochrony środowiska, zgodność projektu zagospodarowania działki z przepisami, kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, sprawdzeń i informacji dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wykonanie i sprawdzenie projektu przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia oraz czy inwestor złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a spełnienie tych przesłanek obliguje organ do wydania pozwolenia na budowę, dlatego rozstrzygnięcia tego nie można uzależniać od przeprowadzenia na terenie inwestycji tzw. wizji lokalnej. Prezydent Miasta[...], jako organ administracji architektoniczno-budowlanej nie ma zresztą kompetencji, by taką wizję przeprowadzać, a przepisy prawa budowlanego jedynie organom nadzoru budowlanego przyznają prawo wstępu na teren inwestycji.

Ustosunkowując się do kwestii dobudówki, wyjaśniono, że organ pierwszej instancji miał obowiązek sprawdzenia zgodności projektu zagospodarowania działki z przepisami prawa. Prawo budowlane nie nakłada na niego natomiast obowiązku weryfikacji projektu zagospodarowania ze stanem istniejącym na działce inwestora. Projekt zagospodarowania działki został bowiem sporządzony na mapie zasadniczej, której aktualność została potwierdzona w terenie przez Miejską Pracownię Geodezyjną.

Zdaniem organu odwoławczego, odwołujący się mają ściśle określone oczekiwania co do planowanego przez inwestora przedsięwzięcia, a ich wymagania są tak daleko sprecyzowane, że żądają nawet zmiany rodzaju ogrzewania, które jest zgodne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Tymczasem zasada ochrony interesów osób trzecich (tutaj: odwołujących się i pozostałych sąsiadów) podlega ograniczeniom wynikającym z ustaw, w tym m.in. z przepisów ustawy - Prawo budowlane. Nie można zdaniem organu dopuścić do sytuacji, w której o kształcie inwestycji decydują sąsiedzi, a uprawnienia właścicieli nieruchomości sąsiednich całkowicie ograniczają uprawnienia inwestora.

W skardze do sądu F. T. wniósł o uchylenie decyzji Prezydenta Miasta [...] oraz Wojewody [...] w sprawie zezwolenia na budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego wolnostojącego przy ul. [...] według dotychczasowego projektu i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W przeprowadzonym postępowaniu w ocenie skarżącego nie dochowano staranności w ustalaniu faktów będących podstawą do wydania pozytywnej decyzji oraz nie zachowano zasady obiektywności. Przejawiało się to w tym, że przygotowany projekt i wszystkie związane z nim dokumenty sprawdzono jedynie pod względem poprawności formalnej, natomiast wszelkie braki w projekcie i niejasności podnoszone przez sąsiadów zostały zlekceważone. W uzasadnieniach decyzji zostały one jedynie opisane, bez ustosunkowania się do nich lub całkowicie pominięte na przykład:

1. przedstawiono stosunek powierzchni projektowanego domu do powierzchni działki w sposób taki, że zatarte jest wyobrażenie jak wielki będzie to dom na w rzeczywistości małej działce, w skupisku małych parterowych domków,

2. niedostrzeżono, że tak wielki dom będzie uciążliwy dla właścicieli przyległych działek, a wniosek o sprawdzenie jakie skutki spowoduje dla sąsiednich budynków wybudowanie projektowanego budynku z uwagi na przepływ wód gruntowych, osiadania gruntu z zagrożeniem dla fundamentów sąsiednich budynków w czasie prowadzenia prac budowlanych, zlekceważono,

3. nie uwzględniono podnoszonych zastrzeżeń, że opinia z dnia [...] r. sporządzona przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych zawiera szereg sprzeczności logicznych i błędów w ustaleniach co do stanu faktycznego oraz zwykłych błędów drukarskich, które czynią z niej dokument niemiarodajny,

4. nie ustosunkowano się do podnoszonych zagrożeń wynikających z małej odporności ogniowej budynku skarżącego i wypływającej z tego konieczności oddalenia projektowanego budynku na wymagane odległości,

5. nie sprawdzono jaki jest stan faktyczny działki i otaczającej jej zabudowy; projekty sporządzono, a opinie wydano nie oglądając działki budowlanej i jej usytuowania w otaczającym ją sąsiedztwie,

6. przedstawiony projekt budowlany zawiera szereg niejasności i luk oraz ogólnikowych zapisów wypełniających poszczególne rozdziały i podrozdziały nieprzystających do rzeczywistości, np. stwierdzenia, że na działce nie ma drzew, że nie jest to grunt po pracach górniczych, itd.,

7. nie rozpoznano wniosku o wydanie nowej opinii przez konserwatora wraz z jej uzasadnieniem, a opinia konserwatora z dnia [...]r. jest bardzo lakoniczna i nie zawiera uzasadnienia w związku z czym nie ma pewności, że podejmując w tej sprawie decyzję konserwator miał pełne rozeznanie w sytuacji,

8. podobnie postąpiono z wnioskiem o wydanie nowej opinii wraz z uzasadnieniem przez architekta miasta, gdyż jego opinia jest lakoniczna i sprowadza się jedynie do stwierdzenia, że popiera budowę nowego budynku według załączonego projektu i tutaj również zachodzi uzasadnione podejrzenie, że wydając w tej sprawie opinię architekt miasta nie miał pełnego rozeznania w sytuacji,

9. kolejnym pominiętym problem jest sprawa zadymiania w wyniku opalania projektowanego budynku paliwami stałymi, czyli negatywnego oddziaływania nowej inwestycji na dotychczasowe nieruchomości, gdyż zarówno prezydent miasta jak i wojewoda w uzasadnieniach swoich decyzji uchylili się od podjęcia tego tematu - nie przeprowadzono żadnej ekspertyzy wskazującej, że nie będzie nadmiernie uciążliwe opalanie tego budynku paliwem stałym,

10. pomimo wyraźnego żądania, uchylono się od sprawdzenia, czy poprawnie wydzielono działkę, gdyż w odwołaniu do wojewody wskazano na kolejny błąd geodety, który polegać ma na tym, że w zachodniej ścianie budynku 2.1 na działce 2/2, będącej jednocześnie granicą działki, znajdują się okna, a zgodnie z obowiązującymi przepisami nie może być tam okien,

11. pominięte i zlekceważone zostało przez organ wojewody zawiadomienie, że inwestor celowo i rozmyślnie naruszył zapisane w decyzji Prezydenta Miasta polecenie zachowania siedliska ptaków chronionych na swojej działce przy ulicy[...],

W postępowaniu prowadzonym przez organ I instancji oraz przez Wojewodę strony sporu w ocenie skarżącego nie były traktowane równoprawnie, ponieważ interes inwestora był traktowany nadrzędnie, o czym świadczą następujące sytuacje:

a) organ I instancji zbagatelizował przejawy lekceważenia jego poleceń i niszczenia siedliska ptaków chronionych; przeciwnie - swoimi wyjaśnieniami starał się zmniejszyć jego winę - świadczy to o faworyzowaniu inwestora,

b) Wojewoda w przeprowadzonym postępowaniu uprzywilejował inwestora, gdyż uchylił się od ustosunkowania do podnoszonych zarzutów nawet w przypadku naruszania warunków budowy domu określonych w decyzji organu I instancji, Sprowadził to do kwestii drzewostanu, podczas gdy prawdziwym problemem było samo naruszenie warunków decyzji.

Zdaniem skarżącego, postawienie w takiej bliskości obok jego budynku, drugiego o trzech kondygnacjach oraz usytuowanie go w północnej części działki narusza prawo do swobodnego dysponowania jego własnością; nie pozwala na zachowanie prawa do prywatności na własnej działce. Ta część działki pomiędzy domem, a północną częścią działki jest przez skarżącego najbardziej intensywnie wykorzystywana na cele prywatne i rekreacyjne. Znajduje się tam taras zasłonięty od ulicy garażem. Zdaniem skarżącego, cała rodzina inwestora będzie mimo woli obserwowała jego rodzinę, już z okien wysokiego parteru (na wysokości około 5 m ponad poziomem gruntu), przy czym teren ten będzie niepotrzebnie zacieniany, co utrudni nasadzenie, np. żywopłotu.

Pobudowanie w tym skupisku niskich domów, trzykondygnacyjnego wysokiego domu narusza zdaniem skarżącego zasady współżycia społecznego, gdyż w sposób nieuzasadniony faworyzuje nowego sąsiada tylko dlatego, że buduje się jako ostatni, co pozostaje w sprzeczności z poczuciem sprawiedliwości społecznej i treścią art. 249 K.c. Pobudowanie domu według rozpatrywanego projektu i usytuowanie w miejscu jedynie dogodnym dla inwestora, jest w ocenie skarżącego działaniem na szkodę sąsiadów i przyczyną wnoszonych środków zaskarżenia, wskazując przy tym, że nowy właściciel działki zdawał sobie sprawę, że kupuje teren o ograniczonej swobodzie budowania i powinien dostosować budynek do otaczających go budynków i sposobu wykorzystywania działek przez sąsiadów, a nie ewidentnie działać na ich szkodę, bowiem tego wymagają zasady współżycia społecznego (tzw. "dobrego sąsiedztwa" ) w celu uniknięcia późniejszych nieustannych konfliktów sąsiedzkich.

To wszystko przemawia zdaniem skarżącego za nie stawianiem na tej działce dużego budynku o trzech kondygnacjach i w sposób opisany w decyzji usytuowanego.

W odpowiedzi na skargę organ, nie znajdując podstaw do jej uwzględnienia, wniósł o jej oddalenie wskazując, że po ponownej analizie akt sprawy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji, ponieważ została ona podjęta zgodnie ze stanem faktycznym oraz w oparciu o obowiązujące przepisy prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Oceniając legalność zaskarżonej decyzji w ocenie Sądu organy prawidłowo przeprowadziły postępowanie dowodowe, ustaliły stan faktyczny i wydały oparte na zebranych dowodach i właściwych przepisach prawa rozstrzygnięcia.

Na wstępie należy wskazać, że każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, i inwestycja będzie pozostawała w zgodności z obowiązującymi przepisami (art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm.). Osoba uprawniona do nieruchomości może ją zagospodarować w zakresie obowiązującego prawa w sposób dowolny przy zachowaniu warunków określonych w planie miejscowym lub w decyzji o warunkach zabudowy. Postanowienia planu lub decyzji stanowią konkretyzację przepisów, które należy wykładać na korzyść uprawnień właścicielskich. Roboty budowlane można rozpocząć na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. W myśl art. 32 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego, pozwolenie na budowę obiektu budowlanego może być wydane po uprzednim uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów. Stosownie zaś do ust. 4 w/w artykułu pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o ile nie ma planu miejscowego - art. 32 pkt 1 prawa budowlanego w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (pkt 2).

W rozpoznawanej sprawie na terenie objętym planowaną inwestycją obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidujący przeznaczenie terenu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Spełnione są również parametry i wskaźniki zabudowy (stosunek zabudowy do powierzchni działki, wysokość obiektu i ilość kondygnacji). W ocenie Sądu wymagania formalne, określone w cytowanych wyżej przepisach i niezbędne do wydania pozwolenia na budowę, zostały spełnione.

Sąd nie dopatrzył się także uchybień w załączonym do wniosku o pozwolenie na budowę projekcie budowlanym, w odniesieniu do wymagań określonych w planie miejscowym (art. 34 ust. 1 prawa budowlanego w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy opizp). Projekt zawiera również wszystkie elementy wymienione w art. 34 ust. 3 Prawa budowlanego. W tej sytuacji złożony przez inwestora wniosek o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego na działce nr ew. 2/1, położonej w [...] uprawniał organy do wydania pozytywnej decyzji. Organy przy tym bardzo szczegółowo wyjaśniły i rozpatrzyły zarzuty sąsiadów zgłoszone w toku postępowania. W takim przypadku, w myśl art. 35 ust. 4 prawa budowlanego właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę w razie spełnienia wymagań określonych w art. 32 ust. 4 i art. 35 ust. 1. Użyty zwrot "organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę" oznacza, że organ administracji architektoniczno – budowlanej, w razie spełnienia tych przesłanek, jest związany powyższymi przepisami i ma obowiązek podjąć rozstrzygnięcie zgodne z żądaniem wnioskodawcy. Dopiero brak którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 32 Prawa budowlanego uniemożliwia podjęcie decyzji o pozwoleniu na budowę. Braków takich Sąd w składzie niniejszym nie dostrzegł. Inwestor spełnił wymagania przewidziane przez przepisy, w tym techniczno – budowlane określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690).

Projekt budynku i zagospodarowania działki sporządzono w taki sposób, by zachować wymagane odległości od granicy działki zgodnie z warunkami określonymi w § 12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Budynek na działce budowlanej, zwrócony ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę granicy z sąsiednią działką budowlaną, należy sytuować w odległości nie mniejszej niż 3 m od tej granicy i 4 m od granicy budynek z otworami okiennymi lub drzwiowymi. O konieczności zastosowania odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych mogą decydować zarówno względy natury faktycznej (np. ukształtowanie terenu czy istniejący stan zagospodarowania sąsiednich nieruchomości), jak też użytkowe czy techniczne. Inwestor przedstawił optymalną lokalizację obiektu i organ zasadnie uznał, że proponowana lokalizacja jest najbardziej korzystna dla zachowania odległości od poszczególnych obiektów na działkach sąsiednich, gdyż nie ma możliwości zachowania odległości określonych w § 271 ust. 1 rozporządzenia dot. spełnienia warunków pożarowych. Istnieje jednak możliwości stworzenia zabezpieczeń do których zobowiązano inwestora a ten je wykonał.

W kwestii zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia, organ opierając się na opinii rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych uznał, że projektowany obiekt nie spowoduje zagrożenia warunków bezpieczeństwa dla mieszkańców i budynków sąsiednich, gdyż przewidziano zastosowanie odpowiednich zabezpieczeń techniczno - pożarowych, eliminujących zagrożenia. Sąd podziela to stanowisko. W rozpoznawanej sprawie sposób zabezpieczenia został szczegółowo opisany w uzasadnieniu decyzji organu I instancji i spełnia on warunki właściwej odporności i bezpieczeństwa.

Odnośnie do pogorszenia warunków sanitarnych i użytkowych, a także stanu środowiska, lokalizacja spornego budynku nie spowoduje zwiększenia uciążliwości innego rodzaju, na które wskazał skarżący. Przede wszystkim obiekt nie spowoduje ograniczeń w sposobie użytkowania sąsiedniej działki, która aktualnie jest użytkowana w taki san sposób w jaki zamierza użytkować inwestor. Nie ma żadnych podstaw do ograniczenia go w realizacji tych praw przez ochronę ponad miarę praw sąsiadów. Bliskie sąsiedztwo niewątpliwie wprowadza pewne ograniczenia, ale muszą być one proporcjonalne wobec każdego uprawnionego.

Odnosząc się do stanowiska skarżącego zawartego w odwołaniu i skardze wskazać trzeba, iż zasadniczy spór w sprawie sprowadza się do obawy zagrożenia pożarowego, walorów ekologicznych i naruszenia zasad współżycia społecznego. Skarżący sprzeciwia się lokalizacji obiektu na nieruchomości inwestora. Inwestor natomiast spełnił wszelkie wymagania dla bezpiecznego i zgodnego z prawem usytuowania proponowanego obiektu.

Odnosząc się do kwestii oświetlenia światłem dziennym i zacieniania budynków sąsiednich, to spełnione są wymagania przewidziane przez obowiązujące przepisy Prawa budowlanego. Przepisy § 13 oraz § 57 i 60 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, określające wymogi zapewnienia oświetlenia dziennego oraz warunki przesłaniania obiektu, dotyczą tylko pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi i nie zostały naruszone, na co wskazał organ I instancji powołując się na przedstawioną analizę.

Nie naruszono też geotechnicznych warunków posadowienia obiektu ani nie ma podstaw do zakwestionowania zaopatrzenia budynku w energię cieplną przez zastosowanie instalacji c.o. z kotłownią na paliwo stałe, co pozostaje w zgodzie z warunkami określonymi w planie miejscowym.

Pozytywnie zaopiniowano przez Wydział Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego wycinkę zieleni kolidującą z projektowanym budynkiem.

Nie ma też podstaw do twierdzenia, że przeszkodą dla realizacji inwestycji są istniejące gatunki ptactwa. Teren stanowi osiedle domów jednorodzinnych i bezzasadne jest oczekiwanie ograniczenia praw do zagospodarowania działki inwestora, gdy w sąsiedztwie znajdują się tożsame funkcjonalnie budynki.

Konkludując, wskazać należy, iż argumenty skarżącego sprowadzają się w gruncie rzeczy do nieakceptowania przez niego planowanej inwestycji. Skarżący uważa, że inwestycja w planowanych parametrach stanowi naruszenie zasady uwzględniania występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich (art. 5 ust. 1 pkt 9 prawa budowlanego). W kontekście takich zarzutów wskazać należy, iż naruszenie uzasadnionych interesów osób trzecich może opierać się wyłącznie na obiektywnej ocenie dotyczącej przestrzegania obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności wymagań techniczno – budowlanych oraz norm dotyczących budowy. Oznacza to, że właścicielowi nieruchomości przysługują prawne środki ochrony przed sposobem zagospodarowania na cele budowlane nieruchomości sąsiedniej, jeżeli projektowany sposób zagospodarowania kolidowałby z jego prawnie chronionym interesem poprzez naruszenie przez inwestora obowiązujących przepisów techniczno – budowlanych oraz norm dotyczących budowy. Natomiast jeśli inwestycja w żaden sposób nie narusza tych przepisów i norm, nie można mówić o naruszeniu uzasadnionych interesów. Tak więc ochrona uzasadnionych interesów musi wynikać z przepisów prawa, które takiej ochrony danym podmiotom udzielają. Ochrona taka nie może się odbyć kosztem uniemożliwienia realizacji praw właścicielskich. Nie ma podstaw do przedłożenia interesu sąsiadów ponad interes inwestora, gdy zakres realizacji jego uprawnień jest tożsamy z tym, który realizował skarżący, a więc praw do zabudowy posiadanej nieruchomości.

W postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę ocenie podlega badanie, czy dochodzi, względnie czy może dojść do naruszenia interesów osób trzecich, a więc i interesu właścicieli sąsiednich nieruchomości, jednakże wyłącznie w aspekcie ewentualnego naruszenia norm z zakresu prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2004 r., w sprawie o sygn. akt IV SA 3483/02, Lex Nr 156958). Skoro zaś wymogi przewidziane tymi przepisami zostały zachowane, względnie w prawidłowym trybie wyrażono stanowisko jak należy zabezpieczyć obiekt przed zagrożeniem pożarowym a inwestor uwzględnił uwagi w projekcie, to nie mogą przynieść oczekiwanego rezultatu argumenty o naruszeniu interesów osób trzecich.

Nie można zgodzić się z pozostałymi zarzutami skargi.

Dom nie odbiega wielkością od znajdujących się w sąsiedztwie i odpowiada warunkom określonym w planie miejscowym.

Kształt działki (długi wjazd) nie może być przeszkodą dla oceny stosunku powierzchni zabudowy do wielkości działki.

Nie ma podstaw do kwestionowania załączonych opinii, gdy w sposób rzeczowy nie zostały one podważone.

Żaden przepis prawa nie wymaga, by przedstawiciel organu przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę dokonał wizji lokalnej działki.

Uwagi sąsiadów były przedmiotem rozważań i analizy organów, stąd zarzut w tym przedmiocie nie zasługuje na uwzględnienie.

Nie jest przedmiotem tego postępowania ocena zagospodarowania działek innych sąsiadów (tu wskazano działkę 2/2).

Nie zasługują na uwzględnienie oczekiwania dotyczące sporządzenia projektu przez innego projektanta czy wydanie opinii o już przedłożonych opiniach branżowych.

Nie jest przedmiotem tego postępowania sprawdzenie poprawności decyzji podziałowych. Stosowne dokumenty w tym przedmiocie pozostają w obrocie i nie mogą być podważane w ramach postępowania o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Inwestor ma prawo realizować swoje prawo w oparciu o obowiązujące przepisy w tym przepisy prawa miejscowego a nie oczekiwania sąsiadów co do sposobu zagospodarowania działki będącej jego własnością. Nie może być udaremnione wykonywanie prawa własności przez inwestora subiektywnie pojętą ochroną interesu osób trzecich. Jeżeli działania inwestora nie naruszają przepisów prawa i są wykonywane w takich samych granicach korzystania z prawa własności w jakich korzystają z niego właściciele działek sąsiednich, nie można uznać, że naruszone są interesy osób trzecich. Ponadto skarżący legitymuje się w rozpoznawanej sprawie wyłącznie własnym interesem prawnym przy zaskarżaniu decyzji i nie może powoływać się na ewentualne uprawnienia innych podmiotów.

Skarżący nie może także skutecznie podnieść zarzutu dotyczącego obawy o ewentualne naruszenie jego praw w przyszłości. Interes prawny skarżącego w sprawie o wydanie pozwolenia na budowę dotyczy naruszenia istniejącego, aktualnego interesu prawnego a jego naruszenie polega przede wszystkim na ograniczeniu w zagospodarowaniu jego posesji i korzystaniu z uprawnień gwarantowanych przepisami prawa budowlanego (art. 28 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane).

Organy administracji działają w oparciu o normy prawa administracyjnego a nie cywilnego, zatem odwołwanie się do zasad współżycia społecznego i innych przepisów kc i nie zasługuje na uwzględnienie. Ewentualne naruszenie tych norm można egzekwować na drodze cywilnoprawnej.

Zdaniem Sądu udzielone w sprawie pozwolenie na budowę i zatwierdzenie projektu nie narusza interesu prawnego skarżącego, zaś organy w sposób należyty i wyczerpujący przedstawiły argumenty przemawiające za udzieleniem inwestorowi pozwolenia, dokonały właściwej analizy stany faktycznego i zastosowały właściwe przepisy prawa, obejmujące też postanowienia określone w planie miejscowym. Nie mogły zatem, wbrew normie zawartej w art. 35 ust. 4 prawa budowlanego odmówić wydania pozwolenia na budowę.

W tej sytuacji, Sąd uznał działanie organów administracji w sprawie za zgodne z przepisami prawa materialnego oraz nie dopatrzył się naruszenia przepisów procedury w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Wobec tego, na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł o oddaleniu skargi.