II SA/Ol 561/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
2013-07-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Osipuk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F.W. na uchwałę Rady Gminy Ś. z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]" w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Ś. postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Uzasadnienie
Uchwałą z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]", Rada Gminy Ś. uznała za bezzasadną skargę wniesioną przez F.W. na działalność Wójta Gminy Ś. Jako podstawę prawną podjętej uchwały wskazano art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Przedmiotem skargi były zarzuty stawiane Wójtowi Gminy Ś., w związku z przewlekłością, zaniedbaniem i niedopełnieniem obowiązku służbowego postępowania administracyjnego w przedmiocie sprawy o wyegzekwowanie na "[...]" usunięcia urządzeń z działki Nr x w Ś. Skarga została skierowana przez F.W. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., a organ ten przekazał skargę Radzie Gminy Ś. w trybie art. 231 Kodeksu postępowania administracyjnego. Rada Gminy stwierdziła w zaskarżonej uchwale, że działanie Wójta Gminy Ś. w postaci uznania się za niewłaściwy do załatwienia wniosku skarżącego, dotyczącego wyegzekwowania od "[...]" usunięcia urządzeń energetycznych z działki F.W., nie budzi zastrzeżeń, bowiem Wójt prawidłowo wskazał skarżącemu, że nie posiada w przedmiotowej sprawie żadnych kompetencji, a ponadto, że wszelkie spory w tej kategorii pomiędzy właścicielem nieruchomości a właścicielem urządzeń energetycznych rozstrzygane są przez sądy powszechne. Roszczenie skarżącego jest bowiem roszczeniem o charakterze cywilnoprawnym. Organ wskazał, że sprawy sporów, dotyczących ochrony własności i przywrócenia stanu poprzedniego poprzez usunięcie urządzeń należących do osoby trzeciej, nie podlegają władczej kompetencji organów administracji publicznej. Zatem organ rozpatrujący przedmiotową sprawę prawidłowo wskazał sąd powszechny jako właściwy do rozstrzygnięcia żądania skarżącego.
Na powyższą uchwałę F.W. złożył w dniu 17 czerwca 2013 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc o rozpatrzenie sprawy przez Sąd, albowiem zaskarżoną uchwałą został naruszony interes prawny F.W. i jego uprawnienie do korzystania z działki nr "[...]"oraz rażąco zostały naruszone zasady współżycia społecznego. Skarżący zarzucił, że Rada Gminy rozpatrywała sprawę skargi na działalność Wójta pomijając wszystkie fakty i dowody wskazujące na zasadność skargi, nie rozpatrzyła zasadnej skargi merytorycznie i obiektywnie oraz nie ustosunkowała się do sprawy usunięcia urządzeń energetycznych z działki "[...]", mimo, że taki obowiązek spoczywał.
W odpowiedzi na skargę, Przewodniczący Rady Gminy wniósł o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie. Wyjaśniono, że skarga podlega odrzuceniu z uwagi na to, że zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie jest aktem administracyjnym, a jedynie czynnością materialno-techniczną, tym samym, nie przysługuje na nie skarga do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Zakres przedmiotowy tej kontroli określa art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a."
Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie zaskarżona została uchwała Rady Gminy Ś. z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]", uznająca za bezzasadną skargę F.W. na działalność Wójta Gminy Ś. Z akt sprawy wynika, że sprawa ta została rozpoznana w postępowaniu przez Radę Gminy jako skarga w trybie wnioskowo-skargowym, uregulowanym w Dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267), zwanej dalej: "K.p.a."
Przedmiotem skargi powszechnej przewidzianej art. 227 i nast. K.p.a. mogą być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Postępowanie zaś w sprawie tego typu skarg cechuje się tym, iż nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych, zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. W konsekwencji, działania administracji publicznej będące przedmiotem tego typu skarg nie podlegają kontroli sądów administracyjnych z uwagi na to, iż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów poddawanych nadzorowi sądowemu, który zawiera art. 3 § 2 p.p.s.a. W związku z tym, w przypadku wniesienia skargi do organu administracji na podstawie art. 227 i nast. K.p.a., stronie nie służy skarga do sądu administracyjnego ani na bezczynność organu, ani na wynik tego postępowania. Stanowisko takie powszechnie reprezentowane było w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (jeszcze przed reformą sądownictwa administracyjnego), gdzie przeważał pogląd, iż sprawy z tego zakresu nie podlegają kognicji sądu administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2001 r. sygn. akt I SA 2668/00, LEX nr 54426 oraz postanowienie NSA z dnia 21 września 2001 r. sygn. akt I SA 2347/01, LEX nr 55766), jak również identyczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny na gruncie aktualnie obowiązującej ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stwierdzając w wyroku z dnia 20 lipca 2004 r. sygn. akt OSK 650/04 (treść dostępna w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, w Internecie pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/), iż podejmując uchwałę w trybie skargowym, rozpoznanie skargi powszechnej w ramach podległości między organami samorządu nie ma charakteru sprawy z zakresu administracji publicznej (...), zwłaszcza iż przepis art. 5 pkt 1 i 2 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnym nie przewiduje kognicji sądu administracyjnego w sprawach wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej oraz wynikających z podległości służbowej. Stanowisko powyższe w pełni akceptuje Sąd w niniejszej sprawie.
Ponieważ przedmiotem skargi jest uchwała podjęta w sprawie rozpoznania skargi na działalność Wójta Gminy Ś., a zatem w sprawie wynikającej z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej, o której mowa w art. 5 pkt 1 p.p.s.a., nie budzi wątpliwości Sądu wskazana w odpowiedzi na skargę okoliczność, iż sprawa ta nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego i nie może być rozpatrywana przez ten Sąd.
Mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 58 § 3 –ustawy z dnia 30 sierpnia 2001 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Osipuk /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F.W. na uchwałę Rady Gminy Ś. z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]" w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Ś. postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Uzasadnienie
Uchwałą z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]", Rada Gminy Ś. uznała za bezzasadną skargę wniesioną przez F.W. na działalność Wójta Gminy Ś. Jako podstawę prawną podjętej uchwały wskazano art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Przedmiotem skargi były zarzuty stawiane Wójtowi Gminy Ś., w związku z przewlekłością, zaniedbaniem i niedopełnieniem obowiązku służbowego postępowania administracyjnego w przedmiocie sprawy o wyegzekwowanie na "[...]" usunięcia urządzeń z działki Nr x w Ś. Skarga została skierowana przez F.W. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., a organ ten przekazał skargę Radzie Gminy Ś. w trybie art. 231 Kodeksu postępowania administracyjnego. Rada Gminy stwierdziła w zaskarżonej uchwale, że działanie Wójta Gminy Ś. w postaci uznania się za niewłaściwy do załatwienia wniosku skarżącego, dotyczącego wyegzekwowania od "[...]" usunięcia urządzeń energetycznych z działki F.W., nie budzi zastrzeżeń, bowiem Wójt prawidłowo wskazał skarżącemu, że nie posiada w przedmiotowej sprawie żadnych kompetencji, a ponadto, że wszelkie spory w tej kategorii pomiędzy właścicielem nieruchomości a właścicielem urządzeń energetycznych rozstrzygane są przez sądy powszechne. Roszczenie skarżącego jest bowiem roszczeniem o charakterze cywilnoprawnym. Organ wskazał, że sprawy sporów, dotyczących ochrony własności i przywrócenia stanu poprzedniego poprzez usunięcie urządzeń należących do osoby trzeciej, nie podlegają władczej kompetencji organów administracji publicznej. Zatem organ rozpatrujący przedmiotową sprawę prawidłowo wskazał sąd powszechny jako właściwy do rozstrzygnięcia żądania skarżącego.
Na powyższą uchwałę F.W. złożył w dniu 17 czerwca 2013 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc o rozpatrzenie sprawy przez Sąd, albowiem zaskarżoną uchwałą został naruszony interes prawny F.W. i jego uprawnienie do korzystania z działki nr "[...]"oraz rażąco zostały naruszone zasady współżycia społecznego. Skarżący zarzucił, że Rada Gminy rozpatrywała sprawę skargi na działalność Wójta pomijając wszystkie fakty i dowody wskazujące na zasadność skargi, nie rozpatrzyła zasadnej skargi merytorycznie i obiektywnie oraz nie ustosunkowała się do sprawy usunięcia urządzeń energetycznych z działki "[...]", mimo, że taki obowiązek spoczywał.
W odpowiedzi na skargę, Przewodniczący Rady Gminy wniósł o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie. Wyjaśniono, że skarga podlega odrzuceniu z uwagi na to, że zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie jest aktem administracyjnym, a jedynie czynnością materialno-techniczną, tym samym, nie przysługuje na nie skarga do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Zakres przedmiotowy tej kontroli określa art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a."
Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie zaskarżona została uchwała Rady Gminy Ś. z dnia 27 maja 2013 r. Nr "[...]", uznająca za bezzasadną skargę F.W. na działalność Wójta Gminy Ś. Z akt sprawy wynika, że sprawa ta została rozpoznana w postępowaniu przez Radę Gminy jako skarga w trybie wnioskowo-skargowym, uregulowanym w Dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267), zwanej dalej: "K.p.a."
Przedmiotem skargi powszechnej przewidzianej art. 227 i nast. K.p.a. mogą być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Postępowanie zaś w sprawie tego typu skarg cechuje się tym, iż nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych, zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. W konsekwencji, działania administracji publicznej będące przedmiotem tego typu skarg nie podlegają kontroli sądów administracyjnych z uwagi na to, iż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów poddawanych nadzorowi sądowemu, który zawiera art. 3 § 2 p.p.s.a. W związku z tym, w przypadku wniesienia skargi do organu administracji na podstawie art. 227 i nast. K.p.a., stronie nie służy skarga do sądu administracyjnego ani na bezczynność organu, ani na wynik tego postępowania. Stanowisko takie powszechnie reprezentowane było w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (jeszcze przed reformą sądownictwa administracyjnego), gdzie przeważał pogląd, iż sprawy z tego zakresu nie podlegają kognicji sądu administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2001 r. sygn. akt I SA 2668/00, LEX nr 54426 oraz postanowienie NSA z dnia 21 września 2001 r. sygn. akt I SA 2347/01, LEX nr 55766), jak również identyczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny na gruncie aktualnie obowiązującej ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stwierdzając w wyroku z dnia 20 lipca 2004 r. sygn. akt OSK 650/04 (treść dostępna w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, w Internecie pod adresem: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/), iż podejmując uchwałę w trybie skargowym, rozpoznanie skargi powszechnej w ramach podległości między organami samorządu nie ma charakteru sprawy z zakresu administracji publicznej (...), zwłaszcza iż przepis art. 5 pkt 1 i 2 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnym nie przewiduje kognicji sądu administracyjnego w sprawach wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej oraz wynikających z podległości służbowej. Stanowisko powyższe w pełni akceptuje Sąd w niniejszej sprawie.
Ponieważ przedmiotem skargi jest uchwała podjęta w sprawie rozpoznania skargi na działalność Wójta Gminy Ś., a zatem w sprawie wynikającej z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej, o której mowa w art. 5 pkt 1 p.p.s.a., nie budzi wątpliwości Sądu wskazana w odpowiedzi na skargę okoliczność, iż sprawa ta nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego i nie może być rozpatrywana przez ten Sąd.
Mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 58 § 3 –ustawy z dnia 30 sierpnia 2001 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
