II OSK 451/12

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 560/11 oddalił skargę M. S. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego.

Wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego:

R. S. (inwestor) prowadził budowę budynku mieszkalnego z częścią usługowo-handlową w J. w sposób istotnie odbiegający od zatwierdzonego projektu budowlanego oraz warunków pozwolenia na budowę. W związku z pismem M. S. (sąsiada) o przeprowadzenie postępowania w sprawie legalności i prawidłowości budowy budynku inwestora w aspekcie art. 50 ust. 1 pkt. 4 Prawa budowlanego, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przeprowadził kontrolę wymienionej budowy pod względem zgodności jej prowadzenia z wydanym pozwoleniem na budowę, warunkami pozwolenia oraz zgodności z zatwierdzonym projektem budowlanym i wstrzymał roboty budowlane przy ww. budowie. Następnie nakazał Inwestorowi sporządzenie i przedstawienie projektu budowlanego zamiennego uwzględniającego poczynione zmiany w stosunku do zatwierdzonego projektu budowlanego. Zobowiązany w terminie przedstawił projekt budowlany zamienny. PINB zatwierdził projekt budowlany zamienny i udzielił pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy budowie omawianego budynku. Odwołanie od tej decyzji złożył skarżący. Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Poznaniu stwierdził nieważność decyzji PINB. Następnie PINB zatwierdził projekt budowlany zamienny i udzielił pozwolenia na wznowienie robót przy budowie budynku. WINB uchylił zaskarżoną decyzję PINB w całości i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. PINB zatwierdził projekt budowlany zamienny i udzielił pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy budowie budynku. Od tej decyzji po raz kolejny odwołał się skarżący. WINB uchylił tę decyzję w całości i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia wskazując jednocześnie kolejne nieprawidłowości. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r. po powtórnym rozpatrzeniu wniosku Inwestora o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy budowie budynku, PINB wezwał inwestora do uzupełnieniu brakujących dokumentów oraz nieścisłości w terminie do dnia [...].12.2010 r. Organ wskazał, że do wniosku nie dołączono właściwego projektu budowlanego zamiennego spełniającego w szczególności wymogi art. 33 ust. 2 pkt. 1 i art. 34 ust. 1 prawa budowlanego oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120, poz. 1133). PINB stwierdził ponadto szereg nieprawidłowości technicznych i merytorycznych projektu. Organ wskazał, że w przypadku nie uzupełnienia braków i nieścisłości we wskazanym terminie wyda decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Następnie inwestor wniósł o potwierdzenie i wydanie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych wskazując, iż w załączeniu przedkłada cztery komplety projektu budowlanego zamiennego. PINB wezwał inwestora do uzupełnienia tego wniosku o brakujące 4 egzemplarze projektu budowlanego zamiennego w terminie 7 dni od daty otrzymania postanowienia. Organ stwierdził też, że w przypadku nie uzupełnienia braków i nieścisłości we wskazanym terminie wyda decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. PINB kolejny raz wezwał inwestora do uzupełnienia wskazanych brakujących dokumentów oraz nieścisłości w terminie do dnia [...] stycznia 2011 r. Inwestor złożył żądane dokumenty w tym terminie, jednakże PINB sprawdzając przedłożony projekt stwierdził, iż nie spełnia on wymogów rozporządzenia w sprawie projektu budowlanego. Zakres nieprawidłowości określono w sentencji postanowienia. Organ nadmienił, że w terminie wydawania poprzedniego postanowienia, wzywającego inwestora do uzupełnienia brakujących dokumentów (4 egzemplarzy projektu zamiennego), nie miał możliwości ustosunkowania się do rozwiązań przyjętych w projekcie budowlanym zamiennym, gdyż takowego nie posiadał. W związku z tym wydanie niniejszego postanowienia organ uznał za zasadne i konieczne i podkreślił, że w przypadku nie uzupełnienia braków i nieścisłości we wskazanym terminie wyda decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Decyzją z dnia [...] marca 2011 r. PINB, na podstawie art. 51 ust. 4 prawa budowlanego i art. 104 k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku inwestora i stwierdzeniu wykonania obowiązku wynikającego z wydanej poprzednio decyzji zatwierdził projekt budowlany zamienny dla inwestora obejmujący budowę budynku i udzielił pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Wskazał również na konieczność i formy szczególnego zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych oraz nadzoru. Odwołanie od tej decyzji wniósł skarżący, wnosząc o jej uchylenie w całości. W odwołaniu wskazał, że w myśl art. 128 k.p.a. odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli z odwołania wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Stwierdził, że nie jest zadowolony z wydanej decyzji, zaś zaskarżona decyzja nie uwzględnia w całości już wcześniej podnoszonych zarzutów, podniesionych w dwóch odwołaniach, jak również nie uwzględnia wskazań WINB. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 104 oraz art. 83 ust. 2 prawa budowlanego WINB utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu wskazał, powołując się na art. 35 ust. 1 prawa budowlanego, że jeżeli w zakresie wskazanym w tym przepisie, organ stwierdzi naruszenia, przed zatwierdzeniem projektu budowlanego zamiennego należy je usunąć. W przedmiotowej sytuacji organ na podstawie art. 35 ust. 3 prawa budowlanego wezwał inwestora do usunięcia naruszeń w dokumentacji projektowej. Organ wskazał, iż zatwierdzony projekt budowlany zamienny jest zgodny z ostateczną decyzją Burmistrza J. z dnia [...] kwietnia 2008 r., zmieniającą decyzję Burmistrza J. z dnia [...] września 2007 r. określającą warunki zabudowy dla inwestycji. Ponadto projekt spełnia warunki określone art. 35 ust. 1 pkt 1-4 prawa budowlanego i przepisach rozporządzenia w sprawie projektu budowlanego, jest kompletny oraz sporządzony i sprawdzony przez osoby posiadające wymagane uprawnienia budowlane i legitymujące się aktualnymi na czas sporządzenia projektu zaświadczeniami i przynależności do właściwej izby samorządu zawodowego. Zaskarżona decyzja, zgodnie z art. 51 ust. 4 prawa budowlanego udziela pozwolenia na wznowienie robót budowlanych i zobowiązuje inwestora do uzyskania pozwolenia na użytkowanie.

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie złożył skarżący, wnosząc o wstrzymanie wykonania decyzji z dnia [...] kwietnia 2011 r. i decyzji PINB z dnia [...] marca 2011 r.; uwzględnienie skargi w całości poprzez uchylenie zaskarżonych decyzji obu instancji lub stwierdzenie nieważności przez sąd zaskarżonych decyzji WINB i PINB w przypadku nieuwzględnienia skargi w trybie autokontroli; zasądzenie od WINB na rzecz skarżących kosztów postępowania. Skarżący wskazał, iż stwierdza naruszenie: art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego przez jego niezastosowanie w zakresie odmowy zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych; art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. przez jego zastosowanie przez organ II instancji; art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. przez jego niezastosowanie przez organ II instancji. W uzasadnieniu skargi pełnomocnik wywodził, odwołując się do art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego, że jeśli inwestor w zakreślonym terminie nie uzupełnił projektu budowlanego organ nie tylko był uprawniony, ale i zobowiązany do odmowy jego zatwierdzenia. Tymczasem w sprawie, pomimo bezskutecznego upływu terminu usunięcia nieprawidłowości, wyznaczonego postanowieniem wydanym w dniu [...].11.2010 r. PINB nie odmówił wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, tylko jeszcze dwukrotnie, wbrew prawu, przedłużał kolejnymi postanowieniami termin usunięcia ujawnionych naruszeń.

W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że z treści art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane wynika, iż organ nadzoru budowlanego sprawdza spełnienie wskazanych w tym przepisie warunków i jeżeli w ww. zakresie, organ stwierdzi naruszenia, przed zatwierdzeniem projektu budowlanego zamiennego należy je usunąć. Organ wezwał inwestora do usunięcia naruszeń w dokumentacji projektowej. Zakres uchybień w dokumentacji wskazany w każdym z postanowień był różny. Ponieważ nie stwierdzono naruszenia obowiązujących przepisów w zakończonym postępowaniu administracyjnym organ wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę. Sąd wskazał, że organ, określając w postanowieniu termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, powinien mieć na uwadze zasady ogólne postępowania administracyjnego, a przede wszystkim zasadę pogłębiania zaufania obywateli oraz zasadę udzielania informacji. Termin ten powinien być ustalony tak, aby z obiektywnego punktu widzenia umożliwiał wnioskodawcy usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, a zatem powinien być dostosowany do rodzaju tych nieprawidłowości. Treść art. 35 ust.3 p.b. odnosi się wyłącznie do wad materialnych przedłożonej przez inwestora dokumentacji, a więc takich, które mogą być sprawdzane i dostrzeżone jedynie na etapie analiz merytorycznych dokonywanych przez organ po wszczęciu postępowania. W ocenie sądu organ trafnie wezwał inwestora do uzupełnienia braków w trybie tego artykułu. W zależności bowiem od charakteru braków organ administracji architektoniczno-budowlanej stosuje art. 64 § 2 k.p.a. lub art. 35 ust.3 p. b. Jeżeli wniosek jest niekompletny pod względem formalnoprawnym, organ powinien wezwać do jego uzupełnienia w trybie art. 64 § 2 k.p.a., natomiast w sytuacji materialnoprawnych braków wniosku, określonych w art.35 ust.1 p.b., powinien być zastosowany art.35 ust.3 p. b. Wezwanie na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. służy uzupełnieniu braków formalnych podania, takich jak niewskazanie adresu wnoszącego podanie oraz niespełnienie innych wymagań co do treści pisma, przez które należy rozumieć braki podania wskazane w art. 63 § 2 i 3 k.p.a., tj. określenie żądania, podpis strony, dołączenie pełnomocnictwa oraz wymagania określone w przepisach szczególnych. Bez względu na to czy zachodzą przesłanki do wydania postanowienia o nałożeniu obowiązku w trybie art. 35 ust.3 p.b., czy też dochodzi do wezwania w przedmiocie usunięcia braków w trybie art. 64 k.p.a., skoro organ architektoniczno-budowlany uznał, że po uzupełnieniu wniosku możliwe jest rozpoznanie sprawy to zasadne jest doprowadzenie do jej rozpatrzenia. Braki wniosku inwestora o pozwolenie na wznowienie robót budowlanych miały charakter materialno-prawny i podlegały uzupełnieniu w trybie przewidzianym w art. 35 ust. 3 p. b. Zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, właściwy organ przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę przeprowadza stosowne postępowanie sprawdzające w określonym zakresie. Skoro podstawą odmowy wydania tej decyzji może być niespełnienie wymagań określonych w art. 32 ust. 4 (art. 35 ust. 4), to czynności sprawdzające powinny obejmować także te kwestie, a zatem - złożenie wniosku o pozwolenie na budowę w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu oraz załączenie oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W przypadku stwierdzenia naruszeń w zakresie określonym w art. 35 ust. 1 właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości w określonym terminie, a wydanie postanowienia o uzupełnieniu wniosku na podstawie art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego nie powoduje wstrzymania biegu terminu ustanowionego w art. 35 ust. 6 Prawa budowlanego. Organ powinien bowiem wyznaczać krótkie terminy na uzupełnienie wniosku, aby nadmiernie nie przedłużać postępowania. Wyznaczając termin usunięcia nieprawidłowości, organ powinien też uwzględnić zakres i rodzaj nieprawidłowości podlegających usunięciu oraz obiektywne możliwości zadośćuczynienia przez inwestora obowiązkom nałożonym w postanowieniu. Termin określony w art..35 ust.3 p.b. nie ma charakteru ani terminu prekluzyjnego, po upływie którego uprawnienie podmiotu wygasa, ani też charakteru terminu ustawowego, po upływie którego dokonana czynność jest bezskuteczna. Ponieważ długość tego terminu nie została określona przez ustawodawcę, pozostawiono w tym zakresie organowi swobodę decyzyjną, co oznacza, że organ sam winien ją określić, po czym ocenić, czy termin który został inwestorowi udzielony był terminem wystarczającym do przedłożenia żądanych dokumentów. Skoro organ w niniejszej sprawie uznał, iż pierwszy z udzielonego terminu był niewystarczający, udzielił kolejnego. Należy bowiem stwierdzić, iż termin wyznaczony przez organ musi być terminem, w którym strona ma realną możliwość dokonania wymaganych czynności. Skoro ma on charakter urzędowego terminu procesowego, niewątpliwie może być przedłużany na wniosek strony, jak również skracany. Tym bardziej zaś mogą być wydawane postanowienia przez organ zakreślające nowy termin do uzupełnienia wad materialnych dokumentacji, dostrzeżonych na etapie analiz merytorycznych dokonywanych przez organ po wszczęciu postępowania. Terminy urzędowe są bowiem wyznaczane tylko przez organ prowadzący postępowanie. Dlatego też w ocenie sądu nie miał racji skarżący podnosząc, że po bezskutecznym upływie pierwszego terminu organ winien wydać decyzję odmawiającą zatwierdzenia projektu zamiennego. Sąd wskazał, że zakreślenie terminu na wykonanie wezwania organu do uzupełnienia wniosku służy zdyscyplinowaniu inwestora. Po upływie tego terminu organ może jednak dokonać oceny, czy zastosować rygor wynikający z upływu zakreślonego terminu czy też np. mimo wykonania obowiązku z uchybieniem terminu rozpoznać wniosek. Skoro organ architektoniczno-budowlany uznał, że po uzupełnieniu wniosku możliwe będzie jego pozytywne rozpatrzenie sprawy, to zasadnie prowadził postępowanie zmierzające do jego rozpoznania. Wydanie decyzji odmownej i pouczenie o konieczności złożenia kolejnego wniosku o wydanie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych prowadziłoby do naruszenia fundamentalnych zasad procedury administracyjnej – zasady uwzględniania interesu społecznego i słusznego interesu obywateli (art.7 k.p.a.), a w szczególności zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art. 8 k.p.a.). Należy pamiętać, iż w przypadku wydania decyzji odmawiającej ponowne złożenie wniosku przez inwestora wraz z kompletną oraz sporządzoną zgodnie z obowiązującymi przepisami dokumentacją projektową spowodowałoby ponowne merytoryczne rozpatrzenie sprawy przez organ administracji architektoniczno-budowlanej.

Od tego wyroku skarżący złożył skargę kasacyjną, zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie art. 35 ust. 3 prawa budowlanego. W uzasadnieniu wskazał, że błędne jest rozumowanie sądu, że jeżeli inwestor w zakreślonym terminie nie uzupełni projektu budowlanego organ nie ma obowiązku wydania decyzji odmawiającej zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę i że termin ten może być wielokrotnie przedłużany. Wniósł ponadto o uchylenie tego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego w kwocie 470 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwym zastosowaniu (pkt 1); naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 2).

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, co oznacza, że zakres jego kontroli ograniczony jest wyłącznie do oceny zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej. Z urzędu bierze pod rozwagę tylko nieważność postępowania (art. 183 § 1 p.p.s.a.), której przesłanki określa przepis art. 183 § 2 p.p.s.a.

Skarga kasacyjna jest niezasadna, należy podzielić pogląd Sądu I instancji, iż w przedmiotowej sprawie organy administracji nie naruszyły przepisu art.35 ust.3 Prawa budowlanego. Skarga kasacyjna oparta została wyłącznie na zarzucie naruszenia prawa materialnego tj art.35 ust.3 Prawa budowlanego polegającym na błędnej wykładni przyjmującej, że termin o którym mowa w tym przepisie może być wielokrotnie przedłużany bez konsekwencji prawnych. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładnia art.35 ust.3 Prawa budowlanego dokonana w skardze kasacyjnej nie znajduje uzasadnienia. Zgodnie z powołanym przepisem przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ, w razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1 nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Odnosząc się do terminu określonego w powołanym przepisie należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że ustawodawca nie określił, ani w sposób bezpośredni, ani w sposób pośredni długości tego terminu, pozostawiając to samym organom. Można tym samym stwierdzić, że termin ten powinien być ustalony tak, aby z obiektywnego punktu widzenia umożliwiał wnioskodawcy usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, a zatem powinien być dostosowany do rodzaju tych nieprawidłowości. Organ określając w postanowieniu, o którym mowa w art. 35 ust. 3 p.b., termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, powinien mieć na uwadze zasady ogólne postępowania administracyjnego, a przede wszystkim zasadę pogłębiania zaufania obywateli (art. 8 k.p.a.) oraz zasadę udzielania informacji (art. 9 k.p.a.).

Należy zgodzić się z poglądem NSA zawartym w wyroku z dnia 7 lutego 2012r. II OSK 996/11 zgodnie z którym, decyzja wydana na podstawie art. 35 ust. 3 p.b. nie jest decyzją, która wydana jest w ramach uznania administracyjnego, termin, o który mowa w art. 35 ust. 3 p.b., nie jest terminem materialnoprawnym, lecz procesowym. Stanowisko to można uzupełnić dodając, że jest to termin o charakterze procesowym, lecz nie ustawowym, a urzędowym albowiem same organy uprawnione są do decydowania o określeniu długości tego terminu w każdym konkretnym przypadku. Skoro ma on charakter urzędowego terminu procesowego, niewątpliwie może być przedłużany na wniosek strony, jak również skracany. Tym bardziej zaś mogą być wydawane postanowienia przez organ zakreślające nowy termin do uzupełnienia wad materialnych dokumentacji, dostrzeżonych na etapie analiz merytorycznych dokonywanych przez organ po wszczęciu postępowania. Terminy urzędowe są bowiem wyznaczane tylko przez organ prowadzący postępowanie. Dlatego też w ocenie sądu nie miał racji skarżący podnosząc, że po bezskutecznym upływie pierwszego terminu organ winien wydać decyzję odmawiającą zatwierdzenia projektu zamiennego.

Nadto zarówno wykładnia językowa jak i systemowa normy prawnej zawartej w przepisie art.35 ust.3 Prawa budowlanego nie pozwala na stwierdzenie, aby wolą ustawodawcy była wyłącznie jednorazowa możliwość wydania przedmiotowego postanowienia, a po upływie terminu określonego w postanowieniu bezwzględny obowiązek wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego. Należy bowiem zwrócić uwagę, że podstawowym celem rozwiązania zawartego w art.35 jest nałożenie na organ obowiązku nie tylko zbadania zgodności przedłożonej dokumentacji budowlanej z wymogami określonymi w ust.1, ale również w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości nałożenie na organ obowiązku w trybie określonym w ust.3 usunięcia wskazanych nieprawidłowości. Wydanie decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego, z pominięciem wezwania do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości stanowiłoby rażące naruszenie prawa.

Odnosząc się do kwestii możliwości wielokrotnego stosowania tego przepisu w toku postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, stwierdzić należy, iż Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela stanowiska skarżącego o możliwości wydania przez organ administracji architektoniczno-budowlanej postanowienia, na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane, tylko raz w toku tego postępowania. Zauważyć należy, iż ograniczenia takiego nie można wywieść w żaden sposób z omawianego przepisu. Nie można natomiast wykluczyć sytuacji, gdy w wyniku wykonania przez stronę obowiązku usunięcia określonych naruszeń, nałożonego na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane, rodzi się konieczność wezwania strony do usunięcia kolejnych, które ujawniają się dopiero w związku z wykonaniem przez nią nałożonego wcześniej obowiązku. W pewnych okolicznościach, obowiązek powtórnego, czy też kolejnego wezwania strony do usunięcia stwierdzonych przez organ uchybień może być również konsekwencją wcześniejszego niedostrzeżenia przez organ tych uchybień. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w takiej sytuacji, mimo, że działanie takie nie sprzyja pogłębianiu zaufania strony do władzy publicznej, jest konieczne, gdyż w świetle art. 35 ust. 4 ustawy - Prawo budowlane, wydanie prawnie prawidłowej decyzji o pozwoleniu na budowę możliwe jest jedynie wówczas, gdy w sprawie spełnione zostały wymagania określone w art. 35 ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4 ustawy - Prawo budowlane. ( tak m.in. w uzasadnieniu wyroku NSA z 11 sierpnia 2011r. II OSK 1214/10).

Uwzględniając powyższe Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art.184 p.p.s.a oddalił skargę kasacyjną.