• II SA/Gd 222/13 - Wyrok W...
  30.06.2025

II SA/Gd 222/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2013-06-12

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Dorota Jadwiszczok
Janina Guść /przewodniczący/
Wanda Antończyk /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 12 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi A. W. o wymierzenie Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego grzywny z powodu niewykonania wyroku sądu w sprawie nałożenia określonych obowiązków w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem w zakresie kosztów postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

A. W. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, w której wniósł o nakazanie Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego wykonanie wyroku WSA w Gdańsku z dnia 12 grudnia 2012r., w zakresie zwrotu kosztów postępowania oraz wymierzenie organowi maksymalnej grzywny w wysokości zgodnej z przepisami odrębnymi i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżący podał, że wyżej wymienionym wyrokiem zasądzono na rzecz skarżącego kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Pomimo wezwania organu z dnia 5 marca 2013r. na podstawie art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do wykonania wyroku w zakresie kosztów postępowania, organ w dalszym ciągu pozostaje w bezczynności w tym zakresie.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wraz z aktami sprawy wpłynął do organu w dniu 5 marca 2013r. W dniu 6 marca 2013r. odpis prawomocnego wyroku został przesłany do organu I instancji, natomiast do księgowości został skierowany wyrok wraz z wnioskiem informującym, że wobec zasądzenia kosztów postępowania należy kwotę 500 zł przekazać skarżącemu. Zasądzone koszty sądowe zostały zwrócone skarżącemu w dniu 22 marca 2013r.

Na rozprawie w dniu 12 czerwca 2013r. skarżący podtrzymał swój wniosek o ukaranie organu grzywną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga została wniesiona w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia 27 stycznia 2012r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu orzekł o braku podstaw do nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem w trybie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane w sprawie samowolnie wykonanych robót budowlanych polegających na skuciu starej wylewki betonowej i wykonaniu nowej wraz z izolacją wodną na balkonie w lokalu nr [...] w budynku przy ul. [...] w G.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego A. W. od powyższej decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 23 lipca 2012r. nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w całości nie znajdując podstaw prawnych do jej zmiany lub uchylenia.

Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2012r. (sygn. akt II SA/Gd 512/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. W. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 lipca 2012r. (punkt 1 wyroku) oraz zasądził od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego A. W. kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (punkt 2 wyroku).

Akta administracyjne zostały zwrócone organowi II instancji wraz z ww. wyrokiem w dniu 5 marca 2013r.

Skarżący, jak wynika z pisma organu z dnia 28 stycznia 2013 wezwał organ drogą elektroniczną w dniu 17 stycznia 2013r. do wykonania wyroku dotyczącego zwrotu kwoty zasądzonych kosztów postępowania, a następnie wezwaniem z dnia 5 marca powołując się na przepis art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wezwał organ do wykonania wyroku, który według informacji skarżącego uprawomocnił się w dniu 14 lutego 2012r. W dniu 21 marca 2013r. skarżący wniósł skargę domagając się wykonania wyroku w części dotyczącej kosztów postępowania. Kwota zasądzonych kosztów została wypłacona skarżącemu w dniu 22 marca 2013, jak wynika z polecenia przelewu załączonego do akt administracyjnych.

Skarżący wnosząc skargę oraz w wezwaniu kierowanym do organu administracji wskazał na art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zw. dalej p.p.s.a..

W myśl przepisu art. 286 § 1 i § 2 p.p.s.a., po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu pierwszej instancji akta administracyjne sprawy zwraca się organowi administracji publicznej, załączając odpis orzeczenia ze stwierdzeniem prawomocności. Termin do załatwienia sprawy przez organ administracji określony w przepisach prawa lub wyznaczony przez sąd liczy się od dnia doręczenia akt organowi.

Zgodnie z art. 154 § 1 p.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Z powyższego wynika, że wymierzenie kary grzywny organowi administracji może nastąpić w dwóch przypadkach. Po pierwsze w przypadku niewydania przez organ administracyjny rozstrzygnięcia w terminie określonym w wyroku Sądu stwierdzającym bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. Po drugie, w przypadku niewydania przez organ rozstrzygnięcia po wyroku sądu uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem wniosku było wymierzenie grzywny z powodu bezczynności po wyroku sądu w sprawie zwrotu skarżącemu zasądzonych na jego rzecz ww. wyrokiem kosztów postępowania.

Na wstępie należy wskazać, że skarżący, przed złożeniem skargi do Sądu na niewykonanie wyroku, wezwał organ do wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2012r., sygn. akt II SA/Gd 512/12 - spełniając tym samym warunek formalny dopuszczalności skargi z art. 154 p.p.s.a.

Przez niewykonanie wyroku należy rozumieć pozostawanie organu w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub w innej formie przewidzianej prawem bądź też przewlekłe prowadzenie sprawy.

Z powyższego wynika, że warunkiem koniecznym dla uwzględnienia skargi jest istnienie po stronie organu obowiązku wydania określonego rozstrzygnięcia w sprawie.

Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. pkt 1-4 kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym i inne niż określone wyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz orzekanie w sprawie skarg na bezczynność lub przewlekłe postępowanie w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Jednakże w rozpoznawanej sprawie dotyczącej zwrotu zasądzonych kosztów postępowania nie mają zastosowania cyt. wyżej przepisy art. 154 w związku z art. 286 p.p.s.a., albowiem nie występuje tu konieczność podjęcia przez organ czynności z zakresu administracji publicznej i wydania aktu czy też innej czynności, o której mowa w powołanym art. 3 § 2 p.p.s.a.a. Na organie administracji nie spoczywa bowiem obowiązek wykonania wyroku w części dotyczącej kosztów postępowania poprzez ponowne rozpoznanie sprawy w tym zakresie i ponowne rozpatrzenie wniosku o przyznanie kosztów, sprawa w zakresie kosztów postępowania została już bowiem rozstrzygnięta w ww. wyroku Sądu a jego wykonanie mogłoby odbywać się już na drodze egzekucji sądowej po stwierdzeniu przez Sąd jego prawomocności zgodnie z art. 169 p.p.s.a. Nadto należy mieć na uwadze, że rozstrzygniecie o kosztach zawarte w wyroku Sądu z dnia 12 grudnia 2012r. jest co istoty postanowieniem o kosztach, natomiast przepis art. 154 p.p.s.a. stanowi o niewykonywaniu przez organy wyroków sądu.

Nadmienić nadto należy, że zgodnie z art. 154 § 3 p.p.s.a. wykonanie wyroku lub załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa w § 1, nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skargi. Sąd oceniając zasadność skargi bierze pod uwagę stan istniejący w czasie jej wnoszenia. Tym samym Sąd zobowiązany jest uwzględnić skargę, jeżeli w dniu wnoszenia skargi organ pozostawał w stanie bezczynności lub przewlekle prowadził sprawę i nie wykonał prawomocnego wyroku sądu administracyjnego. W rozpoznawanej sprawie zwrot na rzecz skarżącego kwoty 500zł nie miał, z przyczyn wyżej wskazanych, wpływu na rozstrzygniecie sprawy, skoro w zakresie niewykonywania wyroku w części dotyczącej kosztów postępowania nie mają zastosowania przepisy dotyczące bezczynności i jej skutków w wykonaniu wyroku sądu. Ewentualne niewykonywanie przez organ wyroku w zakresie kosztów postępowania, mogłoby, jak to wyżej wskazano, stanowić podstawę do wystąpienia z tytułem egzekucyjnym przeciwko organowi o wyegzekwowanie kwoty kosztów w drodze postępowania egzekucyjnego.

Biorąc powyższe pod uwagę i działając na podstawie art. 151 p.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny, oddalił skargę.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...