III SA/Kr 388/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-06-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Kutzner /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Krystyna Kutzner po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym skargi T. W. zastępowanej przez przedstawiciela dla osoby nieobecnej T. P. na decyzję Wojewody z 22 lutego 2013r. znak [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia uchylić zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odmowy przyznania wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego dla osoby nieobecnej w postępowaniu administracyjnym oraz poprzedzające ją postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] 2013r. , znak : [...]
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Rejonowego, Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia 8 października 2012 r. sygn. akt [...], ustanowiono - na wniosek Prezydenta Miasta - dla nieobecnej T. H. W. kuratora w osobie T. J. P. celem reprezentowania interesów ww. w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] 2013r. znak [...] orzekł o wymeldowaniu T. W. z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Pismem z dnia 12 listopada 2012r. ustanowiony kurator wniósł o przyznanie wynagrodzenia za pełnienie funkcji przedstawiciela dla osoby nieobecnej T. H. W. - w kwocie 200 złotych.
Prezydent Miasta, działając na podstawie przepisu art. 263 § 2 i 264 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267) , w dniu [...] 2013r. wydał postanowienie znak [...] o odmowie przyznania ustanowionemu kuratorowi wynagrodzenia za pełnienie funkcji przedstawiciela dla osoby nieobecnej , z uwagi na nikły wkład pracy w toczącym się postępowaniu .
Organ pouczył, że postanowienie jest ostateczne i kuratorowi nie przysługuje zażalenie.
Od decyzji Prezydenta Miasta zostało złożone odwołanie przez kuratora , w którym zaskarżono również ww. postanowienie o odmowie przyznania wynagrodzenia . Kurator zarzucił, że ocena jego pracy jest rażąco niesprawiedliwa , natomiast wnioskowana kwota wynagrodzenia jest adekwatna do zakresu podjętych przez niego czynności i nakładu jego pracy.
Wojewoda utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie zaszły prawem przewidziane przesłanki do wymeldowania T. W. z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów dla kuratora ustanowionego dla nieobecnej T. W. organ przyznał, że zgodnie z art. 263 § 2 kpa , organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty , niż określone w § 1 tego przepisu , bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Wojewoda stwierdził, ze mimo pouczenia przez organ pierwszej instancji , że na postanowienie z dnia [...] 2013r. nie przysługuje zażalenie, to jednaj może ono być zaskarżone w odwołaniu, stosownie do art. 142 kpa. T. P. skorzystał z tej możliwości.
Organ odwoławczy uznając , że skarżący w odwołaniu od ww. decyzji złożył zażalenie na postanowienie z dnia [...] 2013r., stwierdził, że na postanowienie w sprawie kosztów postępowania zażalenie służy jedynie osobie zobowiązanej do ich poniesienia. Osoba będąca przedstawicielem osoby nieobecnej nie ponosi kosztów , stąd zgodnie z art. 264 § 2 kpa , nie przysługuje jej zażalenie na postanowienie w sprawie kosztów postępowania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kurator zarzucił organowi odwoławczemu , że nie rozpoznał istoty sprawy , a uzasadnienie decyzji zaskarżonej w części dotyczącej wynagrodzenia dla kuratora jest wewnętrznie sprzeczne w zakresie dopuszczalności zaskarżenia postanowienia w sprawie kosztów ; z jednej strony organ odwoławczy uznał, że zażalenie na postanowienie w sprawie wynagrodzenia dla kuratora nie przysługuje w świetle art. 264 § 2 kpa , z drugiej strony - zgodnie z art. 142 kpa - postanowienie , na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji.
W ocenie kuratora, powołany przepis nie ogranicza dopuszczalności zaskarżenia wraz z odwołaniem jedynie tych niezaskarżalnych postanowień, które miały wpływ na treść zaskarżonej decyzji , a w konsekwencji w trybie tego przepisu dopuszczalne jest zaskarżenie każdego postanowienia.
Skarżący podniósł, że w sprawie nie chodzi o wysokość należnego wynagrodzenia za sprawowanie kurateli , lecz o zasadę , iż za sprawowanie funkcji społecznej należy się wynagrodzenie , choćby symboliczne.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i stwierdził, że na podstawie art. 253 § 2 kpa , organ administracji publicznej nie jest zobowiązany do zaliczenia do kosztów postępowania kosztów nie związanych z rozstrzygnięciem sprawy. W niniejszej sprawie organ uznał, że ustanowiony kurator T. P. nie dokonał żadnych czynności mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a jednocześnie mających na celu ochronę interesów T. W., a w konsekwencji organ mógł - w ramach uprawnienia wynikającego z powyższego przepisu - odmówić przyznania wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora. Odnośnie wewnętrznej sprzeczności uzasadnienia zaskarżonej decyzji organ stwierdził, że wydane w niniejszej sprawie postanowienie w sprawie kosztów mogło być zaskarżone jedynie w odwołaniu od decyzji, co uczynił skarżący.
Nadto organ odwoławczy wyjaśnił , że w jego ocenie, na gruncie prawa cywilnego kurator ustanowiony na podstawie art. 184 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jest kuratorem prawa materialnego, natomiast w rozpatrywanej sprawie kurator ustanowiony na wniosek organu jest kuratorem prawa procesowego co oznacza , że jest uprawniony jedynie do podejmowania czynności procesowych w imieniu i ze skutkami prawnymi dla nieobecnego. Wnosząc skargę na przedmiotową decyzję Wojewody w części nie związanej z rozstrzygnięciem sprawy co do istoty, skarżący nie działa w imieniu i ze skutkiem dla nieobecnej T. W.
Wskazując na powyższe organ wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art.1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.2002.1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem . Oznacza to , że przedmiotem kontroli Sądu jest zgodność zaskarżonej decyzji ( innego aktu lub czynności) z przepisami prawa materialnego , które mają zastosowanie w sprawie oraz z przepisami prawa procesowego, regulującymi tryb jej wydania lub podjęcia aktu albo czynności będącej przedmiotem zaskarżenia. Wiążące przy tym są przepisy obowiązujące w dacie wydania zaskarżonego aktu. Usunięcie z obrotu prawnego decyzji lub innego aktu może nastąpić tylko wtedy , gdy postępowanie sądowe dostarczy podstaw do uznania , że przy ich wydawaniu organy administracji publicznej naruszyły prawo w zakresie wskazanym w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U.2012.270) tj. w przypadku istnienia istotnych wad w postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego, mających istotny wpływ na wynik sprawy.
Mając na uwadze wskazane powyżej kryterium legalności , Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdza , że skarga zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy podnieść, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się , że dopuszczalne jest wniesienie skargi na decyzje administracyjną w części obejmującej jej uzasadnienie. Jako przykład można wskazać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 października 2004r. , wydany w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 161/04. Ta linia orzecznicza została zaakceptowana w doktrynie prawa ( glosa do ww. wyroku - OSP zeszyt nr 2 z 2006r., póz. 15 oraz Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi .Komentarz, LexisNexis , Warszawa 2008, str.356).
Sąd rozpatrujący niniejszą sprawę podziela tę wykładnię.
Przechodząc do merytorycznego rozpoznania skargi , należy stwierdzić , że w rozpatrywanej sprawie okolicznością bezsporną jest, że skarżący T. P. został ustanowiony kuratorem na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2012r, sygn. akt [...] celem reprezentowania nieobecnej w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie wymeldowania prowadzonym przez Prezydenta Miasta. Ustanowienie kuratora nastąpiło na wniosek organu administracji publicznej - Prezydenta Miasta, który złożył stosowny wniosek do sądu w trybie art.34 § 1 kpa. Co do zasady organ przyznał , że zgodnie z art. 263 § 2 , organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty, niż wymienione w § 1 tego przepisu , bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy, jednak uznał, że wynagrodzenie dla ustanowionego w sprawie przedstawiciela dla osoby nieobecnej nie jest bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy i w konsekwencji odmówiły przyznania tych kosztów .
Powyższe stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 1989r. sygn. akt III CZP 117/88, "wyznaczenie przez sąd przedstawiciela dla nieobecnej strony postępowania administracyjnego na wniosek organu administracyjnego zgłoszony na podstawie art.34 § 1 kpa następuje na podstawie art. 184 k.r.o. Wynagrodzenie takiego przedstawiciela należy do kosztów postępowania administracyjnego" W tym samym wyroku Sąd stwierdził, że kurator wyznaczony przez sąd na podstawie art.184 § 1 k.r.o. do zastępowania strony w postępowaniu administracyjnym nie jest kuratorem prawa materialnego , pod którą to nazwą rozumie się zwykle kuratora wyznaczonego dla ochrony praw reprezentowanej osoby , nie polegającej jedynie na zastępowaniu jej w konkretnym procesie (postępowaniu) przy czynnościach tego postępowania . Jest on kuratorem w danym postępowaniu , podobnie jak kurator procesowy art.143 k.p.c.. O charakterze kuratora decyduje bowiem cel ustanowienia, nie zaś jego podstawa prawna.
Sąd Najwyższy przesądził w tym wyroku również , że do wynagrodzenia kuratora , będącego przedstawicielem strony w postępowaniu administracyjnym , nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982r. w sprawie stawek , warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów (Dz.U. 1982.27.197). Sąd nie powinien ponosić wydatków związanych z tym wynagrodzeniem.
Wynagrodzenie za sprawowanie kurateli przez przedstawiciela strony postępowania administracyjnego ze względu na jej charakter ściśle związany z konkretnym postępowaniem administracyjnym, w ocenie Sądu Najwyższego, uzasadnia traktowanie tego wynagrodzenia w ramach kosztów postępowania administracyjnego. Oznacza to , że o przyznaniu wynagrodzenia dla kuratora oraz wysokość tego wynagrodzenia ustalana jest przez organ administracyjny prowadzący postępowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 stycznia 2011r. sygn. akt VII SA/Wa 1964/10 stwierdził , że organ administracji publicznej może zaliczyć - w świetle art. 263 § 2 kpa - do kosztów postępowania administracyjnego wynagrodzenie dla kuratora działając w ramach uznania administracyjnego, jako inne koszty bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Przyznanie lub odmowa przyznania wynagrodzenia ustanowionemu w sprawie kuratorowi nie może być podjęta w sposób samowolny i arbitralny , a zatem wysokość tego wynagrodzenia winna uwzględniać między innymi nakład pracy i poniesione wydatki związane koniecznością zapoznania się z aktami sprawy i podjętymi w toku postępowania czynnościami kuratora. Nadmienić należy, że kurator prawa procesowego nie powinien podejmować czynności mających skutek materialnoprawny , co nie pozbawia kuratora prawa do otrzymania wynagrodzenia. Kurator dla osoby nieobecnej należy do uczestników postępowania, podobnie jak świadkowie, czy biegli. Analogicznie jak w przypadku biegłego , któremu należy się wynagrodzenie za czynności podjęte w toku postępowania , również kurator ma prawo otrzymać nie tylko zwrot poniesionych wydatków (opłaty związane np. z nadaniem przesyłek ) , ale również ma prawo otrzymać wynagrodzenie związane z nakładem czasu poświęconego zapoznaniu się z aktami sprawy i sporządzeniem pism. Pełnienie funkcji kuratora bez wątpienia angażuje czasowo osobę wyznaczoną do tej funkcji.
W rozważaniach dotyczących wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego w powyższym trybie , nie sposób nie dostrzec , że pojęcie kosztów postępowania jest pojęciem otwartym , a nie zamkniętym katalogiem wymienionych rodzajów kosztów. Świadczy o tym redakcja art. 263 § 2 kpa , który stanowi , że organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Reasumując należy stwierdzić , że wynagrodzenie kuratora wyznaczonego w trybie art. 34 § 1 kpa należy do kosztów postępowania administracyjnego, ustalanego przez organ administracyjny w ramach uznania administracyjnego. Wysokość tego wynagrodzenia winna uwzględniać rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora. W tym zakresie organ administracyjny może posiłkować się stawkami określonymi w ww. rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982r w sprawie stawek , warunków przyznania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów.
Przy ponownym rozpatrzeniu wniosku T. P. z dnia 12 listopada 2012r. organ zobowiązany jest uwzględnić stanowisko Sądu przedstawione w niniejszym wyroku . Zgodnie z art. 153 tej ustawy, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ , którego działanie , bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.
Mając powyższe na uwadze , Sąd działając na podstawie art. 145 § 1 a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Kutzner /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Krystyna Kutzner po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym skargi T. W. zastępowanej przez przedstawiciela dla osoby nieobecnej T. P. na decyzję Wojewody z 22 lutego 2013r. znak [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia uchylić zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odmowy przyznania wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego dla osoby nieobecnej w postępowaniu administracyjnym oraz poprzedzające ją postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] 2013r. , znak : [...]
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Rejonowego, Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia 8 października 2012 r. sygn. akt [...], ustanowiono - na wniosek Prezydenta Miasta - dla nieobecnej T. H. W. kuratora w osobie T. J. P. celem reprezentowania interesów ww. w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] 2013r. znak [...] orzekł o wymeldowaniu T. W. z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Pismem z dnia 12 listopada 2012r. ustanowiony kurator wniósł o przyznanie wynagrodzenia za pełnienie funkcji przedstawiciela dla osoby nieobecnej T. H. W. - w kwocie 200 złotych.
Prezydent Miasta, działając na podstawie przepisu art. 263 § 2 i 264 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267) , w dniu [...] 2013r. wydał postanowienie znak [...] o odmowie przyznania ustanowionemu kuratorowi wynagrodzenia za pełnienie funkcji przedstawiciela dla osoby nieobecnej , z uwagi na nikły wkład pracy w toczącym się postępowaniu .
Organ pouczył, że postanowienie jest ostateczne i kuratorowi nie przysługuje zażalenie.
Od decyzji Prezydenta Miasta zostało złożone odwołanie przez kuratora , w którym zaskarżono również ww. postanowienie o odmowie przyznania wynagrodzenia . Kurator zarzucił, że ocena jego pracy jest rażąco niesprawiedliwa , natomiast wnioskowana kwota wynagrodzenia jest adekwatna do zakresu podjętych przez niego czynności i nakładu jego pracy.
Wojewoda utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie zaszły prawem przewidziane przesłanki do wymeldowania T. W. z pobytu stałego z lokalu przy ul. G w K.
Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów dla kuratora ustanowionego dla nieobecnej T. W. organ przyznał, że zgodnie z art. 263 § 2 kpa , organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty , niż określone w § 1 tego przepisu , bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Wojewoda stwierdził, ze mimo pouczenia przez organ pierwszej instancji , że na postanowienie z dnia [...] 2013r. nie przysługuje zażalenie, to jednaj może ono być zaskarżone w odwołaniu, stosownie do art. 142 kpa. T. P. skorzystał z tej możliwości.
Organ odwoławczy uznając , że skarżący w odwołaniu od ww. decyzji złożył zażalenie na postanowienie z dnia [...] 2013r., stwierdził, że na postanowienie w sprawie kosztów postępowania zażalenie służy jedynie osobie zobowiązanej do ich poniesienia. Osoba będąca przedstawicielem osoby nieobecnej nie ponosi kosztów , stąd zgodnie z art. 264 § 2 kpa , nie przysługuje jej zażalenie na postanowienie w sprawie kosztów postępowania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kurator zarzucił organowi odwoławczemu , że nie rozpoznał istoty sprawy , a uzasadnienie decyzji zaskarżonej w części dotyczącej wynagrodzenia dla kuratora jest wewnętrznie sprzeczne w zakresie dopuszczalności zaskarżenia postanowienia w sprawie kosztów ; z jednej strony organ odwoławczy uznał, że zażalenie na postanowienie w sprawie wynagrodzenia dla kuratora nie przysługuje w świetle art. 264 § 2 kpa , z drugiej strony - zgodnie z art. 142 kpa - postanowienie , na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji.
W ocenie kuratora, powołany przepis nie ogranicza dopuszczalności zaskarżenia wraz z odwołaniem jedynie tych niezaskarżalnych postanowień, które miały wpływ na treść zaskarżonej decyzji , a w konsekwencji w trybie tego przepisu dopuszczalne jest zaskarżenie każdego postanowienia.
Skarżący podniósł, że w sprawie nie chodzi o wysokość należnego wynagrodzenia za sprawowanie kurateli , lecz o zasadę , iż za sprawowanie funkcji społecznej należy się wynagrodzenie , choćby symboliczne.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i stwierdził, że na podstawie art. 253 § 2 kpa , organ administracji publicznej nie jest zobowiązany do zaliczenia do kosztów postępowania kosztów nie związanych z rozstrzygnięciem sprawy. W niniejszej sprawie organ uznał, że ustanowiony kurator T. P. nie dokonał żadnych czynności mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a jednocześnie mających na celu ochronę interesów T. W., a w konsekwencji organ mógł - w ramach uprawnienia wynikającego z powyższego przepisu - odmówić przyznania wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora. Odnośnie wewnętrznej sprzeczności uzasadnienia zaskarżonej decyzji organ stwierdził, że wydane w niniejszej sprawie postanowienie w sprawie kosztów mogło być zaskarżone jedynie w odwołaniu od decyzji, co uczynił skarżący.
Nadto organ odwoławczy wyjaśnił , że w jego ocenie, na gruncie prawa cywilnego kurator ustanowiony na podstawie art. 184 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jest kuratorem prawa materialnego, natomiast w rozpatrywanej sprawie kurator ustanowiony na wniosek organu jest kuratorem prawa procesowego co oznacza , że jest uprawniony jedynie do podejmowania czynności procesowych w imieniu i ze skutkami prawnymi dla nieobecnego. Wnosząc skargę na przedmiotową decyzję Wojewody w części nie związanej z rozstrzygnięciem sprawy co do istoty, skarżący nie działa w imieniu i ze skutkiem dla nieobecnej T. W.
Wskazując na powyższe organ wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art.1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.2002.1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem . Oznacza to , że przedmiotem kontroli Sądu jest zgodność zaskarżonej decyzji ( innego aktu lub czynności) z przepisami prawa materialnego , które mają zastosowanie w sprawie oraz z przepisami prawa procesowego, regulującymi tryb jej wydania lub podjęcia aktu albo czynności będącej przedmiotem zaskarżenia. Wiążące przy tym są przepisy obowiązujące w dacie wydania zaskarżonego aktu. Usunięcie z obrotu prawnego decyzji lub innego aktu może nastąpić tylko wtedy , gdy postępowanie sądowe dostarczy podstaw do uznania , że przy ich wydawaniu organy administracji publicznej naruszyły prawo w zakresie wskazanym w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U.2012.270) tj. w przypadku istnienia istotnych wad w postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego, mających istotny wpływ na wynik sprawy.
Mając na uwadze wskazane powyżej kryterium legalności , Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdza , że skarga zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy podnieść, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się , że dopuszczalne jest wniesienie skargi na decyzje administracyjną w części obejmującej jej uzasadnienie. Jako przykład można wskazać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 października 2004r. , wydany w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 161/04. Ta linia orzecznicza została zaakceptowana w doktrynie prawa ( glosa do ww. wyroku - OSP zeszyt nr 2 z 2006r., póz. 15 oraz Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi .Komentarz, LexisNexis , Warszawa 2008, str.356).
Sąd rozpatrujący niniejszą sprawę podziela tę wykładnię.
Przechodząc do merytorycznego rozpoznania skargi , należy stwierdzić , że w rozpatrywanej sprawie okolicznością bezsporną jest, że skarżący T. P. został ustanowiony kuratorem na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2012r, sygn. akt [...] celem reprezentowania nieobecnej w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie wymeldowania prowadzonym przez Prezydenta Miasta. Ustanowienie kuratora nastąpiło na wniosek organu administracji publicznej - Prezydenta Miasta, który złożył stosowny wniosek do sądu w trybie art.34 § 1 kpa. Co do zasady organ przyznał , że zgodnie z art. 263 § 2 , organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty, niż wymienione w § 1 tego przepisu , bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy, jednak uznał, że wynagrodzenie dla ustanowionego w sprawie przedstawiciela dla osoby nieobecnej nie jest bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy i w konsekwencji odmówiły przyznania tych kosztów .
Powyższe stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 1989r. sygn. akt III CZP 117/88, "wyznaczenie przez sąd przedstawiciela dla nieobecnej strony postępowania administracyjnego na wniosek organu administracyjnego zgłoszony na podstawie art.34 § 1 kpa następuje na podstawie art. 184 k.r.o. Wynagrodzenie takiego przedstawiciela należy do kosztów postępowania administracyjnego" W tym samym wyroku Sąd stwierdził, że kurator wyznaczony przez sąd na podstawie art.184 § 1 k.r.o. do zastępowania strony w postępowaniu administracyjnym nie jest kuratorem prawa materialnego , pod którą to nazwą rozumie się zwykle kuratora wyznaczonego dla ochrony praw reprezentowanej osoby , nie polegającej jedynie na zastępowaniu jej w konkretnym procesie (postępowaniu) przy czynnościach tego postępowania . Jest on kuratorem w danym postępowaniu , podobnie jak kurator procesowy art.143 k.p.c.. O charakterze kuratora decyduje bowiem cel ustanowienia, nie zaś jego podstawa prawna.
Sąd Najwyższy przesądził w tym wyroku również , że do wynagrodzenia kuratora , będącego przedstawicielem strony w postępowaniu administracyjnym , nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982r. w sprawie stawek , warunków przyznawania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów (Dz.U. 1982.27.197). Sąd nie powinien ponosić wydatków związanych z tym wynagrodzeniem.
Wynagrodzenie za sprawowanie kurateli przez przedstawiciela strony postępowania administracyjnego ze względu na jej charakter ściśle związany z konkretnym postępowaniem administracyjnym, w ocenie Sądu Najwyższego, uzasadnia traktowanie tego wynagrodzenia w ramach kosztów postępowania administracyjnego. Oznacza to , że o przyznaniu wynagrodzenia dla kuratora oraz wysokość tego wynagrodzenia ustalana jest przez organ administracyjny prowadzący postępowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 stycznia 2011r. sygn. akt VII SA/Wa 1964/10 stwierdził , że organ administracji publicznej może zaliczyć - w świetle art. 263 § 2 kpa - do kosztów postępowania administracyjnego wynagrodzenie dla kuratora działając w ramach uznania administracyjnego, jako inne koszty bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Przyznanie lub odmowa przyznania wynagrodzenia ustanowionemu w sprawie kuratorowi nie może być podjęta w sposób samowolny i arbitralny , a zatem wysokość tego wynagrodzenia winna uwzględniać między innymi nakład pracy i poniesione wydatki związane koniecznością zapoznania się z aktami sprawy i podjętymi w toku postępowania czynnościami kuratora. Nadmienić należy, że kurator prawa procesowego nie powinien podejmować czynności mających skutek materialnoprawny , co nie pozbawia kuratora prawa do otrzymania wynagrodzenia. Kurator dla osoby nieobecnej należy do uczestników postępowania, podobnie jak świadkowie, czy biegli. Analogicznie jak w przypadku biegłego , któremu należy się wynagrodzenie za czynności podjęte w toku postępowania , również kurator ma prawo otrzymać nie tylko zwrot poniesionych wydatków (opłaty związane np. z nadaniem przesyłek ) , ale również ma prawo otrzymać wynagrodzenie związane z nakładem czasu poświęconego zapoznaniu się z aktami sprawy i sporządzeniem pism. Pełnienie funkcji kuratora bez wątpienia angażuje czasowo osobę wyznaczoną do tej funkcji.
W rozważaniach dotyczących wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego w powyższym trybie , nie sposób nie dostrzec , że pojęcie kosztów postępowania jest pojęciem otwartym , a nie zamkniętym katalogiem wymienionych rodzajów kosztów. Świadczy o tym redakcja art. 263 § 2 kpa , który stanowi , że organ administracji publicznej może zaliczyć do kosztów postępowania także inne koszty bezpośrednio związane z rozstrzygnięciem sprawy.
Reasumując należy stwierdzić , że wynagrodzenie kuratora wyznaczonego w trybie art. 34 § 1 kpa należy do kosztów postępowania administracyjnego, ustalanego przez organ administracyjny w ramach uznania administracyjnego. Wysokość tego wynagrodzenia winna uwzględniać rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora. W tym zakresie organ administracyjny może posiłkować się stawkami określonymi w ww. rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 sierpnia 1982r w sprawie stawek , warunków przyznania i wypłaty ryczałtu przysługującego sędziom i pracownikom sądowym za dokonanie oględzin oraz stawek należności kuratorów.
Przy ponownym rozpatrzeniu wniosku T. P. z dnia 12 listopada 2012r. organ zobowiązany jest uwzględnić stanowisko Sądu przedstawione w niniejszym wyroku . Zgodnie z art. 153 tej ustawy, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ , którego działanie , bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.
Mając powyższe na uwadze , Sąd działając na podstawie art. 145 § 1 a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
