III SA/Łd 238/13
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2013-05-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Krzyżaniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 28 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędzia NSA Janusz Nowacki, , Protokolant Pomocnik sekretarza – Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2013 roku sprawy ze skargi M.S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Starosta Z., na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 193 poz. 1287) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071 ze zm.) i po rozpatrzeniu wniosku M.G., orzekł o wprowadzeniu zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104 i 105 zgodnie z mapą do celów prawnych, przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...] sporządzoną przez A.B. oraz w oparciu o mapę sytuacyjna do celów prawnych przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...] sporządzoną przez biegłego sądowego Z.P., o treści:
1. ujawnić podział działek:
a) w miejsce działki nr 103 o pow. 0,0511 ha ujawnić działki:
- 103/1 o pow. 0,0103 ha,
- 103/2 o pow. 0,0083 ha, 103/3 o pow. 0,0290 ha,
- 103/4 o pow. 0,0021 ha,
- 103/5 o pow. 0,0014 ha,
b) w miejsce działki nr 104 o pow. 0,0475 ha ujawnić działki:
- 104/1 o pow. 0,0188 ha,
- 104/2 o pow. 0,0001 ha,
- 104/3 o pow. 0,0265 ha,
- 104/4 o pow. 0,0021 ha,
c) w miejsce działki nr 105 o pow. 0,0751 ha ujawnić działki
- 105/1 o pow. 0,0625 ha,
- 105/2 o pow. 0,0126 ha.
2. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980r ujawnić jako właścicieli:
a) dla działek nr 103/2 i 104/2 o łącznej pow. 0,0084 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/1) – M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich
b) dla działki nr 103/3 o pow. 0,0290 ha (stanowiącej dawną działkę nr 8/2) – M.S.
c) dla działek nr 103/5,104/4 i 105/1 o łącznej pow. 0,0660 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/3) – M.G. i J.N.-L. w udziałach po 1/2 części każdą z nich (zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98)
d) dla działek nr 103/4 i 104/3 o łącznej pow. 0,0286 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/4) – L.P.
3. dla działek nie objętych postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. ujawnić wpis: właściciel nieustalony, zaś jako władających:
a) dla działki nr 102 i 103/1 – M.S.
b) dla działek nr 104/1 – M.S. i L.P. bez określenia udziałów
c) dla działki nr 105/2 – L.P..
W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 13 listopada 2009 r. M.G. wystąpiła z wnioskiem do Wójta Gminy P. o wyjaśnienie rozbieżności w przebiegu granic nieruchomości oznaczonej działką nr 105 położonej w obrębie O. gm. P., pomiędzy księgą wieczystą nr [...], a ewidencją gruntów. W dniu 18 listopada 2011 r. Wójt Gminy P. przekazał Staroście Z. akta przedmiotowej sprawy, w związku z wygaśnięciem porozumienia z dnia 27.12.1990 r. zawartego pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego w Z. a Zarządem Gminy P. i przejęciem zadań powierzonych dotychczas Wójtowi Gminy P. - w tym prowadzenia ewidencji gruntów.
W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ ustalił, iż w roku 1980 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19 sierpnia 1980 r. sygnatura akt Ns 588/80, dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w obrębie O. gminy P., oznaczonej wówczas działką nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Zgodnie z powyższym, przedmiotowa nieruchomość uległa podziałowi na działki nr 8/1 (pow. 0,0084 ha), 8/2 (pow. 0,0288ha), 8/3 (pow. 0,0660 ha) i 8/4 (pow. 0,0288 ha). Działkę nr 8/2 przyznano na wyłączną własność M.S., działkę nr 8/3 – J. i Ja. małż. N., działkę nr 8/4 – L.P., natomiast działkę nr 8/1 stanowiącą drogę dojazdową przyznano do współwłasności L.P. i M.S. w udziałach po 1/2 części każdej z nich. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna powstała na potrzeby postępowania sądowego, sporządzona przez biegłego sądowego Z.P., została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 16 października 1980 r. za nr [...].
W dniu 14 listopada 1980 r. zmiany wynikające z powyższych dokumentów zostały ujawnione w rejestrze ewidencji gruntów wsi O.. Zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami tj. § 11 ust. 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów (M.P. nr 11 z dnia 25 marca 1969 r. poz. 98) ogólny obszar poszczególnych działek podano z dokładnością zapisu do 100 m2 (0,01 ha).
W trakcie przeprowadzonego w latach 1982-1983 przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów obrębu O., wykonawca prac nie wykorzystał operatu z roboty prawnej [...] tym samym nie uwzględnił wykazanych tam granic działek. Ustalenia przebiegu granic nowych działek ewidencyjnych i obliczenia ich powierzchni dokonano w oparciu o pomiar własny na gruncie z 1981r., a dotychczasowym działkom nadano nowe numery ewidencyjne. W wyniku tych prac M.S. przypisano działkę nr 103 o pow. 0,05 ha; J. i Ja. małż. N. - działkę nr 105 o pow. 0,07 ha; L.P. - działkę nr 104 o pow. 0,05 ha oraz do współwłasności L.P. i M.S. - działkę nr 102 o pow. 0,01 ha stanowiącą drogę dojazdową. Operat odnowienia ewidencji gruntów obrębu O. przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...].
W roku 1990 na wniosek M.S. dla działki nr 103 urządzono odrębną księgę wieczystą nr [...], nie odnotowano jednak wówczas faktu odłączenia części nieruchomości w macierzystej księdze wieczystej nr [...], gdzie nadal figurowała nieruchomość o powierzchni 0,1320 ha. Wpisów w Dziale I KW 31671 dokonano w oparciu o wypis i wyrys ze zmodernizowanej ewidencji gruntów gdzie wykazano działkę nr 103 o powierzchni 0,05 ha. Jednocześnie w Dziale II wpisu prawa własności dokonano na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności z dnia 19 sierpnia 1980 r. Ns 588/80.
Organ wskazał ponadto, iż w roku 1996 Wojewódzkie Biuro Geodezji w Ł. przeprowadziło modernizację ewidencji gruntów dla potrzeb tworzenia Systemu Informacji o Terenie i działka nr 102 uzyskała powierzchnię 0,0080 ha, działka nr 103 - powierzchnię 0,0511 ha, działka nr 104 - powierzchnię 0,0475 ha a działka nr 105 - powierzchnię 0,0751 ha. Operat modernizacyjny przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr 539B-13/96.
W roku 2000 sprostowano wpisy w KW 13592, poprzez oznaczenie nieruchomości jako działka nr 8 oraz ujawnienie jej podziału zgodnie z mapą biegłego sądowego Z.P. nr [...]. Z przedmiotowej księgi odłączono działki nr 8/3 o pow. 0,0660 ha i 8/4 o pow. 0,0288 ha dla których urządzono oddzielne księgi wieczyste. Sprostowano także powierzchnię nieruchomości poprzez odpisanie powierzchni działki nr 8/2 tj. 0,0288 ha. odnotowując iż " dla działki nr S/2 oznaczonej nr 103 została założona księga wieczysta nr [...]. W KW 13592 pozostała jedynie działka nr 8/1 o pow. 0,0084 ha.
Jednocześnie, na wniosek M.G. we wrześniu 2000 r. dla działki nr 8/3 o powierzchni 0,0660 ha założono księgę wieczystą nr [...]. Wpisy w Dziale I oparte są na mapie nr [...] natomiast w Dziale II prawo własności ujawniono na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98 o nabyciu spadku po Ja. i J. małż. N.. Natomiast, w listopadzie 2000 r. na wniosek L.P. dla działki nr 8/4 o pow. 0,0288 ha założono księgę wieczystą nr [...]. I tu podobnie podstawą wpisu w Dziale I była mapa nr [...] natomiast w Dziale II - postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności.
Starosta Z. podniósł, iż w związku ze stwierdzoną niezgodnością wpisów w ewidencji ze stanem prawnym wynikającym z postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., zlecono uprawnionemu geodecie sporządzenie mapy sytuacyjnej do celów prawnych. Operat z przedmiotowych prac wraz z wykazem zmian gruntowych został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010.
W związku z wadliwie sporządzonym wykazem zmian danych gruntowych stanowiącym załącznik do mapy prawnej nr [...] wezwano uprawnionego geodetę do wyjaśnienia i korekty opracowania. Uzupełnioną dokumentację przekazano Staroście w dniu 6 stycznia 2012 r.
Organ podkreślił, iż toczące się w niniejszej sprawie postępowanie ma na celu dostosowanie danych ujawnionych w ewidencji gruntów do zapisów wynikających z dokumentu regulującego stan prawny nieruchomości jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. Organ ewidencyjny rejestruje bowiem jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające, a postępowanie ewidencyjne służy rejestracji bezspornych danych o gruntach, budynkach i lokalach (wyrok WSA z dnia 21 lipca 2004 r. II SA 1456/03). Przebieg granic działek ewidencyjnych natomiast, zgodnie z § 36 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej: w postępowaniu rozgraniczeniowym; w celu podziału nieruchomości; w postępowaniu scaleniowym i wymiany gruntów; w postępowaniu dotyczącym scalenia i podziału nieruchomości; na potrzeby postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej; przy zakładaniu, na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, katastru nieruchomości i ewidencji gruntów i budynków.
W przedmiotowej sprawie dokumentami pozwalającymi na dokonanie wpisów w operacie ewidencyjnym są zdaniem organu: w zakresie podmiotowym tj. właściciela nieruchomości - postanowienie o zniesieniu współwłasności Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980r., a w zakresie przedmiotowym tj. działki ewidencyjnej - mapa do celów prawnych nr [...] dokumentująca rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w ewidencji gruntów a danymi wynikającymi ze stanu prawnego. Starosta Z. podkreślił, że dokumenty te jednoznacznie wskazują iż:
- właścicielkami działek nr 103/2 i 104/2 (stanowiących dawną działkę nr 8/1) są M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich
- właścicielką działki nr 103/3 (stanowiącej dawną działkę nr 8/2) jest M.S.
- właścicielkami działek nr 103/5, 104/4 i 105/1 (stanowiących dawną działkę nr 8/3) są M.G. i J.N.-L. w udziałach po 1/2 części każda z nich jako spadkobierczynie J. i Ja. małżonków N.
- właścicielką działek nr 103/4 i 104/3 (stanowiących dawną działkę nr 8/4) jest L.P..
Starosta Z. zaznaczył przy tym, że wykazane w ewidencji gruntów od 1983 r. granice działek nr: nr: 102, 103, 104 i 105 obejmowały także obszar gruntu nie będący przedmiotem postępowania znoszącego współwłasność pierwotnej nieruchomości o powierzchni 0,1320 ha zapisanej w KW 13592. W opracowaniu nr 072-271/2010 obszar ten oznaczono działkami nr 103/1, 104/1 i 105/2. Z uwagi na to, iż stan prawny tych nieruchomości nie jest uregulowany, a strony nie przedstawiły dokumentów pozwalających na jednoznaczne ustalenie właścicieli tych gruntów, geodeta uprawniony A.B. w wykazie zmian danych ewidencyjnych do działki nr 103/1 ujawnił jako osobę władającą M.S. zaś do działek nr 104/1 i 105/2 – L.P.. Dla działki nie objętej robotą 072-271/2010 oznaczonej w ewidencji gruntów nr 102 - o podobnie nieuregulowanym stanie prawnym - jako osoby władające gruntem należało zdaniem organu ujawnić M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich. Starosta Z. w dniu 12 września 2012 r. przeprowadził rozprawę administracyjną mającą na celu ustalenie władania dla działek 103/1, 104/1, 105/2 i 102 położonych w obrębie O. gminy P., podczas której strony przedstawiły swoje stanowiska. Z zapisów w protokole z rozprawy wynika, że strony ustaliły władanie w następujący sposób: dla działki nr 102 i 103/1 wpisać M.S., dla działek nr 104/1 wpisać M.S. i L.P. bez określenia udziałów oraz dla działki nr 105/2 wpisać L.P..
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła w dniu 8 października 2012 r. M.S. i zaskarżyła ją w części:
- punktu 2c w zakresie działki nr geodezyjny (po podziale) - 103/5 o pow. 14 m² poprzez ujawnienia jako współwłaścicieli tej działki M.G. i J.N.-L. po ½ części,
- punktu 3 decyzji tj. odnośnie działek: 102, 103/1, 104/1 i 105/2 w zakresie nieokreślenia powierzchni działek będących w posiadaniu M.S. i L.P., a wchodzących faktycznie w skład ich działek siedliskowych.
Wskazując na powyższe odwołująca wniosła o zmianę decyzji w zakresie punktu 2c i ujawnienie co do działki nr 103/5 o pow. 14 m² M.S. jako jej faktycznego właściciela oraz o uzupełnienie postępowania i podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów. Ponadto wniosła o uzupełnienie postępowania i ujawnienie jako władającego (a faktycznie posiadacza samoistnego) działką nr geodezyjny 101/18 L.P. – w granicach jej działki siedliskowej. M.S. podniosła, iż dokonując podziału działek Starosta Z. oparł się na postanowieniu Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydział Cywilny wydanym w sprawie o zniesienie współwłasności nieruchomości z dnia 19 sierpnia 1980 r. w sprawie sygn. akt I Ns. 388 /80 i wykonanej dla potrzeb podziałowych mapy sytuacyjnej przez biegłego sądowego Z.P., jak też na wykonanej dla celów prawnych mapie przez geodetę A.B. w lipcu 2010 r. Podkreśliła, iż mapa wykonana przez biegłego Z.P. odnosiła się do stanu własności działki nr 8, nie obejmowała zaś całości gruntów będących w posiadaniu wyżej wskazanych osób. Całość gruntów będących w posiadaniu L.P. i M.S. objęto dopiero w trakcie prowadzonego przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów wsi O. na podstawie pomiaru z 1981 r. i te pomiary odpowiadały rzeczywistemu stanowi faktycznemu władania gruntów. Odwołująca podkreśliła, że stan działek na mapie wykonanej przez biegłego P. już wtedy nie odzwierciedlał stanu faktycznego podziału działki na gruncie, który dokonał się latem 1979 r. Wówczas został postawiony płot z siatki rozdzielający w kierunku północ-południe działki o później nadanych numerach 103 i 104 od działki 105 i była to jedna działka o nr 8. Zatem działka o nadanym jej obecnie nr geodezyjnym 103/5 i pow. 14m² była w dacie sporządzenia mapy sytuacyjnej w 1980 r. zintegrowana z działka o obecnie nadanym nr 103/3 i tak jest do chwili obecnej. Tak więc zdaniem strony, faktycznym właścicielem działki nr 103/5 jest M.S..
Skarżąca podkreśliła ponadto, iż postępowaniem nie objęto działki nr 101/18 będącej w posiadaniu L.P., a wchodzącej w skład jej działki siedliskowej, co też wymaga uzupełnienia.
Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, w pełni podzielając stanowisko i ustalenia organu związane z koniecznością wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104, i 105.
Odnosząc się do zarzutów M.S. organ odwoławczy wskazał, że w trakcie postępowania organu pierwszej instancji potwierdzono ustalony stan prawny dla działek objętych postępowaniem na podstawie mapy 072-271/2010 w nawiązaniu do jedynego dokumentu określającego stan prawny przedmiotowych nieruchomości tj. postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19.08.1980 r. sygn. akt 388/80. M.S. w odwołaniu od decyzji Starosty kwestionuje stan prawny ustalony ww. postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu. W szczególności odwołująca uznaje, że to ona powinna być faktycznym właścicielem działki 103/5. Strona podkreśliła, że stan faktycznego użytkowania działki 103/5 różni się obecnie od stanu określonego w postanowieniu sądu z roku 1980, a przede wszystkim różnił się już w czasie wykonywania mapy przez biegłego sądowego będącej podstawą wydania tamtego postanowienia. Zdaniem organu, strona myli jednak pojęcia, a nawet tworzy nowe, takie jak faktyczny właściciel, którego nie ma w nomenklaturze prawnej. Podkreślono, iż czym innym jest faktyczne użytkowanie gruntem, a czym innym jest posiadanie dokumentów własności do tego gruntu. Jak wynika tymczasem jasno z dokumentów, M.S. faktycznie włada działką 103/5, lecz na mocy postanowienia z roku 1980 nie jest właścicielką tej działki.
Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zaznaczył, iż strona zarzuciła organowi pierwszej instancji, że uprościł postępowanie poprzez nieokreślenie powierzchni działek 102, 103/1, 104/1 i 105/2, a ewidencja gruntów powinna zawierać powierzchnię działki. Zdaniem organu odwoławczego, strona nie ma racji, co do faktu, że nie została określona powierzchni działek, bowiem powierzchnie zostały obliczone w trakcie wykonywania mapy nr 072-271/2010 z dnia 26.07.2010 r. Ustalono wówczas prawidłowy przebieg granic nieruchomości wynikający z dokumentów, a powierzchnia jest wtórną rzeczą w stosunku do ustalonych granic i bezpośrednio z przebiegu tych granic wynika. Zatem wniosek strony o uzupełnienie postępowania w tym zakresie należy uznać za bezzasadny. W odwołaniu strona domagała się również uzupełnienia postępowania o analizę dotyczącą działki 101/18, jednak działka 101/18 nie była objęta niniejszym postępowaniem.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi M.S. zaskarżyła w całości powyższą decyzję Ł. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] i wniosła o jej uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Starostę Z. w zakresie wniosków złożonych w odwołaniu od decyzji Starosty wydanej dnia 28 września 2012 r. a dotyczących:
- zmiany decyzji Starosty Z. w zakresie punktu 2c i ujawnienie co do działki nr 103/5 o pow. 14 m. kw. M.S. jako jej faktycznego właściciela,
- uzupełnienia postępowania i podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów,
ewentualnie o:
- uzupełnienia postępowania i ujawnienie jako władającego (a faktycznie posiadacza samoistnego) działką nr geodezyjny 101/18 L.P. – w granicach jej działki siedliskowej ,
nadto rozważenie, czy nie zasadnym winno być przeprowadzenie postępowania o rozgraniczenie nieruchomości.
W uzasadnieniu skargi strona powtórzyła argumentację zawartą w odwołaniu od decyzji organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł i jej oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. pełnomocnik skarżącej dokonał modyfikacji skargi w ten sposób, że wniósł o uzupełnienie postępowania poprzez sprecyzowanie powierzchni działki nr 102, będącej w posiadaniu M.S., a w dalszej części podtrzymał argumenty zawarte w skardze.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania. Zgodnie z treścią art. 134 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi, oraz powołaną podstawą prawną. Orzekanie - w myśl art. 135 ustawy - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa.
Uwzględnienie skargi następuje w przypadkach naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a) p.p.s.a.), naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt. 1 lit. b), oraz innego naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt.1 lit. c) p.p.s.a.). W przypadkach, gdy zachodzą przyczyny określone w art. 156 kodeksu postępowania administracyjnego sąd stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia (art. 145 § 1 pkt. 2 p.p.s.a.), jeżeli zachodzą przesłanki określone w innych przepisach, sąd stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa.
Dokonując tak rozumianej oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopatrzył się w nim naruszeń prawa skutkujących koniecznością jego uchylenia lub stwierdzenia nieważności.
Rozpoznając wniesioną skargę w pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że ze znajdujących zastosowanie w sprawie regulacji ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (j.t. Dz. U. z 2010 r. nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) wyraźnie wynika, ze zapisy w ewidencji gruntów mają charakter wyłącznie techniczno-deklaratoryjny, czyli wtórny wobec już zaistniałych zdarzeń prawnych.
W myśl będącego podstawą orzekania w niniejszej sprawie art. 22 ustawy, ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów prowadzą starostowie. Osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51 (właściciel, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych - inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części), są obowiązane zgłaszać właściwemu staroście wszelkie zmiany danych objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni licząc od dnia powstania tych zmian. Obowiązek ten nie dotyczy zmian danych objętych ewidencją gruntów i budynków, wynikających z decyzji właściwych organów. Na żądanie starosty osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, zgłaszające zmiany są obowiązane dostarczyć dokumenty geodezyjne, kartograficzne i inne niezbędne do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków.
Paragraf 10 cytowanego rozporządzenia stanowi, że ewidencja obejmuje dane liczbowe i opisowe dotyczące gruntów i budynków oraz lokali (pkt 1), nadto (w pkt 2) - dane dotyczące właścicieli nieruchomości. Oprócz nich w ewidencji uwidacznia się również dane dotyczące użytkowników wieczystych gruntów (§ 11 ust. 11 pkt 1 lit. a). Stosownie zaś do § 12 ust.1 prawa osób, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 - do gruntów, budynków i lokali uwidacznia się w ewidencji na podstawie wpisów dokonywanych w księgach wieczystych, prawomocnych orzeczeń sądowych, umów zawartych w formie aktów notarialnych, dotyczących ustanowienia lub przeniesienia praw rzeczowych do nieruchomości, z wyłączeniem umów dotyczących użytkowania wieczystego gruntów i własności lokali, ostatecznych decyzji administracyjnych, dyspozycji zawartych w aktach normatywnych. W świetle § 44 pkt 2 i 6 rozporządzenia do zadań właściwego w pierwszej instancji organu związanego z prowadzeniem ewidencji należy między innymi utrzymanie operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi oraz okresowa weryfikacja danych ewidencyjnych. Stosownie do § 45 ust. 1, aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzenie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych.
Jak trafnie zauważono w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, organy ewidencyjne rejestrują zatem w postępowaniu w swych zbiorach jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne właściwe organy orzekające. Ujawniony w ewidencji gruntów stan prawny musi być oparty na odpowiednich dokumentach i tym samym zgodny z tymi dokumentami, a to prawomocnymi orzeczeniami sądowymi, ostatecznymi decyzjami administracyjnymi, jak i z treścią czynności prawnych dokonanych w formie aktów notarialnych, spisanymi umowami i ugodami w postępowaniu sądowym i administracyjnym lub innymi dokumentami posiadającymi moc dowodową dla ustalenia prawa własności. Postępowanie ewidencyjne nie służy zatem kreowaniu stanu prawnego i organy ewidencyjne nie mogą we własnym zakresie rozstrzygać kwestii praw do gruntu, czy też budynku, lokalu, a zatem w postępowaniu dotyczącym wprowadzenia zmian do ewidencji gruntów nie można dochodzić swych praw właścicielskich czy uprawnień do władania nieruchomością. W tej materii jednoznacznie i wielokrotnie wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny (por. wyroki NSA z 18.03.1999r. sygn. akt II SA 1728/98 - LEX nr 46224, z 20.08.1998 r. sygn. II SA 766/98 - LEX nr 41298, z 10 lutego 2003 r., II SA 1907/01, LEX nr 156364). W postępowaniu w przedmiocie wprowadzenia zmian do ewidencji gruntów i budynków organ ewidencyjny jest związany wymienionymi wyżej aktami, co oznacza, że kontrola legalności na przykład ostatecznej decyzji administracyjnej, stanowiącej podstawę wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków, nie jest możliwa w postępowaniu o wprowadzenie zmian do ewidencji gruntów i budynków. Podmioty zgłaszające zmiany w ewidencji gruntów są obowiązane dostarczyć dokumenty niezbędne do wprowadzenia żądanych zmian. Istniejący zapis w ewidencji gruntów może być zmieniony tylko na podstawie później wydanych dokumentów urzędowych, przedstawiających w sposób odmienny od istniejącego w ewidencji zapisu stan prawny danego gruntu. Innymi słowy chodzi o takie dokumenty, które zostały sporządzone już po wprowadzeniu do ewidencji gruntów kwestionowanych danych (por. wyrok NSA z 14 listopada 2007 r. I OSK 1488/06 oraz wyrok NSA z 11 marca 2008 r. I OSK 350/07).
Postępowanie w niniejszej sprawie zainicjowane zostało pismem M.G. z dnia 13 listopada 2009 r., którym zwróciła się do Urzędu Gminy w P. o wyjaśnienie rozbieżności w powierzchni i przebiegu granic działki nr 105 położonej w obrębie O. gm. P., pomiędzy księgą wieczystą nr [...] a ewidencją gruntów. Postępowanie wyjaśniające w sprawie prowadzone było najpierw przez Wójta Gminy P., a następnie Starostę Z., z uwagi na przejęcie przez tego ostatniego z dniem 1 października 2011 r. zadań powierzonych dotychczas Wójtowi Gminy P. – w tym prowadzenia ewidencji gruntów. W trakcie powyższych czynności ustalono, iż w roku 1980 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19 sierpnia 1980 r. sygnatura akt Ns 588/80, dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w obrębie O. gminy P., oznaczonej wówczas działką nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Przedmiotowa nieruchomość uległa podziałowi na działki nr 8/1 (pow. 0,0084 ha), 8/2 (pow. 0,0288ha), 8/3 (pow. 0,0660 ha) i 8/4 (pow. 0,0288 ha). Działkę nr 8/2 przyznano na wyłączną własność M.S., działkę nr 8/3 – J. i Ja. małż. N., działkę nr 8/4 – L.P., natomiast działkę nr 8/1 stanowiącą drogę dojazdową przyznano do współwłasności L.P. i M.S. w udziałach po 1/2 części każdej z nich. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna biegłego sądowego Z.P., powstała na potrzeby postępowania sądowego, została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 16 października 1980 r. za nr [...].
W dniu 14 listopada 1980 r. zmiany wynikające z powyższych dokumentów zostały ujawnione w rejestrze ewidencji gruntów wsi O.. Zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami tj. § 11 ust. 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów (M.P. nr 11 z dnia 25 marca 1969 r. poz. 98) ogólny obszar poszczególnych działek podano z dokładnością zapisu do 100 m² (0,01 ha).
W trakcie przeprowadzonego w latach 1982-1983 przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów obrębu O., wykonawca prac nie wykorzystał operatu z roboty prawnej [...], a tym samym nie uwzględnił wykazanych tam granic działek. Ustalenia przebiegu granic nowych działek ewidencyjnych i obliczenia ich powierzchni dokonano w oparciu o pomiar własny na gruncie z 1981 r., a dotychczasowym działkom nadano nowe numery ewidencyjne. W wyniku tych prac M.S. przypisano działkę nr 103 o pow. 0,05 ha; J. i Ja. małż. N. - działkę nr 105 o pow. 0,07 ha; L.P. - działkę nr 104 o pow. 0,05 ha oraz do współwłasności L.P. i M.S. - działkę nr 102 o pow. 0,01 ha stanowiącą drogę dojazdową. Operat odnowienia ewidencji gruntów obrębu O. przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...].
W roku 1990 na wniosek M.S. dla działki nr 103 urządzono odrębną księgę wieczystą nr [...], nie odnotowano jednak wówczas faktu odłączenia części nieruchomości w macierzystej księdze wieczystej nr [...], gdzie nadal figurowała nieruchomość o powierzchni 0,1320 ha. Wpisów w Dziale I KW 31671 dokonano w oparciu o wypis i wyrys ze zmodernizowanej ewidencji gruntów gdzie wykazano działkę nr 103 o powierzchni 0,05 ha. Jednocześnie w Dziale II wpisu prawa własności dokonano na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności z dnia 19 sierpnia 1980 r. Ns 588/80.
W roku 1996 Wojewódzkie Biuro Geodezji w Ł. przeprowadziło modernizację ewidencji gruntów dla potrzeb tworzenia Systemu Informacji o Terenie i działka nr 102 uzyskała powierzchnię 0,0080 ha, działka nr 103 - powierzchnię 0,0511 ha, działka nr 104 - powierzchnię 0,0475 ha a działka nr 105 - powierzchnię 0,0751 ha. Operat modernizacyjny przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr 539B-13/96.
W roku 2000 sprostowano wpisy w KW 13592, poprzez oznaczenie nieruchomości jako działka nr 8 oraz ujawnienie jej podziału zgodnie z mapą biegłego sądowego Z.P. nr [...]. Z przedmiotowej księgi odłączono działki nr 8/3 o pow. 0,0660 ha i 8/4 o pow. 0,0288 ha dla których urządzono oddzielne księgi wieczyste. Sprostowano także powierzchnię nieruchomości poprzez odpisanie powierzchni działki nr 8/2 tj. 0,0288 ha. odnotowując iż " dla działki nr S/2 oznaczonej nr 103 została założona księga wieczysta nr 31671. W KW 13592 pozostała jedynie działka nr 8/1 o pow. 0,0084 ha. Jednocześnie, na wniosek M.G. we wrześniu 2000 r. dla działki nr 8/3 o powierzchni 0,0660 ha założono księgę wieczystą nr 64428. Wpisy w Dziale I oparte są na mapie nr 197/5/334/80 natomiast w Dziale II prawo własności ujawniono na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98 o nabyciu spadku po Ja. i J. małż. N.. Natomiast, w listopadzie 2000 r. na wniosek L.P. dla działki nr 8/4 o pow. 0,0288 ha założono księgę wieczystą nr [...]. I tu podobnie podstawą wpisu w Dziale I była mapa nr 197/5/334/80 natomiast w Dziale II - postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności.
W związku ze stwierdzoną niezgodnością wpisów w ewidencji ze stanem prawnym wynikającym z postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., organ zlecił uprawnionemu geodecie sporządzenie mapy sytuacyjnej do celów prawnych. Operat z przedmiotowych prac wraz z wykazem zmian gruntowych został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, powyższe działanie organu miało na celu doprowadzenie do zgodności zapisów ujawnionych w operacie ewidencji gruntów ze stanem prawnym wynikającym z dokumentu własności, jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. Dokumentacja do celów prawnych nr 072-271/2010 dla nieruchomości położonych w obrębie O. gmina P. sporządzona zatem została dla dawnej działki nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...], na którą składają się obecnie działki nr: 103, 104, 105. W oparciu o opisaną wyżej mapę sytuacyjną dla celów prawnych Starosta Z. prowadził - z udziałem aktualnych właścicieli wskazanych wyżej działek - postępowanie administracyjne w sprawie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków dla przedmiotowych działek. Efektem tego postępowania było wprowadzenie w ewidencji gruntów i budynków zapisów, wyszczególnionych w punktach 1 – 3 przytoczonej wyżej sentencji decyzji Starosty Z. z dnia [...].
W ocenie Sądu opisane wyżej działania organu i dokonane w ich wyniku zapisy w ewidencji gruntów i budynków uznać należy za zgodne z cytowanymi na wstępie przepisami ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Nie jest przedmiotem sporu, że w rozpatrywanej sprawie stan prawny został zapoczątkowany założeniem księgi wieczystej nr [...] na podstawie aktu notarialnego nr [...] i załączonej mapy dla działki nr 8. Następnie w roku 1980 zostało wydane postanowienie sądu o zniesieniu współwłasności działki 8, która została podzielona na 8/1, 8/2, 8/3 i 8/4. Ww. dokumenty stanowią o stanie prawnym poszczególnych działek. Słusznie ustalono, iż działki oznaczone na mapie nr 072-271/2010 z dnia 26 lipca 2010 r. numerami 103/2 i 104/2 to stara działka 8/1, działka 103/3 to stara działka 8/2, działki 103/5, 104/4 i 105/1 to stara działka 8/3, a działki 103/4 i 104/3 to stara działka 8/4. Czynności organów ewidencyjnych doprowadziły do prawidłowego ujawnienia stanu prawnego w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z tym dokonano przypisania do działek odpowiednich właścicieli. W celu natomiast ustalenia osób władających pozostałymi działkami o nr: 103/1, 104/1, 105/2 i 102, przeprowadzono m.in. rozprawę administracyjną mającą na celu ustalenie tego władania. Przy udziale stron ustalono, iż działkami 102 i 103/1 włada M.S., działką 104/1 – L.P. i M.S., a działką 105/2 L.P.. Z rozprawy sporządzony został protokół, który bez uwag został przez strony podpisany.
Wskazać należy, iż jak wynika z treści skargi oraz wniesionego wcześniej odwołania od decyzji Starosty Z. z dnia [...]. M.S. nie kwestionuje ustalonego w sprawie stanu faktycznego, lecz uważa, że na jego podstawie decyzja w zakresie punktu 2c winna orzekać o ujawnieniu, co do działki nr 103/5 o pow. 14 m², M.S. - jako jej faktycznego właściciela. Nadto, zdaniem skarżącej postępowanie winno być uzupełnione o podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów, jak również winno objąć działkę nr geodezyjny 101/18.
Zgodzić się należy jednak z organem, że obecny stan faktycznego użytkowania działki 103/5 nie daje możliwości takiego zapisu w ewidencji gruntów, jakiego domaga się skarżąca. Niewątpliwie w nomenklaturze prawnej nie występuje pojęcie "faktycznego właściciela". Czym innym jest bowiem faktyczne użytkowanie gruntu, a czym innym jest posiadanie dokumentów własności do tego gruntu. Jak wynika z dokumentów, M.S. faktycznie włada działką 103/5, lecz na mocy postanowienia z roku 1980 nie jest właścicielką tej działki. W odwołaniu skarżąca sama podniosła, iż takie posiadanie przedmiotowej działki wynika jedynie z ustaleń dokonanych przez właścicieli dawnej działki nr 8 zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Zatem skoro strona nie przedłożyła dokumentów wskazujących na przysługujące jej prawo własności do działki 103/5, organ nie miał możliwości wprowadzenia, co do tej działki takich zmian w ewidencji gruntów, jakich domaga się skarżąca. Rozstrzygnięcie organu nie stoi na przeszkodzie wszczęciu przez stronę skarżącą postępowania w sprawie zasiedzenia przedmiotowej działki, skoro w jej ocenie są ku temu podstawy. Jednak dopiero prawomocne orzeczenie sądu powszechnego stwierdzające zasiedzenia działki 103/5 będzie mogło stanowić podstawę wpisu w ewidencji gruntów i budynków. Na chwilę obecną, skoro strona nie przedłożyła dokumentu, z którego wynikałby jej tytuł własności do przedmiotowej działki, organ prawidłowo wskazał w ewidencji gruntów, iż współwłaścicielkami działki 103/5 o pow. 0,0014 ha, stanowiącej obecnie część dawnej działki 8/3, są w udziałach po ½ części M.G. i J.N.-L..
Za niezasadny należy również uznać zarzut uproszczenia postępowania poprzez nieokreślenie powierzchni działek o nr: 102, 103/1, 104/1 i 105/2 oraz pominięcie działki geodezyjnej o nr 101/18, którą faktycznie włada L.P.. W zakresie omawianego zarzutu pełnomocnik skarżącej podtrzymał na rozprawie zarzut nieokreślenia powierzchni działki jedynie w odniesieniu do działki o nr 102. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż powierzchnia działek 103/1, 104/1 i 105/2 określona została w pkt 1 decyzji Starosty Zgierskiego z dnia 28 września 2012 r. Odnośnie działki o nr 102, co do której M.S. wskazana została w powołanej wyżej decyzji jako władająca, to zaznaczyć należy, iż rzeczywiście decyzja organu nie podaje powierzchni tej działki, jednak wynika to z faktu, iż w toku postępowania administracyjnego okazało, że się grunt ten nie był objęty postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., a zatem jego stan prawny na moment wydania decyzji jest nieustalony. Wobec tego, że zlecony przez organ operat z prac wraz z wykazem zmian gruntowych, przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010, obejmował wyłącznie działki składające się na dawną działkę nr 8, opisaną w księdze wieczystej nr [...], co do tej działki organ nie wprowadzał w operacie zmian w zakresie jej powierzchni, a zmiana w zapisie ewidencji gruntów i budynków dotyczyła wpisania M.S. jako osoby władającej przedmiotową działką.
Natomiast działka o nr 101/18 nie była objęta od początku niniejszym postępowaniem i brak jest co do tej działki jakiegokolwiek rozstrzygnięcia w decyzji organu I instancji. Oznacza to, że Wojewódzki Inspektor w zaskarżonej decyzji z dnia 14 grudnia 2012 r. nie miał podstaw do rozszerzania postępowania i orzekania w zakresie tej działki. Działka ewidencyjna nr 101/18 nie wchodziła w skład dawnej działki nr 8 opisanej w KW 13592.
Należy jeszcze raz podkreślić, iż przedmiotem niniejszego postępowania w przedmiocie wprowadzenia zamian w ewidencji gruntów i budynków dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104 i 105, było doprowadzenie do zgodności zapisów ujawnionych w operacie ewidencji gruntów ze stanem prawnym wynikającym z jedynego dokumentu własności, jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. i w tym celu organ zlecił wykonanie mapy do celów prawnych nr 072-271/2010. Na podstawie tego opracowania i przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w zakresie działek nieobjętych postanowieniem sądu z dnia 19 sierpnia 1980 r., orzeczono ostatecznie o dokonaniu zmian w ewidencji gruntów i budynków co do działek nr 102, 103, 104 i 105, które w istocie miały na celu skorygowanie wcześniejszych błędnych zapisów w ewidencji, nieznajdujących potwierdzenia w dokumentach odzwierciedlających prawo własności do tych działek.
Jeżeli natomiast strona skarżąca, jak wynika z treści skargi, oczekiwała, że rezultatem tego postępowania będzie wyznaczenie granic nieruchomości i przypisanie prawa ich własności zgodnie ze stanem faktycznego użytkowania na gruncie, to w ramach niniejszego postępowania organ nie mógł tego uczynić. W toku postępowania w sprawie dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków organy nie prowadzą bowiem postępowania zmierzającego do ustalenia prawa własności, lecz wyłącznie rejestrują bezsporne dane o gruntach, budynkach i lokalach - wynikające z odpowiednich dokumentów. Nic nie stoi natomiast na przeszkodzie, aby skarżąca złożyła do właściwego organu wniosek o wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego, skoro uważa, że jest to niezbędne dla prawidłowego oznaczenia granic jej nieruchomości.
W konsekwencji powyższego, stwierdzić należy, że zarzuty skargi nie zasługiwały na uwzględnienie, a dokonana przez Sąd kontrola zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nie wykazała, by decyzja ta, jak i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji, wydane zostały z naruszeniem przepisów, o którym stanowi art. 145 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z braku zatem uzasadnionych podstaw, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł uwzględnić skargi i wobec tego, w myśl art. 151 powołanej wyżej ustawy, orzekł jak w sentencji wyroku.
D.Cz.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Krzyżaniak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 28 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędzia NSA Janusz Nowacki, , Protokolant Pomocnik sekretarza – Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2013 roku sprawy ze skargi M.S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Starosta Z., na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 193 poz. 1287) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071 ze zm.) i po rozpatrzeniu wniosku M.G., orzekł o wprowadzeniu zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104 i 105 zgodnie z mapą do celów prawnych, przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...] sporządzoną przez A.B. oraz w oparciu o mapę sytuacyjna do celów prawnych przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...] sporządzoną przez biegłego sądowego Z.P., o treści:
1. ujawnić podział działek:
a) w miejsce działki nr 103 o pow. 0,0511 ha ujawnić działki:
- 103/1 o pow. 0,0103 ha,
- 103/2 o pow. 0,0083 ha, 103/3 o pow. 0,0290 ha,
- 103/4 o pow. 0,0021 ha,
- 103/5 o pow. 0,0014 ha,
b) w miejsce działki nr 104 o pow. 0,0475 ha ujawnić działki:
- 104/1 o pow. 0,0188 ha,
- 104/2 o pow. 0,0001 ha,
- 104/3 o pow. 0,0265 ha,
- 104/4 o pow. 0,0021 ha,
c) w miejsce działki nr 105 o pow. 0,0751 ha ujawnić działki
- 105/1 o pow. 0,0625 ha,
- 105/2 o pow. 0,0126 ha.
2. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980r ujawnić jako właścicieli:
a) dla działek nr 103/2 i 104/2 o łącznej pow. 0,0084 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/1) – M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich
b) dla działki nr 103/3 o pow. 0,0290 ha (stanowiącej dawną działkę nr 8/2) – M.S.
c) dla działek nr 103/5,104/4 i 105/1 o łącznej pow. 0,0660 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/3) – M.G. i J.N.-L. w udziałach po 1/2 części każdą z nich (zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98)
d) dla działek nr 103/4 i 104/3 o łącznej pow. 0,0286 ha (stanowiących dawną działkę nr 8/4) – L.P.
3. dla działek nie objętych postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. ujawnić wpis: właściciel nieustalony, zaś jako władających:
a) dla działki nr 102 i 103/1 – M.S.
b) dla działek nr 104/1 – M.S. i L.P. bez określenia udziałów
c) dla działki nr 105/2 – L.P..
W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 13 listopada 2009 r. M.G. wystąpiła z wnioskiem do Wójta Gminy P. o wyjaśnienie rozbieżności w przebiegu granic nieruchomości oznaczonej działką nr 105 położonej w obrębie O. gm. P., pomiędzy księgą wieczystą nr [...], a ewidencją gruntów. W dniu 18 listopada 2011 r. Wójt Gminy P. przekazał Staroście Z. akta przedmiotowej sprawy, w związku z wygaśnięciem porozumienia z dnia 27.12.1990 r. zawartego pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego w Z. a Zarządem Gminy P. i przejęciem zadań powierzonych dotychczas Wójtowi Gminy P. - w tym prowadzenia ewidencji gruntów.
W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ ustalił, iż w roku 1980 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19 sierpnia 1980 r. sygnatura akt Ns 588/80, dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w obrębie O. gminy P., oznaczonej wówczas działką nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Zgodnie z powyższym, przedmiotowa nieruchomość uległa podziałowi na działki nr 8/1 (pow. 0,0084 ha), 8/2 (pow. 0,0288ha), 8/3 (pow. 0,0660 ha) i 8/4 (pow. 0,0288 ha). Działkę nr 8/2 przyznano na wyłączną własność M.S., działkę nr 8/3 – J. i Ja. małż. N., działkę nr 8/4 – L.P., natomiast działkę nr 8/1 stanowiącą drogę dojazdową przyznano do współwłasności L.P. i M.S. w udziałach po 1/2 części każdej z nich. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna powstała na potrzeby postępowania sądowego, sporządzona przez biegłego sądowego Z.P., została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 16 października 1980 r. za nr [...].
W dniu 14 listopada 1980 r. zmiany wynikające z powyższych dokumentów zostały ujawnione w rejestrze ewidencji gruntów wsi O.. Zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami tj. § 11 ust. 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów (M.P. nr 11 z dnia 25 marca 1969 r. poz. 98) ogólny obszar poszczególnych działek podano z dokładnością zapisu do 100 m2 (0,01 ha).
W trakcie przeprowadzonego w latach 1982-1983 przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów obrębu O., wykonawca prac nie wykorzystał operatu z roboty prawnej [...] tym samym nie uwzględnił wykazanych tam granic działek. Ustalenia przebiegu granic nowych działek ewidencyjnych i obliczenia ich powierzchni dokonano w oparciu o pomiar własny na gruncie z 1981r., a dotychczasowym działkom nadano nowe numery ewidencyjne. W wyniku tych prac M.S. przypisano działkę nr 103 o pow. 0,05 ha; J. i Ja. małż. N. - działkę nr 105 o pow. 0,07 ha; L.P. - działkę nr 104 o pow. 0,05 ha oraz do współwłasności L.P. i M.S. - działkę nr 102 o pow. 0,01 ha stanowiącą drogę dojazdową. Operat odnowienia ewidencji gruntów obrębu O. przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...].
W roku 1990 na wniosek M.S. dla działki nr 103 urządzono odrębną księgę wieczystą nr [...], nie odnotowano jednak wówczas faktu odłączenia części nieruchomości w macierzystej księdze wieczystej nr [...], gdzie nadal figurowała nieruchomość o powierzchni 0,1320 ha. Wpisów w Dziale I KW 31671 dokonano w oparciu o wypis i wyrys ze zmodernizowanej ewidencji gruntów gdzie wykazano działkę nr 103 o powierzchni 0,05 ha. Jednocześnie w Dziale II wpisu prawa własności dokonano na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności z dnia 19 sierpnia 1980 r. Ns 588/80.
Organ wskazał ponadto, iż w roku 1996 Wojewódzkie Biuro Geodezji w Ł. przeprowadziło modernizację ewidencji gruntów dla potrzeb tworzenia Systemu Informacji o Terenie i działka nr 102 uzyskała powierzchnię 0,0080 ha, działka nr 103 - powierzchnię 0,0511 ha, działka nr 104 - powierzchnię 0,0475 ha a działka nr 105 - powierzchnię 0,0751 ha. Operat modernizacyjny przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr 539B-13/96.
W roku 2000 sprostowano wpisy w KW 13592, poprzez oznaczenie nieruchomości jako działka nr 8 oraz ujawnienie jej podziału zgodnie z mapą biegłego sądowego Z.P. nr [...]. Z przedmiotowej księgi odłączono działki nr 8/3 o pow. 0,0660 ha i 8/4 o pow. 0,0288 ha dla których urządzono oddzielne księgi wieczyste. Sprostowano także powierzchnię nieruchomości poprzez odpisanie powierzchni działki nr 8/2 tj. 0,0288 ha. odnotowując iż " dla działki nr S/2 oznaczonej nr 103 została założona księga wieczysta nr [...]. W KW 13592 pozostała jedynie działka nr 8/1 o pow. 0,0084 ha.
Jednocześnie, na wniosek M.G. we wrześniu 2000 r. dla działki nr 8/3 o powierzchni 0,0660 ha założono księgę wieczystą nr [...]. Wpisy w Dziale I oparte są na mapie nr [...] natomiast w Dziale II prawo własności ujawniono na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98 o nabyciu spadku po Ja. i J. małż. N.. Natomiast, w listopadzie 2000 r. na wniosek L.P. dla działki nr 8/4 o pow. 0,0288 ha założono księgę wieczystą nr [...]. I tu podobnie podstawą wpisu w Dziale I była mapa nr [...] natomiast w Dziale II - postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności.
Starosta Z. podniósł, iż w związku ze stwierdzoną niezgodnością wpisów w ewidencji ze stanem prawnym wynikającym z postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., zlecono uprawnionemu geodecie sporządzenie mapy sytuacyjnej do celów prawnych. Operat z przedmiotowych prac wraz z wykazem zmian gruntowych został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010.
W związku z wadliwie sporządzonym wykazem zmian danych gruntowych stanowiącym załącznik do mapy prawnej nr [...] wezwano uprawnionego geodetę do wyjaśnienia i korekty opracowania. Uzupełnioną dokumentację przekazano Staroście w dniu 6 stycznia 2012 r.
Organ podkreślił, iż toczące się w niniejszej sprawie postępowanie ma na celu dostosowanie danych ujawnionych w ewidencji gruntów do zapisów wynikających z dokumentu regulującego stan prawny nieruchomości jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. Organ ewidencyjny rejestruje bowiem jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne organy orzekające, a postępowanie ewidencyjne służy rejestracji bezspornych danych o gruntach, budynkach i lokalach (wyrok WSA z dnia 21 lipca 2004 r. II SA 1456/03). Przebieg granic działek ewidencyjnych natomiast, zgodnie z § 36 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej: w postępowaniu rozgraniczeniowym; w celu podziału nieruchomości; w postępowaniu scaleniowym i wymiany gruntów; w postępowaniu dotyczącym scalenia i podziału nieruchomości; na potrzeby postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej; przy zakładaniu, na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, katastru nieruchomości i ewidencji gruntów i budynków.
W przedmiotowej sprawie dokumentami pozwalającymi na dokonanie wpisów w operacie ewidencyjnym są zdaniem organu: w zakresie podmiotowym tj. właściciela nieruchomości - postanowienie o zniesieniu współwłasności Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980r., a w zakresie przedmiotowym tj. działki ewidencyjnej - mapa do celów prawnych nr [...] dokumentująca rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w ewidencji gruntów a danymi wynikającymi ze stanu prawnego. Starosta Z. podkreślił, że dokumenty te jednoznacznie wskazują iż:
- właścicielkami działek nr 103/2 i 104/2 (stanowiących dawną działkę nr 8/1) są M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich
- właścicielką działki nr 103/3 (stanowiącej dawną działkę nr 8/2) jest M.S.
- właścicielkami działek nr 103/5, 104/4 i 105/1 (stanowiących dawną działkę nr 8/3) są M.G. i J.N.-L. w udziałach po 1/2 części każda z nich jako spadkobierczynie J. i Ja. małżonków N.
- właścicielką działek nr 103/4 i 104/3 (stanowiących dawną działkę nr 8/4) jest L.P..
Starosta Z. zaznaczył przy tym, że wykazane w ewidencji gruntów od 1983 r. granice działek nr: nr: 102, 103, 104 i 105 obejmowały także obszar gruntu nie będący przedmiotem postępowania znoszącego współwłasność pierwotnej nieruchomości o powierzchni 0,1320 ha zapisanej w KW 13592. W opracowaniu nr 072-271/2010 obszar ten oznaczono działkami nr 103/1, 104/1 i 105/2. Z uwagi na to, iż stan prawny tych nieruchomości nie jest uregulowany, a strony nie przedstawiły dokumentów pozwalających na jednoznaczne ustalenie właścicieli tych gruntów, geodeta uprawniony A.B. w wykazie zmian danych ewidencyjnych do działki nr 103/1 ujawnił jako osobę władającą M.S. zaś do działek nr 104/1 i 105/2 – L.P.. Dla działki nie objętej robotą 072-271/2010 oznaczonej w ewidencji gruntów nr 102 - o podobnie nieuregulowanym stanie prawnym - jako osoby władające gruntem należało zdaniem organu ujawnić M.S. i L.P. w udziałach po 1/2 części każdą z nich. Starosta Z. w dniu 12 września 2012 r. przeprowadził rozprawę administracyjną mającą na celu ustalenie władania dla działek 103/1, 104/1, 105/2 i 102 położonych w obrębie O. gminy P., podczas której strony przedstawiły swoje stanowiska. Z zapisów w protokole z rozprawy wynika, że strony ustaliły władanie w następujący sposób: dla działki nr 102 i 103/1 wpisać M.S., dla działek nr 104/1 wpisać M.S. i L.P. bez określenia udziałów oraz dla działki nr 105/2 wpisać L.P..
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła w dniu 8 października 2012 r. M.S. i zaskarżyła ją w części:
- punktu 2c w zakresie działki nr geodezyjny (po podziale) - 103/5 o pow. 14 m² poprzez ujawnienia jako współwłaścicieli tej działki M.G. i J.N.-L. po ½ części,
- punktu 3 decyzji tj. odnośnie działek: 102, 103/1, 104/1 i 105/2 w zakresie nieokreślenia powierzchni działek będących w posiadaniu M.S. i L.P., a wchodzących faktycznie w skład ich działek siedliskowych.
Wskazując na powyższe odwołująca wniosła o zmianę decyzji w zakresie punktu 2c i ujawnienie co do działki nr 103/5 o pow. 14 m² M.S. jako jej faktycznego właściciela oraz o uzupełnienie postępowania i podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów. Ponadto wniosła o uzupełnienie postępowania i ujawnienie jako władającego (a faktycznie posiadacza samoistnego) działką nr geodezyjny 101/18 L.P. – w granicach jej działki siedliskowej. M.S. podniosła, iż dokonując podziału działek Starosta Z. oparł się na postanowieniu Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydział Cywilny wydanym w sprawie o zniesienie współwłasności nieruchomości z dnia 19 sierpnia 1980 r. w sprawie sygn. akt I Ns. 388 /80 i wykonanej dla potrzeb podziałowych mapy sytuacyjnej przez biegłego sądowego Z.P., jak też na wykonanej dla celów prawnych mapie przez geodetę A.B. w lipcu 2010 r. Podkreśliła, iż mapa wykonana przez biegłego Z.P. odnosiła się do stanu własności działki nr 8, nie obejmowała zaś całości gruntów będących w posiadaniu wyżej wskazanych osób. Całość gruntów będących w posiadaniu L.P. i M.S. objęto dopiero w trakcie prowadzonego przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów wsi O. na podstawie pomiaru z 1981 r. i te pomiary odpowiadały rzeczywistemu stanowi faktycznemu władania gruntów. Odwołująca podkreśliła, że stan działek na mapie wykonanej przez biegłego P. już wtedy nie odzwierciedlał stanu faktycznego podziału działki na gruncie, który dokonał się latem 1979 r. Wówczas został postawiony płot z siatki rozdzielający w kierunku północ-południe działki o później nadanych numerach 103 i 104 od działki 105 i była to jedna działka o nr 8. Zatem działka o nadanym jej obecnie nr geodezyjnym 103/5 i pow. 14m² była w dacie sporządzenia mapy sytuacyjnej w 1980 r. zintegrowana z działka o obecnie nadanym nr 103/3 i tak jest do chwili obecnej. Tak więc zdaniem strony, faktycznym właścicielem działki nr 103/5 jest M.S..
Skarżąca podkreśliła ponadto, iż postępowaniem nie objęto działki nr 101/18 będącej w posiadaniu L.P., a wchodzącej w skład jej działki siedliskowej, co też wymaga uzupełnienia.
Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, w pełni podzielając stanowisko i ustalenia organu związane z koniecznością wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104, i 105.
Odnosząc się do zarzutów M.S. organ odwoławczy wskazał, że w trakcie postępowania organu pierwszej instancji potwierdzono ustalony stan prawny dla działek objętych postępowaniem na podstawie mapy 072-271/2010 w nawiązaniu do jedynego dokumentu określającego stan prawny przedmiotowych nieruchomości tj. postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19.08.1980 r. sygn. akt 388/80. M.S. w odwołaniu od decyzji Starosty kwestionuje stan prawny ustalony ww. postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu. W szczególności odwołująca uznaje, że to ona powinna być faktycznym właścicielem działki 103/5. Strona podkreśliła, że stan faktycznego użytkowania działki 103/5 różni się obecnie od stanu określonego w postanowieniu sądu z roku 1980, a przede wszystkim różnił się już w czasie wykonywania mapy przez biegłego sądowego będącej podstawą wydania tamtego postanowienia. Zdaniem organu, strona myli jednak pojęcia, a nawet tworzy nowe, takie jak faktyczny właściciel, którego nie ma w nomenklaturze prawnej. Podkreślono, iż czym innym jest faktyczne użytkowanie gruntem, a czym innym jest posiadanie dokumentów własności do tego gruntu. Jak wynika tymczasem jasno z dokumentów, M.S. faktycznie włada działką 103/5, lecz na mocy postanowienia z roku 1980 nie jest właścicielką tej działki.
Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zaznaczył, iż strona zarzuciła organowi pierwszej instancji, że uprościł postępowanie poprzez nieokreślenie powierzchni działek 102, 103/1, 104/1 i 105/2, a ewidencja gruntów powinna zawierać powierzchnię działki. Zdaniem organu odwoławczego, strona nie ma racji, co do faktu, że nie została określona powierzchni działek, bowiem powierzchnie zostały obliczone w trakcie wykonywania mapy nr 072-271/2010 z dnia 26.07.2010 r. Ustalono wówczas prawidłowy przebieg granic nieruchomości wynikający z dokumentów, a powierzchnia jest wtórną rzeczą w stosunku do ustalonych granic i bezpośrednio z przebiegu tych granic wynika. Zatem wniosek strony o uzupełnienie postępowania w tym zakresie należy uznać za bezzasadny. W odwołaniu strona domagała się również uzupełnienia postępowania o analizę dotyczącą działki 101/18, jednak działka 101/18 nie była objęta niniejszym postępowaniem.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi M.S. zaskarżyła w całości powyższą decyzję Ł. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] i wniosła o jej uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Starostę Z. w zakresie wniosków złożonych w odwołaniu od decyzji Starosty wydanej dnia 28 września 2012 r. a dotyczących:
- zmiany decyzji Starosty Z. w zakresie punktu 2c i ujawnienie co do działki nr 103/5 o pow. 14 m. kw. M.S. jako jej faktycznego właściciela,
- uzupełnienia postępowania i podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów,
ewentualnie o:
- uzupełnienia postępowania i ujawnienie jako władającego (a faktycznie posiadacza samoistnego) działką nr geodezyjny 101/18 L.P. – w granicach jej działki siedliskowej ,
nadto rozważenie, czy nie zasadnym winno być przeprowadzenie postępowania o rozgraniczenie nieruchomości.
W uzasadnieniu skargi strona powtórzyła argumentację zawartą w odwołaniu od decyzji organu I instancji.
W odpowiedzi na skargę Ł. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł i jej oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. pełnomocnik skarżącej dokonał modyfikacji skargi w ten sposób, że wniósł o uzupełnienie postępowania poprzez sprecyzowanie powierzchni działki nr 102, będącej w posiadaniu M.S., a w dalszej części podtrzymał argumenty zawarte w skardze.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania. Zgodnie z treścią art. 134 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi, oraz powołaną podstawą prawną. Orzekanie - w myśl art. 135 ustawy - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa.
Uwzględnienie skargi następuje w przypadkach naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a) p.p.s.a.), naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt. 1 lit. b), oraz innego naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt.1 lit. c) p.p.s.a.). W przypadkach, gdy zachodzą przyczyny określone w art. 156 kodeksu postępowania administracyjnego sąd stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia (art. 145 § 1 pkt. 2 p.p.s.a.), jeżeli zachodzą przesłanki określone w innych przepisach, sąd stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa.
Dokonując tak rozumianej oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie dopatrzył się w nim naruszeń prawa skutkujących koniecznością jego uchylenia lub stwierdzenia nieważności.
Rozpoznając wniesioną skargę w pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że ze znajdujących zastosowanie w sprawie regulacji ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (j.t. Dz. U. z 2010 r. nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) wyraźnie wynika, ze zapisy w ewidencji gruntów mają charakter wyłącznie techniczno-deklaratoryjny, czyli wtórny wobec już zaistniałych zdarzeń prawnych.
W myśl będącego podstawą orzekania w niniejszej sprawie art. 22 ustawy, ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów prowadzą starostowie. Osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51 (właściciel, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych - inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części), są obowiązane zgłaszać właściwemu staroście wszelkie zmiany danych objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni licząc od dnia powstania tych zmian. Obowiązek ten nie dotyczy zmian danych objętych ewidencją gruntów i budynków, wynikających z decyzji właściwych organów. Na żądanie starosty osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, zgłaszające zmiany są obowiązane dostarczyć dokumenty geodezyjne, kartograficzne i inne niezbędne do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków.
Paragraf 10 cytowanego rozporządzenia stanowi, że ewidencja obejmuje dane liczbowe i opisowe dotyczące gruntów i budynków oraz lokali (pkt 1), nadto (w pkt 2) - dane dotyczące właścicieli nieruchomości. Oprócz nich w ewidencji uwidacznia się również dane dotyczące użytkowników wieczystych gruntów (§ 11 ust. 11 pkt 1 lit. a). Stosownie zaś do § 12 ust.1 prawa osób, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 - do gruntów, budynków i lokali uwidacznia się w ewidencji na podstawie wpisów dokonywanych w księgach wieczystych, prawomocnych orzeczeń sądowych, umów zawartych w formie aktów notarialnych, dotyczących ustanowienia lub przeniesienia praw rzeczowych do nieruchomości, z wyłączeniem umów dotyczących użytkowania wieczystego gruntów i własności lokali, ostatecznych decyzji administracyjnych, dyspozycji zawartych w aktach normatywnych. W świetle § 44 pkt 2 i 6 rozporządzenia do zadań właściwego w pierwszej instancji organu związanego z prowadzeniem ewidencji należy między innymi utrzymanie operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi oraz okresowa weryfikacja danych ewidencyjnych. Stosownie do § 45 ust. 1, aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzenie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych.
Jak trafnie zauważono w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, organy ewidencyjne rejestrują zatem w postępowaniu w swych zbiorach jedynie stany prawne ustalone w innym trybie lub przez inne właściwe organy orzekające. Ujawniony w ewidencji gruntów stan prawny musi być oparty na odpowiednich dokumentach i tym samym zgodny z tymi dokumentami, a to prawomocnymi orzeczeniami sądowymi, ostatecznymi decyzjami administracyjnymi, jak i z treścią czynności prawnych dokonanych w formie aktów notarialnych, spisanymi umowami i ugodami w postępowaniu sądowym i administracyjnym lub innymi dokumentami posiadającymi moc dowodową dla ustalenia prawa własności. Postępowanie ewidencyjne nie służy zatem kreowaniu stanu prawnego i organy ewidencyjne nie mogą we własnym zakresie rozstrzygać kwestii praw do gruntu, czy też budynku, lokalu, a zatem w postępowaniu dotyczącym wprowadzenia zmian do ewidencji gruntów nie można dochodzić swych praw właścicielskich czy uprawnień do władania nieruchomością. W tej materii jednoznacznie i wielokrotnie wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny (por. wyroki NSA z 18.03.1999r. sygn. akt II SA 1728/98 - LEX nr 46224, z 20.08.1998 r. sygn. II SA 766/98 - LEX nr 41298, z 10 lutego 2003 r., II SA 1907/01, LEX nr 156364). W postępowaniu w przedmiocie wprowadzenia zmian do ewidencji gruntów i budynków organ ewidencyjny jest związany wymienionymi wyżej aktami, co oznacza, że kontrola legalności na przykład ostatecznej decyzji administracyjnej, stanowiącej podstawę wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków, nie jest możliwa w postępowaniu o wprowadzenie zmian do ewidencji gruntów i budynków. Podmioty zgłaszające zmiany w ewidencji gruntów są obowiązane dostarczyć dokumenty niezbędne do wprowadzenia żądanych zmian. Istniejący zapis w ewidencji gruntów może być zmieniony tylko na podstawie później wydanych dokumentów urzędowych, przedstawiających w sposób odmienny od istniejącego w ewidencji zapisu stan prawny danego gruntu. Innymi słowy chodzi o takie dokumenty, które zostały sporządzone już po wprowadzeniu do ewidencji gruntów kwestionowanych danych (por. wyrok NSA z 14 listopada 2007 r. I OSK 1488/06 oraz wyrok NSA z 11 marca 2008 r. I OSK 350/07).
Postępowanie w niniejszej sprawie zainicjowane zostało pismem M.G. z dnia 13 listopada 2009 r., którym zwróciła się do Urzędu Gminy w P. o wyjaśnienie rozbieżności w powierzchni i przebiegu granic działki nr 105 położonej w obrębie O. gm. P., pomiędzy księgą wieczystą nr [...] a ewidencją gruntów. Postępowanie wyjaśniające w sprawie prowadzone było najpierw przez Wójta Gminy P., a następnie Starostę Z., z uwagi na przejęcie przez tego ostatniego z dniem 1 października 2011 r. zadań powierzonych dotychczas Wójtowi Gminy P. – w tym prowadzenia ewidencji gruntów. W trakcie powyższych czynności ustalono, iż w roku 1980 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 19 sierpnia 1980 r. sygnatura akt Ns 588/80, dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w obrębie O. gminy P., oznaczonej wówczas działką nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Przedmiotowa nieruchomość uległa podziałowi na działki nr 8/1 (pow. 0,0084 ha), 8/2 (pow. 0,0288ha), 8/3 (pow. 0,0660 ha) i 8/4 (pow. 0,0288 ha). Działkę nr 8/2 przyznano na wyłączną własność M.S., działkę nr 8/3 – J. i Ja. małż. N., działkę nr 8/4 – L.P., natomiast działkę nr 8/1 stanowiącą drogę dojazdową przyznano do współwłasności L.P. i M.S. w udziałach po 1/2 części każdej z nich. Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna biegłego sądowego Z.P., powstała na potrzeby postępowania sądowego, została przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 16 października 1980 r. za nr [...].
W dniu 14 listopada 1980 r. zmiany wynikające z powyższych dokumentów zostały ujawnione w rejestrze ewidencji gruntów wsi O.. Zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami tj. § 11 ust. 1 zarządzenia Ministrów Rolnictwa i Gospodarki Komunalnej z dnia 20 lutego 1969 r. w sprawie ewidencji gruntów (M.P. nr 11 z dnia 25 marca 1969 r. poz. 98) ogólny obszar poszczególnych działek podano z dokładnością zapisu do 100 m² (0,01 ha).
W trakcie przeprowadzonego w latach 1982-1983 przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych odnowienia ewidencji gruntów obrębu O., wykonawca prac nie wykorzystał operatu z roboty prawnej [...], a tym samym nie uwzględnił wykazanych tam granic działek. Ustalenia przebiegu granic nowych działek ewidencyjnych i obliczenia ich powierzchni dokonano w oparciu o pomiar własny na gruncie z 1981 r., a dotychczasowym działkom nadano nowe numery ewidencyjne. W wyniku tych prac M.S. przypisano działkę nr 103 o pow. 0,05 ha; J. i Ja. małż. N. - działkę nr 105 o pow. 0,07 ha; L.P. - działkę nr 104 o pow. 0,05 ha oraz do współwłasności L.P. i M.S. - działkę nr 102 o pow. 0,01 ha stanowiącą drogę dojazdową. Operat odnowienia ewidencji gruntów obrębu O. przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr [...].
W roku 1990 na wniosek M.S. dla działki nr 103 urządzono odrębną księgę wieczystą nr [...], nie odnotowano jednak wówczas faktu odłączenia części nieruchomości w macierzystej księdze wieczystej nr [...], gdzie nadal figurowała nieruchomość o powierzchni 0,1320 ha. Wpisów w Dziale I KW 31671 dokonano w oparciu o wypis i wyrys ze zmodernizowanej ewidencji gruntów gdzie wykazano działkę nr 103 o powierzchni 0,05 ha. Jednocześnie w Dziale II wpisu prawa własności dokonano na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności z dnia 19 sierpnia 1980 r. Ns 588/80.
W roku 1996 Wojewódzkie Biuro Geodezji w Ł. przeprowadziło modernizację ewidencji gruntów dla potrzeb tworzenia Systemu Informacji o Terenie i działka nr 102 uzyskała powierzchnię 0,0080 ha, działka nr 103 - powierzchnię 0,0511 ha, działka nr 104 - powierzchnię 0,0475 ha a działka nr 105 - powierzchnię 0,0751 ha. Operat modernizacyjny przyjęto do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego za nr 539B-13/96.
W roku 2000 sprostowano wpisy w KW 13592, poprzez oznaczenie nieruchomości jako działka nr 8 oraz ujawnienie jej podziału zgodnie z mapą biegłego sądowego Z.P. nr [...]. Z przedmiotowej księgi odłączono działki nr 8/3 o pow. 0,0660 ha i 8/4 o pow. 0,0288 ha dla których urządzono oddzielne księgi wieczyste. Sprostowano także powierzchnię nieruchomości poprzez odpisanie powierzchni działki nr 8/2 tj. 0,0288 ha. odnotowując iż " dla działki nr S/2 oznaczonej nr 103 została założona księga wieczysta nr 31671. W KW 13592 pozostała jedynie działka nr 8/1 o pow. 0,0084 ha. Jednocześnie, na wniosek M.G. we wrześniu 2000 r. dla działki nr 8/3 o powierzchni 0,0660 ha założono księgę wieczystą nr 64428. Wpisy w Dziale I oparte są na mapie nr 197/5/334/80 natomiast w Dziale II prawo własności ujawniono na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 30 lipca 1998r. sygn. akt V Ns II 2124/98 o nabyciu spadku po Ja. i J. małż. N.. Natomiast, w listopadzie 2000 r. na wniosek L.P. dla działki nr 8/4 o pow. 0,0288 ha założono księgę wieczystą nr [...]. I tu podobnie podstawą wpisu w Dziale I była mapa nr 197/5/334/80 natomiast w Dziale II - postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. o zniesieniu współwłasności.
W związku ze stwierdzoną niezgodnością wpisów w ewidencji ze stanem prawnym wynikającym z postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., organ zlecił uprawnionemu geodecie sporządzenie mapy sytuacyjnej do celów prawnych. Operat z przedmiotowych prac wraz z wykazem zmian gruntowych został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, powyższe działanie organu miało na celu doprowadzenie do zgodności zapisów ujawnionych w operacie ewidencji gruntów ze stanem prawnym wynikającym z dokumentu własności, jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. Dokumentacja do celów prawnych nr 072-271/2010 dla nieruchomości położonych w obrębie O. gmina P. sporządzona zatem została dla dawnej działki nr 8 o powierzchni 0,1320 ha, zapisanej w księdze wieczystej nr [...], na którą składają się obecnie działki nr: 103, 104, 105. W oparciu o opisaną wyżej mapę sytuacyjną dla celów prawnych Starosta Z. prowadził - z udziałem aktualnych właścicieli wskazanych wyżej działek - postępowanie administracyjne w sprawie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków dla przedmiotowych działek. Efektem tego postępowania było wprowadzenie w ewidencji gruntów i budynków zapisów, wyszczególnionych w punktach 1 – 3 przytoczonej wyżej sentencji decyzji Starosty Z. z dnia [...].
W ocenie Sądu opisane wyżej działania organu i dokonane w ich wyniku zapisy w ewidencji gruntów i budynków uznać należy za zgodne z cytowanymi na wstępie przepisami ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Nie jest przedmiotem sporu, że w rozpatrywanej sprawie stan prawny został zapoczątkowany założeniem księgi wieczystej nr [...] na podstawie aktu notarialnego nr [...] i załączonej mapy dla działki nr 8. Następnie w roku 1980 zostało wydane postanowienie sądu o zniesieniu współwłasności działki 8, która została podzielona na 8/1, 8/2, 8/3 i 8/4. Ww. dokumenty stanowią o stanie prawnym poszczególnych działek. Słusznie ustalono, iż działki oznaczone na mapie nr 072-271/2010 z dnia 26 lipca 2010 r. numerami 103/2 i 104/2 to stara działka 8/1, działka 103/3 to stara działka 8/2, działki 103/5, 104/4 i 105/1 to stara działka 8/3, a działki 103/4 i 104/3 to stara działka 8/4. Czynności organów ewidencyjnych doprowadziły do prawidłowego ujawnienia stanu prawnego w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z tym dokonano przypisania do działek odpowiednich właścicieli. W celu natomiast ustalenia osób władających pozostałymi działkami o nr: 103/1, 104/1, 105/2 i 102, przeprowadzono m.in. rozprawę administracyjną mającą na celu ustalenie tego władania. Przy udziale stron ustalono, iż działkami 102 i 103/1 włada M.S., działką 104/1 – L.P. i M.S., a działką 105/2 L.P.. Z rozprawy sporządzony został protokół, który bez uwag został przez strony podpisany.
Wskazać należy, iż jak wynika z treści skargi oraz wniesionego wcześniej odwołania od decyzji Starosty Z. z dnia [...]. M.S. nie kwestionuje ustalonego w sprawie stanu faktycznego, lecz uważa, że na jego podstawie decyzja w zakresie punktu 2c winna orzekać o ujawnieniu, co do działki nr 103/5 o pow. 14 m², M.S. - jako jej faktycznego właściciela. Nadto, zdaniem skarżącej postępowanie winno być uzupełnione o podanie faktycznej powierzchni działek 102, 103/1 104/1 i 105/2 wchodzących w skład siedlisk uczestników postępowania M.S. i L.P. i wykonanie w tym celu uzupełnionej dokumentacji geodezyjnej dla dokonania prawidłowych wpisów w ewidencji gruntów, jak również winno objąć działkę nr geodezyjny 101/18.
Zgodzić się należy jednak z organem, że obecny stan faktycznego użytkowania działki 103/5 nie daje możliwości takiego zapisu w ewidencji gruntów, jakiego domaga się skarżąca. Niewątpliwie w nomenklaturze prawnej nie występuje pojęcie "faktycznego właściciela". Czym innym jest bowiem faktyczne użytkowanie gruntu, a czym innym jest posiadanie dokumentów własności do tego gruntu. Jak wynika z dokumentów, M.S. faktycznie włada działką 103/5, lecz na mocy postanowienia z roku 1980 nie jest właścicielką tej działki. W odwołaniu skarżąca sama podniosła, iż takie posiadanie przedmiotowej działki wynika jedynie z ustaleń dokonanych przez właścicieli dawnej działki nr 8 zapisanej w księdze wieczystej nr [...]. Zatem skoro strona nie przedłożyła dokumentów wskazujących na przysługujące jej prawo własności do działki 103/5, organ nie miał możliwości wprowadzenia, co do tej działki takich zmian w ewidencji gruntów, jakich domaga się skarżąca. Rozstrzygnięcie organu nie stoi na przeszkodzie wszczęciu przez stronę skarżącą postępowania w sprawie zasiedzenia przedmiotowej działki, skoro w jej ocenie są ku temu podstawy. Jednak dopiero prawomocne orzeczenie sądu powszechnego stwierdzające zasiedzenia działki 103/5 będzie mogło stanowić podstawę wpisu w ewidencji gruntów i budynków. Na chwilę obecną, skoro strona nie przedłożyła dokumentu, z którego wynikałby jej tytuł własności do przedmiotowej działki, organ prawidłowo wskazał w ewidencji gruntów, iż współwłaścicielkami działki 103/5 o pow. 0,0014 ha, stanowiącej obecnie część dawnej działki 8/3, są w udziałach po ½ części M.G. i J.N.-L..
Za niezasadny należy również uznać zarzut uproszczenia postępowania poprzez nieokreślenie powierzchni działek o nr: 102, 103/1, 104/1 i 105/2 oraz pominięcie działki geodezyjnej o nr 101/18, którą faktycznie włada L.P.. W zakresie omawianego zarzutu pełnomocnik skarżącej podtrzymał na rozprawie zarzut nieokreślenia powierzchni działki jedynie w odniesieniu do działki o nr 102. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż powierzchnia działek 103/1, 104/1 i 105/2 określona została w pkt 1 decyzji Starosty Zgierskiego z dnia 28 września 2012 r. Odnośnie działki o nr 102, co do której M.S. wskazana została w powołanej wyżej decyzji jako władająca, to zaznaczyć należy, iż rzeczywiście decyzja organu nie podaje powierzchni tej działki, jednak wynika to z faktu, iż w toku postępowania administracyjnego okazało, że się grunt ten nie był objęty postanowieniem Sądu Rejonowego w Zgierzu sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r., a zatem jego stan prawny na moment wydania decyzji jest nieustalony. Wobec tego, że zlecony przez organ operat z prac wraz z wykazem zmian gruntowych, przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 26 lipca 2010 r. za nr 072-271/2010, obejmował wyłącznie działki składające się na dawną działkę nr 8, opisaną w księdze wieczystej nr [...], co do tej działki organ nie wprowadzał w operacie zmian w zakresie jej powierzchni, a zmiana w zapisie ewidencji gruntów i budynków dotyczyła wpisania M.S. jako osoby władającej przedmiotową działką.
Natomiast działka o nr 101/18 nie była objęta od początku niniejszym postępowaniem i brak jest co do tej działki jakiegokolwiek rozstrzygnięcia w decyzji organu I instancji. Oznacza to, że Wojewódzki Inspektor w zaskarżonej decyzji z dnia 14 grudnia 2012 r. nie miał podstaw do rozszerzania postępowania i orzekania w zakresie tej działki. Działka ewidencyjna nr 101/18 nie wchodziła w skład dawnej działki nr 8 opisanej w KW 13592.
Należy jeszcze raz podkreślić, iż przedmiotem niniejszego postępowania w przedmiocie wprowadzenia zamian w ewidencji gruntów i budynków dla nieruchomości położonych w obrębie O. gm. P., oznaczonych działkami nr 102, 103, 104 i 105, było doprowadzenie do zgodności zapisów ujawnionych w operacie ewidencji gruntów ze stanem prawnym wynikającym z jedynego dokumentu własności, jakim jest postanowienie Sądu Rejonowego w Zgierzu Wydziału Cywilnego sygn. akt Ns 388/80 z dnia 19 sierpnia 1980 r. i w tym celu organ zlecił wykonanie mapy do celów prawnych nr 072-271/2010. Na podstawie tego opracowania i przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w zakresie działek nieobjętych postanowieniem sądu z dnia 19 sierpnia 1980 r., orzeczono ostatecznie o dokonaniu zmian w ewidencji gruntów i budynków co do działek nr 102, 103, 104 i 105, które w istocie miały na celu skorygowanie wcześniejszych błędnych zapisów w ewidencji, nieznajdujących potwierdzenia w dokumentach odzwierciedlających prawo własności do tych działek.
Jeżeli natomiast strona skarżąca, jak wynika z treści skargi, oczekiwała, że rezultatem tego postępowania będzie wyznaczenie granic nieruchomości i przypisanie prawa ich własności zgodnie ze stanem faktycznego użytkowania na gruncie, to w ramach niniejszego postępowania organ nie mógł tego uczynić. W toku postępowania w sprawie dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków organy nie prowadzą bowiem postępowania zmierzającego do ustalenia prawa własności, lecz wyłącznie rejestrują bezsporne dane o gruntach, budynkach i lokalach - wynikające z odpowiednich dokumentów. Nic nie stoi natomiast na przeszkodzie, aby skarżąca złożyła do właściwego organu wniosek o wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego, skoro uważa, że jest to niezbędne dla prawidłowego oznaczenia granic jej nieruchomości.
W konsekwencji powyższego, stwierdzić należy, że zarzuty skargi nie zasługiwały na uwzględnienie, a dokonana przez Sąd kontrola zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nie wykazała, by decyzja ta, jak i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji, wydane zostały z naruszeniem przepisów, o którym stanowi art. 145 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z braku zatem uzasadnionych podstaw, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł uwzględnić skargi i wobec tego, w myśl art. 151 powołanej wyżej ustawy, orzekł jak w sentencji wyroku.
D.Cz.
