II SA/Rz 66/13
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
2013-05-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Józefczyk.
Małgorzata Wolska /przewodniczący sprawozdawca/
Paweł ZaborniakSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska /spr./ Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Magdalena Józefczyk Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 maja 2013 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r.nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia prawa własności nieruchomości -skargę oddala-
Uzasadnienie
Sygn. II SA/Rz 66/13
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] listopada 2012, nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2012 r. nr [...] o umorzeniu jako bezprzedmiotowego postępowania w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obręb [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. Kw nr [...] stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. po ½ części.
Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowi art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., określanej dalej jako k.p.a.) w zw. z art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).
Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 29 października 2010 r. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych [...] (dalej: ZMiUW) zwrócił się o wszczęcie postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 689/2 o pow. 0,1466ha położonej w R. w obr. [...]. Jako uzasadnienie wniosku wskazano na realizację inwestycji celu publicznego pod nazwą "Przebudowa koryta rzeki S. wraz z odcinkową budową wałów na terenie miejscowości B., T. i B. gm. [...]", zgodnie z decyzją Burmistrza Gminy [...] z dnia [...] października 2006 r., nr [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na w/w działce dla Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych [...], w ramach którego realizowane ma być zadanie inwestycyjne pn. "S. - etap 1- odcinkowa przebudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i poprzecznego koryta rzeki S. na długości 8,62 km oraz obustronna odcinkowa budowa obwałowania rzeki km 0+000:8+620", między innym na terenie miasta R.
Prezydent Miasta [...] po przeprowadzonym z urzędu postępowaniu, orzekł o nabyciu przez Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R., obręb [...], oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 689/2, o pow. 0,1466 ha. Decyzją Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. Nr [...] powyższa decyzja została utrzymana w mocy.
Na skutek złożonej skargi sprawa była przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który wyrokiem z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 765/11 uchylił decyzję Wojewody oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...].
W dalszej kolejności, w toku ponownie prowadzonego postępowania, pismem
z dnia 7 marca 2012 r. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych wycofał wniosek z dnia 29 października 2010 r. dotyczący wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa m.in. działki nr 689/2 w obr. [...]. Wskazano, że opracowana została ekspertyza, która m.in. zaleca rezygnację z części ubezpieczeń skarp rzeki S., dotyczy to także skarpy brzegowej leżącej w granicach działki nr 689/2. Wskazano, że nieruchomość ta nie będzie objęta inwestycją, nie będą prowadzone na niej roboty budowlano-montażowe.
Decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obręb [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. Kw nr [...] stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. po ½ części. W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na wycofanie przez ZMiUW wniosku o wywłaszczenie prawa własności ww. działki nr 689/2 obr. [...] w związku z odstąpieniem od realizacji na jej terenie inwestycji celu publicznego, postępowanie administracyjne w sprawie stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć.
Odwołanie od tej decyzji złożył Z. K., wnosząc o jej uchylenie
w całości i ponowne rozpoznanie sprawy. Odwołujący zarzucił naruszenie przepisów postępowania tj. art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 39, art. 73 § 1 k.p.a. poprzez niepoinformowanie go jako strony postępowania o piśmie ZMiUW z dnia 7 marca 2012 r. oraz o wydaniu ekspertyzy dotyczącej rezygnacji z części ubezpieczeń skarp rzeki S. m.in. skarpy brzegowej w granicach działki nr 689/2 obr. [...], co pozbawiło go prawa do uczestnictwa w sprawie i wypowiedzenia się co do ww. ekspertyzy.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu jako słuszne uznał stanowisko organu I instancji o bezprzedmiotowości prowadzenia dalszego postępowania, a czego konsekwencją jest umorzenie postępowania. Wskazał, że w sytuacji gdy ZMiUW wycofał wniosek i nie zamierza prowadzić inwestycji na terenie działki nr 689/2 stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. dalsze prowadzenie postępowania byłoby niedopuszczalne.
Wojewoda odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu wskazał na ich niezasadność i podał, ze w aktach sprawy znajduje się zawiadomienie Prezydenta Miasta [...] z dnia 18 czerwca 2012 r. o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym (w tym pismem ZMiUW z dnia 7 marca 2012 r.). Organ podał, że wprawdzie do akt nie dołączono zwrotnych potwierdzeń odbioru ww. zawiadomienia, niemniej jednak z akt sprawy wynika, że J. K. zapoznał się z zebranym materiałem dowodowym. Nadto Z. K. wydany został odpis ww. pisma z dnia 7 marca 2012 r. a o zaleceniach wynikających z ekspertyzy organ I instancji poinformował w decyzji, która prawidłowo została doręczona stronie odwołującej. Wojewoda wskazał, że ewentualne niepoinformowanie strony o piśmie z dnia 7 marca 2012 r. jest sprzeczne z dyspozycją art. 10 § 1 k.p.a., jednak zarzut w tym zakresie może odnieść skutek, gdy strona wykaże, że uchybienie to uniemożliwiło jej dokonanie konkretnych czynności procesowych. W okolicznościach sprawy odwołujący takich okoliczności nie wykazał. Zatem naruszenie art. 10 § 1 k.p.a. nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy i nie daje podstaw do uchylenia kontrolowanej decyzji.
Powyższa decyzja została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie przez Z. K. Skarżący wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Zarzucił naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 28, art. 29, art. 30, art. 73 oraz art. 79 § 1 k.p.a. poprzez niezawiadomienie go jako strony (w odpowiednim terminie) o toczącym się postępowaniu, jak i o ekspertyzie dotyczącej rezygnacji z części ubezpieczeń skarp rzeki S., co pozbawiło stronę uczestnictwa w sprawie i wypowiedzenia się co do ww. dowodu. Skarżący zarzucił również naruszenie art. 7 w zw. z art. 77 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie wszystkich czynności dowodowych w sposób wyczerpujący i niezebranie całego materiału dowodowego w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy. W uzasadnieniu skarżący rozwinął powyższe zarzuty.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, co wynika z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.)
W świetle brzmienia przepisu art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a." sądy administracyjne badają, czy kwestionowany akt (tu decyzja) nie narusza przepisów prawa materialnego lub prawnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy albo dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego. Przy czym, jak stanowi art. 134 § 1 P.p.s.a, sady rozstrzygają w graniach danej sprawy nie będąc jednak związanymi zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, a więc oceniają legalność zaskarżonego aktu również z urzędu.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia naruszenia prawa, w konsekwencji więc, zgodnie z art. 151 P.p.s.a., skarga podlegała oddaleniu.
Przedmiotem zaskarżenia, a tym samym kontroli Sądu jest decyzja Wojewody [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2012 r. ([...]), którą to decyzją ostatnio wymieniony organ orzekł o umorzeniu postępowania – w myśl art. 105 § 1 K.p.a. – w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obr. [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. KW nr [...], stanowiącej współwłasność Z. K. (skarżącego) i J. K., po ½ części. Organy orzekające w sprawie niniejszej uznały, że wszczęte wnioskiem Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych postępowanie stało się bezprzedmiotowe, bowiem wnioskodawca wycofał wniosek dotyczący wywłaszczenia m.in. działki nr 689/2. W ocenie Sądu, zakończenie postępowania w myśl art. 105 § 1 K.p.a. było prawidłowe i zasługuje na akceptację.
Otóż decyzja o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. jest orzeczeniem kończącym sprawę pod względem procesowym. Oznacza to, że decyzja taka nie rozstrzyga o materialnoprawych uprawnieniach lub obowiązkach stron, lecz wywiera inny skutek prawny – stwierdza, że nie ma przesłanek do orzekania co do istoty sprawy i kończy zawisłość sprawy w danej instancji.
Przesłanką umorzenia postępowania na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. jest bezprzedmiotowość postępowania "z jakiejkolwiek przyczyny", czyli z każdej przyczyny powodującej brak jednego z elementów materialnego stosunku prawnego w odniesieniu do jego strony podmiotowej lub przedmiotowej. Przesłanka ta może powstać w trakcie postępowania (czyli w sprawie zawisłej), albo może wtedy się ujawnić, bądź też dopiero w toku postępowania zostanie ona stwierdzona. Bezprzedmiotowe będzie bez wątpienia postępowanie wtedy, gdy nie istnieje w znaczeniu prawnym przedmiot rozstrzygnięcia.
Pismem z dnia 7 marca 2012 r. ([...]), jak wynika z akt sprawy, Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych wycofał wniosek dotyczący wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa m.in. działki nr 689/2 poł. w R. obr. [...]. Z treści powyższego pisma wynika w szczególności, że na wspomnianej nieruchomości nie będzie realizowana inwestycja celu publicznego p.n. "Przebudowa koryta rzeki S. wraz z odcinkową budową wałów na terenie miejscowości B., T. i B., gm. [...]", tj. inwestycja stanowiąca uzasadnienie wniosku o wywłaszczenie (z dnia 29.10.2010 r.).
W takiej sytuacji, gdy działka nr 689/2 została wycofana z wniosku nieruchomości przeznaczonych do wywłaszczenia (jako niezbędnych do realizacji w/w inwestycji celu publicznego), prawidłowym rozstrzygnięciem wniosku o jej wywłaszczenie jest umorzenie postępowania (art. 105 § 1 K.p.a.). Skoro wnioskodawca nie jest zainteresowany uzyskaniem decyzji merytorycznej (wycofał bowiem wniosek o wywłaszczenie), tym samym nie istnieją podstawy do rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty, lecz jej zakończenia pod względem procesowym.
Zarzuty skargi koncentrujące się na kwestii naruszenia przez organy orzekające w sprawie szeregu przepisów o postępowaniu administracyjnym są chybione i w związku z tym nie mogły odnieść oczekiwanego przez skarżącego skutku. Nie uzasadniają, wraz z argumentacją zawartą w uzasadnieniu skargi, w stanie faktyczny nie budzącym jakichkolwiek wątpliwości, zakwestionowania legalności zaskarżonej decyzji.
Z tych względów i na podstawie art. 151 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Magdalena Józefczyk.Małgorzata Wolska /przewodniczący sprawozdawca/
Paweł Zaborniak
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska /spr./ Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Magdalena Józefczyk Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 maja 2013 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r.nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia prawa własności nieruchomości -skargę oddala-
Uzasadnienie
Sygn. II SA/Rz 66/13
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] listopada 2012, nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2012 r. nr [...] o umorzeniu jako bezprzedmiotowego postępowania w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obręb [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. Kw nr [...] stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. po ½ części.
Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowi art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., określanej dalej jako k.p.a.) w zw. z art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).
Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 29 października 2010 r. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych [...] (dalej: ZMiUW) zwrócił się o wszczęcie postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 689/2 o pow. 0,1466ha położonej w R. w obr. [...]. Jako uzasadnienie wniosku wskazano na realizację inwestycji celu publicznego pod nazwą "Przebudowa koryta rzeki S. wraz z odcinkową budową wałów na terenie miejscowości B., T. i B. gm. [...]", zgodnie z decyzją Burmistrza Gminy [...] z dnia [...] października 2006 r., nr [...] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na w/w działce dla Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych [...], w ramach którego realizowane ma być zadanie inwestycyjne pn. "S. - etap 1- odcinkowa przebudowa - kształtowanie przekroju podłużnego i poprzecznego koryta rzeki S. na długości 8,62 km oraz obustronna odcinkowa budowa obwałowania rzeki km 0+000:8+620", między innym na terenie miasta R.
Prezydent Miasta [...] po przeprowadzonym z urzędu postępowaniu, orzekł o nabyciu przez Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R., obręb [...], oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 689/2, o pow. 0,1466 ha. Decyzją Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. Nr [...] powyższa decyzja została utrzymana w mocy.
Na skutek złożonej skargi sprawa była przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który wyrokiem z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 765/11 uchylił decyzję Wojewody oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...].
W dalszej kolejności, w toku ponownie prowadzonego postępowania, pismem
z dnia 7 marca 2012 r. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych wycofał wniosek z dnia 29 października 2010 r. dotyczący wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa m.in. działki nr 689/2 w obr. [...]. Wskazano, że opracowana została ekspertyza, która m.in. zaleca rezygnację z części ubezpieczeń skarp rzeki S., dotyczy to także skarpy brzegowej leżącej w granicach działki nr 689/2. Wskazano, że nieruchomość ta nie będzie objęta inwestycją, nie będą prowadzone na niej roboty budowlano-montażowe.
Decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obręb [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. Kw nr [...] stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. po ½ części. W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na wycofanie przez ZMiUW wniosku o wywłaszczenie prawa własności ww. działki nr 689/2 obr. [...] w związku z odstąpieniem od realizacji na jej terenie inwestycji celu publicznego, postępowanie administracyjne w sprawie stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć.
Odwołanie od tej decyzji złożył Z. K., wnosząc o jej uchylenie
w całości i ponowne rozpoznanie sprawy. Odwołujący zarzucił naruszenie przepisów postępowania tj. art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 39, art. 73 § 1 k.p.a. poprzez niepoinformowanie go jako strony postępowania o piśmie ZMiUW z dnia 7 marca 2012 r. oraz o wydaniu ekspertyzy dotyczącej rezygnacji z części ubezpieczeń skarp rzeki S. m.in. skarpy brzegowej w granicach działki nr 689/2 obr. [...], co pozbawiło go prawa do uczestnictwa w sprawie i wypowiedzenia się co do ww. ekspertyzy.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu jako słuszne uznał stanowisko organu I instancji o bezprzedmiotowości prowadzenia dalszego postępowania, a czego konsekwencją jest umorzenie postępowania. Wskazał, że w sytuacji gdy ZMiUW wycofał wniosek i nie zamierza prowadzić inwestycji na terenie działki nr 689/2 stanowiącej współwłasność Z. K. i J. K. dalsze prowadzenie postępowania byłoby niedopuszczalne.
Wojewoda odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu wskazał na ich niezasadność i podał, ze w aktach sprawy znajduje się zawiadomienie Prezydenta Miasta [...] z dnia 18 czerwca 2012 r. o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym (w tym pismem ZMiUW z dnia 7 marca 2012 r.). Organ podał, że wprawdzie do akt nie dołączono zwrotnych potwierdzeń odbioru ww. zawiadomienia, niemniej jednak z akt sprawy wynika, że J. K. zapoznał się z zebranym materiałem dowodowym. Nadto Z. K. wydany został odpis ww. pisma z dnia 7 marca 2012 r. a o zaleceniach wynikających z ekspertyzy organ I instancji poinformował w decyzji, która prawidłowo została doręczona stronie odwołującej. Wojewoda wskazał, że ewentualne niepoinformowanie strony o piśmie z dnia 7 marca 2012 r. jest sprzeczne z dyspozycją art. 10 § 1 k.p.a., jednak zarzut w tym zakresie może odnieść skutek, gdy strona wykaże, że uchybienie to uniemożliwiło jej dokonanie konkretnych czynności procesowych. W okolicznościach sprawy odwołujący takich okoliczności nie wykazał. Zatem naruszenie art. 10 § 1 k.p.a. nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy i nie daje podstaw do uchylenia kontrolowanej decyzji.
Powyższa decyzja została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie przez Z. K. Skarżący wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Zarzucił naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1, art. 28, art. 29, art. 30, art. 73 oraz art. 79 § 1 k.p.a. poprzez niezawiadomienie go jako strony (w odpowiednim terminie) o toczącym się postępowaniu, jak i o ekspertyzie dotyczącej rezygnacji z części ubezpieczeń skarp rzeki S., co pozbawiło stronę uczestnictwa w sprawie i wypowiedzenia się co do ww. dowodu. Skarżący zarzucił również naruszenie art. 7 w zw. z art. 77 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie wszystkich czynności dowodowych w sposób wyczerpujący i niezebranie całego materiału dowodowego w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy. W uzasadnieniu skarżący rozwinął powyższe zarzuty.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, co wynika z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.)
W świetle brzmienia przepisu art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a." sądy administracyjne badają, czy kwestionowany akt (tu decyzja) nie narusza przepisów prawa materialnego lub prawnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy albo dającym podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego. Przy czym, jak stanowi art. 134 § 1 P.p.s.a, sady rozstrzygają w graniach danej sprawy nie będąc jednak związanymi zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, a więc oceniają legalność zaskarżonego aktu również z urzędu.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia naruszenia prawa, w konsekwencji więc, zgodnie z art. 151 P.p.s.a., skarga podlegała oddaleniu.
Przedmiotem zaskarżenia, a tym samym kontroli Sądu jest decyzja Wojewody [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2012 r. ([...]), którą to decyzją ostatnio wymieniony organ orzekł o umorzeniu postępowania – w myśl art. 105 § 1 K.p.a. – w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w R. obr. [...], oznaczonej jako działka nr 689/2 o pow. 0,1466 ha, obj. KW nr [...], stanowiącej współwłasność Z. K. (skarżącego) i J. K., po ½ części. Organy orzekające w sprawie niniejszej uznały, że wszczęte wnioskiem Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych postępowanie stało się bezprzedmiotowe, bowiem wnioskodawca wycofał wniosek dotyczący wywłaszczenia m.in. działki nr 689/2. W ocenie Sądu, zakończenie postępowania w myśl art. 105 § 1 K.p.a. było prawidłowe i zasługuje na akceptację.
Otóż decyzja o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. jest orzeczeniem kończącym sprawę pod względem procesowym. Oznacza to, że decyzja taka nie rozstrzyga o materialnoprawych uprawnieniach lub obowiązkach stron, lecz wywiera inny skutek prawny – stwierdza, że nie ma przesłanek do orzekania co do istoty sprawy i kończy zawisłość sprawy w danej instancji.
Przesłanką umorzenia postępowania na podstawie art. 105 § 1 K.p.a. jest bezprzedmiotowość postępowania "z jakiejkolwiek przyczyny", czyli z każdej przyczyny powodującej brak jednego z elementów materialnego stosunku prawnego w odniesieniu do jego strony podmiotowej lub przedmiotowej. Przesłanka ta może powstać w trakcie postępowania (czyli w sprawie zawisłej), albo może wtedy się ujawnić, bądź też dopiero w toku postępowania zostanie ona stwierdzona. Bezprzedmiotowe będzie bez wątpienia postępowanie wtedy, gdy nie istnieje w znaczeniu prawnym przedmiot rozstrzygnięcia.
Pismem z dnia 7 marca 2012 r. ([...]), jak wynika z akt sprawy, Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych wycofał wniosek dotyczący wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa m.in. działki nr 689/2 poł. w R. obr. [...]. Z treści powyższego pisma wynika w szczególności, że na wspomnianej nieruchomości nie będzie realizowana inwestycja celu publicznego p.n. "Przebudowa koryta rzeki S. wraz z odcinkową budową wałów na terenie miejscowości B., T. i B., gm. [...]", tj. inwestycja stanowiąca uzasadnienie wniosku o wywłaszczenie (z dnia 29.10.2010 r.).
W takiej sytuacji, gdy działka nr 689/2 została wycofana z wniosku nieruchomości przeznaczonych do wywłaszczenia (jako niezbędnych do realizacji w/w inwestycji celu publicznego), prawidłowym rozstrzygnięciem wniosku o jej wywłaszczenie jest umorzenie postępowania (art. 105 § 1 K.p.a.). Skoro wnioskodawca nie jest zainteresowany uzyskaniem decyzji merytorycznej (wycofał bowiem wniosek o wywłaszczenie), tym samym nie istnieją podstawy do rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty, lecz jej zakończenia pod względem procesowym.
Zarzuty skargi koncentrujące się na kwestii naruszenia przez organy orzekające w sprawie szeregu przepisów o postępowaniu administracyjnym są chybione i w związku z tym nie mogły odnieść oczekiwanego przez skarżącego skutku. Nie uzasadniają, wraz z argumentacją zawartą w uzasadnieniu skargi, w stanie faktyczny nie budzącym jakichkolwiek wątpliwości, zakwestionowania legalności zaskarżonej decyzji.
Z tych względów i na podstawie art. 151 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie orzekł jak w sentencji.
