II SA/Kr 886/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-09-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.Z. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M.Z. na decyzję [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 kwietnia 2014 r. Nr: [....] znak: [....] w przedmiocie nakazu rozbiórki p o s t a n a w i a wniosek oddalić
Uzasadnienie
W odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 500 zł od skargi na decyzję [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 kwietnia 2014 roku w przedmiocie nakazu rozbiórki, skarżąca M.Z. zwróciła się z prośbą o umorzenie tych kosztów. Strona podniosła, iż ze względu na trudną sytuację materialną spowodowaną chorobą męża nie jest w stanie ponieść tej opłaty.
W związku z tym, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, skarżącej został przesłany urzędowy formularz "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W dniu 23 lipca 2014 roku do tut. sądu wpłynął wypełniony przez stronę formularz. Z zawartego w nim oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem J.Z. Ich miesięczny dochód wynosi 3.400 zł i stanowi go renta inwalidzka skarżącej w wysokości 2.200 zł oraz emerytura jej męża w wysokości 1.200 zł. W skład majątku wnioskodawczyni wchodzi stary przedwojenny dom wielkości 7x7 m w stanie do remontu oraz garaż blaszak, o który toczy się spór. M.Z. nie posiada oszczędności, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Uzasadniając wniosek o prawo pomocy skarżąca podniosła argumenty dotyczące niesprawiedliwego, w jej ocenie, nakazu rozbiórki garażu.
Zarządzenie z dnia referendarza sądowego WSA w Krakowie z dnia 29 lipca 2014 roku M.Z. została wezwana do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni poprzez przedłożenie: dokumentów potwierdzających wysokość dochodów skarżącej i jej małżonka (odcinki emerytury i renty za miesiąc lipiec 2014 roku lub wyciąg z rachunku bankowego, jeżeli świadczenia wpływają na konto bankowe), wykazów wszystkich posiadanych przez skarżącą i jej męża rachunków bankowych i wyciągów obrazujących ich historię za okres ostatnich trzech miesięcy wraz z aktualnym saldem, udokumentowanie rachunkami za ostatni okres rozliczeniowy wysokości wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem rodziny (opłaty za prąd, gaz, wodę, opał, itp.), a także określenie wysokości wydatków ponoszonych na wyżywienie, ubranie, telefon, ubezpieczenie, utrzymanie samochodu, itp. oraz udokumentowanie wydatków ponoszonych na leczenie.
Wezwanie, jak wynika z nadesłanego przez właściwy urząd pocztowy potwierdzenia odbioru, zostało odebrane przez skarżącą w dniu 8 sierpnia 2014 roku. Tym samym ostatnim dniem do uzupełnienia wniosku był dzień 15 sierpnia 2014 roku. W myśl art. 83 § 2 p.p.s.a., jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Skoro 15 sierpnia 2014 roku (piątek) był dniem ustawowo wolnym od pracy, 16 sierpnia 2014 roku wypadał w sobotę, a 17 sierpnia 2014 roku w niedzielę, termin do uzupełnienia wniosku upływał z dniem 18 sierpnia 2014 roku (poniedziałek). Mimo upływu zakreślonego terminu strona nie odniosła się do wezwania.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy powinno mieć charakter wyjątkowy i winno być stosowane w stosunku do osób charakteryzujących się ubóstwem (przykładowo do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia). Z powyższego wynika, że strona dochodząca swoich praw na drodze sądowej ma prawo do ubiegania się o zwolnienie od kosztów sądowych, jednakże dla skuteczności złożonego w tej materii wniosku zobowiązana jest spełnić przesłanki określone przepisami prawa, które regulują instytucję prawa pomocy. Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Aby dokonać rzetelnej oceny możliwości płatniczych strony orzekający musi dysponować dokładnymi informacjami na temat jej sytuacji rodzinnej i majątkowej. Informacje te winien przedstawić wnioskodawca. Brak takich danych lub dane niepełne powodują, że materiał dowodowy w dalszym ciągu jest niekompletny, a zatem niewystarczający do sprawdzenia, czy twierdzenie strony o niemożności poniesienia kosztów postępowania znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości.
Zdaniem orzekającego M.Z. nie wykazała, że spełnia przesłanki przyznania jej prawa pomocy. Dane zawarte w złożonym przez skarżącą oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach nie są wystarczające do wolnej od wątpliwości oceny jej sytuacji materialnej, a wezwanie do uzupełnienia tych danych nie zostało przez stronę wykonane. Orzekający nie dysponował żadnymi danymi dotyczącymi wysokości wydatków ponoszonych przez skarżącą, zwłaszcza w kontekście sygnalizowanych problemów zdrowotnych jej męża. Posiadając jedynie dane z formularza "PPF" o źródle i wysokości dochodów skarżącej i jej męża, referendarz nie był w stanie dokonać sumarycznego zestawienia uzyskiwanych w miesiącu dochodów i ponoszonych przez rodzinę wnioskodawczyni kosztów, aby ustalić czy pozostają jej jakiekolwiek wolne środki finansowe, którymi mogłaby pokryć należne w sprawie koszty sądowe. Przedłożenie przez skarżącą żądanych dokumentów i oświadczeń mogłoby potwierdzić ewentualną, trudną sytuację materialną, w jakiej znajduje się skarżąca i jej rodzina. M.Z. nie odniosła się jednak w żaden sposób do skierowanego do niej wezwania.
Skoro skarżąca nie uzupełniła wniosku o przyznanie prawa pomocy, to tym samym nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu dla siebie i rodziny. W związku z tym wniosek strony należało oddalić na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.Z. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M.Z. na decyzję [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 kwietnia 2014 r. Nr: [....] znak: [....] w przedmiocie nakazu rozbiórki p o s t a n a w i a wniosek oddalić
Uzasadnienie
W odpowiedzi na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 500 zł od skargi na decyzję [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 15 kwietnia 2014 roku w przedmiocie nakazu rozbiórki, skarżąca M.Z. zwróciła się z prośbą o umorzenie tych kosztów. Strona podniosła, iż ze względu na trudną sytuację materialną spowodowaną chorobą męża nie jest w stanie ponieść tej opłaty.
W związku z tym, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, skarżącej został przesłany urzędowy formularz "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W dniu 23 lipca 2014 roku do tut. sądu wpłynął wypełniony przez stronę formularz. Z zawartego w nim oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem J.Z. Ich miesięczny dochód wynosi 3.400 zł i stanowi go renta inwalidzka skarżącej w wysokości 2.200 zł oraz emerytura jej męża w wysokości 1.200 zł. W skład majątku wnioskodawczyni wchodzi stary przedwojenny dom wielkości 7x7 m w stanie do remontu oraz garaż blaszak, o który toczy się spór. M.Z. nie posiada oszczędności, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Uzasadniając wniosek o prawo pomocy skarżąca podniosła argumenty dotyczące niesprawiedliwego, w jej ocenie, nakazu rozbiórki garażu.
Zarządzenie z dnia referendarza sądowego WSA w Krakowie z dnia 29 lipca 2014 roku M.Z. została wezwana do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni poprzez przedłożenie: dokumentów potwierdzających wysokość dochodów skarżącej i jej małżonka (odcinki emerytury i renty za miesiąc lipiec 2014 roku lub wyciąg z rachunku bankowego, jeżeli świadczenia wpływają na konto bankowe), wykazów wszystkich posiadanych przez skarżącą i jej męża rachunków bankowych i wyciągów obrazujących ich historię za okres ostatnich trzech miesięcy wraz z aktualnym saldem, udokumentowanie rachunkami za ostatni okres rozliczeniowy wysokości wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem rodziny (opłaty za prąd, gaz, wodę, opał, itp.), a także określenie wysokości wydatków ponoszonych na wyżywienie, ubranie, telefon, ubezpieczenie, utrzymanie samochodu, itp. oraz udokumentowanie wydatków ponoszonych na leczenie.
Wezwanie, jak wynika z nadesłanego przez właściwy urząd pocztowy potwierdzenia odbioru, zostało odebrane przez skarżącą w dniu 8 sierpnia 2014 roku. Tym samym ostatnim dniem do uzupełnienia wniosku był dzień 15 sierpnia 2014 roku. W myśl art. 83 § 2 p.p.s.a., jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Skoro 15 sierpnia 2014 roku (piątek) był dniem ustawowo wolnym od pracy, 16 sierpnia 2014 roku wypadał w sobotę, a 17 sierpnia 2014 roku w niedzielę, termin do uzupełnienia wniosku upływał z dniem 18 sierpnia 2014 roku (poniedziałek). Mimo upływu zakreślonego terminu strona nie odniosła się do wezwania.
Mając na uwadze powyższe, zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy powinno mieć charakter wyjątkowy i winno być stosowane w stosunku do osób charakteryzujących się ubóstwem (przykładowo do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia). Z powyższego wynika, że strona dochodząca swoich praw na drodze sądowej ma prawo do ubiegania się o zwolnienie od kosztów sądowych, jednakże dla skuteczności złożonego w tej materii wniosku zobowiązana jest spełnić przesłanki określone przepisami prawa, które regulują instytucję prawa pomocy. Użyte w art. 246 p.p.s.a. sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Aby dokonać rzetelnej oceny możliwości płatniczych strony orzekający musi dysponować dokładnymi informacjami na temat jej sytuacji rodzinnej i majątkowej. Informacje te winien przedstawić wnioskodawca. Brak takich danych lub dane niepełne powodują, że materiał dowodowy w dalszym ciągu jest niekompletny, a zatem niewystarczający do sprawdzenia, czy twierdzenie strony o niemożności poniesienia kosztów postępowania znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości.
Zdaniem orzekającego M.Z. nie wykazała, że spełnia przesłanki przyznania jej prawa pomocy. Dane zawarte w złożonym przez skarżącą oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach nie są wystarczające do wolnej od wątpliwości oceny jej sytuacji materialnej, a wezwanie do uzupełnienia tych danych nie zostało przez stronę wykonane. Orzekający nie dysponował żadnymi danymi dotyczącymi wysokości wydatków ponoszonych przez skarżącą, zwłaszcza w kontekście sygnalizowanych problemów zdrowotnych jej męża. Posiadając jedynie dane z formularza "PPF" o źródle i wysokości dochodów skarżącej i jej męża, referendarz nie był w stanie dokonać sumarycznego zestawienia uzyskiwanych w miesiącu dochodów i ponoszonych przez rodzinę wnioskodawczyni kosztów, aby ustalić czy pozostają jej jakiekolwiek wolne środki finansowe, którymi mogłaby pokryć należne w sprawie koszty sądowe. Przedłożenie przez skarżącą żądanych dokumentów i oświadczeń mogłoby potwierdzić ewentualną, trudną sytuację materialną, w jakiej znajduje się skarżąca i jej rodzina. M.Z. nie odniosła się jednak w żaden sposób do skierowanego do niej wezwania.
Skoro skarżąca nie uzupełniła wniosku o przyznanie prawa pomocy, to tym samym nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu dla siebie i rodziny. W związku z tym wniosek strony należało oddalić na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a.
