II SO/Kr 28/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-09-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P.K. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a I) zwolnić P.K. od kosztów sądowych; II) ustanowić dla P.K. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K.
Uzasadnienie
W dniu 14 sierpnia 2014 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęło pismo P.K. , w którym zawarta została prośba o wyznaczenie adwokata z urzędu celem sporządzenia skargi oraz reprezentowania go przed sądem, a także zwolnienie od kosztów sądowych. Do pisma załączone zostało zaświadczenie Dyrektora Zakładu Karnego w N. z dnia 29 lipca 2014 roku, z którego wynika, że wnioskodawca przebywa w tamtejszej jednostce, nie jest zatrudniony odpłatnie, nie posiada środków pieniężnych na koncie depozytowym.
W związku z tym, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 19 sierpnia 2014 roku, skarżącemu został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie skarżący uzupełnił brak przesyłając wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Według oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, skarżący nie dysponuje żadnym majątkiem, nie posiada oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. W rubryce 6 "stan rodzinny" podał, iż nie posiada członków rodziny.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobie wnioskującej szeroko rozumianego prawa do sądu, a wiec możliwości skorzystania ze wszystkich przysługujących stronie uprawnień, jeżeli znajduje się ona w położeniu uniemożliwiającym poniesienie we własnym zakresie związanych z tym kosztów.
Przyznanie prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie P.K. domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie orzekającego skarżący uwiarygodnił w sposób wystarczający, że nie posiada środków na pokrycie kosztów sądowych, jak również wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Przebywając w zakładzie karnym wnioskodawca ma ograniczone możliwości znalezienia zatrudnienia (jedynie w przedsiębiorstwie prowadzonym przez placówkę penitencjarną). Jak wynika z zaświadczenia z dnia 29 lipca 2014 roku wydanego przez Dyrektora Zakładu Karnego w N. skazany P.K. nie jest zatrudniony odpłatnie w tamtejszej jednostce. Nie posiada on również żadnych środków pieniężnych na koncie depozytowym. Ponadto skarżący wskazał, że nie posiada żadnego majątku. Nie może on również liczyć na wsparcie ze strony innych osób (członków rodziny).
Biorąc powyższe pod uwagę uznano, że w przedmiotowej sprawie skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów związanych z postępowaniem sądowym, które chce zainicjować. Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Rudzka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P.K. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a I) zwolnić P.K. od kosztów sądowych; II) ustanowić dla P.K. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K.
Uzasadnienie
W dniu 14 sierpnia 2014 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęło pismo P.K. , w którym zawarta została prośba o wyznaczenie adwokata z urzędu celem sporządzenia skargi oraz reprezentowania go przed sądem, a także zwolnienie od kosztów sądowych. Do pisma załączone zostało zaświadczenie Dyrektora Zakładu Karnego w N. z dnia 29 lipca 2014 roku, z którego wynika, że wnioskodawca przebywa w tamtejszej jednostce, nie jest zatrudniony odpłatnie, nie posiada środków pieniężnych na koncie depozytowym.
W związku z tym, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został złożony bez zachowania przewidzianej prawem formy, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 19 sierpnia 2014 roku, skarżącemu został przesłany urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W zakreślonym terminie skarżący uzupełnił brak przesyłając wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Według oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, skarżący nie dysponuje żadnym majątkiem, nie posiada oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. W rubryce 6 "stan rodzinny" podał, iż nie posiada członków rodziny.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje:
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie osobie wnioskującej szeroko rozumianego prawa do sądu, a wiec możliwości skorzystania ze wszystkich przysługujących stronie uprawnień, jeżeli znajduje się ona w położeniu uniemożliwiającym poniesienie we własnym zakresie związanych z tym kosztów.
Przyznanie prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie P.K. domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie orzekającego skarżący uwiarygodnił w sposób wystarczający, że nie posiada środków na pokrycie kosztów sądowych, jak również wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru. Przebywając w zakładzie karnym wnioskodawca ma ograniczone możliwości znalezienia zatrudnienia (jedynie w przedsiębiorstwie prowadzonym przez placówkę penitencjarną). Jak wynika z zaświadczenia z dnia 29 lipca 2014 roku wydanego przez Dyrektora Zakładu Karnego w N. skazany P.K. nie jest zatrudniony odpłatnie w tamtejszej jednostce. Nie posiada on również żadnych środków pieniężnych na koncie depozytowym. Ponadto skarżący wskazał, że nie posiada żadnego majątku. Nie może on również liczyć na wsparcie ze strony innych osób (członków rodziny).
Biorąc powyższe pod uwagę uznano, że w przedmiotowej sprawie skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów związanych z postępowaniem sądowym, które chce zainicjować. Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
